Seola... ♡

*3 days and 11 hours later*

Ξύπνησα λόγω του εκνευριστικού ήχου του ξυπνητηριού που είχα βάλει για να με ξυπνήσει.

Σήμερα με έπιασε ύπνος κάπου κοντά στις 7:00 το οποίο σημαίνει πως κοιμήθηκα μόνο πέντε ώρες, οι οποίες δεν μου είναι αρκετές για να θεωρήσω τον ύπνο μου καλό.

Πόσος καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που κοιμήθηκα σαν φυσιολογικός άνθρωπος?...

Γιατί σίγουρα έχουν περάσει μήνες, εδώ ακόμα και χρόνια...

Αναστέναξα, αρπάζοντας το κινητό μου από το κομοδίνο και κλείνοντας το ξυπνητήρι, τσεκάροντας την ώρα.

12:00 ακριβώς.

Και ώρα για μεσημεριανό.

Σηκώθηκα σαν το ζόμπι από το κρεβάτι, παραπατώντας μέχρι το μπάνιο.

Εκεί έκανα την γνωστή μου ρουτίνα και μόλις τελείωσα βάφτηκα.

Μόλις βγήκα από το μπάνιο φόρεσα όποιο συνολάκι βρήκα πρώτο και μετά άρπαξα την χτένα μου για να χτενίσω τα μαλλιά μου.

Το συνολάκι και το μακιγιάζ ( χωρίς την τσάντα ) :

Το μαλλί ( μαζί με τα γυαλιά ) :

Εκεί που χτένιζα τα μαλλιά μου κοιτώντας τα μαύρα μου τα χάλια στον τεράστιο καθρέφτη που είχε η κρεβατοκάμαρα, ξαφνικά ακούστηκε ένας χτύπος στην πόρτα.

Τώρα ποιος να μου χτυπάει την πόρτα μεσημεριάτικα?

Λες να είναι καμιά υπηρεσία δωματίου που ήρθε για να ελέγξει άμα κρατάμε το δωμάτιο καθαρό?

Σηκώθηκα αργά αργά από το κρεβάτι με κατεύθυνση την πόρτα.

Μόλις τώρα διαπίστωσα πως είμαι μόνη μου στο δωμάτιο και πως ο Hyunjin λείπει.

Το οποίο μου προκαλεί τεράστια μοναξιά.

Μπορεί να ακουστεί κουλό αυτό που θα πω και το ξέρω πως εγώ και ο Hyunjin μοιραζόμαστε το ίδιο δωμάτιο εδώ και λίγες μέρες, αλλά έχω ήδη συνηθίσει την παρουσία του, όσο τρελό και ακούγεται αυτό.

Τέλος πάντων...

Seol: Ποιος είναι?

Ρώτησα και δεν πήρα απάντηση.

Λες τα παιδιά να μου κάνουν καμιά φάρσα?

Αναρωτήθηκα, ανοίγοντας την πόρτα ένα τσικ, με αποτέλεσμα το κεφάλι μου να προεξέχει λίγο αλλά αρκετά για να βλέπω.

Skz: ΕΚΠΛΗΞΗ!

Φώναξαν τα αγόρια κάνοντας στην άκρη λες και ήθελαν να παρατηρήσω κάτι.

Και τότε τι να δω?

Seol: Solmi?! Jeongin?!

Τσίριξα, μένοντας να κοιτάω την αδελφή μου και τον Jeongin για κάμποση ώρα έτσι ώστε να σιγουρευτώ ότι είναι οι αληθινοί.

Μόλις σιγουρεύτηκα αρκετά, βγήκα από το δωμάτιο και τους έκανα μια τεράστια αγκαλιά.

Seol: Παιδιά! Επιτέλους ήρθατε!

Τους άφησα, γυρνώντας να κοιτάξω τα αγόρια.

Seol: Γιατί δεν με ενημερώσατε για την κατάσταση των παιδιών και πως θα έρθουν σήμερα?

