Η καταστροφή έρχεται αθόρυβα.

Τίποτε δεν κάνει πιο εύκολο να αντισταθείς σε ένα πειρασμό όσο μια καλή ανατροφή, ένα στέρεο πλέγμα αρχών —και αυτόπτες μάρτυρες.
Fraklin P. Jones

''Οποτε σας ρωτω''η λεκτορας της φιλοσοφιας δικαιου ειχε μαλλον οιστρο εκεινη την Τεταρτη.
''Ειναι αδικο;''

''Εγω παντως επιμενω,δεν επρεπε να τον διωξεις,επρεπε να διωξεις τους αλλους απο το σπιτι και να σηκωσεις την πολυκατοικια στο ποδι!'' ψιθυρισε η Βεατρικη κατω απο την ανασα της.
Η Κυβελη ρολλαρε τα ματια της.

''Κι αν εγω πω πως ναι ειναι αδικο,αλλα καποιος αλλος πει οχι ειναι δικαιο;Ποιανου γνωμη υπερισχυει;'' συνεχιζει ακαθεκτη η γυναικα και ολοι εχουν παψει να κρατουν σημειωσεις.

''Κυβελη σου μιλαω'' επεμεινε η φιλη της ''Πως γινεται να μην ειχες καμια αντιδραση σε ολο αυτο; Δεν σε αγγιξε;''ρωτα επιμονα.

''Και αν εγω ειμαι πιο αξιολογο μελος της κοινωνιας απο τον Β;''

''Αν με αγγιζε θα τον σκοτωνα,και για να σου απαντησω,ναι,αντεδρασα,πηγα γυμναστηριο το πρωι και εβγαλα το προγραμμα του cardio καλυτερα απο καθε αλλη φορα''αρχισε να υπεκφευγει.
''Εισαι βλαμμενη,ο Ορεστης ειναι για φαγωμα'' ψιθυριζει η Ελεωνορα,η κοπελα απο πισω τους που συστηθηκε ισως και τρεις φορες στον Ορεστη στο παρτι της Ερμιονης επειδη ταχα ξεχασε το ονομα του.

''Σουτ,παρακολουθω''τις αποπηρε και αρχισε να γραφει τις εκτος υλης σκεψεις.
''Αν ρωτησει στην εξεταστικη τι ασχετο ελεγε στις 22 Νοεμβριου παντως θα περασεις σιγουρα'' η Βεατρικη κοροιδεψε και πανω στην ωρα η διαλεξη ελαβε τελος.

Η Κυβελη φουριοζα μαζεψε τα πραγμα της.
''Εχω δουλεια'' μουρμουρισε καθως βιαστικα πηγαινε να βγει απο το αμφιθεατρο.
Απεξω περιμενε ο Ανδρεας που ειχε μαλλον μετα μαθημα.

''Επ ,καλυτερα σε βλεπω΄'' την κοροιδεψε και εκεινη σουφρωσε τα χειλη της εκνευρισμενη.
Τοσο χαλια ημουν το Σαββατο;
''Αντρικο τα δικα σου δεν ξεχνιουνται'' του θυμησε και εκεινος γελασε,μαλλον σκεπτομενος τις απειρες φορες που μετα απο μπυρες στο Πεινολογιο τον κουβαλουσαν μεχρι το σπιτι του.

''Αλιμονο...να σου πω!ΗΕρμιονη που ηταν σημερα;'' ρωτα γεματος ενδιαφερον.
''Ειχε κατι δουλειες'' η κοπελα γνωριζε εκ προοιμιου οτι η μελαχρινη φιλη της θα απεφευγε τον Νικο για τουλαχιστον πεντε εργασιμες,παγια τακτικη της καθε φορα που ο Βασιλης θυμωνε.

''Δουλειες οπως;'' επεμεινε ο Ανδρεας και ο κοσμος  περνουσε για να μπει ή να βγει και σπρωχνοντας τους

''Δεν ξερω,αλλα μου ειπε να σου πω να της στειλεις σημειωσεις'' προσθεσε γρηγορα πριν κατεβει τις σκαλες για την εισοδο.
Η πραγματικη της απαντηση διεφερε και σιγουρα θα ελεγε στον Αντρεα ποσο διαφωνουσε με την αντιμετωπιση της Ερμιονης,αλλα και με το οτι αφηνε τον Βασιλη να την ελεγχει.
Αλλα καθε φορα που εμπαινε στον πειρασμο να το κανει σκεφτοταν,εσυ ξεχνας τι κανεις εδω και δυο χρονια;

Και πανω στην ωρα που εμπαινε στο  λεωφορειο για Ζωγραφου χτυπησε το κινητο της.

Η μαμα της καλουσε εν ωρα εργασιας;Τι επειγιο θαυμα ηταν αυτο;

''Ελα μαμα ειμαι στο λεωφορειο δεν σε ακουω-''
''Ορεστης Νικολαϊδης,τον εψαξα!'' ψιθυρισε περηφανη,απο την βαβουρα στο ακουστικο καταλαβαινε οτι μαλλον περνουσε φακελους ασθενων στον υπολογιστη του γραφειου.

''Ωραια ,μπραβο μαμα'' επαινεσε μη βρισκοντας το νοημα της χαρας της.

''Οταν μου ειπες οτι ειναι καλλιτεχνης και ο πατερας σου τον συμπαθησε πολυ,καταλαβα οτι κατι αλλο υπηρχε,επαθα σοκ!Ξερεις οτι τον εχει η Βικιπαιδεια;Εχει δωσει συνεντευξη στο BBC πριν 5 χρονια!Ουαου Κυβελη μπες δες!'' η κοπελα στην βροχη πληροφοριων εσμιξε τα φρυδια.
Ηταν σχεδον σιγουρη οτι η Ιφιγενεια ειχε πεσει πανω σε μια συνωνυμια και θα αντικριζε ως Ορεστη Νικολαϊδη καποιον 50χρονο μουσικο.

''Καλα ντε!Θα ψαξω!'' μουρμουρισε εκνευρισμενη απο τον μονολογο της μητερας της που ουτε να παρακολουθησει μπορουσε πλεον.

Ανοιξε το ιντερνετ,εβαλε ακουστικα και πατησε τις δυο λεξεις στην μηχανη αναζητησης.
Ορεστης Νικολαϊδης.

142.000 αποτελεσματα.
Αλλη μια καθηλωτικη εμφανιση του Ελληνα μουσικου .Ο Νικολαϊδης εκλεψε τις εντυπωσεις στην συναυλια της Φιλαρμονικης Ορχηστρας στη Βιεννη.

''Ναι νταξει αποκλειεται να ειναι αυτος'' ψιθυριζει απο μεσα της σχεδον και κρατιεται σφιχτα απο το καγκελο του λεωφορειου.Παει στο ακριβως απο κατω,ιδιο θεμα,αλλος ιστοτοπος.

Διακριση για την χωρα μας: Ο 18χρονος απο που μπηκε με υποτροφια στο Julliard!

Κοιταζει την ημερομηνια,2014,πριν πεντε χρονια δηλαδη.
Τοσο ηταν!Βρε λες;

Συνεχιζει ομως να ψαχνει.Και με καθε αρθρο που διαβαζει φουντωνει μεσα της το αοσθημα της περιεργειας,αυτος ειναι ο τυχαρπαστος βιολιστης ;

Βρισκει το αρθρο στην Βικιπαιδεια μα την στιγμη που παει να το πατησει η οθονη της φωτιζεται.
Ο Σπυρος!

