Gewoon dat ik het weet. Ik bibber door zijn woorden en vlucht naar binnen zoals hij aan me vroeg. Ik ben erg uitgedroogd en zweet zelfs. Ik stop mijn hoofd onder de kraan en laat het water lopen.

Zo sta ik even rustig af te koelen bij gebrek aan een andere bron. Aaron zou me nooit het zwembad laten gebruiken.

Ik voel me plotseling erg naar en ziek. Ik heb dit al eerder meegemaakt en weet meteen wat dit is. Een zonnesteek.

Ooit heb ik samen met Daniel 3 uur lang in de zon gelegen. Toen hij weg was gegaan zonder wat te zeggen was ik erg van slag. Ik ging het erf op om hem te zoeken.

Ik vond hem, in de schuur met drie kogels door zijn hoofd gejaagd. Idioot dat ik ben probeerde hem nog wakker te schudden.

Toen papa hoorde dat ik zonder begeleider had afgesproken met een jongen, heeft hij me aan mijn haren mee naar binnen getrokken. Hij riep zijn mannen bij een om een geschikte straf voor mij te bedenken zodat ik zou leren dat ik nooit meer zonder toestemming met jongens mocht omgaan.

Eentje stelde voor me te verkrachten. Papa zei dat dat nutteloos was en dom omdat maagden meer waard zijn dan verspilde goederen. Daarna kwam iemand met het voorstel dat ik Daniel zelf maar moest begraven sinds het mijn fout was dat hij hier was.

Dat heb ik toen ook gedaan. Ik ben de hele nacht bezig geweest met het maken van een kuil vlak bij de stallen. Mijn handen deden zeer en de tranen bleven komen.

Ik was bezweet misselijk en vies toen Ik klaar was. Papa gaf me nog een klap en liet me zweren dat Ik nooit meer zonder zijn toestemming achter een jongen zou aangaan. Ik was zijn dochter, hij zou bepalen met wie en wanneer ik mee zou gaan.

Door de deurbel schrik ik op uit mijn gedachtes. Ik loop het plateau van de keuken af naar de voordeur. Als ik mijn hand op de klink leg twijfel ik.

Ik deins achteruit en haast me naar buiten. Buiten ligt Riley te slapen. Vredig op het bed in de zon. Cole likt zijn lippen als een roofdier en broedt in stilte een plannetje.

Ik negeer ze met buikpijn. Aaron heeft me nu nodig. Of ik heb hem nodig. Ik weet niet wie er zijn en wie zijn vijanden zijn. Hij ligt angstvallig stil op de tuinstoel. 'Aaron?' Fluister ik zachtjes en probeer hem te wekken.

Hij schrikt wakker en grijpt naar mijn hand die op zijn been ligt. De zonnebril valt op de grond. Er is geen lief donker glas meer wat me beschermd tegen zijn moordende blik. ' Wat moet je trash?'

'Er is bezoek,' informeer ik hem met trillende stem.

Hij trekt een wenkbrauw op. Van onder de stoel grijpt hij een pistool wat hij in zijn zwembroek stopt. Hij trekt zijn zwarte t-shirt aan zodat je het wapen niet ziet.

Hij loopt  het huis terug in. Ondertussen waag ik een poging. Ik doe mijn slippers uit en ga naar het zwembad. Mijn tenen laat ik voorzichtig in het water glijden. Ik voel de heerlijk warme temperatuur van het water en zou het liefste met kleren en al erin springen.

'Cole!' Ik kan me net vastgrijpen aan de metalen trap van het zwembad voor ik erin was gevallen. Riley schrikt ook wakker en beland in het water door een wilde beweging. Aaron gebaart dat we moeten komen.

Cole steunt en kreunt maar komt wel overeind. 'Meekomen, meiden.' Hij hoed ons als schaapjes naar binnen. Riley is erg slaperig en gaat op de bank liggen. Ze ligt languit en daarom ga ik maar in de stoel zitten.

Stiekem gluur ik naar de voordeur waarvan ik meteen spijt hebt. Ik voel de tranen komen, mijn hart dat sneller klopt en word overladen door flashbacks.

Serigo draagt een donkere bruine broek tot zijn knieën met een Hawaï overhemd. Hij ziet er normaal uit. Menselijk bijna.

Holden draagt een zwembroek zoals Aaron ook aan heeft.  En een t shirt. Het plakt aan zijn huid van het zweet. Ik kruip in de stoel en maak me zo klein mogelijk. Het laatste wat ik wil is dat ze me zien.

Met zijn vieren gaan ze zitten aan de grote eettafel. Serigo en Holden  aan de ene kant en Aaron en Cole aan de andere. Riley snurkt ondertussen vredig door.

Ik kan me niet focussen op hun gesprek. Ergens weet ik dat het niet hoort. Ik zou schadelijke informatie kunnen oppikken en als iemand me ooit zou ontvoeren zou het gevaarlijk kunnen zijn.

Serigo spreekt als eerste. 'We hebben van een bron in Rusland vernomen dat de smaragd dood is aangetroffen.' Zegt hij dan.

Aaron en Cole's reactie kan ik niet peilen vanaf hier. Ze zitten met hun rug naar me toe. Maar een van de twee zucht diep. 'Netjes, een van jullie spionnen?' Wil Aaron weten.

Serigo schudt zijn hoofd. 'Nee. Ze zeggen dat het de kraai zelf was. Of zelfs de koning.' Ik snap er niks van. Echt helemaal niks van.

Maar als ze langer en verder praten hoor ik meer en begrijp ik er ook meer van. De koning is Mydas. Hij heeft een dochter of had een dochter genaamd de smaragd. Dit zijn niet hun echte namen maar code namen of bijnamen.

Mydas heeft zijn dochter verkocht aan een man die zichzelf de kraai noemt. En die man, Haar eigenaar of man of wat dan ook; heeft haar waarschijnlijk vermoord.

Maar nu komt het gekste: Mydas wil zijn tweede dochter saffier ook aan hem verkopen. Wat een slechte vader.

Aaron en Cole gaan naar buiten speciale wijn halen om haar dood te vieren. Te vieren ja. Ik word er misselijk van als ik ze hoor lachen en joelen.

'Je vind het zeker zielig voor haar,' merkt Serigo opeens op. Ik krimp verder in elkaar en bid dat ik spontaan onzichtbaar word.

Het heeft geen zin aan zijn gelach te horen. Ik zet me alleen maar voor gek. ' Ik heb je allang gezien meisje.'

'Natuurlijk vind ik het zielig. Wie vermoord zijn eigen vrouw nou?'

Serigo haalt losjes zijn schouders op. ' Ze waren een jaar getrouwd en er was geen kind. We zijn niet anders dan normale mannen. Wij willen ook zonen en dochters.'

'Ja maar dat kost toch tijd? En langer dan een jaar?' Hij gaat dan staan. Hij doet zijn overhemd goed en gaat naar me toe.

'Ik hoorde dat het tussen Riley en Cole heel goed gaat. Alleen jij en Aaron boteren nog niet zo lekker hè?'

Hij cirkelt rond het plekje met zijn vingers waar Aaron me hardhandig had beetpakt. Hij heeft een kalme uitdrukking op zijn gezicht terwijl ik mijn tranen moet binnen houden. 'Zullen ik en mijn broer je helpen? Met je huwelijksproblemen?'

'Wat wil je ervoor terug?' Mompel ik argwarrend.

(EEN BEETJE LAAT MN TELEFOON IS GESTORVEN EN HEB NU PAS TOEGANG TOT LAPTOP)