Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε!
Ντίνος Ηλιόπουλος , -Ατσίδα 1961-

Συναισθησια ονομαζεται λακωνικα η νευρολογικη αναμειξη των συναισθηματων.Ο εγκεφαλος δηλαδη,εχει την δυνατοτητα να συνδεει ακουσια αισθησεις που υπο αλλες συνθηκες δεν θα ειχαν καμια σχεση μεταξυ τους.

Ειναι στην πραγματικοτητα πολυ πιο περιπλοκο απο οτι φαινεται.
Ο Ιουλιος για μενα εχει χρωμα σκουρο γαλαζιο.
Το λευκο εχει αρωμα γιασεμι.
Η γευση του ελληνικου καφε εχει την μορφη της γιαγιας μου.
Η μυρωδια του τσιγαρου την υφη των χειλιων του.

Και μεχρι εδω θα μου πεις ,εχω κι εγω!
Μα τοτε θα σε ρωτησω:Τι χρωμα ειναι η Τριτη;
Το -Ο- ειναι πορτοκαλι ή ασπρο;
Και θα απαντησεις λανθασμενα.
Γιατι ο ηχος που κανουν τα πληκτρα του πιανου μου εχουν χρωμα παστελ ροζ και το 'Σ'αγαπω' της μαμας μου ειναι κατακοκκινο.

Αλλα ασε με να σου εξηγησω την πραγματικη δυσκολια της συναισθησιας.
Ο εγκεφαλος,το πιο περιπλοκο οργανο του οργανισμου μας,αποθηκευει τις προσλαμβανουσες εμπειριες σου.Σκεψου καθε αναμνηση σαν εναν συνδετηρα.
Και μερικοι απο αυτους δενουν μεταξυ τους και δημιουργουν μια αλυσιδα.

Ετσι,την επομενη φορα που βιωνεις μια αισθηση,μαζι της νιωθεις και αλλη μια.
Καθε φορα που κλεινω τα ματια μπροστα στο παραθυρο της κουζινας,ο αερας που με φυσαει στο προσωπο μου θυμιζει το νησι μου.

Καθε φορα που μπαινω σε κολυμβητηριο νιωθω στο δερμα του το μπλε ολοσωμο μαγιο.
Καθε φορα που βλεπω καφε σκαλοπατι ,με πονανε τα ραμματα στο κεφαλι που εκανα οταν ημουν 12.

Καθε φορα που ακουω το αγαπημενο μου τραγουδι ,κλεινω τα ματια και βλεπω πολυχρωμα σχηματα.

Η συναισθησια δεν ειναι λογοτεχνια,ποιηση και μουσικη,αλλα χημεια και φυσικη.
Μια λαθος ενεργεια και ωχ...εκρηξη!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το εξεταστικο του βλεμμα την καιει.
Ξεροκαταπινει.
Η σιωπη αναμεσα τους ειναι βαρια και φορτισμενη.

''Εμαθα δεν πηγες στην πρακτικη σου οσο ελειπα.'' ανοιγει κουβεντα.
Η Κυβελη σηκωνει το βλεμμα της,τα καταμαυρα ματια της τον καρφωνουν γεματα εκνευρισμο.Το κοκκινο κραγιον της τονιζει ακομα περισσοτερο τα μαλλια της.
Τρεμει κατω απο το λευκο polo πουλοβερακι της με το ικανοποιητικο V.
''Ειχα πει ετσι κι αλλιως οτι θα λειπω '' ψελλισε και σηκωσε την κουπα της καλυπτοντας τα χειλη της με καφε.

Ανασηκωσε το φρυδι του.Τα σκουρα του ματια εδεναν ομορφα με τα δικα της,μα δεν ηταν ωρα για εκεινον να κατσει να χαζεψει την Κυβελη.Επρεπε πρωτα να την ηρεμησει.

''Μαλιστα'' γερνει προς τα πισω και την επεξεργαζεται λιγο ακομα.Το τζιν της αποτελουσε προσωπικο αγαπημενο του,αν και πολυ απλο,διοτι αγκαλιαζε υπεροχα τις καμπυλες της.

Δεν τον κοιτουσε,δεν ηθελε,ηξερε οτι με ενα του μειδιαμα θα ξεχνουσε το φιασκο της Τεταρτης.
Δεν το εσωζε ουτε η ''εκτακτη'' επιστροφη του Παρασκευη μεσημερι,ουτε φυσικα η αποφαση του να την παει για καφε στο κοσμικο ξενοδοχειο πλαι στην ακτη βουλιαγμενης.

Το απομονωμενο τους τραπεζι διπλα στα μεγαλα παραθυρα με θεα την θαλασσα,διασφαλιζε την μυστικοτητα της συναντησης του.

Εγειρε προς το μερος της, πηρε το χερακι της μεσα στο δικο του και το εφερε κοντα στα χειλη του.Ηταν φρεσκοξυρισμενος και μυριζε παντα το ιδιο,το ακριβο του αρωμα.
Η καρδια της χτυπησε δυνατα στην θαλπωρη του αγγιγματος του και στιγμιαια υπεκυψε στον πειρασμο του.
Τον κοιταξε ,φυσικα την κοιτουσε ηδη.

''Τι συμβαινει στην μικρη μου κυρια;'' ρωτησε απαλα και η Κυβελη δαγκωθηκε να μην χαμογελασει

Δεν μιλησε καθολου.Αλλα ο Δελης ηξερε καλυτερα απο το να την πιεσει.Μολις χθες ειχε επικοινωνησει μαζι του ο πατερας της ,ανωτατος δικαστης παρ' Αρειω παγω, θελοντας να μαθει τον λογο που η κορη του κοπηκε στο μαθημα του δυο φορες.
Ουτε να φανταστει δεν ηθελε τι θα συνεβαινε αν μαθαινε τι εκανε στην κορη του σε καθημερινη βαση.Παει και η θεση του δικαστη στο εφετειο αθηνων,παει και η ακαδημαϊκη του καριερα.

Αλλα η Κυβελη Πολιτη,παρα το επικινδυνο επωνυμο της,τον εβαλε σε πειρασμο,το ενιωθε ανωτερο του αυτο που βιωνε μαζι της,δεν το ελεγχε.
Και το χαλιναγωγουσε με κανονες,ορους,επιβραβευσεις και τιμωριες.Μονο ετσι διατηρουσε το ασφαλες της καταστασης.

''Πως περασες το διημερο;''η πικρη της ερωτηση,μαζι με την σφιγμενη της φωνη ,τον εκανε να καταλαβει πως ηταν πολυ εκνευρισμενη,ειρωνικη σχεδον,αν τολμουσε!

''Κυβελη'' της αφηνει αποτομα το χερι και ανακαθεται στην θεση του.
''Η γυναικα μου ειναι ατομο ισχυος,ειναι επιμονη και ο,τι θελει το παιρνει, δεν σου εξηγησα ηδη οτι ηταν και ο λογος που χωρισαμε;Το οτι δεν σεβοταν τις αποφασεις μου;Πασιν θυσια θελει να κρυψει οτι χωριζουμε,σκεφτεται τι θα πει ο κοσμος!Και η αληθεια ειναι πως ο κοσμος ματια εχει και βλεπει!''

Ηταν συνηθισμενη εξηγηση αυτη,την ειχε ακουσει πολλες φορες,την ειχε μαθει και απεξω ακομη!Δεν την επειθε ποτε απο μερικους μηνες και μετα.Αδυνατουσε να πιστεψει οτι ενας αντρας οπως ο Σπυρος Δελης ηταν υποχειριο της γυναικας του.
Ειδε στα ματια της οτι δεν τον πιστευε.

''Αν δεν θες να βρισκεσαι εδω,μπορεις να φυγεις'' η φωνη του εγινε τραχια και η Κυβελη γουρλωσε τα ματια της σοκαρισμενη.
''Ποτέ δεν ειπα κατι τετοιο!Απλα με εχει κουρασει ολο αυτο!''ειπε παραπονιαρικα και επαιξε αφηρημενα με το λευκο τραπεζομαντηλο.

''Ηξερες εξ αρχης πως θα ειναι ετσι,δεν σου υποσχεθηκα κατι διαφορετικο,ηξερες την φυση της σχεσης μας Κυβελη.''ο αυστηρος του τονος κανει τα ματια της να τσουζουν.

Σηκωνει αργα το κεφαλι και τον κοιτα,εχει βουρκωσει.Ο Σπυρος χαλαρωνει τους ωμους και ξεφυσα.Βγαζει ενα μπλε χαρτονομισμα και το αφηνει μεσα στον λογαριασμο.

''Σηκω'' της κανει νοημα και εκεινη παιρνει την τσαντα και το παλτο της πρωτα σταθει ορθια απεναντι του.
Φοραει το μαυρο παλτο του και βαζει το κινητο του στην τσεπη του προτου την πλησιασει και τυλιξει το χερι του γυρω απο την μεση της τραβωντας την πανω του.
Ηταν κατι που δεν περιμενε με τιποτα.

''Τι κανεις''ειχε γουρλωσει τα μεγαλα της ματια σοκαρισμενη.
Και αν καποιος τους εβλεπε;

''Σσσσ'' ψιθυρισε απαλα και την φιλησε στο χειλη.Η κοπελα δεχτηκε και με το παραπανω το φιλι του.
Και να που πετουσε ξανα στα συννεφα!

Την απομακρυνε λιγο και την κοιταξε σοβαρος.
''Ειμαι πολυ ερωτευμενος μαζι σας κυρια Πολιτη,μα με φτανετε στα ακρα''της εξομολογειται και η καρδια της φτερουγιζει.

''Και που ειναι το κακο με αυτο;'' τον πειραξε χαμογελωντας πονηρα,ξεροντας οτι ηταν το αδυναμο σημειο του.

''Θα επρεπε να διωκεται ποινικα'' την φιλα αλλη μια φορα,αυτη τη φορα πεταχτα,πριν ακουμπησει το χερι του στην πλατη της και την οδηγησει προς την ιδιωτικη παραλια του ξενοδοχειου.Ηταν Νοεμβριος,μα εκεινο το Σαββατο ο καιρος τους ειχε κανει την χαρη.

