Gabrielle Ray Lexington

"Babe, you ready?"

Napalingon ako sa pintuan ng walk in closet nang marinig ko ang mababang boses ni Blaze. When he saw my appearance, unti-unting sumilay ang isang pilyong ngite sa kanyang mga labi.

Marahan niya akong hinila papalapit sa kanya at kinabig ang aking ulo upang halikan ang mga labi ko. Napangite na lang din ako at buong pusong tinugon ang mga halik niya.

His hands moved up and down on my waist as he move his lips sensually against mine. Ang mga braso ko namay iniangkla ko sa kanyang leeg. Naramdaman ko ang paggapang ng kanyang kamay papunta sa pang-upo ko.

Napaungot ako sa ginawa niyang pagmasahe sa aking pang-upo. Naging dahilan iyon para lusubin niya ang bibig ko gamit ang kanyang dila. He's such a fucking good kisser. His kisses are making me feel so hot and horny.

"You're so beautiful." Ang bulong niya matapos maghiwalay ng mga labi namin. "And I love this jeans," ang dagdag niya.

Kasabay nito ay paglamas muli sa aking pang-upo. Marahas akong napasinghap at may kalakasan siyang hinampas sa kanyang dibdib.

"Pervert!"

He grinned more widely and kissed my exposed neck. Naka-ponytail kasi ako ngayon kaya mas expose ang leeg ko.

"I'm your pervert, babe," he whispered sensually against my ear. His hot breath was sending tingly sensation between my pants.

Ever since we started dating, wala pa talagang nangyayari sa pagitan namin. Blaze's abstinence made me feel both amazed and annoyed at the same time.

"I think we better go now. Baka hindi na tayo makalabas dito sa kwarto mo pag nagkataon." He kissed me on my cheeks one more time before we went out of my walk in closet holding each other's hand.

"Where are you going to take me at bakit hindi natin isasama ang mga bata?" I curiously asked as I went in front of my big mirror to check myself out one last time.

I'm just wearing a casual white printed shirt, a fit denim jeans and my brand new timberland boots na binili ni Blaze sa akin last week. Sinuot ko rin iyong kwentas na binigay sa akin ni tita noong 18th birthday ko and then my fave Patek Philippe rose gold watch that I bought last month.

"Just somewhere. You'll know once we get there."

I picked up my bag from my bed at saka umangkla sa matipunong braso ng boyfriend ko. Hindi ko maiwasang singhutin siya habang naglalakad kami papunta sa hagdanan. Ang bango niya kasi.

Bakit gan'on?

Kapag ako ang hindi nakakaligo ng ilang araw feeling ko ambaho ko na pero itong si Blaze parang araw-araw mabango kahit ilang araw pa siyang hindi maligo. Ang unfair ng mundo.

"Daanan natin ang mga bata," ang sabi ko sa kanya nang nasa may living room na kami ng mansion. "Tingnan lang natin saglit."

Hindi ko na siya hinintay pang makasagot at kaagad siyang hinila pakaliwa at tinungo ang swimming pool area. Hindi pa man kami nakakalabas, rinig ko na ang tawanan ng mga bata. Nandito rin kasi ang mga pinsan nila kaya may mga kalaro sila.

Lola's mansion actually have three pools. Dalawa sa labas and then may isa pa sa loob. She added some slides and other kiddy things sa outdoor pools nang dumating ang mga chikiting sa buhay namin.

Napangite ako nang makita ko si lola na nakaupo sa mababaw na parte ng pool habang abala ang mga maliliit sa pagsalok ng tubig mula sa pool. Gamit-gamit pa nila ang maliliit na balde para sa pagsalok saka ito binubuhos kay lola.

Mahina kaming natawa ni Blaze nang punasan ni Gustavo ang mukha ni lola gamit ang maliit niyang kamay matapos nila itong buhusan.

Nilingon ko si Blaze at nakita ang maaliwalas nitong mukha at kumikislap na mga mata habang nakatingin sa mga anak namin.

"Blaze," ang tawag ko dito. "Tayo na?"

