Solmi... ✩

[...]

Φόρεσα αυτά εδώ:

Και από πάνω αυτό το coat:

Και αφού ήμουν έτοιμη, πήγα να κάνω makeup.

Το makeup βγήκε κάπως έτσι:

Και αφού ολοκλήρωσα με όλα, πήγα να ισιώσω λίγο παραπάνω τα μαλλιά μου.

Πήρα το τσαντάκι μου, φόρεσα τα γυαλιά ηλίου στο κεφάλι και πήγα στην Seola.

Αναρωτιέμαι...

Πως να είναι αυτός? Θα της φέρεται όντως καλά?

Μπήκα μέσα στο βρουμ βρουμ μου και ξεκίνησα να οδηγώ.

[...]

Sol: Γεια σας γεια σας!

Λέω χαλαρά και αγκαλιάζω την Seola.

Ξαφνικά εμφανίζεται και το αγόρι της.

Sol: Ώστε εσύ είσαι ο περίφημος Baekhyun για τον οποίο μου μιλάει η αδερφούλα μου. Λοιπόν δεν σε περίμενα έτσι.

Γυρίζω και κοιτάω την Seola.

Sol: Ωραίο γούστο έχεις! Μπράβο ρε!

Της λέω.

Sol: Έφερα κάτι γλυκά για το καλό. Επιτρέψτε μου να πάω μισό λεπτό στην κουζίνα να τα αφήσω.

Seola... ♡

Η Sol φεύγει και ο Song με κοιτάζει αγριεμένα.

Ωχ.

Sk: Ποιος είναι αυτός ο Baekhyun?

Seol: Εσύ. Κάπως πρέπει να καλύψω την ταυτότητα σου ξέρεις.

Sk: ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ-

Ξαφνικά σταματάει και περνάει τρυφερά το χέρι του πίσω από την μέση μου.

Μάλιστα, θα παίξουμε και θέατρο μπροστά στην Sol τώρα.

Sol: Συγγνώμη για την καθυστέρηση. Cheon Solmi, χάρηκα για την γνωριμία Baekhyun.

Sk: Ναι κι εγώ κι εγώ!

Seol: Εγώ λέω να καθίσουμε σιγά σιγά.

Έγνεψαν και καθίσαμε όλοι στο τραπέζι.

Είχαμε καθίσει σε σχήμα τρίγωνου.

H Sol απέναντι από τον Song και εγώ απέναντι τους.

Κάθισα αμίλητη για να δω πως θα πάει. Ελπίζω να πιάσει το νόημα ο Song και να μην δώσει τα αληθινά του στοιχεία.

Sol: Και με τι ασχολείσαι Baekhyun?

Ρώτησε η Sol τρώγοντας λίγο από την σαλάτα.

Sk: Έχω δική μου επιχείρηση στην Αγγλία.

Sol: Επιχείρηση στην Αγγλία? Ενδιαφέρον.

Sk: Εσύ με τι ασχολείσαι?

Sol: Είμαι αστυνομικός και ανακρίτρια.

Απάντησε και ξαφνικά ο Song αρχίζει να πνίγεται.

Sk: Αστυνομικίνα εε? Δεν μου είχε πει τίποτα η αδερφούλα σου.

Είπε και με κοιτάζει με ένα δολοφονικό βλέμμα, το οποίο ελπίζω να μην πήρε χαμπάρι η Sol.

Sol: Δεν χρειαζόταν, θα το μάθαινες ούτως ή άλλως κάποτε. Λοιπόν για πες μου. Πως τα πάτε τα δυο σας?

Seol: Sol...

Sol: Shh μιλάω...

Ο Song με κοίταξε και ξανά έστρεψε το βλέμμα του στην Sol.

Sk: Πολύ καλά. Για αυτό θέλω να την παντρευτώ.

Sol: Το μόνο που ξέρω είναι ότι τα έχετε 6 χρόνια. Πως γνωριστήκατε?

Όχι... Αυτό είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα... Εύχομαι να βρει καμιά καλή δικαιολογία για να πει ο Song...

Sk: Λοιπόν... Όλα ξεκίνησαν όταν την πρωτοείδα σε ένα κλαμπ. Τότε είχε μόλις αρχίσει να τραγουδάει νομίζω. Με μάγεψε η φωνή της. Έτσι αποφάσισα να της μιλήσω.

Sol: Μμμ cute. Έχει όντως πολύ ωραία φωνή.

Μου χαμογέλασε.

Sol: Μην μου την πληγώσεις. Πρόσεχε την. Είναι η μοναδική οικογένεια που έχω και θέλω να είναι ευτυχισμένη. Είναι πολύ ευαίσθητη και σπάει η καρδιά μου όταν δεν την βλέπω καλά.

Sk: Ναι βέβαια! Μείνε ήσυχη.

Ο Song γυρνάει και με κοιτάει πιο δολοφονικά και πρέπει να κάνω κάτι οπωσδήποτε.

