Chapter Fifteen
Mission 2
"The relic is not in the mountain anymore for a man in black has stole it. Find the woman in the cave to seek for help." Sabi ni Delia, yung waitress?
Nalaman ko kasi na latin ito at nagkataon namang alam ng lola ni Delia, yung matanda sa counter, kung paano magsalita ng latin kaya tinuruan nito si Delia nung bata pa siya at hindi niya daw inakala na magagamit niya din pala ito.
Matapos ko kasing tulungan si Delia nagpasalamat ulit siya at bilang pasalamat, tinulungan niya akong mag translate nito. Mabait naman siya, kaseng-edad ko lang. Kaya friends na daw kami. Siya kaya ang una kong kaibigan simula nung napunta ako sa Academy. Mabuti nlanag talaga mabait siya.
Ininom ko na ang dala niyang iced tea at natapos ko nadin ubusin ang steak. Libre kasi ang pagkain kung dito ka matutulog, aba dapat lang. Three silver kaya ang bayad namin. That would cost me 300 points. Mabuti nalang talaga may perang dala si Thane. Speaking of him, kailangan kosniya rito. Pero 9 pm na, kanina pa siyang wala kaya siguro hindi na babalik yun. At kung hindi nga siya babalik, pwes, ako nalang mag-isa ang tatapos sa misyong to.
"Sabi ng lola mo hinahanap daw ng anak niya ang relic." Sabi ko kay Delia na ngayon ay nandito sa kwarto na tinutuluyan ko. Sinusuri kasi namin ang mapa. Wala akong maintindihan eh.
"Ah, si Uncle. Siya kasi ang tumatayong tatay ko nung namatay na ang totoo kong ama na nakababatang kapatid niya." She said, not looking at me. Kahit itago niya man, ramdam ko parin ang lungkot niya.
"And now you know the relic is missing. Paano nalang yun? At ganoon ba talaga kahalaga ang relic na yun?" I asked out of curiosity. Napatingin naman siya sa akin, halatang gulat.
"That relic can store huge amount of magic spell. It was a relic na balita ko nanakaw daw mula sa Mages of the West Association." Yan din ang sinabi ni Headmistress.
"Wait, akala ko nawala nila?"
"Mages of the West Association, pangalan palang halata namang mga magagaling sila. They are an organization na nakatayo na ilang dekada mula noon, after the War of the Worlds 3000 years ago. Hindi ko alam kung totoo pero, sabi ng iba nawala daw ang relic tatlong taon noon sa Greenland, at ngayon makikita nalang sa Crussade Mountain? That's obviously a lie at may nagnakaw talaga."
"Pero, ano naman ang makukuha ng mga magnanakaw sa relic na yun?"
"Either fortune dahil malaki daw ang makukuha mong pera kapag binenta mo ito and maybe because all the forbidden spells are found in that relic at gusto nila itong magamit. Malay ko. And for Uncle, he wanted to sell it. Pero sigurado ako ngayon na babalik na siya dito dahil nalaman niya na siguro na wala sa Crussade Mountain ang relic. Sigurado akong madidismaya siya."
"Everyone will. Kailangan ko nalang mabawi ang relic sa kung sino man ang nagnakaw ulit sa Crussade Mountain."
"That's suicide. Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? It was stolen by a man-in-black. Isa lang ang ibig sabihin nun." Nalito ako sa sinabi niya. She looked at me with a look saying 'seriously? Hindi mo alam?' Then she sighed.
"Either that person is working for the Black Clan, or he is one of that clan."
"Ano naman yang Black Clan na iyan?" Marami akong nalalaman sa babaeng to.
"Seriously? Saang mundo ka ba nangaling?" Ah...hindi ko rin nga alam eh. "Anyway, it's a clan consist of different people, witches, wizards, alchemists, mages, or ability users. Well to make it short, they are rebels who are against the laws and the world. Alam mo yun? Mga rebelde sila, mga masasamang tao. Not only that, mga malalakas pa sila. Balita ko nga ang dami na nilang napatay at napatumbang clan sa ibang island, at ngayon nandito na naman sila sa Magnus Island, ewan ko nalang kung paano sila nakakapasok na hindi manlang namamalayan."
