M A D E L I N E

WARNING: Mature scenes ahead. Reader discretion is advised. This chapter contains strong language, violence, abuse, self-harm, or highly explicit and excessive sexual activity that may be potentially offensive or disturbing to some readers. You have been warned!

"Ate! Ate!" umiiyak na sigaw ni Macoy nang sabunutan ako ni Mama at saka kinaladkad pababa ng hagdan.

"Hindi ka na naman nagpaalam! Alas-dyis na, ngayon ka lang uuwi galing sa eskwela?!"

"Kanina pa ako nakauwi, Ma," paliwanag ko. "Tanungin mo pa si Macoy. Umalis lang ako ulit."

"Idadamay mo pa ang kapatid mo sa kasinungalingan mo!"

"Nagsasabi ako ng totoo, Ma! Hindi na nga ako naka-uniform, oh!"

Imbes na maniwala, nang makita ni Mama ang damit ko ay mas lalo pang sumama ang tingin niya sa akin.

"Damit ng lalaki 'yan, ah? Manang-mana ka talaga sa nanay mong malandi!"

Sasampalin niya pa sana ako ng isa pang beses nang iharang ko ang braso ko sa pagitan namin.

"Anong sabi mo?" hindi makapaniwala kong tanong.

Kumunot ang noo ni Mama, ngunit nakita ko ang pamumutla ng mukha niya nang mapagtanto ang sinabi ko.

Akmang tatalikod siya sa akin, pero hinigit ko ang braso niya at hinila siya.

"Anong sinabi mo, Ma?!" nanginginig na sigaw ko. "Nanay ko? Ikaw ang nanay ko, 'di ba?!"

Umiling siya.

"Hindi ko alam ang sinasabi mo," aniya. "Pumasok ka na sa kwarto at magpahinga."

"Pero, Ma—"

"Sinabing pumasok ka na sa kwarto mo!"

Gusto ko pa sana siyang tanungin tungkol sa sinabi niya ngunit gumawi ang tingin ko sa itaas ng hagdan kung nasaan sina Max at Macoy, na kapwa nagmamasid sa amin at umiiyak.

Bumaba si Mama sa kusina kaya agad akong kumaripas ng takbo papunta sa mga kapatid ko at niyakap sila.

"Sorry," bulong ko. "Sorry, hindi nag-iingat si Ate."

Nauna ko silang pinapasok sa kwarto bago ako dumiretso sa kwarto ko para magbihis.

Mula nang malaman ni Mama na huminto na sa panliligaw sa akin si Darwin ay bumalik na rin siya sa dating pagtrato sa akin.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin.

Mahapdi ang anit ko sa pagsabunot niya sa akin, pero mabuti na lang at hindi niya ako tinamaan sa mukha.

Nagpunta ako sa banyo para maligo at mag-isip.

Tama ba ang narinig ko na sinabi niya kanina?

Na nagmana ako ng kalandian sa nanay ko?

Umiling ako.

Imposibleng hindi niya ako anak dahil mula nang nagkamalay ako ay dito na ako nakatira at sila na ni Papa ang mga magulang ko.

Marami akong photo albums no'ng bata pa ako, at mayro'n pa nga akong picture no'ng bagong panganak pa lang ako at bitbit ako ni Papa.

Siguro ay nadala lang si Mama ng sobrang inis niya sa akin kaya kung ano-ano na ang nasabi niya.

Halos isang oras din akong nagtagal sa banyo at nag-isip.

Nagulat na lang ako nang paglabas ko ay nakita ko si Darwin na nakasimangot at nakaupo sa kama ko.

Kumunot ang noo ko.

"D-Darwin?" tanong ko.

Bumuntonghininga siya.

"Get dressed. Pack your bags. We're leaving."

"H-Ha?" nalilito kong tanong. "Aalis tayo?"

"I'm taking you the hell out of here, Madeline."

"Ano bang pinagsasabi mo? Bakit ba nandito ka? Paano ka nakapasok dito?"

Tumayo siya at saka naglakad papunta sa walk-in closet ko para isa-isang kuhanin ang mga damit ko.

"Your brother texted me."

"H-Ha? Si Macoy?" tanong ko. Siya lang kasi ang may cellphone ro'n sa dalawa. "Bakit ka naman iti-text ni Macoy, wala nga iyong number mo—"

"Do you think I'd be able to sleep at night knowing you live here with a... monster?" tiim-bagang na tanong ni Darwin. "Of course, your brother knows my number. I asked him to look after you,"

Napalunok na lang ako.

