Playtime

Sandrine Nala's POV

"Hey! Sana lets go. They are waiting for us" Pilit na pagyaya sa akin ni Aislinn.

"Like I say. I can't, I'm not in the mood!" Tamad kong sagot sa kanya. Napataas kilay ito sa inasta ko.

"Wow! what the word is that huh? Oww the Famous ' Sandrine Nala 'Sana' Zavaroni' Is not in the mood. Really! Oh don't tell me because andoon siya!" Napalitan ng pang aasar ang emosyon niya sa mukha niya. What a moody facial expresion.

"Tsk!" Sabay irap ko sa kanya. Binawi ko sa kanya ang braso ko saka muling umupo sa may sofa.

Where currently in my house here at the San Miguel. Nasa may balkonahe ako nakaupo. Habang siya nasa may labas.

Biglang napako ang mata ko sa mga taong dumaan. Maging si Aislinn ay napatingin dito.

Mas lalong lumaki ang ngisi sa mukha niya. Oh boy! ito na naman siya.

"Ah I think na kung sino ang iniiwasan mo" Her smile become wider as they pass by on our house.

"Ayieee, talaga nga naman tinamaan ka na ng lintik boy!" Pang aasar niya sa akin. Mas lalo ko naman siyang inirapan. Saka humiga sa sofa.

"Oh! wala ka bang gagawin dyan? Ano yun deadma, wow boy! Tara na! Alam mo kung anong mangyayari. Hahayaan mo ba?" May halong pangungunsensya niyang atungal sa akin.

"Arghh!" I groan on frustation. Napalakpak naman siya ng makita akong tumayo.

"Wait for a second. I just change my clothes" Tamad na tamad kung bilin sa kanya. Saka bagsak ang balikat na nagtungo sa loob ng bahay.

"Oh bat ganyan itsura mo. Parang binagsakan ng sangkatutak na problema!" Pinaghalong pag aalala at pang aasar na tanong ni Mama.

Sa halip na sagutin. Itinuro ko na lang sa labas si Aislinn. Na nakangiting kumaway sa Mama ko.

Napatango naman si Mama. Alam na niya yun.

Halos masubsob ako sa sahig ng ipagtulakan niya ako sa loob ng kwarto.

"Bilisan mo. Magbihis ka na" Pagmamadali nito sa akin. Alam na niya kasi ang ibig sabihin kapag andyan si Aislinn.

Tungkol doon sa baklang natitipuhan ko.

Halos ipagkaluno na ako ni Mama doon. Habang si Papa wala namang say.

Buti na lang at wala pang alam yung lintik kong kapatid. Kung hindi ay nako po.

"Hm, someone is busy. Saan lakad natin!" Simula niyang asarin ako. Sinamaan ko kaagad siya ng tingin.

"Woah chill Ate! I' m just asking. By the way! Xavion text me nasa may plaza daw siya. And there's a problem. Your ex is at the plaza also. I guess you have a clue thou!" Pag iinporma niya sa akin. I nod to said yes.

"Okay! I gotta leave you, bye bye!" Kaway nito saka umalis sa may doorway. I just sign. May alam na siya hayop na Xavion.

I just change my clothes, plain t-shirt color mustard and Cargo short. I clip ng hair, wear my sandals and get my phone.

Kita ko naman ang papadyak padyak na si Aislinn. Halatang naiinip na.

"Lets go!" Tamad kong yaya sa kanya. Nagulat siya ng kaunti saka ako hinila palabas ng compound namin.

Nagpadala na lang ako sa kanya. Total siya ang may gusto nito.

Palapit pa lang kami rinig na ang sigawan. May laban ata!

Napahinto si Aislinn saka takang lumingon sa akin.

"What?" I look her confussed.

"May laban?" She clueless tell me. Aba malay ko.

"Dunno!" I bored asnwer her.

"Tara na nga" Sabay hila niya muli sa akin. Papasok pa lang kami sa bukana ng plaza. Mas lalong lumakas ang mga sigaw at hiyawan.

Ano bang meron.

Ang daming tao. Nahirapan kaming makipagsiksikan. Bakit parang may pinapanuod sila. Hindi ata laban ng basketball player. Parang something.

And suddenly, I feel nervious. Kaya mas binilisan kong makisiksik.

"Excuses me!" Ipit na pakiusap ko. Hanggang sa makaabot kami sa unahan.

My world stop when I see whats happenning.

"Omymy!" Aislinn terified reaction. While me, hanging my mouth open. Kailangan pang isara yun ni Gwenore.

"Buti naman at dumating ka!" Xavion smug face welcome me.

"Aww!" Tangin tugon ko.

