Έχω κάνει όλους τους υπολογισμούς. Η μοίρα θα κάνει τους υπόλοιπους.
Napoleon Bonaparte, 1769-1821

Γεια σου.

Παρακαλω, περασε μεσα!

Συγγνωμη για την ακαταστασια,η αληθεια ειναι οτι δεν σε περιμενα τοσο νωρις.
Καθισε.
Θες καφε;Τσαι;Ισως καποιο αναψυκτικο;

Ειμαι καπως νευρικη...ξερω θα με ρωτησεις γιατι σε φωναξα εδω , μεσα στην νυχτα,λυπαμαι για αυτο,αλλα οι σκεψεις με σκοτωνουν και μονο σε εσενα μπορω να μιλησω.
Πρεπει να σε ρωτησω κατι και σε εμπιστευομαι να μου απαντησεις ειλικρινα.
Ενταξει;

Εισαι ευτυχισμενη;

Ρωτησα πριν απο εσενα 3 ατομα.
Η πεντάχρονη κορη ενός γνωστού μου στο πάρκο είπε γρήγορα 'ναι' πριν συνεχίσει να παίζει.

Ο φιλος μου με κοίταξε για λίγο πριν μουρμουρισει ένα "Υποθέτω πως ναι, γιατί;"

Η μαμά μου νευρίασε που ρώτησα, επειδή ηξερε τον λόγο.

''Εχεις την υγεια σου,την οικογενεια σου,την δουλεια,τα μαθηματα σου!Μην εισαι αχαριστη!''

"Ξερεις οτι υπαρχουν παιδια που δεν εχουν να φανε;

Ξερεις οτι υπαρχουν κοπελες στην ηλικια σου που βρισκονται σε φορτηγα καπου μεταξυ συνορων;

Ξερεις οτι η κυρια Κατερινα απο πανω χωριζει με τον αντρα της;

Ξερεις οτι το παιδι του κυριου Σταθη απεναντι διαγνωστηκε με Ασπεργκερ;

Ξερεις οτι νεαρος που νοσηλευεται στην κλινική μου μαλλον δεν θα ξυπνησει ποτέ;"

Μπορει ακομη να μην εχω ειδικευτει στην διακριση των σαθρων απο τα ισχυρα επιχειρηματα,μα αδυνατω να νιωσω τυχερη ακουγοντας την θλιψη του κοσμου γυρω μου.

Εξοργιζομαι.

Περιμενουν να νιωσουμε τυχεροι εξαιτιας της ατυχιας του αλλου
Νομιζουν,πως ενιωσε ποτέ κάποιος καλυτερα οταν του ειπαν ''Υπαρχουν και χειροτερα''

Και σε ρωτω λοιπον,νιωθεις ευτυχισμενη;
Αν ναι,μην με κατακρίνεις.

Πληθωρικες ψευδαισθησεις λεγονται.

Μπερδεύτηκες; Είναι λογικό...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

-------------------------------------------------------
16 Νοεμβρίου

Η ωρα ηταν 10 ακριβώς και ο Δελης, αδιαφορώντας για το διάλειμμα των φοιτητών, υπαγόρευε πρακτικό αστικού δικαίου βηματιζοντας πανω κατω μπροστα από το βαθρο του.

"Ο Α ενώ οδηγεί,από δική του υπαιτιότητα, τραυματιζει την Β που είναι συνεπιβάτης και έγκυος 8 μηνών στην κόρη της,ας πούμε την λένε Γ."

Κατεβαίνει και στέκεται μπροστά από την πρώτη σειρά. Κοιτάζει εξεταστικα τους φοιτητές. Από τους πρωτοετεις μέχρι τους επί πτυχίω,από εκείνους που ακόμη δεν έχει κόψει,μέχρι εκείνους που σκοπεύει να ξανακοψει.

"Ο τραυματισμός εχει ως αποτέλεσμα να γεννηθεί η Γ νεκρή, η Β ασκεί αγωγή κατά του Α ως προς το κυοφορουμενο ενώ ο Α ισχυρίζεται ότι η Γ δεν έχει δικαίωμα διότι δεν είχε ακόμη γεννηθεί. Ισχύει η αγωγή της Β και γιατί;"

Αμέσως κάποια χέρια σηκώνονται στον αέρα.
Γνέφει σε μια πρωτοετή.

"Παρακαλώ κυρία Ιωάννου"

Η ξανθούλα με τα μεγάλα γυαλιά τρέμει κάθε φορά που της απευθύνει τον λόγο και η Κυβέλη ζηλεύει ανεπαίσθητα .

"Θα γίνει καταγγελία για ζημία σύμφωνα με τον ΑΚ 914" δηλώνει με σιγουριά.
Κάποιοι γνέφουν στην απάντηση της.

Ο Δελης μειδιαζει.

"Λάθος " προφέρει την αγαπημένη του λέξη.

Η κοπέλα μένει εμβρόντητη και έπειτα αρχίζει να ξεφυλλιζει με σύγχυση τον Αστικό κώδικα διπλα από τις σημειώσεις της. Οι εξίσου διαβαστεροι συμφοιτητές της σοκάρονται.

Δεν πίστευαν πως είχε άδικο.

Η Κυβέλη ηξερε ηδη την απάντηση αλλά δεν μιλουσε . Τον αφήνει να το πει. Στα μάτια της τα λέει ολα καλυτερα.

"Σύμφωνα με το 35 ΑΚ το φυσικό πρόσωπο αρχίζει να υπάρχει μόλις γεννηθεί ζωντανό και παύει να υπάρχει με τον εγκεφαλικό θάνατό του. Σωστά; "

Γνέφουν. Δεν τολμούν να απαντήσουν όλοι μαζί σαν πρόβατα. Ήταν το πρώτο πράγμα που τους είπε την πρώτη τους μέρα στην σχολή.

"Όμως το κυοφορουμενο γεννιέται νεκρό . Άρα δεν διεκδικειται κανένα απολύτως δικαίωμα από αυτό "

Ένας λίγο πιο αδιάφορος φοιτητής παίρνει το λόγο

"Αυτό είναι αδικο. Αφού το σκότωσε ! Η μητέρα θα έπρεπε να κάνει καταγγελία αντιπροσωπεύοντας το!"

Ο αστικολογος γνεφει επιδοκιμαστικα.

"Άδικο ίσως για εσάς. Αλλά ο αστικός κώδικας δεν μπορεί να δώσει δικαιώματα σε κυοφορουμενο που γεννήθηκε νεκρό. Στο άρθρο 36 του Αστικού κώδικα θα βρείτε το άρθρο."

Ξάφνου νευριάζει που σχεδόν κανείς δεν το θυμάται.
Θέλουν να γίνουν και νομικοί, ανάθεμα τις γνώσεις τους σκέφτεται καθώς κοιτάζει την κοπέλα δίπλα στην κοκκινομάλλα να βλέπει κάτι στο κινητό της,μάλλον Netflix.

"Πείτε μου τις προϋποθέσεις για ικανότητα δικαίου του εμβρύου!" υψώνει τον τονο της φωνής του.

Ένας φοιτητής απαριθμει.
"Α) Να υπάρχει κυοφορουμενο. Β) Να γεννηθεί ζωντανό. Γ)Να έχει ανθρώπινη μορφή,δηλαδή να μην υπάρχει τερατογένεση"

"Ακριβώς. Άρα καταληγουμε σε υπαγωγή της υπόθεσης στον ΑΚ 36. Πάμε στο επόμενο γρήγορα" προτρέπει έτοιμος να υπαγορεύει περί απαγορευμένων παροχών.

"Μα αυτό είναι άδικο " μια κοπέλα, σοκαρισμένη σχεδόν, ψιθύρισε καθώς ξεφυλλιζε το μικρό βιβλίο.

Σιωπή έπεσε στην αίθουσα.
Κοιτά τους φοιτητές του να δείχνουν δύσπιστοι απέναντι στον απεχθή όρο του νόμου.

"Το μόνο άδικο εδώ πέρα ότι είναι δεν διαβάζετε ουσιαστικά. Ξέρετε τον κανόνα αλλά δεν τον εφαρμόζετε!"

Το βλεμμα του έφτασε και στην Κυβελη που του χαμογελουσε φωτεινα σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτα .Το παγωμενο υφος που της έριξε καθολου δεν την πτοησε.

Ο Δελης ηταν αυστηρος αντρας,γυρω στα 40 φαινοταν,ενώ στην πραγματικότητα περνούσε τα 50.

Δεν τον ελεγες αντικειμενικα ομορφο αλλα ηταν ακρως γοητευτικος,ψηλος,με αυστηρη και στιγνη αντιμετωπιση προς τους φοιτητες του.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ελκυει αλλοτε μισος, ή οπως στην περιπτωση της Κυβελης, ακρανδαντο ενδιαφερον.

"Άδικο λοιπόν." Προφέρει και προχωρά πάλι πάνω κάτω. Μόνο τα βαριά του βήματα ακούγονται σε ολόκληρο ο αμφιθέατρο του τρίτου ορόφου.

"Το δίκαιο δεν έχει άμεση σχέση με την δικαιοσύνη. Δεν έχει σχέση ούτε με την προσωπική ηθική. Είναι κάτι που ισχύει,δεν υπάρχει,δεν είναι έννοια ή ιδέα. Είναι απτό,είναι θεμελιώδες,είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να γνωρίζει κανείς,το ισχύον ή αλλιώς το τεθειμενο δίκαιο είναι το προτέρημα σας απέναντι σε όλους όσους αδιαφορούν,απέναντι στους ημιμαθείς." τους λέει και ο τόνος του είναι αυστηρός και τραχύς.

"Το δίκαιο όμως,είναι ταυτόχρονα επαχθές και επώδυνο"

Η φωνή του αντηχεί σε κάθε γωνιά της αίθουσας και η Κυβέλη ανατριχιαζει.

"Συχνά δεν γίνεται να υπηρετηθει και το τεθεν δίκαιο και η δικαιοσύνη. Πρέπει να επιλέξεις το σταθεροτερο! Και η δικαιοσύνη για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό."

Δεν απάντησε κανείς.

