Συγγνωμη που για δυο μερες εξαφανιστηκα από προσωπου γης.Ηταν η διαθεση τετοια.
Ημερα 6η, αρχιζω να ενοχλούμαι με το ποσο δυνατα αναπνεουν ολοι στο σπιτι.
Και να σκεφτείτε ότι οι γονεις μου δουλευουν κανονικα.

Εύκολα ξεχνάμε τα λάθη μας όταν είμαστε οι μόνοι που τα ξέρουμε.
François VI duke de La Rochefoucauld

''Τουλαχιστον μια φορα στην ζωη σου θα περασεις διπλα απο εναν δολοφονο''

Αυτη η φραση με στοιχειωνε για εβδομαδες.
Προχωρουσα στον δρομο και κοιτουσα τους ανθρωπους απο την κορυφη εως τα νυχια.
Εψαχνα να βρω αυτο το κατι που διαχωριζει τον φονια απο τους υπολοιπους.
Υπαρχει το αρωμα της δολοφονιας;
Ειναι στα ρουχα;Στα μαλλια;Ειναι το βλεμμα;

Και ποτε καθισταται κανείς δολοφονος;
Ειναι η φιλη σου που εκανε εκτρωση στα δεκαεξι της;
Ειναι ο πατερας σου που εκανε ευθανασια στον σκυλο που πονουσε;
Ειναι η γιαγια σου που ζητησε να αποσυνδεσουν τον παππου σου μετα απο εξι μηνες;
Ειναι η γειτονισσα που χτυπησε τον αντρα της για να προστατευτει;
Ειναι ο προπαππους σου που σκοτωσε ξενους στρατιωτες;

Και γιατι μας τρομαζει τοσο πολυ ο φονος;
Εχεις αναρωτηθει ποτέ αν ο απεναντι σου στο λεωφορειο απαταει την γυναικα του;Αν χτυπαει τα παιδια του;Αν βασανιζει αδεσποτα;Αν κλεβει τους γειτονες του;Αν παρενοχλει κοριτσια που προχωρουν στον δρομο;

Γιατι εκεινη η ερευνα θεωρησε τοσο σημαντικο τον φονο;
Αμεσως επομενο δεν ειναι ;
Αντιδραση δεν ειναι;
Ψυχικη ανωμαλια;
Αμυνα;
Καθηκον μεταμφιεσμενο;

Πως εξηγεις το οτι ο γειτονας χτυπαει τα παιδια του;
Πες μου τι λογο εχει ο γνωστος σου να βασανισει το αδεσποτο.
Εκλογικευσε μου τις χυδαιες ατακες που ακουω στον δρομο οταν φοραω στενη φουστα.

Ο φονος, η κλοπη, η ηθικη και σωματικη βλαβη,η παρενοχληση, ο βιασμος
ολα αυτα μεταξυ τους δεν ειναι νομικα ισα, δικαιως.

Τα παθη δεν ειναι ισα.
Καταποντιζουν ομως την ψυχη σου,ολα απο λιγο και υστερα αποτομα μεχρι να στερεψεις.

Βγαινω στο μπαλκονι λιγο μετα τις 2 με ακουστικα και την τριτη κουπα καφε απο το πρωι.
Χαιδευω τον σκυλο και χαζευω τους περαστικους, τον ηλιο στον ουρανο και τα αδεσποτα.

Δεν θα φοβηθω αν ενας δολοφονος περασει απο διπλα μου.
Δεν θα με τρομαξει ο βιαστης, ο μεθυσος, ο βαναυσος, ο απληστος.
Αυτό που φοβαμαι και με κρατα ξυπνια τα βραδια είναι,
μην ειμαι εγω καποιος απο αυτους,γιατι αυτο που δεν μας λενε είναι, οτι συχνα αρκει ενα παραπανω ποτο, μια προσβολη, μια κινηση που θα πυροδοτησει οργη,
για να βρεθεις εν βρασμω ψυχης.

Οποτε, τα παθη μεταξυ τους διαφερουν κατα πολυ.
Αλλα ολα αποτελουν το ιδιο.
Μια.
Στιγμη.
Αδυναμιας.

---------------------------------------------------------

''Και συγγνωμη, δηλαδη το κανατε και μετά σου ειπε 'κολλα πεντε'; '' η Φαιη είναι φανερα διασκεδασμενη με το υφος της Κυβελης.

''Ναι σου λεει!''η Ερμιονη της απαντησε εκνευρισμενη και κουμπωσε καλυτερα την ζακετα της.
Το κλειστο μπαλκονι τις προστατευε απο το κρυο, αλλα βοηθουσαν αρκετα και τα χοντρά τους ρουχα.Απεξω ο ουρανος ειχε σκοτεινιασει και το χιονι επεφτε με χοντρες νιφαδες πανω στο ηδη στρωμενο.

''Εσενα στο ειχε ζητησει;'' ρωτα την μελαχρινη και η Κυβελη κοκκινιζει ολοκληρη.
Η Ερμιονη εδειξε να το σκέφτεται.Χαμογελασε την κοκκινομαλλα.
''Όχι,αρα εισαι ξεχωριστη!''
''Λετε σε εμενα να το ζητησει;'' η Φαιη θεωρουσε παρα πολύ αστειο το γεγονός ότι ειχαν κοινο εραστη.

''Φαιη!'' η Ερμιονη την μαλωσε, δειχνοντας ευθεως ότι τα νευρα της δεν ηταν και πολύ καλα.

Τα φωτα των εστιατοριων και των χωρων εκδηλωσεων του θερετρου ειχαν ανοιξει. Λιγο μετα τις 7 το απογευμα οι τρεις φιλες επιναν καφε στο μπαλκονι και συζητουσαν τις τελευταιες εξελιξεις.

''Και πως ηταν;''ρωτησε τελικα και εγειρε προς το μερος της Κυβελης που δαγκωθηκε για να μην χαμογελασει.
''Καλο...υποθετω'' ανασηκωσε τους ωμους της χαλαρη.

''Ναι καλα...μεχρι και τα φρυδια σου γελανε, που τα πουλας αυτα;'' καυχασε η Ερμιονη παραξενευοντας τις φιλες της.
''Τι εγινε;Τι εχεις;''ρωτησε η ξανθουλα πινοντας μια γερη γουλια καφε
Απο το μυαλο της Κυβελης σαν αστραπη περασε η σκεψη της ζηλιας της, την εδιωξε όμως πριν καν ολοκληρωθει.

Η μελαχρινη ξεφυσηξε.
''Εχω νευρα με τον Βασιλη'' μουρμουρισε αναφερομενη στον φιλο της που κοιμοταν βαρια μεσα στο δωματιο.
''Γιατι;''ειχαν το θρασος να ρωτησουν.

''Τι γιατι;Ηρθαμε 5 η ωρα εδω και απο τοτε κοιμαται!''γκρινιαξε και η Φαιη επνιξε ενα γελακι.
Η Ερμιονη την αγριοικοιταξε.
''Τι;'' 
''Τιποτα τιποτα....αναισθητος παιδι μου τι να πεις'' επενεβη πυροσβεστικα η Κυβελη.

''Και για πες...'' χαμηλωσε τον τονο η  Φαιη και ηξεραν αυτόματα και οι τρεις το θεμα.
''Πως θα το διαχειριστείς ολο αυτο;''
Ηταν η ερωτηση που φοβοταν.
Γιατι κατά πασα πιθανοτητα ηταν και η μονη που δεν μπορουσε να απαντησει.

''Ο Δελης επικοινωνησε;'' η ερωτηση της Ερμιόνης μπορει να ηταν ευκολη, μα τραβηξε μια χαρακια στην καρδια της δικηγορίνας.
''Ναι...τρια τέσσερα τηλεφωνηματα και καποια μηνυματα.Δεν απαντησα.'' δηλωσε οσο πιο ηρεμα μπορουσε ένω κλεφτα ελεγξε αν ο Βασιλης μεσα από το τζαμι ειχε ξυπνησει.

''Μην σε νοιαζει γι αυτόν.Και ο στρατος  με καλαζνικοφ να εισβάλει δεν ξυπναει...'' η μελαχρινη ακολουθησε το βλεμμα της φιλης της και κοιταξε με αποδοκιμασια τον αποκοιμισμενο.
''Ζωον'' ψιθυρισε και γυρισε παλι μπροστα.

''Και συγγνωμη,όταν γυρισεις θα του ζητήσεις εξηγήσεις για την Εβελινα;Θα του πεις για την συμφωνια σου με τον Ορεστη;'' η Φαιη είναι σοκαρισμενη  γερνει ελαφρως για να σιγουρευτεί ότι θα ακουσει σωστα.

''Όχι φυσικα!Για την Εβελινα θα μου πει, αν και εχω καταλαβει ηδη πολλα.Για τον Ορεστη δεν υπαρχει λογος να του πω κατι, είναι για τέσσερις μερες, μολις τελειωσει δεν υπαρχει λογος να αναφερθεί.Ασε που θα βγει από πανω μετα'' καυχασε και οι δυο κοπελες εμοιαζαν να σκέφτονται οσα ειπε.

''Αρα είναι μονο για τέσσερις μερες, μετα τελος, φιλοι.'' το εξεταστικο υφος της ξανθουλας δεν περνα απαρατηρητο.

''Ναι'' η Κυβελη νιωθει την παγιδα.
''Και είναι απλα σεξ;''

''Κατι σαν σεξ.'' προσπαθει να το εκλογικευσει μεσα της.

''Σεξ είναι, μηπως όμως και λιγο σαν σχεση;'' η Φαιη προσπαθει -ματαια- να καταλαβει.

''Σχεση;'' σμιγει τα φρυδια.
Εγω και ο Ορεστης σε σχεση;Βατερλο!Σιγουρα όχι κατι που θελω να δοκιμασω.

''Όχι όχι, σιγουρα δεν είναι σχεση, απλα ειμαστε πιο κοντα, μεχρι εκει''τους εξηγει.
''Κανατε μπανιο μαζι'' της λεει η Ερμιονη.
''Και ξαπλώσατε μαζι'' προσθετει η Φαιη.
''Και παω στοίχημα ολη την βραδια σημερα μαζι θα ειστε.''

''Ρε κορίτσια!'' αναφωνει.
Την αγχωνει η σκεψη του ότι περναει τα ορια.
''Δεν βλέπετε ότι τσακωνόμαστε για τα παντα;''

''Εμ...'' η Ερμιονη την κοροιδευει ''Ετσι είναι οι σχεσεις;'' 
Η Φαιη γελαει ''Καλα όχι και ολες οι σχεσεις''

''Εσυ και ο κυριος τελειος ειστε η εξαιρεση.Ολα τα ζευγάρια τσακωνονται Κυβελη!''
H κοπελα ανασηκωσε το φρυδι της.
''Δηλαδη εσυ με τον Βασιλη ειστε ζευγαρι;''ρωτησε με υφος.

