Yaya

TREVINO IS WATCHING her peacefully sleeping, everything that happened earlier drained her, he grimaced as he leaned closer to kiss her lips. The doctor recovered two bullets in his left arm, good thing there are no bone fractures.

Napaigik siya ng muling sumisid ang sakit kaniyang balikat. Wala siyang tama sa katawan dahil suot niya ang kaniyang corset-vest. Tumayo siya at walang ingay na lumabas sa silid. He decided to stay in the burg rather than in the hospital, it's dangerous outside. Besides, this building has enough equipment to keep anyone alive.

Tumikhim siya ng makita ang dalawa niyang underboss na masinsinang nag-uusap sa corridor.

Kamot-ulo siyang hinarap ni Cadel. "Kanina ka pa jan?"

"Bakit?" Balik niyang Tanong kay Cadel.

"Pinipigilan niya akong sabihin sayo na..." Napatigil sa pagsasalita Cadel dahil sa sama ng tingin sa kaniya ni Rion. "Na mukha daw kayong mga Over reacting na artista ni Ezra kanina—" tinangay ng isang malakas na hampas sa batok ang iba pang sinabi ni Cadel.

"Gago ka!" Wilga ni Cadel kaya inis na hinawakan ni Rion ang batok nito sabay tutok sa kamao sa bunganga ng kaibigan.

"Kapag hindi ka tatahimik, babalian kita ng panga." Banta nito kaya tinaas ni Cadel ang kamay sa ere na para bang sumusuko.

"Ang ingay niyo!" Natigilan siya ng marinig ang paos nitong boses. "Kong gusto nitong magpatayan, sa labas kayo." Halata ang antok sa boses nito.

Lumingon siya sa gawi nito at napangiti ng makitang nakayakap ito sa hambal ng pinto habang nakapikit ang mga mata, palihim siyang napangiti sa mukha nito. Cutiee

"Come here, Little peony." He opened his arm to welcome her but she just rolled her eyes, forced herself to stand straight and shut the door.

"Ow... Kulang pa sa lambing." Komento ni Cadel.

"Ganon talaga ang mga babae, minsan ang hirap intindihin." Reklamo ni Rion.

"Syempre, emotionally driven sila. Kapag naiinis sila, ipapakita nila 'yon. Kapag galit sila, magdadabog sila habang hinihintayin na suyuin mo sila." Paliwanag ni Cadel.

"Nagsalita ang may maraming babae sa buhay niya." Ungos ni Rion.

"Kaya marami sila kasi mahilig akon umintindi—" hindi natapos ni Cadel ang sinabi ng hawakan ni Rion ang bunganga niya habang ang isang kamay ay may nilahad na sobre.

Mabilis niyang tinalikuran ang dalawang nagbabangayan at sinuri ang sobre. Liga Unida De Mafias is printed on the seal, he knows the letter is from the Signora.

EZRA IS CLUELESS on what is happening around her. Ang alam niya sinundo siya ni Cadel sa kwarto at sinabihang magbihis siya at ngayon ay nasa harap sila ng isang malaking palasyo, sa Italya.

Castillo de Salvatore

Nakarating sila rito na hindi nag-uusap ni Trevino, Wala siyang lakas na loob upang kausapin ang binata.

Sinalubong sila ng mga lalaking pare-pareho ang suot na damit, nilibot niya ang tingin at makita niyang maraming kotse ang nakaparada. Halatang maraming mafia boss na ang nauna sa kanila. Tahimik lang siyang nakasunod sa likuran ni Trevino habang pinapagitnaan siya ng dalawang underboss.

"Hindi ba talaga mapanganib to?" Tanong niya kay Cadel, alam niyang kaya niyang protektahan ang sarili pero hindi niya maiwasang kabahan dahil bago sa kaniya ang lugar.

"Sa tingin mo? Ayaw ko ding lumabas na bangkay dito." Sagot ni Cadel at nilibot niya ang tingin para makita ang reaksyon ng mga associates na nakapalibot sa kanila.

"Hindi sila nakakaintindi ng Tagalog?"  Cadel just shrug to her questions.

"Ano ba yong mukha ng Signora?" Hindi niya maiwasang mapaisip. A woman is handling the Liga Unida De Mafias, mafia boss by blood. I bet she's intimidating.

"Hindi ko alam, ang mga mafia boss lang ang makakaharap sa kaniya." Namumutlang saad ni Cadel, alam niyang sinasadya din nitong magtagalog.

"Pero bakit ngayon pati mga underboss at Ammonitore ay pinapatawag—" naputol ang iba niya pang sasabihin ng timama ang kaniyang pisngi sa matigas na likuran ni Trevino.