"Μπορώ να σας δώσω άπειρες περιπτώσεις να μου τις χαρακτηρίσετε δίκαιες ή άδικες σύμφωνα με την δική σας δικαιοσύνη. Αλλά πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να αποδεχτειτε το γεγονός ότι δεν θα συμφωνήσετε ποτέ όλοι σε μια απάντηση. Διαλέξτε θέμα. Μετανάστες; Πρόσφυγες; Έκτρωση; Θανατική ποινή;"

Πατάει ένα κουμπί στο λάπτοπ εμφανίζοντας την τελευταία διαφάνεια που περιέχει τρεις σειρές.
Σημειώσεις το λες εσύ αυτό ;

"Το φυσικό δίκαιο αν και διέπεται από όλες τις μεγάλες αρχες του Αριστοτέλη και του Θωμά Ακυινατη υστερεί στην καθολικότητα και την σταθερότητα . Ενώ ο γραπτός νόμος όχι. Είναι αδιάβλητος και συμπαγής"

"Για να το θέσω απλα" το βλέμμα του πέφτει πάνω στην Κυβέλη.

"Στον νομο ο άνθρωπος εμπλέκεται μια μόνο φορά ,ενώ στην δικαιοσύνη παρεισφρεει κάθε μας ανάγκη να δικαιολογήσουμε τις κακές μας πράξεις"

Οι διακοσιοι κατι φοιτητες του δεύτερου κλιμάκιου του πρώτου ετους Νομικης Αθηνων παρακολουθουσαν κρατωντας μανιωδως σημειωσεις.
Στο ασφυκτικο αμφιθέατρο συνωστιζονταν και πάνω από εκατό μετεξεταστεοι φοιτητές μεγαλύτερου έτους
Δεν ήταν το πιο δύσκολο μάθημα της σχολης...αλιμονο. Είχε όμως έναν από τους πιο ιδιοτροπους λεκτωρες.

Ο Δελης ξεφυσηξε καπως απογοητευμένος.

''Ειστε ελευθεροι''μουρμουρισε και ξαφνου η ζωντανια επανηλθε.
Η Βεατρικη διπλα στην κοπέλα ειχε φτασει ηδη στο τριτο επεισοδιο της σειρας της στο Netflix,ενω η Κυβελη τιναξε το χερι της ,που πονουσε απο το πολυ γραψιμο.

Λες και δεν τα ηξερε ηδη απεξω.

''Στο ορκιζομαι,αν κοπω για δεύτερη φορα στον Δελη και βρεθω ογδοο εξαμηνο με χρωστουμενα δευτερου εξαμηνου θα πυρποληθω!''μουρμουρισε νευριασμενη καθως μαζευε τα πραγματα της.
''Εγω νομιζω θα κοπω '' δηλωσε αφηρημενα η κοκκινομαλλα.
Φοραει μπλε γραβατα σημερα,του παει το μπλε,τονιζει τα ματια του.

''Εσυ γιατι ;Απο την πρωτη φορα απεξω τα ηξερες!Δεν καταλαβαινω γιατι σε έκοψε !''μουρμουρισε εξαλλη και της εκανε νοημα να σηκωθουν.
''Εχω βαλει ρητρα,κατω απο 9 δεν περναω'' ειπε ψεματα.
Την κοιτα σαν να ειναι τρελη.
''Βγαλτην τοτε!Βασικα οχι ,μην την βγαλεις,γιατι πως θα ερχομαι μονη μου εδω τον Σεπτέμβριο;''χασκογελασε και αρχισε να κατεβαινει την σκαλα.
Η κοπελα εμεινε πισω.

''Δεν θα ερθεις;Εστειλαν τα παιδια στην ομαδικη για καφε''
Η Κυβελη κοιταξε το κινητο της τάχα τη συνομιλία,οχι πως την ενοιαζε, και επειτα έριξε ένα βλέμμα προς το βαθρο που ο Δελης εξηγουσε κατι, γυρω του ειχαν μαζευτει δεκα ατομα.

''Λεω να ρωτησω τον Δελη για την λυση σχετικα με το πρακτικο που μας εδωσε''
Η φιλη της ρολλαρε τα ματια της.
''Δεν το πιστευω οτι μας παρατας για τον κωλογερο''
Η Κυβελη ηθελε να της φωναξει οτι δεν ηταν γερος,αλλα μονο 20κατι χρονια μεγαλυτερος τους αλλα το κρατησε για τον εαυτο της.

Και καθως το αμφιθεατρο αδειαζε περιμενε σε μια γωνια να φυγει και ο τελευταιος φοιτητης,κλεινοντας την πορτα πισω του.
Πλησιασε το βαθρο οπου ο αντρας μαζευε το λαπτοπ του και μερικα χαρτια.
Ενιωθε την καρδια της να χτυπα πολυ δυνατα.
Ηρεμησε Κυβελη.Ηρεμησε.

''Μπορω να κανω κατι για εσας δεσποινις;''η τραχια φωνη του την εκανε να αναριγησει.
Φυσικα και μπορεις.
Σταθηκε μπροστα του,κατω απο το σκαλοπατι, μπροστα στο εδρανο.Χαθηκε στην βαρια του κολωνια καθως μουρμουρισε κατι,ενώ αμέσως ντροπαλα κατεβασε το κεφαλι της.

'''Λιγο πιο δυνατα αν εχετε την καλοσυνη''μειδασε ελαφρως.Ηξερε με μαθηματικη ακριβεια ποσο την επηρεαζε.Γνωριζε επισης καλα ποσο ευκολα υιοθετουσε εκεινη την ψευτικη αφροδισιακη ντροπη.
Η κοπελα ανεβηκε το σκαλοπατι και σταθηκε μπροστα του,ακουμπωντας ελαφρως πανω στο γραφειο διπλα στο λαπτοπ του.

''Επαναλαμβανω.Τι μπορω να κανω για εσας κυρια Πολιτη;'' η ενταση του την εκανε να τιναχτει ελαφρως.
Καθισε καλυτερα πανω στην εδρα του και ανοιξε τα ποδια της.
Ξεροκαταπιε.

''Μπορειτε να με πηδηξετε κυριε Δελη'' τον κοιταξε στα ματια δειλα,με το κεφαλι ελαφρως σκυμμενο.

Ο αντρας χαμογελασε αχνα πριν την αρπαξει απο τους γλουτους και συνθλιψει τα χειλη του με τα δικα της.

"Ξεκουμπωσε το πουκάμισο σου " διέταξε.
Η ανάσα του μύριζε πάντα οδοντόκρεμα και εσπρέσσο.

''Μην με κανεις να το πω δευτερη φορα''γρυλισε απαιτητικα παραμεριζοντας την υφασματινη πενσιλ φουστα της και Κυβέλη αφέθηκε στην αγαπημένη της συνήθεια.
Με γρηγορες κινησεις παραμερησε το λεπτο μπεζ εσωρουχο χωρις ραφες και εισχωρησε με επιδεξια δυο δαχτυλα μεσα.
Η κοπελα του κατεβασε το φερμουαρ και γατζωθηκε πανω του προσπαθωντας να μην του τσαλακωσει το λευκο πουκαμισο.

''Ειχατε καποια απορια κυρια Πολιτη;'' την ρωτησε και η βραχναδα στην φωνη του εστειλε ριγος στο κορμι της.

Ανοιγει το στομα της να του απαντησει μα ταυτοχρονα την γεμιζει με βια.
Βογγα πνιχτα και τρεμει ολοκληρη.
''Ν-ναι...σχετικα με την συρροη''κινειται πιο γρηγορα ''Αχ και την συγκρουση κανονων δικαιου''

''Μμμ...''νιωθει το σαρδονιο χαμογελο του στο σημειο του λαιμου της που ρουφα σχεδον πεινασμενα.
Την σφιγγει λιγο ακομα απο τους γλουτους κρατωντας αντισταση.
''Ωρα για ενα τεστ λοιπον,κι αν εισαι καλο κοριτσι...θα παρεις δωρο,συμφωνοι;''της ανακοινωνει κρατωντας σταθερο ρυθμο.
Πιεζει με τα νυχια της το πουκαμισο του καθιστωντας σαφες οτι θα χρειαστει να βαλει σακακι απο πανω.
Απλα μουγγριζει.

Τον νευριαζει να μην του απαντα.

Απομακρυνεται και την κοιτα αυστηρα πριν καρφωθει ξανα,αυτη τη φορα με δυναμη.
''Οταν σε ρωταω θα απαντας'' διαταζει.
Η κοπελα αμεσως συμορφωνεται
''Ναι...συμφωνοι'' καταφερνει να ψελλισει αναμεσα σε κοφτες ανασες.

''Πειτε μου λοιπον κυρια Πολιτη,οφειλεται ο δικηγορος για ζημία ,την οποια προκαλεσε στον πελατη και η οποια οφειλεται σε ελαφρα αμελεια του;''

Η Κυβελη μετα βιας ακουει την ερωτηση.Η καρδια της χτυπα απιστευτα δυνατα και την εχει λουσει η επερχομενη ηδονη του βιαιου μα συναμα απολαυστικου ρυθμου του καθως την γεμιζει πληρως και επειτα την αδειαζει ελαχιστα.

Πιεζει κι αλλο το δερμα της,μια σιωπηρη προσταγη να απαντησει.

''Το ζητημα του ειδους του πταισματος που απαιτειται,προκειμενου να γεννηθει ευθυνη του δικηγορου,φαινεται εκ πρωτης οψεως οτι ρυθμιζεται απο δυο διαφορετικους νομους.'' βαριανασαινει καθως εκεινος της γνεφει επιδοκιμαστικα και την φιλα πιο χαμηλα πλησιαζοντας το στηθος της.

Με την μικρη της παυση σταματα να την φιλα,κρουοντας στο μυαλο της κωδωνα κινδυνου.
''Το αρθρο 8,παραγραφος 1 του νομου 1994 οριζει οτι ο παρεχων υπηρεσιες ευθυνεται για καθε ζημια η οποια προκαλειται στον αποδεκτη των υπηρεσιων αυτων απο πταισμα,δηλαδη δολο ή καθε ειδους αμελεια.'' ολοκληρωνει και ο καθηγητης της εχει αυξησει τον ρυθμο κι αλλο,με το ζορι αναπνεει σταθερα.

Η γλωσσα του κανει απαλους κυκλους στο σημειο αναμεσα στα στηθη της.Το δερμα της,μαλακο και ζεστο,γεματο μικρες φακιδες ,τον τρελαινε.Ενιωθε λες και φιλουσε καποια καλλονη της Αναγεννησης.

''Πες μου για αντιθετη περιπτωση'' διεταξε και της ελυσε το σουτιεν, που κατα δικη του εντολη εδενε μπροστα.
''Το αρθρο 73 και παραγραφος 4 προβλεπει οτι ο δικηγορος ευθυνεται μονο για δολο ή βαρια αμελεια''

Τελειωνει πρωτος μεσα της και εκεινη δευτερολεπτα μετα.