He smiled at me and nod his head. The sparks in his eyes never leaving even after looking at me. "Tayo na."

WE TRAVELLED for almost three hours papunta sa isang lugar na maraming kahoy at pananim. It was green everywhere. Sobrang presko rin ng hangin.

Blaze's car stopped in front of a simple wooden bungalow house. May maliit na garden sa harap nito at ilang pananim na gulay.

Nilingon ko si Blaze at hinintay ang explanation niya. Sino ang pinuntahan namin? Why did he brought me here?

"Just trust me, okay?" Inabot niya ang kamay kong nakapatong sa aking hita at marahan iyong pinisil at hinalikan.

Naunang bumaba si Blaze at tinulungan akong bumaba mula sa Jeep Wrangler niya at saka umikot para pagbuksan at tulungan akong bumaba.

He lead me inside the cute wooden gate until we reach in front of the door. Kumatok ng ilang beses si Blaze bago kami pinagbuksan ng isang maliit na babae na nakasuot ng isang violet t-shirt at cotton shorts na hanggang tuhod ang haba.

Nanlaki ang mata nito nang makita ang mukha ni Blaze.

"Ay hala, sir! Good afternoon po sa inyo. Pasok po kayo."

Nilakihan ng ginang ang siwang ng pintuan at tumabi para mabigyan kami ng daan. Nginitian ko si ate habang naglalakad kami papasok ng bahay.

Pakiramdam ko ay tumunog kaagad ang tiyan ko nang may maamoy akong masarap pagkapasok.

"Manang Tasha, nasaan si mama?" Ang tanong ni Blaze kay ate matapos nitong maisara ang pintuan.

"Sir, nandoon po ulit sa likuran ang mama niyo. Tawagin ko lang po saglit."

When she was about to turn and head towards somewhere, Blaze stopped her immediately. "No need. Kami na ang pupunta. Just continue what you were doing."

"Sige po, sir."

Blaze looked at me as he reached for my hand. I gave him a confused look. Marami akong gustong itanong sa kanya but I couldn't find and courage to spit out what's on my mind.

I just let him do whatever he wants. Hinayaan ko siyang dalhin ako sa likuran ng bahay. Doon ko nakita ang isang babae na nakaupo sa isang rocking chair habang nakatulala sa malawak na hardin.

Napasinghap ako nang makita ang mukha ng babae sa malapitan. The flour and the dirt were gone but it never really changed her appearance. Mas lalo lang siyang gumanda at luminis.

Kumapit ako sa braso ni Blaze saka siya tiningala. "D-Di ba siya 'yong—"

From his mom, his stares moved towards mine as he gave me a weak smile. "Yes, that woman is my mom, babe."

"Blaze..." Samot saring emosyon ang naglalaro sa kanyang mga mata ngunit nangibabaw pa rin ang saya doon.

"I want you to meet her again as my mom. You're the reason why I was able to find her. You're the reason why I learned how to forgive and understand. You're the reason why I'm still her son and why she's still my mom "

I don't know if it's possible to fall in love with the same person again and again. Each day I am with him I fall harder than the last time. Blaze can melt my heart with his unexpected sweetness and sincerity. Everyday with him is a discovery of each other's mystery. It's a never-ending adventure  of each other's lives.

Kung totoo man ang ginawa niyang paghinge ng permiso kina dad kagabi para pakasalan ako, hindi ako magdadalawang isip na tanggapin iyon.

Tanggap ko na.

Tanggap ko ng ang lalaking 'to lamang ang kayang magpatibok ng puso ko ng ganito. I have come to accept that I have broken my own promise of not falling for this guy's antics again. And I do not regret it even a bit.

"Ma," ang malumanay na pagtawag ni Blaze sa mama niya.

The woman looked up to us with her dead, empty eyes. Saglit niya kaming tinitigan. Parang kinikilala niya kung sino kaming dalawa. "Blay-blay ko?"

Blay-blay? I couldn't stop myself from smiling when I heard his nickname. Ang cute lang kasi.

"Yes, it's me, ma. May kasama ako." Blaze pulled me closer to him kaya napunta sa akin ang atensyon ni nanay.

