Μια γυναικα που εμαθα μεσα απο το διαδεδομενο ποιημα της 'Ο πλυθηντικος αριθμος' , μα την αγαπησα διαβαζοντας καθε ενα απο τα υπολοιπα αειμνηστα εργα της.
Δεν επροκειτο απλως για μια ποιητρια,αλλα για εναν ανθρωπο που μιλουσε και εναντιωνοταν διχως φοβο,μια γυναικα πνευματικα χειραφετημενη. Ειχε αποψη και την εξεφραζε ανοιχτα,δεν της αρεσαν οι κολακιες και η σκεψη της αποτυχιας ηταν το μεγαλυτερο εφοδιο της.
Μια εποχη κλεινει.

Διατίθεται ἀπόγνωσις
εἰς ἀρίστην κατάστασιν,
καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.
Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.

Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον
ἔδαφος πωλεῖται
ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.

Καὶ χρόνος
ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.

Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον
Ὥρα: Πᾶσα.

Κική Δημουλά.

Τρεχω στον διαδρομο με κομμενη την ανασα και ανεβαινω τα σκαλια για το σπιτι μου δυο δυο.

Ξερω οτι ερχεσαι.
Φοβαμαι.

Στραβοπατω στο πλατυσκαλο και πεφτω.

Σηκωνομαι και βλεπω το αιμα.

Τσουζει.

Τρεμω,ομως τρεχω.

Φτανω στην πορτα και ξεκλειδωνω με την καρδια μου να βαραει στο στομαχι.
Τρυπωνω μεσα και κλειδωνω,τρεις φορες,βαζω συρτη και πεταω το κλειδι .
Αναπνεω.

Ακουμπαω την πλατη μου στην πορτα και αφουγγραζομαι τη σιωπη,σε ακουω που πλησιαζεις,τρεμω παλι.
Περπατας με μεγαλες δρασκελιες και φτανεις απεξω.
Νιωθω την ανασα σου απο την αλλη πλευρα.
Χτυπας,δυνατα.
Τρανταζομαι και κλαιω.
Δεν σου ανοιγω,ποτέ ξανα.

Η Κυβελη ανοιξε τα ματια της στο ημισκοτεινο δωματιο και ο πονοκεφαλος την χτυπησε αλυπητα.Ενστικτωδως ετριψε του κροταφους της.
Το πρωτο λευκο δευτερολεπτο που δεν θυμοταν τιποτα,πηρε μια μεγαλη ανασα και αφουγγραστηκε το σκοταδι.
Κι επειτα της ηρθαν ολα πισω.
''Ο πρωτος θα σε καψει, ενω ο δευτερος θα βαλει φωτια μεσα σου.''
Ο Σπυρος και η γυναικα του.

''Δεν θα χωρισει με τιποτα''
Μονο εμεις Σπυρο.
Το φιλι του Ορεστη.

Στην ενθυμηση του τελευταιου,εψαξε να βρει την τσιχλα,που ειχε κρυφτει σε μια γωνια του στοματος της,και μολις η γλωσσα της την αγγιξε ,ενα κυμα κανελας την ελουσε.

''Ω Θεε μου...'' μουρμουρισε και ανασηκωθηκε.Το κεφαλι της κοντευε να σπασει,να να χτυπουσαν τυμπανα μεσα στο κρανιο της.
Εψαξε το ρολοι διπλα απο το κρεβατι της.Αμεσως θυμηθηκε πως το ειχε ριξει κατω το προηγουμενο βραδυ.
Το προηγουμενο βραδυ...
Η καρδια της πονουσε στο ποσο ασχημα ειχε εξελιχθει η μερα,φανταζε να ειχε διαρκεια εβδομαδας,και απειχε πολυ,σαν να εγινε καιρο πριν.

Ακουμπησε τα γυμνα της ποδια στο χαλι και στο τυφλα περπατησε μεχρι το παραθυρο,ανοιξε τα σκουρα καφε πατζουρια και η συννεφια της μερας της εκανε την χαρη να την τυφλωσει μονο λιγο.
Το κρυο ηταν εντονο,αλλα αφησε για λιγο ανοιχτα ,περιεργαζομενη παραλληλα τονν χωρο του δωματιου της.

Τα πεταμενα ρουχα και παπουτσια της προκαλεσαν φρικη,ευτυχως ομως εντοπισε μπροστα απο το λευκο της κομοδινο το μαυρο vintage ξυπνητηρι.
12:06
Μουγγριζοντας το ακουμπησε πανω. Συμμαζεψε τα παπουτσια της και αφου πεταξε τα ρουχα που μυριζαν καπνο και τεκιλα στα απλυτα,αποφασισε οτι εκεινη την μερα δεν θα εβγαινε καθολου απο το κρεβατι της.

Βγηκε αθορυβα στο σαλονι και στο δεξι της χερι,ειδε στην κουζινα την Φαιη,εμφανως σε καλυτερη κατασταση απο την ιδια,να πινει καφε.
Η κοπελα σουφρωσε τη μυτη της οταν την ειδε.
''Κακο μεθυσι;'' ρωτησε καθως σηκωνοταν να της βαλει καφε στην αγαπημενη της κουπα.
Η Κυβελη δεν ειχε δυναμεις ουτε να της απαντησει.
Εφτυσε την τσιχλα στα σκουπιδια και καθισε στην ψηλη καρεκλα,ακουμπησε τους αγκωνες της στον παγκο και βυθισε το κεφαλι της στα χερια,μαλλασοντας ελαφρως,μηπως και νιωσει καλυτερα.

Η μεγαλη κουπα βρεθηκε γεματη και οπως της αρεσε μπροστα της.Η Φαιη της εδωσε μισο απο το τοστ της και βλεποντας την δυσαρεσκεια της εσπρωξε ενα δισκιο panadol και νερο.
''Κι εγω ετσι ημουν οταν σηκωθηκα'' μουρμουρισε τεμπελικα και συνεχισε να κοιτα κατι στο κινητο της καθως εκατσε στην καρεκλα διπλα της.
Της Κυβελης ομως της επεσε βαρυ,το κινητο της!
Που το ειχε αφησει;

''Μηπως ετυχε να δεις την τσαντα μου;'' ρωτησε και ηπιε μια γερη γουλια καφε.
Η ξανθουλα με τα βρεγμενα ακομη μαλλια και την ροζ μασκα προσωπου εσμιξε τα φρυδια.
''Α ναι!Ο Ορεστης την πεταξε χθες στον καναπε''γελασε με ενα βιντεο στο κινητο της.

''Κοιτα τι ανεβασε ο Ορεστης χθες'' της εδειξε την αρχικη του instagram.
''Εχει insta;''ρωτησε μπερδεμενη η Κυβελη.
''Ναι,δεν σε εχει;'' αναρωτηθηκε η Φαιη καθως φορτωνε το βιντεο.

