Alekandr heeft weinig respect voor me. Demitir houdt me in de gaten. 'Als je denkt om zelf wat te doen sla ik je zo hard dat ze je beneden kunnen horen gillen.'

-
De volgende morgen is het erg druk. Boven hoor ik al het gepraat van beneden. Het meisje dat me aankleden voor mijn eerste keer is terug met een wit jurkje zonder schoudersbandjes Ze heeft weinig geduld en trekt zonder waarschuwing mijn kleren uit.

Ze trekt me een nieuw setje ondergoed aan en trekt het prijskaartje er vanaf. Ze zegt geen woord tegen mij en keert zich alleen tot Demitir. Ze borselt mijn haar en doet het op een strakke hoge paardenstaart. De jurk komt amper tot mijn billen.

Dan krijg ik ballerinas aan die ze meegebracht heeft. Witte ballerinas met zwarte strikjes.

Ik mag dan naar beneden. Alekandr  wacht al bij de trap. Hij ziet er heel knap uit. Hij draagt een wit overhemd met een jasje en een nette broek met schoenen. Hij ziet er verdomme meer uit alsof hij gaat trouwen dan op onze bruiloft. 'Je bent prachtig,' Zegt hij als hij zijn hand uitsteekt naar me.

'Goed werk, June. Ga maar wat leuks doen.' Zegt hij tegen het meisje dat me aangekleed had. June.

'Volg je me even?' Alsof ik nee zou zeggen. De smaak van zijn sperma ligt nog steeds op mijn tong en mijn gezicht is nog altijd vies.

Alekandr brengt me naar de balzaal waar we de receptie hadden gehouden. Het is er versierd met tafels met eten en fonteinen van dranken.

In het midden van de zaal staan een stoel die meer lijkt op een troon en een klein krukje ernaast. Alekandr gebaart dat ik mag zitten op het krukje. Dat doe ik.

Konstatin  en Demitir zijn vlak achter ons. 'Dit ga je leuk vinden denk ik,' Zegt Alekandr grinnikend. 'We gaan onze huwelijks cadeaus krijgen.' Hij pakt uit zijn zak een zakdoekje van zijde en maakt mijn gezicht er mee schoon. 'Hoe erg ik mijn zaad geil op je vind, ik kan nu niet afgeleid raken. Jij ook niet dus geen stoute dingen hm?'

'Anders moet ik je aanpakken en we weten allebei hoe leuk je het vind op schoot, over mijn knieën en tenslotte op je rug.' Hij had gelijk.

De gasten komen in een lange saaie lijn voorbij. Van het midden oosten  tot nieuw Zeeland en van Amerika tot Indonesië iedereen wilde in de goede gratie komen van de schoonschoon van Mydas. Alekandr genoot van de macht en leek nog arroganter dan eerst.

De meeste cadeutjes zijn video games, stapels boeken en koffers met geld. Ik weet dat Alekandr beroemd is en berucht maar dit is wel heel extreem.

Een man vraagt opeens om mijn aandacht als hij roze doos geeft. Ik ben verbaasd en staar hem ongelovig aan. Een cadeautje voor mij? Ik til de deksel op en laat hem zodra ik zie wat het is meteen weer vallen.

Een ondergoed setje.

Alekandr pakt het af en doet de deksel open. 'Awh. Wat schattig,' Zegt hij treiterig. Er zit een lichtroze dun jurkje in met veel kant en glitters. Het is een linergie jurkje. 'Ik zorg ervoor dat ze het vaak draagt. Dank je voor je geschenk.' Zegt Alekandr en geeft de doos aan zijn dienstmeisjes die voor hem de cadeaus oordenen.

Ik overweeg om er vandoor te gaan. 'Alekandr ik heb buikpijn. Mag ik naar de wc?' Alekandr grist mijn hand beet en drukt een kus op mijn knokkels. Hij ademt uit en grinnikt naar de deur.

Mijn glimlach verdwijnt en zweet breekt me uit. Het doet pijn om te ademen en alles gilt dat ik weg moet gaan. Zo snel mogelijk.

Aaron komt met Ludo naar binnen.

'Diatrizo. Waar is je broer?' Vraagt Alekandr zonder op te staan. Hij toont zijn respect zo niet.

