Μαντικήν μη εχθαίρει.(=Μην απορρίπτεις την προφητική δύναμη)
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ. αιών

Απο ολες τις ερωμενες του Ολυμπου,πιο ατυχη απο ολες, υπηρξε η Σεμελη.
Η ομορφη καλλονη της μυθολογιας,κορη του Καδμου και της Αρμονιας ειχε την ατυχια να ερωτευτει παραφορα τον Δια.
Σε τι διαφερει απο τις αλλες;

Οταν ο Διας την θελησε,τον θελησε πισω,τον ποθούσε ακορεστα και αδιαλειπτα,αποκλειστικα και αρρωστα.
Η θνητη εφτασε να αψηφα και την ιδια την Ηρα.
Αυτο που ωστοσο αγνοουσε ηταν,οτι τα βραδια ο εραστης της εφευγε απο το κρεβατι του φαραγγιου της Σαμαριας,επαιρνε το χρυσο του αρμα και ανεβαινε στο παλατι του,στην γυναικα του.
Υπηρξαν πολλες εκδοχες για την τιμωρια της Σεμελης,η πιο παλια,θελει την Ηρα να μην γνωριζει καν την υπαρξη της νεαρης κοπελας.

Αυτο την εκανε ακομη πιο διψασμενη για εξουσια, απληστη, απροσεχτη, απεγνωσμενη για την προσοχη του αντρα που δεν φαινοταν προθυμος να της την δωσει.
Η Σεμελη μενει εγκυος απο τον Δια,σε μια υστατη προσπαθεια της να την αγαπησει.
Μια μερα,γονατισε μπρος στον ναο του,στην νεμεα και τον παρακαλεσε να της εμφανιστει με την κανονικη του μορφη,με εκεινη που μονο στην Ηρα εμφανιζοταν.

Εκεινος,θελοντας να ικανοποιησει το αιτημα της αχορταγης ερωμενης του ,εμφανιστηκε με την θεικη του μορφη.
Το απλετο φως και ο κεραυνος ,σκοτωσαν την Σεμελη.
Απο μεσα της ωστοσο,σωθηκε ο Διονυσης.

Ο Διονυσος,ηταν η αποδειξη της υπαρξης του ερωτα τους,ενω οι σταχτες μεσα απο τις οποιες αναδευτηκε,η αποδειξη του ατελεσφορου του.

-------------------------------------------------------------------

''Το τελειωσα''του χαμογελασε περηφανη καθως καθοταν απεναντι του στο εστιατοριο.
Εσμιξε για λιγο τα φρυδια του,μα συντομα το βλεμμα του φωτιστηκε ενθυμουμενος την 'εργασια΄ της.
''Και;'' σταυρωσε τα χερια του, περιμενωντας την απαντηση της.Η φλογερη κοκκινομαλλα,εμοιαζε ενθουσιασμενη.
''Μου πηρε μια εβδομαδα,αλλα ηταν τελειο,ηταν φανταστικο!Αδικο ομως!'' δηλωσε παθιασμενα.
Τον εξιταρε το εντονο χρωμα των αντιδρασεων της.Ηταν δροσερο,αναζωογονητικο σχεδον.
''Αρα ηταν ενοχος;'' ρωτησε προσεκτικα,κανοντας και την ιδια να καταλαβει οτι δεν επρεπε να απαντησει γρηγορα.
Ευτυχως ο σερβιτορος ηρθε για την παραγγελια τους.
''Νομιζω ηταν'' ψιθυρισε δειλα μολις εφυγε,κοιτωντας τον Δελη στα ματια.
Ο αντρας της χαμογελασε τρυφερα πριν τριψει απαλα το χερι της,που ειχε ακουμπησει πανω στο τραπεζι.
''Πες μου τι σου εκανε εντυπωση''η κοπελα φανηκε να περιμενει ωρες ολοκληρες αυτη την ερωτηση.
''Καθηλωσε ολοκληρο τον κοσμο!Αυτο και μονο αρκει!133 μερες δικη;Ας μην μιλησω για εκατομμυρια που κοστισε!Ή την ετυμηγορια!''το τελευταιο το ειπε με εκνευρισμο.

Ο Δελης γελασε φανερα διασκεδασμενος απο τις εκφρασεις της.
''Θεωρω οτι ο O.J. ηταν ενοχος,αλλα οι δικηγοροι του,ηταν τοσο εξυπνοι,τοσο πανουργοι,ωστε καταφεραν να πεισουν 12 ενορκους οτι κατι που ταυτοποιουσε τον πελατη της με ακριβεια 99,99% ,ηταν λαθος,γιατι ο ενας αστυνομικος ηταν ρατσιστης μεχρι αηδιας,και τα γαντια δεν χωρουσαν.'' της λεει και η Κυβελη αναστεναζει ,παρακαλωντας μεσα της να συνεχισει να μιλαει.

Υπηρχε κατι στον τροπο που τοποθετουσε τις λεξεις την μια διπλα στην αλλη,κατι που την εκανε να κρεμεται απο τα χειλη του.

''Που εκαναν λαθος;''τολμησε να ρωτησει.
Εδειξε να το σκεφτεται.
Τα σκουρα του ματια μαρτυρουσαν οτι σκεφτοταν εντονα,τα σκληρα χαρακτηριστικα του προσωπου του,τα ελαφρως γκριζαρισμενα μαυρα μαλλια του,της θυμιζαν πως τα δαχτυλα τους τα τραβουσαν ελαφρως πριν λιγες μερες.
Αναριγησε.

''Θεωρω οτι ενα λαθος της εισαγγελιας ,απο νομικη αποψη,ηταν ο τελευταιος λογος της Marcia Clark,που παραδεχτηκε,οτι ο αστυνομικος,ο Furhmann,ο πιο κομβικος τους μαρτυρας,ηταν ψευτης, ρατσιστης,το "χειρότερος είδος" αστυνομικού και κάποιος που "κανεις δεν θα ηθελε να υπάρχουν άνθρωποι σαν αυτόν στον πλανητη". Με αυτόν τον τρόπο,ουσιαστικα διχως να το καταλαβει, ισοπέδωσε κάθε στοιχείο το οποίο είχε βρεθει και ενοχοποιουσε τον OJ Simpson από τον αρχηγο της αστυνομοας. Όταν μετέπειτα μίλησε ο Christopher Darden χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο "μεγάλο αθλητή" αλλά και "δολοφόνο".''της εξηγει και η Κυβελη τον κοιτα με μισανοιχτα χειλη.
Ενιωθε μια ενοχληση που ηθελε αμεσα να ανακουφισει.
Τον ηθελε.

''Πως ηταν αυτο λαθος;'' το νομικο της δαιμονιο δεν μπορουσε να συγκρατηθει.
Χαμογελασε στην ερωτηση της,σαν να ηταν το πιο προφανες πραγμα στον κοσμο.

''Ηταν μεγαλο λαθος,γιατι θυμισε στους ενορκους την <<αγια>> εικονα που ειχαν για αυτο τον ανθρωπο πριν το συμβαν.Δεν επρεπε να το ειχε κανει.''
Το βλεμμα του σκληρυνε καπως.
''Αδιαβαστη'' της ειπε ταχα αυστηρα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

''Δεν ξερω δεσποινις Πολιτη'' γουργουρισε πονηρα,καθως προχωρουσε πανω κατω μπροστα στο κρεβατι.
''Κυριε Δελη μη με κοψετε,μονο αυτο,θα κανω τα παντα'' μουρμουρισε θεατρινιστικα πνιγοντας ενα γελακι η κοπελα.Ηταν δεμενη ανασκελα στο μεγαλο κρεβατι.
Ο αντρας μειδιασε.
''Τα παντα;'' ρωτησε καθως σκαρφαλωσε απο πανω της.
Οι σφιχτα δεμενοι της καρποι δεν της επετρεπαν να τον αγγιξει,η παρουσια του κοντα της,προκαλουσε στην Κυβελη ταχυκαρδια.
Μυριζε το υπεροχο αρωμα του.Ανασαινε βαθια.

''Τα παντα κυριε Δελη,θα δωσω,αχ,τα παντα!''αναστεναξε κοφτα καθως της ξεκουμπωσε με ορμη το λευκο πουκαμισο.Ενα κουμπι επεσε στο πατωμα.
Το στηθος της εμφανιστηκε στητο και πληθωρικο ,κι ο Δελης πηρε μια μεγαλη ανασα.
''Θα χρειαστει να δουλεψετε πολυ ακομα''πλησιασε τα χειλη του στο στηθος της και πιπιλησε ελαφρως.
Η Κυβελη τιναχτηκε αποτομα,τραυματιζοντας τους καρπους της,ο πονος ηταν γλυκος.

''Θα ειναι σκληρη η δουλεια που θα κανουμε εφ'εξης'' την προειδοποιησε αυστηρα και κατεβηκε στην κοιλια της.
Η ηδονη στα χαρακτηρικα του προσωπου της του προκαλουσε εξαψεις.
Παραμερισε την πλισε της φουστα και κατεβασε το εσωρουχο της μεχρι κατω,το πεταξε σε μια γωνια του δωματιου.
Τα βλεμματα τους συναντηθηκαν.
Εκεινη κλαψουριζε ελαφρως ,παρακαλωντας τον να συνεχισει,κι οταν τον ειδε να το κανει,εκλεισε τα ματια και αφεθηκε στην απολυτη ευχαριστηση,οπως εκεινος μονο της την προσεφερε.
''Πες το μου'' διεταξε.
''Μονο εσυ''αναφωνησε η κοπελα ''Παντα εσυ'' συνεχισε ''Μοναχα εμεις'' 
Και ξανα.
Και ξανα.
Μονο εσυ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Την παρακολουθει καθως γυρναει μπρουμητα το διπλο κρεβατι,για να βολευτει καλυτερα.
Κανει μεγαλες προσπαθειες να μην την ξυπνησει καθως ντυνεται.Η ωρα ειναι λιγο πριν τις 9 και οι χρυσες ακτινες του ηλιου τρυπωνουν μεσα απο τις παχιες μπεζ κουρτινες του δωματιου.

Δενει την γραβατα του σφιχτα και εκεινη αναστεναζει μεσα στον υπνο της.
Το λευκο σεντονι ισα που καλυπτει την γυμνια της.Η πλατη της φαινεται αναμεσα στα στρωσιδια και το γαλακτερο της δερμα,με πολλες μικρες φακιδες σαν πιτσιλιες διασπαρτες,μοιαζει σχεδον σαν ψευτικο.Μαλακο και νεανικο,στα χερια του γινεται πηλος,το πλαθει και το αλλαζει,μα σε δευτερολεπτα μοιαζει παλι αθικτο.
Οι μελανιες που της εχει αφησει στην λεκανη και τους μηρους στο μυαλο του την κανουν να μοιαζει με την Αφροδιτη του Ουμπρινο.

Ειναι ομορφη,πολυ ομορφη,και νεα,σπαρακτικα νεα.

Ο κοκκινος καταρρακτης των ατημελητων μαλλιων της πεφτει στο προσωπο της και τα μαξιλαρια ενω το στερνο και η κοιλια της ελαχιστα φαινονται ετσι οπως πιεζεται στο στρωμα.Απο εκει που στεκεται μπορει να διακρινει την μικρη επιπεδη ελια που εχει κατω απο το αριστερο της στηθος.Σχεδον του χαλουσε το αρτιο του λευκου πινακα του σωματος της.