Η θεα της να πεταει το μπαλακι του πινγκ πονγκ μεσα σε ενα ποτηρακι και μετα να κανει τον χωρο της νικης με την Φαιη ,ενω απο πισω το γελιο τοσο του ιδιου οσο και των υπολοιπων,της προκαλεσε ενα μειδιαμα.
''Ο λεχριτης '' μουρμουρισε και καταπιε το χαπι μαζι με νερο πριν δαγκωσει λιγο απο το τοστ της.

Η τσαντα της βρισκοταν οντως στον καναπε,και μεσα το κινητο της ηταν ακομα φορτισμενο.
Η αρχικη της ηταν γεματη ειδοποιησεις,αναφορες σε ιστοριες,απαντησεις,κοινοποιησεις και μηνυματα εμφανιστηκαν μπροστα της.
Η κοπελα ομως εψαχνε κατι συγκεκριμενο.

''Τι εγινε χθες;'' η Φαιη ειχε καταλαβει.
''Εγινα λιωμα.''απαντησε το προφανες.
''Γιατι;'' ανασηκωσε το φρυδι της και ηπιε μια γουλια καφε.

''Γιατι ειχαμε ποτά''απαντησε παιδικα.
''Συγγνωμη δεν ηξερα οτι ησουν 15 χρονων και κρυφα εξω '' την ειρωνευτηκε η κοπελα και η Κυβελη δυσανασχετησε.
Ξαφνου θυμηθηκε οτι το ειπε στον Ορεστη.Κοκκινησε στην σκεψη.
Και επειτα με φιλησε,Θεε μου και αν το πει σε ολους;Αν το εχει ηδη πει;

''Ειπα στον Ορεστη οτι τα χω με εναν παντρεμενο'' 
Η Φαιη αναφωνησε σοκαρισμενη και εγειρε προς το μερος της.
''Και λεπτομερειες;''
''Οχι...οχι δεν νομιζω'' ειπε με λιγη παραπανω σιγουρια απο οτι εδειξε.

''Γιατι να το κανεις αυτο ας πουμε;'' εμοιαζε ανησυχη που το μυστικο που προστατευε την ηθικη εικονα της φιλης της απεκτησε και αλλον φυλακα.

''Γιατι χθες τον ειδα με την γυναικα του'' απεφυγε να την κοιταξει και αντι αυτου το βλεμμα της επεσε στην κρεμ κουπα με τις ραβδωσεις.
Ενιωσε το υφος λυπησης της κολλητης της,την εκνευριζε αλλα το αξιζε,για λυπηση ηταν!

''Ενταξει, λογικο ειναι,προκειται για επιφανες ζευγαρι,θα κανουν καποιες δημοσιες εμφανισεις'' προσπαθησε να το εκλογικευσει,γεγονος που εκανε την Κυβελη να καταλαβει οτι την λυποταν παραπανω απο οτι πιστευε.

''Δεν ηταν κανενας γνωστος τριγυρω, και ηταν παραπανω διαχυτικος απο οτι επρεπε,εκεινη δε...'' εκανε μια παυση και κοιταξε την φιλη της με ενα πληγωμενο υφος.

''Τι;Χαλια;''
''Αχ Φαιη...γυναικαρα με τα ολα της!''αναστεναξε και η κοπελα της εσφιξε το χερι.
''Σε πειραξε που ηταν εξω μαζι της ή που ηταν ομορφη,γιατι αν ειναι το δευτερο,κακως!Εχεις πολυ ιδιαιτερη ομορφια Κυβελη,ασυναγωνιστη!''της ειπε γλυκα.
''Δεν ειναι τιποτα απο τα δυο Φαιη!Ειναι που βγαζει ματι πως δεν ειναι σε διασταση!Αν εβλεπες πως την κοιτουσε,πως την φιλουσε,την αγγιζε,την αγκαλιαζε!Την θελει!Την αγαπαει!'' στο τελευταιο η φωνη της σπαει ελαφρως.

Η κολλητη της της τριβει το χερι παρηγορητικα.
''Και τωρα;'' 

''Τι και τωρα;Τελος φυσικα''απαντησε χαλαρη.
Η Φαιη ρολλαρει τα ματια της και πινει λιγο καφε.

''Οσο και να με χαροποιει αυτο που λες ξερω οτι ειναι μαλακια.Εσυ τον Δελη οσες φορες και να τον αφησεις ,παντα γυρνας πισω,δεν ξερω πως σε τουμπαρει!Αλλα το κανει!Εδω γυρισες οταν εμαθες οτι εχει παιδια!'' 

''Τωρα ειναι διαφορετικα''ειπε καπως πεισματικα,ενω η αμφιβολια διαφαινοταν εντονα στην φωνη της.
''Deja vu''ειρωνευτηκε.

''Αληθεια!'' επεμεινε η Κυβελη και κοιταξε παλι το κινητο της.
Ειδε μερικα ακομη βιντεο απο χθες,ανεβασε στην ιστορια της μερικα,και επειτα εδωσε λιγο χρονο στον εαυτο της πριν την αντιμετωπιση του Δελη,ψαχνοντας το προφιλ του Ορεστη.
''ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΕΧΕΙ 11.567 ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣ;'' 

Η Φαιη γελασε γνεφωντας.
''Ειναι  το επαγγελματικο του προφιλ βεβαια'' κινησε να της δειξει μερικα βιντεο πιο κατω μα η Κυβελη βγηκε πισω στην αρχικη εκνευρισμενη.

Πατησε το αρχειο κλησεων και οπως περιμενε βρηκε εξι κλησεις απο τον Δελη.
Επειτα πηγε στα μηνυματα.
Πανω πανω ηταν της μαμας της που ειχε στειλει πριν τρεις ωρες.

Κυβελακι ειδα απο τις ιστοριες της Φαιης το ριξατε εξω χθες!Η Ερμιονη το εβαλε τελικα το φορεμα της πιστα! Εσυ κουκλα ησουν,απλη και μετρημενη!Το παλικαρι διπλα σου;
;)

Ξεφυσηξε γελωντας και εδειξε στην Φαιη το μηνυμα της Ιφιγενειας.
''Απλα θεά!''μονολογησε και κουνησε το κεφαλι της.

''Θα την παρω μετα να της πουμε για την χαρτοριχτρα''μουρμουρισε καθως εψαξε πιο κατω στα μηνυματα.
Εφτασε στον γνωστο αριθμο.
Αυτον χωρις ονομα,που ομως ηξερε απεξω.
Η καρδια της αρχισε να χτυπα πολυ δυνατα και στο μυαλο της στροβιλιζαν ιδεες για το τι μπορει να της εγραφε.

23:34 Θα ηθελα πριν παρεις παρορμητικες αποφασεις να μιλησουμε πρωτα.

00:10 Μην κανεις καμια βλακεια μικρη.
03:24 Συγγνωμη.

12:10 Θα περασω να σε παρω στις 3.Μην με κανεις να ανεβω πανω.