Την κοιτα εξεταστική βαριανασαινοντας.
"Και ...και ποιος προηγείται;"

"Αυτός που έχει θεσπιστεί από ανώτερο νομοθετικό όργανο,ή ο ειδικός και νεότερος"

Της χαμογέλασε ικανοποιημένος και την φίλησε πεταχτά στα χείλη.

Η κοπελα ασυναισθητα κλαψουρισε οταν την απομακρυνε.Ηταν ξεπνοη και ανυπομονη,ενω εκεινος συγκρατουσε τον εαυτο του με δεξιοτεχνια.

''Σε δυο λεπτα απο τωρα,εχω ανοιχτη ακροαση φοιτητων στο γραφειο μου,σε περιμενω''της ειπε αυστηρα και την καρφωσε με τα ψυχρα γαλαζια του ματια.

Θα με πεθανει αυτος ο ανθρωπος.

Εκρυψε ενα μειδιαμα βλεποντας το ερωτοπαρμενο βλεμμα της.Αφου εστρωσε τα ρουχα του πηρε τον χαρτοφυλακα του και κινησε να φυγει.
Κάπου στα μισά σταματησε. Γύρισε και την κοίταξε με εκεινο το γοητευτικό χαμόγελο του,το χιλιοφορεμενο και στον χωρο της Νομικης απευθυνομενο μονο σε εκεινη.

"Α και κυρια Πολίτη; Ανυπομονώ για σήμερα " της έκλεισε το μάτι αφηνοντας την συξηλη στο βαθρο με την φουστα ανεβασμενη μεχρι τους γλουτους το σουτιέν της σε πλήρη θέα και το κραγιον της ελαφρως εκτος περιγραμματος.
Αναστεναξε αποκαμωμενη κουμπωνοντας ισιωνοντας τα ρουχα της.

Αχ κυριε Δελη.

Ηταν μια δυσκολη αποφαση που πηρε για τον εαυτο της,το να βάλει στην ακρη τις ηθικες της αρχες σχετικα με τις σχεσεις καθηγητη -φοιτητριας .
Αλλωστε μονη μου ειμαι ,μονος του ειναι !Οτι θελουμε μπορουμε να κανουμε ελεγε ξανα και ξανα στον εαυτο της.

Βεβαια δεν ειναι ακομα μονος πρακτικα,καθως τα τελευταια τρια χρονια βρισκεται σε διασταση με την γυναικα του,με την οποια ζουν ακομη μαζι και δεν παιρνουν διαζυγιο εως οτου ρυθμιστουν τα περουσιακα τους.Αλλα θα παρουν συντομα...μου το ειπε.

Μολις μεγαλωσουν λιγο τα παιδια του δηλαδη.

Δεν ηταν κατι προσφατο,το μεταξυ τους.Οχι,καθε αλλο.Η σχεση τους κρατουσε γερα,σχεδον δυο χρονια τωρα και ανανεωνοταν με καθημερινα παιχνιδια εξουσιας,οπως το σημερινο.Βεβαια,μολις πριν 6 μηνες της ειχε μιλησει για τα παιδια του και μπροστα στο σοκ της κοπελας που εσπευσε να απομακρυνθει απο την ζωη του,εβαλε τα μεγαλα μεσα,της εταξε διαζυγιο.
Η Κυβελη το πιστεψε σχεδον αβασανιστα,δειγμα που απλως επιβεβαιωσε την υποψια του καθηγητη οτι ηταν ερωτευμενη ανευ προηγουμενου μαζι του.

Ολα φυσικα ξεκινησαν οταν την εκοψε για πρωτη φορα,στο δευτερο εξαμηνο της σχολης.
Εκεινη εξαλλη ,αλλα και καπως πικραμενη πηγε στην ανοιχτη ακροαση φοιτητων στο γραφειο του.
Τοτε καταλαβε πως ειχε περασει με 8,και πως ηθελε απλώς να την ξαναδει.
Το κανανε για πρωτη φορα στο γραφειο του,και ακολουθησαν και αλλες,πολλες φορες.
Ηταν και παλαιότερα στην Αθήνα όμως για κάποια χρόνια έφυγε Θεσσαλονίκη για έρευνα, ομως επέτρεψε πάλι ως λεκτωρας.

Σε εκεινον,αν μη τι αλλο δικηγορος ειναι,την ειχε μαγνητισει το λεγειν του.Ειχε τον τροπο του να μπαινει σε εναν χωρο και να κανει τους παντες να κρεμονται απο τα χειλη του.
Και η Κυβελη,ενεδωσε αχορταγα στον πειρασμο.

Επροκειτο ωστοσο για ενα παιχνιδι με πολλους κανονες.Ειχε θεσει πολλους ορους για να ειναι μαζι.
Πρωτον,της ειχε πει,δεν θα ντυνεσαι σαν κοριτσακι λυκειου,δεν θελω να νομιζει ο κοσμος οτι εισαι κορη μου.

Ήταν όντως σημαντικό για εκεινον,καθώς η Κυβέλη τον ακολουθούσε σε πολλά συνέδρια εκτος πολης κάτω από την ιδιοτητα της προσωπικής του βοηθού.

Δευτερον,οι γυναικες που κυκλοφορουν μαζι μου ειναι περιποιημενες,θα βαφεσαι λιτα,τα μαλλια σου...οπως μπορεις πιο διακριτικα και τα νυχια σου θα ειναι παντοτε ενα εκατοστο μακρυτερα του δερματος ,λευκο χρωμα,τιποτα χτυπητο και μη καλαισθητο.

Ναι,ηταν γεγονος,ο Δελης μισουσε το ginger χρωμα των μαλλιων της.Το θεωρουσε παιδικο και της ελεγε συχνα πως κανεις δεν θα την επαιρνε στα σοβαρα ετσι,ουτε λογος για τις φακιδες που δημιουργουσαν υπερβολικη φασαρια για το τιποτα στο προσωπο της.

Κι έπειτα ,αυτό που είχε εκτιμήσει εξ αρχής στην κοπέλα ήταν η τακτικότητα της ,την οποία συμμεριζόταν απόλυτα. Ηθελε να πάντα να είναι καθαρά , τακτοποιημένα και σε σειρά.

Τριτον,θα σε παιρνω παντοτε εγω τηλεφωνο ,ποτε το αντιθετο.Αν μια μερα δεν μιλησουμε να περιμενεις εως οτου σε αναζητησω.Σε εκτακτες περιπτωσεις και μονο ,μπορεις να μου στειλεις μηνυμα και να μου απευθυνθεις σε τονο σοβαρο και επισημο.Δεν θελω να δουν κατι διαφορετικο τα παιδια μου!

Τεταρτον,θα με υπακους.Ειναι για το καλο και των δυο μας.Ξερω τι κανω.

Ήταν εξαρχής ξεκάθαρο το ποιος είχε το πάνω χέρι στην σχέση. Η Κυβέλη παρά τον εκρηκτικό της χαρακτήρα σε κάθε άλλη πτυχή της ζωής της ,έμοιαζε να απολαμβάνει την υποτακτικοτητα που αποκτούσε πλάι του.

Πεμπτον,αν με παρακους,θα τιμωρεισαι.

Εκεινο το τελευταιο ,ειχε μαθει να μην το υποτιμα.Ποτέ του δεν της χαριστηκε και ο,τι ελεγε το εννοουσε.Γι'αυτο και η Κυβελη ειχε μαθει να τον δεεται,και αθελα της να τον υπακουει.

Οι πεντε οροι που της εθεσε ηταν απαχθεις και δεν επεφεραν στην ιδια ουδενα πλεονεκτημα.Μα την διηγηρε το σκοτεινο μονοπατι που ειχε ανοιξει μπροστα της.
Θα ορκιζοταν οτι εμοιαζε με δασος γεματο μηλιες.Καθε μηλο κι ενας πειρασμος,ενω επανω του ολοι.

Μα ακομη δεν ειχε ιδεα οτι ο Σπυρος Δελης ηταν ενας πειρασμος,στον οποίο δεν έπρεπε να είχε ενδώσει ποτέ της.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στην εισοδο της πολυκατοικιας της,ακριβως εξω απο το ασανσερ ,περιμενε ο Κωνσταντινος.
Γιατι να μην αργουσα πεντε λεπτα ακομα; σιχτιρισε την τυχη της

Για λιγο μπηκε στον πειρασμο να κλεισει παλι την εξωπορτα και να τρεξει εξω αλλα το διαπεραστικο σκουρο καφε βλεμμα του την ειχε εντοπισει να στεκοται αβολα σε μια γωνια.
Η κοπελα ξεφυσηξε και επιστρετευσε το πιο ειλικρινες χαμογελο της.
Τον ειχε δει και τον πρωι τον εβλεπε και τωρα!Τι τυχη!

''Καλως την πριγκιπισσα''μουρμουρισε ευθυμα και η Κυβελη δαγκωθηκε για να μην τον δαγκωσει.
''Γεια σου Κωνσταντινε,πως παει;''σταθηκε εξω απο το ασανσερ που θα τους ανεβαζε μαλλον μαζι στο μεχρι τον τριτο,που βρισκοταν το διαμερισμα της,και επειτα στον τεταρτο που ηταν το δικο του.
Μηπως να ανεβω 3 οροφους με τα ποδια;

''Διναμε προοδο στις 10 και το χα παει σερι.Οι αλλοι πηγαν για καφε κι εγω ηρθα να κοιμηθω'' την ενημερωσε πριν της σκασει ενα χαμογελο γεματο ...γοητεια;

''Α ναι,το πε η Φαιη για τον Γιαννη,καλα αποτελεσματα!'' μουρμουρισε ευγενικα.Επεσε σιωπη για λιγο.
Σε παρακαλω μην με ρωτησεις ,μην με ρωτησεις,μην με ρωτησεις.

''Και για πες,σημερα το απογευμα τι κανεις;''
Αντε παλι.

Ο Κωνσταντινος,ειναι μερος της εξαμελους παρεα τους,και παλαιοτερα υπηρξε και καλος της φιλος,εως οτου ενα βραδυ το καλοκαιρι που μας περασε ,της εξομολογηθηκε τον ερωτα του,και ολα εκτοτε...πηραν την κατω βολτα.
Η κοπελα μανιωδως εψαχνε να βρει δικαιολογια ενω εκεινος πεισματωδως αρνουνταν την απορριψη της.
Να πω οτι εχω πρακτικη στο Κολωνακι;Ξερει οτι εχω Τριτες και Πεμπτες μονο.

Να πω οτι εχω γυμναστηριο;Ξερει οτι εχω Δευτερα Πεμπτη ,Παρασκευη .

