CHAPTER 50

UMIIYAK AKONG tumitig sa singsing na iyon sa kamay ko. Sa kabila ng pagluha ko ay nakikita ko iyong malinaw. Mula sa kwadrado at malaki iyong bato sa gitna, hanggang sa maliliit pang bato pababa sa katawan niyon, lahat ng detalya ay nakikita ko. Sa pagtitig pa lang doon ay sobrang saya ko na. Nang mag-angat ako ng tingin ay lalo pa akong sumaya.

This is so fetch. I can't believe I am going to marry this guy!

Kung tutuusin ay kaswal lang naman ang pagkakatitig ni Maxwell sa 'kin. Pero hindi ko maipaliwanag kung paano kong nakikita ang pagmamahal sa mga ngiti at tingin niya. Ganoon na ba ako kabaliw o sadyang emosyonal lang talaga siya? Sobrang sarap sa pakiramdam.

Tapos mamaya...hahalikan niya ulit ako. Nakagat ko at labi saka ako napapikit ng mariin.

"Hmm?"

"I love you," nangingiti nang sabi ko.

"I love you," ngiti rin niya.

"I am going to marry you," hindi talaga ako makapaniwala.

Tumango siya. "Yes."

"I'm going to be your wife."

Ngumiti siya. "Hmm."

"Maxwell..." naiiyak na naman ako. Bago pa man tumulo ang mga luha ko ay niyakap niya na ako. "Ang tagal kitang pinangarap." 'Ayun na naman 'yong hagulgol kong tinawanan lang niya. "Nakakainis ka naman, pinagtatawanan mo 'ko, eh," nakanguso kong sabi.

Kumalas siya at sinilip ang mukha ko. "No, I'm happy you said that."

"Hindi pa rin ako makapaniwala, Maxwell,"nakanguso kong sabi. "Kahit na...alam kong may gusto ka na sa 'kin, hindi ko na-imagine na mangyayari 'to. Kasi pakiramdam ko...kahit sobrang ganda ko, napakataas mo. Ang hirap mong abutin."

Lalo siyang tumawa. "Am I that handsome to you?"

Sumama ang mukha ko. "Ibig ko bang sabihin, ang sungit mo!" bigla ay asik ko. "Sinabi ko lang na sobrang ganda ko, eh, psh."

Hinawi niya ang buhok kong nililipad ng hangin. "I can still remember the first time I saw you," sinabi niya 'yon nang iniisa-isang tingnan bawat parte ng mukha ko. "I thought you're an angel. You're so beautiful."

Ngumiti ako at nagpa-cute. "Talaga?"

Tumango-tango siya. "You're indeed the most beautiful girl I've ever seen."

"Ano ba..." pinalo ko ang braso niya.

"I like your eyes," tinitigan niya ang mga mata. "Even your nose and lips, you're so perfect."

"I love you."

"And you're mine."

"Nakakainis ka," pinalo ko na naman ang braso niya.

"Ikaw lang 'yong maingay na gusto kong pakinggan," bigla ay dagdag niya sa malambing na paraan.

Pero kahit anong lambing no'n, nawala ang lahat ng kilig sa katawan ko. "Hindi ako maingay, Maxwell."

"Well..." inosente siyang nag-iwas ng tingin, halatang kinabahan, noon lang naisip na mali ang sinabi niya. "Of course, compared to your sister, you're a little..."

"What?" hamon ko.

Tumitig siya sa 'kin nang walang makapang sagot. "Baby, I love you," sinabi niya 'yon kasabay ng bahagyang panlulumo.

Lalo akong ngumuso. "Gutom ka na, 'no?" ngiwi ko.

Naitikom niya ang bibig. "No, it's okay."

"Gutom ka na, alam ko. Nakikita mo na 'yong mga pangit sa 'kin, eh."

"Everything about you is beautiful, Yaz."

"Kahit 'yong ingay ko?"

Ngumiti siya. "Yes."

"'Sus!" kiniliti ko siya na siyang nakapagpakunot ng noo niya. "'Sus!" inulit ko pa 'yon.

"Please, stop," nakangiti, nagpapasensyang pakiusap niya.

Pero inulit ko 'yon. "'Sus..."

"Baby..." nakikiusap na aniya.

"'Sus—"

Hinuli niya ang kamay ko saka niya kinagat ang labi. "I'm begging," nangingising sabi niya.

"Why?" nakangising tanong ko.

"Nothing."

"Hmm..." nakakaloko akong ngumisi.

Niyakap niya ako nang mahigpit saka isiniksik ang mukha sa leeg ko. "I can't wait."

"For what?" nanunuksong tanong ko.

"For everything." Batid kong nagpipigil siyang mangiti.

"Like?"

"Marry you."

"And...?"

"And everything, baby."

"What's everything?"

"Hmm..." Isinagot niya 'yon paraang siya lang ang may alam kung anong naiisip.