''Δουλεια μας "

Ο Βασιλης ανοιξε τελειως την μπαλκονοπορτα και βγηκε εξω με ένα απλο μακο και μπασκετικο σορτσακι.Τα μαλλια του πετουσαν εδώ και εκει.Φαινοταν αγουροξυπνημένος και χασμουρηθηκε ανοίγοντας το στόμα του διάπλατα.Στο προσωπο του ειχε ακομα σημαδια από το μαξιλαρι.

Εκατσε στην καρεκλα διπλα στην Ερμιονη και περασε το χερι του γυρω από τους ωμους της πριν την φιλησει απαλα στο μαγουλο.
Η κοπελα τραβηχτηκε και τον αγριοκοιταξε.

''Τι εγινε;Κοιμηθηκες;''
Της χαμογελασε ενοχα ''Σαν πουλακι''
Εσμιξε τα φρυδια της ''Ασχολιαστο'' σταυρωσε τα χερια της κατω από το στηθος.

''Τι εγινε Κυβελακι;Ανανεωμενη σε βλεπω.''την πειραζει και η κοκκινομαλλα γουρλωνει τα ματια.

Η Φαιη γελαει και η Ερμιονη τον χτυπάει με τον αγκωνα στην κοιλια κανοντας τον να διπλωθεί στα δυο.
''Είναι η επαφη με την φυση Βασιλη μου'' μουρμουρισε ντροπιασμενη.
''Η επαφη με τον Ορεστη εννοεις'' λεει αγριοικοιτωντας την κοπελα του και κρατώντας το στομαχι του.

''Ρε Βασιλη!!'' 
Ο ξανθος ειρωνας γελασε και κοιταξε την Κυβελη.Η φιλη του τον πειραζε για χρονια για την σχεση του με την κολλητη της, ειχε ερθει η σειρα του.

''Ο Ορεστης μας ανακοινωσε στην Σοφια, την συμφωνια που κανατε για τέσσερις μερες.'' τις ενημερωσε και η δικηγορινα για να κρυψει το μικρο κοκκινισμα στα μαγουλα της ήπιε καφέ.
''Δεν στο χα'' ο Βασιλης δεν εμοιαζε να καταλαβαινει την δυσκολη θεση που ειχε βαλει την Κυβελη.
Που να ηξερες τι αλλα εξαλλα πραγματα κανω χρονια τωρα.

''Τι εγινε Βασιλακη;Κοιμηθήκαμε τρεις ωρες και ανακτήσαμε πνευμα;'' τον ειρωνευτηκε η Φαιη και η Ερμιονη του εκανε νοημα να σηκωθεί.

''Πηγαινε ξυπνα τους αλλους, θα παμε για φαγητο.'' διεταξε αυταρχικα και ο 'φιλος' της χαμογελασε πονηρα.
Ηταν το φετιχ του.
''Μαλιστα κυρια μου'' την φιλησε πεταχτα στα χειλη και σηκωθηκε ορθιος, πριν τεντωθεί κι άλλο και βγει από το μπαλκονι.

Κοιταχτηκαν μεταξυ τους, η Κυβελη κατακοκκινη, η Φαιη στο οριο γελιου και η Ερμιονη σκεπτομενη ακομη τον Βασιλη.

''Κοιτα να το χαρεις'' συμβουλεψε η ξανθουλα και σηκωθηκε ορθια παιρνοντας μαζι και την κουπα της.
''Το χεις για ευκολο;'' ρωτησε με νευρο 
''Αρχικα με εκνευριζει κάθε του κινηση και το ξερει,αρα το κανει επίτηδες!Και νομιζεις δεν νιώθω τυψεις για τον Σπυρο; Αυτος...'' η σκεψη της σωπασε.

''Αυτος είναι με την γυναικα του στην Αραχωβα!'' της υπενθυμισε η Ερμιονη και σηκωθηκε κι αυτή ορθια.
''Ναι αλλα αυτό σημαινει ότι πρεπει να πεσω στο επιπεδο του, κι όταν αγαπας δεν γινεσαι εκδικητικος-''
Η μελαχρινη στο ακουσμα της λεξης 'αγαπω' αναφωνησε και ετοιμαστηκε να απαντησει με ισχυρο επιχειρημα.

Η Φαιη όμως την προλαβε.
''Ωραια ακου. Μην τον σκέφτεσαι καθολου.Πες ότι του ζητησες ένα διάλειμμα για να σκεφτεις όλα αυτά που εγιναν.Που είναι πολλα. Και όταν εισαι σε διάλειμμα δεν υποτίθεται ότι κανεις ο,τι θες;'' προσπαθησε να φανει διαλλακτικη.

''Συμφωνα με τον Ross και την Rachel...'' η Κυβελη γελασε και οι φιλες της την κοιταξαν ταχα αυστηρα.

Η Ερμιονη ξεφυσηξε.
''Αυτό που θελουμε να σου πουμε είναι, καντο! Ο Ορεστης είναι ο πλεον κατάλληλος, δεν θα σε πρηξει, δεν ζηλευει, δεν κανει σκηνες, και αν του το ζητήσεις να μην ξαναμιλησει ποτέ γι αυτό, το πιθανοτερο είναι να ανασηκωσει τους ωμους και να πει 'για ποιο' '' γελαει.

Για καποιο λογο την έτσουξαν τα λογια της φιλης της.
Δεν ζηλευει, δεν κανει σκηνες, δεν νιωθει;

''Ναι Κυβελη ''συμφωνει και η Φαιη.
''Αυτό δεν θες κι εσυ;'' η μελαχρινη εχει μαθει αυτά τα τεσσερα χρονια να την διαβαζει πολύ καλα.

Πως γινεται να είναι τοσο χαλαρος;Παιρνει κατι;
''Ναι φυσικα, αυτό θελω, γι αυτό συμφωνησα εξ'αρχης'' τους ειπε και σηκωθηκε επισης ορθια.

''Παω να ετοιμαστω, αυτος μαζι μου θα μεινει;'' τις ρωτησε πριν ανοιξει την μπαλκονοπορτα.Οι δυο κοπελες κοιταχτηκαν μεταξυ τους.
''Αν υποσχεθείτε να κανετε ησυχια'' η Ερμιονη της εκλεισε το ματι κανοντας την να αναφωνησει.

''Ντροπη σας'' μουρμουρισε και αρχισε παλι να ζεσταίνεται.Μπηκε μεσα στο αδειο δωματιο και βγηκε στον διαδρομο για το δικο της που βρισκοταν ακριβως διπλα.

Η Φαιη εμοιαζε υποπτα ησυχη σε αντιθεση με την Ερμιονη που χαμογελουσε σαρδονια.
''Κοιτα που τελικα το μονο που χρειαζοταν για να ξεχασει τον Δελη ηταν ο Ορεστης.'' μουρμουρισε κουνωντας εκπληκτη το κεφαλι.

Η ξανθουλα γελασε εχοντας το βλεμμα ακομη στραμμενο στο σημειο που πριν λιγο στεκοταν η φιλη της.
''Μην εχεις αυταπάτες, ο Δελης θα δει την διαφορα, όπως και την προηγουμενη φορα, και μολις την δει, θα την υποταξει παλι,μεχρι να βεβαιωθεί ότι η Κυβελη είναι δικη του.''χαμογελάει πικρα.

Η Ερμιονη είναι πιο αισιοδοξη.
''Εμενα μου φαινεται ότι εχει αλλαξει, δεν είναι ολη μερα πανω από το κινητο.'' υποστηριζει.

Η Φαιη γελαει.
''Σοβαρα τωρα;''

''Ναι, γιατι όχι;''

''Επειδή ο Δελης εκανε δυο τρια στραβοπατήματα σημαινει ότι βγηκε από την σφαιρα επιρροης του; Ευκολο αυτό όταν βρίσκεται σε άλλη χωρα.''
Η μελαχρινουλα ξεφυσηξε χανοντας κάθε ψηγμα θετικης ενεργειας.

''Και δηλαδή τι κανουμε;''
Εμοιαζε σκεπτικη.
''Δεν ξερω Ερμιονη...'' την κοιταξε στα ματια ''Αλλα ξερω την Κυβελη 15 χρονια και μπορω να σε διαβεβαιωσω για ένα πραγμα.''

''Κι αυτό είναι;''
''Δεν παραταει ποτέ αυτους που αγαπάει, όχι τουλάχιστον μεχρι να την διαλυσουν εντελως.'' σχολιασε απαξιωτικα.

Και η Πυθια γελασε, με κλειστα ματια, ψιθυρισε τις λεξεις μουρμουριστα, σε μια ξενη γλωσσα. Μα η Λάχεσις την ακουσε, και κατεβασε το κεφαλι.Ουδεις υπεκφευγει της μοιρας του.
Τσακισε το νημα της.

Η Φαιη δεν μπορουσε εκεινη την στιγμη , ουτε στο ελαχιστο να αντιληφθεί, ποσο δικιο ειχε ή ποσο μοιραια, ειχε προβλεψει το μελλον.

--------------------------------------------------------------

Η Κυβελη ανοιξε την πορτα του δωματιου, μονο και μονο για να βρεθει μπροστα στο χαος.
Εκανε ένα βημα πισω σκεπτομενη οτι μαλλον μπηκε σε λαθος δωματιο.
Αλλα όχι.

Το κρεβατι ηταν ξεστρωτο και το λευκο παπλωμα μισοπεταμενο στο πατωμα.Η βαλιτσα του ηταν ανοιχτη πανω στο χαλι και μερικα ρουχα βρισκονταν απεξω.Ειδε μια μεταλλικη μαυρη βαση που πανω ειχε τρεις παρτιτούρες στο κεντρο του δωματιου.Ένα τασακι ηταν ακουμπησμενο πανω στο κρεβατι και ειχε μεσα δυο σβησμένα τσιγαρα.Καποια αλλα χαρτια βρισκονταν πεταμενα στο πατωμα, σκορπισμένα στο τραπεζι και στο κρεβατι.

Ο εκνευρισμος αρχισε να συσσωρευεται μεσα της.Εκλεισε με κροτο την πορτα και προχωρησε μεσα.Τοτε, από τον δευτερο χωρο, που βρισκοταν ένας μικρος καναπες με τηλεοραση απεναντι, ένα τραπεζακι και ένα ψυγειο ,εμφανιστηκε ο Ορεστης, φορωντας μονο ένα φαρδυ τζιν.

''Τι στο καλο εγινε εδώ μεσα;'' φωναξε εκπληκτη ακομα.
Γελασε.

