A/N: Yong pumipikit na ang Mata ko 😅 Happy Reading.

FRIENDSHIP

(SPAIN PART 1)

VALERIAN was sitting on the park's bench when his forehead furrowed because of a dog with a collar rubbing his nose against his leg like they're close. The dog— a husky— even has a name tag, but the owner is nowhere to be found.

Must be missing.

"What is it?" Tanong niya sa aso na para bang sasagot 'yon.

The dog just wags his tail and keeps on rubbing his nose against his leg.

"Okay, buddy, stop that." He tsked. "You're creeping me out. I'm not your owner."

Pero hindi tumigil ang aso hanggang sa umupo na talaga ito sa tabi ng paa niya.

"Seriously?" He said with a thick sarcasm on his voice. "What the fuck is wrong you?"

He likes dog but not this dog who's acting like they're close when they don't even know each other.

"Look...I don't even know you." Pagkausap niya sa aso na gumagalaw lang ang buntot habang nakatingin sa kaniya. "Shoo! Go away."

Pero talagang matigas ang ulo ng aso kaya siya nalang ang nag-adjust. Siya nalang ang umalis pero sinundan na naman siya ng aso!

Tumigil siya sa paghakbang at tiningnan ng masama ang aso. "Go away."

Pinagtitinginan na siya ng tao sa paligid pero wala siyang pakialam. He's in Spain for fucking out loud, no one even knows him here.

"Go away." Ulit niyang pagkausap sa aso na lumapit na naman sa kaniya at umupo sa tabi ng paa niya.

Valerian sighed in annoyance. Talagang walang balak lumayo ang aso sa kaniya.

Umuklo siya saka tiningnan ng matalim ang aso at dinuro ang mukha nito. "You. Go away."

The Dog just looked at him.

Valerian blows a loud breath. "Don't you understand English? Pati ba naman ang aso rito sa Spain, Spanish ang salitang naiintindihan? Or maybe do you want me to bark in Spanish— wait a minute... how the fuck would I do that?"

And the dog just keeps on looking at him.

Valerian sighed. "Whatever. Follow me if you want. Mukhang nawawala ka. Baka makita ka ng may-ari sayo kapag nilibot kita sa park."

Tumayo siya saka namulsa at naglakad.

The Dog automatically followed him.

Valerian didn't mind the dog. Naglakad siya paikot sa park. Pero nakakailang ikot na siya pero walang lumalapit sa aso na walang sawa at pagod na sumusunod pa rin sa kaniya.

Valerian stops walking and look at the dog behind him. He's wagging his tail.

"Fuck it..." mura niya saka umuklo sa harap ng aso at hinawakan ang name tag nito at binasa ang pangalang nakasulat do'n. "Knight."

Nagsalubong ang kilay niya. "Who named you Knight?" He asked the dog. "You don't look like a Knight to me. You're annoying and irritating and just damn fuck. Stop following me."

The Dog— Knight— barked at him.

Valerian sighed heavily. "Whatever. I'm going home."

Naglakad lang si Valerian pauwi dahil hindi naman maaraw at gusto niya ang mga bahay at gusali na nadaraanan niya. At hindi na siya nagulat ng makitang sumunod na naman sa kanya ang aso.

Nang makarating sa Hotel niya, bumuga ng marahas na hininga si Valerian at nilingon ang aso na hinarang ng mga Guards dahil hindi puwede pumasok ang aso sa loob.

"Fuck." Mura niya ng makaramdam ng awa sa aso na nakatingin sa kaniya.

Marahas niyang ipinilig ang ulo saka tinungo ang kuwarto niya at nagmamadaling inilagay sa backpack na dala ang lahat nang gamit niya saka nag check out.

Nang makalabas siya ng Hotel, wala na ang aso sa labas hanggang sa maramdamang niyang may kumukuskos sa paa niya.

His eyes automatically drop to his leg and saw Knight.

Nangingiting napailing siya saka ginulo ang balahino ng aso sa ulo. "Come on you annoying dog."

Pinasakay niya sa backseat nang nirentahang sasakyan na may kasama nang Driver ang aso saka siya naman ang sumakay.

Halatang nagulat ang driver ng makita ang aso.

"Sir? A d-dog?"

Tumango siya. "Can't take him with me in the Train. Not allowed since he's not small anymore. I'll pay double." Aniya. "To Barcelona."