"He texted me and told me what that woman did. And I'd be damned if I still don't get you out of here."

Wala na akong nasabi at pinanood na lang siya na mag-empake ng mga gamit ko. Sobrang dami kong damit kaya't napansin ko na kumuha lang siya ng ilang pambahay, ilang pang-alis, at ilang—

"Ako na riyan," nahihiya kong alok nang makitang binuksan niya ang drawer ng underwear ko.

Humarap siya sa akin at hinayaan akong ipagpatuloy ang nasimulan niya.

"I'll send someone later to get all your stuff. Just make sure to bring all your essentials for now."

Nanlaki ang mga mata ko. "All my stuff?" tanong ko. "Aalis na ba talaga ako rito? Paano sila Macoy? Si Mama, alam ba niya?"

"Your brothers will be fine. Your mother will never lay a hand on them."

"Pero, Darwin," pagtutol ko. "Wala akong matitirahan. Hindi naman sapat ang ipon ko para magbayad ng pang-down sa apartment at bumili ng mga gamit. Hindi ko pa kayang bumukod."

Sa unang pagkakataon mula nang nagkita kami ngayong gabi ay nakita ko ang matipid niyang pagngiti.

"Bakit?" tanong ko.

Umiling siya. Nakangiti pa rin. "Mads, I can give you a place to stay anywhere in the country. Do you really not know?"

"A-Anywhere?" naeelibs na tanong ko.

Tumango siya. "Saan mo ba gusto?"

"Batanes?" matapang na tanong ko.

"We have a housing community in Batanes. Two, in fact."

"Siargao?"

"We have hotels in Siargao."

"Eh, sa Sultan Kudarat?"

"Wala. Pero mayro'n sa Cotabato."

Napairap na lang ako. "Ang yabang mo naman. Dinaig niyo pa Camella Homes."

Umiling naman siya. "Isang beses lang akong nagyabang, Mads," bulong niya. "Nawala pa sa 'kin."

Muntik akong masamid sa sarili kong laway.

"Uhm, w-wala bang bakanteng unit sa condo mo?" pagpapalit ko ng topic. "Doon na lang ako, para hindi hassle sa iyo."

"Hindi ka naman naging hassle sa akin kahit kailan."

"Ibig kong sabihin." Lunok ko. "Uhm, para isang byahe na lang. Saka para... para..."

"Para?" Tinaasan niya ako ng isang kilay.

"Para... malapit ako sa iyo."

Pinagdikit niya ang mga labi niya at saka nagpigil ng ngiti.

"Are you hurt?" mahina niyang tanong habang sinusuri ng tingin ang mukha ko.

"Hindi," mabilis kong sagot.

"Good," aniya. "Because if you were, I wouldn't hesitate to send your mom to jail."

Mag-isa niyang binuhat ang dalawang bag ko at saka dire-diretsong lumabas ng kwarto. Binitbit ko naman ang school bag ko kung saan ko na rin inilagay ang laptop at iPad ko.

Bago ako lumabas ay sinuri ko muna ng tingin ang kwarto ko.

Dito na ako lumaki at nagkamalay.

Sobrang dami kong memories sa kwarto at bahay na ito. Kahit na alam ko namang para sa akin ang gagawin kong pag-alis, hindi ko pa rin mapigilang malumbay lalo pa at maiiwan ko ang dalawa kong kapatid.

Tulog na sila nang dumaan ako sa kwarto nila para magpaalam.

Hinalikan ko na lang sila sa noo at saka naiiyak na umalis.

Wala si Mama sa sala nang makababa ako.

Hindi ko alam kung nasaan siya.

Wala akong pakialam.

Sinalubong ako ni Darwin sa pintuan at kinuha ang school bag ko mula sa akin kahit na ilang hakbang na lang naman ang layo ko mula sa kaniya.

"Don't be sad. You'll see your brothers again."

Huminga ako nang malalim at tumango na lang sa kaniya bago sumakay sa kotse.

Kaunti pa lang ang mga gamit na dinala ko, pero napuno na kaagad ang mga upuan sa likuran.

"I'll have you look into some vacant units tomorrow para makapili ka," ani Darwin nang magsimula na siyang magmaneho. "I had Jade book a reservation for you tonight at Sofitel. Doon ka na lang muna habang hindi pa tayo nakakahanap ng lilipatan mo."

"Sofitel?" tanong ko.

Humarap siya sa akin habang nagmamaneho. "Do you have a preference? Solaire? Okada? Shangri-La?"

"Ikaw," sagot ko.

"Ako?" mahinang tanong niya.