Το σκουροχρωμο παντελονι επεφτε στους γοφους του, σχεδόν επίτηδες, ιδιαιτερα χαμηλα, ενώ ένα λευκο εσωρουχο εσπαγε την μονοχρωμια και αναδεικνυε το σταρενιο του δερμα.
Η Κυβελη ξεροκαταπιε.

''Κανω προβα'' Της χαμογελασε και τον ειδε να κρατα το βιολι και το δοξαρι.Οι μπουκλες του ατημέλητες επεφταν εδώ κι εκει.Τα ματια του την προκαλουσαν να νευριασει.

''Προβα πυρηνικης έκρηξης;Γιατι ετσι μοιαζει το δωματιο!'' 
Οσο πιο φωτεινα της χαμογελουσε τοσο πιο πολύ νευριαζε.

''Είναι θεμα αποψης.'' της εκλεισε το ματι και της γυρισε την πλατη για να συνεχισει να παιζει.
Οι μυες της πλατης του αναδεικνύονταν υπεροχα με το που σταθηκε σε θεση να παιξει.

''ΠΟΙΑΣ ΑΠΟΨΗΣ ΡΕ ΟΡΕΣΤΗ;'' εξαλλη αρχισε να μαζευει.Πρωτα το τασακι που μολις ειδε απεκτησε δευτερο νευρικο συστημα.

Πηρε μια βαθια ανασα και ο Ορεστης αρχισε να παιζει χαλαρος βιολι.
Με αγνοει κι από πανω;

''Και τι εχω πει για το καπνισμα μεσα;'' 
Σταματάει για λιγο.Δεν γυρνα όμως να την κοιταξει.Παρ'ολα αυτά μπορει σχεδόν να δει το πονηρο του μειδίαμα.
''Εχεις πει να μην καπνιζουμε μεσα στο σπιτι σου, αλλα δεν ειμαστε σπιτι σου, οποτε...''

Αν ηταν καρτουν θα ειχε βγαλει καπνους από τα αυτια.
''Δεν παει ετσι!''

Ως απαντηση ελαβε μια μελωδια.
Η επιθυμια να τον τραυματισει ενταθηκε και η καρδια της απεκτησε γρηγορο ρυθμο.
Με νευρικες κινησεις εστρωσε το κρεβατι και πεταξε τα ρουχα μεσα στην βαλιτσα πριν την βαλει τακτικα σε μια ακρη.
Με πιο απαλες κινησεις μαζεψε τα χαρτια και εσκυψε για να τα ακουμπησει όλα πανω στην θηκη του βιολιου.

Όταν γυρισε να τον κοιταξει τον βρηκε να την κοιτα ηδη, σε ένα σημειο που σιγουρα δεν την ικανοποιησε.
''Τολμας να κοιτας;''ανεβασε τον τονο της φωνης της μια οκταβα και ο Ορεστης διχως να παψει να παιζει ή να κοιτα την παρτιτουρα μπροστα του, της εκλεισε το ματι.

''Με προκαλεις''
Οι νευρικες και μετρημένες κινησεις του πανω στο μουσικο οργανο δεν ταυτιζονταν σιγουρα με το χαλαρο του υφος.
Κι εσυ με προκαλεις να σε στραγγαλισω.

Σταθηκε απέναντι του με το φρυδι ανασηκωμενο και εκνευρισμενο υφος.
''Είναι αναγκη να παιζεις και εδώ;Για διακοπες ηρθαμε, εγω δεν εφερα τα βιβλια μου!''του την ειπε.

Σταματησε να παιζει και την κοιταξε.
''Κακως. Αν ησουν αφοσιωμενη θα το εκανες. '' την πειραξε και εκεινη φυσικα τσιμπησε.
''Εγω; Δεν είμαι εγω αφοσιωμενη στην επιστημη μου;''
Εγω που κανω και ιδιαιτερα τρεις φορες την εβδομαδα με τον Σπυρο;

''Καποιοι από εμας Κυβελη εχουν μια καριερα που πρεπει να εξελιξουν, σεβασου το'' τα λογια του την τυφλωσαν σε σημειο που δεν μπορουσε να δει το μικρο χαμογελο στα χειλη του, δεν καταλαβαινε ότι την δουλευε.

''Σιγα την καριερα!'' αναφωνησε εξαλλη.
''Που θα μου πεις εσυ εμενα για καριερα!Που διαβαζω 40 ωρες την εβδομαδα εκτος εξεταστικης, ακομη και στις διακοπες!''

Φανερα ψυχαγωγημένος εβαλε το βιολι του μεσα στην θηκη και εσπασε την βαση στην αρχικη της μορφη.Περιμενε την απαντηση του.Αλλα ελαβε ένα μικρο σφυριγμα, σαν μελωδια, την ωρα που μαζευε τις παρτιτούρες και τα πραγματα του.
Με αγνοει;

''Με αγνοεις;'' του φωναξε και τον εσπρωξε προς τα πισω για να την κοιταξει.
Ο βιολιστης γελασε ταχα αιφνιδιασμένος.

''Ως συγγνωμη μου μιλησες;Μια τρελη με κουφανε με τις φωνες της!''

Εσφιξε τις γροθιες της και αναρωτηθηκε αν το δεξι της κροσε αντεχε ακομα.
Η πορτα όμως προλαβε το ξέσπασμα της.Η Κυβελη κατακοκκινη κίνησε να παει να ανοιξει αφήνοντας τον Ορεστη χαλαρο και χαμογελαστο να την κοιταζει.

''Δεν τελειωσα''τον προειδοποιησε.
''Και να σκεφτει κανεις ότι τελειώνεις σχετικα ευκολα'' μουρμουρισε πονηρα και η κοπελα αναφωνησε.

''Ποσο μαλακας-''
Η πορτα χτυπησε παλι.

''Ανοιξτε!'' ο Γιαννης φωναξε.
Η Κυβελη εμεινε να τον αγριοκοιτα.Ο βιολιστης, ημίγυμνος ακομα .την προσπερασε και ανοιξε τη πορτα εμφανιζοντας τους φιλους τους.

Οι δυο κοπελες κοιταξαν τον Ορεστη από πανω μεχρι κατω.
''Μα τι τόσο καλό έχω κάνει για να αξίζω δυο κουκλες στο δωματιο μου;'' ρωτησε με λαγνο υφος και εγειρε στο κατωφλι της πορτας.

Η Φαιη χαζογελασε και ο Βασιλης τον αγριοκοιταξε σπρώχνοντας τον μεσα.
''Ντυσου!'' μπηκε πρωτος στο δωμάτιο.

Κοιταξαν την Κυβελη που στεκοταν στο κεντρο του δωματιου κατακοκκινη και εξαλλη.
''Ακούγεσαι σε ολο τον οροφο το ξερεις αυτό;'' την ρωτησε ο Γιαννης.

''Ο φιλος σου φταιει!'' απαντησε 
Η Ερμιονη κοιταξε τον Ορεστη που φορεσε ένα κοντομανικο.
''Αποκλειεται'' μουρμουρισε και ο φιλος της εμοιαζε ετοιμος να σκοτωσει τον βιολιστη.

Μαζι σου, μουρμουρισε η δικηγορινα.

''Τι της εκανες παλι ρε;'' ο Κωνσταντινος καθισε στο κρεβατι.
Ο Ορεστης γελασε σκεπτόμενος την σκηνη που εκτυλιχθηκε.

Ανασηκωσε τους ωμους του και εβγαλε μια πλακετα με τσίχλες κανελας.
Πεταξε μια στο στομα του και εριξε ένα βλεμμα στην κοκκινομαλλα.

''Με εχει ξεζουμισει παιδια, της εξηγω ότι είμαι κουρασμενος, μα θελει κι άλλο.''η εξηγηση του αφηνει αφωνη,μα ντροπιασμενη την Κυβελη και τους αλλους να γελανε.

''Ε εισαι...εισαι...'' γρυλισε και η Φαιη σταθηκε μπροστα της, για να προστατεψει τον Ορεστη κυριως.

''Και οι δυο εχετε αργησει. Παμε να φαμε!''επενεβη ο Γιαννης.
Η δικηγορινα αγριοκοιταξε τον βιολιστη και μουρμουρισε κατι ακαταλαβίστικα πριν πιασει μια αγκαλια ρουχα και μπει στο μπανιο κλεινοντας την πορτα πισω της με κροτο.

Για καλη της τυχη ειχε μαζι το νεσσεσερ της οποτε αρχισε αμεσως να βαφεται.Ηταν μια μηχανικη ενεργεια της.Διαρκουσε περιπου 20 λεπτα και αποτελείτο από συγκεκριμένα βηματα.
Πρωτα με ένα βουρτσακι συμμαζευε κάθε τριχα μπορει να εξειχε από τα φρυδια της.Γεμιζε μονο οπου υπηρχε κενο.Μετα εβαζε ενυδατικη και περιμενε ένα λεπτο μεχρι να στεγνωσει.Απλωνε μια λεπτη στρωση make-up αρκετη ωστόσο για να κανει φακιδες και μερικες μικρες ελιες παρελθον.Για να σπασει το λευκο τονιζε τα μηλα και τις γωνιες της 'ζωγραφιζοντας' με σκια για contouring ένα -3-. Το προσωπο της καπως 'ζεστανε΄με το ρουζ. H λευκη μασκαρα που συντομα εγινε διαφανη εδωσε ενταση στις βλεφαριδες και τις προετοιμασε για την μαυρη που εστρωσε στην συνεχεια.Το διαφανο λιποζαν με αρωμα βανίλιας ολοκληρωσε το  αποτέλεσμα.
Κοιταχτηκε στον καθρεφτη και χαμογελασε.Το φυσικο της βαψιμο την εκανε να μοιαζει σχεδόν αβαφη.
Χτενισε τα μαλλια της και περασε τα δαχτυλα της μεσα από την πορτοκαλοκοκκινη ριζα για να  δωσει ογκο.
Εβαλε ένα μαυρο καλσον και από πανω ένα γκρι ζιβαγκο μακρυμανικο στενο φορεμα που εφτανε δυο εκατοστα κατω από το γονατο.Αγκαλιαζε κάθε εκατοστο του κορμιου της σε βαθμο που σχεδόν επανορθωνε για το μακρος του.Το συνδυασε με χαμηλα μποτακια με τακουνι που δεν ξεπερνουσε τους 7 ποντους.

Αν υπηρχαν στιγμες στην καθημερινοτητα της που βαριοταν να παει γυμναστηριο, μερες όπως εκεινη της θυμιζαν τους λογους.Και βρισκοταν μπροστα της.
Αν ηθελε να πινει κρασι, τρεις καφεδες την μερα και να τρωει πιτσα μετα τις 10 επρεπε να υποστεί τις συνεπειες.

