Ik wandel stilletjes zijn kamer binnen en ga op zijn bureaustoel zitten. 'Ik heb wel geen slaapkleding bij me.' Hij haalt zijn schouders op. 'Ik heb wel een jogging liggen die te klein is voor mij en ook wel een shirt.' Ik knik en sluit mijn ogen even. Al dat gedoe van vandaag heeft me moe gemaakt.

'Ben je moe?' Vraagt hij wat me mijn ogen weer laat openen. Ik knik zachtjes. 'Het was vermoeiend vandaag.' Hij knikt begrijpelijk en loopt naar zijn kast. Zijn rug is zo gespierd.

Hij gooit een jogging naar mijn hoofd en ik verschiet. 'Geen goede reflexen?' Ik geeuw en schud mijn hoofd. 'Nu niet nee.'

Na dat hij me ook een shirt heeft gegeven verlaat hij de kamer zodat ik me kan omkleden. Wat een gentleman.

Snel trek ik de andere broek aan die nog steeds een paar maten te groot is, en ook verwissel ik mijn shirt. Waarschijnlijk zie ik er nu helemaal niet uit, maar dat zou hij toch nooit durven toegeven.

Er wordt zachtjes op de deur geklopt. 'Mag ik binnen komen?' Klinkt er van de andere kant. 'Ja.' Antwoord ik en zet me neer op zijn bed.

'Ga maar alvast liggen ik ga nog snel iets doen.' Ik kijk hem vragend aan. 'Wat moet je nog doen?' Hij haalt zijn schouders op. 'Doet er niet toe.' Er verschijnt een zenuwachtig lachje op zijn gezicht. 'Toe nou, ik wil het weten.' Ik kijk hem aan met een pruillipje. 'Okay dan, als je belooft niet te lachen.' Ik steek lachend mijn twee vingers omhoog. 'Erewoord.'

Nu ben ik echt vreselijk benieuwd waar hij zich zo voor schaamt.

Hoe doet teken dat ik hem moet volgen naar zijn badkamer en ik sta snel op en stap achter hem aan. 'Zo wat is je grote geheim nu?' Vraag ik met een klein lachje. Plots heb ik terug veel energie.

'Niets, ik ga gewoon snel shit op mijn gezicht smeren.' Ik bijt op mijn lip om niet te lachen. 'Voor wat misschien?' Hij kijkt me niet aan terwijl hij bezig is met het potje open te draaien. 'Gewoon, zodat mijn huid er deftig uitziet.' Een kleine grinnik kan ik niet tegenhouden en hij kijkt me quasi beledigd aan.

'Sorry, best wel schattig.' Zeg ik terwijl ik een kusje op zijn wang druk. 'Mag ik het doen?' Hij haalt zijn schouders op, het is duidelijk dat hij dit ongemakkelijk vind, terwijl ik het eigenlijk alleen maar grappig vind.  'Als je wilt.' Ik knik blij en neem het potje van hem over.

'Over heel je gezicht?' Hij knikt. 'Pas wel op voor mijn ogen.' Weer moet ik grinniken. Wat een cuterd.

'Normaal is dit omgekeerd.' Mompelt bij beschaamd. 'Hoe bedoel je?' Hij kijkt me onzeker aan en bijt op zijn lip terwijl ik met mijn wijsvinger zalf open wrijf op zijn wang. 'Nou dat de jongen dat bij het meisje doet.'

'Ach, normaal is saai.' Hij kijkt me aan met een glimlach.

'Klaar.' Ik druk een zacht kusje op zijn lippen en draai het potje toe. 'Nu zal je morgen schitteren.' Hij knikt lachend en ik was nog snel mijn handen. Want door dit product waren ze een beetje vochtig.

We gaan terug naar zijn kamer en samen gaan we op bed liggen. 'Slaap lekker schatje.' Hij drukt een kusje op mijn wang en ik sluit mijn ogen terwijl ik dichter tegen hem aan kruip. 'Slaap lekker.' Na een paar minuten val ik in een rustige slaap.

~*~

'Lau wakker worden.' Ik open slaperig mijn ogen. 'Hmm?' Ik hoor gegrinnik en niet veel daarna wordt mijn deken weggetrokken. Ik kreun geïrriteerd. 'Wat de fack.' Ik kijk boos de kamer rond wat me nog meer gelach oplevert.

Geërgerd kijk ik Dylan aan. 'Waar denk je mee bezig te zijn?' Hij kijkt me lachend aan en trekt me omhoog aan mijn handen. Door de gemene glimlach die zijn lippen siert weet ik al dat het volgende wat hij gaat zeggen niet leuk gaat zijn voor mij.

'Je moet opstaan, binnen een half uur gaat de eerste bel.' Door deze woorden ben ik klaar wakker. 'Ben je gek!' Ik spring uit bed en loop snel naar de stoel waar mijn kledij opligt. Maar voor dat ik mijn kleren heb kunnen aandoen voel ik dat moeder natuur mij weer eens moet irriteren. Wat een perfect moment.

