Mia Jasmin's POV.

"It's hopeless," my mom answered that made me feel uneasiness.

As everyone is now staring at us I felt a pain in my chest and a shortness of breath is attacking me like I'm having an anxiety attack but I know it's not. "Noona, you good?" my brother asked.

"I-I'm—" mabilis akong nanghina kasabay ng paghawak ko sa dibdib.

"Lady.." mabilis na may lumapit sa akin mula sa Sanez Underground inaabot ang inhaler ko that's why I inhaled and Luke helped me pressed my inhaler.

"A weak leader is not good for our underground, you know that Lady Miyu." Pag paparinig ng lalake na halatang isa sa mga leader rin na tumatayo.

Tinitigan ko siya ng matalas. "Then why are you in that position, sir?" my brother asked, without a tone of respect.

"Kent,"naninitang sabi ni daddy but our Ultimate Sandoval laughed.

"Let me remind you this sir, don't underestimate my sister when you can't even surpass her skills. Just a reminder, we're Sandovals and you're just a leader of something we don't even know." Kent answered him without fear.

"Kent Axel, enough." My father warned and tapped my back.

"Let us rest." My mother declared.

No one ever talked and guided us the separate rooms we have inside this place, it's all airconditioned. Luke looks so worried yet he didn't ask and just hold my hand.

"Mia Jasmin, I want you to train your lungs once again." my mother advised.

"Yes mom," sagot ko kahit si Kent ay may sariling kwatro rito na hindi nalalayo sa amin, ng maihatid kami sa kwarto ay wala kaming magawa kundi pumasok sa loob.

Nakita ko ang simpleng kama at may katabing mesa sa gilid nito sobrang kubong rin, kahit bintana wala. "How do you feel?, Asthma attack?" Luke questioned and let go of my hands to see my condition.

"I'm okay, ayoko lang sa narinig baby." Mahina at doon ay nalungkot akong muli kya walang nagawa si Luke kundi yakapin ako ng mahigpit.

"Lalaban tayo, okay?" tumango ako bilang sagot sa kaniyang tanong.

"Mahal na mahal kita Luke, kung kailangang maging rule breaker ako gagawin ko." Mahinang sabi ko at nag simulang maluha.

"Please don't cry baby, I'll try my best."

"Luke naman eh, you should do it I hate see you trying and just trying then it ends there." Mariing sabi ko.

"Then what should I do baby?" he questioned.

"I don't know either, Just want to see you alive."

"That's why I'll try my best because I want to be with you." mahinang sabi niya kaya bumuntong hininga ako.

"I'' take a rest first, dito ka lang sa tabi ko baby." pakiusap ko tinabihan niya naman ako sa kama at hinayaan niyang higaan ko ang kaniyang braso at saka ako hinalikan sa noo.

Ipinikit ko ang mata dahil sa pagod na rin.

***

Naalimpungatan ako ng marinig kong may nag uusap lang rito sa loob ng kwarto. "Mom, what should I do now?" ng marinig ang boses ni Luke ay alam kong nandito lang sila sa bahagyang malayo sa akin.

"I don't know anak, I talked to Miyu and she declared that it's really hopeless because you exterminate a normal people they just hired." Sa sagot ni Tita Elizabeth ay kinabahan ako.

"Mom,"

"I'm so sorry if I gave birth of you in this kind of life, sana tumakas na lang kami noon but it's already too late.." narinig ko ang iyak ni Tita Elizabeth na nag dala ng sakit sa aking dibdib.

"Mom, if something bad happens to me. I want you to secure Mia's safety." Pakiusap ni Luke sa kaniyang Ina.

"Anak.."

"Mom, I'm so scared.."

Those words make me cry, he's trying to be strong in front of me while getting scared. "Mom, I also want a normal life with Mia. I want to marry her, to have a child with her that's all I asked for in my entire life." That was the most emotional things he said.

"Anak, if only I could help you both. I want you to be happy.." nakagat ko ang ibabang labi upang pigilan ang sariling humikbi.

"I'm so scared, it feels like leaving her again but no chance of coming back.." I heard Luke said it, it was clear but his voice cracked,

"I always wanted the best for us mom, why does the world need to be so cruel for us?" I gasped and gently and secretly wiped my tears.

