Mabilis na kumunot ng noo niya nang masinagan ng araw ang kanyang mukha. Kulubot ang kanyang noo na bumangon habang kinukuskos pa ang ngayon ay nangangati niyang pisngi. Wala pa siya wisyo na bumaba ng kama at muntikan ng matapilok nang may maapakan dahil sa pikit-matang paglalakad. Hindi niya na lang inintindi iyon pero mas lalong lumalim ang mga hiwa sa noo nang biglang sumilip ang bahagyang sakit ng ulo.

Namali na naman yata ng gising.

Dumiretso na siya sa cr habang pikit-mata pa ring kinuha ang tooth brush saka nagsepilyo ng ngipin. Matapos magsepilyo ay tumungo siya para maghilamos at agad naman ding tumunghay. How brows furrowed for a while but she just shook her head and sighed. Tinanggal niya na rin ang falls eyelashes sa kanyang mga mata bago sandaling sinandal ang mga palad sa counter island ng lababo.

Hinubad niya ang maliit at pulang piraso ng telang suot atsaka nagdiretso sa shower area ng cr. She soap her body well as she let the water drifted on her face. Pakiramdam niya ay ang sakit ng katawan niya at lagkit na lagkit siya kaya siniguro niyang nalinis at nasabunan niya ang buong parte ng katawan para matanggal ang panlalagkit.

Nang maging maayos ang pakiramdam ay lumabas na siya ng comfort room saka naglakad patungo sa isang kwarto na puno ng kanyang mga damit. She wear her white sleeveless top that was paired with her favorite black leather jacket. She also wear her black denim jeans and a black sneaker shoes with the mix of white lining as its design. As she felt the contentment on how she looked,mabilis niyang kinuha ang susi ng kanyang cruiser saka may kabilisang humakbang patungong pinto ng kanyang condo unit. Muntik na siyang matisod palabas ng may maapakan na namang piraso ng stilleto na kulay pula. Pinulot niya ito at hinagis sa loob saka siya tumatakbong pumasok sa elevator dahil malapit na itong magsara.

Habang abala sa daan ay pinipilit niyang hinahalukay ang utak kung ano ang nangyari kagabi. Palgi na lang din kasi na mawawala bigla ang memory niya sa isang buong araw o kung minsan pa ay linggo pero hindi na iyon umabot ng buwan kaya laki rin ng pasasalamat niya.

Wala rin naman siyang magagawa kung hindi niya lubos maaalala kung ano ang nangyayari sa isang partikular na araw kaya isinasawalang-bahala niya na lang. Ang isip niya ay wala naman itong nagiging problema sa trabaho kaya hindi niya na masyadong iniisip. Masyado naman siyang abala para pumunta pa sa psychiatrist o psychologist para magpagamot o magpatherapy. Wala naman siyang sakit sadyang mabilis lang talagang makalimot.

Nang makarating siya sa harapan ng agency ay mabilis siyang bumaba at saka initsa sa toolbox ang helmet nang motor. Iwinasawas niya pa ang buhok dahil masyado yatang naging magulo dahil sa pagtanggal ng helmet.

'Di pa siya nakakataas ng tingin ay may mga pares na ng sapatos na humarang sa daraanan niya. Dale Del Manco with his familiar smirk knocks on her senses.

"Anong kailangan mo? "mababa ngunit puno ng sarkastimo niyang tanong.

Kaya ayaw niya kunin ang baguhan ay dahil na rin dito sa mayabang na ito. Ito ang kauna-unahan niyang hinawakan para i-train pero nung natuto ng konti mula sa kanya ay biglang kumuha ng solong kaso sa Chief Inspector na kapantay lang din ng hinahawakan niya.

Mas lalong tumaas ang sulok ng mga labi nito at dahan-dahan pang naglakad palapit sa kanya inuubos ang distansya nilang dalawa. Her forehead creases at his sudden move,automatically,her feet move backwards. "Balita ko may bago ka raw alaga, tama ba?"

She get it now.

The corner of her lips upcurved as her eyes bravely fight his looks.
"That fact doesn't concern you anymore,di ko naman alam na gustung-gusto mo pa rin marinig ang pangalan ko sa mga chismis sa paligid mo."

Nawala ang kaninang mga ngisi sa mukha nito,hindi pa rin nagpapatalo sa mga tingin sa kanyang mga mata tila ayaw rin nitong bumitaw sa mga yon. That's him. Ganoon na ito simula pa noong una.