Ik loop snel naar de wc en vind daar gelukkig een doosje met tampons in, anders had ik pas een groot probleem gehad. Ik zeg ooit wel aan zijn moeder dat ik er ééntje geleend heb, ze begrijpt het vast wel.

Wanneer ik zijn kamer terug binnen kom doe ik zonder er bij na te denken snel terug mijn eigen kledij aan en wanneer ik me omdraai en Dylan me grijnzend aan zie kijken. 'Je bent zo mooi.' Ik bloos lichtjes en loop snel zijn kamer uit om te gaan ontbijten.

'Goedemorgen.' Zegt de opgewekte stem van de moeder van Dylan.

'Goedemorgen.' Begroet ik haar terug. 'Dit is zeer onbeleefd, maar ik heb uw naam nooit gevraagd?' Vraag ik zachtjes. 'Geen probleem meisje, mijn naam is Miranda.' Ik knik met een glimlach. 'Oké en dit is raar om te zeggen, maar ik heb een tampon van u geleend boven in de badkamer.' Mompel ik beschaamd en ze lacht. 'Geen probleem hoor.' Zegt ze en dan hoor ik de trap kraken.

'Ik heb nog geen ochtendzoen gekregen.' Ik rol mijn ogen door zijn opmerking en Miranda grinnikt.

Ik loop naar hem toe en geef hem een kus op zijn wang. Vervolgens negeer ik zijn verbaasde blik en smeer snel een paar boterhammen om te eten als ontbijt. Ik ben zo blij dit Miranda zo een lieve vrouw is, we blijven hier gewoon overnachten zonder een eerdere aankondiging.

Hij komt achter me staan en legt zijn handen op mijn buik. 'Je buik is koud.' Fluistert hij zachtjes. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het.'

'Als je buikpijn hebt, we hebben vast wel pilletjes liggen.' Ik draai me verbaasd om. 'Hoe weet je dat?' Vraag ik op fluistertoon zodat zijn moeder ons gesprek niet hoort, dat zou het enkel nog gênanter maken dan het al is voor mij, ondanks dat ze het toch al weet.

'Gewoon, instincten.' Ik frons mijn wenkbrauwen. 'En nu de waarheid.' Hij glimlacht om mijn antwoord en opent zijn mond.

'Er lag wat bloed op bed.' Ik word helemaal rood en kijk hem niet aan. Daar had ik nog helemaal niet aan gedacht.  'Sorry.' Hij grinnikt en wrijft zachtjes over mijn wang. 'Geen probleem, ik heb de lakens al ververst.'

'Het spijt me zo.' Hij grinnikt opnieuw om mijn antwoord. 'Daar kan jij toch niets aan doen.' Ik haal mijn schouders op. 'Het is ook niet jouw taak om dat op te ruimen, ik had het ook kunnen doen.'

Hij drukt zijn lippen rustig op de mijne om me te laten zwijgen. 'Hier gaan we niet eens over discussiëren, het is toch al gebeurd.' Mompelt hij zacht en ik glimlach. 'Je bent super lief.' Ik geef hem nog een klein kusje en ga dan wat verder staan.

Ik kijk op de klok. 'Shit, nog maar vijf minuten tot de bel gaat.'

We lopen snel de deur uit en ik spring in mijn auto, Dylan komt op de passagiersstoel zitten. Ik geef volle gas en wanneer ik parkeer hoor ik juist de bel gaan. Hopelijk ben ik nergens een flitspaal tegengekomen, anders heb ik nu boetes aan mijn been.

'Je had me vroeger moeten wakker maken verdomme.' Ik kijk Dylan boos aan. 'Ik wist dat ik niet op je kon rekenen, stommerik.' Zeg ik kinderachtig en draai me boos om richting de deur van de school.

Hij begint luid te lachen. 'Ik wist dat meisjes moeilijk waren tijdens hun periode maar jij bent wel bloody amazing daar in.' Ik kijk hem met open mond aan. 'Wat een grappige woordgrap, wil je nu een pluim?' Zeg ik sarcastisch en kijk hem boos aan. Jongens begrijpen niet dat het niet grappig is. En dat ze er dus ook geen grapjes over moeten maken.

Hij stapt naar me toe en legt zijn armen om mijn heupen. 'Ik ben gewoon grappig.' Hij kust mijn voorhoofd en kijkt me daarna weer aan. 'Nu ga je rustig worden want zo ga je de lessen niet kunnen volgen.' Ik knik en adem een paar keer in en uit.

'Klaar?' Ik knik en hij neemt mijn hand vast terwijl we samen naar binnen lopen.

Te laat weliswaar.

Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? (:
En wauw al 16K super bedankt! xx

En wow, ongelooflijk...het is weer gebeurd, weer een aanslag, sterkte aan iedereen! X