"Naalala kita," she whispered. A small, warm smile made its way on her lips making her look extraordinarily beautiful.

I'm gay but I do know how to appreciate beauty when I see one. And Blaze's mother is heavenly beautiful. Her high cheekbones, tall nose, white skin, plump, red lips and hooded eyes are just one of her few features that made her breathtaking. Hindi na ako magtataka kung bakit ganito kagwapo at ka-appealing si Blaze. Even his father was a fine man as well kahit napakagago nito.

"I'll leave the two of you for awhile, may kukunin lang ako, okay?" ang paalam ni Blaze bago niya kami iniwan doon.

Pareho naming sinundan ng tingin si
Blaze hanggang sa hindi na namin makita ang kanyang pigura sa may pintuan.

"Maupo ka muna, ijo," ang paanyaya ni nanay saka ilang beses na tinapik ang bakanteng pwesto sa kanyang tabi.

"Napagod ba kayo sa byahe?" Ang mahina niyang tanong habang may matamis na ngite sa kanyang mga labi. Naupo na rin ako sa kanyang tabi.

Nakakapanibago na nakakausap ko siya ng maayos. Pero masaya ako. Masayang-masaya ako para kay Blaze at sa mama niya.

"Hindi naman po kami napagod. Nalilibang naman po ako kaka-picture kanina."

"Mabuti kung gan'on. Kumain na ba kayo? Pinaluto ko pa si Tasha. Hindi kasi ako marunong magluto pagpasensyahan mo na." Nakita ko ang pagdaan ng lungkot at hiya sa kanyang mukha habang sinasabi iyon.

"Okay lang po. Kumain naman po kami habang nasa daan."

I saw her nod before looking back again at the view in front of her. Sobrang tahimik niya ulit. But the silence wasn't awkward or uncomfortable, it was very peaceful and calming. Ang sarap din sa pandinig ng mga huni ng ibon.

Napatingin ako sa kamay ko nang may maramdaman akong mainit doon. Nakapatong ang kamay ni nanay sa kamay ko pero nasa harapan pa rin niya ang kanyang paningin.

"Maraming salamat. Maraming salamat at ng dahil sa iyo ay nakita at nakasama ko ulit ang anak ko. Maraming salamat kasi pinasaya at minahal mo ang Blay-blay ko. Hindi niya ako sinukuan noong nahirapan akong kilalanin siya. Sabi niya hindi niya ako susukuan kagaya ng hindi pagsuko ng isang tao sa kanya. Tuwing binibisita niya ako, ikaw ang palagi niyang kinukwento at ang mga anak ninyo. Kung hindi dahil sa iyo hindi ko makikitang masaya ang anak ko kaya malaki ang utang na loob ko sa iyo, ijo."

Napangite ako at umiling. Pinisil ko pabalik ang kamay ni nanay saka inabot ang kanyang magandang mukha. Dahan-dahan kong pinadausdos ang aking hinlalaki sa kanyang pisnge upang punasan ang mga luhang kumawala sa mga mata niya.

"At maraming salamat din po sa pagbibigay buhay sa lalaking minahal ko ng buong puso. He wouldn't be here if it's not because of you. He wouldn't be my kids' father if it's not because of you, ma'am. That's why I'm very thankful to you as well."

I pulled her towards me and engulfed her in a warm hug. We hugged each other for a little while, crying on each other's arms like we share the sentiments in life.

I was very happy that Blaze allowed me to meet her. Marami kaming napag-usapan tungkol kay Blaze at sa mga bata. We stayed there until 4pm. Gusto pa nga ni mama—his mom insisted I call her that—na doon na daw kami maghapunan pero sabi ni Blaze may pupuntahan pa daw kami.

We travelled again pero hindi ko na alam kung saan kami papunta kasi nakatulog na ako sa may daan. When I woke up, I found myself in a very familiar place.

"Blaze? Bakit tayo nandito?" Ang nagtakaka kong tanong habang binabaybay namin ang daan papunta sa puntod ni mama.

"Now that you've met my mom, I want to meet yours. May gusto lang akong sabihin sa kanya."