''Θες να περπατησουμε λιγο;Ή πεινας;'' ρωτησε καθως περπατουσαν κατα μηκος της πισινας.
''Νομιζω πειναω,εχω ορεξη για θαλασσινα'' μουρμουρισε και σηκωσε το βλεμμα να τον κοιταξει.Της χαμογελασε πριν την φιλησει στον κροταφο.
''Ο,τι θελει το κοριτσι μου''

---------------------------------------------------------------------------------------------------

''Συγγνωμη που αργησα!'' μουρμουρισε καθως μπηκε φουριοζα στο διαμερισμα της λιγες ωρες αργοτερα,λιγο πριν τις 5.
Η σιωπη και τα κλειστα φωτα αμεσως της υπενθυμισαν την διημερη εκδρομη της Φαιης και του Γιαννη.Μια Παρασκευη τον μηνα επαιρναν μαζι τους δρομους και γυρνουσαν Σαββατο μεσημερι.Απο Καλαβρυτα,μεχρι Ναυπλιο, Ναυπακτο,Αραχωβα,παντου ειχαν παει!
Αυτο σημαινε κατι αλλο,εξισου καλο για την Κυβελη, οτι ειχε το σπιτι ολο δικο της!

Πρωτη της κινηση ηταν να βγαλει τα παπουτσια και το παλτο της ,ενω επειτα να φτιαξει καφε.
Ξεβαφτηκε ,εβαλε φορμες και αρχισε να μαζευει τα πραγματα που η κολλητη της απο το Γυμνασιο ακομη πεταξε εδω κι εκει,σημαδι του οτι ετοιμαστηκε τελευταια στιγμη.

Λιγο πριν η ωρα παει επτά καθισε στο γραφειο του δωματιου της με την δευτερη αχνιστη κουπα καφε και το βιβλιο της Φιλοσοφιας του Δικαιου.
Και φυσικα,την ωρα που ανοιξε το στυλο για να κρατησει σημειωσεις μια αποτομη μουσικη την εκανε να αναπηδησει απο την θεση της.

''Τι στο καλο;''
Δεν ηταν ποπ,ροκ ,ή οτιδηποτε τετοιο,εμοιαζε με κλασικη ορχηστρα και δεν ελεγε να σταματησει!

Πεντε λεπτα αργοτερα αποφασισε πως ούτε η μουσικη της μπορουσε να την κανει να συγκεντρωθει αλλα το αντιθετο,καθως ασυναισθητα συγκεντρωνοταν στους στιχους αντι για το βιβλιο.
Το εκλεισε με κροτο και σηκωθηκε απο το γραφειο της.Ολο το συμπαν ειχε συνομωτησει για να μην ηρεμησει ποτέ!

Και αλίμονο μέσα σε όλα αυτά,το κουδούνι!!
Όποιος και αν είναι θα τον διώξω
Κοίταξε από το ματάκι και προς έκπληξη της είδε έναν ψηλό μελαχρινό νεαρό με ένα μεγάλο κουτί πίτσα στο χέρι.

"Κέρδισα κανένα διαγωνισμό; " αναρωτήθηκε από μέσα της.

Άνοιξε την πόρτα μέχρι την μέση και σιχτιρισε έπειτα καθώς θυμήθηκε πως ήταν με φόρμες.

"Γεια σας. Έχω εδώ μια παραγγελία" αρχίζει να κοιτάει το χαρτί του.
"Για τον κύριο ...κύριο Νικολαΐδη...από πάνω ,αλλά δεν ανοίγουν " της λέει και η Κυβέλη καταλαβαίνει το γιατί.

Κι εμένα τι μου το λες ,να σπάσω την πόρτα;

"Έλεγα μήπως είναι γνωριζετε εναν τροπο να ανοιξει,να τον πάρετε ένα τηλέφωνο! Έχει πληρώσει με PayPal έτσι κι αλλιώς !"

Τον λυπήθηκε τον άνθρωπο που η μύτη του ήταν κατακόκκινη από το κρύο πάνω στο μηχανάκι. Ξεφυσηξε.

"Μισό λεπτό"
Μπήκε για λίγο μέσα και πήρε το κινητό της ,μαζί και τα κλειδιά του σπιτιού,γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
''Ανεύθυνος μέχρι και στα πιο απλά''
"Είπες κάτι ;" Την ρώτησε ο ντελιβερας.
"Όχι λέω ωραία θα περάσουμε και σήμερα"

Με μεγαλες δρασκελιες ανεβηκε δυο δυο τα σκαλια και χτυπησε την πορτα του Γιαννη.Οσο πιο πολυ πλησιαζε τοσο πολυ πολυ επιβεβαιωνοταν οτι ο Ορεστης εκανε τον θορυβο.

"Ορέστη !!" Χτύπησε πάλι και ετοιμάστηκε να βγάλει το κινητό της έξω για να καλέσει στο σταθερό.

"Πάντα τόσο αργεί ; " Το παλικάρι δίπλα της άφησε την πίτσα στο πεζουλακι δίπλα.
''Γιατι νομιζεις τον ξερω;''

Ανοίγει την πόρτα μια κοπέλα με βαμμένα κοκκινα μαλλια και την ρίζα ελαφρώς μαύρη. Μασαει τσίχλα σαν κατσίκι και γέρνει στην πόρτα κοιτώντας τους από πάνω μέχρι κάτω.
"Για μια -" προσπαθεί ο κακομοίρης ο ντελιβερας να πει. ορά ένα κοντο μαύρο ξεσκισμενο σορτσάκι και αντί για μπλούζα ένα εσώρουχο με δαντέλα μέχρι τον αφαλό. Και αλίμονο επειδή είναι Νοέμβριος το σορτσάκι συνοδευόταν απο ενα διχτυωτο καλσον!

''Ορεστη!!''φωναξε απαξιωντας για την Κυβελη και τον δυσμοιρο που κουβαλουσε την πιτσα.

''Ποιος ειναι;'' και στο κατωφλι εφτασε ο αγαπημενος της ανθρωπος φορωντας ενα απλο μακο και ενα τζιν ,κατεβασμενο λιγο.Οι καστανοξανθες μπουκλες του πετουσαν εδω κι εκει ανακατωμενες.

Ανακατωθηκαν και τα νευρα της Κυβελης,χωρις λογο.Η ερωτηση -ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;- σχεδον ειχε χαραχτει στο κουτελο της.

''Ωπ Κυβελακι''εκανε ενα βημα πισω και κοιταξε τον αντρα διπλα της.
''Το αισθημα;Ορεστης χαρηκα!'' εδωσε το χερι του στο σοκαρισμενο παλικαρι και η Κυβελη ηθελε να αυτοφασκελωθει.

''Εισαι ηλιθιος αγορι μου;Ο πιτσαδορος ειναι!Ειχατε τοσο δυνατα την μουσικη που δεν ακουγατε το κουδουνι!''τσιριξε σχεδον.Η κοπελα απεναντι της εσμιξε τα φρυδια και κοιταξε τον φιλο της με ενα βλεμμα του στυλ ,πως την αντεχεις;

Ο Ορεστης μειδιασε πονηρα.
''Ωχ σορρυ αδελφε,μισο'' εβγαλε ενα χαρτονομισμα των πεντε ευρω και του το εδωσε αφου πηρε την μεγαλη πιτσα στα χερια του.

Κι ο ντελιβερας ,σαν να μην ειχε γινει τιποτα,χαμογελασε και εφυγε βιαστικος.
''Δικηγορινα απο εδω η Τερεζα,παιζει σαξοφωνο στην Φιλαρμονικη''η κοπελα με την -απο οτι φανηκε- ροζ τσιχλα της εδωσε το χερι χαλαρη και η Κυβελη πολυ σφιγμενα ανταπεδωσε, καταπινωντας δυο καυστικα σχολια που μολις σκεφτηκε.
''Εσυ εισαι;'' ρωτησε γνεφωντας προς το μερος της.

''Γειτονισσα''απαντησε κοφτα και τραβηξε το χερι της πισω.Τα δοντια της ετριζαν επικινδυνα πολυ.

''Και φιλη'' συμπληρωσε ο Ορεστης και εκλεισε στην 'συναδελφο' του το ματι.

Η φιλη ρολλαρε τα ματια της.
''Παρακαλω να χαμηλωσεται την μουσικη,απορω που δεν σας εχουν κανει και οι αλλοι παρατηρηση!''και διχως να περιμενει απαντηση γυρισε απο την αλλη και κατεβηκε φουριοζα την σκαλα.

''Ποια στο καλο ειναι αυτη''μουρμουρισε καθως εκλεινε την πορτα πισω της.
Καλα οχι πως εμενα με νοιαζει υπενθυμισε στον εαυτο της ,αλλα τετοιες θελει;
Μορφασε στην σκεψη και ξεροντας οτι πλεον το διαβασμα βρισκοταν στο μακρινο παρελθον εβαλε στον εαυτο της ενα ποτηρι κρασι και βολευτηκε στον καναπε με την κουβερτα της.

Κι ενω το η Meredith παρακαλουσε τον Derek να διαλεξει εκεινη αντι για την πρωην γυναικα του και η Κυβελη διαβαζε τα μηνυματα της μαμας της για την εξοδο της στον Μαζωνακη ,που απο οτι της περιεγραφε αφησε εποχη,το κουδουνι χτυπησε.

''Τι αλλο σημερα''μουγγρισε καθως πατησε παυση και πεταξε το κινητο της στο τραπεζακι.

Κοιταξε απο το ματακι ,για να δει ποιον;Τον Ορεστη!
''Τι θες βιολιστη της κακιας ωρας;'' του φωναξε απο την αλλη πλευρα και τον ειδε να γελαει.
''Ανοιξε την πορτα δικηγορινα'' ειπε τονιζοντας το τελευταιο.
Και φυσικα τσιμπησε.

''Μην με λες ετσι!'' στριγκλισε καθως ανοιγε την πορτα της διαπλατα.
Και να τος.
Ο Ορεστης Νικολαϊδης γερμενος στο κατωφλι της πορτας της,σε ολο του το μεγαλειο ,με ενα κουτι πιτσα στο χερι και ενα χαμογελο με λακκακια και ναζι.
Ποιος νομιζεις οτι εισαι αγορι μου;

''Τι θες;''ρωτησε νευρικα σταυρωνοντας τα χερια της κατω απο το στηθος.
''Ηρθα ειρηνικα,με πιτσα!'' της εκλεισε το ματι και εδειξε το μεγαλο κουτι στο χερι του,που μυριζε υπεροχα.

''Τα αποφαγια της κοπελας σου;''δεν ηξερε πως το ξεστομισε αυτο,ή ακομα καλυτερα γιατι,μα σιγουρα τον ειδε που χαμογελασε αλαζονικα στο σοκ της.

''Η Τερεζα ειναι φιλη και καλη μουσικος,το αν πηδιομασταν παλιοτερα ειναι αλλο''ανασηκωσε τους ωμους του χαλαρος και την κοιταξε μεσα στα ματια.
''Λοιπον,τι λες;δεν προλαβαμε να φαμε γιατι ειχε αργησει,θα πηγαινε να γνωρισει τους γονεις του αγοριου της'' της εξηγει και η Κυβελη δαγκωνεται να μην μειδιασει.