Στα ματια του Ορεστη, που το μονο που εκανε ηταν να βαλει ένα κοντομανικο και ένα φουτερ, όλα ηταν πολύ διαφορετικα.Εμεινε μονος του να περιμενει την δικηγορινα να βγει από το μπανιο ενώ οι αλλοι κατεβηκαν στο εστιατοριο του θερετρου.

Ειχε ξαπλωσει ανασκελα στο κρεβατι και κοιτουσε το ξυλινο ταβανι ξεφυσώντας βαριεστημένος. Όταν η πορτα ανοιξε, αντικρισε την φλογερη κοκκινομαλλα με ένα στενο γκρι φορεμα που εμοιαζε με δευτερο δερμα και τονιζε το μεσαιου μεγέθους στηθος της, την λεπτη της μεση και την μεγαλη της περιφερεια.
Μειδιασε σαρδονια.Όταν γυρισε για να ξεκρεμασει το παλτο της από την ντουλαπα διπλα στην εισοδο σχεδόν του κοπηκε η ανασα.
Δεν συγκρατηθηκε και σφυριξε.Η κοπελα τον αγριοκοιταξε.

''Ωραιο φορεμα'' σχολιασε πονηρα κοιτωντας την από πανω μεχρι κατω.
''Παμε'' μουρμουρισε και φορεσε το μαυρο μακρυ παλτο σφιγγοντας το στην μεση.

Ο Ορεστης επιασε το μπουφαν του και σηκωθηκε ορθιος,κατευθυνθηκε προς το μερος της και εκλεισε την πορτα που η Κυβελη ειχε ηδη ανοιξει.
''Εχουμε αργησει, τι θες;''το νευριασμενο υφος της συναντησε τα λακκακια του χαμόγελου του.

''Φιλακι.'' προφερε παιχνιδιάρικα και εγειρε προς το μερος της στριμώχνοντας την στην γωνια της πορτας.

Η Κυβελη μισανοιξε τα χειλη της και περιμενε, σχεδόν καρτερικα, την κανελα.Εγειρε λιγο πρπος το μερος της και το καλοκαιρινο αρωμα του γεμισε το οσφρητικο του πεδιο. Φιλι ομως δεν ηρθε.
Ανοιξε τα ματια της μπερδεμενη και ειδε τον Ορεστη σε αποσταση αναπνοης να την κοιτα πνογοντας ένα γελακι κοροϊδίας.
Αλλαξε δυο χρωματα από την ντροπη της.Ειχε αρχισει να υποκυπτει.

''Ηλιθιε'' τον εσπρωξε μακρια και εκεινος υπεκυψε στην αστεια εκφραση της.
Γιατι κανει παντα σαν μικρο παιδι;

''Ο ελα τωρα Κυβελακι, ξερω πως το ηθελες πολύ, μην γινεσαι λαιμαργη''της εκλεισε το ματι και ανοιξε την πορτα βγαινοντας στον διαδρομο με το τυπικο λεπτο σκουρο καφε χαλι.

Ψυχραιμια Κυβελη.Μην τον αφηνεις να μπαινει στο μυαλο σου.

''Κι αυτό τι είναι;'' η Φαιη καθοταν διπλα στον Ορεστη ο οποιος της εξηγουσε καποια τοπικα πιατα.
''Είναι μια κρυα σουπα,καλοκαιρινο πιατο, μην το κοιτας''γυρισε την σελιδα για την ιδια και περασε το χερι του γυρω από τους ωμους της για να κραταει μονος του τον καταλογο.

''Αυτό είναι καλο'' επισημανε.
''Μοιαζει με τυροπιτα'' δεν εμοιαζε εντυπωσιασμενη.

''Είναι, απλα εχει τοπικο τυρι, και εδώ λεει πως είναι χειροποιητη, αυτες είναι οι καλυτερες!'' 
Η Κυβελη κοιτουσε τον Γιαννη απέναντι της περιμενοντας να δει την ζηλια στο βλεμμα του, τιποτα όμως.Ο μελαχρινος φιλος της μιλουσε με τον Κωνσταντινο που από ότι φαινεται εκεινο το βραδυ θα πηγαινε για ποτο με την Γερμανιδα από το 406.

''Αυτό αξιζει;''
Απλα διαλεξε κατι να τελειώνουμε! απηυδησε η κοκκινομαλλα.
Ο Ορεστης από την άλλη εμοιαζε παραπανω από προθυμος να της μεταλαμπαδευσει τις γνωσεις του,αγνοώντας πλήρως την κοπελα διπλα του.

''Αυτό είναι κατι σαν τα δικα μας γεμιστα.Αξιζει.Αυτο, η σαλατα, η πιτα και το γλυκο.''η τελευταια λεξη ξυπνησε και την Ερμιονη που κατι συζητουσε εντονα με τον Βασιλη.

''Αυτά που μοιαζουν με λουκουμάδες;'εγλυψε τα χειλη της και κοιταξε λιγο ακομα το εσωτερικο του εστιατορίου.

Η Κυβελη ειχε κλεισει τραπεζι δυο μερες πριν φυγουν και ειχε λαβει καλες κριτικες από τον μπαμπα της.Και παλι καλα που το ειχε κανει!
Το τοπικο εστιατοριο, λιγα μετρα μακρια από το θερετρο, ειχε ξυλινο εσωτερικο και παραδοσιακη διακοσμηση.Το μεγαλο τζακι,τα κυκλικα ξυλινα τραπεζια, οι καρεκλες και τα πλεχτα μαξιλάρια και τα κεντητα τραπεζομάντηλα μονο προσθεταν στο ζεστο κλιμα του χωρου.

Παραγγείλανε συντομα και ο σερβιτόρος τους ρωτησε αν θελανε κρασι.Ολοι κοιταξαν την Κυβελη και η κοπελια γελασε γνεφοντας θετικα.Ο νεαρος κοιταξε την δικηγορινα και εγνεψε  χαριζοντας της ένα μικρο χαμογελο.
''Εγω λουκουμάδες και η Κυβελη γκομενο.'' μουρμουρισε η Ερμιονη και η Φαιη πνιγηκε με το νερο της.

Παρα το εκνευρισμενο βλεμμα του Βασιλη, που στην θεση του θα ειχε γινει εξαλλος ο Ορεστης γελασε.
''Πιο ωραιοι είναι οι λουκουμάδες.'' σχολιασε και της εκλεισε το ματι.

Η συζητηση συνεχιστηκε χαλαρα μεταξυ των παιδιων που σχολιασαν τα παντα από τον καιρο μεχρι το περιεχομενο του ψυγείου στο δωματιο μεχρι που ηρθαν δυο σερβιτόροι με δισκους.

Ο Ορεστης και ο Γιαννης ειχαν κανει μια πολύ ιδιαιτερη παραγγελια.
Μια σαλατα του Καισαρα ηρθε σε αντιθεση με μια τοπικη σαλατα με τουρσι, ντοματα και αγγουρι,ενω το καρυκευμενο με τυρι ψωμι και η κοτοσουπα ως ορεκτικο τους εσπασε την μυτη.

Την στιγμη βεβαια που το στομα της υγρανθηκε και ετοιμαστηκε να φαει μια μεγαλη γουλια από την σουπα της , ο νοστιμούλης σερβιτόρος αφησε μπροστα της δυο μεγαλες πιατέλες.
Σουφρωσε την μυτη της και κοιταξε τον Γιαννη.

''Τι είναι αυτά;''
''Κουνελι και αρνι και σε λιγο θα ερθουν μπριζολες λαιμου'' της απαντησε ενθουσιασμένος και εφαγε λιγη σαλατα.

''Εχει τυροπιτα εδώ αν θες, και τηγανιτο τυρι.'' η Ερμιονη ηξερε την απεχθεια της Κυβελης στα 'βαρια' κρεατα οποτε γρηγορα εβαλε μπροστα της ένα πιατο με πιτα.
Το βλεμμα της όμως ηταν για φωτογραφία.

Την στιγμη εκεινη, την εσωσε ο ιδιος σερβιτόρος, που εφτασε στο τραπεζι με δυο καντες χυμα λευκο κρασι, της περιοχης.
Η κοπελα μονο που δεν τον φιλησε.Του χαμογελασε φωτεινα και εκεινος σχεδόν κοκκινησε.Την σερβιρε πρωτη και επειτα τους υπολοιπους.

Όταν εφυγε  ολοι αρχισαν να τρωνε και η Κυβελη ηπιε μια μεγαλη γουλια κρασι, επιβεβαιώνοντας ότι δικαιως αναδειχτηκε το καλυτερο λευκο της περιοχης.

''Δεν τρως;'' η φωνη του την εβγαλε από την νιρβανα που το αλκοολ την ειχε μαλακά τοποθετησει.

Τον κοιταξε στα ματια.
Τωρα μου δινεις σημασια;

Πρεπει να διεκρινε το παραπονο στο βλεμμα της γιατι γελασε και εσυρε την καρεκλα του πιο κοντα της.
''Δικηγορινα αν νιώθεις παραμελημενη αρκει να το πεις!'' κοροιδεψε και περασε το χερι του γυρω από τους ωμους της φιλώντας την απαλα στο μαγουλο, κινηση που δεν περασε απαρατηρητη από τους αλλους.Μα συντομα απομακρυνθηκε παλι και συνεχισε να τρωει.

Αυτό συμβαινει;Για αυτό είμαι ετσι;
Η κοπελα τρομαγμενη συνειδητοποιησε ότι οι λιγες ωρες που ειχαν μεσολαβησει από την στιγμη που την φιλησε στο ντουζ της φανηκαν αιωνας.

Δεν απαντησε τιποτα και εφαγε λιγο από την σουπα της.
Μηπως μπαινω διχως να το ξερω σε έναν μεγαλυτερο κυκλωνα;
Δεν θα επρεπε να νιώθω ετσι.

Κοιταξε τον Ορεστη που γελουσε με ένα σχολιο του Βασιλη.Τα λακκακια και το λευκο του χαμογελο, η ηρεμη σταση του σωματος του και το ξεχωριστο του βλεμμα εκαναν την καρδια της να χτυπα δυνατα.
Δεν εμοιαζε σε τιποτα με τον Δελη.Ο καθενας της αρεσε για διαφορετικούς λογους.
Βεβαια ουτε η ιδια ειχε καταληξει στο αν της αρεσε ο Ορεστης, ή απλα ο εκνευρισμος που της δημιουργουσε μετατρεποταν σε σεξουαλικη ενταση.
Γιατι με τον Σπυρο μοιαζουμε σε πολλα, με τον Ορεστη παλι σε ελαχιστα.

