Μια αιώνια αγάπη μπορεί να διαρκέσει μια νύχτα, γιατί η αιωνιότητα δεν είναι αυτή που κάνει τη διάρκεια, αλλά που καταργεί τη διάρκεια.

Emmanuelle Arsan

''Μα δες!'' σου εδειξα.
''Δεν ειναι αυτο που φαινεται !'' μου εκλεισες τα ματια.

''Μα δεν μυριζεις το ψεμα στον αερα;'' σου φωναξα.
Με αγκαλιασες.Μυριζα μονο εσενα.Το αρωμα,το απορρυπαντικο, το συνονθυλευμα ολων οσων ερωτευτηκα.

''Μα δεν γευεσαι την προδοσια;''
Και με φιλησες.Πλεον γευομουν μονο εσενα.
Και ποτε αλλοτε δεν ταυτιστηκα πιο πολυ με τον Οδυσσεα απο οτι τη στιγμη
που τα χειλη σου σαν λωτος ποτισαν τα δικα μου με μαγικη ληθη.

''Μα δεν το νιωθεις;Δεν το αισθανεσαι σε καθε σου κυτταρο οτι κατι παει λαθος;''
Μου επιασες το χερι, το ακουμπησες στο στερνο σου.Ο χτυπος κατω απο το υφασμα ταραξε τη λογικη μου.
''Το νιωθεις αυτο; Ειναι η αληθεια,η μονη αληθεια που πρεπει να πιστευεις''

''Μα ακου!''
''Μην ακους κανεναν!''καλυψες τα αυτια μου, θελοντας ταχα να με προστατεψεις απο τις Σειρηνες.
Τραγουδουσαν ομως μεσα στο μυαλο μου,γιατι εσυ τις εβαλες εκει.

Και ξεχνουσα να νιωσω.
Ενιωθα τα παντα σε τετοιο βαθμο και ξαφνου,
κενο.
Λιγο λιγο βυθιζομουν στην απολυτη αναλγησια ενος αισθηματος πλατωνικου.
Ερωτευομαι δεν θα πει χανομαι, αλλα χανω.

Πρωτα την οραση,
μετα την ορφρηση,
επειτα την γευση,
υστερα την αφη,
τελος την ακοη.

Ενας γλυκος θανατος, διχως ανασταση.

Στο Γ' Κοιμητηριο Αθηνων, κοντα στην Νικαια, δεν ακουγοταν τιποτα.
Η ωρα λιγο μετα τη 1 το μεσημερι, 23 Δεκεμβριου, σε μια ξεχασμενη γωνια, με μνηματα διχως σταυρους και λουλουδια.
Μερη ξεχασμενα απο τον ανθρωπο και ξεγραμμενα απο τον Θεο.
Ετσι τα αποκαλουσαν.
Στα πιο πολλα δεν υπηρχε καν ονομα.Μετα βιας τα διεκρινες αναμεσα στα αγριοχορτα και εμοιαζαν εγκαταλελειμενα προ πολλου.
Αν το καλοσκεφτοσουν εμοιαζε με εναν μεγαλο παιδοτοπο, το ενα μωρακι διπλα στο αλλο.Ομως δεν ακουγονταν γελια και στιγγλιες.Μονο κατι κοφτα αναφιλητα.

Η Ιφιγενεια προχωρησε προς το μνημα με τις λιγοστες σκαλισμενες λεξεις σπαραγμου.
Εκανε δυο χρονια να ερθει για πρωτη φορα κι ακομα και τωρα, σχεδον 11 χρονια μετα, ενιωθε την καρδια της να βαραινει καθε φορα που ετοιμαζοταν.

Πηγαινε μια φορα την εβδομαδα και εκοβε τα χορτα,άφηνε φρεσκοκομμένα λουλούδια και απλως στεκοταν εκει.Μερικες φορες εκλαιγε, ενω αλλες ενιωθε πως βρισκοταν σε μια σουρεαλιστικη πραγματικοτητα, και οτι δεν επρεπε να βρισκεται εκει.
Ομως παντοτε επεστρεφε, και εμενε για ωρες.

Ο αερας φυσουσε δυνατα.
Κατω απο το λευκο γυαλιστερο μαρμαρο βρισκοταν το λευκο φερετρο, τοσο μικρο που το μπερδευες και με κουτι παπουτσιων.Κι ομως χωρουσε.

Φορεσε παλι το γυαλια ηλιου της και κοιταξε εντονα αυτο που ειχαν χαραξει.
Ανδρεας Πολιτης 23/12/2007

Θυμοταν τον εαυτο της να μην μπορει να βρει τις καταλληλες λεξεις, ουτε καν ο συζυγος της, που παντοτε θαυμαζε τον τροπο του με τον λογο, εμοιαζε προθυμος να το κανει.
Κοιτωντας πισω,μεχρι και σημερα, δεν βρισκει κατι να πει.
Τα δυο διακοσμητικα λευκα αγγελακια μετα απο χρονια εχουν καπως φθαρει, μα τα φτερα τους ειναι ακομα σωα και ορθανοιχτα. Κοιτουν προς τα πανω.
Και τοτε της ειχε φανει ειρωνικο αυτο.

Ακουσε καποιον να ξεροβηχει διπλα της.
Απο την κορμοστασια και με την ακρη του ματιου της μοναχα καταλαβε ποιος ηταν.
Κανενα απο τα χιουμοριστικα της σχολια δεν μπορουσε να την σωσει απο αυτη τη συναντηση.

Τον κοιταξε μεσα απο τα μαυρα γυαλια της και ευχηθηκε η μασκαρα να μην ειχε φτασει με το μαγουλο της.
Ο Δημητρης Πολιτης στεκοταν πλαι της, με ενα γλαστρακι, που εσκυψε και ακουμπησε πλαι στο προηγουμενο.
Λευκες ορχιδεες, τα αγαπημενα της λουλουδια.

13 χρονια πριν αφησε το πρωτο και εκτοτε το μνημα μοιαζει με κηπο.Της αρεσε καλυτερα ετσι, μα δεν θα του το ελεγε ποτέ.
Διπλα του σε εκεινο το μερος ενιωθε τον χρονο να γυρναει πισω.
Στην μερα που τα γονατα της ειχαν κοπει και η καρδια της δεν μπορουσε να βρει δυναμη για τον επομενο χτυπο.

''Το θυμηθηκες.'' σχολιασε με σταθερη μα τραχια φωνη και εβγαλε ενα χαρτομαντηλο για να διορθωσει την ζημια.
Ο πρωην συζυγος της ηταν ντυμενος οπως οταν πηγαινε στην δουλεια του, φορουσε γκρι πουκαμισο, μαυρο σακακι,παντελονι και γραβατα,ενω απο πανω ενα μαυρο παλτο.
Του πηγαινε το γκρι, ειχε σκουρα ματια και τα τονιζε πολυ ομορφα.

''Υπηρχε περιπτωση να το ξεχασω ποτέ;'' την ρωτησε θιγμενος.Την κοιταξε για λιγο ανεκφραστος,σαν να περιμενε απαντηση στην ρητορικη του ερωτηση, η κατω γναθος του ηταν σφιγμενη και τα χερια του στις τσεπες.Η κοφτη του ανασα διαγραφοταν στον παγωμενο αερα, οπως και η ενταση αναμεσα τους.

''Περασαν χρονια...''δεν το συνεχισε, γιατι οντως δεν πηγαινε καπου,ηταν μια απλη παρατηρηση.

''12'' μειδιασε πικρα σκεπτομενος οτι ηταν εμφανες.

Εβγαλε τα γυαλια ηλιου της και τα βλεμματα τους συναντηθηκαν.Τα ματια της Ιφιγενειας ηταν μελί, και στην προκειμενη περιπτωση πρησμενα και κοκκινα.

''Θυμασαι ποσο ομορφος ηταν ;''
Ο αντρας χαμογελα νοσταλγικα και γνεφει.
''Εμοιαζε πολυ με την Φαιδρα.''
''Με εσενα'' τον διορθωνει.
''Ηταν ιδιος εσυ.'' ψιθυριζει και κλεινει τα ματια για λιγο, σαν να προσπαθει να επαναφερει την εικονα στο μυαλο της.
Για λιγο δεν μιλαει κανεις τους.

''Πιστευα οτι σημερα θα ειμαι καλυτερα, αλλα καθε φορα που ερχομαι εδω...ποναει το ιδιο.'' εξομολογηθηκε και το κατω χειλος της αρχισε να τρεμει.
Ο Δημητρης βλαστημησε μεσα του και διχως να το πολυσκεφτει περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της για να την τραβηξε απαλα στην αγκαλια του.Εμεινε για λιγο ακαμπτη εκει, να νιωθει το χερι του να κανει απαλους κυκλους στην πλατη της.

''Συγγνωμη Ιφι'' τον ακουσε να ψελλιζει, πραγμα παραξενο, γιατι στα 29 χρονια που τον γνωριζε, ηταν μετρημενες οι φορες που το ειχε ξεστομισει.Ηταν ομως αδικο να παρει πανω του την ευθυνη.

''Κι εγω εκανα λαθη.'' το αφησε για λιγο μετεωρο και πηρε μια βαθια ανασα γεματη απο το βαρυ του αρωμα και το after-shave που χρησιμοποιουσε απο την μερα που τον γνωρισε.
''Συγγνωμη.''

Εμειναν αλλη μια ωρα στο κοιμητηριο, μεσα στην απολυτη σιωπη.Τα βλεμματα τους καρφωμενα στο μαρμαρο και οι αναμνησεις τους μπλεγμενες μεταξυ τους.

''Θες να σε παω σπιτι;'' προσφερθηκε οταν την ειδε να φοραει παλι τα γυαλι ηλιου της και να κανει ενα βημα προς τα πισω.

''Εχω ερθει με το αυτοκινητο.'' του απαντησε και προχωρησαν μαζι προς την εξοδο, μεσα απο εναν μακρυ διαδρομο μνηματων.

''Θα πας να παρεις τα κοριτσια;'' ο εξεταστικος του τονος επανεφερε καπως την Ιφιγενεια.
''Ναι''
''Επιτελους!''αναφωνησε ψιθυριστα και η γυναικα στριφογυρισε τα ματια της.

''Η Φαιδρα νομιζει οτι τα χεις βαλει μαζι της γιατι δεν την πηρες να την ρωτησεις τι εχει.'' του εκμυστηρευτηκε.Ο Δημητρης χλευασε.

''Επειδη δεν την πηρα να το παιξω χαζος;Σιγα που ενιωθε αδυναμια!Η Κυβελη δεν ειναι καν καλη ψευτρα!''

Επνιξε ενα μικρο χαμογελο.
Ο πρωην αντρας της ειχε δικιο, η μεγαλη τους κορη ηταν πολυ κακη στο να λεει ψεματα, απο μικρη ακομη.

''Την πηρες τηλεφωνο για την 1η Ιανουαριου;''
Την επομενη του νεου χρονου ο Δημητρης παντοτε εβγαινε με τις κορες τους ή αν η μικρη συμφωνουσε, πηγαιναν σπιτι του και ετρωγαν μαζι με την Ελσα και την Σοφια.

''Ναι,θα ερθει λεει.'' απαντησε σκεπτικος καθως βγηκαν απο το κοιμητηριο.Ανεπνευσαν και οι δυο λιγο πιο 'καθαρο' αερα.

''Λες να μην ερθει;'' ρωτησε καθως εψαχνε τα κλειδια του αυτοκινητου της.
''Νομιζω οτι δεν θα ειμαστε και πολυ ευχαριστη ατμοσφαιρα.Δεν θελω να την τσιγκλαω καθολου.''

''Και καλα θα κανεις.'' το τονος της μαλακωσε καπως
''Ξερεις...σκεφτομαι μερικες φορες, μηπως καναμε λαθος που δεν τους το ειπαμε;''
Σταματησε αποτομα.

