"Geloof me nou! Die jongen is niet goed voor je!" Schreeuwt mijn moeder naar mij. Ik zwijg. "Je mag hem niet meer zien." Zegt ze, nu met een kille toon in haar stem. Ik glimlach omdat ik weet dat het tegendeel waar is. Ik zou gewoon weer wegsluipen en naar hem toe gaan. Niemand kan me bij hem vandaan halen.

"Josie!" Ik schrik op en kijk weer naar mijn moeder. "Wat zei u moeder?" Vraag ik aan haar omdat ik niet heb zitten luisteren. Mijn moeder wordt daardoor alleen maar bozer; ze kan er niet tegen als zij iets zegt en ik heb niet geluisterd. Haar ogen spuwen vuur. "Het spijt me moeder. Ik heb weer niet geluisterd." Fluister ik.
"Eruit. Naar je kamer!" Ik sta op met gebogen hoofd en loop naar mijn kamer.
"Waarom kan Josie niet gewoon zijn als Evangeline en Anastasia?" Hoor ik mijn moeder nog zeggen voordat ik de trap op loop om naar mijn kamer te gaan. Halverwege de trap staan mijn zusjes te kijken. Ik kijk ze boos aan en ze rennen geschrokken terug naar hun kamer.

Grappig. Dat vraag ik me ook altijd af. Waarom kan ik niet gewoon zijn zoals Evangeline en Anastasia?

Evangeline en Anastasia zijn mijn jongere tweelingzusjes. Evangeline is 9 jaar oud en heeft lang, blond haar en schattige blauwe ogen. Anastasia is ook 9 en heeft hetzelfde haar en ogen als Anastasia.

Ze doen altijd precies wat er van mijn ouders verwacht wordt en dragen altijd nette kleding.

Ik daarin tegen, heb kort zwart haar, draag 'uitdagende' kleding, zoals mijn ouders en familie het noemt. Wat bedoelen ze daarmee? Een strakke highwaist broek en een kort wijd T-shirt dat mijn buik en armen bedekt. Niets bijzonders, vindt ik.
Ook doe nooit wat mijn ouders vragen. Daar komt nog bij dat ik verkering heb met een jongen, Max, die mijn ouders niet goed vinden voor mijn 'toekomst'. Niet dat mijn toekomst ze wat boeit. Binnenkort krijg ik mijn diploma en ga ik weg uit dit gehucht, samen met Max.

Ik ga liggen op mijn bed en pak mijn telefoon van mijn nachtkastje.
2 berichten van Max. Ik glimlach en toets de pincode in.

M: Hey Jo, wat ben je aan het doen?
M: Misschien kunnen we vanmiddag afspreken bij het Café?

J: Lijkt me leuk!

M: Oke, is 15:00 goed?

J: Ja, dat moet wel lukken.

M: Tot dan babe.

J: tot dan😘

Ik kijk naar de tijd. 13:23. Ik leg mijn telefoon weg en kijk glimlachend naar het plafond. Ik ga Max weer zien! God, wat heb ik hem gemist.

Hey lezers,
Ik was even een poosje offline omdat ik druk bezig was met huiswerk, en, niet te vergeten, mijn school is sinds maandag weer open dus ik moet weer naar school.
Ik heb dan 3x een les van een halfuurtje. Niet zo lang dus maarja, het huiswerk.....
Nou, ik zal jullie niet langer ophouden met mijn gezeik over alles.
Ik hoop dat jullie het een leuk beginsel vonden enneeee..... Vergeet niet te stemmen!

Mandy