Mabilis na tumango ang Driver saka pinausad ang sasakyan, siya naman ay napatitig sa aso na nakahiga sa sahig ng sasakyan at nakapatong ang ulo sa paa niya.

Napailing nalang siya. Mukhang komportable ang asong 'to sa kaniya, ah. Nasaan kaya ang may-ari nito?

Hinawakan niya ang dog tag nito saka sinuri 'yon.

Barcelona. Taga-Barcelona ba ang asong 'to?

He sighed and leaned on the backseat before closing his eyes.

His plan to go to Barcelona is tomorrow, but because of this Dog, it changed. Naawa siyang iwan nalang ito basta lalo na't sunod naman ito ng sunod sa kaniya.

And since the Dog is Siberian Husky, he needs to rent a Hotel that allows pet and has cold temperature.

Valerian shook his head. Fuck the owner of this Dog.

VALERIAN has to pay a hotel staff to make sure that the Dog is in a cold place while he tours around Barcelona. Sa makalawa ay babalik na siya sa US. Pinagbigyan lang niya ang Mommy niya na pumunta rito para raw alam na nito ang pupuntahan kapag ito ang bumisita rito sa Spain.

And since its vacation, he said yes.

Napatigil sa pagsimsim ng kape si Valerian ng makita ang sasakyang tumigil sa harap ng café na kinaruruonan.

A Bugatti.

His lips thinned when he saw a guy, maybe the same age as him, exited from the car. And with the guy entered the café, murmurs filled the room.

Valerian tuned them out as he enjoy his coffee. He's not interested in rumours and gossips. He's here to enjoy his coffee before he returns to his Hotel room.

Natigilan siya sa pagsimsim ng kape ng may tumikhim sa harapan niya.

When he look up, its none other than the man who steps out from the Bugatti.

Hindi niya tinago ang iritasyon sa mukha. "What?"

Wala man lang sabi-sabi na basta nalang itong umupo sa mesa niya.

"What the hell are you doing?"

"I need to sit." Sabi nito na para bang sapat na 'yon para ibigay niya lahat ng pangangailangan nito.

That irritates him even more. "So?"

Tumingin ito sa kaniya. Walang emosyon ang mukha nito pero matalim ang mga mata. "I'm a Velasquez." He said like its supposed to mean something to him.

"And i'm Valerian Volkzki you fucker, and this is my table." Magaspang ang boses niyang sabi at sinalubong ang tingin nito. "Go away."

The man blinked at him. "I don't want to."

"You're in my table." May diin niyang sabi. "Go away."

Mas lalong tumalim ang mga mata ni Valerian ng makitang kumuyom ang kamao ng lalaki at tumiim ang bagang nito.

Valerian doesn't want any trouble. This is not his country and fighting against someone he doesn't even know is not in his to-do-list but the face of the man in front of him is really annoying as fuck.

Hindi niya mapigilan ang pagtatagis ng bagang at pagtalim ng mga mata niya. "Whatever. Go away and look for another table." Pagpapaalis niya sa lalaki.

Tinitigan siya nito ng ilang minuto saka may inilapag na envelop sa ibabaw ng mesa sa harapan niya. Doon mas lalong nagsalubong ang kilay niya.

"What the fuck—"

"Lo siento." Wika nito saka umalis ng mesa niya at lumabas ng café saka sumakay sa sasakyan nito.

Siya naman ay napatitig sa envelop kapagkuwan ay binuksan iyon.

Nalukot ang mukha niya nang makitang flash drive ang laman no'n. "Ano 'to?" Napatingin siya sa pintong nilabasan ng weirdong lalaki. "May sayad ba ang lalaking 'yon?"

Napailing siya saka inubos ang kape at lumabas na rin ng café.

Naglalakad siya sa gilid ng kalsada pabalik sa Hotel niya ng bigla nalang may lumapit sa kaniya at may itinutok na matalim na bagay sa likod niya.

"Move!" The man hissed at him and force him towards a dark alley.

A fucking thief?

Hindi siya gumalaw at sinunod lang ang lalaki saka hinayaan itong kapkapan siya na para bang may hinahanap ito.

"Where is it?!" Sigaw sa kaniya ng lalaki na ngayon ay nasa harapan na niya at nakatutok ang kutsilyo at baril sa kaniya. "Where is it?!"