''Μην το σκεφτεις καν αυτο!Ποτέ!Μακαρι και η Κυβελη να μην θυμοταν τιποτα.Η Φαιδρα ειναι ευαισθητη!Ξερεις ποσο θα πληγωθει;'' την κατηγορησε σχεδον.

Η Ιφιγενεια γελασε με την εκφραση του.Ο Δημητρης παντα ειχε αδυναμια στην Φαιδρα, γιατι ηταν ανυπακοη και πνευμα αντιλογιας.Του θυμιζε τον εαυτο του.
Οσο τσακωνοταν μαζι της, απο οταν ηταν μικρη ακομα, αλλο τοσο θαυμαζε το ποσο εντονη ηταν σαν ανθρωπος.

Ειδαλλως δεν θα ειχε δεχτει ποτε να παρατησει την προετοιμασια για το Πολυτεχνειο και να μπει στην καλων τεχνων.

''Η Κυβελη θυμαται οτι ημουν εγκυος και απεβαλα.'' η εκφραση της σκοτεινιαζει παλι.
''Δεν θυμαται ομως ποσο...ξερεις μακρια ειχε φτασει.''

''Ακριβως!Γιατι να πονεσουν οπως πονεσαμε εμεις;''ρωτα ανεβαζοντας τους τονους.
''Μεσα στην ζωη ειναι και αυτο!''

''Μεσα στην ζωη;Τι μου το παιζεις πρεσβειρα ειλικρινειας τωρα;12 χρονια μετα;Απο κοινου συμφωνησαμε οτι εφοσον δεν το ηξεραν πολλοι, σε αυτους τους λιγους θα λεγαμε να το κρατησουν κρυφο;Δεν θυμασαι τι ειπαμε τοτε;''

Η Ιφιγενεια κατεβασε το κεφαλι και ξεφυσηξε.Δεν του απαντησε τιποτα.Κι ο Δημητρης ειχε μαθει πολυ καλα να μην επιμενει οταν η πρωην γυναικα του εμενε σιωπηλη.

''Η Κυβελη;Μιλησες μαζι της για την πρωτη του μηνος;'' ρωταει για να αλλαξει θεμα.

''Ναι, ειπε οτι θα βεβαιωθει πως θα ερθουν με την Φαιδρα..''
Μετακινησε το βαρος που σωματος της και σταθηκε απεναντι του ετοιμη να απαντησει σε καθετι, η εν λογω σταση, ηταν χαραγμενη στο μυαλο της ως σταση καβγα.

''Ξερεις κατι για τον Ορεστη Νικαϊδη εσυ;'' η ερωτηση του εκανε τα ματια της να φωτιστουν και ενα γελακι ξεφυγε απο τα χειλη της.

''Δεν το πιστευω! Το θεμα ειναι, εσυ πως ξερεις για τον Ορεστη Νικολαϊδη ...'' στο μειδιαμα της χαμογελασε κι εκεινος.
''Μαλιστα καταλαβα, μακαρι να ειναι φιλοι, ξερεις ποιανου γιος ειναι ετσι;'' την ρωτησε και κοιταχτηκαν για λιγο συνομωτικα.

''Φυσικα!Θα ξεχασω εκεινο το ρεβεγιον; ''
Ο Δημητρης στην ενθυμηση γελασε.

''Αλλαγη χιλιετιας, ποσο ηταν τα κοριτσια;Τριων και τεσσαρων;''
''Φυγαμε αφου κοιμηθηκαν, δυο η ωρα το πρωι, θυμασαι πως γκρινιαζε η μαμα σου;'' του υπενθυμισε και στο φωτεινο της χαμογελο εκεινος εγνεψε.

''Ποσο κοσμο ειχε καλεσει η Νεφελη Θεε μου...'' μουρμουρισε.
''Θυμασαι που μεθυσατε με τον Πετρο και χορεψατε μακαρενα στο σαλονι;'' το γελιο της αντηχησε στο τετραγωνο και ο Δημητρης μονο που δεν κοκκινισε στην σκεψη.

''Τι ντροπη...μολις ειχα γινει Αεροπαγιτης...''δαγκωθηκε να μην γελασει.
''Ναι και εκεινη την μερα εκανες επιδειξη κυρους'' τον κοροιδεψε και την αγριοκοιταξε.

''Εχει εναν γιο ο Πετρος, τον Ιακωβο, δικηγορος κι αυτος''
Ηταν η σειρα της να σοβαρευτει.
''Δεν σπουδαζει στο εξωτερικο;''
Διαβαζε στο βλεμμα του ηδη τι σκεφτοταν.

''Αν τολμησεις και πεις στην Κυβελη να 'γνωριστουν καλυτερα' θα ακουσεις οτι δεν ακουσες στα 13 χρονια γαμου Δημητρη Πολιτη και αυτο στο υπογραφω!'' τον απειλησε μα στα ματια της φαινοταν το χιουμορ.

Εκεινος γελασε και ανασηκωσε τους ωμους.Καθε φορα που χαμογελουσε η Ιφιγενεια εβλεπε τον 27χρονο νεαρο που γνωρισε, στο Νοσοκομειο που δουλευε τοτε, στα επειγοντα.Εισεβαλε αγελαστος και αυστηρος στο γραφειο της προϊσταμενης απαιτώντας εξυπηρετηση για τον φιλο του που ειχε ερθει για πλυση στομαχου μετα απο βαρυ μεθυσι.
Δουλευε νυχτα και στις 5 το πρωι ειχε ηδη μειωμενες αντοχες.
Οποτε του τα ειπε για τα καλα και νεος τοτε δικηγορος χαμογελασε στο τσαγανο της.

Και 29 χρονια αργοτερα,στα 54 της χρονια, στεκοταν απεναντι του και εβλεπε το ιδιο ακριβως χαμογελο, ενοχο, καπως παιχνιδιαρικο, μα σοβαρο και αυστηρο ταυτοχρονα.

Οι ανθρωποι δεν αλλαζουν, μονο ο τροπος που τους βλεπουμε.

----------------------------------------------------------------------------------------------

''Και ειχε το θρασος να την φερει μαζι του!Απαραδεκτος!'' μουρμουριζε η Κυβελη καθως εψαχνε τι θα βαλει για το βραδυ.

Η Φαιη και η Ερμιονη που καθονταν στο κρεβατι της κοιταχτηκαν μεταξυ τους αφωνες.
Ποια ειναι αυτη και τι εκανε στην Κυβελη;

Η κοκκινομαλλα εβγαζε νευρικα φορεματα και τα κρεμουσε στα φυλλα της ντουλαπας για να τα συγκρινει.Η ενεργεια της αστειρευτη και το αφρωδες λευκο κρασι στο κομοδινο της ξεκουραζοταν μεχρι να καταναλωθει.

''Και τι τολμησε να με ρωτησει οσο ερχομασταν;Οχι μαντεψτε!'' φωναξε μεσα απο τον σωρο απο ρουχα που ειχε χωσει το προσωπο της ψαχνοντας ενα πανωφορι.
''Εε...'' η Ερμιονη δεν ηξερε τι να πει.
''Πως περασες;''

Γυρισε και τις κοιταξε.
''Αυτο ακριβως!''ανεβασε κι αλλο τον τονο της φωνης της και σηκωσε τα δυο ρουχα μπροστα τους.
''Μαυρο ή σκουρο μπλε;''
Η Φαιη την κοιταξε μπερδεμενη.Περιμενε με την επιστροφη της, η κολλητη της να ακυρωνε την εξοδο τους και να της εκανε μια δακρυβρεχτη εξομολογηση.Αντι αυτου, επιβεβαιωσε την κρατηση τους στο ρακομελαδικο και πηρε τηλεφωνο την Βεατρικη και την Γεωργια απο την σχολη της για να μεγαλωσει η παρεα.

Το 'Μελι' ηταν το αγαπημενο της μαγαζι.Μεχρι τις 12 επαιζε παλια τραγουδια και μερικα εντεχνα, ενω μετα τη μια τα τραπεζια σπρωχνονταν πισω και γινοταν κλαμπ.Αλλα γυρω στις 5 το μαγαζι μεταμορφωνοταν για μια τριτη φορα σε ενα συνονθυλευμα νησιωτικου, ρεμπετικου και λαϊκου.

''Κοριτσια εχετε παρει τιποτα;'' ρωτησε καπως εκνευρισμενη.
Η Ερμιονη ηταν η πρωτη που 'ξυπνησε' απο τον ληθαργο.

''Περιμεναμε να εισαι πιο...''
''Πιο στενοχωρημενη.'' διεκοψε η Φαιη και η Κυβελη κατεβασε τα δυο φορεματα απο το υψος που τα κρατουσε.Το προσωπο της χαλαρωσε καπως.

''Δεν ειναι οτι δεν χαιρομαστε ρε Κυβελακι, απλα λιγο αποτομα δεν εισαι καλυτερα;Και αλλαξες νυχια, πηρες ενα καρο εσωρουχα που η Φαιδρα σου διαλεξε και δεν ξερω...φαινεσαι μια χαρα, αλλα εισαι;'' η Ερμιονη σταυρωνει τα χερια κατω απο το στηθος της.

Η κοκκινομαλλα αναστεναξε και εγειρε στο ενα κλειστο φυλλο της ντουλαπας.
''Ειμαι καλα, αληθεια.''

Τις κοιταξε απολογητικα.
''Χρειαζομαι λιγο χρονο απλως.''η φωνη της χαμηλωσε κι αλλο.

Η Ερμιονη και η Φαιη κρατησαν για λιγο τις ανασες τους.
''Δηλαδη...με τον Δελη εχει...''η κοπελα γελασε πικρα.

''Εχει τελειωσει.Δεν θα γυρνουσα ποτέ σε εναν τετοιο ανθρωπο.'' εφτυσε τις λεξεις και το βλεμμα της σκοτεινιασε.

''Μιλατε;'' η ξανθουλα δεν αντεξε και ρωτησε.
Η κοπελα εγνεψε θετικα σοκαροντας τις φιλες της.

''Ειναι μαλλον το πιο βαναυσο απο ολα, να ακουω τα ψεματα του και να του λεω οτι τον αγαπω.'' δαγκωθηκε για να μην βουρκωσει.
Η Φαιδρα την χτυπησε οταν βουρκωσε στο τρενο.

''Και τι θα κανεις;''
Πηρε βαθια ανασα και κυλησε μεχρι το πατωμα, με την πλατη στο ξυλο της ντουλαπας.
''Θα βρεθουμε δυο του μηνος, τις γιορτες παει εξωτερικο μα ισως να περιμενω να δωσω Εφαρμογες Αστικου ωστε να το δωσει στους βοηθους του και να μην με κοψει, μετα θα κανω ο,τι κανω..'' τους λεει αυτο που σκεφτεται.

Η Ερμιονη εγνεψε με κατανοηση.
''Λογικο!Και γενικες αρχες;''

''Την εχει κοψει ηδη δυο φορες, στην τριτη μπορει να παει σε τριμελη επιτροπη'' η Φαιη ακολουθησε τον ειρμο της σκεψης της φιλης της.

''Μπορει να χωρισετε ηρεμα, εννοω, εκανε ο,τι εκανε αλλα εσυ μπορεις απλα να του πεις οτι το εμαθε ο πατερας σου και πως για το καλο του πρεπει να απομακρυνθει.'' η μελαχρινη γνωριζε οτι αν ειχε μαθει ο,τι και η Κυβελη μαλλον θα ειχε καταρρευσει προ πολλου.

Η δικηγορινα γελασε και σηκωθηκε ορθια κοιτωντας παλι τις δυο επιλογες.
''Δεν νομιζω να εχει ειρηνικες διαθεσεις ο Σπυρος μετα απο αυτο που θα συμβει.''

''Τι θα συμβει;'' η Φαιη ρωτησε ανησυχη.
''Νομιζω προτιμω το μαυρο,Ερμιονη τι λες;''

''Τι θα συμβει Κυβελη;'' οι φιλες της εκαναν λες καιτου εβαλε βομβα.

Χαμογελασε γλυκα.
''Θα τον γονατιστω.''