Ξεχνα καθε της σκεψη γυρω απο τον βιολιστη της κακιας ωρας και απαντησε με ενα χαμογελο στα χειλη.
''Λεγετε;'' απαντησε με ναζι.
''Που εισαι;'' 

''Λεωφορειο,γυρναω σπιτι''δεν πτοηθηκε ουτε λιγο.
''Θελω να βρεθουμε σημερα'' της ανακοινωσε,ο τονος του,ο συνηθης κοφτος,απαιτητικος μα συναμα με ενα κρυμμενο μειδιαμα καπου στο βαθος,σχεδον το εβλεπε πια.

''Σημερα δεν μπορω,εχουμε να βοηθησουμε εναν φιλο να παρει κατι πραγματα για το σπιτι του'' ειπε και στην σκεψη ξεφυσηξε.
Ηλπιζε να αποφυγει τον Ορεστη τουλαχιστον για ενα 24ωρο μετα το επεισοδιακο φιλι που την αφησε εμβροντητη για αλλη μια φορα.
Το εχει συνηθειο;Να φιλα μια κοπελα και μετα να φευγει;

''Ενα φιλο...μαλιστα''ακουγοταν δυσπιστος

''Αληθεια!Μολις μετακομισ-''
''Σε πιστευω'' την εκοψε ''Αλλα δεν εγκρινω,ειναι αναγκη να πας;'' την ρωτησε εκνευρισμενος.

Η Κυβελη δαγκωθηκε.

''Δεν γινεται να μην βοηθησω,αλλα αν θες μπορω μεχρι τις 8 να εχω ξεμπερδεψει και να βρεθουμε'' αγνοησε το γεγονος οτι η ωρα ηταν 12 ακομη και ενιωθε κουρασμενη,ηθελε απλως να τον ευχαριστησει.

''Θα το εκανες αυτο;'' δεν ηταν εκπληκτος,αλλα τον φανταζοταν να γερνει πισω στην μεγαλη δερματινη πολυθρονα του και να χαμογελα ελαφρως.Το θεωρουσε μεγαλο της επιτευμα να τον κανει να χαμογελα.

''Φυσικα,θα ερθεις 8.30 η ωρα να με παρεις;'' το κανει ακομη πιο επισημο και με την θετικη του απαντηση η τηλεφωνικη τους κληση φτανει στο τελος της.
Ξεφυσα και περπαταει μεχρι το σπιτι της αναλογιζομενη ποσο χρειαζοταν λιγο καφε εκεινη την στιγμη.

Ανοιγωντας την πορτα ομως βρισκει,αντι για την Φαιη,τους δυο φιλους της και τον Ορεστη να καθονται χαλαροι στον καναπε και να βλεπουν τηλεοραση.Κοντοστεκεται μα συντομα βγαινει απο το στιγμαιο της σοκ και κλεινει την πορτα.

''Καλως την ''
''Γεια σας,τι κανετε εδω;Που ειναι τα κοριτσια;'' ρωτα καθως βγαζει τα παπουτσια και το μπουφαν της.

Ο Βασιλης ειναι ο μονος που ξεκολλα το βλεμμα του απο την οθονη.
''Η Ερμιονη εχει μια εργασια και η Φαιη εφυγε πριν πεντε λεπτα και εχει μαθημα μεχρι τις 7,εμεις σε περιμενουμε να αλλαξεις για να παμε ΙΚΕΑ''

''Α τοσο γρηγορα;''μουρμουρισε και κοιταξε τον Ορεστη που ουτε βλεμμα δεν της ειχε ριξει απο την ωρα που μπηκε.Φορουσε τα κλασικα,μαυρη φορμα adidas και ενα γκρι φουτερ.Τα μαυρα all star δεν εκανε καν τον κοπο να τα βγαλει μπαινοντας.
''Δεν μιλατε;'' σταυρωσε τα χερια της εκνευρισμενη.
Την κοιταξαν και οι τρεις.

''Φοβομαστε μηπως δεν εχεις πιει καφε και βαλουμε σε λαθος θεση το κομα'' της απαντα ο Ορεστης και γυριζει να την κοιταξει.Γελανε και οι αλλοι καπως δειλα,φοβουμενοι για τον φιλο τους.
Το βλεμμα του την καιει σε δυο τονους και οι γωνιες του προσωπου του φαινονταν πιο εντονες,οι μπουκλες του επεφταν ατημελητες λιγο πιο πανω απο τα ματια του και ηταν απλα...κλασικος Ορεστης!

Τον αγνοησε παντελως και μπηκε στο δωματιο της.Εβγαλε το υφασματινο παντελονι και εβαλε το αγαπημενο της βαρδυ τζιν,ενω απο πανω ενα μαυρο μακο μπλουζακι με μικρο V.
Επιασε τα μαλλια της ψηλα και ξεβαφτηκε.

Ο μονος λογος που δεχτηκε να παει μαζι τους ηταν γιατι απο ολες της τις κρυφες απολαυσεις,το να ψωνιζει στο μεγαλο υποκαταστημα με ειδη σπιτιου ηταν η μεγαλυτερη!Το εβλεπε σαν εκδρομη!Περνούσε ολη της την μερα εκει,με ενα διαλειμμα για καφε, και συνηθως την παρεα των κοριτσιων ή της μαμας της.

''Λοιπον εγω σας το λεω απο τωρα,4 η ωρα εχω μαθημα,την κανω απο εδω!''ο Γιαννης τους απειλησε καθως προχωρουσαν προς την μεγαλη εισοδο.Ειχε ερθει με το αυτοκινητο του και η Κυβελη εξ αρχης δεν πιστεψε τη δικαιολογια της σχολης!Ηλπιζε μεσα σε τρεις ωρες να εχουν τελειωσει γενικα,ωστε να μην χρειαστει να μεινει μονη της με τον Ορεστη.Θα ηταν αβολο.

''Λοιπον!Φερε μου την λιστα σου'' ζητησε οσο πιο ευγενικα μπορουσε και καστανοξανθος νεαρος απεναντι της εσμιξε τα φρυδια.
''Ωχ'' ο Βασιλης μουρμουρισε.
''Ποια λιστα;''την ρωτησε και ηταν σαν να πατησε καποιο κουμπι εκτοξευσης του θυμου της.

''Τι ποια λιστα;Δεν εχεις σκεφτει τι θες;'' προσπαθησε να αναδιατυπωσει μηπως και λαβει καλυτερη απαντηση.
''Εχω μια γενικη ιδεα'' ανασηκωσε τους ωμους και προχωρησε προς την σειρα με τα καροτσια παιρνοντας ενα.

Η Κυβελη κοιταχτηκε με τους αλλους δυο σαν να εφταιγαν αυτοι.Ο Γιαννης πρωτος παραδοθηκε.
''Εγω δεν φταιω,ιδεα δεν ειχα''

Γυρισε να την πει στον Ορεστη,ο οποιος εν τω μεταξυ βρισκοταν ηδη στις κυλιωμενες σκαλες ανενοχλητος.
Η κοπελα με μεγαλης δρασκελιες προσπερασε οποιον ηταν μπροστα της και σταθηκε διπλα του.
''Θες βοηθεια ;Ναι ή οχι;'' ανασηκωσε το φρυδι της εξεταστικα.
Γελασε στον τονο της.
Περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της και την τραβηξε πανω του παιχνιδιαρικα.Η κοπελα εκανε να  ξεφυγει απο το δυνατο το κρατημα,ενω παραλληλα βυθιζοταν στο ευχαριστο αρωμα απο κανελα και γιασεμι.
''Ασε με!'' κινηθηκε νευρικα  αγνοωντας τους ανθρωπους που χρησιμοποιουσαν τη σκαλα και κοιτουσαν απορρημενοι.
Την κολλησε πανω στο στερνο του παρα τις διαμαρτυριες της.
Το μισουσε που ηταν τοσο διαχυτικος!