Natawa ako. "Anong hmm?" bulong ko sa mismong tenga niya.

"Damn," bulong din niya saka hinalikan ang leeg ko. "I can't wait to own you again."

"Me, too..." mas mapanuksong bulong ko.

Naramdaman ko nang pisilin niya ang bewang ko. Sinadya kong dumaing sa paraang maapektuhan siya.

"Baby," bulong niya.

Natatawa akong kumalas sa kaniya. "Halika na, kumain ka na."

Bumuntong-hininga siya saka nagpahila nang nakatitig sa akin. Magkahawak-kamay kaming lumapit sa pamilya at mga kaibigan namin. Dahilan para hindi pa rin siya makakain. Nakipagpalitan pa muna kami ng kaliwa't kanang pakikipagbatian at pasasalamat sa lahat. Lahat ay masaya para sa amin at dumaragdag 'yon sa hindi maipaliwanag na tuwa sa puso ko.

"Naku, Dein Leigh, 'yang asawa mo,"mataray kong panimula, ang paningin ay na kay Randall.

Umawang ang labi ni Randall, inosenteng-inosente, hiyang-hiya ang mga anghel sa langit!

"Why?" mataray kunyaring sagot ni Dein Leigh, nagpapanggap na sobrang curious. "What did he do this time?" saka niya tinaliman ng tingin ang asawa.

"Naku, talaga, Dein Leigh!" mapang-asar kong sabi.

"Honey," inosenteng ani Randall, awtomatikong naupo at umakbay sa asawa.

"Anong ginawa mo?" mataray na tanong ni Dein Leigh, nakapamaywang.

"Nothing, honey."

"Anong nothing?"

"Like...just..." Hindi makahanap ng isasagot si Randall. Nag-angat siya ng tingin kay Maxwell, humihingi ng tulong.

Pero ang fiancé ko ay nag-iwas ng tingin at itinuon lang 'yon sa 'kin. "I love you," bulong niya.

Ngumiti ako saka muling nilingon si Randall. "Paano ulit 'yong Freak Me?"

"Freak Me song?" gilalas kunyari ni Dein Leigh. Natawa nang malakas si Maxwell!

Umawang ang labi ni Randall saka napalingon sa asawa. "Hon..."

"Anong hon?" hinampas siya ni Dein Leigh. "Freak me pala, ah! Paboritong-paborito mo 'yon kasi pulos kabastusan ang nilalaman!"

"It's just a song, hon, c'mon!" dahilan ni Randall.

"Kanino mo na naman kinanta ang kantang 'yon?" tanong ni Dein Leigh, ang bawat salita ay may kasamang paghampas kay Randall. "Bawat babaeng makilala mo, may paborito kang bastos na kanta!"

"Wala akong babae!"

"Dapat lang talagang wala kang babae, dahil sinasabi ko sa 'yo, pampatay na kanta na huling maririnig mo!" gilalas ni Dein Leigh.

"Honey naman..."

"Ewan ko sa 'yo, Randall!"

"Baka isipin ni RD—"

"Pati anak mo, alam 'yong Freak Me na 'yon!"

Ngumuso si Randall. "I'm no longer singing that song, hon."

"Pinatutugtog mo naman! Pinatutugtog mo!" pinagpapalo niya ang asawa.

Nakangisi na ako nang mag-angat ng tingin sa 'kin si Randall. "Ano?" hamon ko. "'Kala mo, ah!"

Muli siyang sumulyap kay Maxwell, nanghihingi talaga ng tulong. Pero iniakbay ni Maxwell ang braso at itinuon lang sa 'kin ang paningin.

"'Yan din no'ng naglasing, nakipagkilala sa maraming babae!" bigla ay sumbong ni Randall.

Awtomatiko siyang nilingon ni Maxwell. "Ya..."

"Anong ya?" asik ni Randall. "Rica...Zoey...Meli..." nagbilang siya ng pangalan ng mga babae sa daliri.

Humaba ang nguso ko at nag-angat ng tingin kay Maxwell. "Totoo ba?" malungkot kunyaring tanong ko.

"Baby," lumaylay ang mga balikat ni Maxwell. "They introduced themselves but I'm not interested."

"Eh, bakit ikaw ang nakatanda ng mga pangalan, lintik ka!" asik ni Dein Leigh, pinagpapalo na naman ang asawa. Dahilan para matawa ang mga naroon na nakikinig sa amin.

"Maxwell, your friend is here," mayamaya ay anunsyo ni Maxpein.

Sabay-sabay kaming napalingon sa entrada at napangiti nang makita ang pamilyar na mukha.

"Congratulations!" pagbati nito.

"Thank you, Bentley," lumapit si Maxwell at nakipagyakap dito.

"I heard what happened, are you okay now?"

"I'm still recovering. I'm glad you're here."

"I was actually..." iginala niya ang paningin, mukhang may hinahanap.