''Ετσι θα τους γνωριζε;'' η ερωτηση της ηταν το 'ναι΄στην ερωτηση του ,οποτε την προσπερασε και εβγαλε προχειρα τα all star του ,πριν πεσει βαρυς πλατυς στον καναπε και πιασει το τηλεκοντρολ στα χερια του.

''Δεν ειπα οτι μπορεις να περασεις''ξεφυσηξε η κοκκινομαλλα μα εκλεισε την πορτα οπως και να χει.
Καθισε διπλα του στον καναπε και πηρε το τηλεκοντρολ απο τα χερια του.
''Αυτο θα δουμε'' του ανακοινωσε και ανοιξε το κουτι με την αθικτη πιτσα.
Το προσωπο της φωτιστηκε ολοκληρο.
''Πεπερονι!'' αναφωνησε και τον κοιταξε ενθουσιασμενη.Το στομα της ειχε ηδη υγρανθει.

Εκεινος ψυχαγωγημενος την παρακολουθουσε με ενα μικρο χαμογελο.
''Ειναι η αγαπημενη μου'' δηλωσε χαλαρος
''Κι εμενα'' απαντησε και τον ειδε να γερνει προς το κουτι και να το παιρνει πανω του.
''Τι κανεις;'' τον ρωτησε σοβαρη.

''Εμ...τρωω;''ρωτησε ξαφνιασμενος.

''Πιατα,χαρτοπετσετες,δεν τα εχεις ακουστα αυτα;'' πηγε να σηκωθει για να φερει,την ιδια ωρα ο Ορεστης δαγκωσε το κομματι του.
''Ρε Ορεστη!Σου ειπα περιμενε λιγο!!'' παραπονεθηκε και σηκωθηκε ορθια.Την τραβηξε κατω και πηρε ενα δευτερο κομματι ,το οποιο εχωσε διχως προειδοποιηση στο στομα της.Την καθισε διπλα του και ακουμπησε το κουτι ,ετσι ωστε να ακουμπαει και στους δυο.

Τον κοιταξε εκνευρισμενη καθως ετρωγε την τραγανιστη,πικαντικη πιτσα,που με καθε της μπουκια ελιωνε στο στομα.

''Το ακους αυτο δικηγορινα;'' την ρωτησε ενω καταπινε.
Εσμιξε τα φρυδια προσπαθωντας να ακουσει αυτο που μαλλον εκεινος ακουγε.
''Αυτο λεγεται ησυχια,ειναι κατι που πρεπει να κανεις πιο συχνα!''

Ενα γελακι κοντεψε να φανει στα χειλη της.Κουνησε το κεφαλι αποδοκιμαστικα και εκανε να φτασει το τηλεκοντρολ για να συνεχισει την σειρα της.Και βρηκε πατημα.

''Οριστε,τωρα τα χερια μου ειναι βρωμικα ,πως θα πιασω το τηλεκοντρολ;Αν ειχα φερει χαρτοπετσετες θα-''

''Σσσσς...φτανει.'' μουρμουρισε και επιασε το χερι της με το ελευθερο δικο του.Εκανε να το τραβηξε μακρια μα την εσφιξε αποτομα και πλησιασε κι αλλο.Την κοιταξε στα ματια με νοημα ενω εφερε το στομα του κοντα στα δαχτυλα της,το ανοιξε λιγο και τυλιξε τα ζεστα του χειλη γυρω απο τον δεικτη και τον μεσο της.
Το γαλαζιο των ματιων του της φωναζε να του επιτεθει,ενω το πρασινο οτι ειναι χαμενη απο χερι.
Ενιωσε μια θερμη να την καταβαλει και να ντυνει τα μαγουλα της με κοκκινο χρωμα.
Θεε μου...λιγο νερο

Για καποιον περιεργο λογο ,δεν ανεπνεε καθολου.
''Ετοιμη'' της χαμογελασε αυταρεσκα και εγλυψε τα χειλη του αργα ''και νοστιμοτατη'

Αφησε το χερι της να πεσει πανω στα ποδια της ,που ειχε μαζεψει στον καναπε.
Τον κοιταξε εμβροντητη,γελασε στην περιεργη αντιδραση της.

''Εμ...παω να...φερω υγρα μαντηλακια'' μουρμουρισε και σηκωθηκε πανω σε μια ελπιδα λιγων αναπνοων μακρια του.
''Τι σκατα εγινε μολις τωρα;'' ψιθυρισε στον εαυτο της καθως εμπαινε στο μπανιο.Στην θεα του κοκκινου του προσωπου του της αποφασισε να πλυνει τα χερια της εκ νεου ,μαζι και το προσωπο της.
Το παγωμενο νερα ,σαν να την ξυπνησε λιγο.

Κοιταχτηκε αλλη μια φορα στον καθρεφτη ''Συγκεντρωσου''ειπε αυστηρα.

Φτανοντας στο σαλονι τον ειδε ξαπλωμενο να αλλαζει καναλι.Του πεταξε τα μαντηλακια με ιδιαιτερη δυναμη.

''Δεν ειπα θα δουμε αυτο;'' ρωτησε καθως καθοταν στην ακρη του καναπε.
''Δεν συμφωνησα,αλλα που να το ακουσεις;Αφου ολο μιλας'' δεν την κοιταξε καν!

''Θα ξεκινησουμε μαζι το you,δεν το εχω δει ''της ανακοινωσε και ανακαθισε στον καναπε αφηνοντας της χωρο.
''Θελω να δω το grey's anatomy'' επεμεινε εκεινη πεισματικα την ωρα που ο Ορεστης πατουσε την εναρξη του πρωτου κυκλου.

''Πεθαινει στον 13ο κυκλο ο Derek και μετα ολοι τα φτιαχνουν με ολους ανεξελεγκτα,ενω το you ειναι για εναν ψυχακια,απροβλεπτο'' το δυναμωσε και αρχισε να παρακαλουθει.
Η Κυβελη ειχε μεινει με τα χεριλη μισανοιχτα.

''Δεν ακουσες λεξη απο οσα ειπα;Αν θες να δεις το you πηγαινε σπιτι σου δες το.''
Δεν αντιδραει καν ο αναισθητος!Κανει οτι δεν με ακουει;

''Ο Jo δουλευει σε ενα βιβλιοπωλειο και τωρα βλεπει την Beck,στην αρχη φαινεται ρομαντικη η ολη φαση αλλα μετα καταλαβαινεις οτι κατι παει λαθος'' την ενημερωνει χωρις να παρει το βλεμμα του απο την τηλεοραση.

Ξεφυσηξε μη εχοντας ορεξη να το συνεχισει.Ο πονοκεφαλος θα εκανε συντομα την εμφανιση του.

Λιγο κρασι ειναι ο,τι πρεπει τωρα.

Χωρις να του μιλησει,σηκωθηκε και πηγε στην κουζινα.
''Θελω κι εγω κρασι!''
Τιποτα αλλο;

Βγαζει δυο ποτηρια και το μπουκαλι απο το ψυγειο.
''Τον ρωταει αν δουλευει εκει ,κι αυτος λεει 'ενοχος' ,καπως προφητικο βασικα γιατι μαλλον θα την σκοτωσει ή κατι τετοιο'' της φωναζει απο το αλλο δωματιο και στην αρχη δεν καταλαβαινει τι λεει.

Συντομα συνειδητοποιει οτι της μεταδιδει οσα χανει.
Μην κανει παυση το γαιδουρι θα παθει τιποτα.

''Τον ρωταει για μια συγγραφεα και αυτος της δειχνει που ειναι,λενε δυο τρεις αηδιες τωρα,αυτος φλεξαρει τις γνωσεις του και αυτη λεει κατι και καλα εξυπνο''προσθετει και δικα του σχολια ,η Κυβελη ρολλαρει τα ματια της.

''Α καλα,αυτη τεντωνεται επιτηδες να πιασει ενα βιβλιο και δεν φοραει σουτιεν''γελαει λιγο καθως μπαινει στο σαλονι και βλεπει την συνεχεια της σκηνης.Του δινει το ενα ποτηρι και πινει απο το δικο της.

''Οπως εσυ προχθες πανω κατω,βεβαια εσυ φορουσες και ασπρο'' την πειραζει και η κοπελα πνιγεται με την γουλια της.

Να το παλι το κοκκινισμα,τοσο ευκολα κοκκινιζει; αναρωτιεται καθως την βλεπει να τον αγριοκοιταζει

''Εισαι...εισαι....τι να σου πω αγορι μου!Εισαι αχρειος!Εισαι χυδαιος!''ακουμπησε το ποτηρι της στο τραπεζακι και σηκωθηκε απο τον καναπε.
Κι ο Ορεστης τι εκανε ;Αφησε το κρασι του,βολευτηκε στον καναπε,και αρχισε να γελαει!Ουτε παρασταση να εβλεπε!

''Γελας;Δεν ντρεπεσαι να μου τα λες ολα αυτα;Ξερεις πως με κανουν να νιωθω;Ε;'' στριγκλισε ανεβαινοντας αλλη μια οκταβα.

Εσμιξε τα φρυδια του σαν να πονεσαν τα αυτια του και την επιασε απο τους καρπους τραβωντας την μεσα στην αγκαλια του στον καναπε.Αρχισε να τραβιεται και να κουνιεται σπασμωδικα θελωντας να ξεφυγει.Τυλιξε τα χερια του γυρω της και την καθισε διπλα του.

''Ασε με!Παραβιαζεις τον προσωπικο μου χωρο!''τον εσπρωξε ματαια,καθως την ειχε πληρως ακινητοποιησει πανω στο στερνο του.
Το φουτερ του πανω στο μαγουλο της ηταν μαλακο και ζεστο.
Μυριζε αυτο το δροσερο αρωμα ,νερο και γιασεμι.
''Ειπα ασε με!Θα φωναξω!''
''Παει και πιο δυνατα αυτη η σειρηνα;''

''Ορεστη!''συνεχισε να γκρινιαζει και να χτυπιεται πανω του.
''Σιωπη!''την διεταξε τραχια και την εσφιξε κι αλλο πανω του.
Η Κυβελη πηρε μια βαθια ανασα και σταματησε να κουνιεται.Του εκανε νοημα να της δωσει το κρασι της.Εκεινος γελωντας υπακουσε και η κοπελα γρηγορα απλωσε κι εκεινη τα ποδια της στον καναπε ακουμπωντας το κεφαλι της στο στερνο του.

