Het is een momentje stil en dan gaat de jongen eindelijk van me af.
Ik kan weer ademen.
Ik haal meteen diep adem.
De geur van de jongen lijkt nog achtergebleven te zijn.
Hij ruikt een beetje naar vanille.
Wat is dit nou weer voor een flikker gedachte?
Ik vervloek mezelf in gedachten.
Er ligt even een jongen op me en meteen word ik een homo.
Vast.
Ik voel hoe de jongen nog steeds naar me kijkt.
Kan hij niet gewoon weglopen en dit verschrikkelijke moment vergeten?