later lig ik heerlijk te slapen. De pijn is minder geworden maar vermoeid ben ik nog steeds. Demitir zit op zijn telefoon een spelletje te doen als ik wakker word.

'Goede avond, Doornroosje.' Zegt hij spottend.

Ik wrijf in mijn ogen. Me eerst niet bewust van waar ik ben. 'Alekandr wilde je net wakker laten maken. Wat een geluk.'

'Mag ik nog 5 minuutjes?'

Demitir grijnst als een haai.
'Je mag vijf minuten op zijn bureau.'

Dat is Genoeg om me uit bed te halen. Ik weet dat ik gemazzeld ben. Ik had geluk.

Demitir helpt me met lopen naar beneden.

Het is al laat en buiten is het donker als ik naar buiten kijk.

We komen een zaaltje binnen dat ik herken als de eetzaal. Er staat en sierlijke koude zwarte glazen tafel met stoelen eraan.

Alekandr zit aan het hoofd. Ik voel me klein en kwetsbaar tussen al die mannen in. Sommige lachen naar me of grinniken als ze zien hoeveel moeite ik heb met lopen. ' Je hebt haar dus echt geneukt.' Het klinkt alsof hij het niet geloofd had. Ik probeer te achter halen wie het gezegd had maar niemand reageert op mij.

'Uiteraard,' spint Alekandr terug. Hij gebaart dat ik moet komen. Mijn maag rommelt. Kwetsbaar ga ik bij Alekandr staan. Alsof hij mijn enige hou vast is in deze wereld. Dat is hij ook.

Hij glimlacht naar me en klopt op zijn knie. Een hint. Ik doe net alsof ik het niet begrijp. Ik doe net alsof ik het niet zie. Biddend dat hij me niet komt halen. Alekandr klikt weer in zijn vingers en dan gebeurt het.

Demitir grijpt me beet en draagt me richting Alekandr. 'Zitten!' Snauwt hij. Ik gehoorzaam trillend. Alekandr slaat zijn armen om me heen en opeens ben ik gevangen op zijn schoot.

Ik voel me klein op zijn schoot. Hij ademt in mijn nek en zijn handen gaan kort over mijn lichaam. Iedereen kijkt naar ons en ik bloos hevig door schaamte. 'Alekandr, mag ik misschien wat eten?' Vraag ik, fluisterend in zijn oor. Mijn broodje had ik nog niet eens opgegeten.

Hij denkt even na. Hij pakt van zijn bord een stukje vlees met zijn vork. Ik wil de vork aanpakken maar krijg een tik op mijn vingers die tranen in mijn ogen opwekt. 'Ik wil je voeren,' zegt Alekandr hees in mijn oor.

'Ja, alekandr.' Zeg ik netjes en bevend. Daarbij heb ik honger. Als Alekandr me echt wil voeren sta ik dat wel toe als het betekent dat ik eten krijg. Alekandr brengt zijn vork naar mijn lippen en blaast. Het stukje vlees stopt hij dan in mijn mond. Het is warm als het op mijn tong glijdt. Ik proef het heerlijke sappige vlees en slik het door.

Aleksandr prikt nog een stukje vlees. Hij voert me net zo soepel. 'Alekandr ik vind dit heel lief maar ik zelf-'

'Ik bepaal,' onderbreekt hij me bruut en direct. Er zit zoveel dominantie in zijn stem dat ik er stil van word. Ik ben echt een sub.

'Ja Alekandr,' Ik buig mijn hoofd en open mijn mond voor hem als hij nog een stukje kip aan zijn vork rijgt.

Alekander blaast voor me en laat de kip in mijn mond glijden terwijl iedereen zo'n beetje naar ons kijkt. Ik voel me beschaamd dat Ik niet mijn eigen eten mag eten en dat ik gevoerd word en op schoot zit.

'Ja, dat is ander vlees dan een lul.' Merkt de blonde jongen grinnikt op. ' Dat ben je niet gewend om in dat mondje te hebben hè, sletje?' Het doet pijn om zijn beschuldiging aan te horen.

'Ik was maagd voordat Alekandr mij ..nam.' het is erg grappig hoe preuts ik nog ben qua woorden als je beseft hoeveel mannen aan me hebben gezeten en wat ze gedaan met me hebben.

Aleksandr durft te grinnken. 'Was je dat? Niks van gemerkt.' Wat? Was ik zo goed? Dat geloof ik niet. Het is een grapje of een manipulatie.

'Ga je me voorstellen?' Vraag ik Alekandr. Ik weet de helft van alle mannen niet. Alleen Alekandr Demitir en Konstatin. Ondertussen geeft Alsha iedereen wat te drinken samen met nog een paar meisjes.

Aleksandr stopt met lachen. 'Pardon?' Een meisje bukt voorover en schenkt zijn drinken bij. Doordat ze geen bh draagt heb ik, Alekandr en de rest inkijk op haar borsten.

Ik hoor een smak en een kreuntje uit het mondje van het meisje en zie Alekandr hongerig naar haar gluren. 'Mariá, je bent zeker vergeten dat je geen sieraden ommag?'

'H-het spijt me meneer,' zegt ze stotterend en blozend. 'Hij is van mijn oma geweest. Ik draag hem normaal nooit. Ik zal hem meteen afdoen.' Ze wil het bandje losrukken maar Alekandr lacht.

'Dat is niet nodig.'