Ρώτησα με σηκωμένο φρύδι.

Fx: Γιατί θέλαμε να σου κάνουμε έκπληξη! Ήτανε δική μου ιδέα!

Έδειξε τον εαυτό του ο Felix χαμογελώντας.

Seol: Πολύ γλυκό εκ μέρους σας, αλλά τα γενέθλια μου ήτανε πριν δυο μήνες...

Τους πληροφόρησα και οι περισσότεροι ( τα αγόρια ), έμειναν να με κοιτάνε.

Bc: Και γιατί δεν μας είπες τίποτα?

Ρώτησε ο Chan.

Seol: Γιατί δεν είμαι και πολύ άτομο των εκπλήξεων να γιατί...

Χαμογέλασα απολογητικά στα παιδιά.

 Seol: Εντωμεταξύ, hyung πως είσαι?

Γύρισα να κοιτάξω τον Jeongin ο οποίος χαμογέλασε.

I.n: Μια χαρούλα! Με την βοήθεια της Sol είχα γρήγορη ανάρρωση! Λογικά πέρασα μια μικρή ιωσούλα!

Απάντησε και κάναμε χειραψία.

Τότε στράφηκα προς το μέρος που στεκόταν η Solmi, τραβώντας την για άλλη μια αγκαλιά.

Seol, Sol: Μου έλειψες!

Είπαμε και οι δυο ταυτόχρονα και αρχίσαμε να γελάμε.

Seol: Το Μιλάνο παραλίγο να καταντήσει βαρετό χωρίς εσένα!

Έσφιξα την Solmi περισσότερο στην αγκαλιά μου.

Sol: Το καλό είναι πως ο Jeongin βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από όταν ήταν άρρωστος, αλλά ναι, χαίρομαι που επιτέλους είμαστε όλοι μαζί!

Είπε η Solmi και μου χαμογέλασε και μετά από κάμποση ώρα αγκαλίτσας την άφησα για να χαιρετήσει τα αγόρια.

Ήδη νιώθω τον εαυτό μου να χαμογελάει με την παρουσία της Sol και χαίρομαι φουλ που έχει ξαναενωθεί το gang.

Το ξέρω πως είπα πως δεν είμαι και η μεγαλύτερη φαν των εκπλήξεων αλλά αυτή παίζει να είναι η καλύτερη έκπληξη που μου έχουν κάνει μέχρι στιγμής.

Τέλεια θα περάσουμε όλοι μας σήμερα στο Μιλάνο.

Jeongin... ♤

I.n: Seola θα σε απογοητεύσω λίγο αλλά θέλω να της δείξω το Μιλάνο... Της το χρωστάω...

Είπα και χαμογέλασα.

Seol: Και γιατ- Ναι όχι έχεις δίκιο. Άμα δεν της δείξεις εσύ το Μιλάνο τότε ποιος θα το κάνει? Εγώ?

Φάνηκε λίγο ειρωνικό αλλά εντάξει...

Seol: Καλά, σου δίνω την άδεια αλλά να την προσέχεις.

Της χαμογέλασα και έγνεψα.

I.n: Μην αγχώνεσαι.

Sol: Τέλεια, επειδή βλέπω με περιμένει μεγάλη μέρα, λέω να πάω να κοιμηθώ για λίγες ώρες γιατί είμαι πτώμα.

Είπε και χασμουρήθηκε.

Bc: Jeongin, είναι όλα τα δωμάτια δίκλινα και είστε οι μόνοι που απομείνατε οπότε καταλαβαίνεις...

 I.n: Εγώ δεν έχω πρόβλημα.

Sol: Εντάξει ούτε εγώ.

Bc: Ωραία, καλό αυτό.

Μας έδωσαν το κλειδί και πήγαμε στο δωμάτιο μας.

