POV Ian
Een doolhof, toepasselijk. Ik zit voor mijn gevoel al uren te zoeken naar iemand, het liefst Anne-Lore. Helaas zie ik niemand, nergens. Soms hoor ik hier en daar een gevecht, maar als ik naar het geluid toe loop raak ik verder verdwaald. Het lijkt alsof deze doolhof een geheel eigen wil heeft, die alles en iedereen lekker dwars gaat zitten. Fijn. Het doet me denken aan geschiedenis, met de verhalen van de oude Grieken. Ik vond ze heel interessant, en hoewel mijn vader zei dat ik moest kappen met die onzin, ik bleef er meer over opzoeken. De beroemdste doolhof is de doolhof van de Minotauros, bedacht door ene Deadeadelos ofzo. Het was een moeilijke naam met veel 'd's, 'e's en 'a's. Whatever. Ik sla linksaf, om meteen weer voor een dood punt te staan. Ik kreun hardop. Waarom moet hij zo moeilijk zijn? Ik moet hieruit, en wel nu. Ik bal mijn vuist en sla door mijn woede en een beetje magie een gat in de muur. Oh, oeps. Ik bekijk de gesmolten stukken muur. Dat was niet de bedoeling. Ik weet dat Duister meestal een vernietigende kracht is, maar dit is wel een beetje overdreven. Nouja. Ik stap door het gat een geheel nieuw stuk van de doolhof in. Eerst waren de muren zwart, nu zijn ze groen en bedekt met bladeren. Ik loop verder door het groene deel. Groen, zwart. Was daar niet iets mee? Ik denk even diep na. Groen, zwart... Oh ja! Ik herinner het me weer. Feeën hebben een aura als ze in hun fee-transformatie zitten. Het is heel simpel, als een fee ook echt in een fee getransformeerd is kan ze meer met minder energie. Dat betekent dat als een enorme explosie heel veel energie kost in normale transformatie het in hun feeëntransformatie minder energie kost. Ik sla mezelf een paar keer op mijn hoofd. Niet aan denken, concentreer je op de doolhof. Helaas voor mij was de magie-expert in me al losgeslagen. De aura's hebben verschillende kleuren, Duister is zwart, Planten is groen, Aura is paars, Lucht is lichtblauw, Water is donkerblauw, Licht is geel, Aarde is bruin, Vuur is rood, Ruimte is grijs, Tijd is wit en Dieren is smakelijk roze. Ik richt me op de gang voor me. De magie-expert zakt al een beetje weg, maar blijft op de achtergrond doorratelen over de aura's van feeën. Toch blijf ik het raar vinden. Je hebt de aura's van feeën, en de feeën van Aura. Ik weet dat de laatste fee van Aura uitgemoord is, waardoor alleen de koninklijke bloedlijn van de feeën het nog bezit, maar toch. Koninklijke bloedlijn... Ik sta even stil. Ik hoor daar ook bij. Mijn vader was een broer van de moeder van Anne-Lore en Annebell, waardoor ze mijn nichtjes zijn. En daarom moet ik ze koste wat het kost vinden en steunen. Ik loop weer door. Ik hoop dat deze doolhof snel weg is.

POV Lisa
Ik haat doolhoven. Ik ren al een hele tijd rondjes. Ik weet zeker dat ik die steen daar eerder heb gezien, hoewel ik het natuurlijk niet honderd procent zeker weet. Ik markeer hem door er een grote 'X' in de krassen met Majan. Dan ren ik weer verder. Even later kom ik bij de steen. Er staat serieus een enorme 'X' op, maar er staat ook iemand naast. Of beter gezegd, iets. Het is een harig monster met enorme slagtanden. Voor hij mij zien kan hak ik op hem in met Majan doormidden en kijk meteen weg om het bloed niet te zien. Dan loop ik door, in de hoop dat ik snel iemand vindt. Iemand die aan mijn kant staat. Daan, Tom, Annebell of Ian. Anne-Lore mag ook wel, maar ik heb geen idee aan wiens kant die staat. Terwijl ik allerlei kanten op loop om de weg te vonden bid ik dat Anne-Lore bij ons hoort. Please.... Please.....

POV Tom
Het is rood. Knal en knalrood is het. Gefascineerd kijk ik naar de muren. Ze zijn roder dan rood, voelen warm aan en lijken soms te kolken. Zelfs op een meter afstand voel ik de warmte nog. Ik moet doorlopen, maar ben te gefascineerd voor de muren. Ik weet dat magie veel kan, maar dit... Dit is zelfs in mijn ogen groots. Grote magie. Knap staaltje werk Anne-Lore. Dat brengt me op wat ik doen moet. Iemand vinden die me goedgezind is en uit deze doolhof komen. Het liefst zo snel mogelijk. Ik begin te rennen, zonder te weten waar ik heen moet. Ach joh, ik vind wel iets. Misschien vind ik Anne-Lore wel, om haar te vragen hoe ze deze doolhof gemaakt heeft. En of ze hem misschien wil opheffen om Lisa, Daan, Ian, Thijs en Annebell te vinden. Laat ik eerst maar eens iemand tegenkomen hier. Anders schiet ik nog niks op. Dat weet ik zeker.

POV Ian
In het groene gedeelte zie ik op een gegeven moment een lijk liggen van een monster. Zo te zien was het er een van mijn vaders leger, en het is gedood met iets scherps. Geen klauwen, dan had hij in meerdere plakjes gelegen. Ik ga maar even niet op verdere details in. Als het gedood is met een zwaard moet diegene aan mijn kant staan! Aan die van Annebell enzo dan. Mijn vader zou het nooit toestaan als een van de Duisterlingen een van de monsters doodt, en ik denk ook niet dat ze dat durven. Besluiteloos sta ik naar het lijk te staren. Meteen als dat besef ik doorgedrongen wend ik mijn blik af. Laat ik hier maar wel wachten. Misschien komt de dader nog opdagen.

POV Lisa
Ik ren naar het einde van de gang, sla de hoek om, om meteen weer mijn mooie 'X' te zien, en het lijk van het beest. In stilte vloek ik. Ik probeer er niet naar te kijken, maar dat lukte me niet helemaal. Half-kokhalzend ga ik weer bij de rots staan. Dan merk ik een tweede aanwezigheid, en kijk op. Het is Ian. "Eindelijk, je hebt me opgemerkt. Heb jij het dood gemaakt?" Ik knik, met een enorme brok in mijn keel. Dat kan ook komen omdat ik mijn eten letterlijk omhoog voel komen. "Zullen we samen verdergaan? We moeten Anne-Lore en de rest zien te vinden." Ik knik weer, niet in staat iets uit te brengen. Ian kijkt me bezorgd aan. "Gaat het?" Ik schud mijn hoofd. "Ik haat bloed." mompel ik. Ian knikt. Dan hijst hij me overeind en helpt me van het lijk weg. "Hier loopt het dood, ik heb al de hele tijd rondjes gelopen." "Dan gaan we niet hierlangs." zegt Ian, terwijl hij omdraait en terugloopt. "Waar gaan we dan heen?" vraag ik Ian. "Terug. Kijken of daar een uitgang is." antwoordt hij. Oké. Als jij dat wilt. Het enige wat ik wil is bij dat lijk vandaan.

-*-
Heyy,
We komen al bijna aan het einde van dit boek.
En dan komt deel drie!
Ik weet al een naam, Chosen.
Is het een leuke naam?
LOL
xoxo_writer_xoxo