48
Zwanger zijn is het beste wat me ooit is overkomen. Ik voel me sterker en meer geliefd dan ooit. Alekandr verwent me enorm met designer kleding, stapels boeken en een kinderkamer voor onze nieuwe kleine baby.
Het is raar om eens zijn goede kant te zien en ik wil hiervan genieten zolang het duurt.
De eerste week is voorbij gevlogen en hoewel je niet veel ziet aan mijn buik voel ik me anders. Er groeit een nieuw leven in mij.
Ik zit in mijn stoel te lezen en begin net met een nieuw boek. Het is een boek over psychologie en Stockholm syndroom. Een van de zeldzaamste dingen ter wereld.
Ik zie veel dingen terug die riley heeft meegemaakt. En ikzelf ook. Ik sla het boek dicht en wil meteen vragen of ik riley mag bellen. We hebben veel te bespreken en zij was verder in haar zwangerschap dan ik.
Voorzichtig klop ik aan op de deur van het kantoor van Alekandr. Hij doet open en bloot zijn tanden. 'Wat is er liefje?'
'Mag ik riley bellen?' Het zal me goed doen haar stem te horen en het bij te leggen. Vooral sinds ze haar eigen baby in haar buik heeft.
Hij versteent. 'Dat lijkt me niet zo'n goed idee.' Zegt hij, afgeleid en toch opeens erg opgefokt.
'Ze is zwanger en ze heeft misschien tips-'
'Ik wil het niet hebben!' Snauwt hij opeens naar me. Ik reageer geschrokken op zijn stem en doe een stapje achteruit. Een vreemde man staat in de deur opening en klopt.
'Problemen in het paradijs?' Kat een jongen met donkere zwarte haren en ijzige blauwe ogen. Ik zie zo dat hij niet van Alekandrs groepje is.
Er volgt een wat oudere man die gekleed is in het zwart. Ze bekijken me spottend en nieuwsgierig. 'Dit is je vrouw? Wat een wilde.' Merkt de jong op en wil me beetpakken bij mijn billen.
Verontwaardigd duw ik hem weg. De jongen grijnst en grijpt me alleen maar steviger beet. 'Nou, prinses. Dat is niet lief. Laat je schoonbroer eens lekker aan die mooie blancardi billetjes van je zitten.' Ik kijk naar Alekandr en verwacht dat er weer messen gaan vliegen meer deze keer blijft hij angstvallig stil.
De vreemde jongen ramt me aan en grinnikt als hij ziet hoe angstig ik kijk.
'Tevreden?' Vraagt Alekandr als de jongen uitgespeeld is en me los laat. ik wil huilen. Waarom beschermde hij me niet.
'Hoe vaak heb je haar verkracht?' Vraagt de jongen bruut en achteloos. Ik schrik van de vraag.
'Eén keer.' Zegt Alekandr eerlijk. Dus hij zag het ook zo. Hij wist dat ik geen zin had naar nam me toch als onderdeel van mijn straf. Om me te leren dat seks alleen goed en lekker is als hij dat wil.
Dat pikt de vreemde jongen niet. Hij loopt rood aan en ik duik achter Alekandr voor bescherming.
'Bullshit! Een chick word niet zwanger na één keer!'
'Wel als je het goed doet!' Grijnst Alekandr. 'We hadden meerdere keren vrijwillig seks. Ze vind het erg lekker en is nieuwsgierig.' Dat ging hun niks aan!
'Kijk uit met zulke meisjes. Je weet nooit wie er nog meer heeft geneukt met haar.' Zegt de oudere man wantrouwig 'Hoe gaat haar training? Krijgt ze voldoende straf?'
'Ja.' Zegt Alekandr afwezig. Ik kan me de laatste echte straf herinneren als 2 weken geleden. De kinderen en de seks.
'Ze zeggen dat je haar te veel verwend, Alekandr. Vergeet niet dat je het meisje de baas moet zijn en niet andersom.'
'Doe ik, pa.' Pa?!
Ik kijk ze verward aan. De man lijkt niet op Alekandr. Alekandr is een knappe jongeman met prachtige jukbeenderen en fonkelende ogen. Hij is niet te vergelijken met de grijze oude in elkaar gezakte man.
'u bent dus de vader van Alekandr?' Vraag ik voorzichtig. De oude man wil antwoorden maar de jongen grinnikt.
'Niet biologisch gezien. Alekandr is een zwerfkat. Een smet op de Drozdov naam.' Een zwerfkat. Wat betekent dat?
Alekandr houd zijn woede goed geheim maar ik merk dat hij kookt. 'Hij is geadopteerd. Een wees.' Zegt de jongen. 'Geen échte Drozdov.' Hij daagt Alekandr echt uit maar die is erg rustig.
