Kar bürümüş şu yüce dağların başını
Gam çürütmüş garip anaların bağrını
Gel sen ziyan eyleme bu gün ile yarını
Bir adım öteye ruhsat varmı bilinmez

Yağmur yağar, yel eser, yıl alır gardını
Bela gelir başa, heves; ölçmez hesabını
Gel sen gönül yıkma,  yakma ambarını
Bir dahaki sefere hasat varmı bilinmez

Vaz geçme! faninin hiç bitmez imtihanı
Kişi dogarken kaynar bu yokluk kazanı
Gel sen bel bağlama, çok nefsin yalanı
Bir anlık hevese rahat varmı bilinmez

Sabret. Büyük olur büyük başın agrısı
Az bulunur, dost bilenler-ciyerin yarısı
Gel sen kem bakma, kurşun, dil yarası
Bir nazarlık neşeye hat varmı bilinmez

Vuslat Tuna