Φανταζε ετσι οπως την χαζευε,αγαπημενη του πρωινη συνηθεια,με καποια νυμφη, ή αναγεννησιακη καλλονη.
Ανεπνεε αργα και σταθερα. Ηταν ηρεμη.
Το προσωπο της,αβαφο και αναμεσα σε δυο μαξιλαρια του προκαλουσε γαληνη.

Υπηρχε η απολυτη συμμετρια πανω της,τα δυο μεγαλα ματια της ηταν οι διδυμοι καθρεφτες του ποθου του,τον προκαλουσαν,και του δηλωναν την υποταγη της,σπανια τον αρνουνταν και συχνα του εδειχνα την αγαπη της,κι προσπαθουσε εκεινη να την κρυψει.
Τα περιποιημενα φρυδια της,οι μακριες βλεφαριδες της,η μικρη της μυτη και τα μαλακα χειλη της συνεθεταν ολα μαζι το βαλσαμο του.
Σε εναν κοσμο μαυρο και σκοτεινο εκεινη εμοιαζε με φως.

Ειχαν περασει χρονια μεχρι να βρει καποια να θελει οπως εκεινη.
Μα με την Κυβελη ηταν αλλιως,δεν εμοιαζε με καμια αλλη,ουτε καν εμφανισιακα.Την παρατηρησε απο την πρωτη στιγμη που μπηκε στο αμφιθεατρο.Η μικρουλα ειχε καταφερει να γινει το κεντρο του ενδιαφεροντος του πολυ συντομα.
Δεν αντεχε να περασουν δυο μερες διχως να την δει,τον εζωνε η ζηλια και το μονο που τον καθησυχαζε ηταν οτι συντομα θα τελειωνε τις σπουδες της,και τοτε ολα θα αλλαζαν.

Εβαλε το σακακι του και πλησιασε την πλευρα της στο κρεβατι,εσκυψε και οσο πιο απαλα μπορουσε να την φιλησε στο ζεστο της μαγουλο.Τοποθετησε τα ρουχα της τακτοποιημενα στο κατω μερος του κρεβατιου.
Με αθορυβα βηματα επιασε το παλτο του και βγηκε απο το πολυτελες δωματιο του γνωστου ξενοδοχειου.
Χαμογελασε στην ενθυμηση της χθεσινης της συναντησης,ηταν ακριβως αυτο που χρειαζοταν.

Ο Σπυρος Δελης,δεν θεωρουσε τον εαυτο του αναξιο του ποθου της.Κι αυτο γιατι ηξερε να προσεχει τον εαυτο του,αποδειξη;Τα βλεμματα γυναικων πολυ μικροτερων του,καθως προχωρουσε στην σχολη,στον δρομο,στο γυμναστηριο,στην δικηγορικη του εταιρια.

Μπηκε στο ασανσερ και ακολουθησε τον γνωστο δρομο για την ρεσεψιον.Εκει περιμενε η Μανια,η τριανταχρονη γυναικα ηταν παντα ντυμενη στην τριχα - οπως οριζε ο νομος του ξενοδοειου-. 

''Σπυρο καλημερα'' τον χαιρετησε ευθυμα,εκεινος ανταπεδωσε ευγενικα με ενα νευμα καθως της εδινε την πιστωτικη του.
''Θελω να την παρετε τηλεφωνο στις 10 να την ξυπνησετε ,και να στειλετε πρωινο,τα γνωστα''
Η γυναικα εγνεψε και γρηγορα εδωσε πισω την μαυρη πιστωτικη στον αντρα με την κλασικη ομορφια απεναντι της.
Τα κοντα κουρεμενα μαλλια του ,που γκριζαραν ελαχιστα στις ακρες ηταν ασορτι με τα σκουρα του ματια.
Τα ακριβα του κουστουμια ενετειναν την αυστηρη του γοητεια ,ενω η αδυνατη κορμοστασια του,του εκοβε τουλαχιστον πεντε χρονια.
Αλλα πεντε εκοβε το προσωπο του,απαλλαγμενο απο γενια πολλες ρυτιδες,εδινε την εντυπωση ενος σαρανταχρονου αντρα.

Οπως καθε φορα,το αυτοκινητο του περιμενε στο γκαραζ,απο οπου εφυγε για το μαθημα του στην σχολη.Ηταν Δευτερα,και ειχε δυο ωρες μονο,ενω μετα τον περιμενε πολυ δουλεια στο γραφειο του.

Στο μυαλο του ομως,θα τριγυρνουσε για αρκετη ωρα-μεχρι να φτασει  στην Σολωνος- στο προσωπο της Κυβελης ,που ηρεμη και γαληνεια κοιμοταν πλαι του,το χερι της να ακουμπα απαλα πανω στο στερνο του.

Ηταν μεγαλο πληγμα για εκεινον,το ποσο πολυ την ειχε ερωτευτει και το μυαλο του βουιζε στην σκεψη της απωλειας του.

------------------------------------------------------------------------------------------------

''Ρε Κυβελη που μας εφερες;''η Φαιη σουφρωσε την μυτη αηδιασμενη καθως προχωρουσαν στην πλατεια Εξαρχειων.
''Φαιη σκασε και προχωρα'' την επιασε αγκαζε η Ερμιονη και αρχισε να προχωρα γρηγοροτερα.

''Πως θα φυγουμε μετα απο εδω;Θα εχει δυσει ο ηλιος οταν τελειωσουμε!''γκρινιαξε η ξανθουλα φιλη τους και η Κυβελη ρολλαρε τα ματια της καθως ακολουθουσε το gps στο κινητο της.

''Ειπα στον Βασιλη να ερθει να μας παρει!'' την απαντηση την ειχε ετοιμη η Ερμιονη.

''Του ειπες και τι ηρθαμε να κανουμε;'' η Φαιη εμοιαζε σοκαρισμενη.
Οι δυο φιλες της κοιταχτηκαν μεταξυ τους.
''Εμ ,ναι;Γιατι να τον νοιαζει ας πουμε;'' 
''Γιατι να τον νοιαζει;Ειναι ντροπη!'' η ξανθουλα ηταν εξαρχης καθετη στο δωρο της Ερμιονης,ενα απο τα δωρα της δηλαδη.
Ομως η Κυβελη γνωριζοντας την αγαπη της φιλης της για την μαντικη και τις προφυτειες βρηκε απο την μαμα της μια χαρτοριχτρα που πηγαινε παλια και αποφασισε να της κανουν μια επισκεψη δωρο για τα γενεθλια της.

''Για πλακα παμε χαλαρωσε!''την μαλωσε η Κυβελη κοιτωντας την με ενα βλεμμα που φωναζε -μην το κανεις θεμα-.
''Ειμαστε μορφωμενες κοπελες!Ειμαστε επιστημονες!''οι δυο κοπελες ρολλαραν ταυτοχρονα τα ματια τους.

Τα Εξαρχεια μετα την δυση του ηλιου ηταν μια τρομαχτικη ιστορια.
''Να το !Εδω ειναι!'' η Κυβελη εδειξε ενα κτηριο ,παλιο αλλα καλοστεκουμενο.
''Εισαι σιγουρη;'' η Φαιη εμοιαζε τρομαγμενη ,ενω η Ερμιονη σχεδον εκστασιασμενη.

''Ναι λεμε!Υπηρχε περιπτωση να ερχομασταν αν δεν το ειχα ελεγξει;Πηρα τηλεφωνο ξανα την μαμα μου και πηρα και εδω για να κλεισω ραντεβου!''την διαβεβαιωσε χτυπωντας το κουδουνι με το τυχαιο ονομα.
''Λεγετε;'' μια αυστηρη γυναικεια φωνη ακουστηκε απο την αλλη γραμμη.
''Γεια σας. Πολιτη λεγομαι.Εχω το ραντεβου των 6.30,τρια ατομα'' η Κυβελη απαντησε τυπικα και κοφτα.
Η πορτα ανοιξε και με ενα σπρωξιμο βρεθηκαν στο εσωτερικο της παλιας πολυκατοικιας.

''Στον τριτο οροφο ειναι '' ψιθυρισε η Ερμιονη ψηλαφιζοντας τον τοιχο για το φως.
''Θα ανεβουμε και σκαλες;'' γκρινιαξε η Φαιη.
''Μα τω Θεω θα σε σκοτωσω αν συνεχισεις!''απειλησε η Κυβελη ''Δωσαμε τοσα λεφτα!''
''Αχ κοριτσια ευχαριστω!'' μουρμουρισε πνιχτα η Ερμιονη καθως ανεβαιναν τη σκαλα η μια πισω απο την αλλη και εσφιξε το χερι της Κυβελης.
''Καλε σιγα!Για την πλακα μας κυριως ερχομαστε!''H Φαιη ρολλαρε τα ματια της.
''Εγω δεν γελαω''
''Εσυ δεν εχεις χιουμορ''

Μπηκαν μεσα στην αιθουσα αναμονης.Γυναικες ολων των ηλικιων,αλλες απλα ντυμενες,ενω αλλες με γουνες,στριμοχνωνταν στους μαυρους δερματινους καναπεδες του φουαγιε που πιο πολυ με ιατρειο εμοιαζε.
''Σιγουρα ειμαστε καλα;'' η Ερμιονη απογοητευτηκε καπως απο το ποσο καθαρα ηταν ολα.
''Ναι σου λεω,ειναι η καλυτερη!Ολα τα Βορεια προαστια εδω ερχονται!Αναμονη χωρις ραντεβου μεχρι και 4 ωρες!50 ευρω το ατομο παιρνει!''η μελαχρινη γουρλωσε τα ματια στα λογια της.
''Δωσατε τοσα λεφτα για μενα;'' ρωτησε συγκινημενη
''Ναι!''διεκοψε η Φαιη τη στιγμη τους ,''Οποτε το καλο που της θελω να μου βρει αν θα περασω την Χωροταξια''

''Για ονομα του Θεου Φαιη σταματα τη γκρινια!'' συριξε μεσα απο τα δοντια της και της εκανε νοημα να κατσει στον καναπε.
''Και βγαλε το μαντηλι και τα γυαλια ηλιου!Μας κοιταει ο κοσμος!'' της ψιθυρισε και η Ερμιονη εγνεψε θετικα αγανακτισμενη.
''Και αν δουμε καμια γνωστη;''ρωτησε με τρομο στο βλεμμα καθως δειλα δειλα ξελυνε το μεταξενιο μαντηλι.

''Μιση ντροπη δικη μας και μιση δικη της,ελα τελειωνε!''η δικηγορινα αρπαξε τα μαυρα στρογγυλα γυαλια και τα εχωσε στην τσαντα της.

''Η κυρια Πολιτη;''ρωτησε ευγενικα η ρεσεψιονιστ.
Οι κοπελες σηκωθηκαν ταυτοχρονα.

''Συγγνωμη!''μια γυναικα πεταχτηκε ορθια και τους εριξε ενα αγριο βλεμμα.
''Ειμαστε πρωτες!''υπερασπιστηκε τον εαυτο της και εκανε νοημα στην κοπελιτσα,που το πολυ να ηταν 20 ,να σηκωθει ορθια.

 ''Μηπως να την αφησουμε να περασει;Φαινεται να βιαζεται'' ρωτησε η Φαιη σιγανα και η Ερμιονη την αγριοκοιταξε.

