Agnetta is dapper als een leeuw maar ook zo dom als leeuw. Toch weet ze dat draak in een slechte bui is. Ze buigt haar hoofd en biedt haar excuses aan. Voor draak is dat genoeg.

Jaloezie steekt me. Ik zou ook willen dat hij genoegen nam met mijn excuses en niet steeds zijn broekriem gebruikte als ik een foutje maakte.

We worden gescheiden bij de deur van het huis en worden elk naar boven gebracht. Draak zet me op het matrasje neer. 'Vond je het leuk?' Ik staar hem aan.

De tranen glijden langs mijn gezicht. ' Oh? Wil je niet de hoer uithangen?' Spot hij. Hij grijnst. 'Je gaf me een andere indruk toen je met die jongen aan het schuren was. Ik heb je nog nooit zo hitsig gezien. Wel goed gedaan trouwens. Lage drempels trekken altijd veel jongens aan.'

Ik sta op van het matrasje en loop naar zijn kledingkast. Ik kies een bekende bruine riem uit.

Ik geef hem de opgerolde riem en ga over zijn knieën liggen, snikkend en huilend. 'Straf me. Ik had je nooit moeten zoenen. Geef me de straf die ik verdien maar martel me niet meer.' Draak tikt me op mijn billen voor hij mijn jurkje omhoog doet en mijn broekje omlaag.

'Dat had je niet moeten doen, kleine ree.' Hij laat de riem hard neerkomen en ik jammer maar accepteer mijn eigen fout en straf. Ik heb dit verdient.

'Doe het, pak me harder.' Hij knalt erop los en geeft me al zijn frustratie en woede. Tegen de tijd dat hij klaar is hijgen we allebei en doet mijn achterste zoveel pijn dat zitten of liggen geen optie voor me is en ik gehoorzaam geknield blijf zitten.

Draak legt de riem neer en veegt wat korstjes van mijn rug af. Hij staat op en loopt naar de kast om de riem op te bergen. Ik zie dan pas voor het eerst dat hij erg rood is.

Hij is stijf.
Ik staar naar zijn erectie, Mond vol tanden en zachtjes begin ik te watertanden. Ik heb nog nooit zo'n dierlijke behoefte gehad.

Ik heb het nooit zo hard nodig gehad. Ik stel me voor hoe dik en fijn het zou voelen in mijn opening. Hoe hij me zou nemen tot ik niet meer kan en hoe ik uiteindelijk zachtjes de liefde met hem bedrijf.

'Je kwijlt,' Merkt hij op, droog en zonder te glimlachen. Hij heeft zeker geen zin ofzo. ' Wil je even komen proeven?' Hij grinnikt.

Ik kan het niet laten. Ik wil niet met mijn mond aan iets zitten waar een andere recentelijk ook heeft gezeten.
'Je had ook andere meisjes. Hebben die je behoeftes niet volbracht?'

Weg grinnik. Hallo frons. En welkom spanning. 'Jaloezie is een hoofdzonde, kleine ree.'

Dat kan me niet schelen ik ben toch niet gelovig. 'Je hebt het expres gedaan zodat ik jaloers zou worden. Omdat je wist dat ik..' shit. Nu heb ik me vastgepraat.

Draak krabt zijn kin.
'Dat je wat, kleine ree?' Hij wacht even voordat hij de genade klap uitdeelt. 'Dat je hoop koesterde dat het wat zou worden tussen ons?' Het klinkt zo onrealistisch en belachelijk dat ik zelf ook niet snap hoe dat een gedachte kon zijn. We zijn zoals hout en vuur.

'Ik weet niet of je dom bent of achterlijk of beide maar ik zal je nooit meer zien en nooit anders behandelen dan mijn gevangene.' Hij snuift alsof het hele idee hem amuseert en walgt tegelijk. Ik ben dom geweest. Zo dom.

Ik snap het niet en knipper tranen weg. 'Maar je zoende terug..'

Hij grijnst.
'Ik verlang wel naar je. Dat is het niet. Kijk maar naar beneden als je twijfelt.' Dat doe ik niet.

'Maar ik zal je nooit trouwen, kinderen baren of dat soort dingen. Dates en afspraakjes zijn ook uitgesloten.' Hij stapt naar voren.
'Maar dat betekent niet dat we niet alsnog lol met elkaar kunnen hebben.' Hij zoent me op mijn wang maar deze keer vecht ik terug.

Draak gromt, gooit me op mijn zij en pint me vast op het matrasje. 'Ga nuttig zijn en slaap. We hebben morgen zat te doen, jij en ik.'

'Mag ik naar de badkamer? Mijn make up moet eraf.' Het is een smoesje om eventjes alleen te zijn.

Draak kreunt en rolt met zijn ogen. Hij smijt een pakje vochtige doekjes mijn kant op.

De doekjes prikken maar ik krijg de meeste make up er wel af. Dan rol ik op mijn zij en ga ik proberen te slapen.

Zodra ik het kussen raak word ik in slaap gesust en krijg ik heel de nacht door de wreedste nachtmerries over Canivari en wat ze met me zullen doen als ze me vinden.

Als ik wakker word, is het laat in de middag volgens de klok aan de muur. Draak is weg. Ik overweeg even om onder de dekens te blijven liggen. Draak weet toch niet dat ik al wakker ben. Niemand mist me toch.

Ik rol me als een rollade op in de dekens en doe mijn ogen nog eens eventjes dicht.

De deur wordt bijna open gesmeten door draak. Hij is duidelijk boos en ik schrik van zijn houding. Hij ziet mijn bange gezicht en lacht spottend. ' Ben je bang dat ik zin heb in een snelle neuk, lieve ree?' Hij staart naar mijn borsten die doorschijnen.

'Mag ik ontbijten?' Het is een simpele vraag, bijna nederig. Ik mis Ryan zelfs op zulke momenten.

Draak heeft daar geen zin in zie ik al snel.'Je mag je eerst wassen. Ik heb nieuwe douchegel gehaald en wat shampoo. Je mag daarna de kleren die ik voor je heb uitgekozen dragen. Als ik merk dat je wat anders uitkiest ...' alsof ik dat zou doen.

Ik stap uit bed, en ga naar de badkamer die aansluit op de Draaks kamer. Ik zet de douche aan, en trek mijn kleding uit. Mijn ondergoed gaat als laatste de stapel kleding op voor ik onder de warme straal spring.