Chapter 7 | Sleep

"Hoy, kanina ka pa lutang!" Puna sa akin ni Kurt na nagpagising sa akin.

Tinampal pa ako ng bakla sa magkabilang pisngi. I stopped him when his hit kind of hurt.

"Gising ako, okay?"

"Pero iyang utak mo, kanina pa nalipad, hala ka!" he accused me.

I painfully shut my eyes closed and tried bringing my senses back. Talaga naman, Mercian. I still hadn't recovered from the scene I watched earlier. Maga-alas otso na ngunit ang isipan ko ay tila naiwan kaninang tanghali.

"Bakit, anong nangyari?" Kurt asked me.

"You won't believe it," I said instead.

"Sis, pinaniniwalaan ko pa ngang hanggang ngayon na someday paggising ko ay vagina na si Junjun ko... iyan pa kayang nangyari sa 'yo?" he mocked.

I stressfully laughed at his statement.

"Kuwento ko sa 'yo mamaya, isara na muna natin 'tong karindirya," I told him.

"Nac-curious na tuloy ako riyan sa chika mo. Positive ba o nega?" pangungulit sa akin ni Kurt.

Inayos ko ang mga upuan nang sagutin ang kaibigan, "Sa akin kasi is nega, ewan ko lang sa 'yo."

Knowing Kurt? He'd love this topic.

"Bakit? Sis! Bilisan mo na ngang mag-ayos para makalarga na tayo. Tapos ko ng ayusin ang mga chenelin boom boom sa kusina," Kurt said to me.

I seriously had no plan to share to Kurt what I watched but my system wanted to speak about it... baka kung ilalabas ko sa aking kaibigan ay hindi na ako gambalain nito ngayong gabi.

"So, ano?" kalakasang tanong sa akin ni Kurt.

Nakasakay na kami sa tricycle nang siya'y nagtanong. Inayos ko saglit ang aking bag at hinayaan itong nakapatong sa aking hita.

"Kanina kasi wala kaming prof sa isang subject," panimula ko.

The engine of the tricycle was loud so I doubled the volume of my voice, enough for Kurt to hear my experience.

"Tapos epal ng mga kaklase ko, ang sasama ng tingin sa akin. Ang toxic kaya umalis ako. Tanda mo 'di ba 'yong old building na dati nating pinuntahan for an early seminar? Naging tambayan ko kasi 'yon," I continued.

"May multo raw do'n, 'di ba?" singit ni Kurt.

"Oo, sabi nila... pero wala naman akong naramdamang ka-iiba bukod sa kanina. Pumunta ako ro'n para mag-relax pero, sis, may weird na tunog akong narinig," I told him.

"Tapos?" Kurt asked me, worried and excited.

"Sure pa ako kaninang ako lang ang tao kasi unang una, malayo ang building sa crowded places ng university. Pangalawa, almost abandoned na rin... kaya medyo natakot at nagulat ako, sis," pagpatuloy ko.

"Sinundan ko 'yong weird na sound, then sa second floor, dulo, sa bandang CR... nanggaling 'yong tunog!" I said.

"Oh? Tapos? Anong nakita mo?" he asked me, craving for answers.

"The wind fully opened the half-opened door. Tapos sumilip ako, sis, tangina!" naiiyak kong kuwento.

"Oh, ano? May white lady?" Kurt asked me, "sinampal ka? Kinurot? Sinabunutan? Tinanggalan ng virginity? Ano?"

"Gaga! Sana nga white lady na lang ang nakita ko! May chumuchups sa rest room, students din sila sa university-"

"What? As in blow job?"

"Ay, hindi, blue job! Malamang! Gusto pang sabihin ang literal meaning, ginamitan ko na nga ng ibang term!" I hissed.

"Oh, tapos? Nanood ka? Nakisali ka?" Kurt asked me the weirdest questions I ever heard!

"Gaga ka? Tingin mo sa akin, hayok?" I asked him, unbelievable.

"Uhaw ka naman!" he accused me.