Διαβασε τα μηνυματα δυνατα στην Φαιη και η φιλεναδα της κουνησε το κεφαλι της αποδοκιμαστικα.
''Να πας πανω στον Γιαννη και να κατσεις εκει.Θα τα πω εγω μαζι του'' ειπε θαρραλεα και η Κυβελη στην σκεψη και μονο αναριγησε.

''Θα του πω οχι. '' δηλωσε και εστειλε την ιδεα ωρα το μηνυμα.

Δεν επιθυμω να συναντηθουμε.Δεν εχουμε κατι να πουμε.Σεβασου το.

Η απαντηση,πρωτογνωρο,ηρθε αμεσως.

Δεν σου ζηταω να τα βρουμε,μονο να το ξεκαθαρισουμε.

Η καρδια της ραγισε κι αλλο.
Δεν θελει να τα ξαναβρουμε δηλαδη;

''Θα παω'' δηλωσε στην Φαιη που ξεφυσηξε μονολογώντας ενα 'αλιμονο'

Μεσα της η κοπελα δεν ηξερε αν επρεπε ακομη να πει στον Δελη για το φιλι της με τον Ορεστη.
Ουτε με τον ιδιο δεν το ειχε συζητησει ακομα.Εδω καλα καλα η ιδια δεν το ειχε συνειδητοποιησει!

Και στο κατω κατω πως τολμησε να με φιλησει ενω ημουν μεθυσμενη και ευαλωτη;Και ειδικα αφου του ειπα για τον παντρεμενο!!
Ενα μερος του εαυτου της βεβαια της φωναζε να βγαλει το σκασμο και της υπενθυμισε οτι εκεινη μετα τον καβαλησε.

Μπηκε στο μπανιο και σχεδον τσιριξε βλεποντας την εμφανιση της,ηταν σαν τερας!Τα μαλλια της ανακατα και το μακιγιαζ που ειχε απομεινει απο το προηγουμενο βραδυ μουτσουρωμενο,κι η ιδια φαινοταν λιγο χλωμη ενω το δερμα της δεν ειχε την συνηθισμενη του γυαλαδα.
Εκανε ενα καυτο μπανιο και επλυνε καλα το προσωπο της.Εβαλε ενυδατικη κρεμα και τις μπιτζαμες της.Ξανακοιταχτηκε ,οντας πλεον ανθρωπος.
Οταν προχωρησε προς το σαλονι η Φαιη εβλεπε netflix στον καναπε με μιαα δευτερη κουπα καφε και την κουβερτα αγκαλια.
''Παω πανω'' της δηλωσε και ανοιξε την πορτα.

Ειτε ειχε ξυπνησει ειτε οχι ,επρεπε να μιλησουν!

''Δεν ειναι κανεις'' της απαντησε η Φαιη χωρις να παψει να κοιτα αποσβολωμενη την συνεχεια της σειρας της.
''Κοιμηθηκαν αλλου;''κοντοσταθηκε η Κυβελη και εκλεισε παλι την πορτα.
''Ο Γιαννης μολις μου εστειλε μηνυμα οτι παει με τον Βασιλη για καφε,κι ο Ορεστης εφυγε για Θεσσαλονικη 11 το πρωι''της λεει χαλαρα.

''Θεσσαλονικη;'' αναρωτηθηκε 
Χωρις να πει τιποτα;

''Ναι ,ειχε κατι δουλειες ειπε''ανασηκωσε τους ωμους σαν να μην ξερει ουτε η ιδια.
Μαλιστα,κατι ,δουλειες,ετσι ξαφνικα.
''Και ποτε θα γυρισει;'' ξαναρωτησε 

''που θες να ξερω ρε Κυβελη;Νομιζεις τον ρωτησα κιολας;Ο Γιαννης μου το ειπε!''απαντησε ενοχλημενη που την ειχε διακοψει απο την σειρα και η κοκκινομαλλα ρολλαρε τα ματια
''Καλα ,εγω παω να ετοιμαστω'' μουρμουρισε και η προσπαθησε να αγνοησει το ενοχλημενο βλεμμα της κολλητης της.

''Αν τα ξαναβρειτε μην γυρισεις πισω''απειλησε και η Κυβελη ξεφυσηξε,κατι τετοιο ηταν αδυνατον.
Στο μυαλο της ομως ειχε φυτρωσει ενας νεος εκνευρισμος.
Χθες ξαπλωνε διπλα της και την φιλουσε,ενω σημερα απλως εφευγε;Ετσι;Χωρις ενα αντιο;Ενα μηνυμα;Μια πληροφορια για το ποτε θα γυρισει,εστω!

Γρηγορα ομως τις σκεψεις αυτες καλυψαν εντελως οι ανησυχιες για την επικειμενη συναντηση της με τον Σπυρο.
Πρεπει να εισαι δυνατη Κυβελη.
Πρεπει να σταθεις στο υψος σου!
Τελος ο Δελης.

Στην τελευταια προταση παντοτε κατι παθαινε και εσφιγγε τα δοντια.Δεν ηθελε καθολου να δει το τελος τους,μα στο μυαλο της σαν να ειχε ηδη γραφτει.Ενιωθε αυτο το περιεργο καψιμο στο στηθος ,την αισθηση του μαζοχιστικου στοιχειου που ειχε η συναντηση αυτη.

Επελεξε μια γκρι λευκη βελουτε φορμα,περιεργη επιλογη για την ιδια και ενα μπεζ φαρδυ πουλοβερ,εβαλε τα αθλητικα της και κοιταχτηκε στον καθρεφτη.
Ναι,με τιποτα.

Γδυθηκε και φορεσε το κλασικο σκουρο μπλε τζιν της που ανοιγε ελαφρως κατω,απο πανω ενα κεραμιδι ζιβαγκο μπλουζακι μαζι με ενα κρεμ φουλαρι και μια πλεχτη ιδιου χρωματος ζακετα.
Κρατησε ωστοσο τα αθλητικα.
Για αλλαγη δεν βαφτηκε καθολου και αφησε τα μαλλια της λιτα.
Πεινουσε πολυ και ευχοταν μεσα της να τελειωσει γρηγορα ολο αυτο ωστε να γυρισει και να φτιαξει στον εαυτο της την καρμποναρα που αρχισε να λιγουρευεται.

Η ωρα ηταν 3 παρα πεντε,οταν φορεσε το παλτο της ,πηρε την τσαντα της και βγηκε απο το διαμερισμα.
''Με πυγμη'' ακουσε την φωνη της Φαιης καθως εκλεινε την πορτα.
Ειδε το μαυρο αυτοκινητο του να περιμενει στο τελος του στενου και η καρδια της σφιχτηκε.Χωρις να μπορει να τον δει ενιωθε το βλεμμα του πανω της καθως πλησιαζε.Ανοιξε την πορτα του συνοδηγου και μπηκε μεσα στο ζεστο αυτοκινητο,το αρωμα του την καλοσωρισε θερμα ενω εκεινος εδειχνε πανεμορφος οπως παντα μεσα στο κουστουμι του.