'Mave?' Maven komt overeind en grijpt het arme meisje beet bij haar haren. Hij trekt haar naar zich toe.

'Breng haar naar mijn slaapkamer,' zegt Alekandr koud. Ik voel een rilling over mijn rug lopen als het meisje zo opgetild word en naar boven word gebracht. 'En warm haar voor me op!'

'Geen zorgen, liefje. Af en toe moeten mijn meisjes wat aandacht krijgen. Gewoon even vlug neuken en klaar. Het zijn zulke hoertjes.' Ik voel zijn hand op mijn knie.

'Hé, Tallisa?' Het andere dienstmeisje pruilt.

'Konstatin? Wil jij Tallisa even voor mij nat maken?' Konstatin grijnst als hij Talissa op de tafel gooit. Hij gaat achter haar staan en pakt haar bij haar billen beet.

'Ah!' Konstatin is geduldig en sterker. Hij wint het van haar. Als een pudding zakt ze over de tafel in elkaar en laat hem doen wat hij wil.

'Nhnm..' ze veert op en hapt naar adem en bloost hevig. Konstatin gaat even door.

'Kijk goed naar haar. Ze vecht maar ze verliest. Ergens vind ze het te lekker. Ze weet dat het verkeerd is. Ze weet dat het niet hoort..' Hij kijkt me veelbetekenend aan en drinkt van zijn wijn.

Tallisa kreunt huilerig. 'Heel goed, Kon. Iemand anders breng de slet naar mijn kamer.'

'Je hebt toch al een meisje daar?' Ik snap het niet.

'Ooit van een trio gehoord?'

Ik hap verschrikt naar adem. 'Je gaat ze allebei neuken!' Ik sla mijn hand voor mijn mond en bloos. Wel, hopelijk word dat geen gewoonte.

Aleksandr knikt. 'Zeker. Wil je kijken? Drie poesjes of twee poesjes maakt mij niet veel uit.' Ik bijt op mijn lip en durf hem niet aan te kijken. Mijn lichaam heeft nog steeds pijn.

'Moet ik haar even..' begint de blonde grijnzend. Alekandr ramt met zijn vuist op tafel.

Aleksandr werpt zijn mes zijn kant op. De man kan net bukken. Het mes boort een gat in de muur. 'Waag het. Als iemand haar neukt ben ik het.' Hij stopt zijn hand onder mijn billen benadrukt zijn claim over mijn lichaam door me op mijn want te zoenen.

'Wilde je nog voorgesteld worden?' Bromt hij in mijn oor als zijn handen gevaarlijk dicht bij mijn badjas komen. 'Aan wie?' Het komt er grommend uit.

'A-an je mannen. Ik ben je vrouw toch? Misschien is dat handig..' Hij blijft zuur kijken. 'Misschien,' Piep ik er weer achter aan zodat hij weet dat het een idee was geen bevel.

'Die blonde heet Nikolai. Demitir en Konstatin en Mave ken je al. De rest mag anoniem blijven.'

'Maar..'

'Ik doe het zodat als je ontsnapt niet iedereen hier verraad schatje. En nou mondje dicht.' Dat is best wel slim. Heel erg slim. Ik zou nooit een hele organisatie kapot kunnen maken als ik niet eens weet wie wat doet of wie wat is.

'Ze is zo gehoorzaam. Heeft dat veel klappen gekost?'

'Ze was al getraind toen ik haar aanschafte. Ik denk dat haar vorige eigenaar,' 'minder geduld had.' Hij geeft me een tik op mijn knieën en grinnikt als ik probeer mijn gebloos en boze uitdrukking geheim te houden.

De man zakt onderuit. 'Tja, soms is dat het enige wat koppige meisjes kan temmen. Je moet deze denk ik ook dagelijks aanpakken of ze haalt dingen uit.' Ik weet niet waar ze al die dingen vandaan halen. Ik ben rustig. Ik heb alekandr geem problemen gegeven.

'Ga je dingen uithalen?' Hij onderzoekt me.

'Nee, Aleksandr . Je bent de aardigste man die ik tot nu toe heb gehad. Je bent lief, en knap en zorgt goed voor me. Ik ben dankbaar voor je zorg en je bescherming.'

'Ik hoef je natuurlijk niet te vertellen dat als ik er niet was geweest dat je verkracht werd in Ierland?' Mydas had me gered. Maar oké. Ik zal wel net doen alsof hij dat gedaan heeft.

'En ja; zelfs je vriendje zou je verkrachten. Zo diep is de haat tussen jouw familie en die van hem.'

Hij noemt Daniel niet mijn ontvoerder. Hij weet dat we iets gehad hebben. Shit. 'Je kent Daniel niet als je dat denkt. Hij zou me nooit kwetsen.' Het komt er boos uit.

'Daniel heeft je nooit vertelt waarom hij deed alsof hij dood was zeker?'

'Dus?'

'Hij was alleen opzoek naar wat aandacht. En jij, een dik plat biggetje dat vrolijk knorde om elk dom grapje was perfect ervoor. Je was een snelle neuk. Een boost. Dat is alles.'

Veel tijd om te grinniken krijgt hij niet. Voor ik met mijn ogen kan knipperen is zijn wang rood en doet mijn hand pijn.

Ik heb Aleksandr geslagen.
Ik tril van woede en tranen stromen naar beneden. Aleksandr veegt wat bloed van zijn lip af en knikt. 'Dus je wil het zo spelen?'