"She's right here," tumatawang nagtaas ng kamay si Randall saka itinuro si Keziah. Na awtomatiko siyang pinalo sa braso.

Nakita namin kung paanong magliwanag ang mukha ni Doc Bentley. Maging ang mga mata niya ay nadagdagan ng kislap.

"Hi, Keziah," bati pa niya.

Nag-angat ng mapaklang tingin dito si Keziah. "Mm, hi."

"Good evening," malambing pang bati ni Bentley.

"Mm, evening." Walang kaamor-amor si Keziah.

"You came for me or what?" bigla ay asik ni Maxwell.

Natawa si Bentley. "Well, as I was saying—"

"Yeah, right, Bentley."

"Jealous, huh?" natatawa, nang-aasar na ani Bentley saka niyakap si Maxwell. "No, I was actually here to visit a friend."

"Really?" mapang-asar na ani Randall saka muling nilingon si Keziah. "Are you friends now?"

"No," awtomatikong tugon ni Keziah.

"Yeah, we can't be just friends, right?"sagot ni Bentley dahilan para mapuno ng tuksuhan ang lahat.

"Ate Kez," bigla ay lumapit si Kimeniah. "Na-low batt 'yong phone ko, patawag naman."

"Here," iniabot ni Keziah ang cellphone niya.

Nag-dial sa telepono si Kimeniah. Nang mag-angat siya ng tingin ay eksaktong tumama kay Bentley. Napatingin din ang doktor sa kaniya.

Gusto kong matawa nang magtitigan ang dalawa. Si Bentley ay nahulaan na kung kaano-ano ito ni Keziah. Habang si Kimeniah naman ay nangangapa pa kung sino ang bisita.

"This Doc Bentley," bigla ay pakilala ni Maxwell. "Bentley, this is Kimeniah, Keziah's sister."

"Hi," kaswal na kaway ni Bentley.

Humalakhak si Randall. "Is that how we treat ladies?"

"I'm afraid she might get jealous,"nakangising sinulyapan ng tingin ni Bentley si Keziah.

Na noon naman ay sumama ang mukha sa kaniya. "Shut up, Bentley."

"Ah," lalong nangiti si Bentley, animong natuwa pa sa pagsusungit ni Keziah. Kapagkuwa'y lumapit siya at nakipagkamay kay Kim. "Bentley," lahad niya.

"Kimeniah."

"I believe you're an actress."

"Yes, I guess I am."

"Nice meeting you."

"Nice to meet you, too."

Nakangiti man ay nangunot ang noo ko sa kislap ng mga mata ni Kimeniah. Napapailing akong nag-angat ng tingin kay Maxwell na noon ay nakatingin na pala sa 'kin.

"You tired?" tanong ko.

"Kind of," humikab siya.

"You're sleepy."

"Kind of." Pinisil niya na naman ang parte ng bewang kong hawak niya.

Pinakilala ni Randall si Bentley sa lahat. Noon ko lang nalaman kung gaano katanyag na doktor pala ito. Na sa ganoong edad ay senior siya nina Maxwell at Randall. Nagkataon lang na may sarili nang ospital si Maxwell kaya mas mataas siya sa lugar na 'yon kaysa rito. Gaya ni Randall, may plano rin si Bentley na magpatayo ng sariling ospital. Nakakatuwa, sa edad nilang 'yon, ang babata pa nila para sa ganitong katatayog na tagumpay.

Muling napuno ang gabing iyon ng tawanan. Hindi na talaga mawawala 'yon kahit kailan. Akala ko ay naranasan ko na ang pinakamasayang gabi. Pero walang tutumbas sa sandaling iyon. Hindi pa rin ako makapaniwalang ipinaramdam sa 'kin ni Maxwell kung paanong maging pinakamasayang babae sa buong mundo.

"So, dalawang beses mangyayari ang kasal ninyo?" mayamaya ay sabi ni Randall. "Isa sa Korea, isa rito. Right?"

Tumango si Maxwell saka tumingin sa 'kin. "Kahit ilan pa." Hindi ko inaasahang dadampian niya ng halik ang labi ko.

Kinikilig kong iniyakap ang mga braso ko kay Maxwell saka sa ganoong sitwasyon nakinig sa usapan nila.

"Sinong best man?" tanong ni Maxpein.

Lahat kami ay napatingin kay Maxwell. Na noon ay napanguso at nagpalitan ng tingin sa bunsong kapatid at sa best friend.

"D, I'm telling you, sasama ang loob ko kapag hindi ako ang naging best man mo,"nagbabanta ang tinig ni Randall.

Nilingon ni Maxwell ang bunsong kapatid dahilan para mapalingon din ang lahat dito. Ang inosente at tahimik na pagnguya ni Maxrill sa isang tabi ay nagambala.

Kunot-noo siyang tumingin sa lahat bago nilingon si Maxwell. "What?" masungit niya na namang tanong. "Would you allow me to be the best man?" iba ang tinutukoy niya. Hindi iyong sa kasal, kundi sa paraan na matagal na nilang pinagtatalunang magkapatid.