Το μυαλο της φωτιστηκε την ιδια ωρα που ηρθε το ασανσερ.
Ο ψηλος, μελαχρινός συγκατοικος του Γιαννη περιμενε καρτερικα μια απαντηση.
''Σημερα δεν επιστρεφει αυτος ο φιλος σας απο το Βερολινο ο ...ο Ορεστης;''

Ο Κωνσταντινος σκοτεινιαζει στην αναφορα του,η ζηλια διαχυτη.
''Α ναι...σωστα,κι εσύ να φανταστω ανυπομονεις να τον δεις ,στον εχουν δειξει ε;''ανοιξε την πορτα και της εκανε νοημα να περασει πρωτη μεσα.

Τι είδους ανακριση είναι αυτή;

''Δεν με ενδιαφέρει καθόλου να σου πω την αλήθεια.Και γιατι να τον δω,εχει κατι;''ρωτησε αδιαφορα.
''Ουτε η Ερμιονη σου εχει πει ;''το καφε πονηρο του βλεμμα την εκνευρισε.
''Ξερω για την περιπετεια τους οσο ηταν περίεργα με τον Βασιλη αλλα περα απο τα στοιχειωδη δεν ανεφερε κατι'' απαντα αμυντικα ''Αλλωστε ξερεις οτι δεν μιλαμε για αυτο.''τονισε την τελευταια λεξη θυμιζοντας του τον μεγαλο καβγα που παραλιγο να οδηγησει την παρέα σε διάλυση.

Επεσε σιωπη για λιγο.Η Κυβελη εκανε οτι κοιταζοταν στον καθρεφτη για να αποφυγει το αβολο κλιμα.
''Κουκλα εισαι μην κοιτιεσαι'' χαμογελασε στην φιλοφρονηση του.
Ηταν καλο παιδι,και νευριαζε κατά βάθος που χαλασαν ολα μεταξυ τους. Αλλά από το καλοκαίρι και μετα ,φερόταν κτητικα και επιμονα.
Και δεν ηταν καθολου ζητημα εξωτερικης εμφανισης,επροκειτο στην πραγματικοτητα για εναν ιδιαιτερα γοητευτικο νεαρο,ψηλο μελαχρινο και αδυνατο,με στοχους και προσδοκιες απο την ζωη.
Ειδικα την ερωτικη του ζωη καυχασε μεσα της

Ακομα και εκεινη την στιγμη,ο Κωνσταντινος σκεφτοταν τροπους για να ικανοποιησει την φαντασιωση του με την Κυβελη μεσα στο ασανσερ.

Η κοπελα απεφευγε επιδεξια το βλεμμα του και ευτυχως για εκεινη το φωτακι δεν αργησε να παει στον αριθμο τρια.

''Τα λεμε το βραδυ!'' της υπενθυμισε πριν της σπρωξει την πορτα για να ανοιξει στον οροφο της.
Η Κυβελη δαγκωθηκε να μην του πει οτι θα εφευγε διημερο με το αγορι της.
'' 8 η ώρα ελατε πανω'' πρόσθεσε πάλι ,του ανταπεδωσε το χαμογελο και βγηκε με γρηγορο βημα.
Να θυμηθω να προσθεσω στην λιστα μου τις αποτυχημενες προσπαθειες του Κωνσταντινου να βγουμε.

Και οι δυο ανασηκωθηκαν μολις την ειδαν πατώντας παύση.
''Αντε επιτελους!''σχολιασε η Φαιη,η 'συγκάτοικος' της που δεν ειχε μπει στον κοπο να βγαλει τις μπιτζαμες της από το πρωί.

''Συγγνωμη,ειχα Αστικο και δεν γινοταν να λειψω'' μουρμουρισε καθώς εβαζε τα μποτακια της με το χαμηλο τακουνι στις ειδικες εσοχες που ειχε φτιαξει για να μπαινουν τα παπουτσια,αν και μονο η ιδια το εκανε.

''Το Αστικο ειναι κωδικη ονομασια για το ''Σεξ με τον Δελη'';'' κοροιδεψε η Ερμιονη και η Κυβελη της εκανε χειρονομια καθως κρεμουσε το σκουρο μπεζ παλτο της στον καλογερο.
Το διαμερισμα της,στο κεντρο της Ζωγραφου,ηταν ακριβως οπως το αφησε,καθαρο και σε ταξη.

Ευτυχως η Φαιη κοιμοταν ολο το πρωι.

''Και για πες;Κανατε ιδιαιτερο;Γενικες αρχες του 'πως να αποπλανησεις τον λεκτωρα σου';''ρωτησε πιο δυνατα η ξανθια φιλη της και η Κυβελη ενιωσε αβολα αν και γελουσε και η ιδια.

''Χυδαιες.Οι αλλοι σε ποση ωρα ερχονται;Πειναω''

''Η περιοδος τελειωσε πριν δεκα λεπτα,ερχονται απο Ακαδημιας''
''Φανταστικα'' σχολιασε και χαθηκε μεσα στην κουζινα για την αγαπημενη της ιεροτελεστια,που γινοταν καθε μερα περιπου τρεις με τεσσερις φορες.

Στα τυφλα σχεδον τραβηξε τη σωτηρια οικειακη συσκευη εξω.

Ανοιξε το φιλτρο.
Πρεπει να κανω ολα τα Δικαιωματα απο τα πρακτικα του Γεωργιαδη.

Εβαλε στην καφετιερα νερο μεχρι το 6.
Να θυμηθω να παρω τηλεφωνο την μανα μου για την γιορτη της.
Μετα καφε, δυο κουταλιες κανονικο χαρμανι,μια φουντουκι.

''Κοριτσια θα πιειτε καφε;''
Η σιωπη των δυο κοριτσιων που προσηλωμενες εβλεπαν την σειρα τους εχοντας κυριολεκτικα 'χυθει' στον καναπε την εκανε να ρολλαρει τα ματια της απηυδησμενη.

''Οχι Κυβελη,ευχαριστουμε που ρωτας''μιμηθηκε τις φωνες τους νευρικα πριν πατησει το κουμπι και τρεξει στο δωματιο της να ξεβαφτει και να αλλαξει ρουχα,ειχε πολλα να κανει και επρεπε να ειναι στο αεροδρομιο στις 6 το απογευμα αυστηρα.

Αγνοησε επιδεικτικα το δωματιο της κολλητης της,που εδινε την εντυπωση ναρκοπεδιου,ενω μπηκε ανακουφισμενη στο δικο της,οπου η απολυτη ταξη την καθησυχαζε πιο πολυ απο οτι φανταζοταν.

Το ημιδιπλο κρεβατι της με το παχυ λευκο παπλωμα και την ξυλινη επενδυση την καλουσε να βουτηξει μεσα του ,μαζι με τα πεντε μαξιλαρια της,αλλα εκεινη δαγκωθηκε για να αντισταθει.
Βουτηξε την τακτοποιημενη στιβα με τα προχειρα ρουχα της που αφηνε στο πεζουλι διπλα στο παραθυρο,το αγαπημενο της μερος σε ολο το διαμερισμα.

Ανανεωμενη και αβαφη επεστρεψε στο σαλονι αφου πρωτα γεμισε την κουπα της με καφε και ανακατεψε μια κουταλια ζαχαρη και λιγο γαλα μεσα.

''Μας ειπε ο Κωνσταντινος πως σε ειδε στολισμενη το πρωι να φευγεις,ελεγε κατι για ραντεβου''η Ερμιονη παντα ειχε ορεξη για ενα καλο κουτσομπολιο ,ειδικα αν αφορουσε τα αγορια της παρεας τους.

''Ναι ειναι γεγονος!''σαρκασε
''Οι πενσιλ φουστες και τα λευκά πουκάμισα ειναι το νεο λουκ για ραντεβου''

''Κατι για εντονο κραγιον ειπε,αλλα να φανταστω αυτο εχει χαθει καπου αναμεσα στο χειλη και το παντελονι του Δελη''μειδιασε απαλα

Του Σπυρου του αρεσει να βαφομαι.

''Ο Κωστακης καλυτερα να σταματησει να μου ζηταει να βγουμε και το κυριοτερο...να παψει να ασχολειται με ολους τους άλλους εκτος απο την παρτη του''

Οι φιλες της κοιταχτηκαν συνομωτικα χαμογελώντας.
''Στο ξαναζητησε;''ρωτησε εκπληκτη η Φαιη
''Εσυ τι λες!Μαζι ανεβηκαμε με το ασανσερ!Που να εβλεπες τι μουτρα κατεβασε οταν του θυμισα οτι ερχεται αυτος ο Ορεστης σημερα!''

''Δεν εχει κουραστει πια;''η Ερμιονη κουνησε το κεφαλι της αποδοκιμαστικα.

''Οχι!Και μαντεψε!Δεν παρελειψε να αναφερει την περιπετεια σου μαζι του!'' την ενημερωσε και οι τρεις κοπελες μοιραστηκαν ενα βλεμμα ενοχλησης.

Ηταν φαινομενικα ωραιος συνδυασμος,μια ξανθια,μια κοκκινομαλλα και μια μελαχρινη.Αγγελοι του Τσαρλι αυτοαποκαλουνταν.

''Ας μην ανησυχουμε για τον Κωνσταντινο,φευγει μεθαυριο βραδυ και μεχρι τελος του μηνα θα σταματησει να πρηζει'' καθησυχαζει κυριως τον εαυτο της η Ερμιονη που ενημερωνεται απο τον Βασιλη για καθετι συμβαινει.

''Ναι φευγει ο Κωνσταντινος και ερχεται αλλος!Φαιη ο γκομενος σου φοβαται το σκοταδι;Μονος του δεν μπορει να μεινει;''ρωτησε με υφος.

''Ο Ορεστης θα μεινει πανω μεχρι να τελειωσουν με την ανακαινιση του διαμερισματος του,ασε που ειναι μια χαρα παιδι,καθολου πεφτουλας,και ...ξερεις...Κωνσταντινος''υπερασπιστηκε η Φαιη.

Η παιδικη της φιλη,από το δημοτικό ακομα, με τα μεγαλα καστανα ελαφισια ματια ειχε παντα εναν καλο λογο να πει για τον Ορεστη τον φιλο του Γιαννη που η ίδια ειχε γνωρισει πριν εναν χρονο.

"Καλά εμένα δεν με νοιάζει . Θα λείπω όπως και να χει" ανασηκωσε τους ώμους της .

"Μα φυσικά!''αναφωνησε η Ερμιονη και αμεσως κατσουφιασε ''Πως θα προσεχω Ιδιωτικο-Διεθνες χωρις εσενα;'' ρωτησε δραματικα.

''Ελπιζω καλυτερα,θελω σημειωσεις''

Η Φαιη γελασε και η απελπισμενη μελαχρινη της εριξε ενα βρωμικο βλεμμα.