''Κουνησου'' προσταξε και ανοιξαν την λευκη πορτα.
Εκει το τοπιο αλλαζε.

Το λευκο φωτεινο δωματιο διαδεχοταν εναν ημισκοτεινο μακροστενο δωματιο, με πολλες ξυλινες σκουρες καφε πορτες ,η πρωτη στα αριστερα τους ομως ηταν ανοιχτη και εξεπεμπε φως.
''Εγω φοβαμαι'' η Φαιη μουρμουρισε και η Κυβελη την τσιμπησε
''Αουτς!Εισαι τρελη;'' την ρωτησε καπως πιο δυνατα.

''Περαστε!'' μια ηχηρη γυναικεια φωνη τις εκανε να κοκκαλωσουν.
Η Ερμιονη,με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια εσπρωξε την πορτα,και μπηκε μεσα σε ενα δωματιο που πιο πολυ με καταγωγι εμοιαζε.

Ειχα μια εντονη μυρωδια λιβανιου και θυμαριου

''Ο Θεος κι η ψυχη του'' ψιθυρισε η Φαιη.
''Καθιστε.Καλως ηρθατε '' τους ειπε ευγενικα μια γυναικα που φαινοταν να ξεπερνα τα εβδομηντα,ηταν ντυμενη με  ενα μαυρο φορεμα,ενω σε καθε χερι φορουσε πανω απο δεκα βραχιολια και δαχτυλιδια.
Καθοταν σε μια πολυθρονα και απεναντι της υπηρχαν προσεκτικα τοποθετημενες τρεις καρεκλες.

Τα μεγαλα λευκα αναμενα κερια και οι τραπουλες ταρω ειχαν λαβει θεση πανω στο κεντητο τραπεζομαντηλο.Καπου πισω της καιγοταν βασιλικος και αλλα μυρωδικα

Η Κυβελη εβγαλε τα χρηματα και τα ακουμπησε ευλαβικα πανω στο τραπεζι.
Η γυναικα τα πηρε και εγνεψε θετικα.

''Ας ξεκινησουμε με χαρτια μεχρι να πιειτε τους καφεδες σας''
''Ποιους-''

Και πανω στην ωρα μια κοπελα ,κανονικα ντυμενη και με ποδια μπηκε μεσα κουβαλωντας εναν δισκο με τρια λευκα φλιτζανια καφε.
''Οσο πινετε τον καφε να μελετατε αυτο που θελετε να μαθετε'' εδωσε οδηγιες
Η σκεψη της Κυβελης ετρεξε αμεσως στον Σπυρο.

Οι κοπελες καθισαν και πηραν τις κουπες τους.
''Τι ρωταμε;'' ψιθυρισε η Φαιη.
''Τιποτα δεν ρωτας!Αυτη σου λεει μονο!'' την κατσαδιασε η φιλη της λες και επροκειτο για βασικες γενικες γνωσεις.

''Καλα ντε!''
Η Ερμιονη τελειωνει πρωτη τον καφε της και αφου η γυναικα της τον το κουνησει για να παει γυρω γυρω στην βαση το καϊμακι, το γυρναει αναποδα στο πιατακι,ακουμπωντας το τελος στην ιδια θεση πανω στην χαρτοπετσετα.

''Κοψε και τραβα μου δεκα χαρτια'' 
Η Ερμιονη ακολουθει τις οδηγιες και κοιτα ανυπομονα την Κυβελη που της γνεφει εξισου ενθουσιασμενη.

Οι γυναικα κοιταζει τις καρτες προσεκτικα.
''Βλεπω μια μεγαλη επιτυχια να ερχεται για σενα'' η Φαιη ρολλαρει τα ματια της.Η κοκκινομαλλα την σκουνταει.
''Μια αλλη χωρα,καπου με πολυ κρυο,μακρια,δεν θα κατσεις πολυ καιρο.''
''Ναι θ-''την κοβει.
''Τα θολα σημεια θα τα λυσει ο καφες'' της λεει αυστηρα.

''Βλεπω και εναν ξανθο,ενα ψηλο παλικαρι,να εδω.'' χτυπαει ρυθμικα την καρτα με το νυχι της και η Ερμιονη γερνει προς το μερος της λες και θα καταλαβαινε τιποτα.
''Βλεπω εναν πολυ εντονο ερωτα αναμεσα σας,πολυ ζηλια ομως,πολυ ζηλια!''
Η Ερμιονη κοιτιεται με τα κοριτσια σοκαρισμενη.
''Μου βγαζει μεγαλους καβγαδες,φουρτουνα, κακο!''η μελαχρινη συνοφρυωνεται.

Επειτα παιρνει τον καφε της.Το φερνει αναμεσα τους και χαμογελα στο λευκο φλιτζανι.Η Ερμιονη μαζευεται στην θεση της.

''Εχεις ενα αστερι πανω απο το κεφαλι σου,εδω ειναι!'' της δειχνει.
''Θα εχεις πολλη τυχη στην ζωη σου!''αυτο καπως ανασκουμπωνει την χαμενη της αυτοπεποιθηση.
''Να το και το ταξιδι που σου ελεγα!Βλεπεις την αγκυρα στην μεση της κουπας;Επροκειτο για επαγγελματικη ανοδο,θα σε ωφελησει αν το κανεις!''
''Αυτος;'' ρωτα ψιθυριστα μη μπορωντας να κρατηθει.
Ξεφυσα και κοιτα το ποτηρι.
''Ενα Β βλεπω'' η Ερμιονη γουρλωνει τα ματια ,το χερι της αρχιζει να τρεμει.Γνεφει καταφατικα.

''Και ενα μεγαλο ψαλιδι,να εδω,στο χειλος!Αυτο σημαινει χωρισμος και αποσταση.''η φιλη τους σχεδον βουρκωνει.
Ελεος Ερμιονη,για πλακα ηρθαμε.
Η γυναικα ουτε που την βλεπει.
''Βεβαια,πρεπει να στο πω,βλεπω μεγαλα συννεφα αναμεσα σας,σας δενει μεγαλη αγαπη,βαθια,αλλα σας χωριζουν πολλοι ανθρωποι,βλεπω πολλους αναμεσα σας'' μουρμουριζει.
''Τον αγαπας και σε αγαπαει πολυ,παρα πολυ,αλλα η σκαλα εδω ειναι μικρη ,θα χωρισετε συντομα''
''Θα τα ξαναβρουμε;'' την ρωτα με κομμενη την ανασα.

''Πολυ πιθανον,αλλα γάμο δεν βλεπω'' της λεει σοβαρα και εκεινη απλα ανασηκωνει τους ωμους της,πιο πολυ την νοιαζει ο χωρισμος.

Η Ερμιονη φαινεται εκστασιασμενη και καπως πληγωμενη για τον Βασιλη.
Κοιτα τις φιλες της.
''Καλα αλιμονο!22 χρονων ειμαστε,τι γαμους και αηδιες!''ρολλαρει τα ματια της και η Κυβελη συμφωνει.

Αναμενουν να ακουσουν της Φαιης που αλλαζει θεση με την πρωτη και δειλα δινει την κουπα της.
Τα ''γραμμενα'' της ειναι πολυ απλα,φαινεται πολυ ικανοποιημενη η γρια απεναντι της.

''Γιαβρι μου εσυ εχεις βρει τον μεγαλο ερωτα!''της χαμογελα αφου ανοιξει τα χαρτια της και η Φαιη χαμογελα φωτεινα.
Ειναι που δεν πιστευει σε αυτα.

''Βλεπω εναν γαμο και ενα νησι,εκει θα παντρευτειτε''
''Με αυτον;'' ρωτουν και οι τρεις με μια φωνη γερνοντας ελαφρως προς το μερος της.
Η ξανθουλα κραταει σφιχτα το χερι της Κυβελης.

''Ναι με αυτον!Και οχι πολυ μακρια απο τωρα.''η Ερμιονη γουρλωνει τα ματια.
''Προφυλαξεις Φαιη'' κανει οτι ξεροβηχει.
Η ξανθουλα της κανει νοημα να σταματησει κρυφογελοντας.

''Μενετε κοντα,βλεπω ενα δαπεδο να σας χωριζει μονο''
''Τι στον διαολο'' μουρμουριζει η Ερμιονη.Κοιτιεται με την Κυβελη και σκεφτονται το ιδιο.
''Συντομα θα μενετε μαζι με αυτον,πολυ συντομα.Βλεπω κι ενα ταξιδι,αυτο ομως ειναι για κακο,θα το κανεις με αυτον,και αλλους μαζι.Βλεπω θαλασσα''γυρναει το ποτηρι λιγο ακομα.

''Βλεπω μια κηδεια'' μουρμουριζει 
 
''Η γιαγια μου'' εξηγει στην Ερμιονη,γιατι η Κυβελη εχει περασει τα μισα καλοκαιρια της μαζι τους στην Ροδο.Η γιαγια της Φαιης εδω και λιγους μηνες εχει καταπεσει,το περιμενουν ολοι.

''Καλη η κουπα σου κορη μου'' την κοιτα στα ματια ειλικρινα.
''Μην βιαζεσαι και ολα θα σου ερθουν,αυτον τον εχεις ομως ,σιγουρα,εδω τον βλεπω τυφλο!Αλλες δεν κοιταει!''
Η Φαιη μοιαζει πολυ πιο θετικη απο οταν εφτασαν οποτε με χαρα δινει την θεση της στην Κυβελη που ξεροκαταπινει.
Η διαδικασια ειναι ιδια.

Η γυναικα κοιταζει τα χαρτια της καπως συνοφρυωμενη.
Επειτα κοιτα την Κυβελη.Το βλεμμα της εχει σκουρυνει και η κοπελα νιωθει καπως ενοχη,σαν να εχει κανει αταξια.
''Θες τον αντρα μιας αλλης!'' της λεει εντονα.
Το αιμα της παγωνει.Ξεροκαταπινει και τα βλεμματα των κοριτσιων την καινε.
Μπαινει στον πειρασμο να πει οχι μα συντομα καταλαβαινει οτι αυτο ειναι ματαιο.

''Βλεπω εδω,'' της δειχνει το χαρτι με εναν ιπποτη της αναγεννησης.
''Εναν αντρα και δυο γυναικες,μια ειναι η παλια  και η αλλη η καινουργια,το επομενο χαρτι μου δειχνει οτι εισαι η καινουργια.'' της εξηγει και η Κυβελη γνεφει.
''Αυτος ομως δεν χωριζει,με τιποτα''αμεσως της πληγωνει την αυτοπεποιθηση.Η καρδια της πιανεται στο στηθος της.
Δεν χωριζει;
''Με τιποτα;'' ψιθυριζει πληγωμενη
''Με τιποτα!'' απαντα κατηγορηματικα ''Την αγαπα την γυναικα του,και πολυ μαλιστα''την κοιτα αυστηρα πριν συνεχισει να γυριζει χαρτια.

Γερνει ελαφρως το κεφαλι.

''Εδω δειχνει ενα σκοινι και ενα καμμενο σπιτι,καποιος σε ελεγχει,αλλα δεν μπορεις να του πεις οχι,εξαιτιας του παρελθοντος,κατι σε κραταει απο το να κοψεις το σκοινι'' μουρμουριζει και η ιδια μπερδεμενη με οσα ελεγε.
Γυριζει την κουπα και κοιτα μηπως επιβεβαιωσει κατι απο οσα ειδε.