''Εχω σχεση '' του δηλωνει ξανα,πινοντας μια γουλια κρασι.
''Δεν σου ζητησα να με παντρευτεις,σειρα σου ζητησα να δουμε διπλα διπλα στο καναπε'' μουρμουρισε και εγειρε πισω παρακολουθωντας την συνεχεια.
Αυτο δεν ειναι διπλα διπλα.

''Ναι αλλα-''
''Θεε μου ποσο πολυ παιζει να μιλας;Θες και grey's anatomy τρομαρα σου!Μιση σκηνη δεν εχεις δει!''

Δεν του απαντα.
Βλεπουν την σειρα σε απολυτη σιωπη,εκτος απο τα σημεια που διαφωνουν για το αν η Beck ειναι ξετσιπωτη -κατα την Κυβελη- ή οχι.

Πρεπει να ειχαν δει πεντε επεισοδια οταν τα ματια της αρχισαν να κλεινουν.Εχοντας γειρει πανω στον Ορεστη,η θερμη του σε συνδυασμο με την κουβερτα ,της προκαλουσαν εντονη υπνηλια.Το αρωμα του την υπνωτιζε και ο παλμος του,σταθερος και σχετικα αργος ,την νανουριζε.

Προσπαθησε να μεινει ξυπνια,μα την ωρα που η πρωταγωνιστρια αρχισε να φιλιεται με την κολλητη της,τα βλεφαρα της υποχωρησαν.

Ξυπνησε,8 ωρες αργοτερα απο εναν μακροσυρτο σπαστικο ηχο.
Τι ειναι αυτο;

Οσο πιο πολυ εβγαινε απο την αγκαλια του Μορφεα,τοσο πιο εντονα καταλαβαινε οτι μαλλον ηταν το κινητο της.Ανακαθισε ζαλισμενη και αποπροσανατολισμενη στον καναπε για να συνειδητοποιησει οτι την ειχε παρει ο υπνος εκει,με το Netflix να ρωτα ,δυο επεισοδια αργοτερα,αν παρακολουθει ακομη!

Λοιπον οχι!

Ωστοσο αυτο ηταν το μικροτερο σοκ της,καθως ακριβως απο κατω της,ως στρωμα, μαξιλαρι και υποσεντονο,λειτουργουσε -αξιοπρεπεστατα-ο Ορεστης!
Συγκρατησε την τσιριδα της οταν εσπευσε να σηκωσει το κινητο της που ακομη χτυπουσε!
Ποιος ειναι στις...10 η ωρα το πρωι.
Οταν ειδε την λεξη -Μπαμπας- θυμηθηκε.
''Το Σαββατο περιμενει να την πας στο Allou Fun Park ''
''Το θυμαμαι φυσικα''
''11 η ωρα σπιτι μας ναι;"

''Γαμωτο γαμωτο γαμωτο!''
Επρεπε να ειχε φυγει απο το σπιτι πριν 20 λεπτα για να ειναι στην ωρα της,εφοσον αρνειτο πεισματικα να οδηγησει.
Ξεροβηξε και απαντησε φανερα αγχωμενη.
''Ελα μπαμπα,καλημερα''

''Καλημερα,τωρα ξυπνησες;''η απαντηση του την αγχωσε περισσοτερο.
''Ξεχασες οτι σημερα...''
''Οχι !Οχι φυσικα!Θα φυγω σε δεκα λεπτα απο το σπιτι ,θα ερθω με ταξι εκει γιατι με εχουν κουρασει τα μεσα!''

''Οπως θες Κυβελη μου,σε περιμενουμε,θελει και η Σοφια να σε δει λιγο'' την ενημερωνει και η Κυβελη ασυναισθητα δαγκωνεται.
''Θα ειμαι εκει σε 45 λεπτα περιπου'' του δηλωσε και το εκλεισε με συνοπτικες διαδικασιες
Ο Ορεστης εν τω μεταξυ,ειχε ανοιξει τα ματια του ,και εγινε μαρτυρας της αγουροξυπνημενης Κυβελης χωρις καφε,με αγχος και οντας ηδη αργοπορημενη.

''Καλημερα'' η βραχνη του φωνη της θυμησε οτι απο πανω του σηκωθηκε πριν ενα λεπτο.

''Δεν θα ειναι καθολου καλη!''κινηθηκε με γρηγορα βηματα προς την κουζινα και εβγαλε την καφετιερα εξω.
''Πινεις καφε ;''του φωναξε και εκεινος αντι να της απαντησει τεντωθηκε και προχωρησε προς την κουζινα,το μαυρο του φουτερ ελαφρως εκτος θεσης και οι μπουκλες του ατημελητες.Χασμουρηθηκε και εξυσε λιγο τα γενια αρκετων ημερων στο προσωπο του.

''Τι καφε;'' το ποσο αργα λειτουργουσε την εκνευρισε παραπανω.
''Φιλτρου,ναι ή οχι,μιλα!'' τον παρακινησε
''Θεε μου αρχιζεις απο το πρωι την υστερια;Θελω ναι!'' καθισε στο ψηλο σκαμπο μπροστα απο τον υπερυψωμενο παγκο στην μεση της κουζινας.
Η Κυβελη δε;Ετρεχε εδω κι εκει!
''Που πρεπει να εισαι σε 45 λεπτα;'' ρωτησε το μονο που ειχε ακουσει απο την συζητηση της
''Κεφαλαρι!''φωναξε καθως χτενιζε οπως οπως τα μαλλια της πριν τα πιασει μια αλογοουρα.
''Αουτς'' σχολιασε εκεινος.

''Θες να σε παω;'' προσφερθηκε.
Η Κυβελη κοντεψε να πνιγει με την οδοντοκρεμα της.
''Εχεις αυτοκινητο ;''ρωτησε με το υγρο ακομη στο στομα της.
Ο Ορεστης απο το αλλο δωματιο γελασε.
''Αν ρωτας αυτο που νομιζω,ναι εχω!Το αφησα Αθηνα γιατι στο Βερολινο εμενα κεντρικα και χρησιμοποιουσα ποδηλατο'' την ενημερωνει καθως ψαχνει κουπα
Η Κυβελη ρολλαρει τα ματια της.
Φυσικα και χρησιμοποιει ποδηλατο.

''Οδηγεις καλα;'' ρωτησε καπως νευρικα καθως εβγαζε μια ωχρα βελουτε φορμα την οποια συνδυασε με ενα λευκο πλεκτο πουλοβερ και τα λευκα αθλητικα της

''Απο εσενα σιγουρα καλυτερα'' κατεβασε δυο μεγαλες κουπες απο το ντουλαπι την ωρα που εκεινη μπηκε σαν σιφουνας στην κουζινα.
''Η δικη μου ειναι η μπεζ με τις καθετες ραβδωσεις και το μεγαλο χερουλι.''του εδειξε εκεινη μπροστα μπροστα στο ραφακι.
''Η δικη σου;Τα εχετε χωρισμενα;'' την κοροιδεψε.
''Οχι!Απλα εγω πινω μονο απο αυτην''ανασηκωσε τους ωμους της.

Εσμιξε τα φρυδια του παραξενεμενος και εγειρε προς το παγκο περιμενοντας την καφετιερα να σφυριξει.
''Ξερεις να πας μεχρι το κεφαλαρι;'΄'τον ρωτησε αγχωμενη οσο εβγαζε εξω το γαλα και την ζαχαρη.
''Θυμαμαι καπως ναι'' απαντησε αταραχος
''Θυμασαι καπως,ναι;'' επανελαβε τα λογια του εντρομη
''Τραυλισα;'' την ρωτησε με ενα απολαυστικο αλαζονικο υφος και η Κυβελη σχεδον το μετανιωσε που δεχτηκε την προσφορα του.

''Να το ψαξεις!Μην χαθουμε,εγω δεν εχω προσανατολισμο!''αποκριθηκε και γεμισε δυο κουπες με καφε.
''Θα εχω gps,χαλαρωσε πια!'' γελασε
''Ζαχαρη;''τον ρωτησε και εκεινος της εγνεψε αρνητικα,το βλεμμα του ελεγχε καθε της κινηση,γεγονος που της προκαλεσε νευρικοτητα,αυτο και το οτι ειχε γειρει στον παγκο πλαι της.
''Γαλα;'' ξαναπροσπαθησε.
''Σκετο τον πινω'' της ανακοινωσε.
''Λοιπον μπορουσες να το πεις εξαρχης'' δηλωσε και εσπρωξε την κουπα προς το μερος του.
''Μα γιατι;Τα ελεγες τοσο ωραια'' σχολιασε ειρωνικα και καλυψε ενα γελακι με την κουπα.Ηπιε μια γερη γουλια και η Κυβελη επιασε τον εαυτο της να τον κοιτα ,αντι να φτιαχνει τον δικο της καφε.

Τον ειδε να συνοφρυωνεται,να πινει μια δευτερη γουλια και να επεξεργαζεται την γευση.
''Εχει και λιγο φουντουκι'' σχολιασε σκεπτικος.
''Ναι''
''Καλο'' επαινεσε και η κοπελα ασυναισθητα χαμογελασε καθως εβαζε μια κουταλια καστανη και μια λευκη ζαχαρη.
''Ξερεις οτι αυτο ειναι ασκοπο ετσι;''την ρωτησε πινωντας λιγο ακομα.

''Δεν με νοιαζει'' αποκριθηκε και εβαλε γαλα πριν το ανακατεψει καλα και πιει την πρωτη της γουλια.
Το καυτο υγρο ζεστανε το στηθος της και εβαλε σε ταξη τα παντα στο μυαλο της.
Τωρα μαλιστα!

Τον ειδε που στεκοταν χαλαρος απεναντι της ,λες και ηταν ετοιμος!
''Ξερεις οτι πρεπει να φυγουμε σε λιγο ετσι;''
''Ναι μωρε,χαλαρωσε-''
''Οχι οχι οχι!Δεν χαλαρωνω,πηγαινε πανω ,ετοιμασου και σε δεκα λεπτα να εισαι κατω!''

Της εκλεισε το ματι και εφυγε,αφηνοντας στην μεση της κουζινας να σκεφτεται κατα ποσο επρεπε να πει στον Σπυρο την χθεσινοβραδινη της δραστηριοτητα.Ετεινε προς το οχι
Παιρνοντας μια μικρη λευκη τσαντα πλατης και το καφε μπουφαν της θυμηθηκε οτι το κινητο της δεν φορτισε χθες.
Ο στιγμιαιος πανικος της εφυγε συντομα,οταν ειδε οτι ειχε ακομα λιγο πανω απο πενηντα.
Επανηλθε ομως δρυμητερος οταν ειδε τα 4 μηνυματα του Δελη.
20:03 Θελω να σε δω.