''Και τι σχεδια εχετε με τον κυριο αυστηρο;''

Το χαμογελο της Κυβελης εγινε ακομα μεγαλυτερο και τα μαυρα ματια της σχεδον ελαμψαν στην αναφορα του.
''Δεν ξερω...αλλα εχουμε καιρο να φυγουμε διημερο και ανυπομονω!''δηλωσε ενθουσιασμενη ενω στην πραγματικοτητα το μυαλο της ηταν σαν επιφανεια εργασιας με δεκαπεντε λιστες πραγματων που επρεπε να παρει μαζι της.

''Το συνεδριο που ειναι ειπαμε;'' η Φαιη ειχε γενικοτερα θεμα μνημης αλλα οπως αυτολεξει ειχε δηλωσει 'ο αρχιτεκτων δεν χρειαζεται μνημη αλλα οραμα'. Αυτο ηταν μια αλλη ιστορια βεβαια οταν ξεχνουσε να κατεβασει τα σκουπιδια κατω τις μισες μερες της εβδομαδας.

''Κυπρο'' εκανε παραλληλα εσωτερικη υποσημειωση να μην ξεχασει τα νεα της εσωρουχα.

''Και να σου πω'' το βλεμμα της Ερμιονης καπως σοβαρεψε.
''Σχετικα με το διαζυγιο ειπε τιποτα;'' ρωτησε χαμηλωνοντας τον τονο της.
Μαζι χαμηλωσε και η διαθεση της εως τοτε τρισευτυχισμενης κοκκινομαλλας.

''Οχι...δυστυχως.Αλλα θα τον αναγκασω να μιλησουμε για αυτο αυτες τις δυο μερες,το υποσχομαι!''

Ηταν γενικη παραδοχη οτι η Κυβελη,η φωνη της ψυχρης λογικης ,εχανε τα λογικα της οσον αφορα τον παντρεμενο-εν διαστασει- λεκτωρα της.

''Ωραια,δωσε τελεσιγραφο'' την συμβουλεψε η Φαιη και την στιγμη που πηγαινε να αλλαξει θεμα ,χτυπησε το κουδουνι.

Η ξανθα φιλη τους πεταχτηκε ορθια με τις μπιτζαμες της ακομα για να ανοιξει την πορτα λες και ηθελε να προλαβει τις αλλες δυο που δεν εκαναν καν τον κοπο να σηκωθουν.

Μπροστα της βρεθηκαν τα τρια αγορια ,πρωτος φυσικα ο Γιαννης,ο οποιος την φιλησε με παθος στα χειλη λες και δεν την ειχε δει πριν 4 ωρες.
Η Ερμιονη και η Κυβελη κοιταχτηκαν ρολλαρωντας τα ματια σχεδον ταυτοχρονα.

''Χαιρετω το πιο ομορφο κοριτσι του κοσμου'' δηλωσε φιλωντας την ξανθουλα στο μαγουλο
''Και τις νομικαρχιες'' κοροιδεψε και οι δυο κοπελες γελασαν ξεροντας οτι ειχε δικιο.

''Πως πηγε η προοδος;''ρωτησε η Ερμιονη καθως ο Βασιλης,ο ψηλος ξανθος φιλος τους καθισε αναμεσα σε εκεινη την Κυβελη στον καναπε.

''Δραμα κοριτσια,δραμα'' δηλωσε και εγειρε προς το μερος της μελαχρινης θεατρινιστικα θελωντας να κλεψει ενα φιλι.
Εκεινη προθυμα του το εδωσε.
Η Ερμιόνη και ο Βασίλης δήλωναν φίλοι, λοιπόν...όχι ακριβώς φίλοι, αλλά σίγουρα όχι και ζευγάρι.
Αλλά ήταν κοινό μυστικό ότι αυτό που είχαν ήταν άκρως αποκλειστικο και αλίμονο αν ένας από τους δυο έκανε κίνηση για κάτι άλλο παράλληλο!
Μια φορα εκανε το λαθος η Ερμιονη,και ποιος ειδε τον Θεο και δεν τον φοβηθηκε!

Η Κυβελη κοιταχτηκε απηυδησμενα με τον μονο που δεν φιλιοταν στο δωματιο,τον Κωνσταντινο,που υποτιθεται θα κοιμοταν στο διαμερισμα του στον επανω οροφο.

Την κοιτουσε ηδη με νοημα.

Προσπαθησε να μην μορφασει.
''Μην το σκεφτεις καν!'' του δηλωσε και οι φιλοι τους γελασαν καθως ο απογοητευμενος νεαρος χαμογελουσε πικρα.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ωρα ηταν 5 και 20,το ταξι της περιμενε κατω,η βαλιτσα της ηταν ετοιμη και επιμελημενη αυστηρα απο το βραδυ,εκεινη ντυμενη στην τριχα και ο Γιάννης με τον Βασίλη σε ανακριτικη διαθεση.

''Και που πας ειπαμε;'' ρωτησε ο Γιαννης απο την κουζινα ,οπου προσπαθουσε να βοηθησει την Φαιη να μαγειρεψει κατι που να τρωγεται.

''Οπου θελω.''πεταξε κοιτωντας το αγορι της κολλητης της με υφος -μην ρωτας παραπανω-.Ο Γιαννης ειχε παντα μια προστατευτικη σταση απεναντι της,γι αυτο αλλωστε παλευε να της προξενεψει το καλο παιδι τον ξαδελφο του,τον Κωνσταντινο.

''Με ποιον ειναι η σωστη ερωτηση φιλε μου'' προσθεσε ο Βασιλης που εδω και δυο ωρες θα πηγαινε σπιτι του,το ιδιο και η Ερμιονη.
Αλλα που ειναι;Στο σαλονι μου!

''Και που θα πας'' προσθεσε παλι ο μελαχρινος ανακριτης με αναλογο υφος.

''Θεσσαλονικη για να δει την αδελφη της παει,αμαν πια!''η Ερμιονη επεμβαινει.
''Μιλησε η συνηγορος του διαβολου τωρα'' σχολιασε ο Βασιλης κερδιζοντας μια αγκωνια απο την φίλη του.''Και γιατι δεν το λεει τοση ωρα;''της αντιτιθεται

''Αμφιβαλλεις Βασιλη μου;'' τον ρωτησε με τουπε και ο φιλος της σηκωσε τα χερια του ως ενδειξη οτι παραδινεται πριν την αρπάξει από την μέση και την κολλήσει πάνω του.

"Με την Ερμιόνη είμαστε φίλοι. Δεν έχουμε σχέση " κορόιδεψε η Κυβέλη από μέσα της.

''Να προσεχεις και φιλια στην Φαιδρα'' η Φαιη την αγκαλιασε και η Ερμιονη απο τον καναπε της εστειλε φιλακι.
Η καρδια της Κυβελης κοντευε να πηδηξει εξω απο το στηθος της.
Ερχοταν ενα ανατρεπτικο διημερο.

''Φευγω εγω,πειτε συγγνωμη στον Κωνσταντινο που δεν τον χαιρετησα αλλα βιαζομουν'' μουρμουρισε βιαστικα καθως ανοιγε την πορτα για να φυγει.

''Βαριομουν εννοεις'' φωναξε ο Γιαννης και η κοπελα επνιξε ενα γελακι με την πορτα που εκλεισε πισω της με κροτο.

Πηρε βαθια ανασα και μπηκε στο ασανσερ.Καθε λεπτο που περνουσε γινοταν ολο και πιο ανυπομονη.

Φορουσε υφασματινο μαυρο παντελονι μαζι με ενα μπεζ ζιβαγκο πουλοβερακι και απο πανω ενα μαυρο σακακι.Την αβολη ενδυμασια της ολοκληρωνε το μπεζ ζευγαρι γοβες που απλα ενισχυαν το στυλ που μονο χρονια της εδινε.Τα μαλλια της στριμωχνονταν πιασμενα σε εναν χαμηλο αυστηρο κοτσο και δυο κοκκινωπες τουφες επεφταν μπροστα στο βαμμενο προσωπο της.

Το αεροδρομιο Ελευθεριος Βενιζελος ηταν γεματο οπως παντα εκεινη την ωρα,ενω η βροχη και οι βροντες στον ουρανο της υπενθυμισαν να ελεγξει για δεκατη φορα οτι το μακιγιαζ της ηταν στην θεση του.

Χαμογελασε στο καθρεφτη της.
Αυτο το διημερο ειναι ακριβως αυτο που χρειαζομαστε.

Και περασε η ωρα.
Περιμενε ηδη εικοσι λεπτα,οταν η πτηση ανοιξε και μερικοι αρχισαν να επιβιβαζονται,μα ο Δελης ουτε φωνη ουτε ακροαση.Δεν συνηθιζε να αργει,γεγονος που ανησυχησε την κοπελα ακομη παραπανω.
Κι αν κατι του ετυχε;
Η ανυπομονησια της διογκωνοταν μαζι με το αισθημα της ανησυχιας οτι κατι δεν πηγαινε καλα.Ο κομπος στον λαιμο της προκαλουσε μια αβεβαιη ανησυχια.

Ανοιγε και εκλεινε νευρικα το κινητο της λες και ως δια μαγειας θα ερχοταν.
Κι αντι εκεινου,εμφανιστηκε ενα μηνυμα που η κοπελα βιαστηκε να ανοιξει ,ομως εν τελει θα προτιμουσε να μην το ειχε κανει.

Επεμενε η γυναικα μου να ερθει μαζι μου.Δεν θελω να καρφωθω.
Συγγνωμη μικρη.

Το στηθος της βουλιαξε αποτομα και η καρδια της ξεφουσκωσε σαν εκεινα τα φουσκωτα καστρα στα παιδικα παρτι.
Η γυναικα του;
Τι δουλεια εχει η γυναικα του μαζι του;

Δεν ειχε νοημα να του απαντησει,ηξερε οτι ειχε σβησει ηδη το μηνυμα που της εστειλε και δεν περιμενε καν απαντηση.
Ηταν κανονας του αλλωστε,μονο σε εκτακτη αναγκη.
Οχι πως αν ειχε την δυνατοτητα,θα του απαντουσε.Ο Δελης δεν την ρωτησε κατι,ανακοινωση ηταν.
Η Κυβελη ενιωθε τα ματια της να τσουζουν απο τα επερχομενα δακρυα που συνοδευαν τα νευρα της.
Οι λιγοι εναπομειναντες στην αιθουσα αναμονης ειδαν την κοπελα να γινεται ιδιο χρωμα με τα μαλλια της.

