Gabrielle Ray Lexington

"Sigurado ka bang hindi kayo mapapagalitan ni lola nito?" Ang nag-aalala kong tanong sa pinsan ko na tinutulungan akong mag-ayos.

Umiling si Colley na nag-aayos na ng kanyang suot na necktie at ngumite sa akin. "It's a masquerade party. Walang makakakilala sa'yo doon except us. Nauna ng umalis sila Morgan kasama si lola para hindi ito magtaka."

Three weeks have passed since that party happened. Tatlong linggo na ang nagdaan simula nang mawala sa akin ang pinakaiingatan kong puri dahil sa pagiging malandi ko. I want to blame the alcohol for making me act that way, but that would make me sound stupid. Sa simula pa lang alam ko ng posibleng mangyari 'yon. But I chose to ignore it at nagpatuloy sa pagtungga sa nakakamatay na inuming 'yon.

Hanggang ngayon ay tandang-tanda ko pa rin ang mga naganap noong party. Mula sa pag-inom ko ng alak sa bar area ng bahay hanggang sa mapunta ako sa guest room kasama si Blaze. I was aware of everything pero masyado na akong lasing para makapag-isip ng tama sa panahong iyon.

I tried to forget about it. Sinubukan kong kalimutan siya at ang ginawa niyang pag-angkin sa akin sa gabing iyon. But his touch and kisses lingered on my skin. Ilang beses ko mang hiludin at sabunan ang buo kong katawan palagi ko pa ring naaalala at nararamdaman ang mga maiinit niyang haplos sa bawat sulok ng katawan ko. The way he sensually guided my body to a heavenly pleasure was too hard to forget.

Paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko na hindi ko type ang lalaking 'yon pero hindi ko maintindihan kung bakit hindi siya mawala-wala sa isipan ko. Minsan ay nahuhuli ko nalang ang sarili ko na nakatanga sa hangin habang pinagpapantasyahan ang perpektong hugis ng kanyang mukha, ang kanyang katawan na maingat na nililok ng diyos, at ang kanyang nakakatindig balahibong boses.

"Gab, tayo na," Ang pag-aaya ni Colley sa akin matapos siyang maghanda.

Sa huling pagkakataon ay muli kong sinulyapan ang aking sarili sa salamin. I don't look that bad pero hindi ako maikukumpara sa mga pinsan kong alagang-alaga ang sarili. Tanging paghihilamos lang kasi gamit ang mumurahing sabon ang ginagawa kong pag-aalaga sa aking mukha.

Pagbaba naming dalawa sa entrance hall ng mansyon ay wala na kaming nadatnang mga tao maliban na lang sa dalawang maid na naglilinis ng sahig at nagpupunas sa handrail ng hagdanan. Dumiretso kaming dalawa sa garage at sumakay sa kanyang puting Bugatti Chiron. Pinagpagan ko pa ang sapatos ko dahil sa takot na madumihan itong sasakyan niyang nakakapanlumo ang presyo.

"Ano kaya sa tingin mo ang dahilan ng party nila?" Ang out of the bule kong tanong kay Colley habang nakatingin sa labas.

Everybody looks so lively and busy while they wait for the jeepneys to stop in front of them. Pansin ko rin ang mga tinging ipinupukol ng mga tao sa sasakyan namin kapag nadadaan ito sa kanilang harapan.

"As far as I know, ngayon daw ang announcement sa magiging bagong CEO ng King's Emperial Unibank. Sa tingin ko rin ay birthday ngayon ng lolo nila Blaze." Ang sagot niya habang seryosong nagda-drive.

Habang papalapit kami sa hotel kung saan ginaganap ang party ay mas lalong nagkakagulo ang mga paru-paro sa aking tiyan. Just the thought of seeing Blaze again makes my heart beat so dangerously fast.