21:56 Κυβελη που εισαι;
23:45 Μην με κανεις να ερθω απο εκει.
Στο τριτο του μηνυμα κρατησε την ανασα της σκεπτομενη τι θα αντικριζε αν οντως ερχοταν.
07:15 Ελπιζω να εχεις μια καλη δικαιολογια για ολο αυτο.

Την σκεψη της να τον παρει τηλεφωνο διεκοψε ο Ορεστης που χτυπησε την πορτα.
''Τελειωνε δικηγορινα!Θα αργησουμε!''φωναξε δυνατα λες και ηταν μονοι τους στο κτηριο.

Ρολλαρε τα ματια της και εβαλε γρηγορα το κινητο,μαζι με τα κλειδια και το πορτοφολι της στην τσαντα,ενω φορεσε τα γυαλια ηλιου της και σιγουρευτηκε οτι ειχε κλεισει τα παντα πριν βγει εξω.
''Αντε,τι σου πηρε τοση ωρα;'' την κοροιδεψε και τον κοιταξε βλοσηρα.
Αλλα δεν μπορουσε να του πει κατι κακο,γιατι αναθεμα!Φορουσε ενα γκρι φουτερ και απο κατω ενα διαφορετικο αλλα εξισου χαλαρο τζιν,και για αλλαγη ,αθλητικα αντι για all star!

''Μπουφαν;'' τον ρωτησε αυθορμητα και της χαμογελασε γοητευτικα.Περασε το χερι του μεσα απο τις -ελαφρως πιο επιμελημενες- μπουκλες του και της εκλεισε το ματι.
''Φοραω αλλη μπλουζα απο μεσα,αλλα ευχαριστω για το ενδιαφερον''της ειπε ικανοποιημενος.

''Δεν ηταν ενδιαφερον.Εγω απλα...''
''Εσυ απλα;''την κοροιδεψε και εκεινη ασυναισθητα τον χτυπησε στην κοιλια κανοντας τον να μορφασει ελαφρως.
''προχωρα''μουρμουρισε καθως κατεβηκε την σκαλα.
Δεν την ακολουθησε.
''Ορεστη;''
''Ασανσερ'' ακουστηκε η τεμπελικη φωνη του.
''Ελεος'' ρολλαρε τα ματια της και κατεβηκε κατω.
Οταν εφτασε στο ισογειο την περιμενε στην πορτα εχοντας γειρει προς τα πισω με τα χερια στις τσεπες του τζιν του και ενα αυταρεσκο χαμογελο στα χειλη του.
''Χρονια και ζαμανια''
''Αντε χασου βλακα!''
Γελασε δυνατα και της ανοιξε την πορτα.
''Μετα απο εσας κυρια μου'' κοροιδεψε κι αλλο και φορεσε τα γυαλια ηλιου του.

''Το εξωτερικο γκαραζ φιλοξενουσε τεσσερα αυτοκινητα,το ενα ηταν του Γιαννη,το αλλο του κυριου Χρηστου απο τον πρωτο,ενω το τριτο του ζευγαριου του δευτερου,εμενε μονο ενα,ενα μαυρο σπορ SUV.
''Αυτο ειναι;'' ρωτησε καπως σοκαρισμενη.
''Ναι '' απαντησε αδιαφορα ''Ειναι δωρο απο οταν εκλεισα τα 22'' της εξηγησε ,λες και αυτη ηταν η πραγματικη της ερωτηση για το μεγαλο μαυρο αυτοκινητο.

''Δεν στο χα'' μουρμουρισε πριν σκαρφαλωσει κυριολεκτικα στην θεση του συνοδηγου.
''Δεν με ενθουσιαζει'' της λες καθως γυρναει το κλειδι στην μιζα και παταει το κουμπι της θερμανσης σχεδον αμεσως.
''Αλλα επειδη κοστισε ενα καρο λεφτα που μαλλον οι γονεις μου θεωρησαν απαραιτητο να δωσουν ...το χρησιμοποιω,οχι πως με χαλαει κιολας'' το τελευταιο το λεει γελωντας.

Κοιταζει απο τον καθρεφτη ,επιδεξια ξεπαρκαρει και βγαινει στον δρομο.Η Κυβελη φοραει την ζωνη της και ελεγχει αλλη μια φορα την ωρα.
10:21
''Παρα τεταρτο θα ειμαστε εκει;'' ρωταει τον Ορεστη που εκεινη την ωρα ηταν απασχολημενος να αλλαζει μουσικη.

''Θα ειμαστε παρα δεκα γιατι θελω να κανω μια μικρη σταση πρωτα,αλλα ειναι στον δρομο μας''
''Μια σταση;Που;Δεν γινεται να περιμενει;''ρωτησε ανυπομονα μα την αγνοησε σφυριζοντας παραλληλα με το τραγουδι.
Βλακα.

Και οντως,παρα τις διαμαρτυριες της,σταματησε λιγο πριν το Κολωνακι και αφου το αφησε με αλαρμ πανω στο πεζοδρομιο,σαν να μην τρεχει τιποτα,μπηκε μεσα σε ενα μαγαζι με κουλουρια.
''Μου κανεις πλακα τωρα;'' μονολογησε εξαλλη η Κυβελη που κοιτουσε το ρολοι καθε δυο λεπτα,λες και ο χρονος θα παγωνε για χαρη της.

Επεστρεψε ενα λεπτο αργοτερα με μια σακουλα την οποια πεταξε πανω στα ποδια της πριν βαλει ζωνη και ξεπαρκαρει.
''Οντως σταματησαμε για φαγητο;Σου ειπα οτι βιαζομαι!'' γκρινιαξε

''Τι λες να γεμισεις το γλυκο σου στοματακι με λιγο κουλουρι;Ειναι το καλυτερο μαγαζι σε ολη την Αθηνα,πηρα τυροκουλουρο,με ελια,γεμιστο με φιλαδελφεια,και με σοκολατα.'' την ενημερωνει καθως οδηγει.
''Φερε μου ενα κομματι με φιλαδελφεια'' της ειπε και η κοπελα εψαξε μεσα στην σακουλα.
''Μεσα στο αυτοκινητο θα το φας;'' ρωτησε καθως του το εδινε.Το αμαξι ειχε ακομα την μυρωδια του καινουργιου και ελαμπε μεσα εξω.

''Ναι '' δηλωσε καθως ετεινε το χερι του και δαγκωσε λαιμαργα αφηνοντας μερικα σουσαμακια να πεσουν κατω.Η Κυβελη σχεδον πονεσε.

''Χαλαρωσε,θα το στειλω για καθαρισμα αν γινει χαλια,φαε'' προτεινε χαλαρος καθως επιτελους εβγαινε στην Κηφισιας.
Υποκυπτοντας στην πεινα της που ξαφνου φαινοταν εντονοτερη,εκοψε το μισο απο το τυροκουλουρο και εφαγε μια γερη μπουκια.

''Καλη επιλογη''γυρισε προς το μερος της και της εκλεισε το ματι παιχνιαδιαρικα πριν στρεψει παλι την προσοχη του στον δρομο.
Ηταν χαλαρος μεχρι και στην οδηγηση!Οδηγουσε με το ενα χερι στο κατω μερος του τιμονιου και οι κινησεις του ηταν πολυ αργες και μαλακες,ενω παραλληλα μουρμουριζε στιχους ή σφυριζε.

Οταν επιτελους εφτασαν στην μονοκατοικια ο Ορεστης σφυριξε στην θεα του σπιτιου.
''Και ενιωθα ασχημα που εχω σπιτι στο Κολωνακι''σχολιασε
Η Κυβελη ενιωσε να ντρεπεται,ειδικα στην σκεψη του ποιος εμενε εκει μεσα.
''Μιλας εσυ,παω στοιχημα ιδιο σπιτι εχουν οι δικοι σου στην Βουλα'' αντεπιτεθηκε και ο νεαρος γελασε γνεφωντας θετικα.

Ειδε τον πατερα της να βγαινει εξω.Το στομαχι της σφιχτηκε.
''Σε ευχαριστω που με εφερες'' του χαμογελασε ευγενικα πιανοντας τον απροετοιμαστο.Κομπιασε λιγο.
''Ε...τιποτα''

Η Κυβελη βγηκε εξω ,οταν τον ειδε να κανει το ιδιο απορησε.
''Αγενεια να μην πω γεια'' ανασηκωσε τους ωμους του.
''Καλημερα σας.''ο Δημητρης Πολιτης ,στεκοταν χαλαρος με φορμα και ζακετα εκεινο το ηλιολουστο πρωινο,καθιστωντας σαφες οτι το πρωι θα χαλαρωνε πριν την βραδινη κοσμικη εξοδο που παντα κανονιζε.

''Καλημερα μπαμπα ''ο πατερας της κοιταξε πρωτα το μεγαλο αυτοκινητο ,κι επειτα τον νεαρο που προχωρησε χαλαρος προς το μερος του.
''Ορεστης,χαρηκα'' του ειπε εγκαρδια.
Ο πατερας της χαμογελασε σφιγμενα.
''Εισαι φιλος της Κυβελης;Δεν εχω συγκρατησει το επωνυμο σου,Ορεστης...'' η Κυβελη ρολλαρε τα ματια της στον ελεγχο του πατερα της.

Επιφανειακος οπως παντα.

''Ορεστης Νικαλαϊδης'' απαντησε χωρις να σοβαρευτει καθολου,λες και το εκανε επιτηδες,σαν να ηθελε να τον εκνευρισει.
Αντι αυτου τα ματια του πατερα της φωτιστηκαν.
''Εισαι ο γιος του Πετρου;''τον ρωτησε εκπληκτος.
Η ερωτηση του επιασε απροετοιμαστο και τον Ορεστη που απλως εγνεψε θετικα
''Ειστε συνεργατες να φανταστω'' σχολιασε ουδετερα.

Ο πατερας της ομως ηταν κατι παραπανω απο εγκαρδιος τωρα.
''Χρονια τωρα!Μα τι συμπτωση!Τα παιδια μας να κανουν παρεα!''κοιτουσε τον Ορεστη σαν να μην το πιστευει.
Καλα δεν λεγεται και παρεα αυτο που κανουμε σκεφτηκε η Κυβελη.
''Ελατε μεσα,μην στεκομαστε εξω!Η μικρη προσπαθει να διαλεξει ρουχα''το τελευταιο το λεει ξεφυσωντας.
''Εμ..βασικα ο Ορεστης απλως με εφερε,δεν θα ερθει μαζι μας'' το ξεκοψε και ο πατερας της εμοιαζε απογοητευμενος.
''Α εχεις προβα;Το βιολι παει αριστα οπως εμαθα,εχεις και την Χριστουγεννιατικη συναυλια στο ιδρυμα Ωναση,θα ειμαι εκει φυσικα''πολυλογουσε,η κορη του δεν πιστευε στα ματια της!
Αρχικα ποιο ιδρυμα Ωναση,τι δουλεια εχει ο Ορεστης σε μια τοσο μεγαλη εκδηλωση;

''Βασικα δεν εχω κατι να κανω,και εχω χρονια να παω,οποτε γιατι οχι;'' κοιταξε την Κυβελη που ενω μεσα της εψαχνε πετρα να του ριξει στο κεφαλι , εγνεψε σφιγμενα.

