De herfstvakantie staat voor de deur. Eveline heeft haar vriendinnen uitgenodigd om de vakantie bij haar thuis te houden. Iedereen vond het een leuk idee. Het rond het einde van de middag en iedereen komt aan bij het huis van Eveline. Eveline woont in een kleine villa boven op een heuvel. Het ziet er niet uit als die witte blokken met ramen, maar als een klein kasteeltje. Het heeft stenen muren en het dak is van donker blauwe dakpannen. Het huis is gedecoreerd met houten versieringen. Het ziet er fantastisch uit! De tuin eromheen staat vol met planten. Eveline neemt haar vrienden mee naar binnen. Ze komen in een hoge hal met een kroonluchter aan het plafond. De kleine diamantjes aan de kroonluchter schitteren in het licht. Een vrouw die heel erg op Eveline lijkt komt via een andere deur de hal binnen. 

 'Wat leuk dat jullie er zijn! Kom maar snel verder.', zegt de vrouw. Ze lopen dezelfde deur door als waar de vrouw de hal was binnen gekomen. Ze komen in een andere kamer. Een bruine, leren bank staat midden in de kamer, een groen tapijt ligt op de grond een biljardtafel staat in de hoek van de kamer. Het ziet er prachtig uit. Iedereen kijkt met veel belangstelling rond, op Eveline na natuurlijk. 

 'Ga zitten, dan haal ik wat drinken en iets lekkers.', zegt de moeder van Eveline. Ze loopt door weer een andere deur die waarschijnlijk naar de keuken leidt. De groep vrienden gaat zitten. 

 'Jij hebt echt een groot huis.', zegt Demi terwijl ze nog steeds bewonderd rondkijkt. 

 'Nou, dit huis is eigenlijk van mijn oma. Zij woont hier ook nog en het is haar huis. Omdat ze natuurlijk niet alleen het huis kan schoonmaken en hulp nodig heeft, wonen wij hier ook.', zegt Eveline. De moeder komt weer terug met een dienblad met glazen limonade en een trommel koekjes. Ze zet het op de tafel die voor de bank staat en komt er ook bijzitten in een grot stoel. 

 'Eveline kan jij mij toevallig voorstellen aan je vrienden.', vraagt ze. 

 'Dit zijn Iris, Leah en Demi.', één voor één wijst Eveline haar vriendinnen aan. ', maar mam. Mogen we hier alleen even praten? En het heeft geen zin om hier alles te vertellen. Oma wilt vast ook het zelfde horen als jij Plus gewoon wat privacy is ook wel fijn.', ze werpt een blik op de deur. 

 'Goed hoor, ik vertrek.', Evelines moeder loopt naar de deur. 

'Maar bereid jullie dan maar voor. Oma wilt zoals je weet het naadje van de kous weten.' Ze lacht en verlaat de kamer.

Na het drinken gaan Eveline, Demi, Leah en Iris naar boven. Iedereen helpt mee om extra matrassen op Evelines kamer te leggen. Daarna ploffen ze op de matrassen en praten over van alles en nog wat. Na een lange tijd werd er geroepen voor het eten. Ze lopen de trap af en lopen de eetzaal binnen. Net als in de hal hang er een grote kroonluchter aan het plafond. Aan een lange tafel zit een oude dame en de moeder van Eveline. De vrienden gaan zitten. Dan komt er een lange man de eetkamer binnen met een dampende schaal hete bliksem. Iedereens maag begint te knorren. Na het hoofd gerecht komt het toetje. En net als het hoofdgerecht is het heerlijk. De vrienden, blij dat ze geen vragen hadden gekregen, willen van tafel, maar worden dan tegengehouden door de oude dame. 

 'Zeg hoe is het bij jullie op school?', vraagt ze. "Oh nee", denkt Iris. Het klopt dus waarschijnlijk wat de moeder van Eveline heeft gezegd.

 'Goed oma, we hebben al veel lessen gehad en weten wat onze gave is.', antwoordt Eveline op haar vraag. 

 'En wat voor gave hebben jullie?' 'Ik heb gravitatie gave en Demi heeft dat ook.', Demi steekt haar hand een beetje op om aan te geven dat zij Demi is. 

 'Leah heeft, nou eigenlijk had, de gave natura. Iris...', maar ze wordt abrupt onderbroken. 'Wat zeg je me daar. Had?', zegt Oma. 

 'Na een incident ben ik mijn gave kwijt. Er is nog geen rede hoe het is gekomen.', legt Leah uit. 

 'Dat is kan niet na een incident. Toen ik klein was, toen was iemand ook zijn gave kwijt. Dat kwam door Taborrer...', vertelt Oma. Iris herkent die naam uit haar geschiedenis lessen. 

 'Dat is toch die man die gave afpakten en dat dan gaf aan iets of iemand?', vraagt Iris. 