I don't want to see him. I don't want to see Blaze again, but I wanted to clear something. Ever since Blaze walk in my life and stayed for a short while unti-unti na akong nawawala sa sarili.  Gusto ko ng kasagutan kung bakit ako nagiging ganito. And seeing Blaze again is the only way to make me understand what's really happening.

"Nandito na tayo. Ready?" Sinalubong ko ang tingin ni Colley at tumango.

He gave me a silver white masquarade mask na may mga maliliit na diyamanteng nakakabit. Inabot ko ito saka tinitigan. May mga komplikado din itong disenyo. Tumingin ako sa mukha ni Colley at nakita itong nakangite ng nakakaloko sa akin.

Isinuot ko ang maskara at saka bumuga ng hangin. Sumakay na kaming dalawa ni Colley sa loob ng elevator. Wala kaming imikan dalawa hanggang sa mag-ping! ang elevator. Hudyat na nandito na kami sa floor kung saan ginaganap ang party.

Agad kaming pinapasok ng lalaking nagbabantay sa harap ng malaking pintuan matapos naming ipakita ang mga invitation card namin. Wala naman talaga akong invitation card. Pero kahapon lang ay binisita nila akong lahat sa kwarto ko para ibigay itong invitation card.

Napakalawak at grandiyosong lugar ang kaagad na sumalubong sa aking paningin pagpasok namin sa loob.  Pabonggahan ang lahat sa kanilang suot-suot na mga damit. I could easily spot some familiar faces here and there.

"Gab, okay ka na ba dito? Punta na ako kina lola at baka hinahanap na niya ako." Ang pagpapaalam sa akin ng pinsan ko matapos niya akong maihatid sa table na nakapwesto sa pinakalikuran at walang tao.

"Oo, okay na ako. Thank you." Ang pagpapasalamat ko bago kami nagyakapan. Sinundan ko pa ng tingin si Colley hanggang sa marating niya ang table nila lola.

Everyone from our family is present. Nakaupo sa iisang table ang mga pinsan ko habang sila lola naman at ang mga anak niya ang magkasama sa iisang table.

Mapakla akong napangiti.

Sometimes I wonder what my life could have been kung legal akong anak ni dad.  Would I still be the same timid and boring Gabrielle? What kind of effect will my grandmother's validation have in my life kung sakaling ipinanganak ako sa isang legal na pamilya?

As an illegitimate child, you will always have these questions locked up deep in your heart that will be left unanswered. There are so many whys and what ifs na mas lalo lang dumadagdag sa pait, sakit at lungkot na nararamdaman mo.

I stop unwanted thoughts from coming continuously into my mind at mas pinili na lang na i-focus ang atensyon sa stage kung saan kasalukuyang nagbibigay ng kanyang speech ang ama ni Blaze. Everything looks so fancy and eye-catching ngunit sa iisang tao lang naka-focus ang atensyon ko.

Blaze King.

Napahigit ako ng hininga matapos ko siyang pasadahan ng tingin. He looks so much better in that finely-pressed  tailored suit. Mas nade-depina nito ang kanyang magandang katawan. The sharp suit gave him more alpha vibes. He looks so cold, confident and powerful. Angat na angat ang kanyang aura sa lahat ng tao na nandito sa malawak na kwarto.

And for some reason this image of him made my imagination run wild. Like him pressing me against his office table while he's pounding on my ass fast and hard. Just the thought of it made me sweat hard.

Kailan pa ako naging ganito kalibog? I was never like this before! Ano bang ginawa niya sa akin? Anong ginawa niya sa katawan ko at ganito na lang ka nangungulila sa kanya? Para akong teenager na uhaw na uhaw sa laman. I was never interested in this kind of things before. Ngayon lang. Matapos may mangyari sa aming dalawa.

"On my recommendation, the Board has appointed my son, Blaze King as the new CEO of Empirial Unibank .

I have been training him since he showed interests in our business . I am confident that my son  understands the bank, its business and its finances more than anyone. He has the confidence of the management team, as well as my own and that of the Board. Congratulations, son."