''Τελεια τοτε,ελατε μεσα να πιειτε καφε οσο περιμενουμε''εκανε νοημα στα παιδια και αρχισε να μονολογει πραγματα που μαλλον ο Ορεστης ηξερε ηδη,αφηνοντας την Κυβελη να προχωραει πισω μονη της.
''Καλως ηρθατε!Εφτιαξα καφε!Οπως σου αρεσει Κυβελη μου!''η φωνη της Σοφιας ακουστηκε καθως εμπαιναν στην μεγαλη εισοδο του τριωροφου κτισματος.
Το μεγαλο σαλονι ηταν οσο το σαλονι και η κουζινα της μαζι,και το διαμερισμα της δεν θεωρουνταν φοιτητικο!

Η γυναικα του πατερα της,εμφανιστηκε δροσερη και φωτεινη,με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια,σχεδον μεταδοτικο,φορωντας φορμες,που ομως την εκαναν να μοιαζει σαν να ηταν η πιο καλοντυμενη του χωρου.

''Σοφια να σου συστησω τον Ορεστη Νικολαϊδη,γιο του Πετρου και της Νεφελης,τους θυμασαι ετσι;'' η γυναικα συστηθηκε εγκαρδια πριν καν ακομη κανει τις συστασεις ο αντρας της.
Γιατι σε αντιθεση με τον Δημητρη,η Σοφια δεν ενδιαφεροταν για το σπουδαιο ή μη γενεαολογικο δεντρο του καθενος.

''Μα φυσικα!Η μητερα σου ειναι μια γλυκητατη γυναικα,και ο πατερας σου φυσικα πολυ αξιολογος ανθρωπος'' ειπε μελισταλαχτα,το βλεμμα της επεσε στην κοκκινομαλλα πισω τους και με εναν ελυγμο κινηθηκε προς το μερος της.
Τυλιξε τα χερια της γυρω απο τους ωμους της.
''Ποσο καιρο εχω να σε δω;''μονολογησε και η Κυβελη ανταπεδωσε την αγκαλια.

''Εχει περασει μια εβδομαδα;'' αναρωτηθηκε φωναχτα και απομακρυνθηκε.
Η γυναικα με τα μαυρα μακρια μαλλια και τα μεγαλα καστανα ματια συνοφρυωθηκε.
''Οντως;Μου φανηκε περισσοτερο'' παραδεχτηκε και γελασε με την αβεβαιοτητα της.

''Περαστε μην στεκεστε'' τους οδηγησε στο μεγαλο σαλονι.
Η Κυβελη εκατσε νευρικα στο λευκο καναπε ενω ο Ορεστης διπλα της καθισε αναπαυτικα σαν να ηταν σπιτι του.
Αναισθητος μεχρι το κοκκαλο.
''Πως ηταν το Βερολινο Ορεστη;Μου ειχε πει ο πατερας σου οτι ελαβες τιμητικη προταση για να συμμετασχεις στην ορχηστρα του Βερολινο,που αν δεν κανω λαθος ειναι η μεγαλυτερη ε;'' του επλεξε το εγκωμιο ο πατερας της

''Βασικα οχι'' ο Ορεστης δεν διστασε ουτε λιγο να τον διαψευσει.
''Ειναι η δευτερη,η πρωτη του Αμστερνταμ,εκει που ευχομαι να παω'' συμπληρωσε ευγενικα και ηπιε μια γουλια απο τον καφε του.
''Στο ευχομαι'' περενεβη η Σοφια και ο Ορεστης της χαμογελασε.

''Κυβελη μιλησες με την Φαιδρα;Εχει γυρισει απο Θεσσαλονικη;Νομιζα οτι θα ερχοταν κι εκεινη σημερα.'' ρωτησε ο πατερας της καπως σφιγμενα.
''Η Φαιδρα ειχε οιστρο για να ενα νεο εργο της και δεν μπορουσε να το αφησει στην μεση.'' ειπε ψεματα.
Ο πατερας της ρολλαρε τα ματια του.
Στην πραγματικοτητα η Φαιδρα θα γυρνουσε σημερα το μεσημερι και απο επιλογη της δεν θα επισκεπτοταν τον πατερα τους,ενω παραλληλα κατεκρινε και την ιδια που το εκανε.

''Αν θελει να το παιζει χαρουμενη οικογενεια με την γκομενιτσα του και να ξεφτυλιζει την μανα μας ας το κανει ,αλλα εμενα να με ξεχασει,δεν μ αρεσει το θεατρο του παραλογου.''

Επελεξε συνειδητα να μην μεταφερει τα λογια της αυτα,η μητερα τους ηθελε να εχουν καλη σχεση με τον πατερα τους,γι αυτο τον λογο ,δεν ειπε ποτέ στην Φαιδρα τον λογο που χωρισαν,αλλα η μικροτερη κορη της,σε αυτο το διαζυγιο ειχε λαβει μερος πολυ πριν τελεστει.
Φταιει που η Κυβελη ηταν η αγαπημενη κορη του πατερα της;Φταιει που ο Πολιτης προχωρησε πολυ πιο γρηγορα απο την μητερα τους;Φταιει που ξαναπαντρευτηκε;Φταιει που εκανε κι αλλο παιδι;
Ισως ολα αυτα,ισως και κανενα.

''Μπαμπααα'' η φωνη του μικρου κοριτσιου που μαλλον τωρα εβλεπε για πρωτη φορα μεσα στην μερα τον πατερα της, ηχησε σε ολο το σπιτι.

Ο Δημητρης εσπασε το αυστηρο του υφος σε ενα τρυφερο χαμογελο και ανοιξε τα χερια του για να υποδεχτει την κορη του που επεσε στην αγκαλια του.

Ο Ορεστης ειδε την Κυβελη να δαγκωνεται και η κοπελα μεσα της επικροτησε την αποφαση της να μην πιεσει την Φαιδρα να ερθει.Ουτε η ιδια αντεχε αυτη την εικονα.

Μολις η Ελσα αντιληφθηκε την παρουσια της εφυγε απο την αγκαλια του μπαμπα της και επεσε αμεσως σε εκεινη της 'αδελφης΄ της.
Χωρις να ντρεπεται να το παραδεχτει,η Κυβελη της ειχε αδυναμια.
''Τι κανεις μπουμπουκα μου;'' την ρωτησε απαλα και την φιλησε στο μαγουλο πριν το κοριτσακι κανει το ιδιο.Ειχε αρχισει φετος την πρωτη δημοτικου και ο πατερας της, την ειχε ενημερωσει πως ηταν κατι παραπανω απο ενθουσιασμενη.
''Καλα ειμαι!Σ'αρεσουν τα ρουχα μου;''εκανε μια στοφη περιμενωντας την εγκριση της κοκκινομαλλας για το την τζιν σαλοπετα,το ροζ μπλουζακι της απο μεσα και τα ροζ αθλητικα της.
Το στυλ της μαμας της Ελσας ηταν αναμφισβητητα καλο.Αλλα η Κυβελη ηξερε πως η ετεροθαλης αδελφη της κατι διαφορετικο σκεφτοταν οταν εβαλε τα ιδια ρουχα που η ιδια φορουσε την προηγουμενη εβδομαδα οταν πηγαν σινεμα.
''Εισαι απιθανη!''
''Ελσα,συστηθηκες στον Ορεστη;'' περενεβη η Σοφια χαμογελωντας τρυφερα στο σκηνικο μπροστα της.
Δεν ηταν μυστικο πως ενιωθε ευγνωμοσυνη στην Κυβελη για την αποδοχη και την αγαπη που εδειχνε στην κορη της και την ιδια.
Μα η κοπελα ενιωσε αυτη την αγαπη για το κοριτσακι απο την πρωτη στιγμη,ενω για τη μαμα του,λιγα χρονια αφου την γνωρισε.

Η Ελσα πλησιασε το μερος του καναπε που καθοταν ο Ορεστης και του εδωσε το χερι ντροπαλα.Το ευηχο γελιο του την εκανε να κοκκινισει,ενω φανηκε να της αρεσει ο βιολιστης.
Σαν σερφερ δεν μοιαζει; σκεφτηκε τι θα της ελεγε η Κυβελη αλλα αμεσως το καταπιε

''Γεια σας ωραια μου δεσποινιδα'' οπως παντα με τακτ και γοητεια επιασε το χερι της θεατρινιστικα και το φιλησε ,προκαλωντας το κοκκινισμα του μικρου κοριτσιου που εκρυψε το προσωπο με τα χερια της γελωντας νευρικα.
Οι υπολοιποι φανηκε να διασκεδαζουν στο μικρο θεατρικο.
''Θα ερθεις μαζι μας σημερα;'' τον ρωτησε με αγωνια ενω παραλληλα κοιταξε την Κυβελη,παιρνωντας την εγκριση της.

''Αν με θελετε'' κοιταξε πρωτα την μικρη και μετα την μεγαλη.
''Σε θελουμε!Ε Κυβελη;''γυρισε προς το μερος της κοκκινομαλλας που την χαζευε χαμογελωντας.
''Ε...αντε ας ερθει!'' εκανε οτι το σκεφτεται και ο Ορεστης ρολλαρε τα ματια του.

''Με εναν ορο!'' του ειπε αυστηρα η Ελσα κανοντας τον να καταλαβει οτι ειναι οικογενειακο τους.
''Να μπεις μαζι μου σε αυτα που φοβαται η Κυβελη!''
Ο Ορεστης φανηκε να διασκεδαζει με το αιτημα της μικρης.
''Συμφωνοι'' του χαμογελασε γλυκα και της εκλεισε το ματι.
Ενας μεγααλος ερωτας γεννιοταν.

Η μουσικη απο την κονσολα του αυτοκινητου επαιζε δυνατα και η Ελσα φανηκε να ξερει ολους τους στιχους.Ο Ορεστης ολη την ωρα χαζογελουσε και τραγουδουσε μαζι της,ενω εν μεσω εθνικης αποφασισε να της μαθει να σφυριζει.
Του ειχε παρει λιγοτερο απο μια ωρα,και η ετεροθαλης αδελφη της τον λατρευε!Σχεδον ειχε ξεχασει την παρουσια της Κυβελης που απο την θεση του συνοδηγου αγριοκοιταζε τον Ορεστη καθε φορα που αφηνε το ενα χερι απο το τιμονι για να αλλαξει τραγουδι.

