Χαζεύω εδώ και μία ώρα στην τηλεόραση.Έχει ξεκινήσει πρόσφατα μια αστεία σειρά και δεν μπορώ να σταματήσω να τη βλέπω.Ξαφνικά παίζει μια σκηνή με ένα αγόρι να κυνηγάει από πίσω ένα κορίτσι για να του μιλήσει.Τότε θυμάμαι....θυμάμαι την ημέρα που του έδωσα την ευκαιρία για να με γνωρίσει.Την ημέρα που πρώτο αφέθηκα στο λάθος που επρόκειτο να έκανα χωρίς να με ένοιαζαν οι συνέπειες.Ήμουνα μόνο εγώ και αυτός.Η αρχή μας....

20/9/2019

Προχωράω με γρήγορα βήματα στους γκρίζους διαδρόμους του σχολείου μου.Το ξέρω ότι με ακολουθεί αλλά δεν σταματώ.Μια εβδομάδα τώρα κάνει τιτάνιες προσπάθεις για να μου μιλήσει αλλά το μόνο που κάνω είναι να τον αγνοώ.Όλο μου το είναι φωνάζει να του μιλήσω αλλά το μυαλό μου με εμποδίζει να το κάνω.Είναι μεγάλος μπελάς και ίσως το μεγαλύτερο λάθος που θα κάνω,αλλά δεν λένε ότι τα μεγαλύτερα λάθη που έχεις κάνει, αποδείχτηκαν οι καλύτερες αναμνήσεις;άλλες γλυκές...άλλες πικρές...παραμένουν αναμνήσεις που σου μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό σου και σε ακολουθούν παντού στη ζωή σου.Είμαι σίγουρα έτοιμη να κάνω το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή μου και να αποδεχτώ της συνέπειες;

Ξαφνικά σταματάω τα βήματα μου και μένω ακίνητη.Κλείνω τα μάτια και για λίγο ξεχνώ το δίλημμα μου.

"Violet.... επιτέλους περίμενες"άκουω τη φωνή του Jack να μου λέει λαχανιασμένα αλλά δεν γυρίζω."Δεν άκουγες τόση ώρα που σου φώναζα;"ρωτάει αλλά τον αγνοώ.Ακόμα ζυγίζω τις πιθανότητες μου μην μπορώντας να αποφασίσω τι θα κάνω."Σε παρακαλώ Violet μίλα μου,εγώ μόνο να σε γνωρίσω θέλω"ακούγοντας τα λόγια του αυτά, η καρδιά μου σκιρτεί για ένα δευτερόλεπτο αλλά αυτό δεν με εμποδίζει απ' το να παραμείνω παγωμένη στη θέση μου.Ακούνητη και αμίλητη σαν άγαλμα...αυτό μοιάζω αυτή τη στιγμή .Μετά από λίγο τον ακούω να ξεφυσάει αγανακτησμένος με την συμπεριφορά μου και να κάνει κίνηση να φύγει.

"Περίμενε"του λέω απότομα και τόσο αποφασιστικά που αν η σκηνή δεν εξελιζόταν μπροστά μου δεν θα πίστευα ότι εγώ έγινα τόσο αποφασιστική στα ξαφνικά.Γυρίζω σιγά σιγά και τον κοιτάω στα καταπράσινα του μάτια.Το ίδιο κάνει και αυτός μόνο που σε αντίθεση με εκείνον, εγώ είμαι το βαρετό και το συνηθισμένο,το απλό καφέ σαν αυτό της... λάσπης.Εκείνος....εκείνος είναι όλος ο κόσμος συμπυκνωμένος σε μια σφαίρα απέραντου πράσινου.Τα μάτια του είναι η Άνοιξη ολόκληρη.Είναι χιλιάδες ζωές μαζί σαν μία.Είναι το οξυγόνο που αναπνέω και δεν το είχα καταλάβει μέχρι να τον κοιτάξω εκεί.

"Μου είπαν πως είσαι λάθος"του λέω μην μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από τα δικά του."Ότι δεν σε νοιάζει τίποτα παρά μόνο ο εαυτός σου"συνεχίζω και δεν κατεβάζω το βλέμμα μου από το δικό του."Μου είπαν πως θα με καταστρέψεις,πώς θα με χαλάσεις και μόλις το κάνεις....θα με πετάξεις στον κάδο σαν τα άλλα σου χαλασμένα παιχνιδάκια"νιώθω τη φωνή μου να σπάει αλλά δεν πτοούμαι,συνεχίζω"Αλλά ξέρεις τι πιστεύω εγώ;"δεν μου απαντάει και έτσι δεν περιμένω"Πιστεύω πώς δεν μπορώ να σε κρίνω χωρίς να σε έχω γνωρίσει"χαμογελάει και τότε χαμογελάω και εγώ"Θέλω να σε γνωρίσω Jack,θέλω να μάθω ποιος πραγματικά είσαι και....άμα στην τελική αποδειχτείς το μεγαλύτερο μου λάθος τότε...τότε πολύ απλά αποδείχτηκες"

"Πέρασε τη μέρα μαζί μου Violet"είναι το μόνο που μου λέει και νεύω.

"Θα το ήθελα πολύ"χωρίς να το περιμένω με αρπάζει από το χέρι,ασφαλίζοντας το καλά στην παλάμη του και με οδηγεί προς το εξωτερικό του σχολείου.Στην είσοδο μας περιμένει μία μαύρη μηχανή.Τον κοιτάω μπερδεμένη και εκείνος το μόνο που κάνει είναι να χαμογελάσει αινιγματικά προκαλώντας μου ένα μικρό μείδιασμα.Ανεβαίνω πάνω στη μηχανή και τον κοιτάω περιμένοντας να μου δώσει το δεύτερο του κράνος.

"Ωωω....σωστά"λέει χτυπώντας ελαφρά το κούτελο του"έλα,πάρε το δικό μου"μου λέει καθώς μου δίνει ένα μαύρο κράνος με ένα λευκό σταυρό ζωγραφισμένο.Δεν τον είχα για κανένα θρήσκο.

"Και εσύ;"τον ρωτάω αλλά δεν δείχνει να νοιάζεται έτσι το φοράω στο κεφάλι μου.

"Κρατήσου σφιχτά"με συμβουλεύει και εγώ απλώνω διστακτικά τα χέρια μου για να τον αγκαλιάσω.Εκείνος τα πιάνει απαλά και τα βάζει ακριβώς από κάτω από το στήθος του.Όταν πια είμαι έτοιμη ,ακούω τον ήχο που κάνει η μηχανή όταν ξεκινάει και σε δευτερόλεπτα τα πάντα γύρω μου γίνονται μια ανάμνηση.