Και το χαμογελο επεσε.Μαζι επεσε και η θερμοκρασια στο δωματιο.Τα σκουρα ματια της εγιναν παλι μαυρα, ιδια με το φορεμα.

''Κυβελη μου ξερω οτι θες να εκδικηθ-''

''Να εκδικηθω;Αυτο νομιζεις οτι θελω;Να παρω εκδικηση;''φωναξε και η Φαιη της εφιξε το χερι για να μην απαντησει, ετσι η Ερμιονη εμεινε σιωπηλη.

''Οχι κοριτσια!Δεν θελω εκδικηση!Θελω πισω τα δυο χρονια που εχασα, τα ψεματα που ειπα, τις ευκαιριες που εχασα, θελω να σβησω απο το μυαλο μου τις τιμωριες, τους κανονες, τα ορια και τους τυπους!''

Και πανω στην ωρα που ηταν ετοιμη να συνεχισει χτυπησε το κουδουνι.Ηταν η Βεατρικη και η Γεωργια.

Αμεσως γουρλωσε τα ματια.
''Η ωρα ειναι εννια!Πρεπει να φυγουμε σε μια ωρα και μιλαμε για τον αλλον!'' απηυδησε και βγηκε απο το δωματιο να ανοιξει.
''Α και νεος κανονας.'' της κοιταξε εξετστικα.
''Δεν θελω λεξη σημερα, ουτε για να τον Δελη, ουτε για τον Ορεστη'' τις απειλησε και ετρεξε με το πιο πειστικο της χαμογελο να ανοιξει την πορτα.

Σαταντα λεπτα αργοτερα χορευε με την Βεατρικη το Caliente καθως εβαζε κοκκινο κραγιον πανω στο περιγραμμα των χειλιων της.

''Βαλε εστω καφε σκια.'' η Γεωργια ολοκληρωνε ενα smokey-eye που ηταν για φωτογραφια και τα γατισια καστανα της ματια τονιζονταν ομορφα.

''Λες και δεν την ξερεις, κανει αυτο το στυλ των 90s.'' μουρμουρισε η Ερμιονη που μπηκε εκεινη την ωρα στο μικρο μπανιο για να ισιωσει τα μαλλια της.

''Μου παει δεν μου παει;'' ρωτησε με υφος.

''Σου παει'' της εκλεισε η Βεατρικη το ματι και της εβαλε λιγο highlighter πανω απο τα μηλα και κατω απο τα φρυδια.

''Ερμιονη ο Βασιλης θα νευριασει το ξερεις,ετσι;'' η Φαιη φοραει ενα δερματινο παντελονι με ψηλες μποτες και απο πανω μαυρο τοπακι.Η ψηλη ξανθια της κοτσιδα και το εντονο βαψιμο της κανουν τις φιλες της χυδαιες.

''Δεν με νοιαζει, προτιμησαν να βγουν με αυτες, ας φαει τα λυσακα του λοιπον!'' ο εκδικητικος της τονος ταιριαζε με την διαθεση της.

Ο πρωτος καβγας ειχε λαβει χωρα δυο ωρες πριν, οταν τα αγορια τους ακυρωσαν για μια εκτακτη εξοδο για τα γενεθλια μιας φιλης τους απο τη σχολη. Φυσικα ο Ορεστης ηταν καλεσμενος, και αν εκρινε απο οσα του ειπε ο φιλος του, ηταν επιτιμος καλεσμενος.Τεσσερις φορες ειχε μιλησει μαζι της, μα η φιλη της ηταν στο ιδιο τμημα με την Τατιανα.

''Θα ειναι ξερεις ποσες;'' ρωτησε με ζηλια να διαγραφεται στα ματι της.

''6!''απαντησε παλι μονη της και εστρωσε καλυτερα την λευκη κολλητη της φουστα.Απο πανω το φουξια μπλουζακι με το προκλητικο V και τις λεπτες τιραντες ολοκληρωνε το συνολο του εφιαλτη του φιλου τους.

''Τι σας νοιαζει ρε κοριτσια;'' η Κυβελη ειχε πιασει τα μαλλια της σε μια ψηλη κοτσιδα και με προσοχη περνουσε μια τουφα γυρω απο το κοκκαλακι.
''Τι μας νοιαζει;'' αυτη τη φορα και η Φαιη εμοιαζε ανησυχη

''Το κρασι εκει ειναι μπομπα.Και επισης η Μαρια γουσταρει τον Γιαννη και το δειχνει απροκαλυπτα!'' υπερεβαλε λιγο.

''Και ειναι ολες πολυ ομορφες'' η Γεωρια ηπιε μια γουλια απο το κρασι που εκανε τον κυκλο του αναμεσα τους. Το ενδιαφερον που ειχε δειξει για τον Κωνσταντινο δυστυχως δεν ηταν αμοιβαιο.

''Και η Τατιανα γουσταρει τον δικο σου-''
''Πηδιουνται τακτικα!''η Ερμιονη επεμβαινει και η Κυβελη σφιγγει τα δοντια προσπαθωντας να συγκεντρωθει στην τελεια κοτσιδα της.

''Και στραβωσε που η Εμμυ τον καλεσε στα γενεθλια της,για τον ιδιο ακριβως λογο!''η Βεατρικη,εχοντας τα μαλλια της κατω σε σφιχτες ατιθασες μπουκλες, εμοιαζε ετοιμη να μπλεχτει σε καβγα.

Τα χερια της κοκκινομαλλας ετρεμαν οταν εβαλε την τελευταια φρουκετα στα μαλλια της.
''Κοριτσια ψυχραιμια!''υψωσε τον τονο και τις κοιταξε που γκρινιαζαν καθως ετοιμαζονταν.
Δεν το πιστευω οτι εγω ειμαι η πιο ευθυμη εδω μεσα.

''Τι ζορι τραβατε με αυτες;Σε αλλο τραπεζι θα καθονται!Εμεις θα παμε εκει, θα πιουμε, θα γελασουμε, θα χορεψουμε και αν τυχει θα φυγουμε για after, δεν θα ασχοληθουμε καθολου με αυτους!Αυριο παλι!''τις μαλωσε και δυναμωσε την μουσικη.

------------------------------------------------------------------------------------

''ΘΕΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ;ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;''

''ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΒΑΣΙΛΗ!Ο,ΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΘΑ ΦΟΡΑΩ!''

''ΑΝ ΒΓΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΗΜΙΔΙΑΦΑΝΑ ΠΑΝΑΚΙΑ ΕΜΕΝΑ ΞΕΧΝΑ ΜΕ!''

Η Κυβελη ανανεωνε το κραγιον της στον καθρεφτη του σαλονιου οσο αυτοι οι δυο τσακωνονταν στο δωματιο της.

''Εχουμε αργησει το ξερετε;'' ο Γιαννης δεν επαψε να κοιταει την Φαιη απο την ωρα που ηρθαν να πουν γεια,δηλαδη να δει ο Βασιλης τι φοραει η Ερμιονη.

''Σωπα ρε Γιαννη, ενω εμεις τα ειχαμε κανονισει ετσι ωστε να τσακωθουν και δεκα λεπτα!'' τον ειρωνευτηκε η κοπελα και κουμπωσε το κολιε της φιλης της.
Την κοιταξε μεσα απο τον καθρεφτη και η Κυβελη της εκλεισε το ματι.

Ηξερε πολυ καλα οτι ο Ορεστης θα παθαινε την πλακα της ζωης του.Και της αρεσε η αυτοπεποιθηση της φιλης της που για μια φορα μετα απο χρονια δεν κρατουσε ολη την ωρα το κινητο στο χερι, και δεν αγχωνοταν καν για την κρατηση.

''Κοριτσια πηρα για την κρατηση, θα περιμενουν μεχρι τις και μιση.'' η Βεατρικη ανοιξε την μπαλκονοπορτα και εβγαλε το δερματινο μπουφαν της.Μικρο, στενο και λευκο, ολα αυτα χαρακτηριζαν το υπεροχο φορεμα της που ειχε συνδυασει με διχτυωτο μοβ καλσον και μαυρα αρβυλακια.
Σημερα ενιωθε πανκ.

''Τελεια.'' η Κυβελη κουμπωσε τα μικρα κρικακια της και εκανε μια στροφη.
''Πως ειμαι;''

''Καυλα''
''Κουκλα''
Η Φαιη με τον Γιαννη κοιταχτηκαν και ξεσπασαν σε γελια.
Περασε το χερι του γυρω απο την μεση της και την φιλησε στον κροταφο ψιθυριζοντας της να προσεχει στον δρομο.

Εκανε νοημα στην Κυβελη να πανε στο δωματιο της.
''Μετα απο εσας κυρια μου'' της χαμογελασε.
''Φοβητσιαρη'' μουρμουρισε και ανοιξε διαπλατα την πορτα εμφανιζοντας την Ερμιονη να καθεται στο κρεβατι και τον Βασιλη, που φορουσε λευκο πολο και υπεροχο μαυρο τζιν, να περπαταει πανω κατω στο ξυλινο πατωμα, το χαλι ηταν ακομα στο καθαριστηριο.

''Παιδια τι εγινε;Θα φυγουμε επιτελους;'' ρωτησε και ακουμπησε τα χερια της στην μεση.
Η Ερμιονη χαμογελασε αλαζονικα και σηκωθηκε.

''Πολυ ευχαριστως.'' κινηθηκε προς το μερος της, μα ο Βασιλης την επιασε απο το μπρατσο και την τραβηξε πανω του.

''Τολμα.'' γρυλισε και η κοπελα ματαια προσπαθησε να τιναξει το χερι της απο το κρατημα του.

''Ο,τι. Γουσταρω.Θα. Κανω.'' του απαντησε προκλητικα και η Κυβελη κοιταχτηκε με τον Γιαννη.
Ο φιλος της κοιτουσε την κολλητη φουστα που ειχε ανεβει μεχρι τους γλουτους της.

''Κοιτα κατασταση!''εδειξε σαν τρελος προς το μερος της και κοιταξε τον κολλητο του για υποστηριξη.

''Ρε Βασιλη τι δικτατορικη αντιμετωπιση ειναι αυτη.Ο,τι θελει θα βαλει.''η κοκκινομαλλα σχολιασε και εκεινος καυχασε.

''Οπως εγω δεν μπορω να βγω με τις συμφοιτητριες μου για καφε, ετσι κι εσυ δεν μπορεις να φορας αυτα τα ρουχα οταν βγαινεις!''κοιταζει βλοσηρα την κοπελα του που βραζει απο οργη.

''Να βγεις με τις συμφοιτητριες σου ;Ή μονο με μια;Και οταν λες να βγειτε εννοεις να πατε σπιτι της να βγαλετε τα ματια σας;''

Ο Βασιλης στενεψε τα ματια του και εμεινε να την κοιταζει.Κουνησε το κεφαλι του παρατημενος και την αφησε.Γυρισε στους αλλους δυο
''Εγω μαζι της ακρη δεν βγαζω.'' προσπερασε την Κυβελη και βγηκε εξω.

Η Ερμιονη δεν πτοηθηκε καθολου αν και στα ματια της φαινοταν οτι ηθελε να τρεξει πισω του να συνεχισει τον καβγα.

Εστρωσε την φουστα της, πηρε το παλτο και το τσαντακι της και εφτιαξε τα μαλλια της.
''Παμε''

Ο Γιαννης εκανε να μιλησει.
''Θα παμε αυριο για καφε να μας πειτε πως περασατε'' τον ειρωνευτηκε η μελαχρινη και εσυρε την Κυβελη που γελουσε νευρικα εξω.

''Αντε κοριτσια!''Η Φαιη κρατουσε πραγματα της και τα κοριτσια ειχαν βγει ηδη εξω.

''Ωραια θα περασουμε και σημερα'' μουρμουρισε η δικηγορινα.
Μα δεν ειχε ιδεα ποσο δικιο ειχε.