Την κοιταξε απο πανω μεχρι κατω.
Δεν ειπε τιποτα.
Ξεκινησε το αυτοκινητο και η Κυβελη εβαλε ζωνη.
''Μπορουμε να τα πουμε και εδω'' μουρμουρισε.

''Φανταζομαι εισαι χαλια απο το παρτι χθες'' μαντεψε και η κοπελα τον κοιταξε.
Ηθελε να του θυμωσει!Το ηθελε πολυ!Με παθος!Αλλα δεν εβρισκε κατι μεσα της να δωσει σε αυτη την οργη για να ανθισει,ηταν ματαιο.
Ας ειμαι εστω αδιαφορη.

''Της Ερμιονης;Που το ξερεις;''
Οδηγουσε προσεκτικα και επιδεξια στους γεματους δρομους της Αθηνας.

''Εσυ μου το ειπες προχθες '' μειδιασε στο ποσο ευκολα ξεχνουσε.
''Α..ναι,ειμαι μια χαρα'' ειπε ψεματα για να του το ξεκοψει.
Την κοιταξε για δευτερολεπτα αυστηρα,σαν να την επιασε να του λεει ψεματα.

''Αποκλειεται μετα το χθεσινο, να πηγες στο παρτι και να μην ηπιες πολυ,σε ξερω Κυβελη,ειναι η τυπικη σου αντιδραση αυτη''δηλωνει με σιγουρια.
''Ειμαστε εδω για να συζητησουμε για την τυπικη μου αντιδραση ή για το χθεσινο;''

Φανηκε να τον διασκεδαζει το θρασος και ο αποτομος τονος της.
Ειχε ηδη σπασει τον κανονα με το ντυσιμο και ηταν αβαφτη,μα του φαινοταν τοσο ομορφη εκεινο το μεσημερι που δεν τολμησε ουτε να το αναφερει.

''Ειμαστε εδω για να παμε για φαγητο και μετα να μιλησουμε'' την δελεασε και η Κυβελη στην σκεψη του φαγητου εσφιξε τα δοντια.
Στο υψος σου Κυβελη.

''Θα φαμε μετα,εγω με την παρεα μου και εσυ με την γυναικα σου'' απαντησε ψυχρα.

Ηταν η σειρα του να σφιξει τα δοντια.
Δεν μιλησε καθολου στην υπολοιπη διαδρομη.
Εφτασε στην Κηφισια και μπηκε στο παρκινγκ.Εδωσε στον υπευθυνο το αυτοκινητο του και της εκανε νοημα να βγει.
Το γνωστο ιταλικο λιγο πριν το Κεφαλαρι ηταν αγαπημενο του.
Η κοπελα κρατησε μια αποσταση .
''Τι ηρθαμε να κανουμε εδω;'' τον ρωτησε παγερα,θελοντας να μεινει ανεπηρεαστη.

''Ηρθαμε να φαμε ιταλικο και μετα να πιουμε καφε'' η αναφορα του στα ζυμαρικα που ηξερε πως λατρευε,ειδικα μετα απο δυσκολες μερες,ζεστανε καπως το μεσα της.
Αμεσως ομως νευριασε.
Το κανει επιτηδες!

''Σπυρο οχι,δεν θελω''στεκεται εξω απο την εισοδο,ο υπευθυνος τους κοιτα,ο Δελης σφιγγει τα δοντια,δυσκολευεται να της επιβληθει,ειδικα σε τετοιες στιγμες.

''Ειναι απλο φαγητο,το λιγοτερο που μπορω να κανω'' λεει κοφτα και κανει μια κινηση να τραβηξει την πορτα.Ο υπευθυνος προλαβαινει και τους καλωσοριζει θερμα.

Καθονται και παραγγελνει το αγαπημενο της κρασι,μαζι και το αγαπημενο της πιατο,τα ορεκτικα που προτιμαει και για αργοτερα,το γλυκο στο οποιο δεν μπορει να αντισταθει.

Κι εκει που η Κυβελη νομιζει οτι τα εχει δει ολα,ο πρωην  της σηκωνεται απο την θεση του απεναντι της και καθεται σε εκεινη διπλα της.

''Δεν καθομασταν παλια,θα κατσουμε τωρα'' σχολιασε σαρκαστικα και ο Σπυρος διακρινει το παραπονο στην φωνη της.
Εχει πληρη συναισθηση του τι ειδε το προηγουμενο βραδυ,και μαλωσε τον εαυτο του που υπηρξε τοσο απροσεχτος.

''Δεν εχω δικαιολογια που σε πληγωσα τοσο''περναει το χερι του γυρω απο την θεση της και της χαιδευει τον ωμο.
Στην κινηση του κατι παθαινει ,μα τραβιεται νευρικα και κοιτα το κενο απεναντι της.
Συντομα ερχεται το κρασι τους και ο σερβιτορος γεμιζει τα ποτηρια τους αθορυβα διαισθανομενος το τεταμενο κλιμα,πριν αποχωρησει διακριτικα.

''Δεν ηθελα να νιωσεις ετσι'' συνεχιζει και η κοπελα πιανει τον εαυτο της να εκνευριζεται.
''Τοτε γιατι το εκανες;'' απαντησε ψυχρα,αποφευγοντας να τον κοιταξει.

Την εσφιξε πανω του,φιλωντας,με το ζορι τον κροταφο της,ενω εκεινη αποτραβιοταν.
''Μωρο μου,μωρο μου, μη''ο σπανιοτατος παρακλητικος του τονος,συνοδευομενος απο την λεκτικη του τρυφεροτητα και την δημοσιο ενδειξη αγαπης την σοκαρει.
Η αγκαλια του,ποτισμενη στο αρωμα του την κανει αδυναμη.

Ξεροκαταπινει και απομακρυνεται.Ενθυμουμενη πως αγκαλιαζε την γυναικα του ετσι,βουρκωσε.Στην θεα τον ματιων της εμεινε εμβροντητος.
Της επιασε απο το πιγουνι και εφερε τα χειλη της σε αποσταση αναπνοης απο τα δικα του.
Μιλησε σιγα και το σκουρο βλεμμα του την αιχμαλωτισε,ενιωσε την καρδια της να χτυπαει δυνατα και ακανονιστα.
Στο υψος σου Κυβελη.

''Την γυναικα μου την ξερω απο τα 18 μου,ειμαστε φιλοι πρωτα απο ολα.Ο γαμος μας απετυχε παταγωδως,μα την αγαπω,αυτο δεν αλλαζει.'' της ψιθυριζει και η Κυβελη βουρκωνει ακομα περισσοτερο.