'Ik dacht dat het slimmer was om hem thuis te houden. Hij is nog boos.' Aaron glimlacht maar zijn ogen geven net zo veel woede af als toen ik weggeven werd. Ik voel de behoefte om weg te rennen Of om in elkaar te duiken maar al te goed.

'Ah, tja. Jullie hebben verloren. Ik heb gewonnen. Waarom zou je er boos over worden?' Hij wrijft met zijn been tegen dat van mij. Oh dat is lekker.

Aaron kookt bijna.
'Hier,' hij zet drie koffers neer gevuld met bankbiljetten. Mijn ogen duizelen door de briefjes met geld. Één zo'n koffer en ik ben vrij.

'En dit is voor haar,' Hij wil me een tasje geven maar Alekandr laat het niet toe.

'Laat mij dat eerst zien.' Het is een zilver klein halsbandje. Amper genoeg voor een hond. Honden hebben bredere nekken.

'We hebben geen dieren,' zeg ik tegen Aaron en wil het teruggeven. Aaron grijnst.

'Het is voor jou. Ik weet hoeveel moeite je hebt met luisteren en structuur.' Hij vervolgt 'Je hebt het nodig. Ik ken haar beter.'

'Serigo kan niet komen. Hij gaat trouwen.' Na die bom wil hij weglopen. Ik laat het niet toe.

'Wat?' Het komt er uit voor ik er erg in heb. Alekandr kijkt jaloers en giftig.

Aaron grijnst. ' Je bent niet de enige die door kan gaan met je leven. Serigo doet je de groetjes.' Hij wil weer weglopen. Ik ren achter hem aan.

Serigo vond ik ergens wel erg leuk. Maar ik was al getrouwd. 'Met wie?'

'Een of andere Griekse meid. Volgens mij familie van Diavolos. Ze is knap.'

'Knapper dan jij.' Zegt hij. Ik rol mijn ogen. Alsof ik niet zijn erectie tegen mijn billen had gevoeld. Hij vond me wel knap.

'En Holden?'

'Holden is bij Serigo. Hij heeft net als jij wat moeite met zijn bruiloft.' Hij wil niet.

'Hoe is het met riley?' Vraag ik en ben bang voor zijn antwoord. Hij kan liegen. Of erger, de waarheid vertellen.

'Ze is zwanger. We weten alleen niet van wie. Maar of het nou van Col of van mij is maakt niet zo veel uit toch?' De woorden slaan in als een bom. Er is geen mogelijkheid dat riley zou instemmen met seks met allebei. Dus is ze..

'Gaat ze het..houden?' Het is een hoop te verwerken.

'Ja. We willen beide graag een zoon. Dus ja.' Ongelofelijk.

'En wat als het een meisje is?' Aaron en Alekandr wisselen een blik door mijn domme vraag.

Ik kijk naar mijn schoenen. Dan word het kindje dus weggehaald. Duidelijk.

'Mag ik met riley praten?'

'Als huwelijkscadeau?' Aaron knikt.

'Er komt een dag dat je spijt gaat krijgen dat je ooit ja gezegd hebt tegen Alekandr. Als je denkt dat ik erg ben dan ken je hem slecht.' Ik denk aan hoe ik als een hoer ondergespoten ben en gespanked ben als een klein kind.

Ik laat me verdomme in mijn eigen huis niet beledigen!  'Alekandr heeft me iemand laten doodschieten. Ik ben niet je vijand. Ik wilde dit evenmin.' Zeg ik boos.

'Zo,' zegt Aaron onder de indruk en verrast. Dat wist hij niet.

'En hij heeft me..'

'Genomen? Ja ik hoorde al zoiets.' Er is een enge glimlach op zijn lippen. Hoorde?

'Wat bedoel je? Waarom lach je?' Mompel ik argwanend.

'Je weet het niet hè?'
'Oh wat is dit grappig! Je weet het niet. Oh god..' hij moet tranen wegvegen.

'Hij heeft je gefilmd. Je hele eerste keer is online te bewonderen.'

'Hij vraagt er wel geld voor om het te kunnen zien. Ik heb 1500 moeten neerleggen. Maar om jouw geneukt te zien worden betaal ik dat graag.' Ik ren terug naar Alekandr en trek hem aan zijn arm mee een kantoor in. Dit moet ik bespreken.

(Hehehe tot morgen!!!)