''Εσυ Κυβελη ποσα χρωστας ακομη;'' η Φαιη την σκουντηξε πισω από την πλατη του Ορεστη  για να  την ξυπνησει.

Κοιταξε τους υπολοιπους στο τραπεζι που περιμεναν απαντηση.
''Ε..ναι συγγνωμη είμαι αυπνη,6 χρωσταω''απαντησε πικρα.

''6;Αντε γαμησου'' ο Βασιλης με τα 11 μαθηματα του εγειρε πισω και κρατησε μουτρα.Η Ερμιονη που ειχε κολλησει κυριολεκτικα πανω του τον κοροιδεψε.

''Τελευταια εκδρομη εν μεσω εξαμηνου, σας το λεω από τωρα''προειδοποιησε η μελαχρινη και ο Γιαννης την κοροιδεψε.
''Κάθε φορα τα ιδια λες!Δεν εχεις βαρεθεί και εσυ και η άλλη;'' 

Η 'αλλη' κοιταχτηκε με την Ερμιονη και επειτα εγειρε προς το μερος του Γιαννη.
''Εσυ ποσα χρωστας Γιαννακη;''πεταρισε τις βλεφαριδες της .

Εσμιξε τα ματια του σε δυο γραμμες.
''Θα σου λεγα τωρα'' 

Το λευκο κρασι τελικα αποδειχτηκε μεγαλη βοηθεια για τον πονοκεφαλο και τις σκεψεις της Κυβελης που δυο ωρες αργοτερα ειχε γειρει πισω στην καρεκλα της και γελουσε με μια ιστορια του Γιαννη.

''Εσυ Ορεστη;Δεν ρωτησα ποτέ,πως και γυρισες;''η Φαιη ρωτησε και ο Γιαννης διπλα της αμεσως κοιταξε τον Ορεστη που εγειρε προς τα πισω και περασε το χερι του γυρω από την θεση της Κυβελης.Η κοπελα δεν αντεδρασε καθολου και ηπιε μια γουλια από το κρασι της περιμενοντας απαντηση.

''Ελαβα δυο παραλληλες προτασεις.Μια από την Συμφωνικη και μια άλλη από την Φιλαρμονικη της Αθηνας.Οποτε το θεωρησα καλη ευκαιρια να γυρισω για λιγο, ειχα και το σπιτι οποτε...'' ανασηκωσε τους ωμους του χαλαρος.

Το μυαλο της Κυβελης πηρε φωτια.
Αρα μετα θα φυγει;Είναι εδώ για έναν χρονο;

Η Ερμιονη ειδε με την ακρη του ματιου της την απορια στο βλεμμα της κοπελας και επενεβη.

''Ξερετε, το θεωρω καπως αστειο που εσεις οι δυο δεν γνωριστηκατε ποτέ τοσα χρονια'' ειπε και εγνεψε προς το μερος τους.
''Οντως.Περιεργο.''συμφωνησε η Φαιη.

Ο Ορεστης χαιδεψε αφηρημένα τον ωμο της.Εκεινη γυρισε να τον κοιταξει.
''Απλα όταν γυρισα Ελλαδα περυσι εκεινη ηταν στο Βερολινο, και εκει φανταζομαι δεν θα βγαιναμε στα ιδια μερη'' το βλεμμα του δεν εφυγε από το δικο της.

Τα μαγουλα της ειχαν παρει φωτια στην προσοχή που της εδινε και στο ποσο κοντα της βρισκοταν.Υπηρχε κατι στο βλεμμα του που την εκανε απίστευτα νευρικη.
Ο Ορεστης χαμογελασε και εγειρε προς το μερος της για ένα φιλι.
Η Κυβελη εκανε λιγο πισω και γουρλωσε τα ματια της δινοντας του να καταλαβει ότι τους κοιτουσαν ολοι, αλλα εκεινος εσφιξε κι άλλο το κρατημα του γυρω της σφραγιζοντας τα χειλη του με τα δικα της.
Το αρωμα κανελας ειχε αντικατασταθεί από εκεινο του κρασιου.Η κοπελα τον εσπρωξε μακρια ντροπιασμενη
Ο Βασιλης πρωτος αρχισε να χειροκροταει παρασερνοντας και τους υπολοιπους.
Τον κοιταξε εξαλλη καθως την αφησε και ηπιε μια γουλια από το κρασι του.

Ανασηκωσε τους ωμους του και χαμογελασε κλεινοντας της το ματι.
''Ντροπιασμενη, ξαναμμενη και εξαλλη, η δουλεια μου εδώ τελειωσε''

------------------------------------------------------

Το βιντεο επαιξε άλλη μια φορα.Η κοπελα βογγουσε από ευχαριστηση.Η οπτικη ηταν τετοια ώστε να φαινεται το κορμι της απλωμενο ανασκελα στο διπλο κρεβατι.Η μαυρες ζαρτιέρες της εκαναν αντιθεση με το ολολευκο δερμα της.Στο μισοσκοτεινο δωματιο του ξενοδοχείου το μονο φως ηταν αυτό το λαμπαντερ στο κομοδινο.

Στην αρχη ηταν δυσκολο να ξεχωρισει κανεις το προσωπο της.Μα συντομα αλλαξε σταση και σταθηκε γονατιστη μπροστα του.Κοιταξε με λαγνο υφος την καμερα και εγλυψε τα χειλη της πριν τον παρει στο στομα της.

Το χερι του βρισκοταν στα καταμαυρα μαλλια της και της εδινε ρυθμο.
Τα μουγγρητα του ηταν πνιχτα και η ταυτοτητα του αγνωστη σε ολους, ή μαλλον, σχεδόν σε ολους.

Ο Δελης πατησε παυση και εκλεισε το παραθυρο στο λαπτοπ του.Ο φάκελος εγραφε Ελενα.
Με αναγκασες να το κανω Ελι.

Απενεργοποιησε τον υπολογιστη και τον εκρυψε στο τελευταιο στου συρτατι, εκεινο που κλειδωνε. Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 8 το βραδυ και προφανθηκε υψηλο φορτο εργασιας για να μεινει μεχρι αργα.Εξω απλωνοταν το σκοταδι.
Στο γραφειο του επικρατουσε σιωπη.Ο καφες με bailey's ακομα εκαιγε.

Ξεσφυξε την γραβατα του και πηρε μια βαθια ανασα.
Το μυστικο του ηταν ασφαλες.Οι ενοχες του όμως όχι.

--------------------------------------------------------------------------------

Εφτασαν μπροστα από το δωματιο τους.
Η Κυβελη ηταν πτωμα, το κρασι ειχε χαλαρωσει κάθε μυ του κορμιου της και το γεγονός ότι ειχε κοιμηθεί μονο τρεις ωρες δεν την εκανε ιδιαιτερα ενεργητικη.

Οι υπολοιποι ηταν στην ιδια μοιρα, εκτος φυσικα από τον Βασιλη, που ανεβαινε χοροπηδώντας την σκαλα.
Σχηματισε με τα χειλη της ένα αηχο ''Λυπαμαι'' στην Ερμιόνη και εβγαλε από την τσαντα της την καρτα.
Ο Ορεστης, για καλη της τυχη, ειχε γειρει στον τοιχο και περιμενε καρτερικα με τα ματια κλειστα.

Η αισθηση του να πεφτει στο κρεβατι καθαρη, χωρις μακιγιαζ και με μπιτζαμες, της φανηκε ονειρικο.Διπλα της ο Ορεστης ειχε ξαπλωσει ηδη ανασκελα, μονο με το κατω μερος μιας φορμας και την περιμενε.

''Νυστάζω και εχω πονοκεφαλο.'' τον προειδοποιησε και εκεινος γελασε.
''Ακομα δεν αρχισαμε και νιώθω λες και σε έχω παντρευτει'' σχολιαζει .

Τον αγνοει και σκεπαζεται διατηρώντας μια αποσταση ασφαλειας.Φυσικα ο βιολιστης αγνοησε πλήρως την αποσταση αυτή και την τραβηξε προς το μερος του.

''Ορεστη..'' γκρινιαξε.
''Μονο ένα φιλακι'' γκρινιαξε και ανασηκωσε το προσωπο της αναγκαζοντας την να τον κοιταξει.

Στο ημισκοτεινο δωματιο της ηταν ευκολοτερο να πει όχι.Ολοι σχεδον οι πειρασμοι της χανονταν.Τοτε όμως εφτασε στην μυτη της το αρωμα κανελας.
Ποτε προλαβε;

Λαμβανοντας την σιωπη της ως ναι εγειρε προς το μερος της και την φιλησε.Το φιλι του, βαθυ καυτο και γλυκο αμεσως την λυγισε και μισανοιξε τα χειλη της δινοντας του αδεια να προχωρησει.Τυλιξε τα χερια του γυρω από τους ωμους της και την ανεβασε πανω στο στερνο του.

Το γυμνο του δερμα ηρθε σε επαφη με το λεπτο υφασμα και της εστειλε κυματα φωτιας.
Συντομα όμως εσπασε ο ιδιος το φιλι τους γερνοντας προς την μεριας της και αφήνοντας την να κυλησει στην θεση της.
"Καληνύχτα δικηγορινα"

Την ηρεμια του υπνου της διαδεχτηκε το επομενο πρωι ο εντονος εκνευρισμος της.Η ωρα ηταν λιγο πριν τις  8 και ο Ορεστης δεν ξυπνουσε με τιποτα.
Και στην αρχη ηταν καπως ωραιο, να τον βλεπει ημιγυμνο, ησυχο και αναμαλλιασμενο στο κρεβατι διπλα της.
Μα μετα τις πρωτες τρεις αποπειρες της να τον ξυπνησει νευριασε.

Τον σκουντηξε για άλλη μια φορα.
''Ορεστη τελειωνε!'' ο τονος της φωνης της ηταν τσιριχτος και ο βιολιστης μουγγρισε κατι ακαταλαβίστικα πριν γυρισει από την άλλη και βαλει το κεφαλι του κατω από το μαξιλαρι και να μπλοκαρει τις φωνες της.

Η κοπελα όμως ακομα δεν εχει πιει καφε.

''Δεν θα με συγχυσεις εσυ πρωινιατικα.Ακους;''
Ηξερε εκ προοιμιου ότι μιλαει στον βροντο.
Γιατι ο ημίγυμνος αντρας στο κρεβατι της, με την μυωδη πλατη και τις μπλεγμένες μπουκλες, κάθε άλλο παρα την ακουγε.

Εκνευρισμενη μπηκε στο μπανιο και επλυνε τα δοντια της πριν γδυθεί και ρυθμισει το νερο στο καυτο, όπως της αρεσε.
Ειχε ηδη πονοκεφαλο χωρις την πρωινη δοση καφεΐνης και η αρνηση του φιλου της να είναι συνεπης στο ραντεβού τους με τους υπολοιπους στις 8.30 μονο περισσοτερο την εκνευριζε.