''Τεσσερις πεντε βλακειες θελω,ειδη κουζινας και κατι χαλακια για το μπανιο,σε μιση ωρα θα εχουμε τελειωσει,μην κανεις σαν κακομαθημενο.'' της ψιθυρισε στο αυτι και η ανασα του χτυπησε πανω στο δερμα της,ανατριχιασε και σταματησε να κινειται.
Ευτυχως εφτασαν στον οροφο και την αφησε.

Ουτε που τολμησε να κοιταξει τους φιλους της.
''Πες μου εστω ενα ποσό''δηλωσε ηττημενη.
Ανασηκωσε τους ωμους χαλαρος καθως περπατουσε λες και ειχαν ολη τη μερα μπροστα τους.
''Οσα θελω,δωρο του μπαμπα'' σχολιασε σαρκαστικα και της εκλεισε το ματι.

Αλιμονο.

Στην πραγματικοτητα,ηταν οντως δωρο,αλλα οχι επιστροφης,αλλα παρακλησης να μεινει στην χωρα,κατι που ο ιδιος δεν σχεδιαζε να κανει.

Την ιδια στιγμη η Ερμιονη και η Φαιη καθονταν στο αμφιθεατρο παρακολουθωντας μαθημα επιλογης.
Ο Δελης τα εδινε ολα,εθετε παραδειγματα,ερωτησεις και διλημματα,ενω οι φοιτητες ειτε ανταποκρινονταν, ειτε χανονταν τελειως.Μονο με τους πρωτους εκανε μαθημα.

Το μονο σιγουρο ηταν πως και ασχετος να ησουν κρεμοσουν απο τα χειλη του.
''Και τι θα του πουμε ρε Φαιη;''η Ερμιονη,που ειχε ηδη περασει αυτο το μαθημα στο τριτο εξαμηνο εμοιαζε αγχωμενη.
Για καλη της τυχη ομως ο αντρας δεν την ειχε καταλαβει.

''Θα του πουμε να την αφησει στην ησυχια της,απλα και ομορφα''γρυλισε η ξανθουλα και βλαστημησε κοιτωντας την ωρα,μεχρι να πηγαινε στο Μετσοβιο θα τελειωνε το μαθημα της.
Η Ερμιονη δεν πιστευε οτι ειχε συμφωνησει εξ'αρχης.

''Η Κυβελη δεν θα μας συγχωρεσει ποτέ,το ξερεις ετσι;''
Την κολλητη της δεν εμοιαζε να την νοιαζει καν.
''Ας μην μας ξαναμιλησει,αν ειναι να μεινει μακρια απο αυτον το προτιμω''εφτυσε τις λεξεις και τον κοιταξε απαξιωτικα.
Δεν την γοητευε τιποτα απο οσα ελεγε,ουτε η εμφανισιμη παρουσια του,ουτε και το λεγειν του που καθηλωσε καθε φοιτητρια.
Η Ερμιονη στην σκεψη της οργης της φιλης της ξεροκαταπιε,αλλα εσφιξε τα δοντια.

''Θα συνεχισουμε την αλλη εβδομαδα,καλη συνεχεια''ανακοινωνει και κοιτα το γεματο αμφιθεατρο.
Εντοπιζει την μελαχρινη κολλητη φιλη της Κυβελης,που ηταν σε εκεινη το μαθημα δυο χρονια πριν και θυμαται τον εαυτο του να την περνα με εξαιρετικο βαθμο.Διπλα της στεκοταν μια ξανθια που γνωριζε κι ας μην της ειχε συστηθει.
Η Φαιη.
Τι εκανε η Φαιη στην νομικη;Και το κυριοτερο...τι εκαναν εδω χωρις την Κυβελη;
Αμεσως θυμηθηκε την δικαιολογια που του ειπε για την μετακομιση, και συγκρατησε τον εαυτο του απο το να της στειλει για επιβεβαιωση.
8.30 η ωρα θα τα πουμε απο κοντα.
Το αμφιθεατρο αδειαζε σιγα σιγα,εκεινες ομως επιτηδες αργοπορουσαν,κατι ηθελαν,το μονο σιγουρο.

Εκανε νοημα στον τελευταιο να κλεισει την πορτα,και οι δυο κοπελες κοκκαλωσαν στιγμιαια, σαν να τις ειχε πιασει στα πρασα να κανουν κατι κακο.
Καθισε στην θεση πισω απο το ξυλινο γραφειο του βαθρου και τις κοιταξε εξεταστικα.
''Λοιπον;''

Η Ερμιονη ξεροβηξε λεγοντας κατι που μονο η Φαιη ακουσε και την εκανε να την αγριοκοιταξει.

''Κυριε Δελη να συστηθω,ονομαζομαι..''η ξανθια τεινει το χερι της προς το μερος του με νευρο.
Δεν κανει καμια κινηση.
''Φαιη Ανδρεαδη,φιλη της Κυβελης,μπορεις να με λες Σπυρο,εκτος σχολης παντα'' της χαμογελα διπλωματικα.

''Λογω ηλικιας προτιμω να κρατησω τους τυπους'' του απαντα με θρασος που κανει την μαθητρια του διπλα της να γουρλωσει τα ματια.

Η Φαιη ομως δεν δισταζει.Ακουμπα τα χερια της στο γραφειο και γερνει προς το μερος του.
''Ευελπιστω να ειναι η πρωτη και η τελευταια φορα που συναντιομαστε κυριε Δελη,για αυτο θα ειμαι συντομη''λεει χωρις περιστροφες.

''Σας ακουω'' προφερει με σφιγμενα δοντια.Ποια νομιζει οτι ειναι αυτο το κοριτσακι που ακουμπα στο γραφειο μου και κανει και δηλωσεις;

''Θελω-θελουμε δηλαδη..'' κοιταει την Ερμιονη για να συνεχισει.
Η μελαχρινη ειναι σοκαρισμενη απο την επιθεση της φιλης της αλλα ξεφυσαει και την στηριζει.
''Θελουμε να χωρισετε την Κυβελη'' προφερει αργα και δεν τον κοιταει στα ματια.

Η ξανθουλα αντιθετως,τον καιει με το βλεμμα της.
Στην αρχη μοιαζει σοκαρισμενος με οσα του λενε,μα επειτα ξεσπα σε γελια,σαν να ειχε μολις δει καποια κωμωδια.

Εγειρε προς τα πισω και το γελιο του καλυψε την αιθουσα απ'ακρη σ'ακρη.
''Η κυρια Πολιτη συμφωνει με ολα αυτα;Βρισκεστε εδω κατ'ονομα της και για λογαριασμο της;''

Ο τροπος που τις υποτιμα, εκνευριζει και την Ερμιονη που θυμαται πως δεν χρωσταει κανενα μαθημα του.
''Δεν χρειαζεται να σας πουμε τιποτα,ζηταμε κατι απλο,λογω μορφωσης ειθισται να το αντιλαμβανεστε και λογω ηλικιας να το κατανοειτε,η κορη σας ειναι κοντα στην ηλικια μας!'' μαντευει και αυτοματα σκληραινουν τα χαρακτηριστα του αντρα που κοπαναει το γραφειο με το χερι του.
Η Φαιη πεταρισε τα ματια της μα δεν κουνηθηκε ουτε εκατοστο.

