Hoofdstuk 2
Toen Anne-Lore op haar nieuwe school aankwam hoorde ze een bel. Ze sprintte naar binnen hing haar jas op en sjeesde naar de aula. Toen ze daar was besefte ze opeens dat ze niet wist waar ze moest zijn. Ze liep naar de conciërge. "Nieuw hier?" vroeg de congiërge. "Jupp." antwoordde Anne-Lore. "Weet je in welke klas je zit?" vroeg de congiërge. "Euhh... Ik doe atheneum.." probeerde ze. "Aha, lokaal 2 op de bovenste verdieping." Anne-Lore liep de trap op. Bij het lokaal klopte ze op de deur. "Binnen." klonk een vriendelijke stem. Ze stapte naar binnen. "Aha, de nieuwe. Of niet?" vroeg de lerares. "Euh, nieuw ja. Denk ik..." "Zo, stel jezelf eens voor." Anne-Lore kreeg een brok in haar keel. "Ik ben Anne-Lore, 13 jaar, verhuisd...." Meer wist ze zo een twee drie niet. "Verhuisd?" vroeg de lerares. "Ja, voor derde keer." zei Anne-Lore. "Oh? En waarom zo vaak?" "Euh... Geen idee." Anne-Lore keek even de klas in. Er was een groepje dat er nogal tuttig uitzag in de linkerhoek en het viel haar op dat er veel meer meisjes dan jongens in deze klas waren. Haar oog viel op een zwartharig meisje dan druk zat te gebaren naar de stoel naast haar. Tot ze doorhad dat haar tas er nog op zat. Ze zette haar tas vlug op de grond en ging verder meet gebaren. Anne-Lore moest moeite doen om haar lach in te houden. "Ga maar naast Lisa zitten. Daar helemaal achterin aan de rechterkant." zei de lerares terwijl ze boos naar het meisje keek. Die hield meteen op met wijzen en staarde de lerares lief aan. "Oh ja! Voordat ik het vergeet, ik ben mevrouw Visser, je nieuwe mentor." "Oke." Anne-Lore liep naar haar plek. "Hoi!" fluisterde het meisje, "Ik ben Lisa." Met twinkelende ogen keek Lisa haar aan. "Ik ben Anne-Lore." zei ze. "Dat wist ik al. Dat had je net al verteld." Anne-Lore kon wel door de grond zakken. Oohw, sufferd! "Zal ik je mevrouw Visser even beter voorstellen dan dat ze zelf deed. Ze is een heks en geeft ons superveel huiswerk. Ze geeft wiskunde en de meeste mensen in onze klas noemen haar...." Lisa sloeg haar hand voor haar mond. Anne-Lore keek Lisa raar aan. "Waarom zeg je het niet?" vroeg ze. "Omdat het een beetje vies is...." antwoordde Lisa. Anne-Lore slikte even. Oohw... Dan wist ze wel wat Lisa bedoelde.... "Lisa en Anne-Lore, willen jullie asjeblieft even opletten?" mevrouw Visser keek ze boos aan. "Mevrouw, ik heb nog geen boeken voor dit schooljaar..." zei Anne-Lore. "Je kunt wel even met Lisa meekijken. En nu opletten. Wat is....." En mevrouw Visser ging weer verder met haar uitleg over kwadraten. Anne-Lore keek met Lisa mee. Hhm, daar waren ze nog niet op haar oude school. Maarja, ik kom ook midden in het schooljaar binnenvallen. Anne-Lore zuchtte. Dit gaat een lange les worden. Het zag er zo saai uit. "Zullen we na school afspreken? Dan leg ik je wat dingen over de klas uit en kunnen we samen huiswerk maken. Dan loop je niet zoveel achter." Lisa keek haar aan. "Oke, maar ik moet mijn moeder wel even whatsappen dat ik later thuis ben." Lisa knikte. Toen ging de bel.
In de pauze liepen Anne-Lore en Lisa over het schoolplein. Lisa had haar aan alle klasgenoten voorgestelt. Ze wost niet alles meer, maar ze zal ze vlug allemaal weten. "En?" vroeg een jongen met een pet. "En wat?" vroeg Anne-Lore. "Hoe is het hier?" vroeg hij. "Leuk..... Ik ken alleen nog steeds niet allemaal." zei Anne-Lore. "Geeft niet, ik wist ze eerst ook niet allemaal. Dat is moeilijker dan het lijkt." zei de blonde jongen. Euhh, de namen waren...... Oh ja, Daan en Tom. Lisa had hun namen het eerst genoemd bij het voorstelrondje. Anne-Lore grinnikte. "Waarom lach je?" vroeg Daan. "Ik had een binnenpretje." zei Anne-Lore. Lisa lachte ook en Tom keek weer op z'n computertje. "Wat doe je?" vroeg Lisa. "Ik ben een nieuw antivirus-programma aan het installeren op mijn harddisk." antwoordde Tom. "Wat is een haddik?" Tom zuchtte. "Dat is het geheugen van een computer, Lisa dat weet je toch?" "Euhh, nou euhh.... Nee....." Lisa keek naar beneden. "Geeft toch niet? Wat hebben we na de pauze?" vroeg Anne-Lore. "Gym. Hoezo? Ooh ja, jij hebt geen rooster." zei Daan. "En geen gymkleren....." zei Anne-Lore. "Je mag wel van mij lenen. Ik heb altijd twee broeken en twee shirtjes mee. Een voor als het koud is en een voor als het warm is." zegt Lisa. "Thanks!" Anne-Lore gaf Lisa een dikke knuffel.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoe vonden jullie dit? Geef s.v.p., a.u.b., please een vote en een comment. Geef tips en tops over dit hoofdstuk als je wilt!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top