-------------------------------------------------------------------------------------------

''Αφου μαζι ξεκινησαμε, μου λες γιατι δεν εχουν ερθει ακομα;'' ο Βασιλης κλαιγοταν στον Γιαννη και ο Κωνσταντινος μιλουσε με την Σοφια,φιλη της εορταζουσας .
4 αγορια και 6 κοριτσια.Καθολου καλη αναλογια.

Ο Ορεστης φορουσε σκουρο μπλε πολο με γιακα και απλο τζιν.Το πιο επισημο του πηγαινε πολυ, οπως αλλωστε του επισημαναν ηδη απο δυο φορες η Τατιανα και η Εμμυ.

Η πρωτη φορουσε ενα κοκκινο κολλητο καμπανα παντελονι, και απο μεσα κατι σαν κορμακι που εμοιαζε με εσωρουχο.Τα πυκνα της μαλλια επεφταν σε υπεροχες μπουκλες μεχρι την μεση της και ηταν η ψυχη της παρεας, γελουσε, τραγουδουσε και καθε τοσο εγερνε προς το μερος του βιολιστη ρωτωντας τον κατι ή σχολιαζοντας.Το κρασι ερρεε αφθονο.

Πρωτα ειδε την Βεατρικη που φορουσε το πιο φωσφοριζε ασπρο που ειχε δει ποτε του.Η Εμμυ σκουντηκε την Σοφια και επειτα την Τατιανα.Συντομα ολοι στην παρεα κοιτουσαν τις κοπελας που μολις μπηκαν στο μαγαζι.

Ο σερβιτορος τις οδηγησε στο τραπεζι ακριβως απεναντι απο το δικο τους.
Η Φαιη και η Βεατρικη, πηγαν προς το μερος τους, την ωρα που η Ερμιονη και η Γεωργια καθισαν στο τραπέζι τους.

''Γεια σας'' η χαρουμενη φωνη της δευτερης επικρατησε ενω εδωσε το χερι στην κοπελα διπλα στον Ορεστη.
''Φαιη χαρηκα, πρεπει να εισαι η εορταζουσα,Εμμυ σωστα;''
Η δευτερη χαμογελα οσο πιο φυσικα μπορει, ενω η Τατιανα που συμπαθει πολυ την ξανθουλα σηκωνεται και την φιλαει σταυρωτα, ενω επειτα συστηνεται στην Βεατρικη που την κοιτα απο πανω μεχρι κατω.

''Η Κυβελη που ειναι ;'' ο Γιαννης ρωταει βλεποντας τον Ορεστη να μην το κανει.
''Μηπως πηγε κι αυτη να αλλαξει;''ο Βασιλης ειχε λυσσαξει.

Η Φαιη στριφογυρισε τα ματια της.
''Την αφησα να παρκαρει γιατι εγω δεν βρισκω.'' μουρμουριζει οσο πιο σιγα μπορει μα τα αγορια ξεσπουν σε γελια, παρασερνοντας και τις αγνωστες κοπελες.

'' Α να τη.'' η συμφοιτητρια της κοιτα τον Ορεστη, που ελαφρως γυριζει να κοιταξει προς την εισοδο, οπου η Κυβελη νευρικα εισερχεται.Ο σερβιτορος την ξερει και την χαιρετα.Ανταποδιδει και χαμογελα.Το κατακοκκινο κραγιον της φωτιζει λευκο της προσωπο και λαμπει ολοκληρη.Τα σκουρα της ματια εχουν μονο μασκαρα και ενα μικρο κοκκινισμα αχνοφαινεται στα μαγουλα της. Δεν φοραει τιποτα αλλο παρα μονο λιγο κονσιλερ και οι φακιδες της ταιριαζουν με το κραγιον της.

Το βλεμμα της πεφτει πανω στις φιλες της και επειτα στην παρεα απεναντι.
Αφηνει την τσαντα της για να βγαλει το μακρυ παλτο της.
Η Τατιανα κοιτα τον Ορεστη να την παρακολουθει απροκαλυπτα.

Το παχυ ρουχο φευγει απο πανω της και ερχεται στην επιφανεια ενα λεπτο μαυρο υφασμα που καλυπτει το κορμι της μεχρι κατω απο τα γονατα.Μοιαζει βγαλμενο απο αλλη δεκαετια.Το φορεμα εχει κοψιμο χαμογελου και αναδεικνυει το στηθος της ενω παραλληλα αφηνει την πλατη της μεχρι και μια παλαμη πανω απο την μεση ακαλυπτη.
Οι λεπτες ραντες δινουν την αισθηση οτι εχει ραφτει επανω της και το οριακα ημιδιαφανο υφασμα κανει θαυματα οταν γυριζει απο την αλλη για να αφησει το παλτο της.

Ο Ορεστης μενει να την κοιταζει.Η Τατιανα την βλεπει που πλησιαζει αργα και σταθερα, και σκεφτεται πως αυτη η καλλονη σε τιποτα δεν μοιαζει με την κοπελα που ειδε στο ρακομελαδικο, σχεδον δεν ειχε παρατηρησει το κοκκινο χρωμα των μαλλιων της.

Σφιγγει τα δοντια και κοιτιεται με τη Σοφια.Της κανει νοημα να μην καθεται ετσι.
Γερνει προς το μερος του Ορεστη και ψιθυριζει λαγνα στο αυτι του.
''Ορεστη μου....'' γουργουριζει.

Γυρναει και την κοιτα.Της χαμογελα με ναζι και τα λακκακια του φαινονται.Τα ματια του λαμπουν.Με ενα του νευμα ρωτα τι εχει και στην σιωπη της γυριζει παλι μπροστα, στην Κυβελη.

Ο Βασιλης του ριχνει ενα βλεμμα που δηλωνει οτι περιμενει να της πει κατι.
''Γεια σας'' χαμογελα και ακουμπα το χερι της στον ωμο του Κωνσταντινου, ριχνοντας ενα προειδοποιητικο υφος στην Σοφια.

''Καλως την δικηγορινα.'' ρωτα ο Ορεστης που μοιαζει σοκαρισμενος απο την αποφαση της ομως ο Κωνσταντινος βλεπει την Γεωργια να κοιτα ικανοποιημενη την φιλη της.

Η Κυβελη δεν του δινει σημασια.
''Παρκαρες Κυβελακι;''ο Γιαννης κοροιδευει και η κοπελα του σηκωνει το μεσαιο δαχτυλο.

''Με μεγαλη επιτυχια σε πληροφορω.Γενικα παρκαρω ανετα, αυτοκινητα,'' κοιτα προς το Ορεστη.
''Γκομενους.''
''Ποδηλατα, μηχανες'' συνεχιζει χαλαρα και ο Βασιλης με τον Κωνσταντινο γελανε.

Ο βιολιστης μισανοιγει τα χειλη.Η εκφραση του ειναι ανεκτιμητη.
Για εμενα το ειπε αυτο;

''Ηρθα να παρω τις φιλες μου''πιανει τα κοριτσια αγκαζε και τους χαμογελα.
''Α και Εμμυ χρονια σου πολλα.'' διχως να περιμενει απαντηση εκανε αναστροφη και κινηθηκε προς το τραπεζι της δινοντας τους μια καλη οπτικη του πισω μερους της.

''Θεε μου Κυβελη.'' μουρμουρισε η Βεατρικη και την εσφιξε λιγο παραπανω.

Ο Βασιλης τον κοιτουσε εντονα, σχεδον προκαλωντας τον να αντιδρασει.Ο βιολιστης ομως πηρε ανεκφραστος το ποτηρακι με το κρασι και το κατεβασε μονοκοπανια.
Το ξαναγεμισε και το σηκωσε ψηλα.Χαμογελασε γοητευτικα στην κοπελα διπλα του.
''Να σε χαιρομαστε''
Σηκωσαν και οι αλλοι τα ποτηρια τους, και ηπιαν ολοι μαζι, στην υγεια της αλαζονειας του Ορεστη.

---------------------------------------------------------------

''Κοιτα πως τριβεται πανω του..'' η Κυβελη ηπιε το 6ο ή 7ο ποτηρι κρασι και δεν μπορουσε να παρει το βλεμμα της απο την Τατιανα που την κοιτουσε με νοημα καθως εκανε με το δαχτυλο της κυκλους στο γονατο του Ορεστη, ο οποιος μιλουσε με τον Βασιλη για κατι.

Η Φαιη την τραβηξε μπροστα ωστε να μην καρφωθει.
''Εχουν πιει μωρε σιγα..''
Η Ερμιονη γελασε.
''Οδηγουν και οι τρεις, ο Βασιλης ηπιε ενα και ειναι στα μισα του δευτερου, ο Γιαννης ειναι στο πρωτο ακομα, και ο Ορεστης εχει πιει δυο.'' αναλυει μετα απο ωρες παρακολουθησης και η Γεωργια γελαει.

''Ο Κωνσταντινος εχει πιει 6 και την εχει καταβρει με την Σοφια.'' σχολιαζει και πινει κι αυτη λιγο.
Ο σερβιτορος ηρθε την καταλληλη στιγμη και αφησε μπροστα τους μια μεσαια κανατα με καυτο οινομελο.

Η ωρα λιγο μετα τις 12 και η μουσικη δυναμωνε σιγα σιγα.
''Αχ γλυκε μου δεν παραγγειλαμε'' η Βεατρικη του ειπε γλυκα μα εκεινος κουνησε το κεφαλι και πλησιασε λιγο για να ακουστει.

''Ειναι απο τα παιδια διπλα'' τους εδειξε μια αντρικη παρεα δυο τραπεζια μακρια και οι φιλες κοιταχτηκαν μεταξυ τους με νοημα.
Γεμισαν τα ποτηρια τους και τα σηκωσαν προς το μερος τους.

Οι 7 νεαροι τις ειδαν να μπαινουν και δεν μπορουσαν να αντισταθουν. Οποτε λιγα ποτά αργοτερα βρηκαν το θαρρος να τις κερασουν ενα ποτο.Οταν ελαβαν το πρασινο φως κοιταχτηκαν μεταξυ τους και αποφασισαν να κανουν κινηση.

Συντομα στο κεντρο ολο και περισσοτεροι χορευαν.Ο DJ τα ειχε δωσει ολα.
''Αχ Βασιλη..'' η Ερμιονη μουρμουρισε και ηξερε οτι ο φιλος της απο απεναντι την κοιτα εξαλλος.

''Δινουν παραγγελιες κοριτσια πηγαινετε να του πειτε!'' αστειευτηκε η Βεατρικη και γελασαν.
''Το κοκκινη γραμμη να πει.'' πεταγεται η μελαχρινη και η Φαιη με την Γεωργια την κοιτουν πνιγοντας ενα μειδιαμα.

''Αντε ελατε '' η Κυβελη σηκωνει το ποτηρι της ψηλα.

''Στην υγεια μας'' τσουγκριζουν.
''Κι οι μαλακες μακρια μας'' προσθετει η Γεωργια.

Κανεις δεν ειναι κανενος...μαρτυς μου ειναι ο Θεος

Η Φαιη, που δεν ειναι λατρης κατεβαζει το κεφαλι.
''Τι ειναι αυτα που ακουμε..''Την ιδια ωρα οι τεσσερις συμφοιτητριες αναφωνουν ενθουσιασμενες.

Η Βεατρικη λιγο παραπανω.
''Παμε να χορεψουμε!'' κοιταξε δυο κοπελες που ειχαν ηδη σηκωθει.
Η ξανθουλα την καθηλωσε κατω.
''Θα γινουμε ρεζιλι!" εκτιμησε σκεπτομενη ποσο ειχε πιει.

Η Κυβελη ομως που ειδε ενα παλικαρι με μπουζουκι να καθεται λιγο πιο πισω της εκλεισε το ματι.Δεν ηξερε αν εφταιγε το ποτο, ή η γενικοτερη διαθεση, ή ακομα και το οτι αφησε το κινητο της σπιτι,αλλα ενιωθε αναλαφρη, ομορφη, ελευθερη.
Δεν σταματουσε να χαμογελαει.

