"Problem?" tanong ni Zia. Nilapag nito ang dalawang tasa ng kape at  hinila ang isang upuan at naupo.

Napangiti si Shawn. "Wala.. gusto lang kitang maka kwentuhan."

"Whe? Come on."

Inikot ni Shawn ang paningin sa coffee shop. "Maganda tong place mo ah."

"Yeah, like it?" napangiti si Zia.

"Yeah, inspired by lover boy."

"Whatever."

"Zia.." maya-maya ay tawag niya sa kaibigan.

"Hmm?"

"Babalik sana ako ng Boston."

"Why? Ano naman ang gagawin mo sa Boston?"

"Vacation? Nag pa alam nako kay Dad."

Napa tango si Zia. "OK? Need a place?"

Tumango siya. "OK." May kinuha itong susi sa bag at inabot sakanya. "Andoon naman si Ate Glecy yung care taker?"

"Ah.. yeah I remember."

"Teka nga."  Ibinaling ni Zia ang tingin sakanya. "Don't tell me di ka pupunta sa kasal ko? Tsaka parang biglaan yang bakasyon mo? May problema ka Shawny, sabihin mo na."

"Of course not. Sino naman ang nag sabing hindi ako pupunta? Sinasabi ko lang ng ma aga, alam ko naman na mag tatagal kayo sa honeymoon niyo." She rolled her eyes.

Zia blushes. "Oo nga no?" She giggles.

***

"Mam, pinapatawag po kayo ni Sir Tad sa office." Tawag ng secretary.

Tumango lang si Shawn. "OK." Iniwan niya ang cubicle at nag lakad. Lumipas ang ilang months at natapos narin ang kasal ni Zia. She decided to stay in the company ng ilang buwan pa sa kabila ng pakiusap ng mga tao niya sa department. And Tad.

She took a deep breath bago kumatok sa private office ng lalaki. Simula nang mangyari ang  pagusap nila noong isang gabi ay hindi na ulit sila nag usap. Naging pareho silang ilag sa isat-isa.

"Come in."

Dahan-dahan na binuksan niya ang pinto at pumasok.

"Have a seat." He said without looking at her.

Just a couple of weeks  before his wedding. Tad remain silent on her. Naging masakit iyon para sakanya, pero ano ba ang magagawa niya, wala namang meron sa pagitan nilang dalawa.

In front of her, pinirmahan ni Tad ang kanyang pangalawang resignation letter. "I'm not expecting for you to come on my wedding. But I hoped you'll come." He said in acold tone pero naging makahulugan ang dating non' sakanya.

Gumuhit iyon sa puso niya.

Tumango si Shawn.

Tinignan siya ni Tad.

Maya-maya pa ay tumayo ito at lumapit sa harap niya. "Shawn..."

Umangat ang tingin niya. There were pain in her eyes, iyon ang isang bagay na hindi kayang itago ng mga mata niya..

"I'm sorry." He said.

She smiled a bit. "For what?" mahinang tanong niya.

Nakita niyang napa lunok si Tad. Same old feeling every time their eyes met. There's something in him that she can't read and assume. Malamang ay mas lalo lang siyang masasaktan kung aminin man ng lalaki na mahal din siya nito. But in the corner of her heart she wished that he does.. loved her.

Namalayan nalang niya na lumuluha na pala siya. Tad wiped her tears away. She found herself kissing him, passionately.

In an instant Tad make her feel wanted... needed.

It's the time that he's making her confused, yet free.. from pain.

Tad kissed her deeply.

"I want you.." He said in between kisses.

"This is wrong.." Shawn pushed him a bit.

"I'll give up everything just for this moment baby.." He said seductively while her face is in between his palm. He continuously wiped her tears.

"Tad..." she said in between confusion and pain.

"Shhh.." He touched his finger on her lips. Tad eyes got wet. "A thousand times, I prayed that one day.. if time comes...  I wished you won't hate me Shawn."

Umiling siya.

Tad pulled her and kissed her again.

Napa pikit siya. Her willingness to give and pay, for the last time melted her shield and resistance for the man she loved so deeply.

Shawn feel the warmth of his body, his hugs and kisses, the sound of his moans.. the way he calls her name... and the way they make love together.

***

Last day niya sa work. Naka titig lang si Shawn sa monitor ng kanyang laptop. Tahimik na ang buong office dahil siya nalang ang naiwang mag isa. Tinignan niya ang oras, 7pm. "Wedding day ni Tad... nasa reception na siguro sila." Napangiti siya ng mapait. Kung tama ang pag kaka alala niya 4pm ang seremony ng kasal nito.