''Εχουμε μαζι δυο παιδια,και οφειλω να ειμαι σωστος απεναντι τους,αυτο περιλαμβανει και το να μην στενοχωρω την μητερα τους.Η Εβελινα ειναι ακομη πληγωμενη απο την αποφαση μου να χωρισουμε,το ξερεις,στο εχω πει απειρες φορες!Δεν το δεχεται!Επιμενει και επιμενει και επιμενει!Προσπαθει λες και θα αλλαξω γνωμη!Και μην πιστεψεις πως τις αγκαλιες και τα χαδια μου δεν τα εννοω,γιατι τα εννοω!Αλλα οχι οπως εκεινη!Εχουμε μωρο μου δυο παιδια και ξερω οτι εστω για λιγο καιρο ακομα,μεχρι να μεγαλωσουν λιγο και να τους μιλησουμε γι αυτο,πρεπει να υπαρχει ηρεμια στο σπιτι''

Ο σερβιτορος αφηνει τα ορεκτικα και την σαλατα μπροστα τους,μα η Κυβελη δεν μπορει ουτε να γυρισει το βλεμμα της προς το μερος του.Μενει αποσβολωμενη να κοιτα τον Σπυρο.
Στα χειλη του κρεμεται η σωτηρια της.

''Θελω να ειναι ευτυχισμενη,και τον τελευταιο καιρο,μου ειναι ολο και δυσκολοτερο να μενω μακρια σου,να μην σου μιλαω,να μην σου στελνω δυο τρια μηνυματα,το βλεπει!Και την ποναει.
Οταν γυρισα σπιτι μετα την μονοημερη μας την βρηκα στον καναπε,ειχε στειλει τα παιδια στους γονεις μου,ταχα για επισκεψη μολις εφυγα,και πηρε ενα  ηρεμιστικο για να κοιμηθει,ηταν σε δυσκολη κατασταση,τα εχασα!Επρεπε κατι να κανω''

Τον κοιτα ζυγιζοντας το απαλο του υφος,προσπαθει να καταλαβει αν λεει αληθεια ή ψεματα.Παραλληλα μεσα της λιωνει στο ποσο νοιαζεται για την γυναικα του,η εικονα τους ομως δεν φευγει απο το μυαλο της.

''Την αγαπας ακομη πολυ'' μουρμουριζει και η φωνη της τρεμει.
Ο Δελης χαμογελα νοσταλγικα,τα υπεροχα σκληρα χαρακτηριστικα του αυστηρου του προσωπειου για λιγο σπανε και χαιδευει το μαγουλο της τρυφερα.
Κλεινει τα ματια ασυναισθητα και λυγιζει στο απαλο του αγγιγμα.

''Κοιτα με Κυβελη'' διεταξε μαλακά.
Υπακουει.

''Δεν την αγαπω οπως εσενα,ειναι ισχυρο ,μα ειναι πλεον φιλικο,χλιαρο.Ενω εσενα!''αναφωνει την τελευταια λεξη και η Κυβελη γουρλωνει τα ματια.
''Εσενα σε εχω ερωτευτει τοσο, που ουτε να το κρυψω πια δεν μπορω,σε θελω τρελά,παραφερομαι και κανω σαν σχολιαροπαιδο για χαρη σου ατιμο πλασμα'' το χαμογελο του ειναι λευκο και πολυ καθησυχαστικο.
Την ηρεμει και της επιβεβαιωνει τα παντα.
Χανεται στην υπονοια του οτι την αγαπα,σκαλωνει στις λεξεις που χρησιμοποιει.

Βαζει μια κοκκινη τουφα πισω απο τα μαλλια της και την κοιτα να μαλακωνει σιγα σιγα,τα ματακια της,σκουρα μα ευαισθητα και πληγωμενα,ειναι γεματα αγαπη για εκεινον.
Τον κανει κομματια με ενα και μονο βλεμμα της κι ας μην εχει ιδεα.

''Σ'αγαπω Κυβέλη,πιο πολυ απο οτι φανταζεσαι,εισαι εξαιρετικα σημαντικη για εμενα'' της εξομολογειται,και ξερει οτι την εχει κερδισει πισω.
Τα ματια της φωτιζονται και η κοπελα αναφωνει,βουρκωνει στα λογια του.

''Κι εγω σ'αγαπω,πολυ'' μουρμουριζει συγκινημενη.
Αναστεναζει ο Σπυρος και την τραβα λιγο πιο κοντα του.Δενει τα χερια του γυρω απο την μικρη της μεση και της χαριζει,παρα το γεματου εστιατοριο,ενα τρυφερο φιλι στα χειλη.
Βαλσαμο για την ψυχη της Κυβελης η κινηση του,και ενεδωσε αμεσως.

Σε αγαπω,μονο εσενα Σπυρο.

Πανω στην ωρα,ηρθε το φαγητο τους,και μαζι με αυτο και η αυξημενη πεινα της Κυβελης, που αρχισε αμεσως να τρωει,κατω απο τα πειραγματα του για το οτι δεν θα της το παρει κανεις το φαγητο.

''Δεν θελω να σε πληγωνω Κυβελη,με στενοχωρει πολυ'' της παραδεχεται οσο πινουν καφε.

Η κοπελα στρεφει την προσοχη μακρια απο το κρεμωδες μιλφειγ της με το τραγανιστο φυλλο.
Καταπινει προσεκτικα.

''Με ποναει να νιωθω οτι βρισκομαστε σε αδιεξοδο,οτι αυτο δεν παει πουθενα''
''Μα παει!Στο υποσχομαι!'' της απαντησε σιγουρος και τυλιξε το χερι του γυρω απο το δικο της τρυφερα.

''Θα αλλαξουν τα πραγματα δηλαδη;'' επεμεινε με παραπονο.
''Φυσικα,συντομα'' την βεβαιωνει.

''Θα με περασετε δηλαδη κυριε Δελη''αλλαζει αποτομα το κλιμα της συζητησης προσγειωνοντας ενα μειδιαμα στα χειλη του.

''Μερικα πραγματα δεν αλλαζουν ποτέ,αν και νιωθω πως αν σε κοψω παλι,θα τα μαθεις τοσο καλα που θα αναγκαστω να σου βαλω δεκα'' της λεει με δυσαρεσκεια,παγεια πεποιθηση του οτι το δεκα ειναι το απολυτο.Δεν ειναι συνηθες,πολυφορεμενο,και σε ολοκληρη την ακαδημαϊκη του καριερα,το ειχε βαλει ελαχιστες φορες.

''Θα ηταν ταμαμ δωρο γενεθλιων για τον Σεπτεμβριο...'' γουργουρισε και εκεινος της εκλεισε το ματι.
Περασαν αλλη μια ωρα πινωντας καφε και επειτα της προτεινε να την παει σπιτι ωστε να ξεκουραστει.
Η κοπελα οσο κι αν ηθελε να τον δει κι αλλο, ενιωθε πτωμα,το φαγητο της ειχε προκαλεσει ακομη περισσοτερη υπνηλια,ενω η σκεψη οτι ολα εν τελει ηταν οπως πριν εβαζε μια ταξη στο μυαλο της.
Η μουσικη επαιζε σιγανα στο αυτοκινητο και η  Κυβελη ειχε γειρει στο παραθυρο ετοιμη να κοιμηθει.

