Aaron zit in een van zijn pakken al een spel te spelen. Ik doe mijn jurk netjes dicht en bekijk mezelf in de spiegel. Met een tasje wat ik van Riley heb gehad maak ik mezelf lichtjes op.

'Vind je het mooi?' Vraag ik als ik mezelf aan Aaron laat zien. Hij smijt zijn controller op de grond als op het scherm de woorden 'Game' En 'Over' verschijnen.

'Raap mijn controller op, en snel voor ik je over mijn knie gooi.' Dreigt hij met lage stem. Zijn hoofd is rood geworden. Snel buk ik voor hem.

Hij grits hem uit mijn handen. 'A-aaron..is het goed zo?'vraag ik spelend met mijn armbandje. Ik durf hem niet goed aan te kijken.

Hij grijnst. ' Je ziet er beter uit dan gisteren. Rood staat je zus beter. Blauw is ook niet je kleur ofzo, maar gisteren kwam je zo wanhopig over.'

'Oh,' ik dacht dat ik er mooi uitzag. Mooi voor mijn doen althans.

'..Ik zie je vaak in blauw. En met blauw. Is het je favoriete kleur?' Vraag ik voorzichtig aan hem. Het past heel goed bij zijn ogen.

'Kop dicht,' Sist hij dreigend. Ik gehoorzaam stilletjes.

--

Als het al donker is zijn we bij een verlaten groot kasteel in een dure buurt.

De man die voor ons de deur open doet is al heel oud. 'Hallo,' zeg ik zo opgewerkt mogelijk.

Aaron gromt. ' Dat is de butler, jij imibiciel.' De butler, inderdaad verwelkomt ons in het gotische kasteel.

We worden door de butler een stelsel van gangen en hallen ingesleurd, en als ik de krakkemikkige trap oploop vraag ik Mezelf af hoeveel dood dit kasteel al heeft gezien.

We komen uit in een moderne luxueuze woonkamer. Een warm vuurtje knispert in de haart en geeft een andere indruk dan de hoge chiquer stoelen. Een indruk die zegt je bent welkom hier.

Voor het eerst merk ik een man op.

De man staat met zijn rug naar ons toe. Hij kijkt naar de vlammen met een glas wijn in zijn hand.

Hij heeft krachtige groene ogen. Donker bruin haar. Een prachtig gezicht. Ik dacht dat Cole knap was. Hij verbleekt bij deze man.

'Ah, Diatrzio! Welkom in mijn nederige huisje,' Nederig en huisje zijn twee woorden die ik niet bij het kasteel vind passen.

Cole grijnst, schudt zijn hand met zoveel energie dat ik er moe van word, en trekt zijn das goed.

'Serigo, dank je wel voor je uitnodiging. Hopelijk vind je het niet erg dat we..' Hij pakt Riley bij haar arm beet.

'Gezelschap hebben meegenomen,' even vraag ik mezelf af of ik aan waanideeën lijd. Ik zou zweren dat ik een suggestieve ondertoon hoorde.

Serigo begint te grijzen voor hij naar Riley stapt en haar hand kust. 'Enchanté, mevrouw Diatrzio.'

Zijn blik verraad alles wat ik weten moet, en even voel ik mezelf zo stom dat ik hem had staan bewonderen. Hij is duidelijk alleen geïnteresseerd in Riley.

Mij begroet hij niet eens. Ik krijg geen kus, geen hallo, niet eens een blik.

Hij gebaart dat we hem moeten volgen. Ik laat iedereen maar eerst en strompel mee het kasteel door. 'Je woont prachtig,' merkt Riley op als we de zoveelste chique zaal betreden op weg naar zijn studeerkamer of zoals hij het noemde de studie.

Serigo grijnst tevreden met haar complimentje. 'Dank je wel; je hebt duidelijk een goed oog voor smaak. Alhoewel: Aangezien je keuze in mannen heb ik mijn twijfels.'

Ik besluit me eigen niet te laten kennen. Ik neem ook een dappere poging om hem te laten zien, om ze allemaal te laten zien dat ik net zo sociaal ben als Riley.

'Het is heel mooi..vooral die kroonluchter,' Hij negeert me. Volgens mij hoorde hij me niet.

'Je hebt een mooie.. ' mijn stem sterft spontaan door zijn dodelijke boze geïrriteerde blik.

'Ik hoorde je de eerste keer ook,' zegt hij, geërgerd. Blijkbaar vind hij complimenten alleen leuk als Riley het doet.

Ik knipper met mijn ogen om de tranen te bedwingen. Aaron of Cole geeft me ondertussen een harde kneep in mijn zij, als teken dat ze het afkeuren en ik mijn bek moet houden.

Serigo toont trots zijn kasteel. Hij lacht door Riley die samen met hem op een bankje is gaan zitten.

'Dus; de drugsroute,'zegt Cole als een paar minuten voorbij zijn. Riley en Serigo kijken alsof ze hem het liefste zouden doodslaan.

'Ik wil best met je praten over dit, maar laten we dat doen zoals goede Italianen, en..wat zij ook is.' Een steekje gaat af in mijn hart.

Ik ben een echte Italiaanse.
'Een echte Italiaanse heeft geen huid die zo bleek is als een sperma vlek.'

'Trish is een Italiaanse. Ik houd er niet van hoe jullie alle drie doen alsof ze minder is dan mij,' bromt Riley. De twee eikels zijn wijselijk stil maar Serigo kakelt als een heks.

'Ze IS minder dan jou, Riley. Als je ooit een herinnering nodig heb, kijk naar haar borsten. Een vrouw is net als een bonbon. Zonder goede vulling kun je meteen de hele doos weggooien.' Zijn woorden doen zoveel pijn dat het lastig word om te ademen.