''Στις δυο σταματαει η μουσικη και μπαινει ελληνικη ραπ, ετσι κανουν αλλαγη εδω μεσα.'' ενημερωνει η Φαιη την Γεωργια που δεν ειχε ξαναερθει.

''Τα κοριτσια ξενυχτανε με ενα με ενα μυστικο...'' η Κυβελη με την Ερμιονη και την Βεατρικη τραγουδουσαν με παθοςη μια στην αλλη.

Την ιδια στιγμη απεναντι ο Κωνσταντινος δεν ειχε σταματησει να φλερταρει με την Σοφια, Η Εμμυ και η Τατιανα ανταγωνιζονταν για την προσοχη του Ορεστη ο οποιος σιωπηλος παρατηρουσε την δικηγορινα που πιο ευτυχισμενη απο ποτέ επινε μαλλον το εβδομο ποτηρι κρασι και γελουσε με κατι που ειπε η Γεωργια.

''Εγω μαλακες σας το λεω απο τωρα.''ο Βασιλης τραβηξε τον Γιαννη και τον Ορεστη προς το μερος του.
''Τους βλεπετε αυτους εκει; Δυο τραπεζια μακρια;''

Ο Γιαννης κοιταξε προς το σημειο που ο Ορεστης κοιτουσε ηδη.
''Ναι τι;''
''Το νου σας, ειδα κατι περιεργα πριν.''

''Βασιλη''η Μαρια, αλλη μια φιλη της εορταζουσας εσυρε την καρεκλα της πιο κοντα του.
''Παμε να χορεψουμε;'' ο Γιαννης την ειδε απορριψει ευγενικα.

Την ιδια ωρα μπηκε το τραγουδι που ηξεραν ολοι οτι οι φιλες τους δεν θα αντιστεκονταν.
Και οντως, αναμεσα στο πληθος ανθρωπων που ειτε επιναν ορθιοι το ποτο τους, ειτε χορευαν, η Φαιη, η Κυβελη και η Ερμιονη χορευαν η μια πισω απο την αλλη αισθησιακα.

Η Βεατρικη πλησιασε την Κυβελη και η κοκκινομαλλα την επιασε απο την μεση αφου την εκανε μια στροφη.
''Κυβελη,σαν καρδια!'' εκεινη ως απαντηση λικνιστηκε πανω της και η κοπελα γελασε με το ποσο ζαλισμενη ηταν.
Αντιθετα, ο Νικος, ενας απο τους νεαρους δυο τραπεζια μακρια προλαβαινοντας δυο φιλους του την πλησιασε πρωτος.

Την γυρισε προς το μερος του αποτομα και η δικηγορινα τον κοιταξε αποπροσανατολισμενη.
Ο Βασιλης πεταχτηκε ορθιος οταν ειδε στις θεσεις των δυο κοριτσιων που χορευαν ακομη, να καθονται δυο τυποι και να πιανουν κουβεντα στην Ερμιονη, την Γεωργια και την Φαιη.

Ο Ορεστης τον κοιταξε μπερδεμενος.
''Φιλε χαλαρωσε,ολα καλα'' τον τραβηξε κατω μα ο Βασιλης δεν ακουγε τιποτα.
Κοιταξε την Μαρια.

''Παμε να χορεψουμε;''
Η κοπελα αμεσως δεχτηκε και του εδωσε το χερι της.

Ο Γιαννης κουνησε το κεφαλι του αποδοκιμαστικα ενω ο Ορεστης γελασε και εγειρε προς το μερος της Τατιανας που επινε ησυχη το κρασι της.Περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της.

''Γεια σου κουκλα,γνωριζομαστε;''της εκλεισε το ματι.
Εκεινη χαμογελασε και εγνεψε αρνητικα.

''Τατι χαρηκα'' υποκριθηκε.
''Ορεστης, επισης.'' πλησιαζει κι αλλο και εκεινη μισανοιγει τα χειλη.

''Θελω μια χαρη.'' ψιθυρισε και τον κοιταξε μπερδεμενη.
''Βλεπεις αυτον με την ασπρη μπλουζα, που χορευει με την Κυβελη;''

Η κοπελα αναφωνει και τον σπρωχνει μακρια.Καθε ελπιδα της γινεται σταχτη.
''Δεν ντρεπεσαι να μου το ζητας αυτο;'' τον ρωτα ταχα παραπονιαρικα.
Ο βιολιστης εγειρε αραχτος πισω και της χαμογελασε λαγνα.

''Νομιζα οτι ειμαστε φιλοι Τατι, γιατι δεν κανεις μια χαρη στον -επι δεκαετιας- φιλο σου;'' καμια δεν μπορουσε να αντισταθει στο χαμογελο του.Η Τατιανα ομως ειχε αποκτησει μια αυξημενη αυτοπεποιθηση απο τις νεες 'στενοτερες' σχεσεις τους, που δεν ηταν προθυμη να χασει.Μολις που ειχε συμβιβαστει με το γεγονος οτι δεν θα γινοταν ποτε δικος της.

Τον κοιταξε που αναβε τσιγαρο.Το λευκο μακροστενο υλικο αναμεσα στα χειλη του σχεδον την αφυδατωνε.Και τι δεν θα εδινε να την φιλησει μπροστα σε ολο το μαγαζι.
Εφερε τον βαρυ ασημενιο αναπτηρα μπροστα στο προσωπο του και η στιγμαια φλογα καθως αναβε το τσιγαρο φωτισε το προσωπο του.

Εμεινε να τον κοιτα.
Επειτα την κοκκινομαλλα που χορευε με τον αγνωστο.
Και τελος το τσιγαρο αναμεσα στα χειλη του.
Ο Ορεστης Νικολαϊδης ειναι διχασμενος αναμεσα σε οσα πιστευε οτι θελει και οσα οντως θελει.

Ξανα.

----------------------------------------------------

Την βλεπει που κοιμαται και ευχεται να μπορουσε να κανει το ιδιο.
Η Εβελινα παντοτε κοιμοταν ηρεμη, δεν ειχε ιδεα πως το εκανε αυτο.Ηταν λες και δεν ειχε βαρη, τυψεις, ενοχες, δευτερες σκεψεις.
Στα σαραντα πεντε της χρονια κοιμοταν ακομα σαν μωρο παιδι.

Η ωρα ειναι τρεις το πρωι.Το τελευταιο μηνυμα που της εστειλε λεει ενα απλο
Εισαι καλα;

Εχει ενα περιεργο προαισθημα.Σαν κατι μεσα του να του φωναζει οτι δεν πανε ολα οπως πρεπει.Κι αυτο που βιωνει ειναι κτηνωδες, βιαιο, αδιστακτο.Η απολυτη, ασβεστη και ζωωδης κτητικοτητα τον κατατρωει.
Δεν τον χωρα το δωματιο, το σπιτι!
Νιωθει να τρελαινεται.Θελει να την παρει τηλεφωνο, κι ας ξερει οτι ειναι ακομα στην Θεσσαλονικη.
Αυτο του ειπε αλλωστε.

Θα φυγω για πεντε μερες Θεσσαλονικη.

Κι εκεινον τον βολεψε η απουσια της.Θα περνουσε λιγο χρονο με την οικογενεια του, θα εφευγαν για τα Χριστουγεννα και την αλλαγη του χρονου και δυο Ιανουαριου θα επεστρεφε πισω, σε εκεινη.Και μαζι της θα εφευγε για λιγες μερες, οπου ηθελε, οπως ηθελε,χατιρι δεν της χαλουσε.

Η υποθεση Κυβελη Πολιτη αποτελεσε για εκεινον κατι πολυ ευκολο, γρηγορο και ανωδυνο, τουλαχιστον στην αρχη.
Μα οσο περνουσε ο καιρος, η νεαρη κοπελα, με την εξωτικη ομορφια, και το πιο δροσερο προσωπο που ειχε αντικρισει ποτε του,εμπαινε ολο και πιο βαθια στην καρδια του.
Ωσπου τωρα, σχεδον τρια χρονια αργοτερα, πιανει τον εαυτο του να μενει ξαγρυπνος και να την σκεφτεται, να αναρωτιεται τι τρωει, τι κανει, με ποιους μιλαει, ποιοι την κοιταζουν και σε ποιους χαμογελαει.

Ειδικα το τελευταιο, το μισουσε!Δεν αντεχε, τον ετρωγε η ζηλια.Την ηθελε μονο δικη του,να χαμογελαει σε αυτον αποκλειστικα, να θελει και να αγαπαει μονο εκεινον.
Ολο της ο κοσμος να ανατελει και να δυει στο ατομο του.

Βλεπεις, αυτο που συνεβαινε σε εκεινη την σχεση ηταν σχεδον τραγικο.
Τα συναισθηματα τους εξελιχθηκαν αντιστροφως αναλογα.
Εκεινη σαν εκρηξη, στην αρχη τον θελησε αδυσωτικα, τυφλα και υποτακτικα, μα οσο ο καιρος περνουσε ο ερωτας της εφθινε και μειωνοταν, ωσπου εγινε σταχτη.

Ο Σπυρος Δελης ομως επεσε στην παγιδα της.Μια παγιδα που ουτε η ιδια δεν ηξερε οτι ειχε στησει.
Ηταν μια σπιθα,μικρη, ακακη.
''Ενταξει, κατι ενδιαφερον εχει'' μονολογησε την πρωτη μερα που την αντικρισε στο γεματο αμφιθεατρο.

Εκεινη τη στιγμη ασυναισθητα εσυρε το σπιρτο πανω στην κοκκινη τραχια επιφανεια.
η θερμοτητα,
η στιγμιαια λαμψη.
Και κοιτα, δυο λεπτα αργοτερα,
πυρκαγια.

Πυρκαγια στην σταχτη.

--------------------------------------------------------------------------------

Λιγο μετα τις πεντε ο ρυθμος αλλαξε και θυμισε κατι πολυ νησιωτικο.Οι δυο απο τους επτα τυπους του αλλου τραπεζιου ειχαν εγκατασταθει στο δικο τους.Ο Λαμπρος και ο Νικος, οι αλλοι δυο, χορευαν νησιωτικα με την Κυβελη και την Βεατρικη.
Την ιδια ωρα η Ερμιονη καθοταν σε μια καρεκλα και κοιτουσε τον Βασιλη να τα πινει με τις κοπελες της παρεας του.
Απο τα αγρια βλεμματα που αυτοι οι δυο ανταλλασαν ο καυγας ηταν στα προπυλαια.Λιγο χρειαζοταν να γειρει η μελαχρινη προς τον Αγγελο, που σπουδαζε Νομικη και την ειχε ζαλισει με την επιστημη του, και ο Βασιλης θα εβγαινε εκτος εαυτου.

Ο Ορεστης δε, με τρια μονο ποτηρια κρασι ειχε βγει εξω για να παρει αερα και να καπνισει.
Ο Γιαννης απεναντι του τον κοιτουσε εξεταστικα.

''Τι εγινε ρε;''
Ο βιολιστης κουμπωσε το μπουφαν του και εγειρε στον ξυλινο παγκο.Εσβησε το τσιγαρο του και εβγαλε μια τσιχλα κανελας απο την τσεπη του.
''Ολα καλα.''

''Στραβωσες που η Κυβελη σε φτυνει;''
Σχεδον πνιγηκε με την τσιχλα του.Κοιταχτηκαν για λιγο εντονα.Ξεφυσηξε και περασε το χερι του μεσα απο τις μπουκλες του.
''Ειναι πολυ ομορφη.'' παραδεχτηκε.
''Και ξερεις οτι εκανα τα παντα για να την ριξω.'' αφου το ειπε αυτο εψαξε για το πακετο του.

Η Τατιανα και η Εμμυ βγηκαν εξω, φορουσαν παλτο και φαινονταν ετοιμες να φυγουν.
''Παμε για βρωμικο;Οπως παλια;'' ρωτησε η πρωτη ευθυμα μα ο Ορεστης τις αγνοησε.
''Ειναι ερωτευμενη με τον αλλον και το βλεπω.Εκει που νομιζω οτι σκεφτεται μονο εμενα, γυρναμε πισω και γυριζει σε εκεινον!Ανεπηρεαστη!''

