"What are you doing here?" nagulat si Shawn nang makita si Tad sa maliit na sala ng bahay niya.

"Mag usap tayo."

"Why? You want to fuck sir Aragon?" pang iinsulto niya.

"Shawn." Matigas na tawag ni Tad sa pangalan niya.

Nag unahan sa pag patak ang luha niya. Kasunod na isa-isang tinanggal niya ang butones ng suot na damit.

"What are you doing?!" pinigil niya ang kamay nito.

"Bakit? You want to play right?"

"NO!"

Pumiksi si Shawn kasabay ang pag igkas ng palad nito sa pingi ni Tad.

Sinapo ni Tad ang umagos na dugo mula sa labi niya.

"I thought maniningil ka." Sarkastikong sagot niya.

 "I'm so sorry."

Tumawa siya ng pagak. "You're sorry? Why?"

"Pakinggan mo ko Shawn... Hindi ko talaga alam na—"

"I don't give a damn! I don't care you hear me?!" hinihingal na sagot niya. "Kahit mag hapon ka pang magpaliwanag at humingi ng sorry hindi mo na maibabalik ang buhay ng Papa ko!"

She held her breath nang biglang lumuhod si Tad sa harap niya. "Shawn, listen. Mahal kita." Pag amin nito.

Sa nanlalabo niyang paningin nakita niya ang nagmamaka-awang mukha ng lalaki. Sa wakas narinig niya ang gusto niyang marinig mula dito. And it hurts like hell.

"Alam mo bang lalo mo lang akong sinaktan sa sinabi mong yan? Are you insulting me?"

"NO. What do you want me to do?"

Pulido ang mga naging sagot ni Shawn. "Get lost. I want you out of my life Taddeus."

Ilang saglit na naglaban ang mga mata nila bago nag baba ng tingin si Tad. Napa tango siya kasabay ng pag luha.

"May I remind you Tad." Maka ilang ulit na humugot siya ng malalim na pag hinga. "I'm paid. Kahit ibayad mo lahat ng yaman mo sa akin hindi mo kayang bayaran kahit buhay ng aso ko. Pero wag kang mag alala, hindi kita sisingilin. Gusto ko lang... mawala ka na sa buhay ko." Masagana ang mga luha niya nang talikuran niya ito. "Bumalik kana sa asawa mo."  Habol pa niya. Na nginginig ang mga tuhod niya nang maka pasok siya sa kwarto. Parang nauupos na kandila siyang nag iiyak sa sarili niyang kwarto.

Same as Tad.

As he wept kneeling on the floor. Dinig na dinig niya ang masakit na pag hikbi ng babaeng minamahal niya.

***

"Dear God, sana kaya ko." Bulong niya pag sampa ng eroplano papuntang Boston. Nag send muna siya ng message para kay Zia, hindi na niya nagawa pang makipag kita pa sa kaibigan sa araw na iyon. She was on a hurry para takas an ang masasakit na kaganapan sa buhay niya.

Kailangan din niya na madaliin ang pag iwas kay Tad, dahil tao lang siya. Mas pipiliin pa niya ang lumayo kesa maging mistress ng lalaking pumatay sa papa niya, na sobrang mahal din niya.

Hinintay niya ang pag sagot ni Zia sa text niya bago mag take off ang eroplano pero hindi na ito nakapag send ng message sa kanya. Naisip niya na baka busy ito kasama ang mama niya. Napa ngiti nalang siya. Hanggang sa maramdaman niya ang unti-unting pag usad ng sinasakyan niya. "goodbye Mark.." bulong niya sa hangin.

***

"Imamanage ko ang business mo Papa. But under my condition."

Tinignan siya ng ama. "I don't expect that William has a weak heart son, I'm sorry."

Nanikip ang dibdib ni Tad sa sinabing iyon ng ama. "Wag ka sa'kin humingi ng tawad Dad, hindi mo alam kung gaano kasakit ang ginawa mo." He's a brave man, aminado siyang wala siyang iniyakan na kahit na anong bagay pero bakit pakiramdam niya mahina siya ngayon. "You leave me no choice Pa'.. bakit naman kaylangan maging ganito."