"I-Ibig kong sabihin..." Umiwas ako ng tingin sa kaniya. "Sa condo mo? Hindi ba, may spare room ka naman? Nakakahiya naman kung gagastos ka pa ng pangbayad sa hotel."

"It's not a big deal, Mads," aniya.

"Ayaw mo 'kong kasama?" tanong ko.

"What?"

"Bakit mo 'ko ipapatapon sa hotel imbes na puwede namang magkasama na lang tayo?"

"Hindi kita... ipapatapon... sa hotel." Tumawa siya. "Ikaw talaga."

"Eh, bakit mo 'ko pinu-push na mag-hotel kaysa sa condo mo na lang?" usisa ko.

"They have complimentary breakfast?" alinlangang sagot niya.

"Puwede naman tayong mag-order sa umaga."

"They have a bath tub?"

"Anong gagawin ko sa bath tub?"

"I don't know... take a bath?"

"Hmm. Sabagay. Mukhang masarap ngang maligo sa bath tub. Lalo na kapag may kasama."

"Kasama?"

"Yayain ko kaya si Dave? O si Warren. Weekend na naman. Puwede siguro silang mag-overnight din sa Sofitel. Malaki ba iyong kama ro'n sa suite na pina-reserve mo?"

"I don't know," walang gana niyang sagot. "Maybe."

"I guess we'll find out!" Kinuha ko ang cellphone at saka binuksan ang messages. "Ite-text ko na lang lahat ng nasa contacts ko kung sinong free mag-overnight. Paunahan na lang silang mag-reply."

"Please don't." Narinig kong bulong niya.

"Ano iyon?" tanong ko, nakatutok pa rin sa cellphone.

"Mads—"

"Uy! Nag-reply na si Warren—"

Napatalon na lang ako sa kinauupuan ko nang biglang inagaw ni Darwin sa akin iyong cellphone ko at saka iyon pinatay.

"Warren's not welcome," matalim niyang saad.

Ipinagkrus ko ang braso ko "Bakit naman? Wala namang discrimination sa Sofitel, ah?"

"He's not welcome in my condo," ani Darwin. "You're staying with me tonight."

"Hmm. Ayaw ko na. Gusto ko na sa Sofitel. May bath tub."

"Madeline—"

"Gusto kong maligo sa bath tub. Malaki siguro bath tub nila, kasya dalawang tao—"

"Mads—"

"Hindi baleng hindi mo ibalik ang phone ko, at hindi makapunta si Warren. Marami naman sigurong AFAM do'n. Pipili na lang—"

"Please," medyo malakas na bulalas niya. "Please stay with me, goddamit."

Hininto niya ang kotse sa gilid ng highway.

"You're driving me crazy, Mads..."

Tumawa lang ako at saka humarap sa kaniya. "So, sa condo mo na tayo pupunta?" tanong ko.

Umiiling siyang ngumiti sa akin. "Mautak ka, eh."

Gaya ng napagkasunduan ay dumiretso na kami sa condo niya. Pagkababa namin ng kotse ay mayroon agad isang bato-batong lalaki na lumapit sa amin at binuhat ang lahat ng mga gamit ko.

Pagkarating namin sa unit niya ay wala pa rin iyong pinagbago kumpara noong huli akong nakapunta ro'n.

"Si Belle rin ang nagbigay sa iyo ng movie ticket kanina?" tanong ko sa kaniya pagkapasok namin sa sala.

Tumango siya. "Bigay raw ng clients niya iyong ticket."

Natawa naman ako. "Iyon din ang sabi niya sa akin, eh."

"You know what I thought when I first saw you earlier?" tanong niya. "In the cinema?"

"Ano?" tanong ko bago umupo sa sofa.

"You look prettier in person than you do in photos."

"So, hindi ako photogenic?" Umambi ako.

"No," bulong niya. "It's just that photos don't give justice to how breathtakingly beautiful you are in real life."

Nagtama ang mga mata namin at hindi ko na pinigilan ang sarili ko na ngumiti.

"Darwin..." bulong ko.

"Hmm?"

Ang dami kong gustong itanong sa kaniya, pero hindi ko alam kung saan magsisimula.

Ano ba itong ginagawa namin?

Bakit nag-uusap na ulit kami?

Bakit parang walang nagbago?

"Ano ba 'to?" tanong ko. "Ano ba tayo?" dagdag ko pa.

Tinitigan niya lang ako.

"Kasi pinilit kong mag-move on nitong nakaraang buwan. Hindi ka nagparamdam sa akin, kaya hindi na rin ako nagparamdam sa iyo," bulong ko. "Pero bakit ngayon, nandito na naman tayo? Hindi ko maintindihan..."