He frowned. "Where is what?"

"Don't deny!" Bigla nalang siyang sinuntok sa mukha ng lalaki. "Where is it?!"

Biglang nag-init ang ulo ni Valerian sa ginawa sa kaniya ng lalaki kaya malakas niya rin itong sinuntok sa panga at sinipa ang baril sa kamay nito.

Handa na siyang patumbahin ang lalaki ng bigla nalang may naglabasan na kalalakihan at pinalibutan siya.

"Fuck." Valerian hissed under his breath. What the fuck is happening? Anong hinahanap ng mga ito sa kaniya?

Valerian was on guard when the men started speaking in a language he doesn't understand. But when he heard the man who held a gun at him earlier says 'beat him up and bury him alive until he concede', he finally grasp what's happening.

This is not a thief related.

That guy earlier! That flash drive! Fuck!

Humigpit ang pagkuyom ng kamao niya at sinalag ang atake ng anim na kalalakihan na ang apat ay may kutsilyong hawak at balak talaga siyang saksakin.

"Fuck!" He cursed when of the men nearly stabbed his side. "Fuck!"

One versus six. Seriously! How fuck up is this vacation?!

Panay ang salag ni Valerian sa mga atake sa kaniya. Iniiwasan niyang masaksak kaya puro siya salag at hindi siya makaatake.

Valerian was busy defending himself when he saw that irritating guy in the café earlier, just watching.

Nakatayo ito sa pasukan ng alley at nakamasid lang sa kaniya na binubugbog na habang kumakain ito nang—what the hell!

Is he eating a cake while watching him get beaten up?!

Mas dumoble ang galit na nararamdaman niya at nawala siya sa focus kaya hindi niya napansin ang kutsilyo na sumagi sa tagiliran niya at nahiwa ang balat niya.

"Where's the flash drive?!" Sigaw sa kaniya ng lalaki. "Talk or we will kill you!"

That fucking flash drive must be important for these men to threatened his life.

Napaubo si Valerian ng may dalawang magkasunod na suntok na tumama sa tiyan niya at may humawak sa magkabilang braso niya para hindi siya makapalag.

"The flash drive!" Sigaw sa kaniya ng lalaki.

"I don't have it!" Balik niyang sigaw na sinagot iyon ng paghiwa nito sa braso niya.

Napamura nalang si Valerian ng sumigid ang sakit sa kalamnan niya. "Fuck!"

"One more chance." Iniumang nito sa kaniya ang dulo ng matalim na kutsilyo. "Where is the flash drive?"

Tumitig dito ang matalim niyang mga mata. "Fuck you."

Gumalaw ang kamay nito para saksakin siya sa tiyan ng may tumamang babasaging pinggan sa mukha nito.

Malakas na napamura ang lalaki at napaatras saka sinapo ang mukha habang ang may hawak naman sa kaniya ay binitawan siya para atakihin ang lalaki kanina sa café.

Malalaki ang hakbang na lumapit sa kanila ang lalaki at mabilis nitong pinulot ang isang piraso nang nabasag na pinggan saka ginamit iyon para labanan ang kutsilyo ng mga kalalakihan.

Hinayaan niya lang ito saka pinulot niya ang kalahati nang nabasag na pinggan sa semento at ihinampas iyon sa lalaking sinugatan siya.

"You mother fucker!" Malakas na sinipa niya sa leeg ang lalaki na ngayon ay panay atras na at daing. "Who the fuck do you think you are to do that to me?"

Nanggigigil sa galit na hinawakan niya sa buhok ang lalaki at sinipa ang mukha nito gamit ang tuhod niya ng paulit-ulit hanggang sa bumagsak ang katawan nito sa semento.

Nang lumingon siya, nakita niyang bagsak na rin ang limang kalalakihan habang nakasandal naman sa pader ang lalaking nagbigay sa kaniya ng envelop at nagsisindi ng sigarilyo.

Kinuha niya sa secret pocket ng jacket niya ang flash drive saka binato iyon sa lalaking naninigarilyo na mabilis at eksperto naman nitong nasalo.

"Fuck you." Sabi niya saka naglakad pabalik sa pinanggalingan niya kanina habang sapo ang dumudugo niyang braso at tagiliran.

"I wonder why they want this flash drive though." Sabi ng lalaki na ngayon ay naglalakad na sa tabi niya habang naninigarilyo.