''Τωρα μαλιστα!''αναφωνει περηφανα.
''Βλεπω δυο αναποδα τριγωνα!Ερωτικα τριγωνα δηλαδη,δυο!Παραλληλα βλεπω και εναν αλλον αντρα''
Στα λογια της οι φιλες της την κοιτουν ερωτηματικα.
''Εναν αλλον αντρα;'' ρωτα η Ερμιονη αντι για την δικηγορινα.

Η Κυβελη υποψιαζεται σε ποιον αναφερεται ,και ξερει οτι επροκειτο απλως για μια παρεξηγηση.
''Ναι!Να τος!Ενας ψηλος,σαν αγγελος,κοιτα τα φτερα του!'' της δειχνει κατι που θα μπορουσε να μοιαζει με φτερα ''βλεπω ενα πινελο,σαν βουρτσα,ειναι καλλιτεχνης μαλλον'' 

''Τον Ορεστη βλεπει;'' ρωτα πονηρα η Φαιη
Ξαφνου η καφετζου,σκοτεινιαζει,σαν να ειδε κατι πολυ κακο.
''Ουτε αυτος σε αγαπαει ομως!'' την κοιτα σοβαρα.
Η Κυβελη νιωθει ενα σκιρτημα στις λεξεις αλλα δεν μιλα.
Ουτε εγω τον αγαπω.
''Βλεπω και μια αλλη γυναικα πισω του,καθεται πανω απο τους ωμους του'' 
Την εχει πιασει ο οιστρος τωρα και θα μας ξεντυσει.

''Μια νεκρη;'' πιανει παραυτα τον εαυτο της να ρωτα.

''Οχι,οχι νεκρη,οχι ακριβως'' μουρμουραει.
''Εδω εχεις και μια σκαλα,καλο πραγμα η σκαλα γιατι δειχνει πολλες επιτυχιες στην ζωη σου,τυχη θα εχεις,υπαρχει και ενα μεγαλο κτηριο,ψηλο,με πολλες θεσεις,θες να μπεις εκει,αλλα δεν ειναι εκκλησια'' 
''Ο Αρειος Παγος'' μουρμουραει

''Θα μπεις,αλλα οταν θα μπεις δεν θα θες,καπου αλλου θα θες να πας'' προμηνευει.
''Αυτο που φαινεται;'' αμφισβητει.
Την κατακεραυνωνει με το βλεμμα της αλλα γερνει προς το μερος της και της δειχνει ενα μεγαλο τετραγωνο και δυο βουλες.
''Αυτο ειναι το μεγαλο κτηριο'' το δαχτυλο της αιωρειται πανω απο εκει.
''Και απο πανω βλεπεις που δεν εχει στεγη;Δεν ειναι εκκλησια''η Κυβελη γνεφει.
''Και τωρα αυτα ειναι βηματα'' αναφερεται στις βουλες.
''Μα πανε προς τα πισω''

''Εχεις δικιο''μουρμουριζει κοιτωντας τα σημαδια απο το κατακαθι.
''Αυτος ο πρωτος αντρας,ειναι γερος,κι εχει πανω του μαυρο αστερι,σε κραταει στον μπατο,πρεπει να τον πεταξεις απο πανω σου.Γιατι εδω φαινεται μια ρωγμη'' της δειχνει λες και καταλαβαινει. ''Ακομα και αν αυτο σημαινει χωρισμος,για σενα δεν θα ειναι,αυτος πανω του εχει πολλα μαυρα,σκοτεινη αγαπη κρυβει για σενα''
Η Κυβελη ανατριχιαζει και ασυναισθητα αγκαλιαζει τους ωμους της.
Ο Σπυρος δεν με αγαπαει σκοτεινα.Γιατι να με αγαπαει σκοτεινα;Δεν μου αξιζει το φωτεινο του;

''Ο αλλος δε;Ειναι μεσα σε τυφωνα!Μεγαλες αναταραχες θα σε βρουν μαζι του.'' την προειδοποιει.
''Μα εγω μονο τον εναν θελω'' υποστηριζει.

Η χαρτοριχτρα χαμογελα σαν να ξερει κατι παραπανω.
''Ο καφες ψεματα δεν λεει,δυο αντρες εχεις στην ζωη σου,ο πρωτος θα σε καψει,ενω ο δευτερος θα βαλει φωτια μεσα σου!Να τους προσεχεις και τους δυο!''την προειδοποιει.

Ο πρωτος θα σε καψει ,ενω ο δευτερος θα βαλει φωτια μεσα σου.

''Ανατριχιαστικη ηταν'' σχολιασε η Φαιη καθως κουμπωνε το μπουφαν της.
Η Ερμιονη αφου εκανε το ιδιο επιασε την Κυβελη αγκαζε.
Ο Σπυρος θα χωρισει,μου το εχει υποσχεθει.

''Οντως πολυ,τα πιστεψατε οσα ελεγε;'' κοιταξε μια την μια, μια την αλλη.
''Να ο Βασιλης!'' φωναξε ανακουφισμενη η Κυβελη που δεν θα χρειαζοταν να περπατησουν 8 η ωρα στην πλατεια Εξαρχειων.
Και ο Ορεστης που κολλαει με ολα αυτα;

Αρχισαν να περπατουν μεχρι το φαναρι που περιμεναν να γινει πρασινο για να περασουν απεναντι τον δρομο που περιμενε με αλαρμ ο Βασιλης.

''Εγω πιστεψα οτι θα χωρισω με τον Βασιλη,αυτο το βρηκε!'' γελασε η Ερμιονη.
''Ναι κατι μας ειπε τωρα!Καθε τρεις μερες τα σπατε!'' αντιγυρισε η Φαιη.
''Εσυ Κυβελη;''γυρισαν να την κοιταξουν.''Τι σκεφτεσαι;''
''Τι θα βαλω σημερα,μηπως και βρω κανα γκομενο,γιατι ο Σπυρος δεν νομιζω να χωρισει ποτέ'' αστειευτηκε και οι φιλες της γελασαν,ξεροντας ομως οτι πισω απο το αθωο της σχολιο κρυβοταν αληθεια.

Η Ερμιονη καθισε μπροστα.
''Τι εγινε κοριτσια;Μαθατε το ριζικο σας;Ολα καλα;'' κοροιδεψε καθως ξεπαρκαρε.
Η Ερμιονη τον φιλησε απαλα στο μαγουλο.
''Θα σας τα πουμε σπιτι,τα ετοιμασατε ολα;'' επενεβη η Φαιη.
''Φυσικα,θα ειναι ολα τελεια!'' τις διαβεβαιωσε και εκλεισε το ματι στην κοπελα του ακουμπωντας το χερι του στο γονατο της καθως εστριβε για να μπει στην Κηφισιας.

Η Ερμιονη χειροκροτησε τα χερια της ενθουσιασμενη.
Φετος τα γενεθλια της θα γινονταν στο σπιτι του Ορεστη.Λογω χωρου ο νεαρος προσφερθηκε.
Αλλωστε η ανακαινιση μολις ειχε τελειωσει,και ουτε επιπλα δεν εχει.

Μετακινησαν δυο τραπεζια για ποτα,συνεδεσαν το ψυγειο,καθαρισαν και εφτιαξαν το συνθετο για την μουσικη.
''Καλα τι ηχεια εχει ο Κωνσταντινος;Ειχα ξεχασει ποσο δυνατα ειναι ;'' σχολιασε χαλαρος και η Φαιη συνοφρυωθηκε.
''Παλι ξενα θα ακουμε;'' 
''Ο,τι θελετε θα βαζετε,θα ερθει ενας φιλος μου για την μουσικη,γαματο τυπακι,πολυ ψαγμενος σε αυτα''
Ο Βασιλης,δεν ηταν τοσο γλυκος ή υπομονετικος και σιγουρα δεν ηταν ο φιλος που οταν κλαις θα σπευσει να σε αγκαλιασει.
Αλλα ειναι ο φιλος που θα σου οργανωσει το καλυτερο παρτι του εξαμηνου.

''Απο ποτα;'' ρωτησε η Κυβελη ελεγχοντας ,εφοσον φετος δεν προλαβε να παει μαζι τους.
''Λοιπον,αρχικα θα φερουν και οι αλλοι οπως ερχονται κατι,αλλα εγω εχω φουλαρει ενα ψυγειο μπιρες,χυμους.Και απο ποτα τα κλασικα,βοτκα,ουισκι,τεκιλα,ρουμι,τζιν για τους πιο περιεργους και συν δυο τρια πιο σπεσιαλ για εμας στην αρχη'' της εκλεισε το ματι απο τον καθρεφτη.

"Μην αργήσεις!" την προειδοποίησε η  Ερμιόνη καθως την αφηναν στο διαμερισμα της με την Φαιη
"Όχι λέμε ! 11 η ώρα θα είμαι εκει !" Την διαβεβαίωσε.Δεν θα ηταν στο παρτι της φιλης της εξ'αρχης.
Τα σχεδια χαλασαν οταν το ιδιο πρωι θυμηθηκε οτι συνόδευε τον πατέρα της σε γνωστό εστιατόριο στο Κολωνάκι για δειπνο με εναν συνεργατη του. Αν και του είχε εξηγήσει αρκετές φορές ότι την ίδια μέρα ήταν τα γενέθλια της φίλης της ο  Πολίτης ήταν αδιάλλακτος.

Μείνε μόνο 2 ώρες. Μετά μπορείς να κάνεις ο,τι θες. Για το δικό σου μέλλον θα συζηταμε.
Κι έτσι έγινε λοιπόν .
Ντυθηκε,έβαλε υφασμάτινο μαύρο παντελόνι που άνοιγε κάτω , συνδυασμένο με μια σατέν κυπαρισσι πουκάμισα. Τα τακουνια της- όχι τα αγαπημένα- ήταν έτοιμα να απογειώσουν το σύνολο ενώ σε μια τσάντα στο μπάνιο του Ορέστη άφησε μια αλλαξια ρούχα για μετα.
Το σπιτι απειχε δεκα λεπτα με τα ποδια απο το εστιατοριο,για καλη της τυχη.

Στην κλειστή ταράτσα του κοσμικου εστιατοριου η θέα ηταν υπεροχη,το κρασί που με μέτρο έπινε ήταν γλυκό και αφρώδες ,ενώ το φαγητό εκανε πάρτι στον ουρανίσκο της.
Μέχρι στιγμής η συνάντηση είχε κυλήσει αναίμακτα. Ο πατέρας της μιλούσε με τον συνάδελφό του ανελλιπώς για μια δική που είχαν παρακολουθήσει την προηγούμενη μέρα ,ενώ η σύζυγος του,μια μεσήλικη γυναίκα ,τη ρωτούσε για τις σπουδές της.
Η Κυβέλη χαζευε την ομορφη διακοσμηση πινοντας μια γουλιά από το κρασί της.