Natawa ako at inilingan na lang ang ganoong ugali nila sa pamilya. Mga wirdo talaga.

"I'll call you the better man, then,"nakangiwing ani Maxwell.

Ngumiwi si Maxrill. "Tsh. Then, let him be the best man in the Philippines," sinulyapan niya si Randall. "I'll be the best man in Empery."

"Good idea," ani Maxwell.

"Ang bride's maid?" ani Dein Leigh.

Sabay-sabay kaming napalingon kina Katley at Zarnaih. Nagkatinginan ang dalawa saka parehong nagtaka.

"Gano'n na lang din," ani Zarnaih. "Si Katley dito sa Pinas, ako doon sa bansa nila."

"That is not possible, noona," ani Maxrill, umiling-iling. "You can be the whatever here but not there. Let it be Maxpein."

"Why?" nakangusong tanong ko.

"Because that is the law," mayabang na ani Maxrill.

"Law, your ass," biglang sumabat si Maxpein mula sa kung saan. Saka inabutan ng pinakuluang mais ang bunsong kapatid. "Wala kaming gano'n."

"Yeah, wala kaming gano'n," bigla ay sabay na sabi nina Maxrill at Maxwell.

Naasar kong sinulyapan si Maxwell. "Bakit mo pa kami pinahirapang pumili," gigil kong sabi, pinipigilan ang sariling paluin siya. Dahilan para muling mapuno ng tawanan ang usapan ng gabing iyon.

Syempre, hindi rin naiwasang simulan ang iba pang plano sa kasal. Lahat ay may suhestiyon, dumaragdag lalo sa excitement ko. Sa huli ay napagdesisyunan naming pagplanuhan ang lahat pagbalik namin sa Palawan.

"Napagod ka?" tanong ko kay Maxwell nang nasa daan na kami pauwi.

Sumakay uli kami sa van na minamaneho ni Maxrill. Ang iba pa naming mga kasama ay nauna na, sakay rin ng van na inarkila nina mommy't daddy para sa plano nilang ito.

"I'm alright, baby, don't mind me," aniya na bahagyang pumisil sa bewang ko.

Kanina ka pa, ah! Gusto ko sanang ibulong sa kaniya iyon pero katabi ko si Katley. Katabi naman ni Keziah sina Dein Leigh, Randall at RD. Si Bentley ay naroon sa tabi ni Maxrill.

"So, doc, nanliligaw ka na pala sa best friend ko?" tanong ni Dein Leigh, nanunukso. Pinandilatan siya ni Keziah.

"Hindi kami marunong manligaw, hon," si Randall ang sumagot.

"Hindi ikaw ang tinatanong ko," asik ni Dein Leigh. Natawa kami. "Nanliligaw ka na ba, Bentley?" pandederetsa niya.

Natawa si Bentley. "Hindi niya ba 'ko nabanggit sa 'yo?" gano'n na lang ang kompyansa niya. Naramdaman ko nang matawa si Maxwell sa balikat ko.

"Excuse me?" asik ni Keziah.

Biglang lumingon si Bentley rito. "O hindi mo pa rin matanggap na nanliligaw ako?"

"Manahimik ka nga!"

"Oh, come on, Keziah, I've been dreaming of having since day one. You know that."

"Who cares, Bentley."

"That is why," itinuro ni Bentley si Keziah habang ang paningin ay na kay Dein Leigh. "She can't accept that I like her."

"Anong I can't accept? Hindi lang talaga kita gusto!" pandederetso ni Keziah.

"Ouch!" tumatawang ani Randall, nakahawak pa sa puso. "Ouch, brother!"

Pareho nilang inabot ni Bentley ang mga kamay na animong nanghihingi ng tulong sa isa't isa.

Mga amaw!

"Paano kitang magugustuhan, wala kayong pinagkaiba ni Randall!" asik ni Keziah. Naramdaman ko na namang natawa si Maxwell. "Puro kayo, sex!"

Lalo akong natawa nang sabay na umawang ang mga labi nina Randall at Bentley habang pinandidilatan ng mga mata si Keziah. Parehong mga nagpapanggap na hindi makapaniwala gayong halata namang tama si Keziah.

"Ano?" parehong nilingon ni Keziah ang dalawang doktor. "Tatanggi pa kayo?"

"Randall?" nakataas ang kilay na ani Dein Leigh.

"Hon, don't believe her," ani Randall.

"Totoo 'yon!" segunda ko, nagsusumbong kunyari. "Puro sex ang examples niyan ni Randall sa seminar namin!"

"Puro ka talaga kalokohan!" asik ni Dein Leigh.

"I'm just telling them why morning sex is the best! Because it is healthy. You tell me, is it not?" kunyaring hamon ni Randall.