Κάνω νόημα διακριτικά στην Sol ότι πλησιάζει η βάρδια μου στο μπαρ.

Από ότι φαίνεται το κατάλαβε.

Sol: Λοιπόν χάρηκα για την γνωριμία Baekhyun, αλλά εγώ να πηγαίνω τώρα. Seola, θα έρθεις μαζί μου να μου κάνεις παρέα?

Seol: Ναι. Baekhyun, θα αργήσω να γυρίσω. Θα τα πούμε το πρωί!

Μου χαμογέλασε και με φίλησε στα χείλη μου.

Πόσο καιρό είχε να το κάνει αυτό?...

[...]

Seol: Και πως σου φάνηκε ο Baekhyun?

Sol: Ομορφούλης και καλούλης.

Solmi... ✩

Ψέματα...

Παρόλο που φαινόταν καλούλης, κάτι κρύβει. Τα λόγια δεν λένε πολλά, αλλά το βλέμμα λέει.

Θα το παίξω χαζή προς το παρόν.

Seola... ♡

Seol: Όντως είναι.

Έγνεψα καταφατικά.

Sol: Φαίνεται πως σε αγαπάει και τον αγαπάς και εσύ...

Είπε και μου χαμογέλασε.

Αχ και αν ήξερες τα ζόρια που περνάω μαζί του, αδερφούλα μου.

Και μόνο ζόρια περνάω?

Το να είσαι μαζί του είναι ένα ολόκληρο βάσανο.

Seol: Για να τα έχουμε για 6 χρόνια...

Κότσαρα ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

Sol: Χαίρομαι πολύ για εσένα. Άντε με το καλό να γίνω και εγώ θεία.

Ας ελπίσουμε όχι.

Δεν λέω πως δεν θέλω να γίνω κάποτε μητέρα στο μέλλον, απλά δεν θέλω να κουβαλάω τα παιδιά αυτού του ηλίθιου.

Sol: Τέλος πάντων, δεν μου είπες ποτέ τον λόγο γιατί αφήσαμε τον Baekhyun σου μόνο του.

Άλλαξε θέμα, κοιτώντας με με περιέργεια.

Seol: Η βάρδια μου αρχίζει σε λίγο και σε θέλω εκεί μαζί μου.

Sol: Θα σε ακούσω να τραγουδάς? Τι ωραία, τι καλά!

Με πείραξε.

Γέλασα λιγουλάκι.

Ευτυχώς που έχω και την Solmi ως αδερφή μου και με κάνει να νιώθω καλύτερα.

[...]

Seol: Φτάσαμε.

Sol: Ωραίο μέρος.

Γύρισε και με κοίταξε.

Sol: Εγώ τώρα τι θα κάνω?

Seol: Θα κάτσεις κάπου εδώ κοντά και θα καμαρώνεις το γεγονός πως είσαι όμορφη.

Sol: Και θα είμαι η νούμερο ένα φαν σου. Μην ξεχνάμε το πιο σημαντικό.

Seol: Και αυτό επίσης.

Πειράξαμε η μια την άλλη και αρχίσαμε να γελάμε.

Sol: Καλή επιτυχία πάντως. Μιας που δεν θα την χρειαστείς. Έχεις ήδη φωνή σειρήνας.

Της χαμογέλασα, με κατεύθυνση το καμαρίνι μου.

Εκεί τσέκαρα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Φορούσα ένα μακρύ μαύρο φόρεμα που κάλυβε το περισσότερο από το σώμα μου, λόγω της ανασφάλειας που έχω με αυτό το θέμα.

Φορούσα αυτό το φόρεμα:

Το οποίο συνδύασα με αυτά τα σκουλαρίκια και αυτό τον κολιέ:

Έπιασα τα μαλλιά μου σε μια χαμηλή αλογοουρά και ξανακοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Έτσι έπιασα τα μαλλιά μου:

Το μακιγιάζ για άλλη μια φορά έτυχε πάλι να βγει το συγκεκριμένο μακιγιάζ που κάνω όταν βάφομαι:

Νιώθω πιο πολύ σαν να πηγαίνω σε καμιά πολυτελή κηδεία αντί για τραγουδίστρια, αλλά υγεία πάνω από όλα.

Αναστέναξα και μετά βγήκα από το καμαρίνι μου, κλείνοντας την πόρτα από πίσω μου.

Στον δρόμο μου για την σκηνή χαιρέτησα όποιον γνωστό έτυχα.

Όταν επιτέλους έφτασα και ανέβηκα πάνω στην σκηνή, πήρα μια βαθιά ανάσα, πιάνοντας το μικρόφωνο.

Τα φωτά τότε αρχίσαν να χαμηλώνουν και ένας προβολέας άρχισε να φέγγει πάνω μου.

Έκλεισα τα μάτια μου και ξεκίνησα να τραγουδάω.

Ευτυχώς που δεν είναι ο Song εδώ και μπορώ να κάνω την δουλειά μου με την ησυχία μου και χωρίς να τον σκέφτομαι.