Τι δουλεια εχει η γυναικα του μαζι;

Αναριγησε στο ποσο παραλογο θα ακουγοταν σε καποιον τριτο ολο αυτο.

Δεν ειναι σε διασταση;Δεν τον απατουσε για τοσα χρονια;Δεν ειναι μαζι μονο για τα παιδια και τα περουσιακα;Γιατι τον καταδιωκει ετσι;

Ηταν εξαλλη!Η οργη της συσσωρευοταν και απο την ντροπη ηθελε να ανοιξει η γη να την καταπιει,τι θα ελεγε τωρα στους αλλους;Οτι ο γκομενος της προτιμησε την γυναικα του;

Να ξερεις οτι τετοιοι αντρες παντα γυρνουν στις συζυγους τους
Αυτα ηταν τα λογια της Φαιης.

Αλιμονο κι αν το μαθαιναν ο Βασιλης και ο Γιαννης,οτι ειχε σχεση με παντρεμενο.
Αναποδα θα την κρεμουσαν!
Θα την επνιγαν στις ερωτησεις και τα αποδοκιμαστικα βλεμματα αρχικα,ενω επειτα θα της γνωριζαν καθε ελευθερο-αυστηρα- φιλο τους.

Η σκεψη να παει να μεινει σε ενα ξενοδοχειο για δυο μερες της φανηκε ξαφνου δελεαστικη,αλλα ηξερε οτι θα επρεπε να δικαιολογησει την χρεωση στην πιστωτικη της στον πατερα της,πραγμα που εκεινη την ωρα δεν μπορουσε να διαχειριστει.

Βαθια εισπνοη και μεγαλη εκπνοη Κυβελη.
Εκλεισε για λιγο τα ματια θελοντας να ηρεμησει τον εαυτο της.
Να θυμηθω να προσθεσω στη λιστα μου τις ακυρωσεις της τελευταιας στιγμης.

Με νευρικες κινησεις πηρε την μικρη της βαλιτσα που λειτουργουσε ως χειραποσκευη και αρχισε να περπατα προς την εξοδο,αφου βεβαιωθηκε οτι εσκισε σε χιλια κομματακια το εισιτηριο της.

Αντε γαμησου Σπυρο Δελη!

Και μεσα σε ολα αυτα,ηρθε να προστεθει η μηδαμινη αισθηση προσανατολισμου της,που ειχε ως αποτελεσμα...να χαθει!
Τα εβλεπε ολα κοκκινα και ειχε στριψει στο λαθος σημειο,σαν να ειχε θολωσει η οργη την οραση της! Το αποτελεσμα;
Αντι να γυρισε οπως ηρθε,πηγε στις αλλες αιθουσες αναμονης.
Περπατουσε με την καρδια της να χτυπα πανικοβλητη.

Αυτο μου ελειπε τωρα...να χαθω και στο αεροδρομιο σαν πρωταρα τουριστρια!

Ξεφυσηξε ενοχλημενη κοιτωντας μια κοσμοσυρροη ανθρωπων να πλησιαζει απο τις κυλιομενες σκαλες.
''Φανταστικα''μουρμουρισε

Θελοντας και μη χωθηκε μεσα στο πληθος και κινηθηκε προς το χωρο που επαιρναν τις βαλιτσες τους,εκεινον τον δρομο για την εξοδο τον ηξερε,ευτυχως για την ιδια.

Το κινητο της χτυπησε,εκνευρισμενη αρχισε να ψαχνει μεσα στην τσαντα της.
''Τι αλλο πια σημερα''
Μολις ειδε το ονομα του Σπυρου στην μεση σχεδον τσιριξε.Στραβοπατησε σιγουρα.

Ακουμπησε το ακουστικο στο αυτι της και συνεχισε να προχωραει προς την αιθουσα παραλαβων.

''Τι στον διαολο εγινε;'' συριξε και αμεσως το μετανιωσε.Ο Δελης ,ακομη και τοτε,δεν τα ανεχοταν αυτα.

''Το στομα σου!''την επεπληξε αυστηρα και στην σιωπη της ξεφυσηξε.Η Κυβελη ενιωθε σαν να ειχε ερθει η συντελεια του κοσμου.

''Η γυναικα ενος συνεργατη θα ηταν εκει μαζι του,και ειναι φιλη της γυναικας μου,οποτε το θεωρησαν καλη ιδεα να κανουν το συνεδριο γαμημενο ταξιδι αναψυχης'' ψελισσε σιγανα,η Κυβελη μπορουσε σχεδον να τον φανταστει να βρισκεται στην ακρη του διαδρομου του αεροπλανου,ντυμενος με μαυρο κουστουμι και λευκο ατσαλακωτο πουκαμισο και με το χερι να καλυπτει στο πλαι στομα του για να μην ακουγεται.

Δεν μπορουσε να του πει κατι.Στην πραγματικοτητα ηθελε να του ουρλιαξει πως αυτο ηταν αισχρη δικαιολογια και να τον ρωτησει αν ηταν οντως αυτος ο λογος.

''Καλως''ψελισσε ηττημενα.

''Καλως;''διεκρινε ενοχληση στην φωνη του,ενοχληση που την ενοχλησε.
Τι ηθελε να κανω;Να βαλω τα κλαματα;

''Τι θες να πω ρε Σπυ- ΑΑ!'' ενα καυτο υγρο επεσε πανω της κανοντας την να τσιριξει και να αναπηδησει στελνοντας το κινητο της κατευθειαν στο πατωμα.

Κατι που μυριζε σαν ζεστη σοκολατα και εκαιγε πολυ ,ειχε απλωθει στην μπλουζα της.
''Εισαι τρελη καλη μου κοπελα;Δεν βλεπεις που πας;''
Αποπροσανατολισμενη ακομη σηκωσε το βλεμμα της να δει τον υπαιτιο καταστροφης του αγαπημενου της πουλοβερ.

Μια γυναικα εμοιαζε εξισου ενοχλημενη με την ιδια και η κοκκινομαλλα γρηγορα καταλαβε οτι το λαθος ηταν δικο της, που ειχε κανει διαγωνια παρεκκλιση απο την ενταση της συζητησης της.

Αλλα σιγα μην το παραδεχοταν!

''Οσο λιγο προσεχα,αλλα τοσο προσεχες και εσυ!''γρυλισε με θρασος και τιναξε καπως το ρουχο της που ειχε ποτισει απο το καφε υγρο.

''Βρε τι μας λες!Να μου αγορασεις αλλη!!''στριγκλισε με θρασος η μεσηλικη γυναικα που μαλλον περιμενε καποιον;
Επιτρεπεται να βρισκεται εδω;
Που την βρηκε την σοκολατα;

Γιατι τα σκεφτεσαι ολα αυτα;

Η Κυβελη ξεφυσηξε,κατι μεσα της της ελεγε να φυγει μακρια αφου την βρισει ,αλλα ηξερε πως εν μερει εφταιγε.
Ανοιξε το πορτοφολι της και εδωσε ενα χαρτονομισμα των πεντε ευρω στην εξαλλη γυναικα που δεν περιμενε τετοια χειρονομια.
Κατεβαζοντας παλι το βλεμμα της, επιασε το κινητο της και διχως δευτερη κουβεντα προχωρησε.

Αυτη η μερα παει απο το κακο στο χειροτερο.

Στις μεταλλικες θεσεις του αεροδρομιου βρηκε την ευκαιρια να αλλαξει μπλουζα.Καθισε ξεφυσωντας και για λιγο ενιωσε την αναγκη να γειρει εκει και να κλεισει τα ματια της μεχρι να ερθει η Παρασκευη.
Την μικρη της ηρεμια εσπασε ενα βαρυ αντικειμενο που επεσε πανω στα ποδια της κανοντας την να αναπηδησει βλεποντας μια μεγαλη σκουρα μπλε θηκη βιολιου με κεντημενο το ονομα Gewa.

Βλαστημησε μεσα απο τα δοντια της και κοιταξε γυρω γυρω για να βρει τον ιθυνοντα.
Σε μια απο τις καρεκλες διπλα της περιμεναν υπομονετικα δεκα βαλιτσες στιβαγμενες διπλα της.

Ποιος μεταναστευει;Και το χειροτερο,ποιος ειναι τοσο ανευθυνος ωστε να αφησει τα πραγματα του μονα τους;

Ακουμπησε το βιολι στην βαση διπλα στην μεγαλη στιβα και ανοιξε την μικρη αποσκευη της.Απο μεσα εβγαλε ενα λευκο πουκαμισο.

Με μια γρηγορα διαπιστωση οτι το μπεζ κορμακι που φορουσε απο μεσα ηταν ακομη στεγνο και καθαρο ,ενιωσε λιγη απο την τυχη της να επιστρεφει.
Εβγαλε το πουλοβερ και το εβαλε σε μια ξεχωριστη θηκη της βαλιτσας.
Εκλεισε γρηγορα την βαλιτσα και την αφησε ορθια στο πλαι πριν γυρισει απο την αλλη για να αλλαξει,λες και αν δεν μπορουσε να δει τον κοσμο δεν θα την εβλεπε ουτε αυτος!Το φορεσε πανω απο το λεπτο υφασμα και γρηγορα εβαλε το παλτο της,ενθυμουμενη οτι δεν εβαλε σουτιεν για εκεινη την πτηση,εχοντας αλλα σχεδια στο μυαλο της.

Αχ ρε Σπυρο...ολα μου τα χαλας.

Αφου βεβαιωθηκε οτι ηταν ενταξει και ελυσε τον σφιχτο κοτσο που πονουσε το κρανιο της,γυρισε απο την αλλη για να βρει τις θεσεις που καθοταν αδειες.

Εφυγε μεχρι κι ο μεταναστης ενω εγω ακομη εδω.

Κινηθηκε προς το μερος της βαλιτσας της και ετοιμαστηκε να σηκωσει το χερουλι οταν μια βροντη απεξω της θυμησε οτι επρεπε να βγαλει την ομπρελα της.

Ξεφυσωντας για δεκατη φορα εριξε ανασκελα την μικρη αποσκευη ,που ξαφνου της φανταζε πιο βαρια και την ανοιξε γνωριζοντας ακριβως που ειχε τοποθετησει την ομπρελα.

Στο θεαμα μπροστα της τσιριξε ασυναισθητα.
Οχι,δεν ηταν καποιο μερος πτωματος.
Ουτε λεφτα ηταν.

Ρουχα ηταν,απλα οχι τα δικα της!

''Γαμωτο γαμωτο γαμωτο!''αρχισε να πανικοβαλλεται,το βλεμμα της ,απελπισμενα,πλανηθηκε στον οριζοντα αναζητωντας μια στοιβα απο βαλιτσες να κινειται.Και ευτυχως για εκεινη, την ειδε.