Tumaas ang kilay ni Dein Leigh. "So? If it is indeed the best and healthy, hindi ka na loko-loko?"

"Honey, hindi naman ako loko-loko!" asik ni Randall. Nagtawanan na naman kami.

"Kagwapo naman ni Doc Bentley ba,"bulong sa 'kin ni Katley.

"Kaso may nililigawan na," bulong ko rin.

Awtomatiko akong inagaw pabalik ni Maxwell. Nakanguso ko siyang tiningnan. "Why?"

"Let me sleep," aniya na inihaga ang ulo sa balikat ko.

"'Buti pa ang fiancé ko, tahimik lang," nang-aasar kong sabi.

"Tsh! 'Yon ang akala mo," sabay na anina Randall at Bentley dahilan para humaba ang nguso ko. "Freak me, baby, aahh, yeah," sabay rin nilang kanta!

"Mga bwisit!" sigaw ko sa kanilang pareho.

Hindi ko alam kung paanong natagalan nina Maxrill at Katley ang ganoong ingay namin. Nakikita ko silang natatawa pero hindi tumatagal ang atensyon ko sa kanila. Paano'y pulos kalokohan talaga sina Randall at Bentley, napatunayan ko 'yon. Sa haba ng byahe, iba't ibang klase ng sex position ang napakinggan ko sa kanila.

"Sabihin mo sa family mo, salamat, ah?" ani Katley nang maihatid namin siya sa kanila. Saka siya ngumuso. "Kelan ulit tayo magkikita, 'day?"

"Ah, basta, tatawagan kita agad, okay? Mag-uusap muna kami ni Maxwell."

"Magkikita pa ba tayo, 'day?"

"Oo naman, 'no!"

"Baka mamaya niyang pumunta ka na sa Palawan, iwan mo na naman ako."

"Kaya nga kakausapin ko si Maxwell ba, para ilipat ka na doon."

"Oh?" nanlaki ang mga mata at umawang ang bibig niya. "Pagsyor, 'oy!"

"Understaff din sila. For sure, sa ganda ng experience mo dito ay mao-offer-an ka nang maganda ni Maxwell. Bukod sa mataas talaga siya magpasahod."

"Sige, 'day!"

"Sagot ko na 'yong bahay mo."

"Totoo ka, 'day?"

"Of course! Ako pa ba!" Lumapit ako at niyakap siya. "Thank you so much, Katley,"bigla ay naging emosyonal ako. "Hindi ko alam kung paano na ako kung wala ka." Hindi ko naramdamang tumulo ang mga luha ko.

"Hahay, akong amiga, nagda-drama na naman! Wala 'yon, 'uy!"

Ngumiti ako sa kaniya. "I love you, Kate."

"I love you, too, 'day. Sige na, baka naghihintay na mga kasama mo."

"Kung kailangan mo 'ko, sabihan mo 'ko, ah?"

"Oo, pangako."

"'Wag kang mahihiya, okay?"

"Promise."

"Pupuntahan agad kita, kapag nakapag-usap na kami, okay?"

"Sige, 'day. Salamat, 'day!"

Niyakap ko muli siya bago ko pinanood ang pagpasok niya sa kanilang bahay. Napabuntong-hininga ako nang makaupo muli sa tabi ni Maxwell.

"Why?" tanong niya.

"Nalulungkot lang ako kasi maiiwan ko na naman si Katley," nilingon ko pa ang bahay nila bago kami tuluyang umandar. "She's my best friend."

"Ask her to come with us, then."

Nangingiti akong lumingon kay Maxwell. "She's a great nurse."

"She's hired, then."

"Ahh..." na-touch ako at niyakap siya. Wala talagang hiling na hindi kayang ibigay ng lalaking ito.

Sa five-star hotel na pag-aari ng parents ko tumutulog ang buong pamilya ng mga Moon at mga kaibigan namin. Nagkani-kaniya na ng punta sa kwarto ang lahat. Tanging sina Maxrill at Keziah ang kasama namin na siyang maghahatid sa 'min sa kwarto ni Maxwell.

"Are you allowed to stay here?" bigla ay tanong ni Keziah.

Nakataas na ang kilay niya nang lingunin ko. "He's my fiancé now," of course."

Ngumisi si Keziah. "Have a good night."

"Thank you, Keziah," niyakap ko siya nang mahigpit.

Gumanti siya nang mahigpit na yakap. "Congratulations, Yaz. I'm happy for you."

"Thank you," ngiti ko saka sinulyapan si Maxrill. "Matulog ka na. Salamat, Maxrill, ah?"

"Whatever," ngiwi nito saka tumingin sa kapatid. "Good night, hyung," lumapit siya at yumakap dito. "Congratulations."

"Thank you, Maxrill Won." Tinapik-tapik ni Maxwell sa likuran ang bunso.

"Sige na," ani Keziah saka niyaya si Maxrill na umalis.

