52

Ryan ziet er beter uit dan ik me voel. Hij draagt dure kleding en heeft gouden kettingen om. Ik ben blij dat ik hem zie en wil hem knuffelen. Hij is niet afgevallen.

Ik krijg tranen van blijdschap en sta trillend op. Ik schuivel naar hem toe.
Ryan negeert me en stapt lachend op Draak af. 'Draak, mijn grote vriend.' Hij wil draak omhelzen.

Draak vlucht, walgend en boos en een beetje angstig. 'Ik heb geen vrienden,' snauwt hij.

Sorin snuift beledigd bij die uitspraak maar doet geen tegenspraak. Hij ploft bij Agnetta neer en begint haar handje te aaien.

Afgewezen ga ik weer zitten op de bank. Op de grond mag ik niet meer van Agnetta. Ze vind het onmenselijk.

Ryan staart weer de kamer rond alsof alles van hem is. Hij klikt in zijn vingers. Ik reageer niet meteen op zijn bevel. Voor mijn ogen zie ik de zweep en de riem weer van Donato. Ik zie zijn grijns terwijl hij me afranseld en ik hoor mijn eigen gegil, pure wanhoop terwijl hij me in een dagnachtmerrie verkracht.

'Zusje, ga eens wat te drinken halen voor ons allemaal.'  Het komt niet binnen. Ryan moet me wakker schudden zodat ik weer terug ben in de kamer.

Draak briest. ' Als je drinken wil ga je maar naar een kroeg. Wat kom je doen, kakkerlak?' Hij is duidelijk boos.

Maar waarom?

Ryan trekt dan zijn mond open en antwoord typisch zoals Ryan zou doen. 'Je had beter op mijn zusje moeten passen, als je haar echt niet kwijt wou.' Zegt hij tegen draak.

Draak begint hard te lachen en pakt Ryan beet bij zijn arm voor hij zijn andere hand een vuist maakt.

Sorin komt tussenbeide.
'Heren, laten we het gezellig houden. Elice, schat. Schenk jij drinken in?' Draak laat Ryan sissend los.

Agnetta ziet mij overeind komen en springt op. 'Dat doe ik wel!' Zegt ze opgewekt.

'O,' zegt Sorin maar erg vind hij niet. 'Weet je dat zeker? Ik kan een dienblad dragen,' roept hij haar na. Ze reageert niet. Hij springt bijna overeind en rent de keuken in.

Ik deel een blik met draak die fronsend naar de twee kijkt. Daar is iets aan de hand, lijken we allebei al te weten.

Ryan komt bij me zitten op de bank. 'Je was een tijdje met Donato en Enzo?' Ik open mijn mond maar ik zou niet weten hoe ik dit gesprek moet beginnen.

Draak heeft er geen moeite mee.'Ze was een gevangene voor twee maanden.' Snauwt hij.

Ryan blaast en knikt.
'Zie Het maar zo: Ze hebben niet je maagdelijkheid af kunnen pakken. Dat heb je al aan draak afgestaan. Ze hebben je misschien verkracht maar je bent niet ziek geworden of zwanger.' Hij is gevaarlijk bezig.

'Jij bent wagelijk.' Bromt draak.

En dat vind mijn broer te ver gaan.
'En wat heb jij met mijn zusje gedaan? Je hebt haar ook gebruikt zoals je wilde.'

Beschaamd kijkt draak weg. 'Ja...' mompelt hij binnensmond.

Dat doet Ryan goed om te horen.
'De Canivari wil je ruim drie miljoen betalen voor Elice. Drie keer haar vraagprijs.' Mijn broer wil me terug zodat hij me weer kan verkopen. Ik vind mezelf echt geen drie miljoen waard.

Drie miljoen is zoveel geld. Draak gaat me nooit houden. Hij zal me verkopen. Hopelijk kan ik ooit Donato overtuigen dat ik niet kwaad wil. Ik wil alleen dat het mishandelen stopt.

Als ik de rest van mijn leven hem en Enzo moet zuigen moet het maar.

Draak bekijkt hem afkeurend. 'Waarom nemen ze jou niet als hun hoer? Je likt hun ballen duidelijk al.' Ik schrik van hoe lelijk hij tegen Ryan doet.

Ryan raakt geïrriteerd. ' Je mag haar zelfs nog één keer gebruiken, voor ze naar Donato en Enzo gaat. Dat is heel gunstig en gul van ons.' Ik krimp in elkaar door zijn onverschillige houding.

Draak knakt zijn nek door het te bewegen en pakt een glas wijn van Agnetta aan. Hij staart kil naar Ryan die steeds nerveuzer wordt. 'Ik heb je zusje gekocht. Ze is van mij. De Canivaris kunnen me al het geld bieden van deze fucking planeet en ik zou Elice kiezen.'

Even voel Ik me zo warm van binnen. Zo geliefd. Hij zou mij kiezen boven al het geld in de wereld. Maar dan zie ik hoe giftig ryan naar ons kijkt.

Hij zet zijn glas met wijn ruw neer.
'Doe niet zo dom! Ze zijn machtig. Ze willen haar. Heb je niet allang je lol met mijn zusje gehad? Ik ken mannen zoals jij, ze houdt je aandacht niet lang vast.'

Mijn broer is klaar met onderhandelen. Hij pakt mijn arm en staat op. 'Wel, ik denk dat we je maar beter naar huis kunnen brengen, hm?' Met tegenzin knik ik.

Als we richting de deur lopen komt Agnetta in beweging. 'Elice, ze gaan je verkrachten. Wil je echt hun hoer zijn? Wil je echt leven in angst?'

Ik wil dat ze ophouden mij te martelen. Meer dan alles. Draak pakt mijn arm. 'Ik ken je Elice Agreseti. Je bent geen mak lammetje. Blijf bij mij.' mij. Ons.

Ryan pakt mijn andere arm. 'Elice ze doden me als je niet mee komt!' Ik begin nu te trillen. Ik weet niet wat ik moet doen.

'Geweldig!' Gilt Agnetta opeens. 'Vanaf dag één werk je samen met Sorin. Het bloed van de mensen in de kerk kleeft aan jouw handen. Je hebt mij en Elice ontvoert en haar verkocht aan een moordenaar. Je bent schuldig aan alles wat ons is aangedaan.' Ik ben even sprakeloos. Als ik rondkijk zie ik dat we allemaal sprakeloos zijn door haar plotselinge gegil.

Ze neemt een hap adem. 'Jouw dood zal alleen dingen oplossen voor Elice. Ze heeft je niet nodig. Ze heeft je nooit nodig gehad. Maar jij haar wel. Om haar uit te buiten en van haar te profiteren. Je bent een walgelijk klein mannetje.'

Draak knikt instemmend bij haar felle woorden. 'Je kan of levend terug of in een pakketje zonder je romp. Maar zonder Elice.' Hij trekt zijn mes.

Ik trek aan zijn mouw.
'Draak, als ik netjes terugga dan-'

Uit het niets pakt hij mijn arm beet. Hij dwingt me hem aan te kijken.
'-Zullen ze je in je reet neuken en mij video's sturen hoe ze je borsten er af snijden en je laten verkrachten door al hun mannen.'

'De Canivari in Italië heeft tweeduizend mensen. Plus wat er in de rest van de wereld rondloopt.' Hij staart me afwachtend aan.

Ik trek wit weg. Dat kunnen ze niet menen. 'Wat? Hoe kom je daarbij?'

Draak toont me zijn telefoon.
'Donato heeft mijn telefoonnummer achterhaald.' Hij laat mij appjes lezen.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top