Ik weet dat ik elk moment in tranen kan uitbarsten. Gelukkig vraagt Serigo Aaron en Cole alvast naar zijn studie, zodat Riley en ik kunnen bijkomen van de rondleiding.

Riley zit naast me. we hebben elkaar al lang niet meer gesproken. Huilend omhels ik haar. Ze beantwoord mijn omhelzing; maar ze zucht wel.

'Wat vind je Serigo?' Vraag ik, stotterend.

'Hij is oerlelijk en nog dommer dan een gans,' scheldt Riley. Dat verrast me. Ik dacht dat ze hem mooi vond.

'Dank je dat je het voor me opnam,' fluister ik.

Riley zucht. 'Houd..je mond maar. Voorlopig oké? Aaron en Cole willen dit echt laten slagen en..'

'Oké..'

We staan op en lopen dan naar de studie kamer. Riley klopt. Eerst word er gevloekt maar als ze zien dat het Riley is word ze binnengelaten. Ik mag zelf ook mee.

'Ah zei ik het niet? Dat lekkere ding daar is van Cole. Die lelijke van Aaron.' Zegt Serigo; tegen een gigantische man naast hem. Ik denk dat zijn broer is. Want ze delen dezelfde ogen. Dezelfde kaaklijn. Dat kan niet anders.

We krijgen een plekje toegewezen. Wij mogen op de bank terwijl Aaron en Cole juist dichterbij mogen bij het bureau waar Serigo en de vreemde onbekende achter zitten.

'Dat is Holden. Hij regelt de ..lastige zaken.'

Holden steekt zijn hand op. 'Hoi,' zegt hij droog.

Dan gaat het een lange tijd over in ingewikkeld gepraat over het ontduiken van grensbewaking, cocaïne kosten, een deel ervan word gesproken in code, waardoor wij alleen verstaan dat ze roze flamigos gaan opeten en soms worden er opmerkingen gemaakt of ze Riley niet even snel mogen hebben.

'Ik zal haar netjes teruggeven. Je wil toch niet een maagd inwerken? Dat is zwaar werk. Vooral zo'n wilde slet als zij,'

Cole dreigt met zijn ogen. 'Je krijgt haar niet.'

'Trish, kom hier,' Aaron krijgt een idee. En dat idee heb ik ook gekregen.

'Ik zit goed hier,' mompel ik.

Aaron moet me meesleuren. 'Als je iemand wil neuken, hier is je kans. Ook een maagd, heel submissief en ze luistert meestal goed.'Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik nog steeds overheid sta en niet als een bang balletje ben wegekropen.

'Ik zou haar niet aanraken al werd ik ervoor betaalt en was zij de laatste vrouw op aarde.' Serigo sluit zijn zin lachend af.

'Ik neuk en naai alleen vrouwen kerels doe ik niet aan.' Grijnst holden wat nog meer gelach losmaakt.

Aaron laat me los en dat is alles wat ik nodig heb om terug naar de bank te rennen.

Ze lachen nog even om Holden die trots zit te grijnzen.

Riley mompelt zacht naast me. 'Ga niet zitten huilen. Je moet sterk zijn.'

'Ik wil niet meer sterk zijn! Ze prijzen jou de hemel in..'

'Hey sletje! Als je je bek niet houdt neuk ik je alsnog!' Dreigt holden met gebalde vuisten die hij op het tafelblad smijt.

'Zie je? Je moet je mond houden,'gromt Riley.

Met moeite gehoorzaam ik. Het koste alle energie om niet weg te rennen.

Het overleg gaat zo lang door dat ik hoofdpijn krijg en mijn benen slapen. We krijgen soms van de butler wat wijn, die we gretig opdrinken. alles is beter dan vervelen.

Een tijdje later ligt Riley naast me te slapen. Ik ben nog wakker en tik haar zachtjes aan. Ze reageert niet.

Achter me klapt iemand in zijn handen. 'Prima. 40 miljoen. We hebben een deal.' Kondigt Cole vrolijk aan. Ze schudden elkaars handen.

Serigo en Holden grijnzen ook. Zij gaan snel naar beneden voor nog een fles wijn te halen.

Alleen Aaron en ik blijven achter.

'Je zou alles doen voor die deal. Zelfs die mannen aan mij laten zitten. Ik, je verloofde,'mopper ik tegen hem.

'Ze vinden me niet mooi genoeg. Jammer hè?' Het is erg onvolwassen hem zo te treiteren maar dat boeit me niets.

'Oppassen. Dit is je eerste waarschuwing. Ik heb geen problemen om mezelf op je te forceren of je mond als mijn eigen stofzuiger te gebruiken,' Hij grijpt naar mijn arm waar ik nog steeds een wijnglas mee beet houd.

Het drankje valt uit mijn handen over het tapijt. De rode wijn verpest de kostbare vezels meteen.

Ik probeer het te schrobben met mijn jurk. Tranen mengen zich met de wijn. 'Wat heb je gedaan?!' Sist hij boos.

'Jij hebt dit gedaan!' hoor ik mezelf zeggen met woede die me verbaasd.

Aaron probeert me te grijpen, maar ik ben sneller. 'Kom hier!' Grommend rent hij me achterna.

We stoppen als iemand binnenkomt. Serigo heeft vraagtekens op zijn gezicht.
Zijn blik valt op het tapijt. En dan mijn rode jurk.

Zijn blik verhard.

'Holden! Kom hier!' Schreeuwt hij.

(😤🤩😘)