Την προσοχη της τραβηξε ενα ηχηρο γυναικειο γελιο.Μια γυναικα βρισκοταν στην εισοδο και εδινε την μαυρη της γουνα στην γκαρνταρομπα.
Η κοπελα θαυμασε το ποσο δεν νοιαζοταν για το αν την κοιτουσαν.Και απο την αλλη,το ηχητο της γελιο δεν φανηκε να ενοχλει κανεναν.
Ολοι ειχαν θαμπωθει απο την φωτεινη της παρουσια.
Ηταν ψηλη,ξανθια,με τα μαλλια της μαζεμενα σε εναν ομορφο ψηλο κοτσο.Κατω απο την γουνα κρυβοταν μια κορμοστασια με καμπυλες και ενα υπεροχο μαυρο φορεμα,στενο,με τους ωμους εξω και σε Α γραμμη μεχρι το γονατο.
Το ειχε συνδυασει -προς εκπληξη της κοπελας- με ενα ζευγαρι υπεροχες φουξια γοβες.
Ειδωλο.
Το προσωπο της ελαμπε ολοκληρο.
Ενα χερι την τραβηξε ελαφρως προς τα πισω και γυρισε προς το μερος ενος αντρα για να τεντωθει ελαφρως να τον φιλησει.
Μακαρι να ηταν ολα τα ζευγαρια ετσι αγαπημενα.  

Τυλιξε το χερι του γυρω απο την μεση της.
Απο τον τροπο που η γυναικα του μιλουσε στον υπευθυνο φαινονταν γνωστοι πελατες.
Ο αντρας προχωρησε προς το φωτεινο φουαγιε.
Και η καρδια της Κυβελης εγινε χιλια κομματια.

Φορούσε μαύρο κουστούμι και με το λευκο του πουκαμισο ειχε συνδυασει μια κοκκινη γραβατα.
Οχι.

''Κυβελη μου;''ο πατερας της την σκουντηξε ελαφρως,κατι την ειχε ρωτησει,μα η κοπελα ειχε χαθει στις σκεψεις.

Την οδηγουσε με το χερι του προσεκτικα γυρω απο την μεση της,σε ενα κεντρικο τραπεζι,στολισμενο και ετοιμο για εκεινους.Της τραβηξε την καρεκλα και την φιλησε στο μαγουλο.
Το γελιο της ,ενω ισα που ακουστηκε,στα αυτια της Κυβελης φανταζε τοσο δυνατο,που τρανταξε τον κοσμο της.

Δεν ειναι η γυναικα του,αποκλειεται να ειναι,θα μπορουσε,αλλα δεν ειναι ελεγε και ξαναελεγε στον εαυτο της.

Της φιλησε το χερι καθως καθοταν απεναντι της.Υπηρχε κατι αναμεσα τους που φωναζε οικειοτητα, σαν να το εκαναν χρονια αυτο.
Γιατι αν εχει μια τοσο ομορφη και προσχαρη συζυγο να θελει εμενα;

''Κυβελη σου μιλαω!'' η ανησυχη φωνη του πατερα της,την εβγαλε απο τις σκεψεις,γυρισε παλι προς το μερος του τραπεζιου.Ολοι την κοιτουσαν.
''Ολα καλα;'' την ρωτησε η συζυγος του συνεργατη του πατερα της,που εκεινη την στιγμη ουτε πως την ελεγαν δεν θυμοταν.

Μουδιασε.
''Ε...δεν...ειδα ''
''Ναι;''
Ο κοσμος μου κατερρευσε και θελω να παω σπιτι να κλαψω.

''Ειδα εναν καθηγητη μου,τον Δελη'' μουρμουρισε ξεφυσωντας.
Τα βλεμματα των δυο αντρων επεσαν πανω στο ζευγαρι πισω της.

''Κοιτα να δεις ποσο μικρος ειναι ο κοσμος!Ο Σπυρος και η Εβελινα''μουρμουρισε η Αντα.
Η Αντα,σωστα!

''Θες να παμε να μιλησουμε ;'' ο πατερας της ευτυχως ειχε την ευγενη καλοσυνη να την ρωτησει.
Κουνησε το κεφαλι αρνητικα πιο γρηγορα απο οτι θα επρεπε.
Και μονο η σκεψη της προκαλουσε αναγουλα.
''Οχι οχι!Θα φυγω ετσι κι αλλιως σε λιγο,εχουμε συναντηση με κατι συμφοιτητες μου'' εθεσε οσο πιο ευγενικα μπορουσε το 'θα γινουμε λιωμα και θα χορευουμε μεχρι το πρωι'.
''Κριμα'' σχολιασε ο συναδελφος του. ''Η Εβελινα,η συζυγος του,ειναι εξαιρετικη!''
''Ει-ειναι του χωρου;''βρηκε την δυναμη να ρωτησει.
Η συζυγος.

Γελασε ο πατερας της.
''Δεν θα το ελεγα'' ηπιε λιγο απο το κρασι που ξαφνου ειχε πειραξει την κορη του.
Επιασε τον εαυτο της να ζαλιζεται και να μην ελεγχει τις κινησεις της.Βουιζαν τα παντα γυρω της και καθε κινηση ηταν βαρια και δυσκολη.
''Μπαμπα εγω πρεπει να πηγαινω'' μουρμουρισε οσο πιο απαλα μπορουσε.
Ο Πολιτης ικανοποιημενος απο την παρουσια της εγνεψε θετικα και η κοπελα τον φιλησε απαλα στο μαγουλο πριν σηκωθει ορθια.
Ορθιος σηκωθηκε και ο αντιδικαστικος απεναντι της.
''Ηταν πραγματικα υπεροχη βραδια,χαρηκα πολυ που σας γνωρισα''επιστρετευσε καθε ιχνος διπλωματιας που ειχε για να φτιαξει μια μασκα που να μην δειχνει το σοκ και τον πονο της.

Υστερα εδωσε το χερι στην συζυγο του που την αγκαλιασε αντι αυτου.
Κι αυτη συζυγος ειναι.

Απομακρυνθηκε αργα και πηρε την τσαντα της.Γυρνωντας απο την αλλη προσπαθησε να φυγει ωστε να μην την δει ο Δελης.Τα καταφερε μεχρι την γκαρνταρομπα ,οπου και πηρε το παλτο της.
''Δεν θα χωρισει ποτε.Κι αν χωρισει δεν θα ναι για σενα''
Τοτε το ενιωσε,το βλεμμα του πανω της.
Εσκυψε το κεφαλι,νιωθωντας  καυτες ακτινες λειζερ να την καινε διχως ελεος.Αποφασισε οτι δεν ηθελε να δει την εκφραση του,αν ηταν θυμωμενος,ενοχος,φοβισμενος,ή χειροτερα, ανεκφραστος.
Αναγουλιασε.

Η εικονα του να της φιλα το χερι,με τον ιδιο τροπο που φιλησε το δικο της λιγες μονο μερες πριν την εφερνε σε αρνηση.
Οχι,δεν γινεται,δεν μπορει,δεν θελω...
Ειπε δεν την αγαπαει,ειπε ειναι σε διασταση.

Φορεσε οπως οπως το παλτο και μπηκε στο ασανσερ για το ισογειο.

Στην εισοδο το μετανιωσε.Ετρεξε στις τουαλετες και διχως να κλεισει την πορτα εσκυψε στην λεκανη,ετοιμη να τα βγαλει ολα.
Τιποτα.
Μονο το κεφαλι της πανω απο την μαρμαρινη λεκανη που μυριζε χλωρινη.
Ανεπνευσε βαθια και στηριχθηκε πανω της για να σηκωθει.Ηλπιζε μεσα της να καταφερει να κανει εμετο,ενιωθε μια αηδια να την λουζει απο την κορυφη μεχρι να νυχια.

Κοιταχτηκε στον καθρεφτη.Μερικα δακρυα ειχαν καταστρεψει την λεπτη μαυρη γραμμη πανω απο τα ματια της.
Το κραγιον της χρειαζοταν ανανεωση.Τα φωτεινα πορτοκαλοκοκκινα μαλλια της εμοιαζαν ξαφνου λιγα και θαμπα, μπροστα στον πλουσιο ξανθο κοτσο εκεινης της γυναικας.
Ειχε γαλαζια ματια και ενα χαμογελο που ηταν σχεδον μεταδοτικο στον νεκρικα ησυχο χωρο.
Η γυναικα του Δελη μπορει να ηταν 22 χρονια μεγαλυτερη της,μα η Κυβελη φανταζε πιο ξεθωριασμενη.

Βγηκε εξω και ο παγωμενος αερας της βραδιας την ξυπνησε κι αλλο.Τα καυτα της δακρυα καπως ζεσταναν το προσωπο της ,μα οχι και την καρδια της που εδω και δεκαπεντε λεπτα ειχε σπασει και τα αιχμηρα της κομματια πιεζαν το δερμα της.
Η γυναικα του Δελη δεν ηταν πια μια αοριστη μορφη στο μυαλο της,ηταν ομορφη,ηταν λαμπερη,ηταν γελαστη.
Ηταν η μαμα της.
Ειναι η μαμα μου.Μαμα συγγνωμη.

Οι δρομοι ηταν φωτισμενοι και περαστικοι κινουνταν αλλοι βιαστικα ενω αλλοι οχι.
Εσφιξε το παλτο πανω της ενω η τσαντα της με καθε της βημα χτυπουσε στον μηρο της.
Προσπαθησε να προσανατολιστει ωστε να βρει το σπιτι του Ορεστη.

Την ιδια ωρα,στο διαμερισμα του τελευταιου οροφου της τετραοροφης πολυκατοικιας, η μουσικη ακουγοταν μεχρι εξω και το παρτι ειχε αναψει για τα καλα.
Μερικοι μεσα επιναν ενω η Κυβελη οταν εφτασε απο κατω ειδε ατομα να καθονται στο μπαλκονι με θεα τον Λυκαβηττο.

Χτυπησε κουδουνι και πιεσε τον εαυτο της να χαμογελασει.
''Καντο για την φιλη σου'' μουρμουρισε στον εαυτο της καθως εμπαινε στο ασανσερ.Διορθωσε προσεκτικα το μακιγιαζ της .
Καντο για την Ερμιονη.

Χτυπησε το κουδουνι και η μουσικη ηταν πιο εντονη απο οτι πριν.
Ουτε ελληνικα δεν παιζει ακομη!

''Καλως την!'' την πορτα ανοιξε ο Γιαννης,που φορουσε πουκαμισο και απο μεσα ενα μαυρο μακο.
Το χαμογελο του μελαχρινου φιλου της επεσε οταν την ειδε ετσι.
Μαλλον δεν πετυχε το χαμογελο.

Εκανε ενα βημα προς τα εξω και εκλεισε την πορτα.
''Τι επαθες Κυβελακι;''

''Τιποτα,ηπια λιγο παραπανω''δικαιολογηθηκε και απεφυγε την οπτικη επαφη.
Η Γιαννης την κοιταξε σμιγοντας τα φρυδια συνομωτικα.
''Κοψε τις βλακιες και πες!' απαιτησε δινοντας της το κοκκινο ποτηρακι που μεχρι προτινος κρατουσε.
Απο την μυρωδια καταλαβε οτι ηταν ουισκι και απο το χρωμα ηλπιζε σε κοκα κολα.
Ηπιε μια γενναιοδωρη γουλια και μορφασε απο το καψιμο στον λαιμο της.

Αναστεναξε και εγειρε στον τοιχο διπλα απο το ασανσερ,το κρυο του λευκου διαδρομου και η ηχος της μουσικης ενετειναν τον πονοκεφαλο της.
''Αυτος ε;Ο γκομενος που δεν μας γνωριζεις;Αυτος στην εκανε την μαλακια;''η σκεψη και μονο τον θυμωνε.
Η Κυβελη μη θελοντας να ακουσει αλλες υποθεσεις εγνεψε θετικα.