"Anak, it really feels so awful for us. We have the money, the house, the power yet it's not enough. Because what enough is a love bond between families." Rinig kong explain ni Tita Elizabeth kay Luke.

"Mom, ngayon lang ako hihiling sayo. Save me." Ang luha sa mata ko ay mabilis na tumulo muling marinig ang kaniyang basag na tinig habang nakikiusap sa kaniyang ina.

Pakiusap na nais niya pang mabuhay, "Sorry to interrupt but the interrogation has begun." Aniya ng isang taga anunsyo dahilan para kunyare ay nagising ako at umayos ng upo.

"Tita, nandito ka pala." Mahinang sabi ko, ngumiti ito sa akin habang si Luke ay halatang inayos muna ang kaniyang sarili bago humarap.

'I'll do everything to save him at all cost.'

"Luke, you okay?" I questioned, humarap siya sa akin at ngumiti tapos lumapit.

"Of course I'm alright baby." sagot niya at hinalikan ako sa noo dahilan para mahiya ako kay Tita Elizabeth.

"Come, dressed up. Interrogation will begin." He said and hand me the clothes kaya naman kinuha ko ito upang makapag bihis na rin.

Ng nasa interrogation na ay nandito ang halos leader ng lahat bukod sa Lunatic, ngayon ay nasa malayo si Luke at Ako, tila isang korte rito ngayon.

May batas talaga ang Underground na kalian lang naisagawa. "First Born Sandoval, did you run with him?" I automatically rolled my eyes.

"Obviously, you caught us together and you're going to question me if we did run together?" inis kong sagot, ang titig sa akin ni Dad ay nang aawat.

"Yes or No?" ulit ng kung sino man.

"Ne," sagot ko, Korean language na sumasagot na YES.

"Why did you escape with him?"

"Do you consider it escape? Hindi niyo pa naman siya nahuli noon, please question me in an accurate way." Reklamo ko.

"Lady, please—"

"Find someone to interrogate me, before my patience loss itself." Pikon na pikon kong saad.

"The lady requested." Mabilis nilang pinalitan ang lalake na yun at napalunok ako ng babae ang iharap nila sa akin.

"Lady, What's the reason why did you run away with him?"

"You're not aware that he's my boyfriend?" I asked back, tumikhim ito.

"Did your parents tell you to run away?"

"Nope, it's my decision to hide him." Sagot ko.

"Do you know that it's also against the law?"

"How can that be against the Law? I've read each book that the underground gave me. You think I missed it?" I question back.

"Bat ako ang iniinterrogate mo?" inis niyang sabi kaya tumawa ako.

"Ayaw ko sa lahat ng nag mamagaling pero kulang sa kaalaman."

"Lady Mia, tama na ang pagiging pabalang." Sita ng pinakamataas na hudyo kaya umirap ako.

"Pumatay rin kayo, wag kayong masyadong mag hugas kamay. Kung pag kukumparahin tayong dalawa nabahidan lang ako ng dugo sa palad pero ikaw iba't ibang dugo ang dumanak sa palad mo Inosente man o hindi." Sumbat ko.

"Luke Garcia, why did you kill the lady name Yasmine?" sa tanong nila kay Luke ay nagtama ang mata naming.

"I did it to protect the leader of Sanez Underground." Mabilis niyang sagot.

"In what way did that lady harm the First Born Sandoval?"

"In any way she could, exterminating that woman is the only way to keep her safe." Ng tignan ako ni Luke matapos niyang sumagot ay tumikhim ako.

"Okay, is that the only choice you have that time?" tanong nila kay Luke.

"I have a lot, and I didn't choose it because I hate waiting." Umawang ang labi ko sa sinabi ni Luke, lakas ng amats nito umamin.

"Kung ganun sinasabi mo ba na kasalanan mo talaga ang lahat?"

"No, but those killings are my own faults. Wag mo lahatin, ang hina hina niyong kumilos para protektahan ang dapat protektahan." Inis na sagot ni Luke.

"Lumabag ka—"

"Kasi nag kulang kayo sa tingin niyo sino ang pinakadapat niyong pinoprotektahan?" now luke is questioning them, ngayon ko lang naunawaan kung bakit talaga kami para sa isa't isa.

'Parehas naming tinatanong ang tanong.'

"Don't answer me questions." Mariing sabi ng babae.