''Την κορη μου δεν θα την πιανετε στο στομα μας δεσποινις!Και θα σας προτεινα να κοιτατε τις δικες σας ζωες,γιατι μπορω να σας εγγυηθω οτι αν χωρισω την Κυβελη, θα ξαναερθετε και θα με παρακαλατε να την δεχτω πισω!" αποκριθηκε αλαζονικα και η Ερμιονη αναφωνησε.

Ως εδω!

''Η Κυβελη εχει αλλον!Αν θες να ξερεις την εχει φιλησει τοσες φορες και το δεχεται!Αυτος την γυρισε σπιτι οταν εγινε χαλια στα γενεθλια μου!''

Με το που το ξεστομισε την κοιταξαν και οι δυο σοκαρισμενοι,η Φαιη ειχε μισανοιξει τα χειλη της.
''Ερμιονη..'' εκανε να την συνετισει.
''Οχι Φαιη!Οχι!Γιατι φτανει!Την σερνεις απο την μυτη νομιζεις;Κανεις λαθος!Σε ξεπερναει καθε μερα ολο και περισσοτερο!Τον υπνο του δικαιου κοιμασαι''πλησιαζει και εκεινη το γραφειο και του κουνα το δαχτυλο απειλητικα.

''Δεν αργει η μερα που θα σε παρατησει!Ο χρονος σου μετρα αντιστροφα,αποχωρησε τωρα που εισαι ακομα αξιοπρεπης'' γελασε πικρα στο τελευταιο και η Φαιη ,τρεμοντας την αντιδραση της φιλης τους ,εγνεψε.
Ο Δελης ετριξε τα δοντια αλλα το απαθες προσωπειο του δεν εδειξε κανενα δειγμα οργης.

''Συγκινητη η αγαπη που εχετε για την φιλη σας,αληθεια!'' σηκωθηκε ορθιος απεναντι τους.
''Αλλα επειδη μαλλον την ξερω καλυτερα απο εσας,θα ξεχασω για το καλο της σχεσης μας αυτη τη συναντηση και το περιεχομενο της.Προτεινω να πατε σπιτια σας και να πιειτε ενα καυτο τσαι, να ηρεμησετε και να δειτε τα πραγματα ως εχουν,η φιλη σας με θελει.''συριξε.

''Καλο σας μεσημερι'' γυρισε απο την αλλη και τις αφησε να φυγουν εμβροντητες οσο ταχα μαζευε το λαπτοπ του.
''Λες να καναμε τιποτα;'' η Ερμιονη ψιθυριζει καθως κατεβαινουν τις σκαλες.
''Ναι,μαλακια!''απκριθηκε με νευρο ''Ας ελπισουμε να μην της πει οντως κατι αν δεν την χωρισει''

Ο Δελης ετρεμε απο τα νευρα οταν το επομενο κλιμακιο φοιτητων μπηκε μεσα για μαθημα.Δεν περιμενε καν να καθισουν ολοι.
''Ο τελευταιος να κλεισει την πορτα πισω του.Δεν μπαινουν αλλοι'' η βροντερη του φωνη ταραξε τους εως τοτε χαλαρους νεους.

Οι 'τυχεροι' ογδοντα με εκατο φοιτητες καθισαν οπου βρηκαν.

''Ανοιξτε τις σημειωσεις σας,να δουμε αν εχετε αφομοιωσει τιποτα δυο μηνες τωρα,ή αν μιλαω στο κενο'' δηλωσε αγριεμενος.

Κοιταξε το ρολοι του.
13:09.
Επτα ωρες εμεναν μεχρι την συναντηση τους,θα της εδινε μια ευκαιρια να του το πει,αν ισχυε κατι τετοιο.Ενα μερος του ισχυριζοταν οτι η Κυβελη δεν θα κοιτουσε ποτέ αλλον,ενω ενας ψιθυρος κατω απο την συνειδητο του φοβοταν πως η μικρη καταλαβε πως μπορει να εχει κι αλλους.

Στην σκεψη και μονο γινοταν εξαλλος!Αν καταλαβαινε οτι οσα ελεγαν οι δυο φιλεναδες της ισχυε δεν θα της ελεγε τιποτα,μα θα επαιρνε δραστικα μετρα.
Βρισκοταν ,διχως να το καταλαβει στην τελικα ευθεια.
Ή τωρα, ή ποτέ.
Ή ολα, ή τιποτα.

---------------------------------------------------------------

''Αγορι μου,τι δεν καταλαβαινεις;Δεν.Ται-ρια-ζουν!'' 
''Μα εμενα μου αρεσουν!''απαντησε χαλαρος και εβαλε το σετ στο καροτσι.

Ηταν εξαλλη-γραψε λαθος- κατι παραπανω απο εξαλλη.
Περα απο τυχαρπαστος και λεχριτης,ειναι και ασχετος απο εσωτερικη διακοσμηση!

''Δεν γινεται ολοκληρη η σειρα πιατων να ειναι μπεζ και να παιρνεις ωχρα πιατα γλυκου!'' τα εβαλε στην θεση τους.
''Γιατι;Λες να πληγωθουν τα μπεζ;''σαν να μην την ακουγε καν τα πηρε παλι και συνεχισε να προχωραει προς το διαδρομο με τα ποτηρια.

''Γιατι δεν ειναι καλαισθητο''αποκριθηκε και τον παρατηρησε σαν γερακι καθως ετεινε το χερι του προς ενα σετ ποτηριων κοκκινου κρασιου με μπλε βαση.

''Μην!'' του χτυπησε το χερι μακρια σαν να ηταν παιδακι.

Ο Ορεστης ρολλαρε τα ματια του ενοχλημενος.
''Τι τωρα;''
''Μα μπλε;Τοσα ομορφα σχεδια και διαλεγεις τα μπλε;'' ξεφυσηξε και του εδειξε ενα σετ απλα.

''Μα μου αρεσουν τα μπλε''
''Ωραια παρε μια μπλε κουπα'' του προτεινε ταχα διαλλακτικα.
''Ουαου τι προσφορα,το αφεντικο τρελαθηκε!'' 

Σε αποσταση ασφαλειας ο Γιαννης με τον Βασιλη παρακολουθουσαν τον ατελειωτο καβγα τους,που αρχισε απο τις κυλιομενες.
Η ωρα ομως τωρα ηταν 3!
''Εγω φευγω,το κεφαλι μου με επιασε'' μουρμουρισε και δεν του εδωσαν καν σημασια,ο φιλος του ομως τον επιασε απο το φουτερ και τον τραβηξε πισω.
''Σου μοιαζω για μαλακας;Ή θα με παρεις μαζι σου,ή θα μεινεις εδω,εγω τον διαιτητη δεν τον κανω!''

Ο Γιαννης εκτιμησε καπως την κατασταση.
Η Κυβελη του φωναζε αναμεσα σε δυο πατακια μπανιου και ο Ορεστης διαλεγε παπακια,χωρις να της δινει σημασια,ετσι για να της την σπασει.
''Εγω λεω να αφησουμε ενα μηνυμα οτι φευγουμε,να παρουμε κατι να φαμε και να παμε σχολη'' προτεινε στον φιλο του,που δεν περιμενε καν να ολοκληρωσει.Τον τραβηξε προς τα πισω και εξαφανιστηκαν.

