Banquet

"ALL I WAS SAYING..." Pinagkrus ni Honey ang dalawang kamay. " The banquet would be fun if we put a tricky twist."

Ezra rolled her eyes, there she goes again with her twist. Kong hindi sila mapapahamak, pahihirapan naman. Nasa isang café silang tatlo dahil pinatawag niya ang kaibigan para pag-usapan ang fund raising para sang mga bata sa ampunan. Pero hindi niya maiwasan mailang dahil sa tensyon na tingin ng isang lalaki sa kaniya mula sa labas ng café.

"Palagi ka kasing busy noong nakaraan kaya ako na ang nag-asikaso—"

"Kasalanan ko ba?" Masungit niyang tanong at sinawalang bahala ang presensya ng lalaking tiim na nakatitig sa kaniya.

"Bakit mainitin ang ulo nito?" Nagtatakang tanong ni Jasi.

Sino ba naman ang hindi maiinis? Tatlong araw na siyang umalis sa kompanya ni Trevino, hindi man lang siya nito tinawagan o di kaya ay kinausap para magpaliwanag. Pero ano bang ipapaliwanag niya? Ano ba kami? Wala namang kami... What I am expecting? Na hahabulin niya ako?

She rolled her eyes again, "So, what's the twist."

"Women auction." Her jaw dropped.

"Hindi kami prostitute, Honey. Ayos-ayusin mo yan." Pagalit niyang sabi, tinalikuran niya ang kaibigan at napabuntong hininga ng makita ang sarili sa salamin.

I look like a mess...

"Aba, malaking pera din to, ha!" Paglalaban nito. "Ganda lang ang puhunan natin dito. Tapos date niyo sila buong gabi sa event, walang mangyayaring bastos. I secured everything guys. Trust me—"

"Mukha mo palang hindi na pagkakatiwalaan!" Singhal ni Jasi.

Muli niyang hinarap ang kaibigan at bumagsak ang kaniyang balikat ng makita sa mga mata nito na desidido ito sa kaniyang desisyon.

"Okay, but no romance interchange, huh?" She glared at Honey. "Alam mong kaya kong ginawa ng gulo—"

"Kapag ayaw mo, walang pipilit sayo." Taas-baba ang kilay ng kaibigan.

"Okay, for kids." Nilahad niya ang kamay sa gitna, pinatong ni Jasi ang kamay sa ibabaw ng kaniyang kamay.

"Para sa mga bata, deal."

"YOU THINK THIS IS WISE?" Rion sounds sarcastic to his questions.

"I can't have her break..." Trevino's words were lifeless, three days without Ezra feeling like hell to him. Gusto niya muli itong makatabi, mayakap at maamoy.

"Sa tingin mo hindi siya nasasaktan ngayon? She is attached to you. Ngayon ka pa talaga nakaisip ng ganiyang plano?" Ginulo ni Cadel ang sariling buhok. "Minsan iniisip kong may sira ka sa utak eh. Tinulak mo siya palayo tapos ngayon ikaw itong nangungulila—"

Trevino snapped. "Call the captain to prepare the plane, we're heading to Italy. I have to see Signora."

Tumayo siya at hinarap ang dalawa, "Russo will use her to assassinate every mafia boss, if we can't stop Russo then I will kill her before he can use her against me."

"Hindi tama yan!" Rion raised his voice.

Cold yet dominant, he asked him. "When did you earn the right to criticize my decision?" The two lowered their heads.

Everything is completely complicated. Hindi niya alam kong saan magsisimula. Signora raised her daughter without a trace that she was hers.

The plane landed in Leonardo Da Vinci Fuimicino Airport, thirteen hours on board but he didn't dare to take a nap. Now, he is facing the huge facade of the Salvatore Castillo.

"Signora is expecting to see you today, Don. Levisay." A butler lowers his head. "Signora is in her study, kindly hurry and see her immediately.

He nodded and walked inside the castle, he threw a glance on the mesaraical design of the castle. Salvatore is indeed wealthier than the other mafia family. Hindi niya sinayang ang oras para humanga sa kagandahan nito sa halip ay malalaki ang hakbang niyang nakasunod sa katiwala. The butler gestures his hand to a door, he immediately holds the knob and opens the door without knocking.

"I expected that your mother would teach you how to knock—"

"I want to see your daughter..." The smug on Signora's face turns cold.

"The game is the game, Trevino." Signora gestures her hand to an empty seat next to him, commanding him to sit.

He obeyed then spoke again. "But your game will put your daughter in danger, Signora—"

"I never thought you're such a concerned citizen, Trevino." His jaw clenched to her response. "The first rule of the game is that they should not hurt my daughter." She smiles suasively.

"Don't make me kill her—"

"You don't kill an innocent." The facts in her words leave him speechless. "I know that every kid that you bought from Russo is free now. You burn every drug that you bought from Asison. I am well informed of your actions, Trevino—"

"I can bend my own morals—"

"Then, I'll declare a war against you." Her deadly eyes settled on him. "Only a few people know my daughter's name, so I killed the two of them. Don't make me kill the one on your side." She whispered.