Οι δυο κοπελες κοιτουσαν εμβροντητες.Η Τατι ηταν ετοιμη να βαλει τα κλαματα.
''Παντως η Κυβελη μεσα χορευει την παξιμαδοκλεφτρα και ενα τυπος της πεταει χαρτοπετσετες, ειναι τερμα μεθυσμενη.'' λεει πικρα και ο Γιαννης με τον Ορεστη γελανε.

''Ειναι το κατι αλλο.'' μουρμουριζει ο βιολιστης.Ο φιλος του δαγκωνεται για να μην του πει τι συνεβη με τον παντρεμενο, δεν τον αφορουσε και δεν προκειται να ανακατευοταν.

Η Κυβελη εν τω μεταξυ ενιωθε θεα.
Ο Νικος την κρατουσε απο την μεση και εκεινη του εδειχνε τον συρτο που ταχα δεν ηξερε.
Το κεφαλι της βουιζε και ζαλιζοταν λιγο.Σε αντιθεση με την βοτκα και το ουισκι, που την εκαναν κακοδιαθετη, το κρασι την ζεσταινε και απλωνε ενα υπεροχο συναισθημα στο στηθος της.
Αυτο φαινοταν και απο το διαρκες χαχανητο της.Ειχε βγαλει το κοκκινο κραγιον και ετοιμαζοταν να βγαλει τα τακουνια οταν η Φαιη την απομακρυνε απο την αποπνικτικη 'πιστα' και την καθισε σε μια καρεκλα.

''Φαιη ελα να τραγουδισουμε μαζιι..'' την τραβηξε προς το μερος της και την αγκαλιασε σφιχτα.
''Κυβελη ειναι 6 παρα, πρεπει να φυγουμε, περιμενουν και τα αγορια εξω.'' της ειπε και ο Νικος που νομιζε οτι ειναι η τυχερη του ημερα αμεσως πεταχτηκε.
''Μπορω να σε παω εγω σπιτι.'' της εκλεισε το ματι.

Η Κυβελη κοιταξε απεναντι και ειδε το αδειο τραπεζι.Κοιταξε την Ερμιονη που εβαζε το μπουφαν και την Γεωργια που εδινε μαλλον το ινσταγκραμ της στον εναν απο τους δυο νεαρους.

''Που ειναι τα παιδια;'' ρωτησε την Φαιη που ειχε σκυψει μπροστα και της εδενε παλι το λουρακι του παπουτσιου.

''Ο Γιαννης και ο Βασιλης ειναι εξω.'' της ειπε και την σηκωσε ορθια για να βαλει το παλτο της.Η καρδια της βουλιαξε καπως.
Ο Ορεστης;Εφυγε με την Τατι;

''Ο Ορεστης;'' στραβοπατησε και ξαφνου ενιωσε μια μεγαλη στενοχωρια.
Η Βεατρικη ηρθε στο τραπεζι και εβαλε κι εκεινη το μπουφαν της.
Η Φαιη με την Ερμιονη κοιταχτηκαν.
''Δεν ξερω, πρεπει να εφυγε, ηθελε να παει την Τατιανα σπιτι.''
Ηθελε ξαφνου να κλαψει.Βουρκωσε.
Εφυγε;Ειναι η χειροτερη μερα της ζωης μου!
''Τι;'' ρωτησε τρεμουλιαστα.

''Ελα μην ανησυχεις θα τους δεις ολους αυριο.''η Βεατρικη την επιασε αγκαζε και την τραβηξε προς τα εξω.
''Κοριτσια αυριο θα βγουμε για καφε;'' ο Νικος τους φωναξε και η Ερμιονη του εκανε νοημα πως θα μιλουσαν, γεγονος που εφερε τον Βασιλη στα ορια.
Το μαγαζι σιγα σιγα αδειαζε.
Ο παγωμενος αερας και ο στολισμενος δρομος καπως την ανακουφισαν.

Κοιταξε τριγυρω για να βρει τον Ορεστη.Πουθενα.
Ειδε ομως τον Γιαννη να μιλαει με τα κοριτσια για το πως θα γυρισουν.Η μια εμενε διπλα και η Σοφια εφυγε με τον Κωνσταντινο.

''Τι εγινε Ερμιονη;Περασαμε καλα;'' η φωνη του Βασιλη ακουστηκε και η μελαχρινη κοπελα που ειχε να κραταει παραλληλα και την Κυβελη στριφογυρισε τα ματια της.
''Εγω ναι;Εσυ;Ποση ωρα τριβοσουν με το Μαρακι και την φιλεναδα της;'' ψιθυρισε καθως οι δυο κοπελες ηταν μονο λιγα μετρα μακρια.

''Ερμιονη.'' η δικηγορινα αναμεσα στο ζευγαρι που κοιτιοταν με νοημα ψιθυρισε.Ο Βασιλης την κοιταξε μπερδεμενος πριν της χαμογελασει.

''Τι ειναι Κυβελακι;Τα τσουξαμε;'' κοροιδεψε και η κοπελα γελασε δυνατα.
''Οσο ετσουξε εσενα η απηχηση της φιλης μου.''

Ο ξανθος φιλος της σοβαρευτηκε αποτομα και την αγριοικοιταξε.
''Σε μισω οταν πινεις κρασι.''

''Ερμιονη..'' γκρινιαξε η κοπέλα και εγειρε λιγο ακομα πανω της.
''Τι;''
''Θελω τον Ορεστη.'' δηλωσε και τα ματια του νεαρου διπλα της φωτιστηκαν.

''Στιγμες αληθειας!''αναφωνησε και οι δυο παρεες, η Φαιη η Βεατρικη και η Γεωργια, και η Τατιανα, η Μαρια, η Εμμυ, ο Γιαννης και η Δημητρα, τους κοιταξαν.

Η Κυβελη απελπισμενη κοιταξε τριγυρω.
''Γιαννη!΄'' φωναξε και αποδεσμευτηκε απο το κρατημα της φιλης της και κινηθηκε προς το μερος του μελαχρινου που νοητα ρωτουσε την Φαιη τι εχει.
Ανοιξε τα χερια του και η κοκκινομαλλα ακουμπησε πανω του και εκλεισε τα ματια της.Ενιωθε εναν πονοκεφαλο να ερχεται.

''Που ειναι ο Ορεστης;'' μουρμουρισε παραπονιαρικα και η Τατιανα ρολλαρε τα ματια της.
''Πηγε να φερει το αυτοκινητο.Θα παει την Τατι σπιτι''
Η Κυβελη γελασε.Ανοιξε τα ματια και τον κοιταξε.

''Λοιπον αντε παμε.Καλο βραδυ παιδια''η Τατιανα μουρμουρισε κινητοποιωντας και τους υπολοιπους.

Η Φαιη ξεκλειδωσε το αυτοκινητο της και ο Γιαννης το δικο του.
Η Βεατρικη μπηκε μεσα και η Γεωργια ακολουθησε.Οταν η Ερμιονη πηγε να κανει το ιδιο ο Βασιλης την σταματησε.Τυλιξε το χερι του γυρω απο την μεση της και της εριξε ενα αγριο βλεμμα.
''Θα παμε με το αυτοκινητο μου εμεις.Εχουμε μια συζητηση να κανουμε.''
Εκεινη εκανε να απομακρυνθει μα ο 'φιλος' της την κρατησε σταθερα πανω του και της ψιθυρισε στο αυτι κατι που την εκανε να δαγκωθει.
''Καλα.. ''μουρμουρισε παιδιαστικα και τον ακολουθησε στο αυτοκινητο.

''Κυβελη ελα.'' η ξανθουλα της ανοιξε την πορτα.
Η δικηγορινα κοιταξε την Τατιανα που κατι ψιθυριζε στην Εμμυ που περιμενε καπως εκνευρισμενη διπλα της.Οι ροδες ενος αυτοκινητου ακουστηκαν.

''Λοιπον.'' κοιταξε την κοπελα με το βλεμμα της νικητριας.
''Καληνυχτα παιδια.Κυβελη μου να παρεις ενα ντεπον πριν κοιμηθεις.Παμε Εμμυ;''επιασε την φιλη της απο το χερι και και εκανε ενα βημα μπροστα μολις ειδε το μαυρο τζιπ να σταματα στον δρομο απεναντι

Η Φαιη εν τω μεταξυ ειχε μεινει ακομα με την πορτα του συνοδηγου ανοιχτη και ο Γιαννης διπλα της περιμενε να μπουν μεσα για να τις ακολουθησει με το δικο του.

''Θελω τον Ορεστη.'' μουρμουρισε η Κυβελη παραπονεμενα.
''Παιδι μου τι λες;'' η φιλη της γουρλωσε τα ματια και την επιασε απο τον αγκωνα για να την βαλει στο αυτοκινητο.
''Αμοιβαια τα αισθηματα δικηγορινα.'' η φωνη του ακουστηκε απο πισω κανοντας την να πεταχτει ορθια.Ο βιολιστης ειχε τα χερια στις τσεπες και της εκλεισε το ματι.Της χαμογελασε με το πιο σαγηνευτικο του χαμογελο.

''Ορεστη μου!!'' μεθυσμενη και ακρως ευτυχισμενη σχεδον ετρεξε κατα πανω και επεσε στην αγκαλια του.Εκεινος φανερα αιφνιαδιασμενος κανει ενα βημα πισω μα γρηγορα ανακτα την ισορροπια του και σφιγγει τα χερια του γυρω απο την μεση της.

''Ωχ'' τον ακουσε να γελαει.Βυθισε την μυτη της στην καμπυλη του λαιμου της και ανεπνευσε βαθια.Οι μπουκλες του γαργαλισαν το μαγουλο της.
''Μου ελειψες τοσο πολυ.'' ψιθυρισε και ενιωσε το στηθος του να τρανταζεται απο τα γελια.
''Ενταξει δικηγορινα νομιζω τα εχεις τσουξει.'' την κατεβαζει στο εδαφος μεχρι να σταθει στα ποδια της μα δεν σταματα να την κραταει.
Το αρωμα κανελας ειναι διαχυτο αναμεσα τους.
Τα ματια της λαμπουν απο το κρασι.

''Ελα να μπουμε στο αυτοκινητο.'' της χαιδευει την μεση και εκεινη αγκριστρωνεται πιο επιμονα πανω του.
''Οχι,θελω στο δικο σου.'' κανει σαν παιδι και δεν τον αφηνει να φυγει.

Δεν μπορει να κρυψει το χαμογελο του.Βλεπει τον Βασιλη να κουναει του κανει νοημα για κατι χυδαιο, καθως απομακρυνεται με το αυτοκινητο,ενω ο Γιαννης με την Φαιη κοιτιουνται με ενα συνωμοτικο υφος.

''Ορεστη τι θα γινει;'' η Τατιανα βγαζει το κεφαλι εξω απο το παραθυρο και κοιταζει την κοκκινομαλλα πανω στον φιλο της.

''Ερχομαι''απαντησε και κοιταξε την κοπελα στην αγκαλια του.
Ηταν ελαφρως ψηλοτερη πια και οταν σηκωσε το κεφαλι της να τον κοιταξει εσφιξε τα δοντια για να μην της ορμηξει.

''Γιατι δεν παιρνεις τηλεφωνο το αγορι σου να ερθει να σε παρει;''την ρωτα και υστερα καταλαβαινει ποσο ζηλιαρης πρεπει να ακουστηκε.

Η κοπελα κατεβαζει τα ματια κατω και σφιγγει τις γροθιες της.Επειτα τον κοιτα νευριασμενη, σαν να της θυμισε κατι κακο.
''Δεν ειναι το αγορι μου''μουρμουρισε με τρεμαμενη φωνη και τα σκουρα της ματια γυαλισαν.Εν μερει οφειλοταν στο αλκοολ.