Pareho naming pinanood ni Maxrill na maglakad papalayo ang dalawa. Nakangiti akong nag-angat ng tingin kay Maxwell. Kinuha niya ang kamay ko saka kami sabay na pumasok sa loob. Napalunok ako nang marinig kong i-lock niya ang pinto. Napalingon pa ako doon saka nangingiting nag-angat ng tingin sa kaniya nang maramdaman ko siyang lingunin ako.

Of course, he has to lock the door! Bakit ba kailangan ko pang magtaka ro'n? I mean, duh? Right?

"Nice room," aniya na iginala ang paningin sa executive suite.

"Thanks," proud na sagot ko.

Malayo kasi iyon sa hotels na pag-aari nila bagaman parehong maganda. Luxurious ang interiors ng hotel nila, ganoon din naman ang sa 'min ngunit angat ang pagiging minimalistic.

Sa kanila, bawat wall ay may painting na display. Sa amin ay isa lang bawat kwarto, naroon iyon sa service area ng bawat room. Sa kanila ay magkakaiba ang kulay ng rooms, sa amin ay pulos krema.

"May dagat dito," sabi ko saka hinila siya papunta sa balkonahe.

Binuksan ko ang pinto saka namin sabay na narinig ang mahihinang alon. Nakapikit kong sinalubong ang malamig na simoy ng hangin.

"I'm getting married," emosyonal kong sinabi.

Pumuwesto si Maxwell sa likuran ko saka ako marahang niyakap mula roon. "I love you, baby,"muli ay bulong niya.

"I love you, Maxwell." Inihilig ko ang batok ko sa dibdib niya saka ako bahagyang tumingala. "Thanks for choosing me."

Sa halip na sagutin ay inilapit niya ang mukha sa 'kin saka ako ginawaran ng halik. 'Ayun na naman ang banayad niyang halik na nakapanghihina sa 'kin. Iyong mabagal, banayan at marahang sumisimsim, hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam.

Naiwan na namang nakaawang ang labi ko, nakapikit ang mga mata nang bitiwan niya ang halik. Panay ang paghabol ko sa hininga bagaman hindi kami kinapos. Ibang-iba talaga ang epekto no'n sa 'kin.

"Hmm?" patanong na ungol niya.

Nakagat ko ang labi saka ako nagmulat. "I love that kiss," nanghihina kong sabi, pakiramdam ko ay naituon ko na sa kaniya ang buong bigat ko.

"I love kissing you."

Napangiti ako. "Me, too." Kumalas na ako sa yakap niya bago pa humigit doon ang mahiling ko. "Why don't you take a shower first?" sabi ko. "Aayusin ko ang mga gamit natin."

"Okay," kaswal na sagot niya.

Kinuha ko ang maleta niya at saka binuksan. "Anong isusuot mo, black or whi..." hindi ko naituloy ang sasabihin nang makita kong kagat niya ang laylayan ng kaniyang shirt. Saka inabot ang likurang bahagi niyon. Umarko nang bahagya ang katawan niya upang tuluyang mahubad iyon.

Why do you have to be this hot? Napakurap ako ng ilang beses saka nagbaba ng tingin sa maleta.

"Sorry, what was it?" tanong niya.

"Mag-white ka na lang," sabi ko saka naglabas ng bagong shirt.

"I'll take a shower," sabi niya saka pumasok sa bathroom.

Napaypayan ko ang sarili saka tumayo upang damputin ang remote ng aircon. Napakainit naman ngayon! Pilit kong iwinaglit ang sari-saring naiisip.

Ako na ang namili sa mga damit niya, may boxers na, may shorts pa. Bahala siya kung anong gusto niyang suotin.

Napangiti ako nang maisip na iyon na ang gagawin ko araw-araw kapag mag-asawa na kami. Lalo pa akong napangiti nang maisip na namang mapapang-asawa ko na siya.

Dinampot ko ang hinubad na shirt ni Maxwell saka niyakap iyon. Nahiga ako sa carpet at saka nakangiting tumingin sa kisame.

Sobrang swerte mo, Yaz... Hanggang ngayon, pakiramdam ko ay nasa ulap ako at nananaginip. Hindi talaga ako makapaniwala.

Nagulantang ako nang may malakas na tunog na nagmula sa bathroom. Tila may nahulog. Awtomatiko akong napabangon at tumakbo papunta roon.

"Maxwell? Are you okay?" hindi ako nagdalawang-isip na buksan ang pinto.

"Yeah, it was the shampoo, sorry," sabi niya na pupulutin na sana ang bottle niyon.

"Ako na," inunahan ko siyang damputin iyon. "Hindi ka pa pwedeng yumuko masyado, ha?"nag-aalalang sabi ko. "Kapag may ganito, tawagin mo 'ko."

Ngumiti siya. "Paano kapag wala?" aniyang lumapit sa 'kin. Naramdaman ko nang tumulo sa leeg ko ang mga patak ng tubig mula sa kaniya. "Hindi na ba kitang tawagin...kapag wala?"pahina nang pahinang tanong niya.