"Gaga kang animal ka, hindi ako sumali, okay? Nanood lang, unintentionally! Nagulat ako, sis, hindi ko expect!" I defensively said.

"Ay, ang hina mo, Mercian. Hindi ka pa nakisali para threesome sana kayo-"

"Gaga ka!" I cussed at him and tried covering his mouth by my hands.

Kurt laughed underneath my hands. Hinawakan niya ang mga ito upang tanggalin.

"Okay, so, nanood ka-"

"Unintentionally!"

"Tapos anong nangyari?" he asked, quite excited.

"Aalis na sana ako nang nagtama ang mga mata namin ni guy! Sis, ayaw ko sanang aminin pero kasi, ang guwapo? Saka ang hot? Mestizo siya pero matipuno-"

"Ayon! Nagka-crush pa nga!"

"Gaga, hindi! Ayaw ko na sa mga fuck boy, okay? Kota na ako kay Arist!" I immediately reacted.

"Papshi ba talaga? Duda ako sa mga tipo mo, e!"

I rolled my eyes and even used my hands to convince him, "Guwapo nga! As in! Rate ko from 1 to 10, 100! Promise, ang guwapo... and the way he came-"

"Tangina, Mercian, talagang tinapos mo hanggang sa maglabas siya ng tamod?" walang prenong tanong ni Kurt.

"Sis, natulala ako!" I excused.

"Kaya pala lutang ka! Dismayado kasi hindi nakasali-"

"Gaga! Ano ba?" natatawa kong suway.

"Oh, kung hindi iyan ang rason, ano naman? Hindi ka maka-move on sa nakita? Hindi mo naman first time makanood ng porn-"

"Pero live kasi!"

"Daks ba?" Kurt asked me.

"Gaga, confidential na 'yan-"

Kurt laughed so loud that even the driver asked us if we were fine.

"Size lang naman, pinagdadamot mo pa! Kailan pa naging confidential ang size, Mercian?"

"Gaga, siyempre Junjun niya 'yon?" I tried making an answer, "ikaw nga hindi mo sinasabi sa akin ang size mo, oh, 'di ba?"

"Oo na, sige na! Pero feeling ko daks," Kurt said to me.

Gosh, Kurt... kung alam mo lang.

"Huwag na nating pag-usapan pa ang size niya-"

"Kasi daks nga?" Kurt mocked me.

"Kasi ang bothering! Open minded ako pero hindi ko 'yon kinaya, Kurt," I dramatically said.

"Grabeng ghost hunting 'yan, iba ang nakita," tawa ni Kurt.

"Ayaw ko na talaga, malaking kahihiyan ang panonood ko, Kurt!" I told him.

Kurt kept on laughing at my rants.

"Sana lang ay hindi na kami magkita no'n," I wished.

"Anong gagawin mo kapag nagkita kayo?" Kurt asked, chuckling.

"Iiwas, malamang!"

"Ay, ayaw mong yayain?" Kurt asked me jokingly.

"Kurt naman!" natatawa kong sita.

"Stay hydrated, bitch," Kurt reminded me.

"May tubig ako, okay?"

"Sana ay magkita pa kayo-"

"Kurt!" pigil ko agad.

"Takot na takot!" Kurt teased me.

Nang narating namin ang bahay nina Kurt, agad akong nagbayad ng aming pamasahe at pinasalamatan ang driver.

"Sis, kunin muna natin si Nemo kina aling Corina. Iniwan ko kanina sa kanya si Nemo dahil walang p'wedeng magbantay. Walang kuwenta ang nanay," Kurt informed me.

Si Aling Corina ay kanilang kapit-bahay. Madalas siyang masungit at masakit kung magsalita ngunit kapag wala namang toyo ay tumutulong sa may kailangan.

"Jusko, baka may toyo 'yon ngayon," bulong ko kay Kurt habang naglalakad kami patungo sa tahanan ni aling Corina.

"Ay jusko, hindi eepek sa akin ang mga kaartehan niya. Hayaan mo na, at least inalagaan si Nemo," Kurt told me.