"The Black Clan eh?" Masyado akong curious. First time ko kasi sa outside world, kaya gusto ko talagang malaman ang mga bagay bagay.
"Yes, so you better not go and confront whoever the one who stole that relic. Nagsimula na ngang magsidatingan ang mga taong pumunta sa Crussade Mountain dahil naunahan na silang makuha ito."
"Why are people so certain na isa itong Black Clan?"
"Because base on the rumours, may marka daw na puting flag na may skull sa likod ng mga cloaks nila, at nakita daw na ganoon nga ang suot ng lalakeng kumuha ng relic. Plus, no people with weak spiritual energy can touch it. Masusunog daw sila."
"So you're uncle has strong spiritual energy then."
"He is a Knight after all. Nagtra-trabaho siya bilang tagapangalaga ng Magnus Town. Nag leave lang siya ng ilang araw para mismo sa relic." Kaya pala.
"Then you have an ability then."
"My ability is to decipher any codes, hidden messages, at iba pa. I just like calculate it in my brain and boogsh! Ayos na." Mabuti nalang pala siya ang tumulong sa akin regarding about the map.
Ang mapa kasi ay hindi actual na mapa. Mga lines lang ang nakasulat dito. Actually, tatlong lines ang nakasulat dito. Red, blue, and yellow lines. Sa itaas ng mga lines ay may nakalagay na caverna, which means the cave where a woman is. Pero nalilito lang talaga ako kung ano ba talaga ang mapang to.
"So, were you able to know about the map?" Surprisingly, tumango siya.
"Keila, kailangan mong pumili sa tatlong lines kung saan ka dadaan papunta ng caverna nato."
"Suggest the most quickest and easiest way."
"Sa red line ay may nakasulat na morse code which read as 'Ranch Alley'. It is the most quickest way but not the easiest. Marami kasing mga ability users na gumagala dun para magnakaw at maghanap ng gulo, as in ang dami talaga that you might not make it out alive and well."
"What about the other lines?"
"Sa blue line? Jake River. It means susundan mo ang daloy ng ilog. Sasakay ka ng bangka, kaso lang may mga sea monsters daw doon na malalaki pa. Even Knights are having trouble around that river. Pero madali lang naman talaga, kaso nga lang baka maligaw pa ang bangka mo dahil sa kung saan saan na ang dlaoy ng ilog." I sighed.
"Ang yellow line, ang pinakamahabang daan sa tatlo, pero napaka dali naman. Sa gubat kasi ang daan. Ang problema nga lang isang araw ang lalakarin mo." Dagdag niya.
"Okay narin ang yellow line. I'll manage. That means kung aalis ako ngayon bukas ng umaga baka malapit na ako sa cave na iyan." Tumango ulit siya.
"Pero Keila, ngayong gabi ka talaga aalis?" I nodded at her question pero may naalala pala ako. Kaya napahiga ako sa kama, sighing. "Oh, bakit?"
"May kasama pala akong hinihintay na hanggang ngayon wala parin dito. Baka patay na yun, wala pa naman akong pera dito."
Upon saying that, agad namang may biglang lumitaw sa kwarto. Napabangon ako na nakatingin sa kaniya. Grabe ang hinga niya, halata naman sigurong tinakbo niya ang buong mundo. He looked at the window at tsaka sinara ulit ito. Then he looked at me, and before panting bago siya humarap kay Delia.
"Ke'a—I mean, Keila, kailangan na nating umalis." Ay oo nga, alan niya nga pala ang totoong pangalan ko. Anyway, I nodded in agreement.
"Siya ang kasama mo?" Tanong ni Delia habang tinuturo si Thane. I nodded.
"Siya nga." Tumayo na ako at kinuha ang bag ko at ganoon din tong pesteng kasama ko. "Mauna na kami Delia, it seems may ginawa ngang gulo tong kasama ko. Sa susunod nakang kita ipapakilala." Tumango siya, sensing our urgency.