"Alam na ba niya kung ano ka?"

She grin sarcastically. "Alam na niya na ako ang pinakamagaling na detective dito sa agency na 'to..."she said. "Alam na alam niya iyon."

"So he really didn't have any idea how ugly your past was?" Both of her hands clenched,nanginginig na 'to sa sobrang pagpipigil.

Napababa rin ang mga mata nito sa kanyang kamay, huli na para maitago at maisiksik sa bulsa ng leather jacket na suot niya kaya mas lalo itong napangisi nang makita ang mga pagkakakuyom ng kamay.

Ang tagal na nitong panlaban sa kanya kung ano ang past na sinasabi nito pero hindi niya alam kung anong nakaraan ang sinasabi nito. Ito ba yung past na kasama ang kanyang ama?

Parang bombang kinalabit ang pasensya niya. Nakita niya na lang ito sa sahig na nakatingala sa kanya na may kasamang masamang tingin at naramdaman niya na lang din ang hapdi sa kamao."'Di mo ko kilala. Pwedeng kilala mo ang tatay ko at pinagmulan ko pero 'di mo ko kilala."

Tumalikod na siya para 'di nito makita ang luha na bumagsak na sa mga mata. Pero biglang natulos ang mga paa niya nang muli niyang nadinig ang pagsigaw nito. "I was once him,remember? Kaya kilala kita higit pa sa akala mo."

"Mali ka Del Manco, dahil kahit anong pinagsamahan nating dalawa ay may mga bagay na dapat akin lang. May mga bagay na hindi ko sinabi o pinakita dahil akin ang parteng yon ng nakaraan ko," she mentally said it out while going upstairs to meet her case.

Wala siyang kibo na nakatingin lang sa baso ng tubig na nasa harapan niya. Hindi niya rin pinauunlakan ng pansin ang lalaking kanina pa nakatingin sa kanya. Ramdam niya ang paninitig sa kanya ni Dale Del Manco na pumwesto pa sa harapang upuan kung saan siya nakaupo. On his rested back and arms, he was so relaxed making her feel anxious and shivered in anger.

"Goodmorning everyone!" The agents together with them all rised up and gave salute to their chief inspector. Hawak na nito ang makapal na booklet na lagi rin naman nitong dala sa tuwing may pagpupulong na ganito.

It's first day of the week so dapat ay may mga kaso ng bago na pwede nilang iresolba. Palaging ganoon doon sa agency, sa tagal niya na rito ay sanay na tapusin ang pinakamahirap na kaso na sa nahahawakan, in span of three to four days. Pagkatapos noon, ay kung sino ang tapos na sa kasong hawak ay rito ibibigay ang mga kaso na bagong dating.

He signalled them to sit kaya walang-ingay na umupo sila sa pwesto saka tinuon ang buong atensyon sa Chief Inspector . Ramdam na ramdam sa mesa ang magkakahalong emosyon kagaya ng excitement, kaba at saya dahil nga mabibigyan na naman ng panibagong kaso at assignment ang bawat isa.

"So today, I will personally assign you on your new mission. Iisa-isahin kong iaanounce ang mga kaso at kung sino ang hahawak doon." Kinuha nito mula sa folder ang mga printed documents bago muling tinuon ang atensyon sa amin., "Uunahin ko ang class C missions na walang halong panganib. It is the safest case because it will only involve office crimes dealing with theft or estafa."

She is a detective who's specialize in solving murder crimes o mas bihasa at kilala siya sa pagresolba ng madudugong kaso kaya wala na siyang interes makinig sa mga pagdadaldal ng Ninong niya sa harapan.

Inilabas niya na muna ang cellphone sa bulsa atsaka naglaro ng tetris. 'Di niya na pinagtuunan ng pansin ang class C missions dahil palagi namang class A ang nakukuha niya kaya wala na siyang pakielam sa class C and class B.

Abala siya sa paglalagay ng bloke ng may malakas na kumulbit sa braso niya kaya mabilis niya ito binalingan ng masamang tingin. "Ano?"singhal niya nang makitang sa maling direksyon bumaba ang bloke.