"I just want to make sure you're safe," sagot niya. "Ayaw kong saktan ka ulit ng nanay mo."

"But Darwin, it's not your business anymore. Kung ano man ang mangyari sa akin, kung saktan man ako ni Mama... wala ka na dapat pakialam do'n."

"How do you expect me to do that?" mahinang tugon niya. "Just because we agreed not to see each other anymore, doesn't mean I will stop caring about you,"

Binasa ko ang labi ko.

"Oo. Tumigil ako sa panliligaw sa iyo. Pero hindi naman ako tumigil na mahalin ka," aniya. "Araw-araw, mahal pa rin kita."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at lumapit na sa kaniya para yakapin siya.

Hindi ko maipaliwanag ang galak na naramdaman ko nang ibalot niya rin ang sarili niya sa akin.

Pareho pa rin ang pakiramdam ng katawan niya.

Maski ang amoy niya ay gano'n na gano'n pa rin.

Parang hindi nangyari ang nakaraang buwan, at hindi kami nagkawalay na dalawa.

"Darwin, I can't spend one more day without you," I whispered to his ear. "I can't anymore..."

Hinigpitan ko ang pagyakap sa kaniya hanggang sa buhatin na niya ako at ibinalot ang mga hita ko sa baywang niya.

"Me, too," bulong niya.

Bumitaw ako sa leeg niya upang titigan siya sa mga mata.

"Nagkamali ba tayo? Dapat ba tinuloy na lang natin?" tanong ko.

Umiling siya. "It was the right choice, then," aniya.

"Eh, ngayon?"

Sinuri niya ng tingin ang mukha ko.

"Hindi ko alam," sagot niya.

"Bakit hindi?"

"Hindi ako makapag-isip."

"Bakit?"

"I can't think straight with you this close to me."

Karga niya ako at magkadikit lang ang buong katawan namin habang nakabalot ang hita ko sa kaniya. Maski ang mga labi namin ay ilang sentimetro lang ang pagitan.

"I love you," bulalas ko.

Umawang ang bibig niya at hindi siya nakasagot kaagad.

"I know I should have told you sooner, but it took me a while to realize how I really feel," paliwanag ko. "Darwin, all these days I spent without you, I spent thinking about you. You're in my mind 24/7 and I—"

Naputol ang sinasabi ko nang bigla na lang siyang yumuko at hinalikan ako.

Hindi iyong halik na mahinahon at kalmado.

Iyong halik na alam kong sabik na sabik siyang mahagkan ako.

I kissed him back just as eagerly.

All those days apart only intensified my hunger for him.

Within seconds, he already walked across the living room and pressed me against the wall, kissing me with so much passion and aggression, I almost couldn't keep my eyes open anymore.

I lifted the hem of his sweater and took it off of me, leaving me with just my dress on.

He kissed me on my jaw.

On my neck.

And just above my chest.

"Ah, fuck," he whispered, before seemingly waking up from a trance and placing me back on my feet.

"W-What?" I asked in confusion.

He shook his head and turned his back on me. "It's getting late. We should get you settled first."

"Darwin," I called out.

"Ako na magdadala nito sa kabilang kwarto. Sumunod ka na lang," aniya, sabay buhat sa mga bag na dala ko.

"Darwin," ulit ko pa.

"Walang bath tub, pero kung gusto mong maligo, alam mo naman kung nasaan iyong banyo—"

"Darwin, ano ba!"

Humarap siya sa akin at agad na umiwas ng tingin nang makita na hinubad ko na ang dress ko.

"What are you doing?" nakayuko niyang tanong.

"Bakit? Ayaw mo ba?" tanong ko.

"Mads—"

"It's been months, Darwin. I love you. You love me. We are both consenting adults. Bakit ayaw mo?"

"It's not that I don't want to."

"So, bakit nga?

"It's just... I don't..."

"What?"

Huminga siya nang malalim.

"Mads, I am not exactly unaware about your sexual escapades with my brother," he whispered. "In fact, you always used to tell me how much he pleased you in bed,"

I cringed.

"I haven't been with anyone since Belle. I don't know if I... I mean... I'm not sure if..."

"Ano nga?"

Humawak siya sa batok niya. "I guess I'm just not comfortable having to compete with my brother on who's the better lover."

Napairap ako.

"So, forever tayong hindi magse-sex?" tanong ko.

"Possibly," sagot niya.

"Sure ka?" tanong ko, bago unti-unting tinatanggal ang clasp ng bra na suot ko.