''Λοιπον Ελσα'' εσκυψε μπροστα της ωστε να εχουν ιδιο υψος ''Θελω να εισαι ολη την ωρα κοντα σε εμενα ή στον Ορεστη,σε καμια,και επαναλαμβανω σε καμια περιπτωση να μην απομακρυνθεις''το κοριτσακι εγνεψε χαμογελωντας της γλυκα.

Ο Ορεστης πισω της εκανε μια γκριματσα που προκαλεσε το γελιο της.Η Κυβελη γυρισε και τον κοιταξε,εκεινος δε,επιστρατευσε το πιο αθωο του χαμογελο και σηκωσε τα χερια ψηλα ως ενδειξη οτι ειναι αθωος.

Το παρκο διασκεδασης ηταν γεματο,και οι φωνες παιδιων και μεγαλυτερων αντηχουσαν σε καθε γωνια.
''Τι θες να κανουμε πρωτα;'' ο Ορεστης εμοιαζε πιο ενθουσιασμενος απο το κοριτσακι που αμεσως αρχισε να κοιτα γυρω γυρω.
''Παμε στην καμπια!'' φωναξε ανυπομονα και ο νεαρος της εγνεψε θετικα.
''Κυβελη;'' ρωτησε την αδελφη της και η κοπελα ενιωσε εναν κομπο στο στομαχι.
''Αφου ξερεις οτι φοβαμαι''

Ο Ορεστης που παρακολουθουσε ανελιπως την συζητηση τους ξεσπασε σε γελια.Τον αγριοκοιταξαν σχεδον ταυτοχρονα.
''Οντως τωρα;Αυτο το κανουν μεχρι και τα εξαχρονα!''
''Τι προβλημα εχεις εσυ τωρα;Φοβαμαι!'' αντιγυρισε και εκεινος ρολλαρε τα ματια του.

''Χαλααρωσε.Παμε Ελσα,Κυβελη προσεχε εδω που θα καθεσαι ναι;Ειναι γεματο επικινδυνα παιχνιδια για ατομα εως 9 ετων'' την κοροιδεψε και η κοπελα στενεψε το βλεμμα της.

Και απο οτι φανηκε το allou fun park Junior ηταν οτι πρεπει για τον Ορεστη.Την ξεθεωσε την Ελσα!Μπηκαν σε ολα τα παιχνιδια,απο δυο φορες,μπηκε και η Κυβελη σε μερικα,κυριως τα πιο αργα και οσα βρισκονταν στο εδαφος.
Ανεδειξε και τις ικανοτητες της στα συγκρουομενα,οπου καταφερε να τρακαρει μονη της με τον τοιχο,ενω η Ελσα γελωντας στριγκλιζε οδηγιες.
Ο Ορεστης απεξω δε;Γελουσε σαν χαζος!

Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 3,οταν αποφασισαν πως ηταν ωρα για ενα διαλειμμα.
''Τι λες να φαμε κατι;'' την ρωτησε η Κυβελη ,ενω τα ποδια της ακομα ετρεμαν απο τα ελεφαντακια που δεν εμοιαζαν τοσο γρηγορα οσο κοιτουσε απο κατω.

''Θελω μαλλι της γριας'' δηλωσε αποφασιστικα κοιτωντας το καροτσακι πισω της.
''Πρωτα φαγητο μετα γλυκο''της υπενθυμισε.
Η Ελσα μουτρωσε.Κοιταξε τον Ορεστη που καθοταν χαλαρος στο παγκακι διπλα στην Κυβελη και επινε τον καφε του.
''Αν φαει λιγο γλυκο και μετα φαγητο και μετα παλι λιγο γλυκο;'' ρωτησε υπερασπιζομενος την 'συμμαχο' του.

''Με κοροιδευεις κι εσυ τωρα;Τα αυτονοητα θα λεμε;'' επιτεθηκε σε εκεινον.

''Εγω απλα μια ιδεα προτεινα'' σχολιασε ακαθεκτος και εκλεισε το ματι στην Ελσα πριν σηκωθει απο το παγκακι και παει στο καροτσακι με το μαλλι της γριας.
Εξαλλη η Κυβελη.

''Ορεστη!Κατι ειπα!''υψωσε τον τονο της φωνης της και επειτα αγριοκοιταξε το κοριτσακι με το σαρδονιο χαμογελο διπλα της.
''Ολα στον μπαμπα!'' την απειλησε και εκεινη αναφωνησε.
''Δεν τολμας!''
Ο συνενοχος στο εγκλημα επεστρεψε γρηγορα με εναν τεραστιο κονο που πανω του κουβαλουσε ενα αφρωδες γλυκο ροζ συννεφο.
''Ουαουυ!'' η Ελσα πηγε και εκατσε διπλα του.
''Οντως τωρα;''τον επεπληξε η Κυβελη.
Ανασηκωσε τους ωμους του αταραχος ''Για μενα ειναι.Απαγορευεται;''τον προκαλεσε και η κοπελα ετριξε τα δοντια.

''Ελσα θες λιγο;'' ρωτησε το κοριτσακι που του χαμογελουσε ηδη.Εγνεψε θετικα και σε κλασματα δευτερολεπτου εκοψε μια μεγαλη μπουκια.

Η Κυβελη ξεφυσηξε και εγειρε πισω στο παγκακι.
''Για τι φαγητο εχεις ορεξη;''ακουσε τον 'φιλο' της ρωτα την αδελφη της.
''Μπεργκερ!''απαντησε πιο γρηγορα απο οτι περιμεναν.Της εκλεισε το ματι σαν να της λεει 'εγινε΄και η κοκκινομαλλα εφριξε στο ποσο ανθυγιεινα ηταν ολα αυτα.

''Απλα μετα να ξερεις,δεν μπορεις να κανεις αλλα παιχνιδια,μονο αυτα με τα αρκουδακια'' την ενημερωσε και το κοριτσακι συνοφρυωθηκε πριν γνεψει τελικα θετικα.

Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 8 οταν ο Ορεστης παρκαρε στο εξωτερικο γκαραζ του σπιτιου στο Κεφαλαρι.
Ο πατερας της βγηκε εξω μαζι με την Σοφια και εμοιαζαν σχεδον εκπληκτοι απο το ποση ωρα εχει περασει.

''Ηρθε η Λιλιαν να την κρατησει,θα φυγουμε σε μιση ωρα!Του δωσατε και καταλαβε!'' σχολιασε χαμογελαστη η μητερα της και η Κυβελη της χαμογελασε.

''Την πηρε ο υπνος στην επιστροφη'' ενημερωσε καθως ανοιγε την πορτα του πισω καθισματος αφηνοντας την να ξυπνησει σιγα σιγα.
Η Ελσα κοιμοταν αγκαλια με εναν μεγαλο καφε αρκουδο που ο Ορεστης της κερδισε σε ενα παιχνιδι με στοχο.
Διπλα της ηταν μια σακουλα με ζαχαρωτα που δεν ειχε αγγιξει ακομα ,αλλα επεμενε να παρει, ενω παραδιπλα της δυο αλλα μικρα λουτρινα.

''Την κακομαθατε'' ο πατερας της φαινοταν περα για περα ικανοποιημενος και εριξε ενα χαμογελο στον Ορεστη ο οποιος απλα ανασηκωσε τους ωμους χαλαρος.
''Ελπιζω να μην σας κουρασε τοσες ωρες''η Σοφια τους κοιταξε απολογητικα,οσο ο συζυγος τους κουβαλουσε εν τελει την κορη τους μεσα,ενω στο αλλο χερι ειχε τα νεα της αποκτηματα.
Η Κυβελη στην θεα της εικονας πηρε μια βαθια ανασα.

Ηταν πολυ γνωριμη η κινηση του,οταν ηταν μικρη συνηθιζε να προσποιειται οτι την εχει παρει ο υπνος στο αμαξι για να την κουβαλησει ο μπαμπας της μεσα, κι αν εκρινε απο τα ματια που πεταριζαν,η μικρη εκανε ακριβως το ιδιο!

''Σας ευχαριστω και παλι'' η γυναικα με το λευκο εντυπωσιακο φορεμα και τα μισοφτιαγμενα μαλλια τους χαμογελασε,κυριως στην Κυβελη.

''Αληθεια περασαμε παρα πολυ ωραια''την διαβεβαιωσε η κοκκινομαλλα και κοιταξε τον 'φιλο' της για επιβεβαιωση, ο Ορεστης,που ειχε γειρει στο καπο με τα χερια στις τσεπες,εγνεψε θετικα.

''Χαιρομαι πολυ!Και Ορεστη,ηταν χαρα μου που σε γνωρισα,ελπιζω να σε ξαναδω'' εδωσε μια συντομη αγκαλια στην Κυβελη και χαμογελασε στον Ορεστη ,πριν τους καληνυχτισει και μπει στο σπιτι.
Η επιστροφη πισω ηταν ησυχη.Η κοπελα δεν ειχε δυναμεις ουτε να γκρινιαξει για τις παρανομες προσπερασεις του.

''Πρεπει να σε ξεθεωνω πιο συχνα,αυτη η σιωπη ειναι τοσο γλυκια'' σχολιασε και η Κυβελη ρολλαρε τα ματια της.
''Δεν θελω να αρχισω για τις βλακιες σου σημερα,γιατι δεν θα τελειωσω ουτε το πρωι!''αντεπιτεθηκε και ο Ορεστης -αλιμονο- γελασε!
Με την ακρη του ματιου της ειδε τα υπεροχα λακκακια του και την διχρωμια τον ματιων του να φωτιζεται απο το αλαρμ του μπροστινου.

Λιγο πριν φτασουν στο σπιτι της,και μεσα σε μια ηρεμη σιωπη,η Κυβελη ηρθε στην συνειδηποτοιηση οτι ειχε να ανοιξει το κινητο της ωρες τωρα.
Εψαξε την τσαντα που μηχανικα κουβαλουσε ολη μερα και ανοιξε το κινητο της.Ηταν ακομα στο πενηντα.

Ειχε και μηνυματα.

Ενα απο την Φαιη που ρωτουσε που ηταν και ενα απο την Ερμιονη που της ελεγε να περασει καλα με τον Ορεστη,μαζι με μια μελιτζανα διπλα.
Ελεος.

