Ο Ντρέικ Τσάμπερλεν, γόνος Άγγλων ευγενών ήταν πάντα αρκετά δημοφιλές αγόρι στο σχολείο. Λόγω της καταγωγής του, των καλών του τρόπων και των εκατοντάδων φίλων και γνωστών των γονιών του, αμέσως μόλις πάτησε το πόδι του στο λύκειο Σπρινγκφίλντ, έγινε θέμα συζητήσεων μεταξύ των κοριτσιών και μέλος των πιο δημοφιλών και εκλεκτών κλαμπ της πόλης.

Όμως εκείνος, κατάλαβε γρήγορα ότι όλα αυτά δεν ταίριαζαν στον χαρακτήρα του και οι μεγάλες θορυβώδης συντροφιές δεν τον ευχαριστούσαν. Κι ενώ ήταν πολύ καλός στα σπορ και μέλος της ομάδας πόλο του σχολείου του, προτιμούσε να γεμίζει τις κενές ώρες του με μουσική. Η κλασσική παιδεία και το πιάνο ήταν παράδοση στην οικογένεια του. Μάλιστα, η μεγαλύτερη από τις δύο αδερφές του ήταν σολίστ στην συμφωνική ορχήστρα του Παρισίου. Ενώ η μεσαία, καθηγήτρια φωνητικής και πιάνου στο ακριβότερο ιδιωτικό κολλέγιο της πόλης.

Μία από τις φορές που δεν είχε προπόνηση πόλο και κατάφερε να πάει στο πρωινό μάθημα μουσικής συνάντησε την Λούσι. Το μάθημα είχε ήδη αρχίσει όταν εκείνη άνοιξε την πόρτα αναψοκοκκινισμένη και μπήκε μέσα αγέρωχη, ζητώντας απλά συγνώμη από την καθηγήτρια χωρίς καμία άλλη εξήγηση. Του φάνηκε τόσο περίεργο που δεν μπόρεσε στιγμή να την βγάλει από το μυαλό του. Στο επόμενο μάθημα φρόντισε να πάει νωρίτερα και να ζητήσει από την διπλανή της να αλλάξουν θέση για να βλέπει καλύτερα, όμως εκείνη δεν ήρθε.

Στο μεθεπόμενο, κατάφερε επιτέλους να καθίσει μαζί της και ήταν τόσο τυχερός που η καθηγήτρια τους ανέθεσε εργασία σε ζευγάρια. Φοβόταν πως θα τον αντιμετωπίσει επιφυλακτικά λόγω του ότι ήταν δημοφιλής αλλά εκείνη δεν έδωσε καθόλου σημασία σε αυτό και του φέρθηκε όπως θα φερόταν σε οποιονδήποτε άλλο συμμαθητή της που τύχαινε να έχει μαζί του εργασία. Συναντήθηκαν εκτός σχολείου μερικές φορές, ανακάλυψαν ότι έχουν τα ίδια γούστα στην μουσική και το κομμάτι που διασκεύασαν για πιάνο και βιολί ήταν τόσο καλό που η καθηγήτρια τους ανέθεσε να το προετοιμάσουν για την σχολική γιορτή στο τέλος του έτους.

Από τότε ο Ντρέικ δεν έχανε ποτέ το πρωινό μάθημα της μουσικής και η Λούσι προσπαθούσε πολύ να μην αργεί πια. Την είχε ερωτευτεί τόσο πολύ που φοβόταν να της ζητήσει να βγουν για να μην τον απορρίψει. Ένα μήνα μετά, τους ανέθεσαν άλλη μία εργασία σε ζευγάρια και παρόλο που δεν χρειαζόταν να συναντηθούν εκτός σχολείου για αυτού του τύπου την εργασία, εκείνοι κανόνισαν την ίδια κιόλας μέρα να βρεθούν μετά το σχολείο. Η Λούσι, που είχε καταλάβει πόσο πολύ άρεσαν ο ένας στον άλλον, αλλά και πόσο πολύ κολλούσε ο Ντρέικ να της ζητήσει να βγουν, τον φίλησε χωρίς ντροπές, προλόγους και φανφάρες.

Έτσι, ήταν η Λούσι ντροπαλή μα και αποφασιστική και σίγουρη για όλα όσα θέλει.

Του Τζέιμς του είχε φανεί παράξενο που ένα από τα παιδιά του δικού του έτους και μάλιστα από τους πιο δημοφιλείς τύπους του σχολείου, πρόσεξε την Λούσι. Παρόλο που αντικειμενικά η αδερφή του ήταν ένα από τα πιο όμορφα κορίτσια του λυκείου, η πολύ χαμηλών τόνων συμπεριφορά της δεν περίμενε ότι θα τραβούσε την προσοχή κάποιου τόσο δημοφιλούς αγοριού.

Μάλωσε μαζί της όταν του είπε ότι βγαίνουν. Φοβόταν ότι θέλει να την εκμεταλλευτεί και να την πληγώσει, για αυτό της απαγόρευσε να τον βλέπει. Η Λούσι όμως δεν το έβαζε εύκολα κάτω. Με τον ναζιάρικο και συνάμα αγέρωχο της τρόπο τον έπεισε, να γνωρίσει πρώτα τον Ντρέικ και μετά αν δεν τον συμπαθήσει τότε να της ζητήσει να σταματήσει να τον βλέπει. Φυσικά, δεν υπήρχε άνθρωπος σε ολόκληρη την πόλη που να μην συμπαθούσε τον Ντρέικ κι έτσι κι εκείνος δέχτηκε τελικά την σχέση τους. Ένα χρόνο μετά, μπορούσε να τον αποκαλεί ακόμη και φίλο.

Έτσι, ο Ντρέικ και η Λούσι έγιναν το πιο αγαπητό ζευγάρι της πόλης και κανείς πια δεν μπορούσε να φανταστεί έναν από τους δύο χωρίς τον άλλον στο μέλλον.

****************************************************************

Καλησπέρα! 

Αν υπάρχουν ακόμη αναγνώστες αυτής της ιστορίας να πω καταρχήν ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δημιουργούς του διαγωνισμού "FM Spring Contest" διότι αυτή η ιστορία κέρδισε την πρώτη θέση στην κατηγορία Μεταφυσικό!!!!!

Έπειτα θα πω ότι έτυχε να ξετρυπώσω αυτό το κεφάλαιο και άλλο ένα που θα δημοσιεύσω αύριο και ότι δεν είναι καινούργια καθώς έχω πολύ καιρό να ασχοληθώ με τις ιστορίες μου.. Δεν ξέρω αν και πότε θα υπάρξουν καινούργια κεφάλαια (μετά το 5 & το 6)και ίσως η πόλη να αλλάξει. Αυτά από εμένα.. Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να γράφετε, αντί να βαριέστε την ζωή σας όπως εγώ.... Kisses!