"You never cry son. You leave me no choice too, sobrang tigas ng ulo mo. Wala na akong magagawa, unless sisingilin niya ang buhay ko maybe I could repay her. What's your condition by the way."

"I'll manage your business but I won't play your games."

Tinignan siya ng ama. "C'mon son, pano mo ieenjoy ang trabaho mo kung hindi ka mag susugal—"

"For Christ sake Dad! Binigay ko ang gusto mo, ngayon pakinggan mo ang mga kondisyon ko!"

He expected a clash between him and his father dahil sa pag tataas niya ng boses pero nanatiling kalmado si Lucas.

"What else."

"I'm not leaving my company, I'll continue our business with SL."

"We have a huge empire, hindi mo kayang gawin iyon ng sabay—"

"And lastly." Tinignan niya ang ama. "Ibabalik ko ang mga assets ni Shawn."

Napa sipol ang ama. "Quite big."

"Ibabalik ko ang mga assets ni Shawn ng triple." Sagot niya bago talikuran ang ama. "Congratulations Dad, I totally hated myself because of what you did. I wonder when will you pay."

***

Halos paliparin niya ang kotse pabalik sa inuupahang bahay ni Shawn.

Malalakas ang mga ginawa niyang katok sa bahay nito.

"Excuse me sir." Tawag ng isang babae.

Tinignan siya ni Tad. "Wala na po si Shawn diyan kanina pa po umalis."

Nagsalubong ang mga kilay niya. "San po pumunta?"

"Hindi ko po alam eh? Kayo po ba si Mark?"

"Ako nga po."

"Naku, ka gwapo niyo naman po, ipinapabigay po ito ni Shawn." Inabot ng babae ang isang maliit na kahon.

"Salamat po." Inabot niya ang kahon at sumakay ng kotse.

Bumilis ang tibok ng puso niya nang makita ang laman ng kahon.

Pregnancy test iyon na may dalawang guhit.

***

Lasing na umuwi siya ng bahay kinagabihan.

Pag parada niya ng sasakyan ay nakita na niya agad si Iza. Nakaramdam siya ng pagka awa dito knowing that her wife was waiting for him. He was guilty.

Sinalubong siya nito. "Kumain kana ba?" mahinahon na tanong nito.

Umiling siya at tuloy-tuloy na pumasok sa bahay. Naupo siya sa sofa.

"Lasing ka ba Mark?" tanong nito.

Napansin niya na hindi siya tinitignan ng asawa.

"Medyo." Tipid na sagot niya.

Tinanggal ng asawa niya ang suot na sapatos at medyas at sinuotan siya nito ng tsinelas. He can help but watch habang pinag sisilbihan siya nito.

Namalayan nalang niya na lumuluha na pala siya gaya ng pag luha ni Alyssa.

Mabilis na pinahid ng asawa niya ang mga luha. "Kumain ka muna, pag hahanda kita ng pagkain." Tumayo ito at tinalikuran siya pero mabilis na nahila ni Tad ang isang kamay niya.

"I'm sorry." He said in between tears.

Para kay Iza, dalawa ang kahulugan no'n. Muling pumatak ang mga luha niya. "Do you love me Mark?" Nakita niya ang pagka miserable ng asawa, hindi agad naka sagot ito. "I should have asked that the day before our wedding."

"Alyssa."

"I'm sorry pinilit ko ang sarili ko sayo."

"I love you." Sagot ni Tad. "Wag kang mag sorry, kasalanan ko lahat to'."

"But not as much as you love Shawn." She smiled bitterly.

Nagawang punasan ni Iza ang mga luha niya.

Tad hugged her so tight. "I'm sorry."

"It's ok." Bulong niya. "Everything will be fine." She said looking at her husband's eyes bago niya sinalubong ang halik nito.

A/N: nakaka inis naman tong sinusulat ko. Nakakainis!!