Μιση ωρα αργοτερα εφτασαν εξω απο την πολυκατοικια της και ο Σπυρος την ξυπνησε με ενα απαλο φιλι.
Χαμογελασε και ανοιξε τα ματια της.

''Φτασαμε δεσποινις μου''
''Θα μιλησουμε ετσι;Μην με ξεχασεις'' μουρμουρισε καθως εβαζε το παλτο της .
''Σιγα μην σε ξεχασω μωρο μου'' απαντησε τρυφερα και την κοιταξε με λατρεια.
''Πηγαινε να κοιμηθεις,χθες πρεπει να εγινες χαλια'' την μαλωσε κοιτωντας τους μαυρους κυκλους κατω απο τα ματια της.

Ενα τσιμπημα ενοχων την ενοχλησε ξαφνου σκεπτομενη το χθεσινο φιλι της με τον Ορεστη.
Να του το πω;

Διστασε για λιγο και εμεινε να τον κοιτα.Μα εν οψει της εως τοτε υπεροχης εξελιξης της ημερας της, αποφασισε να μην αναφερει κατι.
Αλλωστε δεν θα ξαναγινει.Τελος ο Ορεστης  υποσχεθηκε στον εαυτο της και εσφιξε τα δοντια, ως νοητη υπενθυμιση να μην το ξεχασει.

Ανοιξε την πορτα και βγηκε εξω.Ενιωθε το βλεμμα του πανω της μεχρι που εκλεισε και την μεγαλη πορτα της εισοδου πισω της.Ειδε το αυτοκινητο να ξεκιναει παλι και να φευγει γρηγορα.

Αχ Σπυρο...

Μπηκε στο ασανσερ και παρατηρησε οτι ειχε ενα χαζο χαμογελο μεχρι τα αυτια.Ηταν γεγονος,οταν ηταν ασχημα με τον Δελη,ηταν πολυ χαλια,ενω οταν ηταν καλα,πετουσε στον εβδομο ουρανο.
Δεν υπηρχε μεση λυση για αυτους.

Μπηκε μεσα στο σπιτι,ελπιζοντας να βρει την επικειμενη ησυχια που φανταζοταν,αντι αυτου,βρηκε την Ερμιονη να κλαιει,και την Φαιη να της χαιδευει την πλατη.
Το χαμογελο της επεσε αμεσως και εσπευσε να τις πλησιασει κλεινοντας την πορτα με κροτο πισω της.

''Τι εγινε;'' μουρμουρισε ανησυχη.

Η Ερμιονη ειχε βαλαντωσει και η ξανθια φιλη τους ειχε περιπου μοναχα καταλαβει τι εγινε.
''Τσακωθηκε με τον Βασιλη'' μουρμουρισε ρολλαρωντας τα ματια.

''Παλι;Γιατι;''αναφωνησε η κοπελα και καθισε διπλα τους.
Η Ερμιονη πηρε μια κοφτη ανασα και προσπαθησε να ηρεμησει τον εαυτο της.
Ειχε γινει κατακοκκινη και τα γαλαζια της ματια ενα με τα δακρυα.

''Π-πηγα με τον Νικο για καφε σημερα'' μουρμουρισε και επεσε στην αγκαλια  της Κυβελης που προθυμα της χαιδεψε την πλατη καθησυχαστικα.

''Ωχ'' οι δυο φιλες κοιταχτηκαν με νοημα.
Ετσι ξεκινουσε καθε τους καβγας,με εναν αντρα που ζηλευει ο Βασιλης, και κατεληγε;Μονο οι ιδιοι ηξεραν που!

''Και θυμωσε, και μου ειπε να το διαλυσουμε αν ειναι να πηδιεμαι με αλλους!Εφυγε και πηγε σπιτι της Νικης!Της Νικης!'' ειπε με νευρο και παραπονο,η Νικη ειναι η ξαδελφη του Βασιλη,που εχει ως σκοπο ζωης να τον προξενεψει με την κολλητη της,και αντιπαθει με παθος την Ερμιονη.

''Ετσι;Απο το πουθενα το εμαθε;Σας ειδε σε περιεργη φαση μηπως;'' προσπαθησε να το εκλογικευσει η Φαιη,και η Κυβελη αμεσως σκεφτηκε την ιδια προσπαθεια που εκανε με την ιδια το πρωι.Ηταν γεγονος οτι η φιλη τους δεν στηριζε την ζηλια του Βασιλη,και με καθε ευκαιρια υπερασπιζοταν την Ερμιονη για αυτο.Φταιει φυσικα που ο Γιαννης ειναι το καλυτερο παιδι και δεν νευριαζει με τιποτα.
Αλλιως...θα εβλεπε και αυτη τη γλυκα.

''Οχι μωρε!''σκουπισε τα ματια της και εγειρε πισω για να τις κοιταει.
''Με πηρε τηλεφωνο για να παμε για πρωινο,και του ειπα οτι τρωω ηδη...''η συνεχεια ηταν γνωστη.

Ξαφνου το κουδουνι χτυπησε.
''Ποιος;'' ρωτησε η Κυβελη υποψιαζομενη το ιδιο με την Φαιη.
''Ο Βασιλης,ανοιξε!''απαιτησε με βροντερη φωνη.
Η Ερμιονη αναπηδησε.

''Να πας να γαμηθεις!'' ουρλιαξε η μελαχρινη που ξαφνου σαν να βρηκε την φωνη της.
''Καντε ησυχια!Θα μας κανουν παρατηρηση!'' η κοκκινομαλλα ανοιξε την πορτα,αφηνοντας τον Βασιλη, εξαλλο και κατακοκκινο,να μπει μεσα και να κινηθει προς το μερος της 'κοπελας' του, που ειχε και η ιδια σηκωθει ετοιμη για καβγα.

''Δεν μπορεις να απαντας το κινητο σου;Ε;'' της φωναξε.
''Να απανταω;Γιατι ;Τα χουμε και δεν το ξερω; Ή ηθελες να μοιραστεις μαζι μου το ποσο τελειο σεξ εκανες με την φιλεναδα της Νικης;''απαντησε ειρωνικα η Ερμιονη και η Φαιη εκανε κινηση να επεμβει.

''ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΩ ΤΟΝ ΝΙΚΟ;Ε;ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ;'' ουρλιαξε μεσα στο προσωπο της και η Κυβελη σχεδον μαζευτηκε στην θεση της.
Πως δεν φοβοταν η Ερμιονη;

Ο φιλος τους οταν θυμωνε γινοταν αλλος ανθρωπος.

''ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΟΤΕ!ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ Ο,ΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ!''αντιγυρισε και σιγουρα οσοι προσπαθουσαν να κοιμηθουν στον κατω οροφο ειχαν αποτυχει.