Ήταν τεράστιο όμως ήταν δίκλινο. Καλά όχι ότι με πειράζει. Ούτως ή άλλως τις προηγούμενες μέρες μαζί κοιμόμασταν δεν είναι ότι νιώθω άβολα ή κάτι.

Τακτοποίησα τις βαλίτσες μας σε μία άκρη και πήγα να ελέγξω αν είναι όλα εντάξει στο δωμάτιο.

 I.n: Ε κοπελιά, πάω μια στα αγόρια να τους δώσω κάτι κι έρχομαι.

Μέχρι να γυρίσω είχε πέσει και είχε κοιμηθεί. Φαινόταν κουρασμένη αλλά και πάλι ήταν όμορφη.

Έβγαλα προσεκτικά τις μπότες της και την σκέπασα. Πρέπει να ήταν τόσο κουρασμένη που δεν άλλαξε καν.

Δεν ήθελα να φύγω από δίπλα της για αυτό και αποφάσισα να κάτσω δίπλα της.

Chan... ♦

Seol: Ωραία, τώρα που έφυγε κάποιος να μου εξηγήσει τι συμβαίνει με αυτούς τους δυο.

Sm, Fx, Cb, Lk: Αν μάθεις πες και σε εμάς.

H: Εγώ πιστεύω ότι κάτι γίνεται... Αν όχι από την πλευρά της Sol τότε σίγουρα από την πλευρά του Jeongin.

Seol: Ας κάνει ότι θέλει μόνο να μην μου την πληγώσει.

Bc: Πίστεψε με θα είναι μια χαρά! Μην τον φοβάσαι τον Jeongin.

Solmi... ✩

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και από το παράθυρο είδα ότι ο ήλιος έχει πέσει.

Σηκώθηκα σιγά σιγά και πήγα στο μπαλκόνι να απολαύσω την θέα. Ήταν μαγευτική.

Μόλις πρόλαβα ηλιοβασίλεμα στο Μιλάνο.

I.n: Ξύπνησες?

Ακούω την φωνή του Jeongin και γυρνάω να τον κοιτάξω.

Sol: Από ότι βλέπεις!

Γέλασα και συνέχισα να θαυμάζω την θέα.

Κάθισε δίπλα μου και το παρακολουθούσαμε μαζί.

Τότε παρατήρησα ότι δεν είχα αλλάξει προηγουμένως.

Sol: Θα μπορούσες μήπως να γυρίσεις ή να πας κάπου αλλού για να αλλάξω?

I.n: Ναι φυσικά. Θα είμαι στα παιδιά όταν τελειώσεις τηλεφώνησε μου.

 Sol: Οκ!

Έφυγε και άρχισα να ψάχνω outfit για την πρώτη μου νύχτα εδώ.

Κατέληξα σε αυτό εδώ:

Όμως πρώτα πήγα να κάνω ένα γρήγορο μπάνιο.

Στην συνέχεια έχουμε αυτό το μακιγιάζ:

Και αυτό το hairstyle:

Όταν ήμουν πλέον έτοιμη, φόρεσα το bubblegum άρωμα μου και τηλεφώνησα στον Jeongin να έρθει.

Jeongin... ♤

Μετά το τηλεφώνημα της γύρισα στο δωμάτιο για να ντυθώ κι εγώ.

Της χτύπησα πόρτα και όταν μου άνοιξε ειλικρινά προσπάθησα να μην δείξω τι αισθανόμουν εκείνη την στιγμή.

I.n: Ουάου, είσαι πανέμορφη!

Χαμογέλασα και πέρασε μια τούφα πίσω από το αυτί της.

Sol: Ευχαριστώ! Πάω στην Seol να την δω και όταν τελειώσεις και εσύ έλα από τα παιδιά.

Έγνεψα και αφού πήρε το τσαντάκι της έφυγε.

Είναι πραγματικά το πιο όμορφο πλάσμα που έχω δει σε ολόκληρη την ζωή μου.