Luke Andrei's POV

3 weeks have past...

6pm (US time)

Its been 3 weeks since I move to L.A. for my first ever work abroad, nakakamiss rin sila Kuya at Mommy, nakaka-homesick pa rin until now, about my work here, okay naman sya, medyo hectic nga lang as I expected here in the US, the fast moving country, pero iba pa rin ang feels sa Pinas kapag kasama mo ang mga taong mahal mo *scanning his room when a thing that caught his eyes* *his guitar hanging on the wall* Sa lahat ba naman na pwede kong mapansin dito sa kwarto ko ikaw pa *he picks the guitar and sat on his bed and strum, while strumming he remember something*

Flashback...

9 years ago...

"Happy 3rd Anniversary my Loveteam!!" si Cailly sabay bigay ng isang malaking kahon na nakagift wrap pa..

"Talagang nakaya mo pa yang kahon na yan sa laki nyan?" panunukso ko kay Cailly

"Syempre naman! Anong akala mo sa akin walang lakas!? Buksan mo na kaya!!" yan ba naman ang gusto ko sa babaeng to di pikon sa pang aasar ko

*Opens the gift* *eyes wide*

"Cai, ang mahal naman nito, sigurado ka?" nanlaki ang mata ko ng makita ko isang gitara ang regalo nya sa 3rd anniversary namin

"Sus!! Wala sa presyo yan, ang mahalaga kung sino ang nagbigay at bakit binigay!" paliwanag pa nya

"So bakit?" say ko na may nakakaasar na ngiti

"Dahil alam kong matagal mo nang pinapangarap yang gitarang yan, di kasi ako komportable na hinihiram mo lang yung gitara ng kaklase mo para kantahan mo ako noh.." nahihiya nya sambit, imbis na magsalita ay niyakap ko na lang sya ng mahigpit

"Thank you my Loveteam!! Mahal na mahal mo talaga ako eh!" masayang sambit ko sa kanya

"Sige nga! i-testing mo na yan kantahan mo naman ako oh, yan na lang anniversary gift mo sa akin, dali!" well as she wish I began to strum my brand new guitar courtesy of Ms. Cailly Amber Rodriguez

Ngiti - (Luke Andrei's version)

Minamasdan kita
Nang hindi mo alam
Pinapangarap kong ikaw ay akin
Mapupulang labi
At matinkad mong ngiti
Umaabot hanggang sa langit

Huwag ka lang titingin sa akin
At baka matunaw ang puso kong sabik

Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling
At sa tuwing ikaw ay gagalaw
Ang mundo ko'y tumitigil
Para lang sayo
Ang awit ng aking puso
Sana'y mapansin mo rin
Ang lihim kong pagtingin

Minamahal kita ng di mo alam
Huwag ka sanang magagalit
Tinamaan yata talaga ang aking puso
Na dati akala ko'y manhid

Hindi pa rin makalapit
Inuunahan ng kaba sa aking dibdib

Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling
At sa tuwing ikaw ay lalapit
Ang mundo ko'y tumitigil
Ang pangalan mo sinisigaw ng puso
Sana'y madama mo rin
Ang lihim kong pagtingin

Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling
(Sa iyong ngiti)
Sa tuwing ikaw ay gagalaw
Ang mundo ko'y tumitigil
Para lang sa'yo...
(Para lang sa'yo ang awit ng aking puso)
Sana ay mapansin mo rin...
Ang lihim kong pagtingin
Sa iyong ngiti...

Kilig na kilig naman tong isang to sa tabi ng....

"Huy!! Loveteam tapos na ang lunch break.." sambit ni Sab na nasa may pinto naka cross arms pa

"Best naman eh, panira ng moment!" kitang kita ang embarrasment face ni Cailly dahil kay Sab

"Sus! best di kana nasanay sa akin, by the way Happy 3rd anniversary sa inyong dalawa!! kahit di halatang kayo eh!" si Sabina talaga, di ko alam kung nang-aasar o masaya dahil anniversary namin ni Cai

End of Flashback..

Biruin mo yun, 9 years ka na pala but still as good as the time she gave you to me--

*Ring (Videocall)*

"Bro!! Musta ka na?" si Kuya Adrian pala akala ko kung sino

"Eto, homesick namimiss ang pang-aasar mo sa akin!!" biro ko kay Kuya

"Nagustuhan mo ba ang isiniksik ko sa maleta mo?" taas kila na sabi ni Kuya Adrian

"Well, eto nga pinapractice ko na nga mag strum ulit eh!" say ko kay kuya

"Bakit bro? May nahanap ka na bang babae dyan?" excited na say ni Kuya

"Loko loko! 3 weeks palang nakakalipas mula nung pumunta ako dito, babae agad?" tanong ko kay Kuya

"Malay mo naman bro! May makita ka na dyan bago di ba?" si Kuya Adrian talaga tsk!