Sinimulan niyang mag shutdown at ayusin ang mga folders sa mesa.

"Mam."

"Ay kabayo ka kuya!" nagulat siya nang sumulpot ang janitor nila sa office. "Nakaka gulat ka naman kuya!"

Napa kamot ang janitor. "Pasensya na po mam, may delivery po kasi para kay sir Tad, ako na po ba ang mag papasok sa office?" tanong nito habang hawak ang isang brown envelope.

"Ako na po kuya, ilalagay ko din kasi tong' mga folders sa table niya."

"Sige po mam, salamat po."

"Sige po."

Kinuha niya ang envelope at dinala iyon kasama ang mga folders sa private office ni Tad. She placed the folders sa table nang may malaglag mula sa brown envelope.

Napa kunot noo siya nang mapansin na hindi man lang naka seal ang envelope na dala niya.

Pinulot niya ang bagay na nalaglag sa carpet. Natigilan siya ng makita ang bagay na iyon. Dali-daling binuklat niya ang folder para makita pa niya ang laman non.

She held her breath.

Picture iyon ng papa niya sa casino. May mga kasama pa itong mga lalaki sa larawan na mukang may mga kaya din. Binasa niya ang ilang mga papel na kalakip ng mga larawan. Ayon doon, sa isang lalaking may pangalan na Lucas Aragon napunta ang halos lahat ng assets nila. Nanginig ang laman niya, "Taddeus Mark Aragon."

"Lucas Aragon was the owner of Prime hotel and casino etc..." Nabasa pa niya sa clip. "His Dad was the owner ng mga hindi mabilang na mga hotels at pasugalan?"

Nag dilim ang paningin niya. Dinala niya ang envelope at sumakay ng Taxi. Sinabi niya sa driver ang address ng bahay niya bago tuluyang napa iyak. "A thousand times, I prayed that one day.. if time comes...  I wished you won't hate me Shawn." Muling nag echo iyon sa isipan niya. She held her mouth in between frustration. "Is that what you mean?"

Hindi na niya alam kung ilang oras ang lumipas bago siya naka uwi. Nanlalambot ang mga tuhod na pumasok siya sa loob ng bahay.

"Dad?!" napa sigaw siya nang ma abutan si Wil na naka handusay sa sala. Dinaluhong niya ang ama. Naka dapa ito sapo ang dibdib. She cried out loud. "Dad.."  tawag niya. Tarantang pinakiramdaman niya ang pulso nito pero wala na itong buhay. "Dad.. no!"

Sa kabila ng pagka tigalgal niya nagawa pa niyang maka tawag ng ambulansiya. Sinimulan niyang bigyan ng CPR ang ama. "Dad.." tawag niya in between tears. "Dad, stay with me.." She sob.

She kept on giving her dad a CPR hanggang sa marinig niya ang pag dating ng ambulansiya. On their way to the hospital napansin niya ang hawak ni Wil sa kanang kamay nito. Pigil hiningang kinuha niya ang bagay sa kamay nito.

Gusto niyang panawan ng ulirat. Iyon ang chekeng binayad ni Tad sakanya... It was a bounced check.

She cried out loud.

Pag dating nila sa hospital her Dad was declared dead on arrival.

Lutang na umuwi siya sa magulong bahay. She was crying like hell. Kinuha niya ang bag at ang envelope. Bago siya umalis she saw her dog, lying on the floor. Boonlung was shot on his head. Muling bumalong ang mga luha niya. "Wait me here baby. Babalikan kita." She sob.

Mabilis na umalis siya ng bahay.

***

Mula sa parking lot ng resort kung saan nagaganap ang reception ng kasal ni Tad. Matiyagang nag hintay si Shawn.

Nakita niyang mabilis ang mga lakad ni Tad papunta sakanya. "What happen?—"

Hinagis ni Shawn ang dalang folder sa mukha ng lalaki. Nag kalat sa daan ang laman ng mga iyon.

Natigilan si Tad. Napalunok siya.

"Shawn—"

Naputol ang anu mang sasabihin niya nang umigkas ang palad ni Shawn sa mukha niya.

She slapped him again hanggang sa maramdaman niya ang kakaibang sakit sa sariling mga palad. She's out of her mind. "How dare you!" She screams.

Hinayaan lang siya ni Tad sa mga hampas at sampal nito sa mukha at dibdib niya.

Shawn melted on her knees. "How dare you.." She sob.

Tad embraced her. "Shawn..." he cried.

***

a/n: sa KFC ko sinulat to. muntik nako umiyak. -QrisPepita