"TAPOS na siya?" Matamlay na tanong ni Ezra ng pumasok sa dressing room si Jasi. Limang araw ng walang paramdam si Trevino at hindi niya alam kong saan na ito o kong anong ginagawa nito.

Baka nambabae na, kaya hindi ka na maalala.

"Oo." Si Honey ang sumagot. "Naiinis kasi panot ang ka date niya ngayon." Humagikhik ang kaibigan.

Ngumiwi siya, "Ito na nga ba ang sinasabi ko eh." Inis niyang sabi.

"Mukha ba akong pang ten million lang?!" Inis na umupo si Jasi sa mahabang sofa.

"Maliit pa yan sayo pero malaking tulong na sa mga bata ‘yan." Pangaral ni Honey.

"Edi, sana ikaw nalang sana ang nakipag-date sa panot na 'yon—"

"Ma'am Jasi, hinahanap na po kayo ni Mr. Sudiro." Anunsyo ng isang staff na kasama nila sa pag-aayos ng banquet.

"Oo na! Sabihin mo sa panot na ‘yon na wag masyadong magmadali!" Singhal nito, tumayo ito at nirampa ang suot nitong magandang damit.

Mahina silang dalawa ni Honey na natawa sa inasal ng kanilang kaibigan. Binalingan siya ni Honey.

"Ready?"

Tumango siya bilang sagot. "Prepare yourself, I'll call you when the stage is ready." Muli siyang tumango sa kaibigan.

Hinarap niya ang sarili sa salamin. Her black dress has a deep neck line that exposes her cleavage, fit mermaid tail dress paired with her platform wedge sandal. The make up artist and hairstylist did their best to make her look goddess. She smiled when she saw a half face mask on the corner, the same color as the one that she used to Trevino.

"Now, help me welcome the goddess like the beauty of Miss Night!" Nang marinig ang boses ng kaibigan ay agad siyang lumabas sa dressing room. The place is dim, the lights were on stage. Hindi niya masyadong maaninag ang mga tao sa paligid.

Huminga siya ng malalim bago hinakbang ang mga paa patungo sa stage. Tumayo siya sa gitna ng stage at napasinghap ng makita ang kalalakihan na tumatapon ng malagkit na tingin sa kaniya. Marami ang mga iyon, ang iba ay may kasamang babae pero karamihan ay halatang inaabangan siya.

"The opening bid will begin at one million." Hindi makapaniwala niyang nilingon ang kaibigan.

"One million? Seriously?" Inis niyang sabi at nagtawanan ang mga taong nakarinig sa kaniyang sinabi.

"A hundred million." The man in his business attire raised his hand.

"Six hundred million!" Sigaw ng isang lalaki at itinaas ang hawak na alak.

"Eight hundred million!" Nilibot niya ang tingin para hanapin ang lalaking sumigaw pero napako ang tingin niya sa lalaking nakaupo sa mesa na pinapalibutan ng tatlong babae, madilim sa bahaging iyon kaya hindi niya maaninag ang mukha nito. Pero ramdam niya diin ng pagtitig nito sa kaniya.

"O-one b-billion." Naagaw ng nanghihinang boses ang kaniyang atensyon, nanlamig ang kamay niya ng makita ang matandang puti na ang buhok at nahihirapan ng tumayo. Tumayo ang balahibo siya sa katawan ng ngumisi ito sa kaniya.

Manyak!

"Two billion!" Sigaw niya dahilan para tumahimik ang mga tao. Hindi makapaniwala ang mga mata nitong nakatitig sa kaniya.

Nalipat ang mata niya sa lalaking tinitigan niya kanina, lumalakad ito na may mabibigat na hakbang. Her heart is pounding inside her chest like crazy. Sa bawat galaw na ginagawa nito ay nakasunod ang kaniyang mga mata pero hindi niya maaninag ang mukha nito dahil nakatungo ang ulo nito. But he is domineering with his elegance move, wise and sure heavy steps. Parang pasan nito ang mundo sa kaniyang mga hakbang.

Umakyat ito sa stage kaya may dalawang gwardya na humarang dito, hindi niya narinig ang sinabi nito pero umalis sa pagkakaharang sa lalaki. Hindi niya pa rin nakikita ang mukha nito dahilan para mas lalong kumabog ang puso niya sa kaba. Pinikit niya ang kaniyang mata para magdasal.

"Lord, sana gwapo." Bulong niya.

"A hundred billion." People gasp and she opens her eyes when she hears his familiar voice, he is towering in front of her. Ang anino nito ang tumatabon sa buong kinatatayuan niya.

"Going once..." Tumambol ang kaniyang puso ng wala ng naglakas loob na tapatan sampung bilyon.

"Going twice..." Katahimikan ang sinagot ng mga tao at ang mga mata niya ay nasa lalaking kaharap niya. "Sold to Mr. I don't know!" Honey announced.

Nanigas siya ng pumulupot ang matitipuno nitong balikat sa kaniyang bewang bago siya mahigpit na niyakap. "Let's go home, Little peony."