Nahulog ang pulseras at naiwang nag-iisa sa malamig na sementong sahig. Ngunit sa paghulog nito ay narinig ng mga mula sa kabila ang tunog ng pagbagsak.

Sa madilim at hindi matakasang lugar ng nakaraan ay isang kulungang hindi alam ng mga namumuhay.

Ang ingay nilang hindi naririnig sa kabila ay nagsisimulang makalabas.

Ang harang ay unti-unti nang nabibiyak.

Sa mahabang panahon ng kanilang pagkakakulong, na halos hindi nila maalala kung kailan, ay may narinig silang ingay. Ito ay ang tunog ng pulseras.

Ang tunog ng pagbagsak ay nagsisilbing senyales at bungad ng pag-asa para sa mga pumanaw na nanatili pa rin sa mundong ginagalawan ng mga namumuhay.

~~~~~