"The last time nilait ako niyan, e. Sinabihan akong pokpok, alam ko naman," I joked.

Kurt laughed and said, "Churva ka, kaya ka nasasabihan, e."

"I mean, inside joke lang natin 'yon kasi close tayo. Hindi joke ang gano'ng statement kapag galing sa hindi mo naman kaibigan. Feeling si aling Corina, akala niya'y mao-offend ako," I stated.

Tatlong katok bago buksan ni aling Corina ang kanilang pinto.

"Oh, Kurt! Si Nemo ba?" bati niya kay Kurt.

Oh, 'di ba, hindi man lang ako ni-acknowledge. May galit pa rin yata 'to sa akin o sadyang maganda ako para batiin?

"Ay, hindi, aling Corina. Ang anak ninyo ang kukunin ko, char! Opo, si Nemo po," biro ni Kurt.

"Saglit lang, katutulog lang niya kanina," she said and went inside to get Nemo.

"Buti hindi pasaway si Nemo sa ibang tao," I told Kurt.

"Hindi talaga siya pasaway at iyakin, sa mama niya lang. Ramdam niya sigurong masamang espiritu kaya ayaw niya ro'n, char!" biro ni Kurt.

"Anong char? Walang char-char dito," I said.

We were laughing when aling Corina came back with Nemo.

"Ayon, salamat aling Corina, ha," Kurt thanked her as he grabbed Nemo from her hold.

"Walang anoman, Kurt. Malapit talaga ako sa mga bata, ang mga anak ko kasi ay nagsisipaglakihan na," aling Corina said.

"Malaki na? Gaano na po kalaki si Carlos? Char lang po," malanding tanong ni Kurt.

Si Carlos ang panganay na lalaki ni aling Corina, balita noong una kong punta rito ay nagkagusto raw iyon sa akin.

He was a year younger than us but Kurt never really cared about age... basta makalandi.

"Malaki na si Carlos," natatawang pakikisabay ni aling Corina.

"Ay! Bet ko ma-see!" malanding tili ni Kurt.

"Hoy, Kurt, huwag ka ngang malandi, naririnig ka ni Nemo," suway ko.

"Wala yata ngayon ang nobyo mo, Mercian?" finally, aling Corina talked to me.

"Wala na po kami... matagal na," masigla kong sagot.

"Aba'y mabuti! Oh siya, sige, umuwi na kayo't gumagabi na," sabi ni aling Corina.

"Salamat po muli," Kurt thanked again before we walked away.

Dumiretso ako sa aking kuwarto upang makapagpalit na ng pangtulog. My weekdays were normally busy and I got used to it. Tuwing umuuwi ay diretso tulog na ako, minsanan lang naman magpa-uwi ng gawain ang aming mga professors. College wasn't that hard as I expected before. In fact, I had more time than when I was in high school.

Double deck din ang kama ko rito kina Kurt ngunit walang natutulog sa itaas. May mga oras lamang si Kurt makitulog dito, maaaring tuwing nag-away ang kanyang mga magulang o hindi kaya'y bad trip siya sa kanyang kapatid. He didn't want to involve himself to other people's stress.

"Ian!" Kurt called from outside.

Pinagbuksan ko ang kaibigan at pinatuloy. Hawak niya si Nemo sa kaliwang kamay.

"Dito muna kayo ni Nemo?" natatawa kong tanong kay Kurt.

Dala niya ang baby bag ni Nemo na naglalaman ng gatas, mineral water, milk bottles at damit.

"Oo, na sa baba si Roah, wala yatang booking kaya umuwi," iritadong sagot ni Kurt.

"Okay? Bakit mo dala si Nemo?" I asked.

"Jusko, naabutan kong minumura niya si Nemo dahil lang ayaw pang magpa-dede. Sabi siya nang sabing bobo ang anak niya, siya nga 'tong makitid ang utak," Kurt ranted.

"Ang cute cute ni baby Nemo, e," I said using a pitchy tone and tickled Nemo to laugh.