''Ειπες στα παιδια οτι ημασταν μαζι;'' τον ρωτησε
''Δεν απαντουσες στο κινητο σου και με πηρε ο Γιαννης μηπως σε ειχα δει.Εκεινη την ωρα παλευες για την επιβιωση σου στα συγκρουομενα'' την κοροιδευει και η Κυβελη μειδιαζει καθς συνεχιζει να σβηνει κλησεις.
Την κοιτα στιγμιαια με την ακρη του ματιου του.Τα κατακοκκινα μαλλια της ηταν μαζεμενα σε μια αλογοουρα και το προσωπο της,χωρις μακιγιαζ,και ενα μικρο χαμογελο,φωτιζοταν ολοκληρο.

Ειναι υστερικη και σκυλα,αλλα ειναι και καπως ομορφουλα.

Η δικηγορινα εφτασε σε δυο τελευταια μηνυματα.
15:46 Οντως τωρα;

19:20 Αυριο θελω να μιλησουμε.

Παγωσε διαβαζοντας το τελευταιο μηνυμα.Η καρδια της σφιχτηκε.Ειχε ολη μερα να επικοινωνησει μαζι του!Πως τον ξεχασε ετσι;
Γαμωτο γαμωτο γαμωτο

Κοιταξε τον Ορεστη ,που σφυριζε στον ρυθμο του Ophelia των Lumineers, ενω παραλληλα χτυπουσε ρυθμικα το τιμονι.

Πρεπει να μιλησω στον Σπυρο για ολο αυτο.

-------------------------------------------------------------------------------------------

''Και μετα;Πηρες τηλεφωνο τον Σπυρο;'' η Νωρα την ρωτησε καθως σταυρωνε παλι τα ποδια της.

''Οχι,τον πηρα το πρωι.Βγηκαμε εξω,και του ειπα ψεματα οτι ειχα ενα οικογενειακο επειγον,ετσι δεν μου θυμωσε'' της εξηγησε η Κυβελη και η μεσηλικη γυναικα το εγραψε κατω.

''Μαλιστα,και γιατι ενιωσες την αναγκη να του πεις ψεματα για οσα εκανες με τον Ορεστη;''

Η κοπελα ανακαθισε στην δερματινη σκουρα καφε πολυθρονα και επαιξε αφηρημενα με την ακρη του φορεματος της.

''Δεν ξερω...''παραδεχτηκε και την κοιταξε στα ματια αβεβαια.
''Φοβηθηκες οτι θα σε κατηγορουσε για κατι;''
''Οχι!Δεν εκανα κατι κακο!Απλως ημουν εξω με εναν φιλο και την αδελφη μου'' της δικαιολογηθηκε,μα πιο πολυ στον εαυτο της το ελεγε.

Η ψυχολογος της,που επισκεπτοταν απο τα 15 της,ηξερε καλυτερα απο το να την πιστεψει.
''Τοτε γιατι ενιωσες την αναγκη να το κρυψεις ολο αυτο;Οπως ειπες ο Σπυρος θα επρεπε να το καταλαβει,γιατι ηταν κατι φιλικο και αθωο,ειχατε και την Ελσα μαζι''επανελαβε τα λογια της

''Απλα το θεωρησα περιττο'' μονολογησε.
''Αν το θεωρουσες περιττο γιατι δεν ελεγες οτι απλως ησουν εξω;Ειπες ψεματα,δεν παρελειψες κατι,τον συγκαλυψες''

Η κοπελα ξεφυσηξε.Ουτε η ιδια ηξερε το γιατι.

''Ειχατε βγει την προηγουμενη μερα το πρωι ,σωστα;'' αλλαξε θεμα και η Κυβελη ενιωσε ανακουφιση για αυτο.
''Ναι!Πηγαμε για καφε στην Βουλιαγμενη και μετα για θαλασσινα'' μονολογησε χαμογελωντας στην ενθυμηση.

Εγνεψε θετικα και εγραψε κατι ακομα κατω.

''Και πως περασες;'' την ρωτησε με γνησιο ενδιαφερον.

''Ηταν πολυ ωραια!Ειχε τελειο ηλιο!Και ο Ορεστης ηταν τρομερος! Μιλησαμε αρκετα,ζητησε και συγγνωμη για το περιστατικο στο αεροδρομιο.Γενικα ηταν πολυ ομορφα,φαγαμε σε ενα ταβερνακι διπλα στην θαλασσα και μετα περπατησαμε στην παραλια,γενικα στιγμες οπως εκεινη, που ο Ορεστης γινεται τοσο γλυκος δεν ξερω...με κανει να νιωθω πως ολο αυτο ισως πετυχει εν τελει!'' της λεει ενθουσιασμενη.

Η ψυχολογος κατεβαζει ελαχιστα τα γυαλια της στην μυτη της.
''Ο Σπυρος,εννοεις'' την διορθωνει κοιτωντας την με ενα μειδιαμα.

''Ναι,γιατι τι ειπα;'' ρωτησε σοβαρη.

''Ειπες Ορεστης'' το χαμογελο της γινεται μεγαλυτερο καθως βλεπει την Κυβελη να παιρνει ενα αμυντικο υφος.

''Οχι,ειπα Σπυρος,γιατι να πω Ορεστης;'' ρωτησε καπως εκνευρισμενη.

Ανασηκωσε τους ωμους της,ταχα ανηξερη.
''Δεν ξερω,ισως επειδη τσακωνεστε τοσο και λες συχνα το ονομα του,ησασταν και ολη μερα μαζι, λογικο ειναι'' προσπαθει να την καθησυχασει.
Αυτο εχει επιτυχια γιατι η Κυβελη ευφησυχαζεται.

''Επειδη τσακωνομαστε τοσο...'' επναλαμβανει στον εαυτο της.
Μα να πω Ορεστης;Που εχω το μυαλο μου;

''Εξακολουθω να πιστευω οτι ειπα Σπυρος''επεμεινε

''Κυβελη.'' της απευθυνθηκε αυστηρα η γυναικα.
"'Ειπες Ορεστης,το ακουσα,το ειπες δυο φορες μαλιστα''

Πηρε βαρια ανασα και την κοιταξε καπως προβληματισμενη.

''Ειπα Ορεστης''μουρμουρισε.

--------------------------------------------------------------

Και ενα βραδυ του χειμωνα λιγο μετα τις εντεκα αλλαξε ολη μου η ζωη.

Ολοι οι συνδετηρες ενωθηκαν.
Η μουσικη που σιγοταγουδουσες στο μυαλο μου βαφτηκε σκουρα μπλε και η υφη του φουτερ σου κατω απο τα δαχτυλα μου σιγοταγουδουσε Sam Smith στα αυτια μου.

Ολα ενωθηκαν μαγικα και εγιναν ενα κολιε γυρω απο τον λαιμο μου.
Το πιο ομορφο κοσμημα που φορεσα ποτε μου.

Η μια αισθηση μεσα στην αλλη και το αντιστροφο,δημιουργουσαν μια ελικοειδη σκαλα που με ανεβασε στον 7ο ουρανο.
Το γιασεμι στο λευκο που σχηματιζαν τα χειλη σου οταν αναφωνουσες 'Ο' καθε φορα που ξεχνουσες κατι σημαντικο.
Το σκουρο μπλε του "Σ'αγαπω" σου,που διολου εμοιαζε με τα υπολοιπα,και περισσοτερο μου θυμιζε το αγαπημενο μου τραγουδι.

Το μοβ της ζηλιας σου,ειχε την γευση του παγωτου βανιλιας που με ταιζε η φιλη μου ενω εκλαιγα.

Για πολυ καιρο η συναισθησια μου με εκανε ευτυχισμενη.
Μεχρι που ενας συνδετηρας εσπασε.Μαζι του και δυο μου αισθησεις.
Αρνηθηκα να τον βγαλω ,κι ετσι το μικρο μυτερο σιδερο ,τρυπουσε το στηθος μου.
Πιεζε και πιεζε στο δερμα μου,μεχρι που το εσκισε!
Ματωσα,λερωθηκαν με αιμα οι συνδετηρες,μα το κολιε δεν το αφαιρουσα απο το δερμα μου.

Οι πληγες δεν προλαβαιναν να κλεισουν και ξανανοιγαν,ενω εγω εμμονικα προσπαθουσα να φτιαξω με προσωρινες διορθωτικες κινησεις το κολιε.

Ενα βραδυ του καλοκαιριου,το κολιε εσπασε τελειως και επεσε στο ξυλινο πατωμα με κροτο.

Στα ποδια μου ειχε δημιουργηθει μια λιμνη αιματος,ετσι οταν επεσε μεσα,οι σταγονες πεταχτηκαν παντου λερωνοντας.

Κοιταξα μεσα στην λιμνη αιματος για να το βρω,ματαια,ειχε γινει ενα με εμενα.Βυθισα τα χερια μου διχως δευτερη σκεψη.
Κι οσο εψαχνα,οι πληγες εκλειναν ,και το αιμα επαψε να κυλα στο δερμα μου.
Η λιμνη ξεραθηκε.
Και επιτελους το ειδα!

Στο μικρο βαθουλωμα του πατωματος,ηταν μαζεμενο και φανταζε πολυ μικρο,πιο πολυ με βραχιολι εμοιαζε πια.

Οι περισσοτεροι συνδετηρες ειχαν λιωσει.

Εμειναν μονο πεντε.
Το μπλε.

Το λευκο.
Το ροζ.
Το κοκκινο.

Το μοβ.
Κανενα αισθημα,μονο χρωματα.
Καμια συνδεση,μονο σκορπιες αναμνησεις.
Καμια πληγη,μονο ξεραμενο αιμα.
Καμια συναισθησια,(μονο) παραληρημα.

Ciao Bellas!!
Τι κανετε καλε;

Τελειωσατε / τελειωνετε εξεταστικη;

Οσες δινουν πανελληνιες,στελνω πολλη αγαπη,ξερω εχετε κουραστει,αλλα μενει τοσο λιγο!Ειστε στο κατωφλι της τελικης ευθειας!
Υ Π Ο Μ Ο Ν Η

Οι υπολοιπες που ουδεμια σχεση εχουν με αυτα,ελπιζω η εβδομαδα σας να κυλαει καλα μεχρι στιγμης.

Το κεφαλαιο πως σας φανηκε;;Ελπιζω να σας αρεσε...

Ειδαμε πολυ Ορεστη και Κυβελη.Σας αρεσουν μαζι;Πολυ τσακωνονται...και ακομα ηρεμους θα τους χαρακτηριζα προς το παρον!

Αφιερωμενο στην D_Kall και την simplethings08
Σας το αφιερωνω μαζι Δεσποινα 1 και 2 γιατι μου κανετε τα νευρα κροσια και σαν κανω την ψυχραιμια αερα κοπανιστο.

Με αγαπη και φιλι μεγααλο.

Επομενο συντομα

Σας αγαπω πολυ...

xxxΜαγδαxxx