''Τοτε τι ειναι;'' μεσα του ευχηθηκε να μην πει οτι ειναι ο αρραβωνιαστικος της.
''Τιποτα δεν μου ειναι πια!Δεν στο ειπαν;'' δεν σηκωσε το βλεμμα του απο το δικο της, θα τα ελεγε με τους προδοτες συντομα.
Χαλαρωσε τους ωμους του και γευτηκε την μικρη του νικη.

''Θες να σε παω σπιτι;'' ρωτησε απαλα λες και ηταν παιδακι.
Μουτρωσε.
''Δεν θελω οχι!'' επεμεινε.

''Θα σου διαβασω και παραμυθι.'' προσπαθησε να την δελεασει μα εκεινη εσμιξε τα φρυδια και σουφρωσε τα χειλη της πεισματικα.

''Θελω να παμε σπιτι σου.'' του δηλωσε.
Γελαει και δενει τα χερια του πανω στην μεση της κρατωντας την πανω του.
''Το κρασι σε κανει θρασυτατη δικηγορινα.'' την μαλωσε και η κοπελα του χαμογελασε σαρδονια, σαν να ειχε επιτυχει καποιον μεγαλο σκοπο.

''Εσυ εισαι θρασυτατος, που πας να φυγεις με αυτες τις δυο, χωρις να μου πεις γεια'' τον μαλωσε και πριν προλαβει να της απαντησει γυρισε στην Φαιη.

''Θα κοιμηθω στον Ορεστη.'' τους ανακοινωσε και πριν προλαβει η φιλη της να πει κατι ο Γιαννης εγνεψε θετικα.

''Καλα να περασετε παιδακια.'' κοιταξε με νοημα τον Ορεστη, ενα μαλλον προειδοποιητικο υφος.

''Κυβελη εχεις μαζι σου τα-'' η Φαιη επαθε αναλαμπη και πηγε να ανοιξει την τσαντα της κοπελας για να δει μονη της.
''Χαπια μου και τα ξεβαφτικα μου μαντηλακια,ναι!'' ψιθυρισε οχι τοσο σιγα και 'αποδεσμευτηκε' απο το κρατημα του Ορεστη για να ελεγξει.

''Απλα πρεπει να βαλεις ξυπνητηρι στις τεσσερις το μεσημερι.''ο βιολιστης βγαζει το κινητο του εξω την ιδια στιγμη και το κανει.
''Παμε τωρα;'' ετεινε το χερι του προς το μερος της και η κοπελα του χαμογελασε φωτεινα πριν τον κρατησει σφιχτα και περασει απεναντι, εκει που ειχε παρκαρει το αυτοκινητο του.

''Σου εχω πει οτι μ αρεσει αυτο το αυτοκινητο;''τον ρωτησε και εκεινος που ειχε περασει το χερι του γυρω απο την μεση της γελασε παλι.
''Οχι, δεν ετυχε.''

Ανοιξε την πορτα του συνοδηγου, εμφανιζοντας μια εκνευρισμενη Τατιανα που μολις ειδε την Κυβελη γουρλωσε τα ματια.
''Τατι, βγες εξω να κατσει το Κυβελακι μπροστα, θα ζαλιστει.''της λεει και η κοπελα σφιγγει τα δοντια.Χαμογελαει οσο πιο πιστευτα μπορει.

''Οριστε;''
Η Κυβελη ξεφυσαει.
''Κουφη εισαι;''την ρωτα και ανοιγει διαπλατα την πορτα.Ο Ορεστης την κρατα σταθερη μεχρι η Τατιανα να κατεβει και με ενταση να ανοιξει την πισω πορτα.Η κοκκινομαλλα ανεβαινει στο τζιπ με δυσκολια και βαζει την ζωνη της.Ο Ορεστης την κοιτα εξεταστικα για να βεβαιωθει οτι ειναι καλα πριν κλεισει την πορτα και παει στην αλλη πλευρα.

''Θα παμε τα κοριτσια σπιτι και μετα σε εμενα ενταξει;'' της λεει και η Εμμυ ανασηκωνεται.
''Μηπως θα ηταν καλυτερα να την πας στην Φαιη;Δεν φαινεται πολυ καλα;'' ρωτα σαν να μην ειναι μπροστα και ο Ορεστης κοιτα την Κυβελη που βγαζει τα μαυρα της τακουνια και φερνει τα ποδια της πανω στην θεση.Τα δαχτυλα των ποδιων της ειναι και αυτα σκουρα μπλε και τα κοιτα μπερδεμενη, σαν να μην το ειχε παρατηρησει πιο πριν.

Πνιγει ενα γελιο. Και μεσα απο τον καθρεφτη κοιτα τις φιλες του.
''Νομιζω το χω.''

Η δικηγορινα πανω απο τον ωμο της συναντα τα βλεμματα τους.Γεματες ζηλια και φθονο προσπαθουν να το παιξουν ανετες.
Τους βγαζει την γλωσσα επιδεικτικα και εκεινες αναφωνουν.

Ο Ορεστης την κοιτα με την ακρη του ματιου του και μολις η κοπελα το ανακαλυπτει γυρνα μπροστα της και τον κοιτα με το πιο ενοχο υφος της.Διπλωνει καπως το κατω χειλος της.
Τον κανει αλοιφη.
Ξεφυσαει και βγαινει στον κεντρικο.

--------------------------------------------------------------------------------------

''Ξερεις τι θελω τωρα;''τον ρωτα μολις τα κοριτσια μπαινουν στην πολυκατοικια.
''Τι;''

''Θελω Reese's'' ξερογλυφεται στην σκεψη του φυστικοβουτυρου πανω στη σοκολατα.
Ο Ορεστης για λιγο κολλαει, την κοιταζει παραξενεμενος.

''Αυτα δεν κυκλοφορουν πολυ στην Ελλαδα.''
Η Κυβελη μουτρωνει στην αληθεια αυτη.Ομως γερνει προς την πορτα και απλωνει τα γυμνα της ποδια πανω στα δικα του.
''Ξερεις τι σημαινει αυτο;''τον ρωτα αινιγματικα και ο Ορεστης δεν μπορει να μην χαμογελασει.

''Δυσκολευομαι να μαντεψω.'' στριβει

''Θα ψαξουμε σε ολα τα 24ωρα περιπτερα μεχρι να βρουμε,θα ζησουμε μια μεγαλη περιπετεια.''
Γελασε.
Καποιος πρεπει να μου κανει πλακα.

Η ωρα ηταν 7 το πρωι οταν ο Ορεστης κρατωντας στο ενα του χερι την Κυβελη απο την μεση και στο αλλο τα τακουνια της και τα κλειδια του, μπηκε στο ασανσερ για το διαμερισμα του.

Η Κυβελη με μια σακουλα Reese's στα χερια και ενα μαντηλακι στο αλλο, ξεβαφοταν ατσαλα.Εκεινος δεν μπορουσε να σταματησει να την κοιτα.Το διασκεδασε απιστευτα.

''Η δικηγορινα μου ειναι ιδιαιτερα πνευματωδης οταν πινει ημιγλυκο.'' παρατηρει και αυτη του χαμογελα.
Φτανουν στον οροφο τους και ο Ορεστης σπρωχνει την πορτα να ανοιξει.

Ο διαδρομος ηταν αδειος,αλλα με την ακρη του ματιου του ειδε την πορτα του απεναντι διαμερισματος να ανοιγει.
''Αυτο μου ελειπε τωρα''βλαστημησε και προσπαθησε να ανοιξει την πορτα, βεβαια με την Κυβελη στην αγκαλια του ηταν δυσκολο.

''Καλημερα.'' η φωνη της κυριας Ριτσας ακουστηκε και ο λευκος μικρος της σκυλος ετρεξε κατα πανω τους, γεγονος που ενθουσιασε την Κυβελη, η οποια αμεσως εσκυψε να τον χαιδεψει, πιεζοντας τα οπισθια της πανω του.Εσφιξε τα δοντια.

Ο Χριστος

''Σας ξυπνησα κυρια Ριτσα;Συγγνωμη.'' μουρμουρισε και επιτελους ανοιξε την πορτα.
''Αποκλειεται να την ξυπνησαμε, πισω απο την πορτα μπορει μονο να καθοταν αν ανοιξε τοσο γρηγορα.'' η Κυβελη μουρμουρισε και η γυναικα γουρλωσε τα ματια.

''Νομιζω αρκετα ειπαμε για σημερα'' εσπρωξε κυριολεκτικα την Κυβελη μεσα και εκλεισε την πορτα στα μουτρα του σκυλου ακουγοντας κατι για ενα ταψι πιτα που θα του εφερνε το μεσημερι.

Αφησε τις γοβες στην εισοδο και κοιταξε την Κυβελη που χαμογελουσε ναζιαρικα.
''Ηταν απαραιτητο αυτο;''προσπαθησε να μην γελασει μα του το εκανε φυσικα αδυνατον.

Εκανε μια στροφη και επεσε ανασκελα στον καναπε.
''Το αγαπω αυτο το σπιτι.'' του εξομολογηθηκε πιανοντας τον αλλη μια φορα απροετοιμαστο.

''Οντως;'' κοιταξε τριγυρω και αν εκρινε απο το ποσο καθαρα και τακτοποιημενα ηταν ολα ειχε περασει η μαμα του απο εκει το απογευμα.
''Ναι, εγω το διακοσμησα,μ αρεσει.''ανασηκωθηκε καπως ατσαλα και ελυσε τα μαλλια της πετωντας το κοκκαλακι στο τραπεζι.
Η πορτοκαλοκοκκινα μαλλια της ξεχυθηκαν στους ωμους και την πλατη της.
''Θα παω να κανω μπανιο.Θελω τα γλυκα μου στο κρεβατι.'' διεταξε και αρχισε να περπαταει στον διαδρομο μεχρι το γκρι μπανιο.Η μαυρη μαρμαρινη επιφανεια και ο μεγαλος καθρεφτης ηταν ανελπιστα καθαρα ενω η γυαλινη ντουζιερα την προσκαλεσε να χαθει στο καυτο νερο.Γδυθηκε και αφησε τα ρουχα της στον παγκο.

Δεκα λεπτα αργοτερα βγηκε και βρηκε μια λευκη πετσετα και μια φαρδια λευκη μπλουζα, μαζι με ενα μποξερακι.
Το γελακι της κοπηκε στην σκεψη οτι ο Ορεστης μπηκε μεσα στο μπανιο, την ειδε γυμνη, και δεν της εκανε παρεα στο ντουζ.

Εβαλε τα ρουχα της σε μια πλαστικη σακουλα που βρηκε να κρεμεται στο καλοριφερ και χρειαστηκε να γυρισει το μποξερακι μια φορα και να της κανει.Ηταν τρομερα ανετο και την τονιζε ωραια.Παρατηρησε επισης οτι ηταν μπλε.
Κοιταχτηκε για λιγο στον καθρεφτη.
Να παρω κι εγω μερικα.

Στεγνωσε τα μαλλια της με την πετσετα και μυρισε για λιγο το σαμπουαν του.
Φορεσε το λευκο μπλουζακι που εφτανε μεχρι τα μπουτια της και χτενισε με τα δαχτυλα καπως τα μαλλια της.Ζαλιζοταν ελαχιστα πλεον, μα ενιωθε μια εντονη ευημερια.

Μπηκε στο δωματιο και ειδε τον Ορεστη να ανοιγει μια συσκευασια ξαπλωμενος στο κρεβατι με μια γκρι φορμα και ενα μαυρο μακο.
Του παει το μαυρο.

''Ειι...αυτα ειναι δικα μου''επεσε μπρουμητα διπλα του στο κρεβατι και αρπαξε την συσκευασια.
Την κοιταξε ταχα θιγμενος και αναψε το πορτατιφ πριν κλεισει φως.

''Σου πηρα δεκα συσκευασιες των δυο.'' μουτρωσε και πηρε ενα αλλο.
Η Κυβελη δαγκωσε το ταρτακι φυστικοβουτυρου με επικαλυψη σοκολατας και μουγγρισε απο ηδονη.

''Στην θεση σου θα ετρωγα πιο σιωπηλα''την προειδοποιησε και η κοπελα το εβαλε ολο μεσα στο στομα της κοιτωντας τον με το πιο λαγνο υφος που διεθετε.