Wala siyang nagawa ng hinapit ng binata ang kaniyang bewang, marinig niya ang maging sipol ni Cadel.

"Smooth..." Pigil tawag nitong bulong, tinitigan niya ang binata at nakatiim bagang itong nakatitig sa harapan nila.

Tamimi siyang napayuko ng hindi siya nito tinapunan ng tingin. Marahan niyang hinawakan ang balikat nito para alisin sa balikat niya pero mas lalo nitong hinigpitan ang pagkakahawak.

Trevino lowered his head and whispered "We'll argue later, pagalitan mo na ako sa kama mamaya."

Hindi na siya nagprotesta pa ng marinig ang pagbukas ng malaking pinto sa kanilang harapan.

"Trevino Arhzel Levisay with his two underbosses and his..." The man besides them stopped and glanced in forgiveness.

"My girlfriend." It's Trevino.

Nanigas si Ezra sa kaniyang kinatatayuan at wala sa sariling hinarap ang binata. "Hindi ka naman nanligaw ah?" Lutang niyang sabi.

"Mamayang gabi, sasagutin mo din ako." May pinalidad sa boses nito kaya yumuko na lamang siya ng maramdaman ang pag-init ng kaniyang pisngi.

Trevino just guided her and pulled a chair for her. Tahimik siyang umupo habang pilit na tinatago ang mukhang namumula at naghuhurumintadong tibok ng puso niya.

Mukhang nakabawi rin ang tao sa paligid nila ng magsimula ang mga iyon na mag ingay. Marahan niyang inangat ang tingin at nilibot ang tingin.

She doesn't have time to appreciate the gothic architecture of the whole castle, her eyes roam the place only to find a throne in front of everyone. The whole room is filled with silence when a man stands beside the throne.

"Vanya Lorais Salvatore, the last blood of the Salvatore clan. The living mafia by blood. The Signora of Liga Unida de Mafias."

The only noise is the heavy footsteps of a woman walking on the aisle, the way she moves, her elegance and beauty... It commands respect and dominance. The mask that she's wearing is something that reminds of herself.

The Signora sat on the throne like she owned it and it suited her. Ezra can't stop herself from admiring her.

"The dimission is not yet over..." Signora slowly removes the half mask on her face. "I don't want bloodshed here in my castle, if you want to kill each other. Not here, not in front of me."

Nang maaninag ang mukha ng Signora ang tumigil sa ikot ang mundo ni Ezra. She can't believe it, the one she really loves is here. The woman who makes her feel the love of a mother and the one who took care of her for five years then disappears like a bubble is here, the woman she yearn for years. Her Yaya Lora.

Wala sa sariling gumalaw ang kaniyang mga paa at tumakbo papalapit sa Signora, naninikip ang puso niya sa sobrang saya at kinakapos ang kaniyang paghinga kasabay ng pag agos ng kaniyang luha.

"Yaya, Yaya Lora..." Hinarang siya ng isang lalaki at mabilis niya itong tulak, nagsigawan ang mga tao at ang ibang mafia boss ang isang mafia boss ay tinutukan siya ng baril.

"Don't go further, Miss. This is not the right place to throw tantrums." He warned her.

Kitang-kita niya ang gulat sa mukha ng Signora ng makita siya pero agad itong ng iwas ng tingin na para bang hindi siya kilala.

Pero hinding-hindi ako magkakamali.

"Yaya—"

"How dare you call her nanny—" she was shocked to see Trevino pointing a gun at the throat of the man.

"Lower your voice man, she's my woman. Never aim a bullet at her, you'll die before you could ever pull the trigger."

Binalik ni Ezra ang titig sa babaeng kaharap niya. She slowly kneel on the cold marble. "Hinanap kita... Hinanap kita ng ilang taon hanggang sa mapagod na akong hanapin ka. Yaya..." Her eyes watered, lips began to tremble.

"Hindi mo ba talaga ako maalala? Ulianin ka na ba?" Pinunasan niya ang kaniyang luha para luminaw ang kaniyang paningin at namilog ang kaniyang mata ng makita ang laser sight sa noo ng Signora.

Tinakbo niya ang pagitan nilang dalawa at kinulong ang ginang sa bisig niya. Isang putok ng baril ang nagpatili sa lahat ng tao kasabay ng pag-usok ng buong paligid at sinundan ng mga putukan ng baril. Ramdam niya ang mainit na likido na dumadaosdos sa balikat niya, nanghihina siya pero hindi niya pinakawalan ang ginang sa mga bisig niya habang naririnig ang mga putukan.

"Oh, my Ezra..." Signora cupped her face but her eyes went blurry.

She's losing her consciousness but before it, she hear the Signora shout in rage.

"Clear the area! Find the motherfucker sniper that shoots my daughter."