"Dito na lang kayo sa baba, ako na sa taas. Baka mahulog si Nemo, e," I said to Kurt.

"Sige, ingat ka rin... baka mahulog ka na naman sa maling tao," Kurt told me.

I made a face and asked, "Pinagsasabi mo?"

He imitated my expression, "Pinagsasabi mo?" then he switched with a bitchy face, "marupok ka sa gwapo, alam ko 'yan!"

"Ha?"

"Ha? Hangin! May hangin ka sa utak, Mercian! Kapag talaga nalaman kong nilalandi mo na 'yong si BJ-"

"BJ?"

"Si blow job!"

"Gaga ka!" hindi ko napigilang magtaas ng tono.

Ginawan pa ng nickname! Feeling naman nito mababaliw ako sa lalaking iyon? Hindi ko na nga inisip pa muli, siya itong nagbabalik ng usapan tapos ako ang sisisihin.

We stopped when Nemo hysterically laughed at us.

"Tingnan mo, pati si Nemo natatawa sa 'yo," Kurt mocked me.

"Hindi ako marupok, okay? Graduate na ako riyan!" I defensively said.

Mas lumakas ang tawa ni Nemo na sinabayan naman ni Kurt.

"Bahala nga kayong mag-tito riyan! Basta, hindi na ako marupok!" I said with finality.

💍

Kinabukasan, maagang umalis si Kurt upang pumunta sa karindirya. Hindi ako sumunod sapagkat nabasa ko ang message ng isa naming professor sa kanyang ginawang group chat paggising. May quiz daw mamaya na aking ikinagulat sapagkat hindi siya nagsabi kahapon.

Kurt let me review the whole morning. Tanging pandesal at kape lamang ang aking kinain sa umaga. Naliligo na ako noong nabatid na hindi pa ako kumakain ng kanin.

Binilisan ko na lamang mag-ayos upang mapa-aga ang punta sa unibersidad. May fast food chains naman sa loob at convenient stores na pagpipilian, inisip kong doon na lamang kumain bago pumasok sa klase.

Tahimik kong pinagmasdan ang bawat madaanan ng sinakyan kong jeep. Halos tirik na ang araw kahit hindi pa tanghali. Ang usok na nagmula sa mga kasunod na sasakyan ay nagpadagdag pa ng init sa kapaligiran.

The place seemed stressful to even look at.

"Para!" sigaw ko upang itigil ng driver ang jeep.

"Para nga! Punyeta," sigaw ko muli sapagkat lumagpas na sa madalas kong pagbabaan ang jeep.

Bumaba akong may suot na galit sa mukha, napalayo pa ang aking lakarin dahil sa binging driver. I silently came inside the campus and walked nonstop.

Hinanap ko ang fast food chain na may mumurahing breakfast combo o kahit anong affordable na ulam upang makatipid. Iyon nga lang, may karamihan ang tao sa loob nito.

Hindi ko ginawang hadlang ang dami ng tao, gutom na gutom na ako! Nakipila ako at naghintay nang aking pagkakataong um-order.

I recited my orders and paid the right amount for it. I wanted to buy a sundae too as a dessert but the thing about poor people was that not everything they wanted could be bought.

And I considered myself poor or at least the average kind. Hindi naman masama ang aking loob sa katotohanang iyon dahil alam kong hindi nababase sa estado ang personalidad ng isang tao.

Kinuha ko ang aking sukli at ang binigay na numero ng cashier. Nilibot ko ang lugar upang makahanap ng maayos na puwesto. Sa bandang dulo ay may nakita akong pang-dalawang tao ngunit iisa ang lamesa, ayos na rin kahit masikip.

Umupo ako at dinamdam ang air conditioner na malapit. Nilabas ko ang aking phone upang muling makapag-review habang naghihintay ng pagkain.

I was busy memorizing and understanding the last topic we discussed when someone interrupted me.

"Miss, can I sit in? Wala na kasing upuan," the man asked me.

Shit.

Tangina.

I stared at him just like yesterday.