"Bro! kaya nga ako nandito para mag work, hindi mang hunting ng babae.." paliwanag ko

"Work ka dyan bro! ang sabihin mo di ka pa rin nakaka move on from 9 years ago.." nang asar na naman si Kuya

"Bro! matagal na yun, okay na ako! Career muna focus ko bago ang anything else!" pagyayabang ko

"Wow! marunong ng mag english si Engineer ah!!" eto ang namiss ko sa Kuya kong mapang-asar

"Tigilan mo na nga ako bro!! Asar ka naman ng asar!! Kumusta nga pala si Mommy?" sambit ko

"Okay naman si mommy, lagi pa rin bukang bibig si Cailly, parang anak na nya rin daw si Cailly.." kwento ni Kuya, di ko talaga masisisi si mommy kung bakit sobrang close na nila ni Cailly

"Di ko rin masisisi si mommy, napamahal na sa kanya si Cailly eh!" say ko

"Bro, what if magkita ulit kayo? Anong gagawin mo?" biglang tanong ni Kuya

"Di ko alam bro, awkward siguro, tagal na non eh pero imposible ng mangyari yun bro! wag na nating asahan ang ganun, okay na ako, promise!! Career muna talaga period!" madiin ko say kay Kuya

"Sige na ikaw ng Career oriented!! oh paano? videocall na lang ulit next time, pahinga ka na dyan, may pasok ka siguro bukas" say ni kuya

"Oo nga bro! may work pa bukas, sige na bro, ingat kayo dyan ni mom!" say ko

"Ikaw rin bro! Goodluck sa career mo dyan sa L.A. , ingat ka rin dyan!! Stay safe!! Bye!!" huling say ni Kuya at nag off na ang videocall

*check the time* mag 9pm na pala, need to rest for another hectic work *puts back his guitar the its place and he droved to sleep*

Philippines...

Cailly's POV

"Good Morning Philippines!!!" hay ang sarap palang gumising ng di nag dadrama

"Good Morning Best!!!" ay eto na naman po an room crasher na si Sab

"Di mo talaga ugali ang kumatok eh no?" tanong ko sa kanya

"Best! dito ko lang naman nagagawa ang mga ganyan eh, sa Amerika hindi, so speaking of America, ano? have you already decided sa offer ko?" she asked

Flashback...

3 weeks ago..

While walking home with Sab..

"Best!!! may naisip ako para makalimutan mo ang mga lalaking nang iwan sayo!!" excited si Sab

"Grabe ka naman best sa mga lalaki nang iwan best!! ano ba yang bright idea mo hah?" tanong ko sa kanya

"Eh totoo naman best eh pang-ilan na ba yang si Lance sa nang iwan sayo aber?" kompronta nya

"Pangatlo..." nahihiya kong sambit

"Oh ayan!! edi mga lalaki ngang nang iwan sayo, so eto nga ang bright idea ko, since na aalis na ako next month, why not sumama ka na lang sa akin?" si Sab

"Hah? Ano naman gagawin ko don?" tanong ko

"Best! edi para makalimot at harapin ang new life!! new beginning!! Hanap ka na rin ng work don if you want" say ni Sab

"Best naman! alam mo naman walang kasama si mommy dito, di naman pwedeng iwan ko na lang sya basta basta, tsaka kumikita naman ako sa pag ba vlog ko!" explain ko kay Sab

"Best, sigurado akong gusto rin ng mommy mo na mapa-unlad mo ang sarili mo, hindi yun dyan dyan ka lang!" si Sab na mapilit

"Pero best, alam kong mahirap ang sitwasyon sa Amerika, tsaka need ko ba talagang lumayo para sa ika-uunlad ko at ng future ko?" say ko

"Hay naku Best! eto na lang pag pumayag kang sumama sa akin, dun ka na lang magtrabaho sa company ni daddy, tsaka pwede mo rin ituloy doon ang pag tatravel vlog mo, maraming magagandang view sa US" suggest ni Sab

"Naku Sab nakakahiya!!" angal ko

"Best naman! sigurado naman ako na gustong gusto ni daddy na nandun ka, tsaka para mag kasama tayo sa work ano? kung gusto mo dun ka na rin sa amin tumira, siguradong matutuwa si mommy" si Sab talaga

"Naku Best! wag na, nakakahiya talaga!" say ko

"Hay naku best!! Ganto na lang bigyan kita ng time to think sa offer ko okay?" say ni Sab

"Sige na nga! mag-iisipan ko!" say ko

"Asahan ko yan best hah!" si Sab

"Promise!" say ko

End of Flashback...

"Ano best? tulaley ka lang?" si Sab, natauhan ako

"Best! I already have decided and its a -- " pabitin kong sambit

"Ano?" kinakabahan na si Sab

"Fine!! You win!! Sasama na ako sayo sa Amerika!!" say ko, nagningning ang mata ni Sab

"Yes!!! I knew --" itinigil ko ang excitment ni Sab

"In one condition.." say ko, napaisip si Sab

"Ano?" si Sab

_______________________________________

To be continued on the next Chapter...

See you!!