"I can't say for certain—"

"Kaya mo?" mapanukso kong tanong bago tuluyang hinubad ang bra ko habang nakaharap pa rin sa kaniya.

He was trying his best not to stare at my breasts, so he stared at the ceiling instead.

"You're torturing me, Madeline," ungol niya.

"Bakit ayaw mong tingnan boobs ko?" tanong ko. "Pangit ba?"

"No," impit niyang sagot.

"Kung hindi naman pangit, bakit ayaw mong tingnan? Hindi mo naman first time makakita ng boobs, ah?"

"Those are your breasts, Madeline. I haven't seen yours before."

"Normal lang naman boobs ko," mahina kong bulong. "36B, malambot na malambot pa. Iyong nipples ko, light brown pero minsan pink. They're my sensitive spot. Kapag hinalikan ako rito, game over na. Lalo na kapag sinipsip pa at dinilaan—"

"Goddamit, Mads."

Walang habas na binagsak ni Darwin iyong mga bag ko sa sahig at saka muling lumapit sa akin bago hinawakan ang magkabila kong dibdib.

Hinalikan niya ako sa labi at saka iginala ang dila sa bibig ko habang pinipisil ang nipples ko.

Tangina.

Pakiramdam ko ay basang-basa na ako kahit na hindi niya pa ako hinahawakan doon.

Hinubad ko ang pang-itaas niya at saka siya hinalikan sa leeg, pababa sa dibdib niya.

Pinaupo ko siya sa sofa at saka sunod na tinanggal ang pantalon at ang natitira pang saplot niya.

Holy shit.

Napaawang na lang ang bibig ko habang tinititigan ang kabuuan niya.

Gusto ko na lang maiyak sa sobrang biyaya na dumarating sa buhay ko.

Magkapatid nga sila ni Denver.

Agad ko siyang hinawakan dahilan upang mapakapit siya sa buhok ko at mapasandal sa sofa.

Alam na alam ko na kung paano magpaligaya ng lalaki, pero bawat lalaki ay magkakaiba.

Madali ko namang napag-aralan si Darwin base sa reaksyon ng mukha niya.

Nang halikan ko ang dulo ng pagkalalaki niya at saka unti-unti iyong sinubo ay napamura na lang siya at pumikit.

I know I can make him cum in 30 seconds, pero ayaw ko naman no'n.

I want him in me, and I don't want him to think that I am a professional dahil baka mas lalo siyang kabahan na makipag-sex sa akin.

I gave him my sloppiest blowjob ever, but looking at his face, mukha pa rin siyang sarap na sarap.

When he was already at his best and throbbing, he lifted me off the carpeted floor and placed me on the sofa before ruthlessly ripping my panties and diving in me.

I had forgotten when I last experienced pleasure this surreal.

He licked my folds and sucked on my clit, either hands on my breasts while he pinched my nipples teasingly.

His movements felt foreign, but not in a bad way.

He was unpredictable and I couldn't anticipate what he was gonna do next.

I gasped loudly when he finally put his tongue in.

Not just the tip.

But his entire fucking tongue.

"Uh, fuck, Kyle..."

He lifted his head.

"Kyle?" he asked casually. "You've never called me Kyle before."

"Ugh! Darwin is not moanable!" I complained.

He laughed, licking his fingers before massaging them on my wetness.

"I guess I'm fine with Kyle." He smiled, before plunging two fingers in me at the same time he bent his head and started sucking on my nipples.

I closed my eyes as waves of pleasure engulfed my body.

Fuck.

How could anyone live without sex?

I moaned his name over and over and over again.

Darwin stood up, then, turning his back on me.

"What?" I asked, limp after my orgasm.

He grabbed a box of tissue from his side table before wiping his hands clean and putting his clothes back on; his face somewhat mad.

"What is it?" I asked again.

He hasn't even finished yet!

"I'll put your stuff in the next room. Magbihis ka na," sagot niya.

"Darwin, ano ba?" Tumayo ako sa sofa at saka lumapit sa kaniya.

Hindi ko maipaliwanag ang emosyon sa mga mata niya.

Galit ba siya?

Malungkot?

Nagsisisi?

"My name is not moanable?" he asked almost accusingly.

"Akala ko, okay lang," sagot ko. "Tumawa ka pa nga kanina. Bakit bigla ka na lang nagagalit?"

Natatakot ako.

Ano na naman ba ang nagawa kong mali?

He scoffed. "Yeah. I guess my name is not moanable, Mads." He looked at me with undeniable disdain. "Which is why you moaned my brother's when you came."