''Εγω λεω να χαλαρωσεις λιγο'' προτεινε καθως δοκιμαζε κατι πολυθρονες.
''Να χαλαρωσω;Εσυ μου λες οτι ενω θες να ειναι σε βιομηχανικο μοντερνο στυλ,διαλεγεις πουφ!Δεν ταιριαζει'' του λεει ενω εκεινος την γραφει και γερνει κι αλλο πισω στην μεγαλη δερματινη πολυθρονα.
''Μ'αρεσει αυτη'' την κοβει και η κοπελα αγριοκοιταζει το ογκωδες επιπλο.

''Πηρες γκρι καναπε και πολυρονες,αυτες δεν κολλανε,καθεται ενας και πιανει πολυ χωρο-''
Ετσι οπως στεκεται μπροστα του την τραβα να κατσει πανω του.
''Ρε Ορεστη!Προσωπικος χωρος!Ασε με!'' στριγκλιζει και τον χτυπα να την αφησει.Μια κυρια που ψωνιζει παραδιπλα χαμογελα καθως τους κοιτα,εκεινη να χτυπιεται και να κανει σαν υστερικη,ενω αυτος να γελα και την τραβα πισω στην πολυθρονα.

Το κορμι της πανω στο δικο του, προκαλει και στους δυο μια περιεργη αισθηση.

''Ναι'' ξετυλιγει τα χερια του ''ανετη ειναι,θα την παρω!''της ανακοινωνει και τον αγριοκοιταζει.
''Αν την παρεις εγω παιρνω τα αγορια και φευγουμε''απειλει και ο Ορεστης γελαει.

''Κυβελακι μην σου χαλασω το ονειρο,αλλα η ωρα ειναι 4!Εχουν φυγει εδω και μια ωρα, τσακωνοσουν για το χαλακι του μπανιου νομιζω!''την κοροιδευει και της κλεινει το ματι.
''Εφυγαν;'' γουρλωνει τα ματια και κοιτα γυρω εκπληκτη,μονο και μονο για να επιβεβαιωθει.
''Ωραιοι φιλοι''μουρμουρισε μουτρωμενη και σταυρωσε τα χερια της κατω απο το στηθος της.

Η παραπονιαρικη εκφραση της αγγιξε μια πολυ ευαισθητη χορδη του Ορεστη.
''Ελα ...μην στενοχωριεσαι δικηγορινα,εχεις εμενα!''περασε το ενα χερι του γυρω απο τους ωμους της,ενω με το αλλο εσπρωξε χαλαρος το καροτσι μπροστα της.
Την κοιταξε με την ακρη του ματιου του,ειχε κοκκινισει!

Η Κυβελη,την δευτερη φορα που την αγγιξε διχως να του εχει νευρα,αντεδρασε οπως και την πρωτη,εγινε ολοκληρη ιδιο χρωμα με τα μαλλια της.

Σχεδον μπορουσε να δει το αυταρεσκο μειδιαμα του βιολιστη με τα all-star και τις υπεροχες μπουκλες.
''Εισαι τυχερη που σου παει το κοκκινο'' την πειραξε και διχως να το πολυσκεφτει εγειρε προς το μερος της και την φιλησε στο μαγουλο.

''Ρε Ορεστη,προσωπικος χωρος!''
Ωρα ειχε...

''Πως κανεις ετσι'' κατεβασε το χερι του και κατευθυνθηκε προς τα ταμεια
''Πως κανω ετσι;Εχω σχεση,το ξερεις!Σου εχω εμπιστευτει και το περιπλοκο της σχεσης μου''

Ο Ορεστης μορφασε στην αναφορα της 'σχεσης' της.
''Ναι,σχετικα με αυτο...δεν με νοιαζει η σχεση σου Κυβελη'' της δηλωσε και σταθηκε στην ουρα για το ταμειο,την προσοχη του τραβηξε η στηλη με τις τσιχλες.
''Δεν σε νοιαζει;''ρωτησε διχως να το πιστευει.

''Ναι'' ανασηκωσε τους ωμους του χαλαρος πετωντας ενα κουτακι με τσιχλες κανελας μαζι με τα υπολοιπα.
''Εννοω,πριν μου πεις οτι ειναι παντρεμενος ενιωθα καπως ασχημα που σε στριμωχνα,οχι για σενα, για τον αλλον τον δυσμοιρο!Αλλα τωρα που μου ειπες οτι εχει γυναικα;Δεν δινω μια'' επνιξε ενα γελακι κοιτωντας την να μενει με το στομα ανοιχτο.

Πηγε να του απαντησει,αλλα εφτασε η σειρα του και της εκανε νοημα να τον βοηθησει,τα πραγματα ηταν πολλα,τα περισσοτερα εκ των οποιων,δικες της επιλογες.
Λες και ταχα θα εμενε εκεινη εκει!

Εδωσε την καρτα του και εβαλε τις μεγαλες μπλε σακουλες στο καροτσι.
''Να φανταστω δικηγορινα δεν εχεις ορεξη για φαγητο;'' την πειραξε.Ο κομπος στο στομαχι της ομως της ειχε κοψει την ορεξη.
Την θεωρουσε ελαφρων ηθων;Για αυτο και το σχολιο για το πως ενιωθε πριν μαθει πως ο συντροφος της ηταν παντρεμενος;

Ειμαι ελαφρων ηθων;

Η σκεψη δεν ειχε περασει ποτέ απο το μυαλο της.Παντοτε θεωρουσε οτι ο Δελης αποτελουσε μια επιλογη κατω απο δυσκολες συνθηκες,οχι μια επιλογη που την καθιστα 'ευκολη'.
Ετσι την εβλεπε;Γι αυτο την στριμωχνε;

''Κυβελη;'' κουνησε το χερι του μπροστα απο το προσωπο της,αναπηδησε ελαφρως και τον κοιταξε σαν να ειχε καταλαβει μολις κατι σημαντικο.
Μεχρι τα χειλη του εφτανε ολη κι ολη,κι οταν σηκωνε το βλεμμα να τον κοιταξει,με εκεινα τα μεγαλα σκουρα ελαφισια ματια της,κατι μεσα του σκιρτουσε.Δεν μπορουσε να συγκρατησει τον εαυτο του.Ηθελε να την αγγιξει,επειγοντως.

Η κοπελα στο ταμειο περιμενε να βγει η αποδειξη της πιστωτικης.
''Με θεωρεις ελαφρων ηθων;Για αυτο μου την πεφτεις;'' ρωτησε με παραπονο να γυαλιζει στα ματια της.

Οι ωμοι του χαλαρωσαν και την τραβηξε πανω του.Τυλιξε τα χερια του γυρω απο τους ωμους της και την κοιταξε τρυφερα.Περιμενε ακαμπτη την απαντηση του κοιτωντας την στα ματια.

''Κυβελακι σε θεωρω τερμα δυσκολη και καριολα,για αυτο σε στριμωχνω'' της κλεινει το ματι και γυριζει απο την αλλη οταν η κοπελα στο ταμειο τον φωναζει.Η καρδια της κοκκινομαλλας χτυπα δυνατα,απιστευτα δυνατα.
"Καριόλα ;"
Την αγνόησε.

''Παμε;'' την ρωτα σπρωχνοντας το καροτσι προς το παρκινγκ.
Εβαλε τα γυαλια ηλιου της.
''Αναιμακτα τελειωσε αυτο'' μουρμουρισε.
''5 παρα ειναι ακομα,θα με βοηθησεις να τα τακτοποιησω;Ηρθαν και τα αλλα επιπλα σημερα'' την ρωτα χωρις να διακρινεται στην φωνη του αν οντως θελει.

''Θελω να ειμαι σπιτι 7.30'' του ξεκαθαρισε ενθυμουμενη τον Σπυρο.