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. "Gustong sabihin?"

Tumigil kami sa harap ng puntod ni mama. Ngayon ko lang din napansin na may dala-dala palang boquet si Blaze at mga kandila. He placed the flowers on my mom's tomb and lit the candles.

"She's beautiful," ang komento niya habang nakatingin sa larawan ni mama.

Sinundan ko ang tingin niya at malungkot na napangite. "Sobra. Kung bibigyan ako ng pagkakataon na makabalik noong buhay pa si mama, magpapakuha ako ng narami niyang litrato. Hindi sana ako nag-iinarte tuwing gusto niyang makipag-picture kasama ako."

Inabot ko ang larawan ni mama at hinaplos iyon. Damn, I miss her again. "Ma, nandito po ulit ako. Kasama ko po si Blaze, mama. Naalala niyo ba siya? Siya po 'yong palagi akong sinasaktan dati. Medyo marupok po kasi itong anak ninyo kaya nabodol niya po ulit ako, mama."

I heard Blaze's masculine laugh beside me kaya napatawa na rin ako.  "Hey, ma'am, I'm Blaze King. I'm sorry for hurting your son before but I can assure you that I have finally learned my lesson. Hindi na po 'yon mauulit."

Sinundot ko ang kanyang tagiliran. "Weh?"

Mahina siyang natawa saka hinalikan ang pisnge ko. "I'm serious, baby. Pinagdududuhan mo pa rin ba ako?"

"Oi, di ah! Slight lang. Sige na, usap na kayo ulit ni mama. Gusto kong marinig ang sasabihin mo sa kanya."

"Bakit ang kulit mo ngayon?" Ang natatawa niyang tanong sa akin.

"Masaya lang ako."

"I'm glad. Because I'm planning to give you happiness for the rest of our lives." Ang komento niya na nagpataas ng kilay ko. He tore off his sight from me and faced my mom. "Ma'am, I was an asshole to your son. I have hurt him and wasted his love for a long time. But I'm ready to compensate the time we have lost and the love that I have wasted. I promise to take care of your son for the rest of our lives. I will put him and our children above anything else."

Sunod-sunod akong napalunok habang pinapakinggan siyang kausap si mama. Parang nahuhulaan ko na yata kung saan ito patungo. Nagsimula na ring tumambol ang puso ko sa loob. Parang may pinipiga sa loob ng tiyan ko at nagbibigay ng kakaibang kiliti.

"Ma'am, I ask for your blessings and permission to marry your son."  And like a cue, fireflies began to light up around us.

Napatakip ako ng bibig nang lumuhod si Blaze sa aking harapan. "Blaze..."

He pulled a black box and opened it to reveal a very familiar ring inside. "Babe, we have been through so much. We have been put in a constant heartaches and pain in the past years. At alam kong ikaw ang pinakanasaktan sa ating dalawa. I'm thankful that you gave me another chance to prove myself. And now I'm more than sure that you are the only one I wanted to be with for the rest my life. Babe, give me a chance to show you what I'm capable of as your husband.

Gabrielle Ray Lexington, can you be my King?"

Kasabay ng pag-agos ng mga luha ko ay ang sunod-sunod kong pagtango sa kanya. "Yes! Yes, I'll marry you, Blaze!"

Agad na tinanggal ni Blaze ang singsing mula sa box at isinuot ang marquise diamond ring sa daliri ko. Ramdam ko ang panlalamig at panginginig ng kamay niya habang sinusuot sa akin ang singsing.

He cupped my face after he put the ring on my finger and claimed my lips with so much passion and love. Patuloy pa rin ang pag-iyak ko habang hinahalikan siya pabalik.

Ang saya ko. Ang saya-saya ko. Parang panaginip lang ang lahat.

"I love you," ang bulong niya.

"I love you too, Blaze."

-----------------------------------------------------------

Epilogue na po ang susunod. Thank you for the wonderful journey. More stories to come with you po! ❤
Stay healthy, keep safe and God bless you always po. Labyu ol! Mwuah mwuah! Ciao!😍