Seola... ♡

Έχοντας κατεβεί προσεκτικά τα σκαλιά και έχοντας φτάσει στον κάτω όροφο, ήμουνα πολύ κοντά στο να φύγω από το ξενοδοχείο χωρίς να με παρατηρήσουν τα παιδιά.

Όσο και να τους συμπαθώ, ήθελα να διασκεδάσω μόνη μου απόψε και χωρίς κανέναν να μπαίνει ανάμεσα στην διασκέδαση μου.

Εκεί που ήμουν έτοιμη να βγω έξω από το ξενοδοχείο, ξαφνικά ακούγεται μια γνώριμη αντρική φωνή από πίσω μου.

Hj: Που νομίζεις ότι θα πας τόσο προκλητικά ντυμένη?

Μα φυσικά έπρεπε να με πάρει χαμπάρι ο Hyunjin γιατί το σύμπαν με μισεί.

Γύρισα να τον κοιτάξω.

Seol: Σε στριπτιντζάδικο. Εσύ που νομίζεις ότι πάω?

Τον ρώτησα ψυχρά, σηκώνοντας το φρύδι μου.

Hj: Όπου και να πας, δεν μπορώ να σε αφήσω να πας μόνη σου. Ειδικά έτσι ντυμένη.

Κούνησε το κεφάλι του και εγώ άρχισα να νευριάζω.

Seol: Επειδή φαίνομαι αδύναμη, δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, Hyunjin. Είμαι δολοφόνος για πολλούς λόγους.

Πείσμωσα, πιστεύοντας πως θα με άφηνε στην ησυχία μου, αλλά αυτός μου έπιασε το χέρι, σύροντας με έξω από το ξενοδοχείο.

Seol: ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?! ΑΣΕ ΜΕ!

Τσίριξα.

Δεν μου απάντησε.

Seol: Μπορώ να σε καταγγείλω στην αστυνομία για απόπειρα βιασμού ξέρεις.

Τον απείλησα, αλλά πάλι δεν απάντησε.

Άρχισα να νευριάζω ολοένα και περισσότερο.

Seol: ΒΟΗΘΕΙΑ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΒΙΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΙΑΣΕΙ!

Φώναξα, ελπίζοντας πως αυτή τη φορά θα σταματήσει να μου κρατάει το χέρι.

Γύρισε να με κοιτάξει, εξίσου εκνευρισμένος.

Hj: Θα το βουλώσεις επιτέλους? Έχεις καταντήσει ενοχλητική.

Με αγριοκοίταξε και εγώ γέλασα.

Seol: Αα, δηλαδή παλιά δεν με έβρισκες σπαστικιά? Άμα όχι και πως με έβρισκες?

Τον πείραξα, κοιτώντας τον με ένα πονηρό χαμόγελο.

Κοκκίνισε, πράγμα που με έκανε να χαμογελάσω στον εαυτό μου.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά για έναν περίεργο λόγο μέσα μου ένιωθα ένα αίσθημα υπερηφάνειας ξέροντας πως είμαι εγώ ο λόγος γιατί έχει κοκκινίσει.

Για έναν άλλο περίεργο λόγο, ήθελα να φιλήσω το μάγουλο του για να δω πως θα αντιδράσει...

Αλλά γιατί πρέπει να τηρήσω την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου, συγκρατήθηκα.

 Seol: Εντωμεταξύ, σε ποιο καλό μπαρ πάμε?

Ρώτησα, γέρνοντας το κεφάλι μου στο πλάι.

Hj: Κάνεις πολλές ερωτήσεις.

Με κοίταξε με ένα βλέμμα που μου έλεγε ξεκάθαρα να σωπάσω, το οποίο έκανα.

Άντε να δούμε πως θα καταλήξει και αυτή η νύχτα...

*Time skip*

*At the club*

Βρισκόμαστε στο κλαμπ και μέχρι στιγμής όλα πάνε μια χαρούλα.

Αυτή τη στιγμή καθόμαστε δίπλα δίπλα στο μπαρ με τον Hyunjin, πίνοντας και οι δυο μας τα ποτά που παραγγείλαμε.

Ο Hyunjin παρήγγειλε μια μπύρα και εγώ παρήγγειλα ένα μπουκάλι gordon space.

Αρχικά ήμουν σκεπτική με το αν ήθελα να μεθύσω απόψε ή όχι, αλλά μετά σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να γίνει τεράστια μαλακία άμα έπινα.

Για αυτό παρήγγειλα αλκοολικό ποτό με χαμηλή περιεκτικότητα στο αλκοόλ για να είμαι ασφαλής.