''Ανετα'' εβαλε τις τσαντες στο αυτοκινητο και της εκανε νοημα να μπει μεσα μεχρι να αφησει το καροτσι πισω.

Η κοπελα εβαλε ζωνη και ανοιξε το κινητο της.
Κενο.
Κανενα μηνυμα.
Περιεργο σκεφτηκε

Το διαμερισμα του Ορεστη,ως τοποθεσια, ηταν το σπιτι των ονειρων της.Βρισκοταν στο Κολωνακι,πεντε λεπτα μακρια απο την πρακτικη της και δεκα λεπτα μακρια απο την σχολη της.
Δυνατο του σημειο ηταν το γεγονος οτι,οντας στον τεταρτο οροφο, ειχε θεα ολο το Λυκαβηττο.

Μπαινοντας μεσα αντικρισε το χαος.Επιπλα κολλημενα στις γωνιες του σπιτιου και καλυμμενα με πλαστικο.
Ο Ορεστης αφησε τις τσαντες στην μεση διχως να τον νοιαζει.
''Σημερα εφερε η μαμα μου μια γυναικα να την βοηθησει με το καθαρισμα,τα επιπλα τα αφησαν σε εμενα,μονο της κουζινας,την τηλεροαση και το πλυντηριο συνδεσαμε.''

Η κοπελα εβγαλε τα παπουτσια και το μπουφαν της και τα ακουμπησε σ'ενα μικρο επιπλο διπλα στην πορτα.

Εβλεπε τοσες προοπτικες σε εκεινο το διαμερισμα που σχεδον χοροπηδηξε στην σκεψη οτι ειχε την ευκαιρια να το φτιαξει οπως ηθελε.

''Δυο υπνοδωματια ε;''ρωτησε για επιβεβαιωση
''Το ενα ειναι για το βιολι μου,δεν θελει και ιδιαιτερη προετοιμασια.''
Καθισε στον καναπε πανω απο το πλαστικο και την κοιταξε απο πανω μεχρι κατω.
''Λοιπον τι λες;Το ψηνεις να τσακωθουμε για το που μπαινει ο καναπες;''γελασε και η Κυβελη με το ζορι συγκρατησε ενα μειδιαμα.

Ηταν εξαντλητικο αληθεια.
''Πως γινεται να μην βλεπεις οτι η πολυθρονα δεν μπορει να εχει πλατη στην εισοδο;'' μετακινησε την πολυθρονα στην αλλη γωνια του σαλονιου.
Η Κυβελη τον αγριοκοιταξε.

''Ετσι δεν εχεις χωρο να ανοιξεις το παραθυρο ομως'' του εδειξε το μικρο κενο που ειχε μεινει.

''Εχω κι αλλα παραθυρα να ανοιξω αν θελω''ηταν οπως παντα τερμα χαλαρος,ακομα και οταν υποστηριζε κατι αντιθετο.
Πως το κανει;

''Ναι αλλα αυτο;'' επεμεινε.
''Γιατι να ανοιξω κι αυτο;Χειμωνας ειναι'' 
Γουρλωσε τα ματια της ''Με κοροιδευεις;'' 
''Οχι σοβαρα σου μιλαω,επισης,το λευκο χαλι δεν ταιριαζει'' της κανει υποδειξη για την θεση που το εβαλε και η κοπελα τρελαινεται.

''Μια χαρα ταιριαζει!'' υποστηριζει με στομφο.
''Θα λερωνεται συνεχεια'' 
''Φυσικα και θα λερωνεται Ορεστη!Αφου δεν βγαζεις τα παπουτσια σου οταν μπαινεις σπιτι!'' βρισκει ευκαιρια να του την πει.

Γελαει διασκεδασμενος.''Και ελεγα,δεν θα το πει;''κινειται απο την αλλη αγνοωντας την.

''Που πας;Μιλαω''τον ακολουθει στην κουζινα με τα λευκα ντουλαπια και τον γρανιτη ιδιου χρωματος στους παγκους.

''Ολη την ωρα μιλας''την πειραξε νευριαζοντας την κι αλλο.

''Ναι αν με ακουγες ομως και λιγο θα ειχαμε τελειωσει ωρα τωρα!''
''Αν σε ακουγα δεν θα ειχα παρει το μαυρη πολυθρονα,που οσο πιο πολυ την κοιταζω,τοσο περισσοτερο μ'αρεσει'' αντιγυρισε και καθισε σε εναν απο τους παγκους,το πλυντηριο πιατων επλενε τα νεα σερβιτισια του,ολα κρεμ,εκτος απο τα ωχρα πιατακια και την μπλε κουπα.

''Κοιτα την κι αλλο την πολυθρονα σου, γιατι ακλαφτη θα παει!Στο δωματιο με το βιολι θα μπει στην καλυτερη των περιπτωσεων'' του ξεκαθαριζει.

''Δικηγορινα δεν ηξερα πως εχεις και πτυχιο στην εσωτερικη διακοσμηση,ποσο μαλλον γνωμη για το σπιτι μου'' κινηθηκε προς το μερος της.
Εκεινη εμεινε σταθερη,δεν εκανε ουτε βημα; πισω.

''Εχω γουστο στην διακοσμηση,γουστο που δεν διαθετεις'' του ειπε με τουπε.
Μειδιασε ''Εχεις και στους γκομενους;''

Αναφωνησε.
''ΕΙΣΑΙ...''
Χτυπησε το κουδουνι,ξαφνου χαρηκε λιγο παραπανω ο Ορεστης και την προσπερασε.
''Ηρθε το φαγητο!!'' της ανακοινωσε και πηρε το πορτοφολι του απο το τραπεζακι.

Η Κυβελη κινηθηκε προς την πορτα,το αρωμα του μεξικανικου της τρυπησε τη μυτη.
''Ευχαριστω φιλε,καλο βραδυ'' εκλεισε την πορτα και προσπερνωντας μερικες κουτες ακουμπησε την σακουλα στον παγκο,μια αλλη σακουλα με αναψυκτικα την πεταξε προχειρα στο κατω ραφι του ψυγειου.

Γιατι τα κανει ολα τοσο προχειρα;

''Δεν εχουμε τελειωσει ακομα,μετα φαγητο,τελειωνε με τα καδρα'' προσταξε και ο Ορεστης μουτρωσε.

''Εγω σε δεκα λεπτα θα φαω!''υποχωρωντας της ανακοινωσε με παιδικη σχεδον επιμονη και χαθηκε καπου στο υπνοδωματιο του,που το ειχαν τελειωσει πρωτο.
Στην πραγματικοτητα δεν ειχαν μεινει πολλα πραγματα.

Η κοπελα γεμισε με τα βιβλια τις μεγαλες του βιβλιοθηκες διπλα στο συνθετο της τηλεορασης.
Το οτι ηταν σε τυχαια σειρα την ενοχλησε μα καθησυχασε τον εαυτο της στην σκεψη οτι θα επεστρεφε να τα βαλει σε ταξη.
Τα περισσοτερα ηταν μουσικης.
Τα εχει διαβασει ολα αυτα;

Επειτα επιασε στα χερια της τρια καδρα που της ειχε πει να αφησει στο κουτι για το δωματιο του βιολιου.
Το πρωτο ηταν απο το Ελληνικο ωδειο και χρονολογοταν το 2012.
Πηρε πρωτο πτυχιο στο βιολι οταν ηταν 16;

Το αφησε καπως μπερδεμενη και επιασε το επομενο,ηταν στα αγγλικα και φαινοταν το λογοτυπο του Yale,εγραφε το ονομα του και ως ημερομηνια ειχε το 2014,στα 18 του.
Ειναι αληθινο αυτο;Εκανε μεταπτυχιακο στο Yale,στο γνωστο Yale;

Το δευτερο το ακουμπησε καπως πιο προσεκτικα κατω.Το τριτο την αφησε με το στομα ανοιχτο.
Για αυτο ηταν ολα τα αρθρα;
Το 2017,στα 21 του,ειχε ολοκληρωσει διετες διδακτορικο στην σχολη μουσικης Julliard.