"Pwede pa rin naman..." bumilis agad ang paghinga ko.

Nakagat ko ang labi ko. Kahit na dere-deretso akong pumasok, kahit na mukha lang niya ang tiningnan ko, alam kong nakahubad siya ngayon.

Nagtama ang paningin namin mula sa salamin. Nakita ko mula roon nang marahan niyang iyakap ang braso sa akin.

Napasinghap ako nang swabeng dumausdos ang ilan sa kaniyang mga daliri papasok sa shirt ko. Wala pa man ay naghahabulan na ang kaba at paghahabol ko sa hininga. Hindi na ito ang una pero bakit...pakiramdam ko ay ngayon pa lang namin gagawin ito?

Tumitig siya sa 'kin habang dahan-dahang inilalapit ang bibig sa aking tenga. "You want to take a shower with me?" saka niya dinampian ng halik ang leeg ko gamit hindi lang ang mga labi.

"Yes, baby," nakapikit at padaing na tugon ko matapos niyang paulanan ng halik ang balikat ko.

Bahagya niyang inangat ang shirt ko ngunit ako ang tuluyang nagtanggal niyon. Tinanggal niya ang hook sa likuran ko pero ako ang tuluyang naghubad niyon. Pinagapang niya ang kamay para i-unbutton ang shorts ko pero ako ang nagbaba niyon. Sinadya kong maiwan ang undies.

Mas tumitig siya sa 'kin mula sa salamin ngunit makikita na ang epekto ko sa kaniyang mga mata. Hinawakan niya ang aking tiyan saka yumuko upang muli akong halikan sa balikat. Magkakasunod na daing ang napakawalan ko hanggang sa hawakan ko ang kamay niya. Ako mismo ang nagpagapang doon papunta sa dibdib ko.

Panay ang daing ko na halatang nagbibigay ng matinding epekto sa kaniya. Bumibilis na ang paghinga ni Maxwell gayong iyon pa lang ang ginagawa namin.

Nang mahinto siya ay saka ko siya hinila papunta sa shower. Napatitig siya sa undies ko dahilan para matawa ako. Binigyan ko siya ng nanunuksong tingin saka ko siya tinalikuran. Sinalubong ko ang tubig at saka hinayaan iyong dumausdos sa buo kong katawan. Hinintay kong mabasa ang undies na 'yon saka ako humarap sa kaniya.

Kinuha ko ang body soap at saka iyon ipinaligo sa katawan ko. Paulit-ulit kong sinabon ang katawan ko hanggang sa anurin ng tubig iyon. Sinadya kong talasan ang pagkakatitig sa kaniya nang ipasok ko ang sariling kamay sa undies at saka ako nakatingalawang pumikit sa shower.

"Fuck," asik niya at saka tuluyang lumapit at yumakap sa 'kin. "You're always torturing me!"

Napahalakhak ako ngunit sinalubong na niya ng halik ang labi ko. Sa simula ay banayad iyon, pinanghihina ako. Pero nang mahawakan niya ang likuran ko, nang maramdaman niya ang dibdib ko, lumalim nang lumalim iyon hanggang sa maging mapusok.

Naglagay ako ng sabon sa kamay nang hindi inaabala ang mga labi namin. Gumapang ang kamay ko sa katawan niya at sa isang iglap ay hawak ko na ang kaniyang trono. Nabitawan niya ang labi ko nang sabunin ko 'yon nang marahan at unti-unting bumibilis.

Nakagat niya ang labi at saka napatingala. Hinapit niya ang bewang ko at saka hinawakan ang magkabila kong pisngi upang muli akong halikan. Mas naging mapusok na 'yon nang mas bilisan ko rin ang ginagawa.

Gusto kong matawa nang sa isang saglit pa ay sumabog na siya. "You're generous, huh?"nang-aasar kong sabi.

"Hmm," ngumiwi siya. "Iniwan mo 'ko, eh."

"'Oy!"

"What?" nakangising tanong niya.

"'Sus, if I know..."

"What?" kunot-noo nang ulit niya.

"Pwedeng mag-isa, doc."

"I don't do that."

"Pagsyor, 'oy!"

"I don't do that," may diin nang aniya.

Umawang ang labi ko. "Talaga?"

"Not after I met you."

"How about before?" nakangising tanong ko.

"Well, that's...part of growing up."

"Really?"

"Yeah, right, we're not going to discuss it here, right?" aniyang hinawakan ang dibdib ko.

"No, we should be taking a shower."

"A shower?"

"Yeah, a shower." Binuhusan ko ng sabon ang katawan niya saka ko siya sinabunan.

"Baby..." nanlulumong aniya.

"After the wedding."

"Come on."

"After...the wedding," pagtatapos ko saka palihim na tumawa.

