Deel 9
Buiten is het koud. Vooral omdat ik geen bescherming heb of kleren. Serigo en Holden overtuigde Aaron makkelijk dat dit onderdeel zou moeten zijn van mijn lesje.
Als ik vertroeteld werd door kleding of een warme jas zou ik het zo weer doen, hadden ze gezegd.
Ludo wacht op ons bij de Limo. Hij draagt een jas met bijpassende muts. Ik bedek mijn borsten met mijn armen.
Aaron wacht totdat de deur open word gemaakt voor hem, en stapt langzaam in. Te langzaam.
Ik krijg klapperende tanden, blauwe vingers en mijn buik koelt af. Hij blijft expres zitten waar hij zit, zodat ik om moet lopen naar de andere deur van de limo.
Als ik de hendel heb vastgepakt en even mijn borsten niet bedek klikt er een automatische klik. De deur gaat niet meer open. Aaron stapt grinnikend uit, en legt zijn handen op de bovenkant van de limousine.
Bevend kijk ik in die zielloze blauwe ogen. 'Dit is de enige ingang. Als je naar binnen wil, moet je deze kant hebben.'
Ik wil hem toebijten dat ik dat zelf ook wel door had, maar als dat zo was stond ik niet aan de andere kant te trekken. En ik weet vrij zeker dat die klik die ik hoorde, Aaron was die stiekem snel de andere deur opslot gooide.
De ramen zijn geblindeerd, dus hij kan in principe zijn middelvinger opsteken naar me en ik zou het nooit kunnen zien van buitenaf.
De andere deur zit gelukkig niet op slot. Maar er zit wel een probleem. Aaron. Hij zit nog Langer onder uit dan eerst en grijnst als hij een spelletje speelt op zijn mobieltje.
Ik weet best dat hij grijnst om mij. 'Aaron? Mag ik ..' Ik wil hem vragen of ik naar binnen mag.
'Ik wou je eigenlijk achter de auto aan laten lopen,' Dat idee verbaasd me niets.
'..maar..Ik ben half naakt.' Breng ik hem in herinnering alsof hij me niet kan zien.
'Dus? Ik weet zeker dat dit een keurige buurt is.' Aangezien duivel 1 en duivel 2 hier wonen, weet ik niet of dat waar is. Daarbij neem ik dat risico liever niet.
'M-maar..'
Hij zucht overdreven. 'Best. Je mag meerijden in de auto.' Dankbaar kruip ik de warme wagen in. Even vergeet ik mijn borsten af te schermen als ik naar de warme bank kruip.
Aaron doet snel de deur dicht, door op een knopje te drukken. Hij had de deur zelf ook dicht kunnen trekken maar Aaron is. vreemd.
'Ze hebben je goed aangepakt. Je denkt zeker,' Hij pauzeert even en trekt uit een leuning die hij omhoog duwt een fles wijn.
'Dat je het niet verdient hebt hè?' Zegt hij dan, en schenkt een glaasje voor zichzelf in.
'Mag ik ook iets drinken?' Wat lekkere wijn zou me goed doen.
'Nee,'blaft hij geïrriteerd.
Ik stuur het gesprek in een andere richting. 'Waar is Riley?' Het is donker. Zij en Cole zijn allang thuis.
'Riley is winkelen met Cole. Ze heeft zich goed gedragen. Dus ze word beloond.' Dat maakt me erg van slag. Denkend aan Cole die Riley dure cadeautjes geeft terwijl ik gestraft ben.
'Als ik mezelf goed gedraag, mag ik dan ook winkeltijd?' Ik zou best een paar nieuwe truien willen, of een joggingbroek. Of een nieuwe jurk.
Zijn kaken klemmen op elkaar. 'Jij word anders beloond.'
'..Hoe dan?' Het komt er een stuk minder zelfverzekerd en dapper uit.
'Jij word beloond met mijn genade.'
'En dat is een heel mooi geschenk,'
Dat weet ik. Als zijn verloofde krijg ik een kijkje in zijn leven. Ik weet dat Cole veel meer fysiek straft en Aaron meer een fan is van de mentale pijn.
Aaron zet het glas wijn neer en gaat rechtop zitten. Zijn ogen gaan over mijn borsten. ' Je hebt mazzel gehad. Ongelofelijke mazzel. Weet je wat normaal met meisjes gebeurd die Serigo en Holden uitdagen?'
'Die worden gestraft,' Ik hoef alle smerige details niet te weten. En dit- voor altijd verminkt zijn- is niet mazzel hebben.
Aaron ogen worden dreigende luikjes waar amper zijn blauwe Iris door heen breekt. ' het laatste meisje weigerde Holden een lap dance te geven. Ze moest eerst voor de twee strippen. Toen hebben ze haar laten dansen tot haar benen pijn deden. daarna toen ze in elkaar gezakt op e grond lag namen ze haar om de beurt. En toen dat eenmaal geen voldoening meer bracht, hebben ze haar ophangen aan haar eigen haren.'
'Is dat wel mogelijk?' Ik vraag me altijd af hoeveel verhalen grootspraak zijn en hoeveel de waarheid.
'Wil je het uittesten?'
'Als we thuis zijn bespreken we je straf,' zegt aaron.
'Maar ik ben toch al..'
Hij onderbreekt me door vals te grinniken. 'Oh je dacht dat alleen Serigo en Holden wat wilde? Wij hebben ook een lesje voor je.'
En opeens was ik niet meer zeker dat de wonden de laatste straf zouden zijn.
(😈)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top