I felt Thane's hand touching my shoulder at sa isang iglap, nasa labas na kami ng inn. Nakita ko tuloy ang mga taong may dalang mga torches na papunta sa inn. I looked at Thane looking at the same sight. He sighed as well as I did. Ano na namang gulo tong ginawa niya?
Kinuha ko ang kamay niya at tumakbo kami papunta sa gubat, sa limod lang kasi ng inn ang gubat. Bahala na to, basta dito naman takaga ang sunod naming punta eh. I need to go find that woman living in that cave. Nakita kong nagtaka siya pero hinayaan niya kang akong tangayin siya.
Sa likod naman namin, narining ko ang mga sigaw ng mga tao. May mga dala silang mga patalim. I snorted. Nakakainis talaga tong lalakeng to. Dinadagdagan niya pa ang problema eh. Ngayon naman, siya ang tumangay sa akin. Lumiko kami sa mas masukal na bahagi ng gubat. Ang creepy dahil ang tunog ng mga bagay bagay ay maririnig mo talaga.
Nagtago kami sa likod ng kakahuyan. Nagsitigil ang mga humahabol sa aming tao, nakita ata nila kaming nagtago. Looking up, ang liwanag ng buwan, full moon pala ngayon. Nang tumingin si Thane sa likod niya, nakita ko tuloy ang kumikinang niyang kwintas. Isa itong gem, and it was shining dahil sa reflection ng liwanag ng buwan. Saan niya naman nakuha yan?
"Thane..." humarao siya sa akin as I grabbed the necklace. I felt him shiver, then he was annoyed, and at the same time, I felt that he was worried. "Saan nanggaling tong kwintas?" Hindi ko mahigot dahil sa higpit ng pagtali niya.
"Ke'ala, now is not the time." Banta niya sa akin. So this is not his after all. Hindi niya manlang dineny.
"Ano ba talaga ang nangyari? At gamitin mo nakang kaya ang ability mo para makaalis tayo dito." Inis kong saad.
"I can't. I can only use my abiltiy thrice, and I've used it teice for tonight, there's only one more left." Limited ba ang abiltiy niya?
"What do you mean?"
"This stupid necklace. It's stopping me from using my ability—" hindi na niya natukoy ang sinabi niya nang may isang arrow ang tumama sa gitna namin.
"Doon siya nagtatago!" Sigaw ng isa at naramdaman ko na naman na tumatakbo sila papunta dito.
"Huwag niyo siyang hayaan makatakas!"
Tumakbo ulit kami palayo dun. Wala kaming plano kung ano ang gagawin, at ayon kay Thane may mga ability ang ibang humahabol sa amin, at ang dami pa nila, kaya fighting them is not our biggest chance. Tumakbo lang kami nang tumakbo hanggang sa biglang tumigil si Thane kaya tumigil nadin ako.
Napagalaman ko kasing napapalibutan na pala kami. Hindi ko manlang sila napansin, and now we're stuck in the middle. At wala paring balak lumaban si Thane. He sure do know his limits. May isang lalake ang pumunta sa haraoan namin, and surprisingly, may kamukha siya. I clenched my fist at akmang susuntulinnko na sana siya nang hinawakan ukit ninThane ang kamay ko, tapos umiling.
Kinuha ko ang kamay ko sa pagkahawak niya. Naiinis kasi ako sa sitwasyon naming ito. Wala manlang balak lumaban tong pesteng kasmaa ko. Ano? Hahayaan niya nakang ba kaming mapatay dito? Or death might be an exaggeration, pero kung may planonsiya dapat ipahalata niya naman sa akin para hindi ako mainis. Just all I could sense from him was....fear.
Tinignan ko ang lalake sa harapan namin. May eyepatch ang kaliwa niyang mata, ang kanan niyang paa ay...kahoy? Alam niyo yun? Yung imbes na paa ay kahoy ang nakalagay? Sa isa niyang kamay ay may hawak siyang espada na bagong summon niya lang.
"Thane...to think you almost escaped." Magkakilala nga sila.
Tapos tumingin sa akin ang lalake. He lifted the sword below my chin. Ang familiar naman ng scene nato. An image from that time came. Nainis ako at nagalit nung naalala ko na naman ang nangyari sa amin dahil sa mga piratang yun. Gusto ko tuloy patayin ang lalakeng nasa harapan ko ngayon.