They frown. Nah????

"Aantayin mo pang durugin nila siya? Haler boy! Kilos na uy!" Inis na bwelta sa akin ni Auden. Why me?

"Nah? me? Hey, why don't you do that. Your a man here!" I tell them annoyed. Napanganga naman sila. What?

"ANOOOO! Gising boy! Look!" Hysterical na turo ni Aislinn. Tinignan ko naman. Fuck! his face cover with blood. This is too much. I need to stop them.

I stop in front of them. Furious filling my emotion. I sense their fear by looking at their faces.

"Let go of him!" Makahulugan kung banta sa kanya. I make my face blanky.

Kaagad naman niyang binitawan. Mischievous smile form on his lips. I look him annoyed without changing my blanky emotion.

"Ohh look whose here hahahaha" Ecstatic laugh. Ow hahaha funny.

Hindi ko siya pinansin saka dinapunan ng tingin si Ryrder. He bow his heads I can sense his embarrassed and ashamed.

Lumalamlam naman ang tingin ko sa kanya. Nilapitan ko siya saka tinulungan na makatayo.

Doon naman napatigil si Casimir. He look betrayed. Now what? Tsk!

I ignored him and walk out.

Pero bago kami makalagpas sa kanya. Hinarang niya ang kamay niya sa harap namin. Now am getting mad.

"Stop it, Casimir. Hindi ka na nakakatuwa." I controlling my temper. Kunti na lang talaga sasabog na ako. Ramdam ko ang pagkapit niya sa akin.

His scared, argghh I need to get him out of here. But this annoying boy infront of us. Never want to leave us.

"Ano pa ba ang kailangan mo? Were done remember?" Nagtitimping paalala ko sa kanya noong panahon na pinagpalit niya ako sa bestfriend ko. Now what? asan na yung ipinagmamalaki niyang mas babae pa sa akin huh!

"Ohh did she ditch you?" Napalitan ng pang aasar ang tono ng boses ko.

Oww siya ngayon ang galit. Now hows the feeling ay? Hmm I wonder what Stevie done with him.

She is a gold digger my ass. Buti na lang malakas ang senses ni Aislinn. Naaksiyonan kaagad.

"Leave. Us. Alone." Mabagal at madiin kung saad sa kanya saka siya iniwang galit doon.

Malapit na kami ng bigla niyang hablutin ang kamay ko. Resulting to Ryrder fall of my arms. Kaagad naman na nasalo nila Auden.

Wala na ubos na ang pasensya ko. I look at him furious and mad. Mabigat ang hakbang na ginawa ko saka huminto sa harap niya.

He look amused while I in front of him. Tumalikod ako saka siya binigyan ng nanggagalaiting suntok.

I heard everyone gasp from what I did. Yan! yan ang napapala ng inuubos ang pasensya ko.

Bagsak siya sa sahig. Kaagad siyang nirespundihan ng mga kasama niya. Ano! papalag ka!

Pinasiringan ko ang mga kasama niya bago dali daling siyang binuhat paalis sa plaza. Mabilis naman akong bumalik sa lugar nina Auden.

"Lets go!" Kalmado kung yaya saka naunang naglakad.

Nagsialisan naman na ang mga tsimosang manunuod namin. Panigurado kakalat ito kaagad sa buong San Miguel. Whats new?

Nauna akong pumasok sa compound namin. Alam kong nakasunod sila sa akin. Hindi siya pwedeng umuwe ng ganyan. Baka mas lalo siyang magulpi ng tatay niya.

Pabagsak kong binuksan ang pinto ng kwarto ko at hinanap ang first aid kit ko. Pagkabalik ko sa may sala andoon na sila.

I seat in front of him. His avoiding my gaze. Arghh! How I hate seing him like this.

Binuksan ko ang kit saka inilabas lahat ng kailangan. Inutusan ko muna siyang maghugas ng mukha sa may kusina bago linisan ang mga sugat niya.

"What you gonna do this time, Sana?" Makahulugang tanong ni Xavion na kunti lang ang tanda sa kanya.

Inirapan ko siya. My mind is in the mess. I can't think properly right now. All I want to do is to heal all of his wound.

"I can't think. I am on a mess. Please don't pressure me. I need to think wise. So, don't ask for now!" Nakikiusap kung sagot sa kanila. Natahimik naman sila.

Pagkabalik na pagkabalik niya. Kaagad kung sinimulan na gamutin ang pasa, sugat at gasgas na natamo niya.

My heart keep sunk looking what he been. This is my fault. Kung hindi ko lang sana sinabi sa kanya na may iba na akong natitipuhan at hindi nagbanggit ng pangalan. Hindi siya madadamay.