''Α ΝΑΙ;'' την προκαλεσε.
Οι δυο φιλες κοιταχτηκαν με νοημα τυπου -Κανε κατι!-

''ΝΑΙ'' τσιμπησε η Ερμιονη

''Τοτε να βγω κι εγω με την Ελενα!''
Κοκκινισε ολοκληρη η κοπελα στην αναφορα της κοπελας που πολιορκουσε τον φιλο της.
Και δεν ηταν οποιαδηποτε κοπελα,ηταν μια ψηλη μελαχρινη με μεγαλα μελι ματια και υπεροχο χαμογελο.
Το χειροτερο απο ολα;Ηταν συμπαθεστατη!Αλλο που τα κοριτσια εκαναν πως δεν την συμπαθουσαν για χαρη της φιλης τους.Η κολλητη της ξαδελφης του Βασιλη ηταν μια χαρα κοπελα.

''Αν βγεις με αυτη τοτε εμεις ΤΕ-ΛΕΙ-Ω-ΣΑ-ΜΕ!''του δηλωσε και ο Βασιλης γελασε ψυχρα.
''Γιατι πότε αρχισαμε;'' ρωτησε και η Φαιη τον αγιοκοιταξε.
''Βασιλη!'' επενεβη αλλα η Ερμιονη της εκανε νοημα να  μην μιλαει.

''Πολυ καλα, φυγε'' του ειπε σιγανα,πολυ σιγανα.

Σαν να 'ξεμεθυσε' ο Βασιλης απο την οργη του.
''Αυτο θες;'' την ρωτησε με σφιγμενα δοντια.
Η κοπελα τον κοιταξε με κατακοκκινα ματια και ετρεμε ολοκληρη απο οργη.

''Θελω να μην ζηλευεις ασυστολα''δεν το αφηνε να πεσει κατω με τιποτα.

''Κι εγω θελω να μην βγαινεις μονη σου με αυτον.''επεμεινε εκεινος και το κλιμα κινδυνευε να γινει παλι εχθρικο.

''Εγω λεω να πατε σπιτι σου Ερμιονη ήστον Βασιλη,να το συζητησετε με ηρεμια ολο αυτο'' προτεινε η Κυβελη με νοημα,βλεποντας την φιλη της να ειναι ετοιμη να συνεχισει τον καβγα.
''Οχι,εγω εδω θα κατσω'' δηλωσε και σταυρωσε τα χερια της κατω απο το στηθος.

Ο Βασιλης δεν φημιζεται για την υπομονη του.Τα παρατησε αμεσως.

''Κοριτσακι κανε ο,τι γουσταρεις.Κοιτα ομως να συνελθεις,και μετα τα ξαναλεμε.Αν απαντησω'' της ειπε εκνευρισμενος και εφυγε βροντωντας την πορτα πισω του.

Αρχισε παλι να κλαιει η Ερμιονη,ενω οι φιλες της ξεφυσωντας καθισαν παλι στις θεσεις τους καθησυχαζοντας την.
Επροκειτο για εναν συνηθισμενο καβγα του ζευγαριου.

''Παω να φερω το παγωτο'' μουρμουρισε η Κυβελη και η Φαιη που χαιδευε την πλατη της Ερμιονης την αγριοκοιταξε.
Φυσικα και ειχε καταλαβει!

Ειχε προλαβει να δει το φωτεινο χαμογελο της κοπελας και να μυρισει το αντρικο αρωμα που ειχε ποτισει πανω της.
''Μετα εμεις'' σχηματισε αηχα μια απειλη και η Κυβελη την αγνοησε καθως εψαχνε ταχα το παγωτο στην καταψυξη.

Δυο μερες αργοτερα,ημερα Τριτη,ολα ειχαν επιστρεψει στο φυσιολογικο τους.
Τι σημαινει αυτο;
Η ωρα ηταν 10 το βραδυ,η Κυβελη μολις ειχε γυρισε απο την πρακτικη της και μελετουσε κατι σημειωσεις στο κρεβατι της.Παραλληλα την ετρωγε η σκεψη του φιλιου της με τον Ορεστη.Με την ανασυγκροτηση της σχεσης της με τον Δελη,ειχε ολη την ηρεμια του κοσμου να νευριασει με το ποσο αναισθητος ηταν που εφυγε ετσι ξαφνικα.Και φυσικα να αγχωθει, μηπως το μυστικο της γινει βουκινο.Οταν η Κυριακη εδυσε και δεν ειχε επιστρεψει,αγχωθηκε,με την παροδο της Δευτερας μπηκε στον πειρασμο να μασουλησει τα νυχια της!
Τριτη σημερα και ηταν στα ορια.

Την ιδια ωρα,η Ερμιονη ξαπλωμενη στο κρεβατι της, πανω στον Βασιλη που καπνιζε,σκεφτοταν αν ολο αυτο οδηγουσε καπου.

Και ενω ολοι αυτοι αναστεναζαν βαρια,η Φαιη με τον Γιαννη εβλεπαν μια κωμωδια στην τηλεοραση.

Φυσικα ηταν πιο περιπλοκο απο αυτο,καθως την ωρα που ο Γιαννη προσπαθουσε να παρακολουθησει η Φαιη μουρμουριζε ποσο χαζη ηταν η Κυβελη που συγχωρεσε τον 'γκομενο΄ της αφοτου την 'απατησε' .Ο δυσμοιρος δεν ηξερε τι να πει και απλα εγνεφε και της ελεγε πως ειχε δικιο.

Η ωρα ειχε παει 12 οταν η Κυβελη εκλεισε τα βιβλια της και εβαλε ξυπνητηρι για το επομενο πρωι.Ηταν ετοιμη να στειλει μηνυμα στον Ορεστη σχετικα με το ποτε θα επιστρεψει.Αντι αυτου ειδε ενα μηνυμα απο τον Δελη.

Καληνυχτα

Απλο,λιτο και σκετο.Σε οποιαδηποτε αλλη θα εμοιαζε με μια ξερη 'Καληνυχτα' μα στα ματια της κοπελας ηταν μια μεγαλη υπενθυμιση οτι ο Σπυρος την ηθελε και για το καλο της, οχι μονο θα εμενε μακρια απο τον Ορεστη,αλλα θα σιγουρευοταν πως το μυστικο της ηταν ασφαλες μαζι του.

Εκλεισε τα φωτα και προσπαθησε να κοιμηθει,πραγμα αδυνατον.Στο μυαλο της επαιζε ξανα και ξανα η συζητηση που ειχε δυο μερες πριν με την Φαιη,η κολλητη της ηταν εξαλλη με την επανενωση τους και καθε επιχειρημα προεβαλλε η ιδια το εβγαζε ακυρο.
Η -πλεον- κορεσμενη της ικανοποιηση μετα την συναντηση με τον Δελη ομως δεν την πτοουσε.