''Σε απατησε;'' ηταν η πρωτη σκεψη του φιλου της.Η κοπελα γελασε πικρα.
Παλι καλα που δεν ξερεις Γιαννη.

''Τον ειδα με αλλη''ψιθυρισε κοιτωντας το πατωμα.
Θα πεσει φωτια να με καψει.

''Με αλλη;Ενω εχει εσενα;'' εξαλλος ο Γιαννης!Σοκαρισμενος οσο δεν παει!
Που να δεις την αλλη, ηθελε να του φωναξει η κοκκινομαλλα,αλλα αρκεστηκε στο να ανασηκωσει τους ωμους της.

''Ρε Κυβελη μου μην στενοχωριεσαι για αυτον τον μαλακα,αν δεν μπορει να καταλαβει τι γκομεναρα εχει διπλα του,προβλημα του!''την καθησυχασει και σηκωσε το πιγουνι της ψηλα,ωστε να τον κοιταει.
Στο μαλακο βλεμμα του φιλου της λυγισε και αφησε μερικα δακρυα να κυλησουν.

''Ολα εγω σε αυτο το παρτι γαμω το κερατο μου!'' η φωνη του Βασιλη που ανοιξε την πορτα μαλλον νομιζοντας οτι ο Γιαννης δεν το ειχε κανει ηδη.
Η μουσικη εγινε παλι εκκωφαντικη.
Στο θεαμα μπροστα του κοντοσταθηκε για λιγο,πριν κλεισει τον πορτα και βγει κι αυτος εξω.

''Τι εγινε;'' ρωτησε αγριεμενος.
''Ο γκομενος της Κυβελης την απατησε'' ο Γιαννης ειπε πριν καν σκεφτει η κοπελα αν θελει να του εκμυστηρευτει κατι τετοιο,οχι οτι την απατησε,τεχνικα το κανει δυο χρονια τωρα.
Απλως ειχε παραλειψει να της πει οτι με την συζυγο του ειναι μαζι και οχι σε διασταση.

''Εσενα;'' ο Βασιλης γρηγορα περασε απο το σοκ στην οργη.
Χτυπησε τον Γιαννη στο μπρατσο.
''Ελα ,παμε να τον κανονισουμε.Κυβελη διευθυνση και ονομα προαιρετικα'' 

Αυτο την εκανε να γελασει καπως μεσα απο τα δακρυα,ενω ο Γιαννης ετριβε το πονεμενο χερι του.''Προσεχε μην σκισεις κανα καλσον '' τον κοροιδεψε.

''Γλιτωσες Κυβελη!Σιγουρα κατι πολυ στραβο ειχε για να μην μας τον γνωρισες ποτέ!''
Ηταν παντρεμενος,διορθωση,ακομη ειναι.

''Εγω-''
Την εκοψε ''Οχι!Λοιπον κινητο στην τσαντα σου,αυτον τον γραφεις επ'αοριστον και παμε τωρα μεσα να γινεις λιωμα και να κοψουμε την τουρτα,ξερεις οτι ειναι τριωροφη;Η Ερμιονη εχει φλιπαρει τελειως φετος!''

Την σερνουν μεσα και ερχεται αντιμετωπη με πολυκοσμια.Περιπου 70 με 80 ατομα.
Καλα ποσο κοσμο καλεσαν;

Πανω της πεφτει σε μια σφιχτη αγκαλια η Ερμιονη,λαμπει ολοκληρη,κυριολεκτικα.
Η ασημι παγιετα του φορεματος μπορουσε να φωταγωγησει με το φως που εξεπεμπε ολη την Αθηνα.
Η σφιχτη αγκαλια της φιλεναδας της την εκανε να χαμογελασει.

''Τι κουκλαρα!'' αναφωνησε η Κυβελη και την απομακρυνε λιγο για να την κοιταξει.
Η μελαχρινη ανασηκωσε τους ωμους της ,το ηξερε ηδη,μιση ωρα βαφοταν,αλλη τοση ισιωνε τα μαλλια της.
Κανει μια στροφη και τα ψηλα μαυρα σανδαλια της που δενουν πανω απο το γονατο δημιουργουν το ιδανικο συνολο.Βεβαια το φορεμα φτανει το πολυ μια παλαμη κατω απο την περιφερεια της.

''Ναι ναι,τονωσε την κι αλλο!Οταν ηρθε φορουσε και σακακι,φευγοντας θα εχει μεινει μονο με τα τακουνια!''ο Βασιλης γκρινιαζει και τυλιγει το χερι του γυρω της κτητικα.

''Κυβεληη'' η Φαιη,ευτυχως με τζιν φουστα και πιο απλη μπλουζα,εμφανιζεται απο την κουζινα κρατωντας μια μπιρα.Στραβοπαταει.

''Αρχισαμε''μουρμουριζει ο Γιαννης στο αυτι της κοπελας και η Κυβελη γελαει και με την ακρη του ματιου της βλεπει τον Κωνσταντινο να μιλαει με μια κοπελα στην αλλη ακρη του αδειου χωρου.
Τα βλεμματα τους διασταυρωθηκαν και ξαφνου της φαινοταν λες και ειχαν περασει μηνες απο την τελευταια φορα που τον ειδε.
Του χαμογελασε και της εκανε νοημα οτι θα μιλουσαν μετα.Η ξανθουλα απεναντι του μονοπωλουσε μαλλον του ενδιαφερον του.

''Παω να ντυθω'' μουρμουρισε καθως προσπερνουσε ανθρωπους για να φτασει στο -ευτυχως- κενο δωματιο και στην ανεγγιχτη τσαντα της.
Εκλεισε την πορτα και με βιαστικες κινησεις εβγαλε το υφασματινο παντελονι,αντικαθιστωντας το με ενα στενο μαυρο μπλουζακι.Ηταν πολυ μαλακο και λεπτο το υφασμα του ενω οι λεπτες μαυρες τιραντες φανταζαν μπρος στο στηθος της καπως ελλειπεις.
Αφου βεβαιωθηκε οτι δεν διαφανιζε το σουτιεν της φορεσε απο κατω ενα λευκο στενο καμπανα παντελονι και αποχαιρετωντας τα τακουνια της εβαλε ενα ζευγαρι ανετα vans.

Ηξερε οτι το λευκο ηταν παντα συμμαχος για τις καμπυλες,ενω το ημισκοταδο ,συμμαχος για τυχον ατελειες.
Κοιταξε το πισω μερος της στον καθρεφτη και πηρε μερικες βαθιες ανασες.
Η τσαντα της ηταν στα χερια του Γιαννη και μαλλον εκει θα εμενε.

Μονο εσυ.

Βγηκε στον κεντρικο χωρο και προς ικανοποιηση της ακουσε τον Μαστορα να τραγουδα πως -Ειναι αλλου-.
''Αυτο ξαναπες το'' μουρμουρισε καθως πηγαινε στον παγκο με τα ποτα.
''Ολα καλα;'' το χερι της Φαιης τυλιχτηκε γυρω απο την μεση της και βυθιστηκε στην πισω τσεπη του τζιν της.
''Τελεια γιατι;'' ρωτησε με ενα ηρεμο υφος.
Η ξανθουλα ανασηκωσε τους ωμους.
''Δεν ξερω... εχει γενεθλια η Ερμιονη,φορας το αγαπημενο σου λευκο τζιν,εισαι κουκλαρα,και εχεις ενα πονεμενο βλεμμα'' 
Στην σιωπη της,της ζουληξε τον πισινο κανοντας την να αναπηδησει και να την χτυπησει ταχα θιγμενη.
''Μιλα μεγαλη Παρασκευη!''την προκαλεσε.

''Αυριο'' αποκριθηκε σοβαρη και η κολλητη της εγνεψε.
Κοιταξαν μαζι το μπαρ.
''Θα γινουμε λιωμα;''αναρωτηθηκε φωναχτα
''Θα γινουμε λιωμα''

Το πρωτο ποτο,χαριν παραδοσης ηταν ρουμι ανανα.
''Αναπτηρα!''φωναξε ο Γιαννης στις κοπελες καθως κουβαλουσε την μεγαλη τουρτα εξω.
Ο Βασιλης εχωνε καπως απροσεχτα δυο κερακια που εγραφαν 22 πανω.
''Προσεχε το τριανταφυλλακι''εδωσε οδηγιες η Κυβελη.
''Γαμα το τριανταφυλλακι,η μεση μου!''μουρμουρισε ο Γιαννης.
Εκαναν ευτυχως συντομα χωρο και ακουμπησε με κροτο την τουρτα στο τραπεζι.
Ο Βασιλης πηγε να βρει την Ερμιονη.
Η κοπελα του,για κακη του τυχη ,ειχε πολλους συμφοιτητες και ακομη περισσοτερους φιλους.Αλλα για χαρη της ειχε συγκρατησει την ζηλια του σημερα.
Εκεινη την ωρα για παραδειγμα ,της μιλουσε ενας με κλειστο πουκαμισο μεχρι τον λαιμο.
Περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της και την φιλησε στον κροταφο κοιτωντας τον πιθανο εχθρο απειλητικα.

''Ελα να σβησουμε τουρτα μωρο μου'' της ψιθυρισε και εκεινη αναπηδησε ενθουσιασμενη χτυπωντας παλαμακια και τον επιασε απο το χερι προχωρωντας προς τον χωρο της υποτιθεμενης κουζινας.
Γυρισε αλλη μια φορα να κοιταξει τον τυπο με ενα υφος νικητη.
Της εσφιξε λιγο ακομα το χερι,ελαμπε ολοκληρη.
Και ειναι δικη μου.

Η τουρτα αφησε αφωνη την κοπελα,που δεν περιμενε ποτέ πως ο Βασιλης την ακουγε οσο γκρινιαζε.
Αφου εκανε ευχη,και βεβαιωθηκε οτι φιλησε το αγορι της,που παρα την ζηλια και την γκρινια του,σημερα ειχε δωσει ρεστα,πηγε στους φιλους της.
Η Κυβελη της φαινοταν καπως πεσμενη αλλα το εριξε στην κουραση της ημερας,οπως και να χει η κοκκινομαλλα κολλητη της,την αγκαλιασε σφιχτα και της εκανε κοπλιμεντο για το φορεμα,το οποιο η ιδια της ειχε κανει δωρο,ειδικα για εκεινη τη μερα.
Η Φαιη την φιλησε σταυρωτα,συμμεριζομενη τον ενθουσιασμο της και την σκεψη οτι μολις ολοι φυγουν θα φανε ο,τι μεινει απο την τουρτα.

Μια ωρα αργοτερα,η Κυβελη βρισκοταν μονο στο τριτο ποτο,ενω η μουσικη ειχε γινει λιγο πιο εντονη.
Η Βεατρικη, ο Αντρεας και ο Νικος απο την σχολη της μιλουσαν ηδη με την Ερμιονη οταν η κοπεμα,μη θελοντας να κανει νεες γνωριμιες ή να χαιρετησει αλλα ατομα απο την σχολη πηγε και σταθηκε διπλα τους.
''Καλως την!'' φιληθηκε σταυρωτα με την πρωτη και αγκαλιασε τους αλλους δυο.
Κοιτωντας γυρω της,εβλεπε πολλα προσωπα που ηξερε οτι αργα ή γρηγορα θα επρεπε να χαιρετησει.