Everyone clapped their hands. Pati ako ay napapalakpak din. I felt so damn proud. Sa galing at talino niya sigurado akong mas mapapaangat pa niya ang kompanyang pinaghirapan ng kanyang ama. While he walked towards the center para sa kanyang speech, I could clearly see the proud face of his father; Vladimir King. 

"First of all, I'd like to thank everyone for their presence in today's event.

I am very grateful for the trust that my father and the Board of Directors has shown in me. As the largest bank in the Philippines and as a leading bank in Asia, Empirial Unibank plays an important role not only for its many customers and investors, but also for society.

I look very much forward to be part of the next phase of Empirial Unibank and humbled to get the opportunity to lead such a team of knowledgeable, dedicated, and respected people.”

Muling nagpalakpakan ang lahat. Ngunit mas malakas na ang palakpak nila ngayon kumpara kanina. Napatigil ako sa pagpalakpak nang saglit na magtagpo ang mga tingin namin. Kumurap-kurap ang aking mata.

That's impossible.

Natawa na lang ako sa ilusyon ko. Sa layo kong 'to? Magkakatinginan pa kami? And if we did, that clearly means nothing. Aksidente lang sigurong nagtagpo ang mga tingin namin. The chances of him recognizing me is too low. He is that  kind of person who forgets people who are irrelevant to him.

"Aside from the announcement for the new appointed CEO, I would also like to have this chance to introduce to everyone my grandson's fiancée." Natahimik ang lahat ng magsalita ang lolo ni Blaze. Everyone was clearly shocked. Napatingin ako sa direksyon ni Blaze ngunit wala man lang pagbabago sa kanyang ekspresyon. His expression is still hard and cold. "Victoria, ija, halika muna dito."

Nakasunod ang aking paningin sa isang magandang babae na nakasuot ng isang hapit na hapit na slitted black dress. Mahaba ang kanyang itim na buhok at may kaputian. Kaagad na lumukob sa puso ko ang labis na insecurity ng makita ko ang mukha niya. She looks beautiful.

"Victoria Catherine Rodriguez. Ang natatanging apo ng aking kumpareng si Victorino. The two of us made a promise to connect our family through our children ngunit parehong lalaki ang aming mga anak. Kaya noong dumating ang aming mga apo, ipinagpatuloy namin ang aming pangakong ipag-iisa ang aming pamilya. Blaze and Victoria have known each other since they were kids, allowing them to grow close to each other. Their wedding will take place after Victoria finishes college. Thank you so much."

I was speechless. Pinakiramdaman ko ang aking sarili. I tried to understand what's this funny feeling I am currently experiencing. Hindi naman bago sa akin ang pakiramdam na ito. Dati ko na itong naramdaman noong nawala si mama. Itong nakakamatay na sakit. Parang pinipiga at dinudurog ang puso ko.

May namatay ba?

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at naglakad paalis sa lugar na 'yon. May nabangga pa akong waiter habang naglalakad ako palabas. Akala ko ay maliliwanagan ako kapag nakita ko ang mukha ni Blaze ngumite mas lalo lang yatang nagulo ang utak ko.

Ayoko dito. Gusto kong umalis. Gusto kong umuwi. Pero sa halip na dalhin ako sa ground floor ng elevator, sa rooftop ako nito dinala. Masyado lipad ang isipan ko at hindi ko napansing up pala yong button na napindot ko.

Inilibot ko ang aking paningin sa paligid at napangiti. Hindi na masama. Maganda naman pala dito. Maraming kasing mga pananim sa paligid at may pa fountain sa gitna. Umupo ako sa isang bench doon at tinanggal ang suot-suot ko masquerade mask.

"The party isn't over yet. Why are you here?"

Malakas na kumabog ang puso ko nang marinig ang pamilyar na mababang boses na 'yon. Lumingon ako sa aking likuran at nakita siyang humihithit ng sigarilyo. Tumigil siya sa likuran ko kaya mas lalo akong napatingala. Nakahawak siya sa kanyang baywang habang nakayuko sa akin.