Pero, Ayaw ko naman magsinungaling. I'm thorn arghh!

"I'm sorry!" I tell him softly while cleaning his wound. I hear him flinch and I stop.

"Don't need that!" Saka siya umiwas ng tingin. Arghh what mess I have done.

"Don't worry I fix this. Everything will be okay!" Panatag kung saad saka nagfocus sa paglilinis ng sugat niya sa mukha.

He keep quiet the whole time. Nagpaalam na rin ang iba na uuwe na sila. Mag gagabi na rin kasi.

Kami na lang nila Xavion ang natira.

"Done" Saad ko saka lumayo sa kanya. I arrange all the things I use.

Iniwan ko sila doon saka binalik ang kit sa loob ng C.R sa kwarto ko.

Pagkalabas ko, I see Xavion seating pretty on the edge of my bed.

Tumayo ako ilang distansya sa kanya. I know this face of him. Of course his the older brother. And sino bang gustong makita na saktan ang kapatid niya.

"Its okay, blame me if you want!" I look away to avoid his gaze.

I hear him sign. Saka siya tumikhim.

"Look! I know this is not you want to happened but look. I can't help to blame you. Not because of you, he never be the target of that jerk. You know how asshole Casimir is. And Sana, kung may balak kang gawin panakit butas ang kapatid ko please. Leave his alone. He too much suffer from what people through hurtful words to him. From my Father's hand and now from you. He don't deserve it. His precious to be hurt like this." Hinanakit niyang bato sa akin. Mas lalo akong umiwas ng tingin sa kanya.
"I know, but-

"Yeah,you know but please stop doing playtime with him. Don't be the reason of his fall." Pigil niya sa sasabihin ko. What? playtime? who? me?

"That's too far for insulting me, Xavion." Nanggagalaiting saad ko.

"How dare you acuse me having playtime with him huh! Are you sure about that huh!" Hindi ko na napigilan sumabog sa galit.

Natameme siya sa galit ko.

"Wala sa angkan namin ang ganoong tao. At hindi ako pinalaki ng magulang ko para lang manggamit ng ibang tao. Sisiguraduhin ko sayo na mali ka. I'm not playing playtime with him. I have one word, Xavion. And hindi ko yun sasabihin kung hindi ko kayang panindigan. Kaya kung ako sayo manahimik ka nalang pwede." Bwelta ko sa paratang niya. Hininingal akong huminto dahil sa frustation.

"And leave, take him with you." Biglang hinahon ko dahil walang patutunguhan kung galit ang paiiralin ko.

"Sana nga, Sana. I don't want to see my brothers broke. I mark your word. I hope you do that" Huling saad niya bago lumabas sa kwarto ko. Bigla akong napaupo sa tindi ng tensyon.

Doon ko lang nailabas lahat ng emosyon kanina ko pa kinikimkim.

Pigil ang pag iyak ko dahil baka atakihin ako ng hika ko. Kalma, Sana. Kalma lang.

"You okay ate?" Nag aalalang tanong ni Saira. Umiling ako. Hindi ako okay. Sino bang magiging okay.

The person you loved have been hurt because of you.

I didn't intetionally to do it. But the circumtances against with me.

If I can turn back the time. I wish I didn't say that. So he never be the target of bullies. All happened of this because of me.

I'm the one who blame for this. How my love for him. Hurt like this.

"I overhear what you and Kuya Xavion discuss." Saka ko siya narinig na bumuntong hininga. " I know from the start Ate. You like him, even crush him since Elementary. At hanggang ngayon mas lalong lumalalim." Pansin nito sa akin.

"Yah, I know. I've realized that after I told, Casimir that I courting Ryrder. It was damn confussing that time. Kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko. Pero, days has passed. Myself prove it was true. I've been denying all this time. Bago pa siya nag out may nararamdaman na akong hindi tama. If Casimir didn't trigger me. I won't realizes it" Totoong paglalahad ko sa kanya. Saira knows that I can't lie perfectly.

"I know, so what you gonna do?" Pagtatanong niya sa sunod kung plano.

"Prove that I'm not having playtime with Ryrder." I firm tell her.

"Yan, thats my Ate. Malakas ang fighting spirit!" Sang ayon niya sa akin. We just laugh and tease each one.

°°°°

PrincessNalics

How are you guys? I hope your doing fine. So this is my new story dealing with the LGTBQ hehehe. This is had a touch of romance since general fiction siya nakacategory. I hope you enjoy this story. Well please be aware don't expect too much from this. For us to avoid unassatisfy. So yun lang, thank you.

5-25-20