Ανακουφιση την κατεβαλε,μαζι και αγχος!

Ο βλακας που μεταναστευε μπερδεψε τις βαλιτσες τους!

Αρπαξε το χερουλι και αρχισε να τρεχει σαν παλαβη στους διαδρομους του αεροδρομιου φωναζοντας κατι ξεπνοα 'Κυριε!'
Ολοι γυρισαν!Ολοι!Εκτος απο αυτον!

Λιγο πριν βγει και εκεινη εξω ,το ενα της τακουνι υποχωρησε κανοντας την να στροβοπατησει και να κλαψουρισει ακουγοντας το σπασιμο της αγαπημενης της γοβας.

''Γαμω το κερατο μου!''βλαστημησε κερδιζοντας μερικα απορρημενα βλεμματα,αλλα δεν το εβαλε κατω.
Βγηκε εξω ,μεσα στην βροχη ,μονο και μονο για να αντικρισει εκατονταδες τουριστες,ταξιτζηδες και αλλους ταξιδιωτες να μπαινουν να βγαινουν ή να επιβιβαζονται σε ταξι.
Αναζητησε σαν τρελη το βουνο των αποσκευων,πουθενα!

Ηθελε να βαλει τα κλαματα,αληθεια!

Σαν κουτση προχωρησε προς την πιατσα,ο αερας ειχε δυναμωσει ,με αποτελεσμα να ριχνει με λυσσα τις χοντρες σταγονες βροχης πανω της.Μερικες μαλιστα εισχωρησαν μεσα απο το ανοιχτο παλτο,ανατριχιαζοντας την.

''Που παμε δεσποινις;''η βραχνη φωνη του ταξιτζη την εκοψε απο τις απελπισμενες σκεψεις της.
''Ευρυνομης 52,Ζωγραφου'' μουρμουρισε εκεινη ξεψυχισμενα και εγειρε πισω στο δερματινο καθισμα που με καθε της κινηση 'εφτυνε' σκονη και καπνο.

''Κριμα τοσοι τουριστες και εβρεξε σημερα,αλλα δεν πειραζει εχουν συνηθισει αυτοι στους μειον, εδω τους φαινεται καλοκαιρι!Με κοντομανικα βγαινουν εξω!Και μετα αρρωσταινουν και πιανουν θεσεις στα νοσοκομεια μας!Ειναι η κορη μου νοσηλευτρια στο Αγια Ολγα και ασε κοπελια!Χαλι μαυρο!''αρχισε να μουρμουριζει πανω απο τον ραδιοφωνικο σταθμο που εκανε χιονια.

Η Κυβελη ειχε ηδη πονοκεφαλο,μα υπεμεινε καρτερικα σε ολη την διαδρομη μια σειρα απο μονολογους οπου το τριτο Μνημονειο της χωρας,διαδεχτηκε το σκανδαλο Ξανθη-Παοκ και στο τελος -αλιμονο- εφτασε στους απατεωνες μεταναστες που μας τρωνε τις δουλειες!

Υπο αλλες συνθηκες η πνευματωδης κοκκινομαλλα θα του τα ειχε ψαλλει για τις δογματικες του αποψεις μα το σοκ απο το εξαρθρωμενο της προγραμμα και την καταληξη της μερας της την ειχε αποδυναμωσει εντελως.
Και επειτα θυμηθηκε το κινητο της!
Γρηγορα το ψαχουλεψε μεσα στην τσαντα της και προς ανακουφιση της ανακαλυψε οτι δεν ηταν σπασμενο.

Ειχε τρεις κλησεις απο τον Σπυρο και ενα μηνυμα απο την Φαιη που της ευχοταν καλα να περασει με την Φαιδρα,με ενα κλειστο ματακι διπλα.

Ηταν επισημο πλεον,θα εβαζε τα κλαματα!

Τα εσβησε ολα,απαξιωντας για την οργη του συντροφου της οσον αφορα την αδιαφορια της να του απαντησει.
''Φτασαμε δεσποινις,ειναι στα 34 ευρω.''

Η Κυβελη εβγαλε εξω δυο χαρτονομισματα και περιμενε τα ρεστα της.
Σχεδον ετριξε τα δοντια οταν ειδε τον ταξιτζη να παταει το κουμπι για το πορτ παγκαζ χωρις να βγει να την βοηθησει,ή εστω να κανει την κινηση!
Οχι θα σου ελεγα!

Η βροχη εξω επεφτε σαν να ειχαν ανοιξει οι ουρανοι και ο αερας λυσσομανουσε, επιβεβαιωνοντας της για αλλη μια φορα τι κακη επιλογη ειχε κανει που εβαλε παλτο αντι για αδιαβροχο.

Πηρε την μικρη ,αλλα βαρια αποσκευη και φροντισε να κλεισει με δυναμη το καπο.
Παρτα

Ετρεξε προς την νεοδμητη πολυκατοικεια με την βαρια λευκη πορτα.
Εβρισε απο μεσα της που δεν ειχε ηδη στα χερια της τα κλειδια της,ολα χαλια τα εκανε σημερα!

Οταν επιτελους τα βρηκε μπηκε μεσα στην λευκη εισοδο με τον μεγαλο καθρεφτη και ειδε απο πρωτο χερι το χαλι της.
Γρηγορα σκουπισε την μασκαρα κατω απο τα ματια της και χτενισε τα βρεγμενα της μαλλια με τα δαχτυλα της,το ισιωμα που με επιμελεια ειχε κατορθωσει πριν δυο ωρες,δεν φαινοταν καν!Οι μακριες παρτοκαλοκοκκινες τουφες ηταν παλι σπαστες και μαζεμενες λιγο κατω απο το στηθος της.
Σαν θριλερ ειμαι.

Εισπνοη και εκπνοη Κυβελη.Θα κανεις μπανιο,θα βαλεις μπιτζαμες,κρασι και Netflix καλοπιασε τον εαυτο της καθως εμπαινε στο ασανσερ.
Γυρισε πλατη στον καθρεφτη και εβγαλε το βρεγμενο της παλτο που ειχε γινει ελαχιστα πιο βαρυ.

Ηξερε οτι χαρη στο τηλεφωνο που ειχε γραμμενο σε ενα χαρτι στο εσωτερικο της βαλιτσας ο ηλιθιος που μπερδεψε τις βαλιτσες θα επικοινωνουσε καποια στιγμη μαζι της,το ευχοταν δηλαδη!

Η σκεψη οτι ολοι θα ελειπαν απο το σπιτι για να υποδεχτουν τον φιλο του Γιαννη,την εκανε να νιωσει ακομα καλυτερα.
Αξιζε λιγη απομονωση και χαλαρωση.Χρειαζοταν και λιγο χρονο να επεξεργαστει την δικαιολογια της.

Βαζοντας το κλειδι στην πορτα,ακουσε φωνες που την εκαναν να παγωσει και γυρνωντας το κλειδι επιβεβαιωθηκε.

ΟΙ δυο φιλες της καθονταν στο σαλονι και μολις την ειδαν πεταχτηκαν ορθιες,κοιτωντας την σαν να ειχε επιζησει τυφωνα,ισως γιατι ετσι εμοιαζε κιολας.
Εβλεπε την απορια στα ματια τους.
Εκαναν να μιλησουν.
Η Κυβελη υψωσε το χερι στον αερα κοβωντας τους.

''Ουτε λεξη!Εχασα την πτηση μου,μια μαλακω εριξε πανω μου ζεστη σοκολατα,καποιος μπερδεψε τις βαλιτσες μας και πηρε την δικη μου,και αλιμονο!Εσπασε το τακουνι μου''ακουμπησε την αποσκευη κατω απο το επιπλο διπλα στην πορτα και κρεμασε το βαρυ παλτο στον καλογερο.

''Επρεπε να παρεις τον Γιαννη να σε περιμενει ,ειχε παει να παρει τον...'' η φωνη της Φαιης εσβησε οταν η Ερμιονη την σκουντηξε με νοημα να σταματησει.

Οι τρεις φιλοι τους μπηκαν μεσα απο το μπαλκονι.
Ηταν ρητη εντολη της Κυβελης να μην καπνιζουν μεσα στο σπιτι.

''Τι κανεις εσυ εδω;''ρωτησε πρωτος ο Γιαννης που ειχε αγνοησει το πνιχτο 'οχι τωρα' της Φαιης.

''Καλα μπανιο εκανες;'' ο Βασιλης αστειευτηκε και η Κυβελη τον αγριοκοιταξε.

''Εχασε την πτηση'' τους ενημερωσε η Ερμιονη σφιγμενα.

''Επρεπε να μας παρεις τηλεφωνο θα-''ο Κωνσταντινος βρηκε ευκαιρια.

''Ναι ναι ξερω! Θα ερχοσασταν να με παρετε!Δεν ηθελα!Χρειαζομουν χρονο για να μην παθω νευρικο κλονισμο!''ξεσπασε στον τριτο που μουρμουρισε ενα 'δεν ξαναμιλαω' και κοιταχτηκε με τις δυο φιλες της που ειχαν καταλαβει πως κατι εγινε με τον Σπυρο ,οποτε δεν επεμειναν.

Η κοκκινομαλλα ξεφυσηξε και κοντοσταθηκε για λιγο στην εισοδο.Το λευκο της πουκαμισο ειχε βραχει και δεν εκανε και πολυ καλη δουλεια στο να κρυβει τα απαραιτητα,αλλα οι φιλοι της το θεωρησαν κακη στιγμη να το επισημανουν.

''Εσεις τι κανετε εδω;'' ρωτησε καθως η Φαιη της εδινε μια πετσετα για να σκουπιστει.

Ο Βασιλης εγειρε στον καναπε και επιασε το τηλεκοντρολ αλλαζοντας καναλι.
''Ελα ντε!''μουρμουρισε ο Κωνσταντινος
Καποιος μαλλον ηθελε να βγει...

Ο Γιαννης ρολλαρε τα ματια του και ηπιε μια γουλια απο την μπυρα του.

''Αφου ρε μαλακα το ειπαμε!Θα μεινουμε μεσα σημερα!Τι σε επιασε να φυγουμε απο το σπιτι;Καρεκλες ριχνει εξω!'' ο Βασιλης δεν φημιζοταν για την υπομονη του γενικα.
Καμια σχεση με τον Γιαννη,που οση υπομονη ειχε,αλλη τοση ηθελες για να τον αντεξεις.

''Δηλαδη θα σας εχω ολους εδω;''ρωτησε η κοπελα και εσκυψε να βγαλει τις -για πεταμα πλεον-αγαπημενες της γοβες.