Ο Κωνσταντινος ηρθε στην παρεα τους και συστηθηκε στα παιδια.Η φιλη της απο την σχολη,οντας πολυ αμεση εν εχασε χρονο.
''Και για πες Κωνσταντινε...ελευθερος;'' τον ρωτησε πειραχτικα η αγνοωντας το γεγονος οτι ολοι ενιωσαν αβολα,οι συμφοιτητες της τουλαχιστον.
Ο Κωνσταντινος ,παρα την δυνατη μουσικη, την ακουσε και κοιταξε κατευθειαν την Κυβελη.
Αυτο μου ελειπε τωρα.

''Δυστυχως ναι'' απαντησε ,χωρις να σπασει οπτικη επαφη με την κοκκινομαλλα.
Και την ωρα που πηγε να του απαντησει καταλληλως,ενα χερι την τραβηξει καπως ατσαλα πανω σε ενα σωμα.Το χαλαρο τζιν και το χαλαρο μπλουζακι σε συνδυασμο με το αρωμα απο γιασεμι και θαλασσα την εκανε να καταλαβει τον ιθυνοντα.
Κοιταξε τα δυο ματια φτιαγμενα απο γαλαζιο και πρασινο.Το χαμογελο του ηταν ζεστο και μπορουσε πλεον να αναγνωρισει απευθειας το αλαζονικο στοιχειο.
Τι;Οτι και καλα ειναι ο πιο ωραιος εδω μεσα;

''Δικηγορινα αργησες!Περιμεναμε!'' χαριτολογησε και ολοι γελασαν,ο Κωνσταντινος βεβαια ηπιε μια γουλια απο το ποτο του.

Απελευθερωθηκε απο το κρατημα του διακριτικα και κινησε να κανει τις συστασεις.
''Δεν χρειαζεται!'' την προλαβε ο Αντρεας ,φανερα χαλαροτερος απο την παρουσια του Ορεστη.
''Συστηθηκαμε!'' συμπληρωσε ο Νικος λες και ηταν φιλοι χρονια.

Ο βιολιστης,ακαθεκτος περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της,και την χρησιμοποιησε πιο πολυ σαν επιπλο για να ακουμπαει.

''Ρε Ορεστη!!Προσωπικος χωρος!!''φωναξε και βγηκε απο το κρατημα του ξεκαθαρα εκνευρισμενη,κανοντας τους αλλους,μαζι και τον Ορεστη,να γελασουν.

Κανεις δεν με καταλαβαινει.
Μπηκε φουριοζα στην κουζινα οπου βρηκε τον Γιαννη και τον Βασιλη να στηνουν ποτηρακια.
''Πανω στην ωρα!Φωναζω τον Ορεστη!Παιζουμε beer pong!''της ανακοινωσε πετωντας της την συσκευασια με τα ποτηρακια για να τα γεμισει.
''Γιατι τον Ορεστη;'' μουρμουρισε αλλα κανεις δεν την ακουσε

Δεκα λεπτα μετα,οι δυο ομαδες ειχαν συγκροτηθει,ο Βασιλης και ο Γιαννης απο την μια,η Κυβελη με τον Ορεστη απο την αλλη.Η Ερμιονη και η Φαιη,που δεν πετυχαιναν στοχο ουτε για να σωσουν τη ζωη τους,παρακολουθουσαν χαμογελωντας,οντας στο πεμπτο ή εκτο ποτο.

''Να αλλαξουμε; Θελω να ειμαι με τον Βασιλη!'
Ο Βασιλης την αγριοκοιταξε.
''Εγω παντα με τον Γιαννη παιζω'' ειπε και περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους του φιλου του, ευτυχως επιασε το νοημα.
''Ναι !Ειμαι το γουρι του''

''Με φοβασαι Κυβελη;''η φωνη του την εκανε να φανταστει το αλαζονικο του χαμογελο,που για φαντασου, ηταν στα χειλη του.
Σηκωσε το βλεμμα της ψηλα,τα ματια του ηταν λιγο πιο χαμηλα.
Ρολλαρε τα ματια της και εγειρε προς το τραπεζι ακουμπωντας τις παλαμες της πανω.

Ο Ορεστης την θαυμαζε απροκαταλυπτα καθως γεμιζε τα ποτηρια με ουισκι μπυρα και νερο.
Ηταν πολυ απλα ντυμενη κι ομως φαινοταν απο καθε γωνια του παρτι.Τα κοκκινα μαλλια της,την εκαναν στοχο,ενω το κορμι της κατω απο στενο λευκο παντελονι της κολαζε και αγιο.
Καθως ανεβαινε βεβαια,ανακαλυπτε οτι η κοκκινομαλλα ειχε στοχο να κολασει και τον ιδιο,γιατι οι τιραντες στο λεπτο μαυρο μπλουζακι της ,που βιαστικα ειχε χωσει μεσα στο παντελονι,τεντωνονταν και εμοιαζαν σαν δυο κλωστες συγκριτικα με το μεσαιου μεγεθους ντεκολτε της.

''Λοιπον.Οι κανονες ειναι απλοι.Καθε ομαδα εχει δεκα ποτηρακια σε σχημα πυραμιδας.Τεσσερα με μπυρα,τρια ουισκι,δυο τεκιλα,ενα με νερο.Δεν ξερουμε ποιο ειναι που.Το μπαλακι μπορει να αναπηδησει ή να μπει κατευθειαν,ο προηγουμενος πινει.Ο,τι πιεις,κουπα'' λεει συνοπτικα ο Βασιλης πριν πεταξει το μπαλακι στον Ορεστης.
Εκεινος το εδωσε στην Κυβελη με υφος.
''Οι κυριες προηγουνται''της κλεινει το ματι και η κοκκινομαλλα το πιανει νευρικα.
Με ενα απλο σπασιμο καρπου το μπαλακι αναπηδα ελαφρως βυθιζεται σε ενα ποτηρακι.
Ολοι αναφωνουν.

''Βασιλακη κανε την αρχη'' του κανει νοημα και ο ξανθος φιλος της,της κανει μια απρεπη χειρονομια πριν πιει μονοκοπανια το ποτο,που απο την εκφραση του φαινεται οτι δεν ηταν νερο.
''Τεκιλα''μορφαζει.
Η Κυβελη γελαει.Ο Ορεστης παρατηρει οτι το χαμογελο της κατι κρυβει.Ο Γιαννης και ο Βασιλης του ειπαν οτι ο γκομενος της την απατησε,σεναριο που του φανηκε απιθανο.Δεν του φαινοταν αρκετα πληγωμενη γι αυτο,πιο πολυ απογοητευμενη.Οπως και να ΄χει αποφασισε να την προσεχει αραια και που.

Γυρω στις 5 ,ολοκληρωναν τον δευτερο γυρο beer pong,αυτη τη φορα,η Κυβελη επαιζε με την Φαιη,ενω για αντιπαλους ειχαν την Ερμιονη με τον Γιαννη.
Αυτο ειχε ως αποτελεσμα,να πινουν μονο ο τελευταιος και η κοκκινομαλλα.
Ειχε φτασει αισιως στον καταλληλο αριθμο ποτων ωστε να χαχανιζει.

Ηταν κοινο μυστικο της παρεας οτι η Κυβελη ηταν πολυ χαρουμενη μεθυσμενη.Αλλα οχι σημερα,φαινοταν υποτονικη,γεγονος που μονο επιβεβαιωνε το ποσο στενοχωρημενη ηταν.

Το cuba-libre επαιζε δυνατα και η κοπελα λικνιζοταν ελαφρως στον τροπικο ρυθμο.
Ο Νικος της προσεφερε σφηνακι παρα τα βλεμματα που του εριξαν οι αλλοι και η κοπελα του χαμογελασε γι αυτο.
Οταν δε σκονταψε και εκεινος την επιασε απο την μεση,ο Βασιλης εκρινε οτι ηταν ωρα να επεμβει.
''Αστο ,παω εγω''

Ο Ορεστης κινηθηκε χαλαρος αναμεσα στα ατομα που χορευαν και εντοπισε την φλογερη κοκκινομαλλα,στην αγκαλια του Νικου.
Βρε τον Νικολακη.
''Πρεπει δυστυχως να στην παρω για λιγο'' του ειπε και χωρις να περιμενει απαντηση περασε το χερι της κοπελας γυρω απο τους ωμους του και την εσυρε μακρια.
''Ασε με!Ειχαμε συζητηση!'' παραπονεθηκε και εκανε να απελευθερωθει.
''Φανταζομαι'' γελασε διχως να τον πειραζει που ηθελε να γυρισει, μεθυσμενη ηταν αλλωστε.

''Που με πας;'' τον ρωτησε τσιριχτα καθως ανοιγε την πορτα με το ενα χερι ,κρατωντας παραλληλα την τσαντα της και τα κλειδια του.
΄''Σε παω στον δικηγορικο συλλογο,θα ερθει και ο Νικος να συνεχισετε οσα λεγατε'' την ειρωνευτηκε και επνιξε ενα γελακι καθως καλουσε το ασανσερ.

Εκανε νοημα στα παιδια οτι θα την πηγαινε σπιτι,αλλωστε το παρτυ σε καμια ωρα θα εληγε.
Αρχισε να ταρακουνιεται στην αγκαλια του.Η φωνη της μεθυσμενη ηταν δεκα φορες πιο τσιριχτη,του φανηκε καπως αστειο ολο αυτο.

''Ποσα εχεις πιει;'' την ρωτησε καθως την ακουμπησε στον τοιχο του ασανσερ για να κατεβουν στο ισογειο.
''Ουυ'' μουρμουρισε καθως ετριβε τους κροταφους της.

Γελασε παλι,εκνευριζοταν εν τω μεταξυ η Κυβελη.
''Γιατι γελας ολη την ωρα,τοσο αστεια ειμαι ;'' αυτο τον εκανε να δαγκωθει για να μην γελασει.Το εξοργισμενο υφος της ,ενω ηταν μεθυσμενη,τον εφερνε στα ορια δακρυων.
Βγαινοντας απο το ασανσερ και στην πιλοτη του σπιτιου περιμενε το μαυρο αυτοκινητο.
Εγινε ξαφνικα υπερβολικα ησυχη,κι ο Ορεστης δεν επαιξε με την τυχη του,δεν την ενοχλησε αλλο.

Αραια και που την κοιτουσε για να ελεγξει αν ειναι ξυπνια και ευτυχως ,οταν παρκαρε εξω απο το σπιτι της,ανοιξε μονη της την πορτα και κατεβηκε με οση σταθεροτητα διεθετε.
Τον κοιταξε σαν κουταβακι οταν την πλησιασε.

''Ξεχασα τα κλειδια μου''του ειπε και τα ματια της βουρκωσαν.
Οι ωμοι του χαλαρωσαν και ασυναισθητα της χαμογελασε.
Την επιασε απο την μεση βοηθωντας την να προχωρησει.
''Μην ανησυχεις Κυβελακι,τα εχω εγω'' την καθησυχασε και ανοιξε την εξωπορτα.

''Ουφ..παλι καλα...δεν ηθελα να γυρισω πισω''μουρμουρισε σιγανα και μολις μπηκαν στο ασανσερ εγειρε πανω στο στερνο του αυτοβουλως,μια κινηση που τον αιφνιδιασε,δεδομενου το ποσες φορες την ειχε στριμωξει και εκεινη εκανε σαν τρελη.

Πρεπει να ειναι τερμα μεθυσμενη.