 'Ja, dat klopt.', zegt Oma. 'Toen ik op school zat, was hij eerst heel aardig. Naar mate hij meer macht kreeg, ging hij verkeerde dingen doen. Na veel gevechten met speciale gave specialisten werd hij opgepakt en geëxecuteerd.' Oma buigt over de tafel heen en gaat fluisterend verder. 

 'Ze zeggen dat voordat hij stierf, hij contact had met de duivel en toen zijn ziel heeft verkocht. Ze zeggen dat hij inruil voor zijn ziel verder mocht leven als hij maar zorgde voor extra gaven voor de duivel.' Leah begint angstig te kijken. Ook Iris en Demi vinden het maar eng. 

 'En ze zeggen ook dat hoe ouder je wordt, hoe meer je gaat verzinnen.', grijpt Evelines moeder in. 'Stop eens met het bang maken van kinderen.', ze wendt zich nu tot Eveline. 'Ga maar naar boven met je vrienden.' Ze staan op en verlaten de eetzaal. In de hal kijken ze elkaar aan. Is het waar wat oma zegt of verzint ze dit?

De volgende ochtend geeft Eveline haar vrienden een rondleiding door het huis. Ze gaan alle kamers binnen en kijken hun ogen uit. In de middag komen ze bij elkaar in de bibliotheek. Ja, echt er zit daar een bibliotheek. Ieder schap is gevuld met boeken. De bibliotheek bevindt zich in de toren. Kasten rijzen omhoog en in het midden staat een tafel. Daar gaan de vrienden omheen zitten. Ze hebben namelijk een plan. Ze gaan proberen om erachter te komen hoe ze Leah kunnen helpen. 'Goed, laten we beginnen met deze geheime vergadering.', begint Demi. Iedereen begint met lachen. Het is ook moeilijk serieus te blijven met Demi in de buurt. Eveline loopt naar een kast en tovert er een leren boekje uit. 

 'Dit is mijn plannen boekje.', ze slaat de bladzijden open en ze zien allemaal tekeningen langs komen. 

 'Wow, jij kan echt goed tekenen.', merkt Leah op. Eveline lacht bescheiden. 'Zo goed is het nou ook weer niet. Mijn vader kan nog veel en veel beter tekenen.' Ze bladert verder tot ze op een lege bladzijde komt. 

 'Goed, we beginnen met de situatie op te schrijven. Wat was er precies gebeurd.' Iedereen kijkt naar Iris.

 'Nou, uh, Ik ging de grot binnen en zag Demi hangen. Leah was bezig met meneer Habest. Ik schuilde achter een rots en kwam tevoorschijn toen Leah iets met Demi wilde doen. Mijn gave beschermer nam het over en bestuurde mij.' 

 'Oké, ging dat overnemen expres of per ongelijk.', vraagt Eveline die druk aan het schrijven is. 

 'Uh, per ongelijk.', zegt Iris niet erg geloofwaardig. Eveline stopt met schrijven en kijkt haar doordringend aan.

 'We willen graag dat je eerlijk bent.', zegt ze met nadruk. 

 'Ik liet het eigenlijk expres gebeuren. Maar het was niet mijn bedoeling dat dit zou gebeuren!, verdedigt Iris zich zelf. Ze wilt niet dat haar vriendinnen haar als een monster gaan zien.

 'En wat gebeurde er daarna', gaat Eveline verder. Ik maakte iets van energie en dat vormde zich om Leah heen. Toen raakte ik het aan en kwam ik in de energie mist.' 

 'Wat zag je daar?' 

 'Leah lag op de grond, ze begon met schreeuwen en toen raakte ze bewusteloos. Een groenbol energie vormde zich boven haar borst en verdween in mij.', zegt Iris snel om er vanaf te zijn. 

 'Misschien kan je haar gave hebben', zegt Demi voorzichtig om Iris niet van streek te maken. Eveline knikt. 

 'Dat zou goed kunnen. Laten we het testen.', ze lopen achter elkaar naar buiten. Daar gaan ze op het grasveld staan. 

 'Probeer eens iets.', zegt Eveline. Iris sluit haar ogen en concentreert zich. Een vlaag van energie verlaat haar lichaam. Ze opent haar ogen en ziet een groen bol op haar hand liggen. Ze kantelt haar hand zodat de energie op de grondt valt. Meteen groeit er een plant uit de grond. Iris maag lijkt om te keren. Ze heeft dus echt haar gave. Het is niet meer een kopie van wat ze ooit gezien heeft, maar echt de controle over alles. Ze kijkt naar haar vrienden om hun gezichten te zien. Alle drie staan ze stomverbaasd te kijken. Bij Leah stroomt er een traan over haar wang. 

 'Ik heb dus echt helemaal geen gave meer.'