"Uh... no?" wala sa sarili kong sagot.

"Bawal?" he asked me again.

"I-I mean... uh, sure! Sige, upo ka," natataranta kong sagot.

Shit naman!

Mercian, gaga ka!

"Sure?" paninigurado niya.

I nodded repeatedly to let him know na okay lang kahit ang intimidating!

Mabuti na lamang at dumating ang aking mga pagkain, may pagkaka-abalahan ako upang hindi siya titigan muli.

"Uh, kuya, pakidala na muli ang tray, thank you," I politely asked the waiter.

"Sige po, ma'am," he answered and gently put my orders one by one.

Hindi naman ito karamihan, tamang one piece chicken with rice, extra rice, foot long or what they called jolly hotdog and a glass of iced tea lang ang akin.

Nang umalis ang waiter ay nabalot kami muli ng katahimikan. I tried so hard not to look at the man in front of me!

"You're studying economics... anong course mo?" he friendly asked me.

Tangina naman, nakikipag-usap pa!

I decided not to entertain him and busied myself on my foods. Parang tanga lang dahil kanina, gutom na gutom na ako tapos biglang nawala o umurong nang nakita ko siya.

Gano'n ba siya kasarap?

Gaga ka, Mercian! Malandi! Hindi na tayo marupok, 'di ba? Patunayan natin kay Kurt na hindi tayo gano'n!

"You don't talk to strangers, huh?" natatawang tanong sa akin ni BJ.

Bahala ka riyan, hindi mo 'ko madadala sa mga ganyan!

"I'm Lucre Marcus Zorron. You are Mercian Bueno, right?"

Tunog pang-mayaman pa ang pangalan, ekis na talaga. Mas gugustuhin ko pang BJ na lamang ang itawag at manatiling hindi ko siya kilala.

He also knew my name! Wala na bang mas ikahihiya ito? Paano niya ako nakilala, dahil ba sa mga chismis? Jusko!

Napalakas ang tunog ng aking pagkagat sa balat ng manok kung kaya't natigil din siya sa pagsasalita. Na saan na ba ang pagkain ng mokong na 'to?

"Are you... mad at me?" he asked in between his chuckles.

Hindi naman ako galit sa kanya, sadyang nahihiya akong makipag-usap dahil sa nakita kahapon... and his physical self seemed ungentle because of his perfect body built. Plus the fact that I saw him half naked, ang bothering talaga!

Natapos ko ng lamunin ang friend chicken at ang extra rice, hindi pa rin dumating ang kanyang order. I wanted to convince him to follow up his food on the counter para makakain na siya but I stayed silent, bahala na kung magutuman si BJ.

I acted rude on the outside but my inside self was panicking. I wanted to treat him casually but the scene from yesterday would replay.

Mabuti rin pala't biniyayaan ako ng Diyos ng mukhang tila ba laging nagmamaldita, mas nadalian akong magpanggap na tila walang paki-alam sa kanya.

Tahimik kong binuksan ang jolly hotdog... I never related human private parts on foods because for me it was disrespectful. Laking inis ko sa sarili sapagkat sa pagtitig lamang sa hotdog ay may naalala akong hindi kaaya-aya.

I shut my eyes closed, slightly moved my head upward and bit my lower lip out of frustration. When I opened my eyes, the lights bothered my sight.

Wala sa sarili kong binalik ang sarili sa normal na puwesto at laking kahihiyan nang naabutan kong nakangisi sa akin si BJ.

Iniisip nito?

Shit, baka gets niya kung bakit ako problematic?

I lifted one of my eyebrows as a question: Why are you staring and smiling at me?

"You're really endearing to look at," he said very clearly.

Dakilang flirt!

He chuckled as he stood up. I got alerted of his sudden action and my sinful eyes unconsciously darted at his low middle part, where his huge pierced friend was caged in.

I immediately looked away when I heard him laugh deeply and realized I was checking him out!

Damn, Kurt! Kasalanan mo 'to!

"Don't worry, he's sleeping," he fucking informed me.