Πρεπει να την ειχε παρει ο υπνος γιατι θα ορκιζοταν οτι το ονειρευτηκε, αλλα ακουσε την πορτα να ανοιγει και καποιον να πεφτει με φορα στο κρεβατι της απο την δεξια πλευρα,ριχνοντας την πλατη της προς τα πισω.Κοιταξε το ρολοι διπλα της.
Τι θελει η Φαιη στις 2 το πρωι;

Ανοιξε το πορτατιφ της και γυρισε απο την αλλη μονο και μονο για να δει δυο διαφορετικα ματια και το πλεον γνωστο αλαζονικο χαμογελο.
Η μυρωδια απο τσιχλα κανελα και αρωμα γιασεμι την επιβεβαιωσε.
''Τι κανεις εσυ εδω;;'' αναφωνησε τρομαγμενη απομακρυνοντας τον εαυτο της .

''Ηρθα να δω πως εισαι'' απαντησε χαλαρος και ανακαθισε επισης στο κρεβατι της.Τον κοιταξε απο πανω μεχρι κατω,τζιν και φουτερ οπως παντα,βεβαια...
''ΗΡΘΕΣ ΜΕ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ; ''
Μειδιασε στον εκνευρισμο της.

''Και καλα εκανα γιατι δεν φαινεσαι καλα'' κοροιδευει.
''Μια χαρα ημουν μεχρι που ηρθες!Που ησουν;'' μπηκε κατευθειαν στο θεμα.

Γελασε διασκεδασμενος και ανασηκωσε τους ωμους του''Ειχα κατι δουλειες'' 

''Ειχες κατι δουλειες;'' εκτος οριων η κοπελα και δεν μπορει να πιστεψει το θρασος του.
''Σε θυμαμαι λιγο πιο ηρεμη και διαχυτικη παντως...''της κλεινει το ματι πονηρα μονο και μονο για να την τσιγκλισει και αλλο ενω πνιγει ενα γελακι αντικριζοντας το σοκαρισμενο υφος της.

''Αν θες να ξερεις τα ξαναβρηκα με την σχεση μου και ολο αυτο ηταν παρεξηγηση!Επισης!Πως τολμας να με φιλας ενω ειμαι μεθυσμενη και μετα να εξαφανιζεσαι για τρεις μερες χωρις μια εξηγηση,ενα μηνυμα,ενα αντιο κατι;Θα επρεπε να ντρεπεσαι,αλλα σιγα μην ντραπεις τετοιος αναισθητος που εισαι-''

Την αρπαξε απο τους ωμους και την φιλησε δυνατα.
Η Κυβελη σοκαρισμενη δεν καταλαβε για ποτε γευοταν και παλι κανελα.Τα μαλακα του χειλη την ειχαν σωπασει με τον πιο απροσδοκητο τροπο.Τυλιξε τα χερια του γυρω απο τους αγκωνες της φυλακιζοντας την στην αγκαλια του,με τετοιο τροπο ωστε να μην μπορει να ξεφυγει.
Εκεινη κοντευε να παθει ανακοπη,ειχε θολωσει τελειως και οντας μουδιασμενη εμενε ακινητη κατω απο το αγγιγμα του.
Επεσαν οι παλμοι της.

Συντομα την απομακρυνε και αντικρισε την κοπελα -για φαντασου- ξεπνοη και αποσβολωμενη.
Της χαμογελασε αυταρεσκα.
''Κι εμενα μου ελειψες δικηγορινα!''

Συνεχιζεις ομως να χτυπας,

Να βαρας με γροθιες και να κλωτσας,
φωναζεις να σου ανοιξω και εγω σφιγγω τα χερια για να αντισταθω,
οι παλαμες μου ματωνουν απο τις νυχιες.

Και δεν σταματας,οχι τουλαχιστον μεχρι να δεις την σκια μου να ανασηκωνεται πισω απο την πορτα.
Συνεχιζεις.
Σε κοιταζω δειλα απο το ματακι,το βλεμμα σου με καιει ηδη.
Κλαιγοντας ψαχνω στο πατωμα το κλειδι.Ξερω οτι δεν πρεπει.

Σταματας στο ακουσμα της κλειδαριας.
Και να που νομιζα πως ειχα κλειδωσει για τα καλα και ημουν ασφαλης.

Ο συρτης δεν αρκουσε.
Και σου ανοιγω,μια κινηση που νομιζα πως δεν θα ξαναεκανα.

Το φως του σπιτιου μου πεφτει πανω σου,στον σκοτεινο διαδρομο και την σκαλα που ειχε το αιμα απο την προσπαθεια μου να ξεφυγω,γυαλιζε.
Και σε κοιτω για πρωτη φορα.

Ξανα.

Μενεις ακαμπτος απεναντι μου,σοκαρισμενος.
Σαν να ηταν αλλος που σαν τρελος βαρουσε την πορτα,
σαν να ουρλιαζε αλλος απελπισμενα το ονομα μου.
Απλα με κοιτας.

Σε κοιτω πισω.
Το κενο.

Γιατι ανοιξα;

Κανω ενα βημα πισω,

περιμενα να με ακολουθησεις μεσα,

αυτο δεν ηθελες αλλωστε;

Αλλά μονο γερνεις μπροστα,κοιτας γυρω γυρω το δωματιο,
επειτα εμενα.
Και υστερα γυρνας την πλατη και φευγεις ανεκφραστος,
οσο πιο αργα και αθορυβα γινεται.

Μερες με βροντες και φουρτουνα,
για μια κλεφτη ματια νηνεμιας.

Μετα απο ωρες αστραπης,
μενω με την πορτα ανοιχτη,τα ποδια να τρεμουν,
κι μ'αυτη την πικρη γευση του αγνωστου που ξερεις πως μισω.

Κανενα κλειδι και κανενας συρτης δεν κρατα την πορτα κλειστη,
γιατι ξερεις πως θα σπασω τον συρτη και θα βρω το κλειδι,
θα ματωσω τα χερια μου για να ανοιγω την πορτα,για σενα,για να μπεις.
Μα δεν θες αυτο,ετσι δεν ειναι;

Και το ξερω καλα.

Τοτε, γιατι εξακολουθω σου ανοιγω;

------------------------------------------------------------------------------

Ciao Bellas!

Συντομα τα ειπαμε!

Ετσι για να κλεισει ομορφα το σκ!
Σε τι φαση ειστε;

Επροκειτο για ενα κεφαλαιο που αγαπω ιδιαιτερα,ειδικα την σκηνη Κυβελης-Δελη.
Αγαπω για τον ιδιο λογο το παραλληλο.

Εσας πως σας φανηκε ομως;Γιατι εχει κι αυτο σημασια!

Δεν μασαει ο Ορεστης!Εγκεφαλικο θα παθει το κοριτσι μας και ακομα δεν αρχισαμε!

Στελνω φιλι μεγαλο.

Σας αγαπω πολυ.

xxxΜαγδαxxx