Ολα αυτα ο μεταναστης βιολιστης της κακιας ωρας;
Θεε μου...

Εμεινε να κοιτα το καδρο με το πτυχιο του.
''Ηταν πολυ ωραια στην Νεα Υορκη,δυσκολευτηκα να προσαρμοστω στο Βερολινο μετα''η φωνη του ακουστηκε ακριβως απο πισω της, κανοντας την να πεταχτει πανω,με τον κινδυνο να της πεσει η κορνιζα.Την πιανει τελευταια στιγμη και γυρνα να τον κοιταξει.

Το πρασινο και το γαλαζιο την καινε κι ας ειναι τα χρωματα της ζωης.

Ξεροκαταπιε στην θεα του ψηλου αντρα απεναντι της.
''Εγω...''δεν ηξερε τι να του πει.Γελασε στην αμηχανια της.Αφησε την κορνιζα στην κουτα με τις αλλες και την μετεφερε στο δωματιο του βιολιου.Ηταν η τελευταια.

''Θες να βγεις απεξω και να ξαναμπεις να μου πεις πως φαινεται;'' της προτεινε οταν γυρισε πισω και της φανηκε ολως παραδοξως καλη ιδεα.

Και σαν ανοιγε την σκουρα καφε πορτα η Πυθια της επιασε το χερι και της εδωσε μια γευση απο το μελλον της.
Απο αυτο που θα μπορουσε να εχει τουλαχιστον.

Στεκεται στην εισοδο.Ο Ορεστης στον γκρι αναπαυτικο καναπε ανοιγει την σακουλα με το μεξικανικο που βρηκε την ευκαιρια να φερει.Η πολυθρονα ιδιου χρωματος απεναντι απο τον καπανε ειναι οντως στην σωστη θεση.Αναμεσα τους βρισκεται ενα καφε προς μαυρο τραπεζακι με γυαλι.Εχουν τοποθετησει ηδη ενα παχυ βιβλιο μουσικης θεωριας που εχει ως διακοσμητικο.
Το λευκο παχυ χαλι ,μοιαζει με χιονι και ενισχυει μονο το μοντερνο στυλ του χωρου.Η μαυρη πλασμα τηλεοραση ανταγωνιζεται την πληθωρα βιβλιων που στοιχιζονται ομορφα στις μαυρες βιβλιοθηκες δεξια και αριστερα.Απεναντι της οπως μπαινει βρισκεται ενα παραλληλογραμμο παραθυρο που εκεινη τη στιγμη καλυπτεται απο παχιες κουρτινες σε αποχρωση μεταξυ καφε και μαυρου.
Το σκουρο ξυλο του δαπεδου κανει υπεροχη αντιθεση με τα πιο ανοιχτοχρωμα επιπλα.

Πισω απο τον καναπε ειναι η τραπεζαρια που αποτελειται απο ενα μακροστενο τραπεζι με λειο  καφε ξυλο και περιβαλλεται απο εξι ανετες μαυρες καρεκλες με ενσωματωμενο μαξιλαρακι ιδιου χρωματος.
Απο εκεινο το σημειο ειναι και η εξοδος στο μεσαιου μεγεθους μπαλκονι,η μεγαλη μπαλκονοπορτα αναδεικνυε οπως και να χει την θεα.
Απεναντι απο την τραπεζαρια βρισκεται η λευκη κουζινα με τις γκρι εστιες και φουρνο,ενω στον διαδρομο τοποθετουνται ο χωρος μελετης,το κεντρικο υπνοδωματιο και το μπανιο.

Το δωματιο του Ορεστη ηταν ηδη καπως διακοσμημενο,και η κοπελα απορρησε με το γουστο του, την εβρισκε συμφωνη.Το διπλο κρεβατι με το σκουρο γκρι παπλωμα στο κεντρο του δωματιου,η ενσωματωμενη στον τοιχο ντουπαλα εφτανε μεχρι το ταβανι και ειχε χωρο για τρια ατομα.Της αρεσε ιδιαιτερα ο πινακας με τα μπλε καραβακια απο πανω ενω την ενθουσιαζε η θεα απο το μπαλκονι του.Εντασσοταν στην μινιμαλιστικη διακοσμηση,γεγονος που την ηρεμουσε,η ταξη στο υπνοδωματιο ηταν υψιστης σημασιας για την ιδια.

Το μπανιο,σταθηκε τυχερος σε αυτο,ηταν απο μονο του ευρυχωρο και προικισμενο με μια μεγαλη μπανιερα,σε αποχρωσεις του γκρι και του μαυρου μαρμαρου.

Ο Ορεστης παρακολουθουσε την Κυβελη να κινειται ανετη στον χωρο,ξεροντας ηδη καλυτερα απο τον ιδιο τα κατατοπια,και δεν μπορουσε παρα να σκεφτει οτι αυτο το σπιτι ηταν πιο πολυ δικο της παρα δικο του.

Το ιδιο αισθανοταν και η κοπελα,που επιανε τον εαυτο της να νιωθει σαν να ειναι σπιτι της.Καθε υποχωρηση που ειχε κανει για την Φαιη,την ειχε αρνηθει στον Ορεστη.

''Ειναι τελειο'' του χαμογελασε.
Την κοιταξε απο τον καναπε και ασυναισθητα της χαμογελασε πισω.Ηταν πολυ πολυ ομορφη οταν χαμογελουσε.

''Σε ευχαριστω δικηγορινα,εισαι θησαυρος οταν θες'' χτυπησε τον χωρο στον καναπε διπλα του και της εκανε νοημα να κατσει.

''Πηρα μπουριτο'' την ενημερωσε και το στομα της υγρανθηκε.
Ξετυλιξε ενα προσεκτικα και δαγκωσε πεινασμενη.
Την παρατηρησε γελωντας που ουτε πιατο ειχε σκεφτει να παρει.

''Μαθαινεις επιτελους'' 
''Εχε χαρη που ειναι ολα στο πλυντηριο'' του απαντησε με γεματο στομα και αγριο βλεμμα.Γελασε πιο δυνατα.

''Εισαι το κατι αλλο'' μουρμουρισε και αφοσιωθηκε στο φαγητο του.
Πεντε λεπτα αργοτερα ειχαν γειρει και οι δυο πισω στον τρομερα ανετο καναπε κοιτωντας βαριεστημενα την τηλεοραση.
''Ξερεις τι θελω τωρα;'' εσπασε την σιωπη.
''Γλυκο;'' μαντεψε εκεινη ''Κι εγω λιγουρευομαι κατι-''

Και φυσικα την εκοψε ακουμπώντας την παλάμη του πάνω στα χείλη της.

''Μμμμ'' μουγγρισε καθως την πεταξε πισω στον καναπε και σκαρφαλωσε πανω της.

Στο μυαλό της αναρωτήθηκε αν θα την φιλούσε και έπειτα σκέφτηκε πως η γευση μεξικανικου θα εδινε αλλο αρωμα στο φιλι τους,η καυτη του γλωσσα θα διεισδυσε στο στομα της απαιτητικα ενω το δυνατο του κορμι την καλυπτε ήδη τελειως σε μια ζεστη και γεροδεμενη οαση.