Ξεβγαζε την κρεμα μαλλιων της και σαπουνιζε καλυτερα το σωμα της όταν η πορτα του μπανιου ανοιξε διάπλατα και ο Ορεστης μπηκε μεσα.Της ηταν δυσκολο να καταλαβει τι ακριβως εκανε γιατι οι υδρατμοι θολωναν τα παντα μα ακούγοντας το καπακι τις τουαλέτας και βλέποντας τον να στέκεται ορθιος μπροστα σημανε μεσα της συναγερμος.
''Τι κανεις;'' ρωτησε ανοιγοντας λιγο την πορτα, μονο και μονο για να δει αυτό που ηδη υποπτευοταν,τον Ορεστη Νικαλαϊδη να κατουραει.

''Για μαντεψε'' της ειπε με βραχνη από τον υπνο φωνη και η κοπελα εκλεισε την πορτα μη θελωντας να δει την συνεχεια.
''Δεν μπορουσες να περιμενεις πεντε λεπτα να τελειωσω;'' ρωτησε ολο νευρα.
Μα καλα;Τοσο αχρειος;

Ακουσε το γελιο του.
''Και να χασω αυτό;'' 
Και με ένα πατημα το καζανακι ακουστηκε και το νερο της εγινε από καυτο, παγος.
Η κοπελα τσιριξε τοσο δυνατα που στο διπλανο δωματιο θα ορκιζονταν ότι εγινε φονος.

Απομακρυνθηκε από τον καταρρακτη παγωμενου νερο και χωθηκε σε μια γωνια.
Ετρεμε από τα νευρα.Αν δεν ηταν γυμνη θα ετρεχε εξω να τον χτυπησει.

Αλλα φυσικα ο Ορεστης της εκανε την χαρη και ανοιξε την πορτα του γυαλινου ντουζ για να μπει και ο ιδιος μεσα, σε ολο του το μεγαλειο και την δοξα.Αμεσως καλυψε τα επίμαχα σημεια της, μια κινηση που δεν ηξερε το γιατι, αλλα της βγηκε αυθόρμητα.

Την κοιταξε και επνιξε ένα γελακι.
''Εξαλλη και υγρη, υπο άλλες συνθήκες η δουλεια μου εδώ θα ειχε ηδη τελειωσει'' κοροιδεψε την κοπελα με  τα βρεγμενα κοκκινα μαλλια και ολη την καλη διαθεση να τον πνιξει.

''Εισαι...τι να σου πω!Δεν εχεις ορια!''

Εκλεισε το νερο του ντουζ και περιμενε ένα λεπτο σε απολυτη σιωπη, κοιτωντας την.
Το βλεμμα του την εκανε να νιωθει αβολα.Ειδικα όταν σιγα σιγα αφησε να χερια της να πεσουν στο πλαι.
Και να, που σε δευτερόλεπτα, ολος ο εκνευρισμος της εγινε σεξουαλικη ενταση.
Πηρε βαθια ανασα και προσπαθησε να διατηρησει το βλεμμα της ψηλα και να μην το κατεβασει.

Δεν ηξερε τι ηταν χειροτερο, τα ματια ή το σωμα του.Και επειτα, οσο κοιτουσε τα χειλη του, τοσο περισσοτερο ηθελε να τον φιλησει, τα γενια του της προκαλουσαν μια ιδιαιτερη θερμη που δεν ηξερε ότι ειχε.
Ηταν καταδικασμενη.Ετσι ενιωθε απέναντι του, χαμενη από χερι.

Εγειρε το κεφαλι στο πλαι και της χαμογελασε παιχνιδιάρικα.
Ετεινε το χερι του προς το μερος της και ανοιξε το νερο στο πολύ ζεστο.

Εκεινη διχως να το πολύσκεφτει τον αφησε να την τραβηξει πανω του και να ενωσει τα χειλη τους.
Το ζεστο νερο καλυψε την ριγη της μα  ο Ορεστης συντομα την κολλησε πανω στα παγωμενα πλακακια του μπανιου κανοντας την να αναφωνησει.Οι μπουκλες του ηταν υγρες και το νερο σμιλευε το σωμα του πάνω στο δικό της υπεροχα.

Τα χερια του βρεθηκαν κατω από τους γλουτους της οπου πιεσε ελαφρως κανοντας της νοημα να ανασηκωθεί.
Με ένα σαλτο βρεθηκε πανω του, τα ποδια της τυλιγμένα γυρω από την μεση του και τα χερια του να ζουλανε τα οπισθια της κρατώντας την παραλληλα σταθερη κοντρα στον τοιχο.
Το νερο εμπαινε οπου τα χειλη τους αφηναν κενο και η κρεμα μαλλιων με αρωμα γιασεμι εδωσε γευση στο φιλι τους.

Βογγηξε όταν την δαγκωσε στο κατω χειλος και μολις κατεβηκε στον λαιμο της ενιωσε την πιεση να εντεινεται χαμηλα στην κοιλια της.
Η καρδια της χτυπουσε πολύ δυνατα και δυσκολευοταν ηδη να ανασανει λογω των υδρατμων.

''Εισαι ετοιμη;'' η βαθια φωνη του πανω στα χειλη της εκανε τα πλακακια πισω από την πλατη της να ζεματάνε.
Εγνεψε μη μπορώντας να βρει τις λεξεις.Ολοκληρο το κορμι της σειεται από βιαιους σπασμούς.
Με το ζορι μπορει να παρει ανασα.

Ω Θεε μου.

Μπαινει λιγο μεσα, η τεραστια πιεση την κανει να γειρει και από προς τα πισω.Το κρατημα του σφιγγει και η ανασα του βγαινει ακανονιστη πανω στην δικη της.
Και επειτα,διχως άλλη κουβεντα, την γεμιζει απότομα και ολοκληρωτικα καθως εκεινη δεν συγκρατειται και φωναζει.
Τον βλεπει που μειδιαζει μα της κανει νοημα να σωπασει.
''Κοιτα με Κυβελη'' διαταζει καθως αυξανει τον ρυθμο.

Εκεινη ανυπακοα ριχνει το κεφαλι προς τα πισω και μουγγριζει.
Σφιγγει το κρατημα του στους γλουτους της και σπρωχνει τον εαυτο του προς το μερος της αυξανοντας την δυναμη της ωθησης του.
''Ειπα. Κοιτα. Με.'' 
Δεν μπορω.

Το μυαλο της βουιζει στο εκπληκτικο συναισθημα που την κατακλυζει.
Τα βρεγμενα του κορμια συγκρούονται και η αναπνοή της δυναμωνει καθως προσπαθει να ελεγξει την πιεση.
Και τον κοιταζει.Το μπλε και το πρασινο, το ένα μεσα στο άλλο και αντιστροφα.
Και χανεται.

Ακομα και αναμεσα στο χαος των σωματων τους όταν τον κοιτα νιωθει την πληρη αρμονια,την ταξη μεσα στην απολυτη αναρχια.
Τυλιγει τα ποδια της πιο σφιχτα γυρω του πιεζοντας τον πανω της,σαν να θελει να κολλησουν και να γινουν ένα.
Οι συσπασεις απόλαυσης ερχονται πιο κοντα ή μια στην άλλη και η Κυβελη δεν ξερει τι να κανει με τον εαυτο της.
Την κοιτα ανησυχος. ''Μηπως να σταματη-''
''Μην σταματας!" τον παρακαλαει ξεπνοη και μπηγει τα νυχια της στην πλατη του.
Χαμογελα αυτάρεσκα και σπρωχνει με δυναμη.
''Μολις σου πω εγω ναι;'' γνεφει θετικα στην οδηγια του.
Ηταν τελικα καλη ιδεα να εχει αυτος τον ελεγχο.

Αφηνει τον οργασμο της να ξεχυθεί καθως τελειωνει.Τα παντα διογκώνονται.Η ενταση και η φωτια μεσα της, οι κορες των ματιων της, το κυμα που την λουζει.Το καυτο νερο πνιγει το ουρλιαχτο της και το μουγγρητο του.
Σαν εκρηξη όλα γινονται στο μεγιστο.Η καρδια της σφυροκοπάει και μετα βιας ανασαινει.

Για λιγο το μονο που ακούγεται είναι το νερο που πεφτει με δυναμη πανω τους και οι βαριες τους ανασες.
Την αφηνει να πατησει κατω μα συνεχιζει να την κρατα πανω του.Η Κυβελη νιωθει ευγνωμων για αυτό.Κλεινει τα ματια της ανανεωμενη.
Καταρρεει.
Δεν χρειαζεται πλεον καφε.

Απομακρύνεται ελαφρως και τον κοιτα.
Της χαμογελάει σαρδονια καθως σηκωνει το χερι του.
''Κολλα πεντε''
Αυτή την φορα ξερει τι κανει.

Οι παλαμες τους ενωνονται και ο Ορεστης την τραβάει σε ένα πεταχτο φιλι.
''Καλημέρα δικηγορινα'' μουρμουριζει πανω στα χειλη της.

Η αιθουσα της τραπεζαρίας είναι γεματη κυκλικα τραπεζια με  λευκα τραπεζομάντηλα και οι φιλοι τους κάθονται ηδη όταν μπαινουν μεσα, η Κυβελη ακομη με τα μαλλια βρεγμενα και ο Ορεστης με ένα χαζο γελακι στα χειλη.

''Καλημέρα'' η Φαιη τους χαμογελα πονηρα.

''Τι εγινε παιδια;9 παρα πηγε, σας πλακωσε το παπλωμα;'' ο Βασιλης μοιαζει ορεξάτος και τρωει μια μεγαλη μπουκιά από την ομελετα του.

Ο Κωνσταντινος σουφρωσε την μυτη του και σηκωθηκε ορθιος.
''Παω να παρω καφε'' μουρμουρισε και εφυγε από το τραπεζι.Ο Ορεστης δεν φανηκε να πειραχτηκε από κανενα σχολιο γιατι πηγε χαλαρος στον μπουφε ενω η Κυβελη εκατσε στην λευκη καρεκλα.

''Λοιπον;'' η Ερμιονη ηθελε να μαθει ολες τις λεπτομέρειες.Ο Γιαννης την σκουντηκε από κατω από το τραπεζι αλλα η μελαχρινη δεν ελεγε να καταλαβει.