Nagulat ako nang bigla niya akong bugahan ng usok sa mukha. Malakas akong napaubo dahil sa mga usok na nalanghap ko. Ang gago!

"Ano ba!?" Inis akong napasigaw sa kanya. Tiningnan lang niya ako sa gilid ng kanyang mata saka muling nagbuga ng usok.

"Bwiset. Makaalis na nga." Wala na. Naliwanagan na ako. Nalibugan lang siguro ako sa kanya kaya ako nagkakaganito.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo.
Dahil kailangan kong daanan siya para makaalis sa lugar na 'to, langhap na langhap ko tuloy ang panlalaki niyang amoy. The same smell na hindi mawala-wala sa pang-amoy ko.

Napatigil ako sa paglalakad ng hawakan niya ang braso ko. Bumaba ang aking tingin sa kanyang kamay na nakahawak sa aking braso at sunod ay sa kanyang mukha na papalapit sa akin. Napaatras ako sa aking mukha nang mas lalo niya itong inilapit.

"B-Bakit?"

"You're the virgin guy I fucked at the Lexington's right?" Ang seryoso niyanh tanong habang pinagmamasdan ang mukha ko.

Natameme ako. Hindi ko alam kung dapat ko bang kumpirmahin ang tanong niya o ide-deny ko. Sunod-sunod akong napalunok nang mas inilapit pa niya ang mukha ko.

"I know it's you. I don't know how you did it but you were my best fuck so far. Wanna fuck again?" Ang tanong niya sa mababa at parang namamaos na boses. That bedroom voice sound so good gusto ko nalang tumango.

Hindi ko maiwasang mapatili nang hilahin niya ako papalapit sa kanya. His hands travelled down to my bottom after he wrapped his arms around my waist.

"Ah!" Napasandal ako sa kanyang dibdib nang pisilin ng kanyang malalaking kamay ang pang-upo ko.

Hinampas ko ang kanyang dibdib at sinubukang kumawala pero masyado siyang malakas. Ano ba naman ang laki niya sa katawan ko?! Para lang akong posporo na hinampas sa dospordos.

"B-Blaze...b-baka hinaha—mph!" Hindi ako natapos sa sasabihin ko dahil bigla niya akong sinunggaban ng halik.

Noong una ay hindi ako nagpatalo sa temptasyon. Hindi ako tumugon sa una niyang mga halik ngunit masyado siyang magaling sa larangang ito. The way he claimed and dominated my mouth like a king is making me feel weak.

Hindi ko na alam kung ano na talaga ang nangyayari. Hindi naman ako lasing pero bakit nawawala na ako sa katinuan? Lunod na lunod na ako sa sarap at init na binibigay niya sa akin.
Hindi ko man lang namalayan na buhat-buhat na pala niya ako. Patuloy lang kami sa aming halikan.

Natauhan na lang ako ng ibinigsak niya ako sa malambot na kama. Bumaba ang mga halik niya sa leeg ko. Mas lalo akong nag-init sipsipan niya ang sensitibong parte ng aking leeg.

"T-This is not right. May fiancée ka." Ang nakokonsensya kong sabi sa kanya habang habol-habol ang aking hininga.

"But your body says otherwise, baby." Ang bulong niya saka hinagod ang aking pagkalalaki. I could feel the front of my underwear getting wet from my precum. "Let's just enjoy the night, hm? Walang makakaalam."

Walang makakaalam. The moment he said that I knew I fucked up.

-----------------------------------------------------------

Hello guyses! Ayon nga po. Si Gabby ay officially marupokpok. Isang marupok na pokpok. HAHAHA chos lang! Ayon lang po. Thank you! Stay healthy, keep safe and God bless you always po. Labyu ol. Mwuah mwuah. Ciao! ❤💖