Nahihiya at nagbaba ng tingin si totoy kaya mas lalong nakita ang gitla sa noo niya, kasabay naman nito ang pagtikhim ny Chief Inspector kaya katulad ng iba ay nabaling ang atensyon niya riti. Itinaas ko ang dalawang kilay ko-nagtatanong. He signalled her to looked at the projector in front and sgw literally get off from her sit with her eyes widen. "What? Me? In a Class C mission?"

He shrugged his shoulders saying that she have no choice at all. Agad nagwelga sa utak niya na kahihiyan ito. Hindi maaaring sa tagal niya sa serbisyo ay ngayon pa siya hahawak ng maliit at pipitsuging kaso.

"Chief, why me? We both know what Im capable of. Mababakante ang isang class A mission dahil pinahawak mo ko sa Class C!" wala siyang pakielam kung sabihin ng mga tao sa table na yon na mayabang ako, totoo naman. Hindi rin naman kasi siya magyayabang kung walang pinagyayabang.

"I want your partner to be familiar in all aspects of solving cases."

Pero bakit siya ang hahawak sa kasong 'di niya naman talaga ka level. "I object! Hindi ko tatanggapin ang kasong yan. My worth are beyond that cheap case!"

Umiling-iling ang Ninong saka pasimpleng tiningnan ang mga matang nakatuon din sa kanila. Siya naman ay walang pakielam dahil kilala na nila siya, hindi niya kailangang makipag-plastikan para sa karangalan.

"Your choice. I don't give a damn. That's your mission for this week and I won't give any mission for you kahit na may bagong dumating."

Nagngingitngit na siya habang nakatingin sa Ninong niya pero pinilit niya pa ring maupo siya maupo.

"Make sure it will worth my time, "mahina ngunit mariin niyang saad.

Inilagay ni Johann sa lamesa sa kanyang harapan ang mga dokumento na kakailanganin nila. Wala sana siyang balak tignan iyong kaso ngunit nakatingin ang halos lahat ng agents sa akin.

"That documents are all about DelaCuesta Holdings. Mister Dela Cuesta asked for help because an important document got stole from the secretary's table."

Padarag siyang tumayo saka tiningnan ang kasama niya na nakatingala na sa kanya. "I'll leave now," pagpapaalam niya saka mabilis na sumaludo bago naglakad palayo sa kumpulan sa lamesang iyon. Ngunit bago siya tuluyang makalabas sa silid ay muli siyang tumigil sa paglalakad at naramdaman rin ang paghinto ni Totoy sa paglalakad dahil sa akin. "But make sure I will have next mission within this week."

Asar na asar siya sa tuwing may ganitong pangyayari. Minsan ay iniisip niya na hindi siya pinagkakatiwalaan kung ganito ang nangyayari. Wala siyang magawa kung hindi bumalik sa opisina at kinalat ang mga dokumento na hawak. Tahimik lang si Totoy sa kanyang harapan kaya tinaasan niya ito ng kilay at sinensyasan na lumapit sa kanya.

Masyadong takot sa kanya ang totoy kaya palaging nanginginig ang katawan nito kapag lumalapit. Kapag kasi masyado itong malapit ay kusa niya itong nasisinghalan ng hindi sinasadya.

Ang gusto niya lang ay matapos kaagad ang kasong hawak kaya mabilis pa sa alas-kwatro siyang gumalaw sa loob ng opisina. Maaga siyang nagising kung kaya't dumiretso na rito para masimulan na agad at matapos. Sa nahawakan niyang Class C missions noong baguhan pa siya ay nakaubos lang siyw ng isang buong araw para maresolba ang misyon kung kaya ganoon din ang gagawin niya ngayon o mas mabilis pa.

Wala pa si Totoy kaya naging tutok ang mga mata niya sa mga dokumentong nasa kulay puting envelop. She open and scan the papers inside but she caressed her forehead as it creased because of the unusual printed papers on it pero may kinalaman naman ito sa kasong hawak niya dahil background information ito ng ilang tao na sa kanyang palagay ay may malaking koneksyon sa kompanyang iniimbestigahan nila.

Hindi niya ugaling mag-print ng mga documents dahil mas nakakapag-analyze siya kapag nagsusulat dahil dobleng pagbabasa ang nagagaw pero I should take credits on Totoy since he did something good about the case.

Hindi niya rin kasi alam na may ganito pala itong kakayahang mag-isip at kumilos mag-isa ng hindi inuutasan. He is just a beginner yet he get this information faster than what she will expect from him.
***
To be continued...