'Praat niet zo tegen mijn man,'
'Ik praat tegen je man zoals ik wil prinses, en laat me duidelijk zijn..' Hij trekt me naar zich toe. 'Jij bent net zo goed mijn hoertje als dat je die van hem bent. Ik geef geen fuck om je baby; vroeger of later pak ik je zo hard in dat kutje van je dat je letterlijk wenst dat je dood was.'
'Dat is wel genoeg bedreiging. Het meisje was opstandig. Bestraf haar.' Zegt hij tegen Alekandr. Die word bleek. Hij aarzelt.
'Ik..Ik heb er geen probleem mee..' begint hij beverig..
'De baby hm? Die maakt alles lastiger.'
'Gelukkig heb ik een cadeautje.' Op zijn teken dragen twee mannen een blondine naar binnen die mij zo overschaduwd.
Hij slaat haar zo hard in het gezicht dat ze ervan moet huilen. Hij rukt de kleren van haar lichaam en drukt haar tegen het bed. Hij spreid haar benen en neemt haar terwijl hij me recht blijft aankijken. Hij wil laten weten dat hij aan me denkt tijdens deze gedwonge bestraffing.
'Als je nog eens zo'n grote bek trekt, pak ik je in kont en neuk ik je tot je niet meer kan zitten.' Dreigt hij. Mijn mond zakt een beetje open door de schrik want tot nu toe was mijn kont heilig terrein geweest. Ik was er nooit geneukt zoals in mijn mond en vagina.
'Het is allemaal toneel. ze vreest hem niet echt. Laat mij met haar omgaan...' dringt de broer van Alekandr aan bij hun vader. Ik krijg angst.
Omdat ik wéét dat Alekandr me verwend. Hij heeft me niet streng aangepakt en meestal als ik iets verkeerd doe tegenwoordig kijkt hij de andere kant op of geeft hij iemand anders de schuld.
'Nee, Deimos. Je hebt je kans gehad. Alekandr heeft het meisje zelf bemachtigd.' Alekandr grijnst en klimt van zijn slaaf af.
'Ze draagt zijn baby. Ze is van hem. Dat moet je accepteren.' Ik voel mijn hand over mijn buik gaan en kijk even naar mijn voeten.
'Ik zal dat nooit accepteren. Ze is een Mafia prinses. Hij een Mafia loser. Ze horen niet bij elkaar. Robijn had van mij moeten zijn.' Zegt Deimos ziedend. Ik vind veel jongens knap maar Deimos is niet een daarvan. Hij komt niet in de buurt van Alekandr en sinds ik met hem vrij wil ik ook geen andere jongen. Ik denk niet dat ik het zou durven toe te geven aan een ander wat ik nodig heb in bed.
'Jij en nog een paar mannen.' Zegt Alekandr. ' Ik heb mijn handen vol aan Robijns exen. Ik wil er een paar definitief opruimen.' Ik wankel en botst tegen zijn bureau op. Verschrikt staar ik naar hem als hij zijn broek aantrekt.
'Alekandr dat hoeft niet..' begin ik liefjes maar deze keer trapt hij er niet in.
'Ben je je slavin nu al vergeten?' Hij slaat haar zo wreed dat het meisje trilt. Ik bijt mijn lip met tegenzin.
'Prima. We kijken wat we kunnen doen.' Zegt de man. 'Bewaak Robijn. Je hebt een Mafia prinses en hopelijk ook een prins in je handen, Alekandr. Verknal dit Niet.'
Deimos vertrekt in stilte maar gooit wel een vaas kapot. Alekandr rolt met zijn ogen maar zegt niks.
'Je bent wel erg stil naar hem,'merk ik op als ze weg zijn. Alekandr trekt een wenkbrauw naar me op.
'Vind je?'
'Ja je laat over je heen lopen. Waar is mijn stoere, dominante man?'
'Recht voor je,'
'Je hebt me nooit vertelt dat je..'
'Een zwerfkat bent?'
'Alekandr, je bent misschien geadopteerd. Maar je bent in mijn ogen meer een prins dan die stomme broer van je. Ik vind je lief, en ik wil dat je niet zo gemeen over jezelf praat.' Ik kus hem zacht op zijn voorhoofd.
'Je bent zeker vergeten hoe ik je mensen dood liet schieten? Lief past niet bij mij,'
'Welke ex wil je opruimen?' Onderbreek ik zijn gemompel.
'Geen idee. Ik dacht dat ik ze allemaal maar doe.'
Niet Daniel,' fluister ik zachtjes als ik mijn hand tegen zijn kruis zet en begin te wrijven.
'Je bent gevaarlijk bezig..' maar hij doet niks om me weg te slaan.
'Alsjeblieft. Maak de rest dood. Maak ze allemaal dood. Maar Daniel niet.' Ik ga een stukje hoger en kijk hem smekend aan.
'Oké. Daar staat wel iets tegenover.' Zegt hij grinnkend met een gemene gloed in zijn ogen.
'Alles,' zeg ik snel.
'Je moet beloven dat je het kindje beschermd.'
'Altijd,'
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top