''Παω να βαλω καφε'' με έναν ελιγμο σηκωθηκε από την θεση της και κατευθυνθηκε προς το σημειο που βρισκονταν οι μηχανες και οι κανατες.
Διαλαξε μια μεγαλη κουπα και εφτιαξε τον καφε της ευλαβικα, ευχομενη να πινεται.
Επεστρεψε στο τραπεζι οπου οι αλλοι ετρωγαν συζητώντας για τα σχεδια της μερας.

Ο Ορεστης ετρωγε ομελετα και κρουασανακια βουτύρου που βουτουσε στην μερεντα που η Ερμιονη ειχε προμηθευσει για ολους.
''Δεν θα φας;'' ρωτησε βλέποντας την μονο με έναν καφε.
''Δεν τρωω το πρωι'' απαντησε και ηπιε μια γουλια.

''Πρεπει να ανακτησεις δυναμεις'' της κλεινει το ματι και της προσφερει ένα κρουασανακι.
Όλες οι συζητήσεις στο τραπέζι σταματούν.
Θελει να ανοιξει η γη να την καταπιει.
Η Φαιη γελαει και ο Βασιλης παει να το κανει αλλα το πνιγει όταν η Ερμιονη τον αγριοκοιταζει.

Ο Ορεστης ακομα κραταει τη σφολιατα μπροστα της.
Τον κατακεραυνωνει με το βλεμμα της και το αρπαζει τρώγοντας μια μπουκιά.Της χαμογελάει και γερνει προς το μερος της φιλώντας την στο μαγουλο.

Ο Γιαννης αναφωνει κοροϊδεύοντας τους.Τον σπρωχνει μακρια όμως ο βιολιστης δειχνει ακρως ικανοποιημένος και συνεχιζει το φαγητο του με ένα μειδίαμα.

----------------------------------------------------------------------------------------

Ο Δημητρης Πολιτης δεν πιστευε στις διακοπες,ουτε στις αδειες, ουτε στα σαββατα.
Δεν περασε μερα της ζωης του που να μην μελετησε για την επιστημη του.Το θεωρουσε καθήκον να προασπιζει την δικαιοσυνη και ο,τι συνεπάγεται με αυτήν.

Οποτε Σαββατο πρωι βρισκοταν στο γραφειο του και μελετουσε την αναθεωρηση, όπως αυτή εκδοθηκε στην εφημεριδα της Κυβερνησης.
Το μυαλο του πλανηθηκε στην Βουλγαρια, εκει οπου η κορη του αψηφουσε το διάβασμα της και εκανε χιονάνθρωπους.

Βεβαια αυτή ηταν η καλυτερη εκδοχή.Κοιταξε την φωτογραφια στην κορνιζα μπροστα του.Η Φαιδρα και η Κυβελη,στις ηλικιες των πεντε και εξι χρονων αντιστοιχα.
Η καρδια του πιαστηκε κοιτωντας τα χαμογελα τους.
Κατω από τον δερματινο φακελο του γραφειου εβγαλε την μικρη φωτογραφια που ειχε παντα εκει κρυμμενη.
Κοιταξε το μικρο υπερηχογράφημα.Το χαιδεψε απαλα με το δαχτυλο του και εσφιξε τα δοντια.

-----------------------------------------------------------------------------------

''ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ''ουρλιαξε και φορεσε τα ειδικα γυαλια.
Από την κορυφη της πλαγιας ηταν αρκετα σιγουρη ότι δεν μπορουσε να κατεβει.Γι αυτό προτιμησε να κατεβει από τα μισα.
Φυσικα ο Ορεστης ειχε άλλη αποψη.Εχοντας επιτυχει να δειχνει ωραιος ακομα και με τα μπλε προστατευτικα ρουχα, ειχε απαιτηση η Κυβελη να αδραξει την στιγμη!

''Αφου ξερεις να κανεις!'' επεμεινε και την τραβηξε προς τα πανω, αλλα εκεινη τραβηξε πισω.
''ΟΡΕΣΤΗ!ΕΙΠΑ ΟΧΙ''

Την κοιτα και βγαζει τα γυαλια του.Μεσα στο ολολευκο χιονι του φαινεται πολύ ευκολο να την θαψει για να καλυψει τις τσιρίδες της.
''Στο ορκιζομαι αν συνεχισεις να τσιριζεις μεσα στο αυτι μου θα σου βουλωσω το στομα με τροπους που σιγουρα δεν εγκρίνεις.'' την απειλεί και η φωνη του βαθαινει.

Η Κυβελη ισιωνει τον κορμο της και τον κοιτα απειλητικα.
''Η ωρα εχει παει τέσσερις, κρυωνω.'' το τελευταιο πιο πολύ σαν παραπονο βγηκε.

Σμιγει τα φρυδια του και την κοιτα εξεταστικα.
''Τελευταια καταβαση στο υποσχομαι''την επιασε από το χερι και την τραβηξε μπροστα.

''Τη σταση του σωματος σου προσεχε.''της επισημανε όταν εφτασαν στην κορυφη.
''Κανε μου την χαρη γλυκε μου'' απαξιωσε και με μια γερη ωθηση εφυγε μπροστα κατεβαίνοντας την μεγαλη πλαγια.

Ο παγωμενος αερας την ξυπνησε για τα καλα και η ταχυτητα αυξησε την αδρεναλινη της κατά πολύ.Εβγαλε τον εξοπλισμο και το κρανος της και τα αφησε στον υπευθυνο υπογραφοντας.
Λιγο αργοτερα κατεβηκε και ο Ορεστης, ο οποιος αφου αφησε τα πραγματα του της εκανε νοημα να τον πλησιασει.
Κουνησε το κεφαλι της αρνητικα και εκανε ένα βημα πισω.
Δεν αντεχε να περπατησει στο χιονι ουτε λεπτο παραπανω.
Αλλα φυσικα η τυχη δεν ηταν με το μερος της, και για δευτερη φορα από την μερα που τον γνωρισε το παπουτσι της υποχωρησε και εκεινη βρεθηκε ανασκελα φαρδια πλατια στο χιονι.

Ο Ορεστης γελασε και σταθηκε από πανω της.Αντι να την βοηθησει όμως ξαπλωσε από πανω της και παραμερισε τα κασκολ και τα εσωθερμικα.
''Θα παθουμε κρυοπάγημα!Σηκω!'' τον παρακινησε και εκεινος γελασε, το βλεμμα του επεσε στα χειλη της,που ετρεμαν.
Εγειρε προς το μερος της και καλυψε το στομα του με το δικο της,δινοντας της αυτή τη φορα πληρη προσβαση στην κανελα.

Υπεκυψε με ευκολια και δεχτηκε το φιλι του, εμβαθύνοντας.Ικανοποιημενος ο βιολιστης απομακρυνθηκε και αφου σηκωθηκε πρωτος ορθιος, ετεινε το χερι του προς το μερος της για να την σηκωσει ορθια.

Η κοπεα δεχτηκε την βοηθεια του και αποδεσμευτηκε από το παγωμενο χιονι.Την τιναξε και διχως να αφησει το χερι της την οδηγησε μεσα στο σαλε.

Ολοι οι υπολοιποι βρισκονταν ηδη για φαγητο και τους περιμεναν.
Όταν μπηκαν μεσα στο εστιατοριο της εσφιξε λιγο παραπανω το χερι,ως ενδειξη προειδοποίησης να μην απομακρυνθεί.
Οποτε όταν δεν το εκανε γυρισε παραξενεμενος να την κοιταξει.
''Μην το κανεις θεμα'' απειλησε και ο βιολιστης γελασε περνωντας το χερι του γυρω από τους ωμους της.
Διχως τα προστατευτικα ρουχα, φορουσε μονο ένα γκρι φουτερ και φαρδυ τζιν, ενώ εκεινη σκουρο μπλε πουλόβερ και στενο τζιν.
Η παρεα τους ειχε ηδη καθισει και ειχαν σερβιριστει.

''Τι εγινε ρε;Ημασταν ετοιμοι να βγουμε εξω να σας ψαξουμε!'' ο Βασιλης εκανε συνολικα δυο ωρες σκι και περασε τις υπολοιπες στο τζακούζι μαζι την Ερμιονη. Η Φαιη ειχε δηλωσει εξαρχής την απεχθεια της ως προς το αθλημα , ενώ τα τρια αγορια και η Κυβελη εκατσαν ολη μερα εξω.

''Λες να τον σκοτωνα και να τον εθαβα στα χιονια;'' κοροιδεψε η Κυβελη που πηρε το πιατο της ετοιμη να παει στον μπουφε.Ο Γιαννης εγνεψε θετικα και η Φαιη σηκωθηκε ορθια παιρνοντας το πιατο του Ορεστη.
''Με εμπιστεύεσαι να σου βαλω;'' τον ρωτησε γλυκα και εκεινος της εκλεισε το ματι.
''Όχι πολύ σαλατα'' αραξε στην θεση του και αρχισε να συζηταει με τους αλλους για την τελευταια πιστα που ηταν ο μονος που δοκιμασε.

Οι δυο κοπελες αρχισαν να προχωράνε κατά μηκος των μακρόστενων τραπεζιων.
Η Κυβελη πηρε μια φετα ψωμι.

''Τι εγινε;'' ρωτησε την φιλη της που ανησυχα στεκοταν διπλα της.
''Τιποτα'' ειπε ψεμματα.

Ανασηκωσε το φρυδι της και την κοιταξε την ωρα που εβαζε σαλατα.
''Εχεις μιλησει καθολου με τον Δελη;''η ερωτηση της την εκανε να ριξει σχεδόν το πιατο στο χερι της.
Ένα περιεργο αισθημα εγκατασταθηκε στο στομαχι της.

''Οριστε;''
Η ξανθουλα συγκρατησε μια σκεψη.
''Απλα ρωταω''της λεει ταχα αδιαφορα.
''Γιατι ρωτας;'' 

''Απλα με τα παιδια σας χαζεύουμε δυο μερες τωρα...και οφειλω ως φιλη σου να στο πω, φαινεσαι πολύ καλα.Οσο καλα ησουν στο πρωτο ετος.''η φιλοφρονηση πιανει την Κυβελη απροετοιμαστη.
Δεν της λεει τιποτα.

Κανει ότι προσπαθει να καταλαβει ποιο κρεας της αρεσει καλυτερα.
''Νομιζω ότι αντιδράς ετσι απέναντι του και τραβιέσαι, επειδή φοβάσαι πως θα σε ριξει.'' το συμπερασμα της φιλης της σχεδόν την προσβαλει.
Σταματα αναμεσα στα ζυμαρικα και τις σαλτσες και την αγριοικοιταζει.

''Είναι επειδή δεν μου αρεσουν οι δημοσιες ενδείξεις αγαπης Φαιη, και επειδή νιώθω τυψεις!''
Η κοπελα γελα.
''Δοκιμασε το αλλου αυτό, εδώ δεν πιανει'' βαζει ρυζι στο πιατο και προχωραει.Ειναι η σειρα της Κυβελης να την ακολουθησει.