''Για ονομα Κυβελη!''αναφωνησε και ανασηκωθηκε.
Πηγε να την φιλησει ομως κατι του κινησε την περιεργεια.
Εσμιξε τα φρυδια του και ανασηκωθηκε.

''Τι ειναι αυτο;'' ρωτησε μπερδεμενος και τα ματια του κινηθηκαν κατα μηκος του ποδιου της, μεχρι την πατουσα.
''Ποιο;'' εκανε να γυρισει ανασκελα να δει μα την κρατησε σταθερη μπρουμυτα.
''Αυτο στο ποδι σου''πηγε να αγγιξει τα γραμματα, μα η Κυβελη τιναχτηκε.

''Γαργαλιεμαι!!'' τσιριξε και γυρισε ανασκελα.
''Τι ειναι;'' επεμεινε.
''Τατουαζ'' ψιθυρισε.
Ελα μου;

Καθισε παλι στο κρεβατι μπερδεμενος και την ειδε να ανοιγει το δευτερο σακουλακι με ταρτακια.
''Εχεις τατουαζ;''την ρωτησε σοκαρισμενος.

Η κοπελα γελασε στην εκφραση του και ξαπλωσε καλυτερα

''Ναι, το εκανα ενα βραδυ που ημουν μεθυσμενη, πριν τρια χρονια.'' χαμογελαει σκεπτομενη μαλλον την ιστορια.
''Και τι γραφει;''
''Andy''γελαει παλι.

Στην αρχη ο Ορεστης δεν καταλαβαινει, μα ενα λεπτο αργοτερα γουρλωνει τα ματια και την κοιτα γεματος προσμονη.
''Απο το Toy story;''
''Nαι!'' γελαει παλι και σκεπαζεται.Γερνει στο πλαι και στηριζεται στον αγκωνα του.Θελει να την φιλησει.

''Ηταν η αγαπημενη μου ταινια οταν ημουν παιδι.''εξομολογειται
''Σωπαα'' κοροιδευει

Το γελιο της κανει την καρδια του να χτυπησει δυνατα.
Mεσα στο ημιφως το προσωπο της λαμπει και η μορφη της τον κανει να χανει τον υπνο του.

''Ναι!Πηγαιναμε συνεχεια στην Αλλονησο, στο σπιτι της μαμας του μπαμπα μου, και θυμαμαι εβλεπα την μιση οταν πηγαιναμε και την αλλη μιση οταν γυρνουσαμε.'' του εξηγει διεξοδικα και ο Ορεστης γνεφει.Πιανει τον εαυτο του να θελει να μαθει κι αλλα.

''Εγω με τους γονεις μου πηγαιναμε καθε χρονο και σε διαφορετικο νησι.'' της λεει και η Κυβελη εκστασιαζεται.
Ενταξει, σιγουρα ειναι μεθυσμενη.

''Παντα ηθελα να παω σε εκεινα τα μικρα νησια, ξερεις αυτα που δεν παει κανεις, αλλα η μανα μου ηθελε να ειμαστε στο κεντρο του πολιτισμου.''
''Λογικο.'' μονολογησε και αφησε την σακουλα με τα γλυκα στο πατωμα διπλα της.

Τον κοιταξε και του χαμογελασε παλι.Σαν να της ειχε πει το πιο ομορφο πραγμα στον κοσμο.

''Σε εκεινο το σπιτι στην Αλλονησο ζουσε μονιμα η γιαγια μου, δεν της αρεσε η πολη και ετσι εγκατασταθηκε μονιμα εκει.Θυμαμαι οτι ειχε εξι μεγαλες βιβλιοθηκες, ολες εφταναν μεχρι το ταβανι και και χρησιμοποιουσε σκαλα για να πιασει μερικα.Ειχε και ενα πικ απ,ακουγε παντα εκεινους τους δισκους, με ο,τι μπορεις να φανταστεις.Τελευταια φορα πηγαμετο καλοκαιρι πριν οριστικοποιηθει το διαζυγιο των γονιων μου, ειχε παρει εκεινον τον γαλαζιο δισκο, δεν θυμαμαι καθολου τι ηταν,ενα τραγουδι πολυ απαλο, μια γυναικεια φωνη σχεδον αγγελικη''αναπολει και ο Ορεστης την χαζευει.
Σιωπα για λιγο και κλεινει τα ματια.

''Ξερεις οτι στην μυθολογια εισαι παντρεμενος με την Ερμιονη;''τον ρωτα σε ασχετο χρονο.
''Οχι'' της απαντα και το βρισκει περιεργο.

''Το βρισκω πολυ σωστο αν με ρωτας γιατι απο οτι φαινεται ειναι καρμικο μου να θελω παντρεμενους'' αστειευεται και ο βιολιστης αναρωτιεται τι πρεπει να κανει για να εμφανισει αυτη της πλευρα.

''Ξερεις ποια ειναι η ειρωνια με εμας;'' τον ρωτα παλι.
''Δεν νυσταζεις δικηγορινα;''
Ισως δεν επρεπε να της δωσω 4 σοκολατακια.

''Στην Μυθολογια η Κυβελη ηταν η θεα της ζωης, η παμμητωρ, ενω ο Ορεστης σκοτωσε την μητερα του, ποσο περιεργο ειναι αυτο;'' γελαει παλι και ο βιολιστης αναλογιζεται οσα του ειπε.

''Που τα διαβασες αυτα;''
''Στα βιβλια φυσικα''αποκρινεται.

''Διαβαζεις πολυ'' συμπεραινει και κοιτα τα χειλη της να ανοιγοκλεινουν καθως αναπνεει.

''Αν δεν διαβαζα τοσο ισως να ημουν πιο ευτυχισμενη.'' μουρμουριζει.
''Τι εννοεις;'' γερνει κι αλλο προς το μερος της.
Το φως απο το πορτατιφ του μονο σκιες ριχνει στο προσωπο της.

''Διαβασα Kaur Rapi, Τολστοι,Τσεχωφ,Τζειν Οστεν,οτιδηποτε ερωτικο και αν σκεφτεις το εχω διαβασει!Βαμβουνακη, Οικονομου, τις επιστολες του Σεφερη.Τα παντα ολα!Και ξερεις τι ; Καλυτερα να μην το ειχα κανει.''
Κανει μια παυση μα ο Ορεστης δεν μιλαει.

Τα ματια της γυαλιζουν και παιρνει μικρες ανασες.
''Ολοι αυτοι εξυψωσαν τον ερωτα με τον δικο τους τροπο.Μα μου εδειξαν οτι εν τελει γινεται αγαπη, και ολος αυτος ο πονος αξιζει.''

Τον κοιτα στα ματια.Το σκουρο γαλαζιο και το πρασινο της πλεον φαινονται ιδια.
Εκεινος μαγεμενος, σχεδον δεν αναπνεει και αναμενει την επομενη λεξη της.

''Και τωρα να' μαι Ορεστη.Εκανα τα παντα για αυτο τον ερωτα.Πονεσα, θυσιασα και θυσιαστηκα, που ειναι η αγαπη τωρα;''
Δηλαδη τωρα θα μου πει για τον αλλον;

''Αποκλειεται να μην σε αγαπαει Κυβελακι.'' της λεει και το εννοει, αν και εχει απογοητευτει πληρως.
Γελαει ξανα και ρουφαει τα δακρυα της.
''Που ειναι η δικη μου αγαπη εννοω, βιολιστη της κακιας ωρας!'' σκουπιζει τα ματια της και τον κοιτα εντονα.Μονο η ανασα του που κοβεται μπορει να ακουστει.

''Τι εννο-''
''Κανενα απο ολα αυτα τα υπεροχα κλασικα βιβλια δεν με προειδοποιησε οτι μπορει το ατομο που θα ερωτευτω οσο κανενα αλλο, μια μερα να γινει σκονη.''

Ο Ορεστης εχασε το μυαλο του.
Πεθανε ο παντρεμενος;
''Γιατι να γινει σκονη;''
''Δεν ξερω Ορεστη, εσυ θα μου πεις, εσυ τον εκανες σκονη.''

Για λιγο δεν αναπνεει.
Αυτο ειναι ερωτικη εξομολογηση;Θα το θυμαται αυριο;

Κοιταζει το μπερδεμενο του υφος και γελαει.
Ανοιγει τα χερια της και του κανει νοημα να την αγκαλιασει.Ο βιολιστης υπακουει και την τραβαει πανω του, το προσωπο της στην καμπυλη του λαιμου του και το σωμα της να ζεσταινει το δικο του.
Η κανελα την τυλιγει αργα και σταθερα σε μια ομορφη θαλπωρη.

''Αχ Ορεστη μου'' μονολογει με παραπονο και τυλιγει το ενα της χερι γυρω του κρατωντας σφιχτα το υφασμα της μπλουζας του σαν να επροκειτο να φυγει.

Ο Ορεστης τα'χασε.
Ποτέ αλλοτε δεν ειχε προφερει το ονομα του με τετοια τρυφεροτητα.Το ονοματικο συνολο τον τσακισε.Ξεροβηχει και χαιδευει απαλα την πλατη της.Ακουμπα τα χειλη του στα μαλλια της, μυριζουν το σαμπουαν του.

''Μπορεις να το ξαναπεις αυτο;'' ρωτα αυθορμητα και για λιγο ευχεται να μην το ειχε κανει.
Νιωθει ομως τα χειλη της να σχηματιζουν ενα χαμογελο πανω στο δερμα του.

''Ορεστη μου...''

Ασθμαινει βαθια.
Αναθεματισμενη δικηγορινα.

Οταν πεθαινουμε, πρωτα χανουμε την οραση μας,
επειτα την οσφρηση,
μετα την γευση,
υστερα την αφη,
τελος την ακοη.

Το να παρομοιασω τον ερωτα με τον θανατο μου φανηκε παραλογο, για πολλους λογους.
Κυριως ομως γιατι ο ερωτας σε κανει να νιωθεις ζωντανος.

Απο ολα τα ταξιδια και τους κινδυνους του Οδυσσεα στον πηγαιμο για την Ιθακη,
ξεχωρισα το τελευταιο.
Η τελευταια τιμωρια του βασιλια, για την υβρη του στην Τροια, δεν ηταν η Καλυψω,
αλλα η Πηνελοπη.

Γιατι αν η Ιθακη ειναι ο προορισμος σου,
τοτε η Πηνελοπη ειναι ο καθρεφτης σου.
Οσα εισαι, νιωθεις και θελεις.
Και τοτε θα δεις, στην αντανακλαση σου, οτι ο ερωτας που τοσο αγαπησες,
σε νεκρωνει.

Γιατι δεν σε βλεπεις, δεν σε ακους, δεν σε αισθανεσαι πια.
Αν δεν γνωρισεις τον εαυτο σου, δεν θα φτασεις ποτε στον προορισμο σου,

γιατι η Ιθακη,
ειναι μεσα σου.

Ciao Bellas!!

Πως ειστε τι κανετε;

Πως σας φανηκε;

Ειδαμε απ'ολα σχεδον.
Αρχικα Ιφιγενεια Δημητρης και το μεγαλο τους παρελθον

Μετα ειδαμε μια συνηθισμενη εξοδο (ταυτιστηκα πολυ και προτεινω το μαγαζι,ειναι στα ανω πατησια)

Λιγο απο ολους.Και φυσικα Σπυρο γιατι τον αγαπω.

Μα πιο πολυ ειδαμε Ορεστη και Κυβελη...

Αφιερωμενο στην akalatifash
Ανυπομονω να παμε για καφε λατρεμενη.

Και φυσικα στην Kleio_elef
Στο μυαλο μου δεν γινεται να λειπεις απο κανενα μου βιβλιο.

Τι θα γινει στο επομενο;
Καλα ρητορικη ερωτηση, δεν λεω τιποτα.

Φιλια πολλα και καλη δυναμη!

Σας αγαπω πολυ

xxxΜαγδαxxx