Κρεμοταν ολοκληρη η αυτοσυγκρατηση της απο μια λεπτη κλωστη.Σαν να περπατουσε πανω σε μια μικρη δοκο ενω απο κατω βρισκοταν ο ωκεανος των ασβεστων επιθυμιων της.
"Εσένα λιγουρευομαι" της ψιθυρίζει και πλησιάζει κι άλλο. Το χέρι του κάλυπτε τα χείλη της και ήταν το μόνο που τον κρατούσε μακριά από το να την φιλήσει.

Να μου κλείσει το στόμα θέλει ;

''Ορεστη!!' τον απομακρυνε ελαχιστα πιεζοντας το μυωδες στερνο του,μονο και μονο για να μείνουν ακίνητοι χιλιοστα μακρια ο ενας απο τον αλλον.
''Εχω σχεση'' του υπενθυμισε και η ανάσα της εβγαινε βαρια.

Τα χερια του βρισκονταν ακομα αριστερα και δεξια της,δεν κουνηθηκε καν,αντιθετως ακουσε το γελιο του απο κοντα και ενιωσε το στερνο του να τρανταζεται πανω στο στηθος της.
Εχανε τον σταθερο ρυθμο της αναπνοης της.

''Με εναν παντρεμενο Κυβελακι!'' αναφωνησε πνιγοντας ένα γελάκι σαν να επρόκειτο για ανεκδοτο.
''Ε και;Αυτο σημαινει οτι δεν θα ειμαι πιστη;'' αντιγυρισε και τα ματια του γεμισαν δευτερες σκεψεις.
Ηθελε τοσο πολυ να τον ρωτησει για τα ματια του,αλλα που μυαλο να συντονισει ; Την ειχε τρελανει!

''Γιατι να εισαι;Αυτος σιγουρα πηδαει την γυναικα του!''
Πληγωθηκε στα λογια του.
Ψεματα λεει.

''οχι...'' ο Ορεστης ειδε τα σκουρα της ματια να σκοτεινιαζουν κι αλλο.
''Κι ομως'' 
Τον χτυπησε στο στερνο μα της χαμογελασε.
"Λοιπόν κανείς λάθος. Αλλά δεν έχει σημασία, γιατί όπως και να χει είμαι ερωτευμένη μαζί του"

"Σιγά τον έρωτα " χλευαζει. "Που τον γνώρισες; Στην σχολή ;" Ρώτα εξεταστικα.

Η Κυβέλη πανικοβάλλεται.
"Όχι ,όχι φυσικά!"ψεύδεται.
"Οικογενειακός φίλος ;" Ξαναρωτάει.
Δεν του απαντά. Την βολεύει έτσι.

Ξαναγελαει ο αναίσθητος!

"Ο μπαμπάκας σου το ξέρει;" Το πονηρό του μειδίαμα σχεδόν την κάνει να κοκκινίσει.

Πώς γίνεται να είναι τόσο χαλαρός για κάτι τόσο σοβαρό ;

''Εισαι αισχρός και αναισθητος!'' τον κατηγορησε και αρχισε παλι να χτυπιεται απο κατω του για να ελευθερωθει.
Ειχε αρχισει να σκαει.
''Σου λεω αυτο που πιστευεις και η ιδια! Αλλά εσύ γιατί εκνευρίζεσαι;Αυτος εχει τη γυναικα του, εσυ εμενα!'' την κοιταξε με νόημα και η κοπελα τα εχασε.

Τι...τι λεει;

''Δεν σε θελω Ορεστη,στο εξηγω αλλα δεν λεει να το κατανοησει το χοντρο σου κρανιο'' του επιτεθηκε μονο και μονο για να γελασει πιο δυνατα.Το λευκο του χαμογελο εμφανισε τα λακκακια του,πρωτη φορα τα εβλεπε απο τοσο κοντα στο φως.Ακολουθησε το βλεμμα της και μειδιασε αυταρεσκα.

''Δηλαδη δεν θες να σε φιλησω ξανα;'' την δοκιμασε.
''Οχι!''τσιριξε κανοντας τον να μορφασει.Της σφιγγει τους καρπους για να μην ξεφυγει.
''Μην λες οχι,αν εννοεις ναι'' την προειδοποιει.
''Αυτο που εννοω αυτο λεω,οχι!''επεμεινε και εκεινος αναφωνησε σοκαρισμενος.
''Ψευτρα!''

Εκανε να του απαντησει μα το κινητο του χτυπησε.Της εριξε ενα βλεμμα του τυπου-δε τελειωσαμε εδω- και σηκωθηκε απο πανω της.
''Ναι; '' απαντησε και η Κυβελη εκατσε διπλα του αναπνεωντας βαθια.

''Ναι στην δινω'' μουρμουριζει χαλαρος και δινει το κινητο στην κοπελα.Τον κοιτα με απορια.
''Η Φαιη''
''Ελα Φαιη τι εγινε;'' ρωτησε χαλαρη.
''ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙΣ;ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΑΘΟΡΥΒΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ;ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ!''φωναζει τοσο δυνατα που η κοπελα απομακρυνει λιγο το ακουστικο απο το αυτι της.

''Βλεπεις πως ειναι οταν το κανεις εσυ;'' την πειραζει ο Ορεστης και ρολλαρει τα ματια της.

Μια ανησυχια δενει το στομαχι της κομπο.
''Τι εγινε;'' ρωτα σιγανα.Η Φαιη δεν φωναζει ποτέ δυνατα.

''Η ωρα ειναι εντεκα παρα και ειμαι αρκετα σιγουρη οτι ειδα το αυτοκινητο του Δελη να φευγει πριν μιση ωρα απο το σπιτι μας,ανησυχησα!Τι εγινε;'' την ρωτα φανερα ανακουφισμενη αλλα και περιεργη.

Μα η Κυβελη χανει τη γη κατω απο τα ποδια της.Μια ξαφνικη ζαλαδα την λουζει μαζι με κρυο ιδρωτα.
Θεε μου πως γινεται να το ξεχασα;

Η καρδια της δενεται σφιχτος κομπος.

Κανόνας Νο5: Αν με παρακουσεις θα τιμωρηθεις

Καταστραφηκα.





--------------------------------------------------

Ciao Bellas!

 
Πώς είστε τι κάνετε;

Χθες λόγω φρικτών πόνων στη μέση ήμουν ξαπλωμένη μπρούμυτα,με καμία διάθεση να γράψω.
Αλλά σήμερα το Nurofen μου έκανε τη χάρη.
Δεν μας νοιάζει θα μου πείτε αλλά είπα να το αναφέρω...

Πως σας φανηκε;

Η Φαιη και η Ερμιονη επραξαν σωστα;

Ειδαμε και λιγο την επαφη Ορεστη-Κυβελης.

Ειναι καταξιωμενο το αγορι μας κι ας μην το λεει!Απο καπου πηγαζει αλλωστε ολη αυτή η αλαζονεία.

Τι λετε να κανει ο Δελης;
Τιμωρία λοιπόν...

ΕΧΩ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΜΩΣ.
Ενω ηταν να παω Πατρα για τεσσερις μερες,τελικα κατι προεκυψε και δεν θα παω.
Κοιμηθηκε ησυχη η μαμα μου χθες το βράδυ.

Οποτε θα γινει χαμουλης το τριημερο!!!

Σας αγαπω πολυ.

xxxΜαγδαxxx

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top