"Ελα που σε χαλάει! " πέταξε ο Γιάννης μα δεν έκανε τον κόπο να του απαντήσει.

Ακουσε βηματα απο τον διαδρομο.
Ποιος φοραει παπουτσια τωρα που στρωσαμε χαλια μην τον παρει και τον σηκωσει;

"Εσύ πρέπει να είσαι η Κυβέλη" τιναχτηκε σχεδόν στο άκουσμα της βαθιάς, τραχιας, ηδονικα ευηχης αντρικής φωνής.

Η πλάτη της ευθυγραμμιστηκε.

Κοιταξε τον νεαρο αντρα απεναντι της.Σχεδον καλυψε ενα βογγητο ανακαλυπτοντας οτι η οργή της για την αθλια μετα της είχε εντελώς εξατμιστεί.
Αυτος ειναι ο 'Ενταξει γλυκουλης ειναι' φιλος των παιδιων;

Ειχε καστανοξανθες μπλουκλες στην κορυφη του κοντοκουρεμενου του μαλλιου, τις οποίες μπορούσε σχεδόν να νιώσει γύρω από τα δάχτυλα της.

Ω Θεε μου

Ηταν ψηλος,ειχε αδυνατη μα λυγερη κορμοστασια και την καρφωνε με ενα βλεμμα διερευνητικο καθως την πλησιαζε χαλαρος.
Σαν να ήταν σπίτι του ενώ εκείνη ; Μια απλή επισκέπτρια.
Φορουσε γκρι φουτερ και προχειρο τζιν,απο κατω all star και μπροστα της εμοιαζε μικροτερος σχεδον.
Σχεδον,
γιατι ο Ορεστης Νικολαιδης επανορθωσε για την -κατα την ιδια-απαραδεκτα προχειρη εμφανιση του,με τα γενια πεντε ημερων που προσεδιδαν την αναλογη γοητεια στο επενδυμενο με γωνιες και σκιες προσωπο του.

Της χαμογελασε πονηρα και παιχνιδιαρικα,ενα ζευγαρι λακκακια φανηκαν και το προσωπο του φωτιστηκε.Η Κυβελη κρατησε καπως την ανασα της,ενιωσε τα μαγουλα της να καινε.
Ηταν οργη εξαιτιας οσων εγιναν;Ηταν ποθος;
Μπορει τιποτα,μπορει αμφοτερα.
Μπορει να επαθα πνευμονια και αυτες να ειναι οι παραισθησεις.

Ετεινε το χερι του προς το μερος της και επιασε διχως δισταγμο το δικο της που ακομη μετεωρο βρισκοταν πανω απο τον κορμο της.
Το ζεστο και σταθερο του αγγιγμα εστειλε ηλεκτρισμο κατα μηκος της σπονδυλικης της στηλης.

Αναριγησε ολοκληρη.
Τα νευρα της τεντωθηκαν αποτομα.

Εκανε να απομακρυνει το χερι της νευρικα,σαν να ειχε μολις συνειδητοποιησει οτι το ειχε ακουμπησει σε καυτη εστια,μα το κρατησε πιο σφιχτα πριν πλησιασει στο δερμα του αναστροφου της παλαμης της.
Θεε μου τι κανει;
Τα ζεστα του χειλη αφησαν το αποτύπωμα τους στο δερμα της.

Εσφιγγε ασυναισθητα την λευκη πετσετα της.

Και επειτα σηκωσε το βλεμμα του και την κοιταξε.
Το μαυρο βλεμμα της συναντησε κατι που κανεις απο τους φιλους τηε δεν ειχε αναφερει.
Δυο χρωματα.
Πρασινο και γαλαζιο, το ένα μεσα στο άλλο ,σαν το γιν και το Γιανγκ.
Στο δεξι υπερτερει το πρωτο και στο αριστερο το δευτερο.
Ειχε αφησει τα χειλη της μισάνοιχτα ,καθως ο κοσμος γυρω της μπορουσε και να καταρρευσει μα εκεινη καθολου δεν θα ενδιαφεροταν.

"Ορέστης χάρηκα'' της χαμογέλασε.

Ο Κωνσταντινος ξεροβηξε ,ολοι ενιωθαν αβολα μπροστα στην εντονη σκηνη.Η σεξουαλικη ενταση κολυμπουσε στον αερα αναμεσα τους.
Η Κυβελη,με το βλεμμα της μπερδεμενο ακομη ,κοιταξε γυρω της.

Κατι της τραβηξε την προσοχή στο πατωμα διπλα στον καναπε,μια θηκη σκουρα μπλε,Gewa.
Περιεργο σκεφτηκε ,ιδια ειχε και εκεινος ο μαλακας στο αεροδρομιο

Λιγο πιο διπλα ειδε πεντε μαυρες βαλιτσες,η μια μαλιστα ,παρομοιοτυπη με την δικη της.
Γραψε λαθος,αρκετα ιδια με την δικη της.Της φανηκε αστειο το πως ειχε ξεθωριασει ακομη και η ιδια ριγα,στο ιδιο σημειο που η βαλιτσα της ειχε φθαρει.

Γουρλωσε τα ματια.

Η βαλιτσα μου!

Η συνειδητοποιηση την κατεβαλε αμεσως και φουρτουνιασε αποτομα.
Τολμάει και να με χαιρετάει;!

Τραβηξε το χερι της μακρια του και του εριξε το πιο εχθρικο βλεμμα που διεθετε.Το χαμόγελο του έπεσε.

''Εσυ!!'' γρυλισε απειλητικα.

Την στιγμη που ο Ορεστης γνωρισε την Κυβελη,ο αερας ειχε δυναμωσει,η βροχη ειχε αυξηθεί,ο χειμωνας είχε για δευτερόλεπτα γίνει ακομη πιο αισθητός, οι πλανητες ειχαν ευθυγραμμιστει και η νεα Σεληνη του Νοεμβριου ειχε βγει. Οι 9 Μουσες τραγουδουσαν πλαι στον Απολλωνα και οι Νυμφες βγηκαν απο το νερο να δουν τι συνεβη.
Ο ουρανος συναντησε τη γη οταν της απλωσε το χερι.
Το δευτερόλεπτο της καρμικης διασταύρωσης των μονοπατιων τους,ολα γυρω τους θολωσαν και στο σύμπαν έπεσε νεκρικη σιγη για δευτερολεπτα.

Για να το θέσω λίγο πιο απλά ,την μερα που ο αυτοι οι δυο συναντηθηκαν,το συμπαν προμηνευε μια μεγαλη συγκρουση,μια χημική ένωση ατομων που θα πυροδοτουσε την δευτερη Μεγαλη Εκρηξη.

Και τι εμενε;

Η θεωρία της εξέλιξης να γίνει πράξη.

---------------------------------------------

Στεκεσαι σε πληρη ακαμψια κοιτωντας την ευτυχια να σε χαιρετα καθως φευγει, αφηνοντας σε μονο.
Κλεινει και την πορτα πισω της,δυνατα,με κροτο.

Γυρω σου,στο διαμερισμα, ολα ειναι ιδια,τα πράγματα σου ακριβως οπου και πριν,τα μαθηματα σου θα συνεχιστουν κανονικα αυριο και οσοι σ'αγαπουσαν εξακολουθουν να το κανουν.Σωστα;

Εξω απο το παραθυρο της κουζινας ακους την κυρια Κατερινα να τσακωνεται με τον αντρα της.
Ο γιος του κυριου Σταθη κοιτωντας τον τοιχο του δωματιου του νιωθει διαφορετικός και παρείσακτος.Θα νιωθει παντα ετσι.
Ο νεαρος στο 103 δεν θα ξυπνησει ποτε του.
Κανεις δεν θα βγαλει τις κοπελες απο το φορτηγο.
Δεν θα ειναι ποτέ ολα τα παιδια του κοσμου χορτατα.
Ολα μοιαζουν ιδια με πριν.
Όμως τότε ,ένιωθες ευτυχισμένος.
Μελαγχολεις πολυ αποτομα.

Καλυπτεις το στομα σου θελωντας να αδειασεις το στομαχι σου στο θεαμα μπροστα σου,η ζωη σου μετα απο εκεινη,μοιαζει με σκηνη βιαιου και απανθρωπου εγκληματος.
Και το χειροτερο;
Εχεις ευθυνη.

Σου λειπει κατι που δεν ειχες ποτέ,
αποζητάς κατι περιττο,μια λεπτομερεια που θεωρητικά δεν αλλαζει τιποτα στον κοσμο σου,ψάχνεις την μικρη λαμψη πανω σε οποιον και ο,τι αγαπας.

Ομως οφειλω να σου πω,οτι ακομα και αν σου παρει χρονια, δεν ψαχνεις αδικα.
Γιατί, ευτυχώς, ρώτησα και ένα τέταρτο άτομο αν είναι ευτυχισμένο πριν φτασω σε εσενα.

Η γιαγιά μου με κοιταξε τρυφερα,διαισθανομενη την ανησυχια μου, μου εσφιξε το χέρι και είπε:
"Στις μικρες και κάπως ασημαντες λεπτομερειες της ζωης σου,στις καθημερινές στιγμές που αγνοείς ,στα αχνα γραμματα, στο υστερογραφο, στο κατω μερος της σελιδας,
σε ένα μέρος του μυαλού σου με όμορφη μουσική,τέχνη και θαλασσα, εκεί είναι , εκεί βρισκεται η ευτυχια σου."

Οπότε ο δεύτερος λόγος που σε φώναξα εδώ είναι για να σου πω αυτό.
Κοίτα τον χώρο γύρω σου,είσαι σε ένα διαμέρισμα 100 τετραγωνικών στον τρίτο όροφο,στο κέντρο της Αθήνας.

Είναι ακόμα θολη η εικόνα στο μυαλο σου ,δίχως λεπτομέρειες,ξεκαθαρα επιπλα και διακόσμηση.

Μα θα σου δώσω ένα στοιχείο.
Σε αυτό εδώ το δωμάτιο θα φτιάξω την ευτυχία μου.

Ciao Bellas!!

Καλώς ήρθατε!

Χρόνια πολλά στις ερωτευμένες !

Αρχίσαμε λοιπόν και περιμένω εντυπώσεις ❤️

Πώς σας φάνηκε;

Η Κυβέλη;

Ο κύριος Δελης ;

Το επόμενο θα ανέβει αρκετά σύντομα και θα δούμε την σύγκρουση κορυφής.

Φιλιά πολλά από εμένα και εύχομαι να είναι σημαδιακή αυτή η αρχή για το ζευγάρι μας.

Σας αγαπώ πολύ

xxxΜαγδαxxx