Panay ang buntong-hininga niya hanggang sa matapos namin ang pagligo. Nagpapanggap akong hindi iyon napapansin pero panay ang pagtawa ko nang magbihis kami.

"Why are wearing all white?" nagtatakang tanong niya nang mapansin iyon.

Tama siya, pulos puti ang shirts and shorts namin. Pinagkaiba lang ay maiiksi ang sa akin. Halos hindi umabot sa puson ko ang shirt, hapit iyon sa katawan kaya mahahalatang wala akong ibang suot maliban doon at sa shorts.

Tumitig siya sa akin at saka napapalunok na lumapit. Awtomatiko akong naupo sa kama at akma nang mahihiga nang maupo siya sa single couch sa tabi.

"What are you doing there?"

"Sleep."

"What? Ang laki-laki ng kama, Maxwell."

"I can't sleep beside you."

"What, why?"

"After the wedding, right?" nakangising aniya.

Umawang ang labi ko. "Halika ka na dito!"lumapit ako at kinuha ang braso niya ngunit hinila niya ako paupo sa kandungan niya. "What now?"natatawang sabi ko na nilingon.

Dinampian niya ng halik ang leeg ko. "Baby..."

"What?"

"Please..."

Natawa talaga ako. "After the wedding."

"I want to touch you," mahinang aniya.

Natigilan ako at napalingon sa kaniya. Gano'n na lang ang pagkakagat niya sa labi habang nakatingin sa labi ko.

"I want to taste you," pabulong na dagdag niya dahilan para maapektuhan ang buong sistema ko.

Ngano...? Para agad akong mababaliw. Paano nangyaring naapektuhan ang buong sistema ko sa iilang salita niya lang? Hindi ako makapaniwala. Hindi ko alam kung ako ba ang may problema o talagang kakaiba lang siya.

Bago pa ako makasagot ay sinunggaban niya na ang labi ko. Iyon pa lang ay unti-unti ko na namang nararamdaman ang trono. Hindi ko alam kung dahil ba iyon sa halik o dahil nakaupo ako doon mismo!

Napadaing ako nang gumapang ang kamay niya sa papasok sa shirt ko, wala pa mang nahahawakan. Naramdaman ko ang pagngisi niya. Ngunit mas napadaig ako nang bahagyang pumasok ang kamay niya papunta sa shorts ko. Iyon pa lang, ganoon na ang kaniyang epekto.

The fuck, Yaz! You're so weak! Ayaw ko mang ipahalatang talo ako, ayaw ko mang ipakita na ganoon din ang pananabik ko, hindi ko 'yon napigilan.

Lalo na nang tuluyang pumasok ang kamay niya sa shorts ko at matunton ang pagkababae ko. Dahan-dahan kong naiangat ang parehong hita ko sa magkabilang armrest. Napahawak ako sa kaniyang batok saka ako nakapikit na tumingala.

"Fuck," naidaing ko nang maramdaman ang kaniyang mga galamay. Bago pa ako makapagsalita ay sinalubong ko nang muli ang labi niya. "Maxwell..."

"Hmm..."

"Please be...gentle...baka masaktan 'yong kamay mo."

"Take it off..." pabulong na aniya. Natitigilan akong napalingon sa kaniya. "Please..." bulong niya, deretsong nakatingin sa mga mata ko.

Nakagat ko ang labi ko at saka ko marahang ibinaba ang shorts ko. Kinuha niya ang hita ko at siya mismo ang nagpatong niyon sa armrest.

Fuck... Gano'n na lang ang paggapang ng kilabot sa buong katawan ko nang muling dumausdos pababa ang kamay niya. Bago pa ako tuluyang mawala sa katinuan ay hinubad ko na rin ang shirt ko at saka siya hinalikan.

Hinawakan ko ang kamay niya at inalalayan iyon na sa ginagawa sa akin. Iniisip ko ang kamay niya pero dumagdag lang ang epekto niyon sa akin. Nang maramdaman ko ang paggalaw ng tiyan ko ay ako mismo ang nagpakilos nang mabilis doon.

"I'm fine, baby. Everything is fine," bulong niya sa mismong tainga ko dahilan para lalo kong makagat ang labi ko.

Nahawakan ko siya sa batok saka ako nakatingala muling dumaing. Mas dumiin ang pagkakapikit ko nang maramdaman ko na ang papalapit nang papalapit kong pagsabog.

Ngunit bago mangyari iyon ay niyakap niya ako at bahagyang inangat. Nang muli niya akong iupo ay umawang na ang labi ko nang maramdaman ang pag-iisa ng korona at trono.

"Fuck..." sabay naming nasabi.

Hindi ko napigilang masambit nang paulit-ulit ang pangalan niya nang sumabog ako nang paulit-ulit din dahil sa bilis ng ginawa niya. Bago pa man siya magaya sa 'kin ay binuhat niya na ako at hinayaan ang sariling magkalat sa sahig.

To be continued. . .