"Then answer me, sino bas a tingin niyo ang dapat niyong pinoprotektahan? Ang Leader, ang anak ng Unang leader." Inis na sabi ni Luke.

"You have the rights and I have the law, what makes you think you all have the right to question me when you know you have faults in this mission, that you all fail to protect the First Born Sandoval?" sa tanong ni Luke ay walang nakapag salita not until the highest judge declare.

"I declare you to receive a death penalty," nangunot ang nooko.

"Agad?" sagot ko.

"That's the law you said." Anas nito kaya naman ngumiwi ako.

"Hindi ko siya gusting maatasan ng kamatayan dahil siya ang dahilan kung bakit ako nandidito ngayon, humihinga." Inis kong saad.

"I declared it already, First Born you should stop now before it turns out to be you." inis akong suminghal.

"I don't allow anyone to touch us, sino mang humawak sa kaniya hahatawan ng ganitong klaseng kamatayan." I declared.

"Wala ka ng magagawa First Born, itigil mo na ang pag gawa ng sarili mong patakaran." Gitil ng hudyo.

"Pag sinabi kong hindi niyo siya gagalawin, HINDE!" sigaw ko na umalingawngaw sa buong paligid.

"Tama na First Born Sandoval!" sigaw ng hudyo kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"LOLO KO ANG BUMUO NITO!"

"HUWAG NIYO SIYANG GALAWIN KUNG AYAW NIYONG AKO ANG MISMONG KUMALABAN SA UNDERGROUND NA 'TO!" gitil ko pa.

"Lady Mia, tama na. Pamilya mo ang mapapahamak." Mariing sabi ng isa pang hudyo.

"Hindi ako makapapayag sa gusto niyo,wala kayong gagalawing sino sa kanila." Saad ko.

"Kunin niyo na." sumama ang loob ko ng hindi nila ako nagawang pakinggan.

"Sabi ko wala kayong gagalawin!" sigaw ko pero hindi sila nag patalo at talagang hinawakan na nila si Luke sa kaniyang magkabilang braso.

"Wag si Luke, Ako na lang." mariin kong sabi na ikinatigil nilang lahat.

"Mia Jasmin mag tigil ka." Awat ni daddy.

"Dad, do something! Hindi siya mapupunta rito kung hindi dahil sa akin!" mabilis kong sabi.

"Anak,"

"Ano pang silbe ko kung aalisin niyo siya sa akin?! baka araw araw lang akong gumawa ng kasalanan!"

"Mom!"

"MJ ENOUGH!" sigaw ni Mom kaya sobrang sama ng loob ko kasabay ng pag tulo ng luha at dito ay nilingon ko si Luke na malungkot ang mata pero ngumiti.

"I'll be fine—MIA!" sa hindi ko inaasahan ay biglang bumagal ang tibok ng puso ko na nag dala ng sakit sa dibdib ko dahilan para mapaluhod ako.

"LADY!"

"MIA!"

"ANAK!"

"NOONA!"

Humangos ako at tsaka mariin na napapikit. "Bitiwan niyo ako!" sigaw ni Luke.

"Huwag! Isang palabas iyan!" sigaw ng hudyo dahilan para ang galit ko ay tumaas ngunit hindi ito nakatulong.

"Bitiwan niyo ako!" boses ni Luke ang pinaka narinig ko.

"Pag may nangyaring masama sa first born, uubusin ko kayong lahat! Mahina ang baga niya!" kahit hirap na hirap ay tiningala ko si Luke.

"Mia—you're lips.." mahinang sabi ni Daddy at nilapitan nila ako but I can't freaking feel my pulse, it's so low and I know what is this..

"Bitiwan niyo si Luke!" sigaw ni Mom.

"He's a Doctor!" sigaw pa nila at naramdaman ko na lang ang sarili kong napasandal sa dibdib ni Kent sa sobrang panghihina.

"Mia breathe!" huli kong nasilayan ang mukha ni Luke bago ako tuluyang mawalan ng lakas..

'Shit, it's not my lungs..'

/// 

@/n: Keep safe luxians, soon i will publish a Book for Kent Axel Sandoval  hope you support it too!

Webnovel: Maecel_DC
IG: luxmei143
FB page: Maecel_DC
Twitter: LuxMei123
Yt: Maecel Dela Cruz
Fb: Maecel Gandia Dela Cruz