Ανοιξε την πορτα του διαμερισματος της και την αφησε να μπει μεσα πρωτη.Σε αντιθεση με εκεινον δεν εβγαλε τα παπουτσια της.
''Παω να αλλαξω,μην φυγεις'' του φωναξε διχως να τον κοιταξει.

''Δεν σκοπευα!''απαντησε και καθισε χαλαρος στον καναπε.
Δεκα λεπτα αργοτερα,γιατι τοσο της πηρε για να συντονισει τις κινησεις της και να βαλει μπιτζαμες,εριξε καταλαθος το διακοσμητικο ξυπνητηρι της κατω.

Ο Ορεστης μπηκε μεσα οταν την ειδε να στεκεται ακαμπτη κοιτωντας το αντικειμενο,λες και κοστιζε μια περιουσια.Τα ρουχα και τα παπουτσια της ηταν πεταμενα κατω με τροπο που αλλοιωναν το αθικτο του χωρου.
Ειχε βουρκωσει παλι.
''Δεν εχει σπασει,μην στενοχωριεσαι''μουρμουρισε και κινηθηκε προς το μερος της για να το πιασει.Η κοπελα ετρεμε.
Κρατουσε ξεβαφτικα μαντηλακια.

Ο Ορεστης προσπαθουσε να μην γελασει στο ποσο γελοια φαινοταν οταν μεθουσε.
''Θες να ξεβαφτεις;''την ρωτησε και ηταν σαν να την ξυπνησε απο καποιο ληθαργο.
Καπου μακρια ειχε χαθει.Κοιταξε τα μαντηλακια στο χερι της σαν να τα ειχε βαλει καποιος αλλος εκει.

''Νομιζω ναι''μουρμουρισε και τον προσπερασε μπαινωντας στο μπανιο.

Η αντανακλαση της ηταν αλλοιωμενη,ξεθωριασμενη,ασχημη.
Εκεινη ειναι ομορφη,που ειναι το κινητο μου;
Κοιταξε γυρω γυρω ψαχνοντας το,επειτα θυμηθηκε οτι ηρθε για αλλο λογο.
Να ξεβαφτω.

Εβγαλε ο,τι μπορουσε και επλυνε τα δοντια της,τα μαλλια της μυριζαν καπνο και ζαλιζοταν.
Μονο εσυ Σπυρο.
Παντα εσυ.
Μοναχα εμεις.

Βγηκε στον διαδρομο και μπηκε στο ημισκοτεινο δωματιο της,ο Ορεστης ειχε ανοιξει το πορτατιφ της και ειχε κλεισει το κεντρικο φως.Ειχε κατσει στο κατω μερος του κρεβατιου και επαιζε με τα δαχτυλα του.

''Ευχαριστω που με βοηθας'' αυθορμητα ειπε.
Την κοιταξε χαμογελωντας.
''Ολα μονη σου τα κανεις,εγω απλα σε κοιταω και γελαω'' της απαντησε για να ελαφρυνει το κλιμα.

Ξαπλωσε στο κρεβατι της και εκεινος εγειρε στο στρωμενο μερος διπλα της.
Γυρισε ανασκελα για να τον κοιτα που ειχε γειρει στο πλαι.
Η ανασα του μυριζε οινοπνευμα και κατι αλλο εντονο που εκαψε την μυτη της.Μασουσε τσιχλα.
Μαντεψε απο την εκφραση της ''Ειναι κανελα'' την ενημερωσε.

''Δεν μ αρεσει'' σουφρωσε τα χειλη της και βολευτηκε σε μια αποσταση ασφαλειας απο το στερνο του.
''Εχει πιο ωραια γευση απο οτι μυρωδια''σχολιασε.

Την κοιτουσε στωικα,τα υπεροχα καλοσχηματισμενα ζυγωματικα του προσωπου του και οι γωνιες το εκαναν αδυνατον για την ιδια να παψει να τον κοιταει.
''Κλεισε τα ματια σου Κυβελη'' της ψιθυρισε και ακουμπησε το κεφαλι του στο χερι του .Οι μπουκλες του κουνηθηκαν ελαφρως.

''Δεν θελω'' δηλωσε και ξεφυσηξε.Το χερι της βγηκε απο το λευκο παπλωμα και διεισδυσε τα δαχτυλα της στις μπουκλες του.Χαιδεψε απαλα και παραμερισε μερικες που εμπαιναν στα ματια του.
Χαμογελασε στην κινηση της.

Το χερι της κατεβηκε στο προσωπο του,ακουμπησε το ζεστο  μαγουλο του και τον κοιταξε στα ματια.Κατεβηκε στα γενια του,ακουμπησε το κοκκαλο της κατω γναθου του.
''Εισαι πολυ ομορφος για βιολιστης''ψιθυρισε και εκεινος γελασε ψυχαγωγημενος.
''Κι εσυ πολυ μεθυσμενη για δικηγορινα'' αντιγυρισε και η κοπελα μουτρωσε,το χερι της επεσε στο παπλωμα ακαμπτο.

''Και οι δικηγορινες μεθανε ξερεις'' επιστρατευσε το μονο επιχειρημα που ειχε εκεινη την ωρα.

''Ειστε δειλες και ντιβες,ολα απο τους αλλους τα περιμενετε'' την πιεσε και εκεινη ετριξε τα  δοντια.

''Μην με νευριαζεις!''
''Καλα καλα,μονο για σημερα ομως,ειχες δυσκολη μερα''του ξεφευγει,γιατι κι εκεινος εχει πιει.

Η Κυβελη ξερει πως ο Ορεστης εχει μαθει απο τους αλλους.
Δεν την νοιαζει τοσο,αποφασιζει οτι θα κλαψει αυριο για αυτο.
Εκεινος διαισθανεται την μελαγχολια της και αποφασισει να της πει κατι τελευταιο πριν φυγει.

''Ειναι μαλακας αν σε απατησε παντως.Δεν το πιστευω εγω,γιατι δεν σε ξερω,αλλα απο οτι λενε οι αλλοι και ειδα,το στηριζες και το προστατευες ολο αυτο''της λεει ειλικρινα 
Κατσε αυτος δεν με συμπαθει; σκεφτεται αλλα δεν βρισκει τις σωστες λεξεις να ρωτησει.

Γελασε ομως.
''Μην εισαι αφελης ,δεν με απατησε Ορεστη''της ξεφευγει
''Τι;''ξερει πλεον οτι δεν υπαρχει επιστροφη.
Ανασηκωνεται και εκεινος ξαπλωνει ανασκελα για να την κοιτα.
Γερνει απο πανω του.
Η κανελα της ανασας του την καιει.

''Εγω ειμαι η απατη,ή εστω μερος της!'' αναφωνησε.
Μονο εσυ Σπυρο.

Την κοιταξε μπερδεμενος,εσμιξε τα φρυδια του.Την γοητευσε και την διασκεδασε η αφελεια του.
Περασε το ενα ποδι της απο την αλλη πλευρα του σωματος του.Τον καβαλησε.
''Τα εχω με εναν παντρεμενο Ορεστη!Ειμαι η αλλη γυναικα!'' του ειπε δυνατα,νιωθωντας ενα βαρος να σηκωνεται απο το στηθος της.
Παντα εσυ Σπυρο.

Στο πισω μερος του μυαλου της ετοιμαζεται να την διωξει απο πανω του και να φυγει.

Οποτε σχεδον αναφωνει οταν πιανει το προσωπο της και συνθλιβει τα χειλη του με τα δικα της.
Η καυτη ανασα απο κανελα συναντα την δικη της που τρεμοπαιζει και μυριζει οδοντοκρεμα.
Η γλωσσα του διεισδυσε στο στομα της αργα,σαν να μην βιαζοταν,σαν να ειχε ολο τον χρονο του κοσμου.
Η Κυβελη μουγγριζει ελαφρως.
Οι παλαμες του βρεθηκαν στα μπουτια της και με επιδεξιοτητα την γυρισε ανασκελα χωρις να παψει το φιλι τους.
Βρεθηκε απο πανω.

Και προς εκπληξη της εσπασε το φιλι τους και ανασηκωθηκε απο το κρεβατι.
Εμεινε με το στομα ανοιχτο να τον κοιτα.

Ο Ορεστης βλεπει το σοκ της και γελαει.
Την σκεπαζει καλυτερα και στεκεται απο πανω της στο κρεβατι.
''Ξεκουρασου δικηγορινα''την φιλησε αλλη μια φορα πεταχτα στα μισανοιχτα χειλη της και βγηκε χαλαρος απο το δωματιο.

Μοναχα εμεις Σπυρο.

Εκλεισε το στομα της,το οποιο ειχε τοση ωρα μισανοιχτο,μοναχα για να αγγιξει κατι μαλακο,μια τσιχλα με γευση κανελα.
Μασησε μουδιασμενη στο σκοταδι.
Ακουσε την πορτα του διαμερισματος της να κλεινει.

Τι εγινε μολις τωρα;

--------------------------------------------------------------------------------------------

Η Σεμελη,δεν καηκε απο τον κεραυνο του Δια,αλλα απο την υβρη που διεπραξε.
Καηκε απο την αλαζονια της.
Η Σεμελη,ηταν παντα η αλλη γυναικα,μα το ξεχασε.

Σαν καποιον προδρομο του Ικαρου,αγνοησε τα ορια της και πεταξε πιο κοντα στον ηλιο απο οτι επρεπε.

Ο ηλιος ειναι ο Διας.

Ειναι το ονειρο,ειναι το ζενιθ,ειναι το παν.

Κι οσοι καηκαν μετα απο εκεινη,ηταν επειδη επιθυμησαν κατι περισσοτερο απο οτι μπορουσαν.

Ηλπιζαν σε κατι ανεφικτο.
Περασαν την κοκκινη γραμμη.

Αυτοι,δεν ξαναγεννιουνται,οι σταχτες τους δεν ειναι γκρι,αλλα μαυρες.Ειναι δηλητηριωδης και τοξικες.
Το χειροτερο ομως ειναι οταν ρωτησεις την Σεμελη αν μετανιωνει.

Εμπρος!Ρωτα την!

Τα φιδια τυλιγονται γυρω απο τον λαιμο της,
η Νεμεσις την κοιτα καθως χαιδευει τον Κενταυρο.
Χαμογελα με δακρυα στα ματια μπρος στην απελπισια της γυναικας.

Το ερπετο ψιθυριζει το ξορκι του Αιαντα,
'θα ριχνεις τον βραχο,και θα κυλα πισω σε σενα,θα χανεσαι στον δρομο για την σωτηρια σου' 
Ο φοινιξ,με τον λαιμο κομμενο,ματωνει σε μια λιμνη γυρω της.

Το αιμα του ειναι μαυρο.
Η Σεμελη αφηνει την τελευταια της πνοη.

Νομιζες ταχα την σκοτωσε ο Διας;

----------------------------------------------------------------

Ciao Bellas!!

Ανεβασα επιτελους!
Ολο το απογευμα αυτο προσπαθω να τελειωσω!

Και τι δεν εγινε!

Ειδαμε Δελη-Κυβελη.

Ειδαμε την σκηνη με την χαρτοριχτρα (παρακληση στις κολλητες μου ...)

Ειδαμε την κυρια Δελη...

Ειδαμε και ενα φιλι με γευση κανελα!

Πως σας φανηκε;Ελπιζω καλο.

Σας αγαπω πολυ.

xxxΜαγδαxxx