"And you even brought a company." Sabi niya na nakangiti. I'd like to wipe off that smirk from his face.
"Don't you dare get her involve." Natawa ang lalake sa sinabi ni Thane.
The sword disappeared habang pinapalibutan niya si Thane. Parang sinusuri ito. Ibang-iba ngayon si Thane, that stupid jerk who always smirks and smile disappeared, napaka seryoso niya. Naninibago ako sa kaniya. He had this pure determination in his eyes, but all I can sense is fear. Just....fear, and there was a little bit of anger buildinh up inside. Why is he even afraid of this man?
"It has been six years since I last saw you. Six years Thane! Six fucking years where you left me with this wound in my eye!" Galit na sabi ng lalake.
"Which you deserved." Malakas na suntok ang imabot ni Thane sa kaniya that he spitted blood. He only glared at him. May ano ba ang meron sa dalawang to?
"How's your brother? Sana naman at pinalaki ka niya ng maayos. Thomas, I'm sure he's nothing but—"
"He's a Knight now. A leader." Thane interrupted the man's almost false remarks.
"He's a Knight now and you're a student in the Academy. Ang saya naman pala ng buhay niyo." Natatawang saad niya.
"No. Not really. We're still fighting as always."
"Ah, that's to be expected. Ngayon, kalimutan na natin ang iba and let's get to the point. Sigurado naman akong alam mo kung ano ang kwintas na iyan, diba?" Tumigil siya sa paglalakad. "I want you to obtain that relic son," teke nga, ano daw? Son? Mag-ama ang dalawa? "And give it to me." Utos niya.
"I'm not doing any favours for you bastard." Agad na lumabas ang weapon niya at huli na nang malaman ko na sa leeg ko na pala ang dulo ng espada niya. Ang bilis niya naman.
"Oh it is not a fovour Thane. It is an order."
May isang lalake ang pumunta sa likuran ko at
tinalian ang mga kamay ko sa likod. Ano na naman tong trip nila? Pagtapos nilang talian ang kamay ko, may nilagay silang parang bilog at mabigat na bagay sa leeg ko. What the hell is this?
"Fail to do so and she shall be sent to heaven." The sword disappeared once again.
"Hindi yan sa paraiso ang pinta niya." Nagawa pa talagang magbiro ng pesteng to ah. "She belongs in hell. At kahit doon man siya papunta, sisiguraduhin kong hindi muna siya mamamatay. Bawas sa kagwapuhan ko." Biro niya at grabe naman tong tumawa ang ama niya. He pat Thane's shoulder.
"Nagmana ka nga sa akin." He walked ahead. "Get ready! We'll set a camp here!" Sigaw niya tsaka naman sumunod ang mga tauhan niya. Sunod tumingin siya sa aming dalawa.
May lalake din na tinalian ang kamay ni Thane sa likuran. Pagkatapos nilang mag set ng mga tent, ginapos nila kami sa puno habang sila ay nagsasalo-salo sa nakiha nilang pagkain. Busoh naman ako kaya omay lang, pero ang bango ng niro-roast nilang baboy, kaya nakakagutom.
Tinignan ko si Thane na hanggang ngayon hindi mapakali. Napaka seryoso niya ulit. We have to get the relic at ibigay ito sa ama niya, or else mapapaaga nga ang kamtayan ko. Hindi niya papatayin ang anak niya, siyempre, he's his son after all. But he'll kill everyone around him na sa huli wala nang magagawa si Thane kundi sumunod. So that's why he's been feeling fear and anger. I wonder kung sino ang namatay nang dahil sa ama niya that he's closed to.
I shook my head. Gumagana na naman ang pagiging curious ko. Kailangan kong isipin kung ako ang pwedeng gawin para makaalis dito, at para maalis narin ang bilog na bagay sa leeg ko. Ang bigat kaya.
"Thane, kailangan nating makaalis dito." I said and he looked at me.
"We'll follow what he wants."