Εκεί που έπινα χαρωπά το ποτάκι μου, ας μην τα πολυλογώ έπεσε ένας τελείως πιωμένος άντρας πάνω μου, με αποτέλεσμα να χύσει μερικό από το ποτό του πάνω στο συνολάκι μου.

Και επειδή ο θεός έπρεπε να με δημιουργήσει οξύθυμη, μου ανέβηκε αμέσως το αίμα στο κεφάλι.

Αλλά το κερασάκι στην τούρτα για εμένα ήτανε το τέρμα ρατσιστικό και σεξιστικό σχόλιο που έκανε προς τις γυναίκες.

Σηκώθηκα αμέσως από την θέση μου, περπατώντας προς το μέρος του με γρήγορα βήματα, μέχρι που στεκόμουν μπροστά του.

Seol: Τι νομίζεις ότι είπες μόλις?

Τον ρώτησα αλλά δεν μου απάντησε.

Για αυτό πήρα την ευκαιρία να τον απειλήσω.

Seol: Άμα σε ξαναπάρω είδηση να ξανά υποτιμάς τις γυναίκες όσο βρίσκομαι μέσα σε αυτό το μπαρ, δεν θα φοβηθώ να σου κόψω την γλώσσα και μετά να σου ξεριζώσω τα δόντια ένα ένα από τις ρίζες τους, το κατάλαβες?

Τον κοίταξα με ένα σκοτεινό υφάκι, αρπάζοντας τον μεθυσμένο άντρα από τον γιακά της μπλούζας του.

Ο Hyunjin τότε κατάλαβε ότι κάτι πάει λάθος, γιατί προσπάθησε να μας χωρίσει, αλλά εγώ τον σταμάτησα.

Seol: Μπορώ να προστατεύσω τον εαυτό μου, Hyunjin. Για αυτό κάνε άκρη.

Του έριξα μια γρήγορη ματιά και αυτός έκανε στην άκρη όπως του είπα.

Seol: Ελπίζω να έχεις τυπώσει τα λόγια μου καλά στο μυαλό σου και από εδώ και στο εξής να συμπεριφέρεσαι πιο ευγενικά στις γυναίκες. Τι κρίμα όμως, γιατί πιστεύω πως τα 'παιχνιδάκια' σου σε παράτησαν επίτηδες, για αυτό τρέχα να τις βρεις άμα μπορείς, σίχαμα.

Τον έφτυσα στα μούτρα, αφήνοντας τον να φύγει, μαζεύοντας τα πράγματα μου και γυρνώντας το σώμα μου προς την έξοδο για να φύγω.

Hj: Είσαι καλά?

Με ρώτησε ο Hyunjin καθώς βγήκαμε από το κλαμπ, τρέχοντας από πίσω μου για να με προφτάσει.

Seol: Εγώ? Ναι ναι, είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν το βλέπεις?

Απάντησα σαρκαστικά, αρχίζοντας να βηματίζω.

Ο Hyunjin τότε λογικά παρατήρησε πως ένιωθα ταραγμένη για το όλο συμβάν που παίχτηκε πίσω στο κλαμπ, γιατί έβγαλε το σακάκι του, φορώντας το γύρω από τους ώμους μου.

Κοκάλωσα αμέσως μόλις ένιωσα το σώμα του σε κοντινή απόσταση με το δικό μου.

 Hj: Ορίστε. Για να νιώσεις καλύτερα.

Ψιθύρισε στο αυτί μου και εγώ κοκκίνισα.

Seol: Δεν χρειαζόταν να το κάνεις αυτό, αλλά ευχαριστώ...

Μουρμούρισα, κοιτώντας το έδαφος ντροπαλά.

Τι έχω πάθει?

Και γιατί θέλω να δω περισσότερο από αυτή την κρυφή γλυκιά πλευρά του Hyunjin?

 Hj: Κράτα το σακάκι άμα θέλεις. Σου πάει καλύτερα από ότι πάει εμένα.

Μου χαμογέλασε, κλείνοντας μου το μάτι.

Εγώ να έχω μείνει να τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια και με το στόμα ορθάνοιχτο.

Μόλις με φλέρταρε ο Hyunjin?

Είσαι αίνιγμα, Hwang Hyunjin.

Αλλά αυτό με ελκύει περισσότερο προς τα εσένα, όσο κι αν αντιπαθούμε ο ένας τον άλλον.

Κυριολεκτικά όμως τι μου συμβαίνει?