𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐅𝐈𝐕𝐄
Seola... ♡
Μετά την κλήση μου με την Solmi, νιώθω πολύ περίεργα.
Από την άλλη όμως, καθώς θέλω να μάθω περισσότερα για τον θάνατο των γονιών μας, σκέφτηκα να την βρω.
Και αυτό θα έκανα.
Πέταξα κάτι πάνω μου στα γρήγορα, πήρα κλειδιά και αλλά απαραίτητα μαζί μου, φεύγοντας από το σπίτι και κλειδώνοντας την πόρτα από πίσω μου.
Άντε τώρα να σκεφτούμε που θα μπορούσε να είναι η Solmi.
Η λογική μου μου έλεγε να πάω σπίτι της.
Μπήκα στο βρουμ βρουμ μου, βάζοντας τέρμα τα γκάζια από το σπίτι μου προς το δικό της.
Μόλις έφτασα σπίτι της, πετάχτηκα έξω από το ντιτ ντιτ μου, βγάζοντας τα έξτρα κλειδιά που μου είχε δώσει η Solmi για διάφορες αλλά σημαντικές περιπτώσεις.
Ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα.
Seol: Solmi?
Κάλεσα το όνομα της, εξαιρώντας το γεγονός πως η πόρτα ήταν κλειδωμένη πριν και θα μπορούσε να ήταν στην δουλειά.
Μήπως να κλείδωσε για περισσότερη ασφάλεια?
Seol: Solmi? Εγώ είμαι. Που είσαι?
Δεν πήρα απάντηση, για αυτό έψαξα το σαλόνι και την κουζίνα.
Τίποτα.
Μήπως να κοιμάται και να γιατί δεν με άκουσε?
Ανέβηκα τα σκαλιά του πάνω ορόφου, χτυπώντας και μετά ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου της.
Seol: Solmi? Είσαι εδώ?
Ρώτησα πιο δυνατά, αρχίζοντας να νευριάζω.
Seol: Solmi, αν όντως είσαι εδώ και δεν μου απαντάς και μου κρύβεσαι έτσι για την πλάκα, να ξέρεις πως δεν είναι αστείο.
Φώναξα αγανακτισμένη, ανάβοντας τα φώτα του δωματίου της και κοιτώντας τριγύρω.
Η Solmi άφαντη.
Τώρα να γυρίσω σπίτι ή να μείνω και να περιμένω μέχρι να γυρίσει?
Τελικά επέλεξα να γυρίσω σπίτι.
Κλείδωσα καλά καλά το σπίτι της, μπαίνοντας στο αυτοκίνητο μου.
Προτού ξεκινήσω να οδηγώ για πίσω στο σπίτι μου, από το άγχος μου παίζει να την πήρα πάνω από εκατό τηλέφωνα.
Αλλά όλα μου έβγαζαν τηλεφωνητή.
Seol: Solmi, πέρασα πριν λίγο από το σπίτι σου για να μιλήσουμε για την υπόθεση των γονιών μας αλλά δεν σε βρήκα εκεί. Όταν δεις τις κλήσεις μου σε παρακαλώ πάρε με τηλέφωνο. Ανησυχώ για εσένα.
Έστειλα φωνητικό και άρχισα να οδηγώ, τσεκάροντας το κινητό μου κάθε πέντε λεπτά, μην τυχόν έχασα καμιά κλήση ή μου έστειλε κανένα μήνυμα η Solmi, αλλά νιετ.
Εδώ παραλίγο να τρακάρω, αλλά και πολύ με ενδιέφερε το βρισίδι των άλλων οδηγών αυτή τη στιγμή.
Το μόνο πράγμα που με ένοιαζε ήταν το αν είναι καλά η αδελφή μου ή όχι.
Μπήκα σπίτι, όπου πήρα την Solmi κλήση για άλλη μια φορά, κάνοντας τον σταυρό μου.
Προσεύχομαι στους θεούς αυτή τη φορά να απαντήσει.
Όμως ήτανε μάταιο.
Ένα πράγμα μου είχε απομείνει.
Ξεκίνησα να πληκτρολογώ τον αριθμό της αστυνομίας.
Περίμενα και περίμενα.
Ώσπου μου απάντησαν.
Άρχισα να τους εξηγώ το όλο θέμα με την Solmi, χωρίς να πάρω ανάσα.
Έμεινα με την απάντηση τους.
Μου εξήγησαν πως η βάρδια της Solmi είχε ήδη τελειώσει και πως έπρεπε να περάσουν τουλάχιστον 48 ώρες για να μπορεί να αποκαλείται ένα θύμα εξαφανισμένο.
Και κάπως έτσι μου το έκλεισαν.
Και γαμώ την αστυνομία μου μέσα.
Εδώ περίμενα πως θα νοιάζονταν λίγο παραπάνω για άλλη μία αστυνομικό.
Τόσα πολλά για να αποκαλούνται αστυνομικοί αυτοί οι άνθρωποι.
Έχοντας το άγχος, το στρες και την αγανάκτηση να με έχουν κυριεύσει τελείως, ξεκίνησα να τραβάω με δύναμη τα μαλλιά μου.
Γιατί να συμβαίνουν όλα τα κακά σε εμένα και στην οικογένεια μου?
[...]
Μετά από ώρες γεμάτες με κλάμα, ανάγκασα τον εαυτό μου να βγει έξω.
Χρειαζόμουν καθαρό αέρα, για αυτό πήγα σε ένα παρκάκι εδώ κοντά στην γειτονιά μου.
Εκεί έκατσα σε ένα παγκάκι, βγάζοντας από την τσέπη μου το πακέτο με τα τσιγάρα μου μαζί με τον αναπτήρα μου.
Άναψα ένα, τοποθετώντας το στα χείλη μου.
Δεν θα αποκαλούσα τον εαυτό μου μανιακή καπνίστρια, καθώς καπνίζω όταν μου είναι μόνο αναγκαίο.
Εκεί που έβριζα τα πάντα, μαζί με την ζωή γενικά από μέσα μου, ξαφνικά δέχομαι τηλεφώνημα από κάποιον.
Ελπίζοντας πως είδε επιτέλους της αναπάντητες μου η Solmi, το σήκωσα αμέσως.
???: Τόλμησε να μπλέξεις την αστυνομία και θα το πληρώσεις πολύ ακριβά.
Ακούστηκε μια αντρική φωνή, η οποία μου ήτανε άγνωστη.
Αυτός τώρα τι σκατά θέλει?
Δεν πρόλαβα καν να του τα ψάλλω, διότι ο πολύ ασεβής κυριούλης μου το έκλεισε στα μούτρα.
Τότε το μυαλό μου άρχισε να παίρνει ξαφνικές στροφές.
Και αν η αδελφή μου κινδυνεύει λόγω αυτού του τύπου?
Όταν καταφέρω και μάθω ποιος απήγαγε την Solmi, θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα.
Solmi, θα κάνω τα πάντα για να σε βρω και να σε σώσω.
Ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα ρισκάρω την ζωή μου για εσένα.
Οποίος και να είναι, τα βάζει με την λάθος αδελφή.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top