''Σοβαρα. Το εννοω'' δεν ξερει ουτε η ιδια από που πηγαζει η αναγκη να την πιστεψει η φιλη της.
''Δηλαδη μπορεις να χαλαρώσεις και να εισαι ολο γλυκες μαζι του και μετα να επιστρεψεις στην καθημερινοτητα σου;'' την προκαλει.

Πανω στον εκνευρισμο της η κοκκινομαλλα δεν βλεπει την παγιδα.
''Φυσικα και μπορω!'' αποκρινεται.
Την κοιτα δυσπιστα και βαζει πατατες στο μοναδικο κενο σημειο του παραφορτωμενου πιατου.

Επιστρεφουν στο τραπεζι και ο Ορεστης τραβάει την καρεκλα της διπλα στην δικη του. Δεν του λεει τιποτα και αρχιζει να τρωει.

Τα κορίτσια, ενώ οι αλλοι ανεβαινουν πανω, πηγαινουν στο σαλε και πινουν ζεστη σοκολατα κοιτωντας την θεα απεξω.
Το τζακι καιει και εχουν σχεδόν αποκοιμηθεί στους καναπέδες.

''Θα μου λειψει όλο αυτό όταν θα διαβαζω'' μουρμουρισε η Φαιη και η Ερμιονη εγνεψε.
Η Κυβελη απαντησε σε μερικα μηνυματα, γονιων φιλων και συμφοιτητών. Ελεγξε την συζητηση της με τον Δελη.
Δεν υπηρχε κανενα  μηνυμα που να υποδεικνυε μεταμελεια.
Μονο αυτό.

Δεν είναι αυτό που φαινεται.Μολις γυρισεις θα μιλησουμε.Να προσεχεις.

Και μετα καποιες κλησεις που επελεξε να μην απαντησει.

Η ωρα ηταν λιγο μετα τις πεντε όταν ανεβηκαν στα δωματια τους και ειχαν δωσει ραντεβού στο σαλε στις 9, θα παραγγελναν απεξω και θα επαιζαν επιτραπεζια.

Στην σκεψη ότι θα ξυπνησει τον Ορεστη ζητησε δευτερη καρτα από την ρεσεψιόν για να ανοιξει την πορτα.Τον βρηκε μπρούμυτα ξαπλωμενο στο κρεβατι, μονο με το μποξερακι.
Κοιτουσε το χιονι που επεφτε εξω.

''Νομιζα ότι κοιμοσουν'' 
Δεν της απαντησε κατι,εμεινε ξαπλωμένος.

Στην περιεργη σταση του η Κυβελη απορρησε.
''Όλα καλα;'' ρωτησε βγαζοντας τα παπούτσια και το τζιν της.

''Ειμαι πολύ κουρασμενος'' μουρμουρισε με τα χειλη του να τρίβονται στο μαξιλαρι και τα μαλλια του να πετανε εδώ και εκει.
Δεν το πιστευω ότι το κανω αυτό.

''Ελεγα να κανω ένα ντουζ.Θα ερθεις;''
Πρωτα ακουσε το γελιο του και μετα τον ειδε να γυρναει ανασκελα.

''Θα παθεις τιποτα με τοσα μπανια που κανεις.'' σχολιασε και περασε τα χερια του πισω από το κεφαλι του.Την κοιταξε να γδύνεται.

Παρατηρησε τις μικρες ελιες και τις φακιδες σε ολο της το λευκο δερμα.
''Εχεις μετρησει ποτέ τις ελιες σου;'' την ρωτησε αυθόρμητα την ωρα που εβγαζε την μπλουζα της μενοντας μονο με εσώρουχα.

''Όταν ημουν μικρη ναι, αλλα λενε δεν κανει, γιατι αυξανονται'' του ειπε γελώντας και εκεινος εγνεψε.
''Θελω να τις μετρησω νομιζω'' 
Ο ηπιος τονος του την εκανε πιο διαλλακτικη.
''Τωρα;''

''Το σκέφτεσαι; '' ουτε ο ιδιος δεν το περιμενε.
 Μπορεις να χαλαρώσεις και να εισαι ολο γλυκες μαζι του και μετα να επιστρεψεις στην καθημερινοτητα σου;

Με μια απλη κινηση ελυσε το σουτιεν της και το αφησε να πεσει μπροστα.Ο Ορεστης μισανοιξε τα χειλη του και αρχισε να ασθμαινει.Γελασε στο σοκ του.
Χωρις να παψει την οπτικη τους επαφη κατεβασε και το εσωρουχο της.

''Το παιρνω ως ναι αυτο'' ανακαθισε στο κρεβατι και της εκανε νοημα να πλησιασει.
Η κοπελα ενιωθε εκτεθειμενη κατω από το διχρωμο βλεμμα του.

Ξαπλωσε δειλα ανασκελα στο κρεβατι ενώ εκεινος εγειρε στο πλαι για να την κοιταει καλυτερα.
Ενιωθε λες και επρόκειτο για ιεροτελεστια.
Ηταν η πρωτη φορα.

Το δαχτυλο του ακουμπησε το κουτελο της και απαλα ζωγραφισε μια νοητη γραμμη προς τα κατω, κυλωντας το πανω στην μυτη, τα χειλη, το σαγονι της και επειτα κατεβαίνοντας στον λαιμο και την κλειδα της.
Αναριγησε την στιγμη που ο βιολιστης ακουμπησε το δερμα αναμεσα στο στηθος της και συνεχισε να κατεβαινει.

Λιγο με την λεκανη της σταματησε,εγειρε προς το μερος της,εσκυψε πανω από το στηθος της, στο μαλακο σημειο αναμεσα στα κοκκαλα του θωρακα της, και ακουμπησε τα χειλη του, στελνοντας ένα κυμα θερμης σε ολο της το κορμι.

Την κοιταξε σοβαρος.Ισως το βλεμμα του να την ταραξε περισσοτερο από την απαλη και γεματη ενταση κινηση του.
Δεν μπορουσε να δει αυτό που εβλεπε ο Ορεστης.Αδυνατουσε να βρει την ομορφια στο σωμα της, όχι τουλάχιστον όπως τα μάτια του την αντιλαμβάνονταν.

''Δεν θα φυγουμε από εδώ μεχρι να εξερευνησω κάθε εκατοστο'' της μιλα σοβαρα και σχεδόν την καλυπτει με την κορμοστασιά του.Ανεβαζει το προσωπο του προς τα πανω, λιγο πιο μακρια από το δικο της.

''Περιμενω απαντηση'' διαταζει απαλα.
Η Κυβελη δεν ξερει τι να του πει.Απλα γνεφει.Νιωθει μαγεμενη από τα ματια του,γινεται δεσμια των κινήσεων του.Αισθάνεται ασφαλης στο δυνατο και σιγουρο κρατημα του.Ξερει τι κανει, ξερει τι θελει.
Ξερει τι θελω.

''Ξερεις δικηγορινα...''ο τονος του είναι βαθυς και μελωδικος.
Αιωρείται πανω από τα χειλη της σχεδόν σαν να την βασανιζει με το να μην την φιλα.Ανυπομονα περιμενει να το κανει.

''Αυτά τα χειλη'' ψιθυριζει και η ανασα του χτυπα την δικη της.
Θελει να ανασηκωθεί και να τα ενωσει με τα δικα του.
''Εχουν φτιαχτει, για να φιλιουνται συχνα και με παθος.'' αποκρινεται και την φιλα βγαζοντας την από την μιζερια της.

Ουτε η ιδια καταλαβαίνει για ποτε ανταποδιδει και βαθαινει το φιλι τους.
Τον θελει, αυτό είναι σιγουρο.
Δεν ξερει ουτε τον τοπο,ουτε τον χρονο αυτης της ελξης.
Δεν γνωριζει το βεληνεκές ή την ενταση.

Ξερει όμως ότι τον θελει, εδώ και τωρα.
Και για κάθε εδώ και τωρα.

Ολα τα παθη διαφερουν μεταξυ τους.
Μα αρχιζουν απο ένα κοινο παθος.

Μπορει η φωτια να είναι κοκκινη, να είναι μπλε, ή κιτρινωπη,
μα το σπιρτο ειναι παντα ιδιο.
Μια αποτομη κινηση,
διαρκης τριβη, φωτια, λαμψη , θερμη.
Και μετα καπνος.

Βγαινω στο μπαλκονι με ακουστικα και την τεταρτη κουπα καφε για σημερα.
Χαζευω τους περαστικους, τα σπιτια, τα αυτοκινητα και τον ηλιο που σιγα σιγα υποχωρει.

Κλεινω τα ματια στον ζεστο αερα και παιρνω μια βαθια ανασα.
Υπεκυψα σε ολα τα παθη του παθους μου.
Διεπραξα καθε αμαρτια.
Εσφαλα.
Σκοτωσα.
Πληγωσα.
Βασανισα.
Τραυματισα ανεπανορθωτα.
(Τον εαυτο μου)
Δεν τιμωρηθηκα.Ουδεμια ποινη αναγραφεται στο μητρωο μου.

Κι αυτό , γιατι κανεις δεν τιμωρει εκεινον που τραυματιζει τον εαυτο του.
Ή αυτόν που υποσκελιζει το εγω του.
Κανεις δεν αποδοκιμαζει νομικα τον αυθυποβαλλομενο.

Και αληθεια δυσκολεύομαι να καταλαβω το γιατι.
Είναι προσωπικη ανεξαρτησια;Γιατι πιο πολύ με εξορια μοιαζει.
Είναι οι αλλοι πιο σημαντικοι από εσενα;
Είναι πραγματικα το ολον ανωτερο του μελους;

Ο Αριστοτέλης ξεχασε (επίτηδες) να αναφερει πως χωρις το μερος, το ολον δεν θα μπορεσει ποτε να είναι αρτιμελες,δεν θα φτασει στην τελειωσις.

Γιατι κανεις δεν μας τιμωρει για το κακο που κανουμε στους εαυτους μας;

Ο καφες μου τελειωσε.
Που εισαι;

--------------------------------------------------

Ciao Bellas!!
Τι κανετε πως ειστε;

Ο εγκλεισμος καλα κρατει.

Το κεφαλαιο ειναι υπερτεραστιο!

Αξιζε ελπιζω...

Στο επομενο εχουμε λιγο ακομα μπανσκο και επιστροφες καταστροφες.

Πως σας φανηκε το ζευγαρακι της αγιας παρασκευης;

Οι δυο αντρες της ζωης της πισω στην Αθηνα;

Σας αγαπω πολυ.

xxxΜαγδαxxx