Tumigil siya sa paglalakad at tiningnan ito ng masama. "They beat me up for that. That flash drive better be damn important for me to get beaten up."

May kinuha itong flash drive sa bulsa nito saka ipinakita iyon sa kaniya. Magkaparehas na magkaparehas ang dalawa. "This flash drive contains what those men need. But this one," nilaro-laro nito ang flash drive na binigay nito sa kaniya kanina sa café. "It has my thesis so its very important as well but i'm pretty sure those men is not in College like me."

Ipinikit nalang ni Valerian ang mga mata ng maramdamang umakyat ang dugo niya sa ulo at nag-init ang tainga niya sa panggigigil at galit sa kaharap.

"Then why the hell did you give it to me?!" Hindi niya napigilang sigawan ito ng malakas sa sobrang galit na tinitimpi. "Do I look like I want to read your fucking thesis?!"

The guy just shrugged. "You're a bait."

He stilled and looked at the guy in front of him incredulously. "I'm a what?"

"A bait." He shrugged again. "I know those men are tailing me so I approach you with the intention of giving you a fake Flash Drive to flash them out from their hiding so I can finish them off—"

Valerian punch the man in the stomach. Thrice. In so much anger.

"Fuck." Mura ng lalaki habang sapo ang tiyan nito at nahulog ang sigarilyo sa semento kapagkuwan ay inilahad nito ang kamay habang namimilipit pa rin sa sakit. "Knight Velasquez."

Tiningnan niya lang ito ng matalim saka nauna na siyang naglakad dito habang pumasok naman sa isip niya ang aso na sinama niya mula Madrid na kapangalan ni Knight Velasquez.

Iritadong-iritado pa rin siya ng marinig na naman niya ang boses nito.

"Hey! Val!"

The name he called him made him still and looked at Knight. "Close tayo?"

Tumuwid ng tayo si Knight habang hinahaplos ang tiyan. "I understand the word 'close' but we're not 'tayo'."

"Gago."

"I don't understand you but I appreciate it."

"Tang'ina ka." Mura niya rito.

"Whatever that is, thank you."

Hindi makapaniwalang napatitig siya sa lalaki at napailing. "Gago na nga, tang'ina pa, baliw pa. What a great combination?"

"Yes." Knight smiled. "My mother and my father had a great combination when they made me."

He looked at Knight with disgust. "Stop talking to me and leave me alone."

Nag-umpisa na naman siyang maglakad hanggang sa napatigil siya kasi may umakbay sa kaniya. Nilingon niya kung sino 'yon at sobra-sobra ang pagtitimpi niya na hindi niya suntukin ulit ang lalaking nagpakilalang Knight.

"What?!" He snapped at Knight Velasquez.

Tinuro nito ang loob ng café na dinaanan nila. "They have a triple chocolate something cake inside?"

"And?" He replied sarcastically.

"I left my wallet in my car." Knight answered.

"And?"

"Buy me that cake." Utos nito sa kaniya.

Valerian looked at Knight in bewilderment. "After I got beaten up because of you, you actually expects me to but you a cake? After I nearly got stab, you expect me to spend my money for your pleasure?"

Knight nodded. "It's a cake and I did save you using the plate I stole from the café nearby so you're very much welcome—"

"Save me from the chaos and confusion you created, you dumbass!" Singhal niya rito.

"But..." tinuro na naman nito ang cake na naka-display sa loob ng café. "Look...it's a triple chocolate something cake.

"Its triple chocolate Bavarian cake." Pagtatama niya rito saka napailing at naglakad ulit pero pinigilan na naman siya nito.

"I'll pay you." Sabi nito.

Malakas siyang napabuntong-hininga saka hinihilot ang sentido na pumasok ng café kahit dumudugo ang braso niya at binili ang cake para lang tantanan na siya ni Knight.

And when Valerian looked at Knight. Nasa labas ito at siya naman ay nasa loob ng café. Walang emosyon ang mukha nito habang nakatingin sa kaniya. Gone the weird guy who beg him to buy a cake.

Kunot ang nuong lumabas siya ng café habang dala ang cake na binili.

"You okay?" Tanong niya rito sabay abot ng cake rito.

Knight just stared at him for a long minute before speaking in a cold voice. "You're an idiot. You do realize you nearly get killed because of me and you bought me a cake."

