Doğanın güzelliklerini, çobanların yaşantısını, kır ve köy hayatını işleyen şiir türüne pastoral şiir denir.Bu şiir türünde doğaya karşı bir sevgi ve doğal yaşama yönelik bir özenti söz konusudur. Pastoral şiir "idil" ve "eglog" olmak üzere iki şekilde karşımıza çıkar.

İdil: Kır hayatının güzelliklerini işleyen kısa pastoral şiirlerdir. Bu şiirlerde şairler doğa karşısında hissettiklerini yansıtırlar.

Eglog Birkaç çobanın kır hayatı, aşk gibi konular üzerinde karşılıklı konuşmalar tarzında yazılan pastoral şiirlerdir. 

Örnek;

Çoban Çeşmesi

Derinden derine ırmaklar ağlar,
Uzaktan uzağa çoban çeşmesi.
Ey suyun sesinden anlayan bağlar,
Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi?

Gönlünü Şirin'in aşkı sarınca,
Yol almış hayatın ufuklarınca;
O hızla dağları Ferhad yarınca,
Başlamış akmağa çoban çeşmesi

Faruk Nafiz Çamlıbel

Örnek;

Sahra

Bir zamanlar karargahım idi
Bedeviler gibi beyabanlar;
Buna mucib de iştibahım idi;
Nasıl imrar-ı vakt eder anlar.
Belde halkında görmedin hayfa
Gördüğün ünsü ehl-i vahşette!
Bedevîler sukûn u rahatte;
Sürdüğü daima ganemle sefâ.
Beledî muttasıl esir-i cefâ;
İntiâş aleminde zulmetde!
Biri endişeden aman bulmaz;
Biri endişeye zaman bulmaz.

Abdülhak Hamit Tarhan