"Tanga ka ba o nagta-tanga tangahan ka lang?" He glared at me dahil sa sinabi ko. "I need to find that relic, give it to those mages, and finally ask what I want. Wala akong oras para dito."
"Sundin mo nalang sila kung ayaw mong mamatay. Hindi lang ikaw ang nahihirapan."
"Nahihirapan ka din naman pala eh. Bahala ka sa buhay mo, aalis ako dito kung sa agaw at sa gusto mo." Naiinis na talaga ako.
Pinilit kong putulin ang taling ginamit nila para gapusin ako, and it's harder tjan I though. Kanina rin ako tinitignan ng peste na huwag daw. Kakaiba talaga ang takot niya sa ama niya. Ang duwag niya. Sayang, akala ko pa naman iba siya. Dahil sa pilit kung pagputol sa tali, bumigay ito at kinuha ko na ang kamay ko, tapos kinuha ko rin ang tali sa isa ko pang kamay.
Hinimas-himas ko ang mga marka sa dalawa kong kamay. Nasasanay na ako dito ha. Tatayo na sana ako nang pinigilan ulit ako ng peste.
"Mamamatay ka nga!" Galit niyang saad.
"Eh ano naman?! Hindi ikaw ang mamamatay!" Ang importante makuha ko ang gusto kong sagot mula sa mga mages. Para kay Hoy tong ginagawa ko, at akala niya ba talaga mamamatay ako ng ganoon lang?
Napabuntong-hininga siya at kinuha din ang mga tali sa dalawa niyang kamay. Then he nodded at me. Tulog na uata silang lahat, at kailangan na naming umalis. Dahan dahan kaming umalis mula sa camp nila at nung malayo na kami, tsaka kami tumakbo.
Sinabihan ko siya tungkol sa mga lines at sa cave, at ayaw niyang maniwalang totoo ang sinabi ng matanda pero no choice kami. Napagalaman ko ding wala na nga talaga sa Crussade Mountain ang relic, yun kasi ang ibig niyang sabihin na may iche-check pang siya. Kaya pala ilang oras siyang nawala, and maybe he just teleported back.
Hindi ko alam kung ilang oras na kami tumatakbo na walang pahinga, dalawa siguro. Pero tumigil nadin kami sa wakas nung may nakita akong cave sa may dulo. We looked at each other bago pumasok ng cave.
"Hello? May tao ba dito? " Tanong ni Thane. Ang dilim, wala kaming makita.
May kinuha siya mula sa maliit niyang bag na nakakabit sa leeg niya. Isa itong flashlight. Habang sinisinagan niya ang daan, nilibot ko ang paningin ko. Wala namang tao. It's either I was fooled or we got into the wrong cave.
Biglang tumayo ang balahibo ko nang dumaan ang malamig na simoy ng hangin. Tapos bigla nalang may babeng nakatayo sa entrance ng cave kung saan kami pumasok kanina. Tinuon ni Thane ang flashlight niya sa babae. Shemay, ang ganda niya.
I shook my head again. Focus Ke'ala! Wala kang time para sa mga curiousity mo.
"Ilang taon nadin nung huling may bumisita sa akin." Sabi ng babae and in one snap of her fingers, lumiwanag ang cave dahil sa mga torches na sa mga gilid.
"Tell me, anong pakay niyo?" Tanong niya habang lumalapit sa akin. She was playing with my hair habang pinapalibutan niya ako. "I love your hair, pero hindi bagay sayo." Alam ko.
"We're here to find help about the relic." Si Thane na ang nagsabi.
"Relic? Ah, yung sa Crussade Mountain. Everyone was really looking for it at the mountain. Pero wala na dun. Sayang. It was my mother who told you about me, right? Ang laki siguro ng binayad niyo sa kaniya."
"Just tell us kung matutulungan mo kami o hindi." Nagmamadali kong sabi.
"Oh I can help you. I know the current location of the man who stole the relic. He's going to meet up with the rest at the morning." So in other words, kailangan naming magmadali. Because it will be too late kung madami na sila.
"Then tell us—" hinush ako ng babae.
"I didn't say I'll help you for free." She giggled. "Energy. I want you spiritual energy." She said looking at me.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top