Valerian sighed. This is the Knight who spoke to him and gave him the envelop. "I bought it because you want it and it looks like you really want to taste it." Kinuha niya ang kamay nito saka ipinatong doon ang cake na binili. "Eat it, throw it, I don't care."

Nilampasan niya ito at akmang papara ng taxi nang may pumaradang Bugatti sa harapan niya.

"Get in." Wika ni Knight saka bumukas ang pinto ng passenger seat. "I'll bring you to the Hospital."

Pahapdi na nang pahapdi ang sugat niya sa tagiliran at braso kaya naman sumakay na siya sa sasakyan nito.

Walang umimik sa kanilang dalawa hanggang sa makarating sila sa Hospital. Kaya naman nagulat siya ng samahan siya nito papasok sa ER.

"He's hurt." Anunsiyo ni Knight pagkapasok na pagkapasok palang nila sa ER. "Fix him up."

Kumunot ang nuo niya ng mapansing lahat ng staff sa ER, mula sa Doctor at mga Nurses ay halos abala sa paggagamot sa sugat niya na hindi naman ganun ka-delikado habang si Knight naman ay nakatayo lang sa tabi, naka-krus ang braso at walang emosyong nakamasid lang.

Valerian was about to say thank you to the Doctor who stitched him up when the Doctor face Knight.

"Its all done, your highness."

Valerian froze and looked at Knight. Your highness? A royalty? This fucker?

"You may leave." Sagot ni Knight sa walang emosyong boses.

Ngayon naiintindihan na niya kung bakit lahat nalang ng atensiyon ng mga Nurses at Doctor ay nasa kaniya.

"A royalty, huh? Should I call you your highness?" Nanunudyo ang boses niya.

Knight took a deep breath before walking towards him and checking his wound. "I'm hungry."

He frowned. "Then eat. I'm sure you have people to cook for you. I mean, you're a Royalty and all that shit—"

"What have you done in your life so far?"

Natigilan siya sa tanong nito. "We're not close—"

"Humour me."

He sighed. "The usual. I drink, I fuck, I play, I study—"

"Have you tried working as a waiter?"

"Once."

"And a Taxi driver?"

Umiling siya. "Nope."

"How about, you know, a simple work?"

Napatitig si Valerian sa kaharap. "Why are you asking me? Don't bother. Being a waiter and a Taxi driver is way too hard for a royalty like you."

Slowly, a smile appeared on Knight's lips. "I want to try it. Even just once."

Lumalim ang kunot sa nuo niya. "Are you bipolar or something?"

Knight lost his smile. "No."

Napailing nalang si Valerian. "Whatever. But for the sake of this weird conversation we're having since earlier, I like to talk to Knight Velasquez who knows how to smile. I hate the cold one. He's a bastard and a jackass."

"Will you...buy me a cake again if I smile a lot?" May pag-aalangan sa boses nito.

Valerian shook his head. "Nope."

"Will you be my friend who would never betray me if I smile a lot?"

That made him stilled.

This guy...something is really wrong with him. "Don't you have friends?"

"Define friends?"

"Ahm..." he blinked, "friends are a group of people who would never betray you or leave you even in times of trouble."

A cold chuckled escape his lips. "Then I don't have those."

Hindi an nagsalita pa si Valerian hanggang sa makalabas sila ng ER at hinatid siya nito sa Hotel niya.

"I should say thanks, but... no thanks. This," tinuro niya ang sugat na may benda. "Is your fault."

Nanatiling tahimik si Knight kaya naman lumabas na siya ng sasakyan nito. Nang akmang isasara niya ang pinto ng passenger seat, nagsalita ito.

"Lets be friends." Anito.

Ngumiti siya. "No thanks. I don't like your attitude."

Knight chuckled. "Too bad. I like your."

Namulsa siya. "Beer?"

Tumingin ito sa pinto ng Hotel. "You're inviting me inside?"

Nalukot ang mukha niya. "Don't say it like that."

"Like what?"

"Like you're a girl and i'm inviting you over."

Tumawa ito saka lumabas ng kotse at nauna nang pumasok sa kaniya. Siya naman ay napailing nalang at pumasok na rin sa Hotel.

Valerian doesn't know what came over him to drink beer with that strange guy, but maybe this could be a start of a friendship...who knows?

No one knows.

Befriending someone is always a risk. That person could either break you ... or make you.