POV Lisa
Die nacht val ik direct in slaap. Daan en ik hebben afgesproken dat we morgen over onze ontdekking praten, en nu dan maar even rust nemen. Meteen krijg ik een rare droom.
Ik was op een pad, en voor me liep Anne-Lore. Ik wilde haar roepen, haar dingen zeggen, maar dat kon niet. Mijn keel was zichzelf niet meer, en er kwam een onheilspellend gegrom uit. Mijn droom-ik sprong op Anne-Lore af, met een heleboel gegrom. Toen veranderde het beeld. Ik kwam op een station. Anne-Lore stapte uit de trein, keek om zich heen en liep het perron af. Duisterlingen besprongen haar, en ze vocht dapper. Een zwerver bemoeide zich ermee, riep iets wat ik niet horen kon, maar Anne-Lore wel. Ze krijgt een vastberaden blik in haar ogen. In een flits veranderde het beeld weer. Ik zag mezelf, in het winkelcentrum hier, rennend. Achter me renden Tom, Annebell, Thijs, Daan en Ian. Ian rende voor de menigte Duisterlingen uit, met een gezichtsuitdrukking die wilde zeggen: 'Ik wil dit niet doen, maar moet'. We renden voor het leger uit. Daan struikelde, en Tom bleef bij hem om hem overeind te trekken. Daan had een enorme wond in zijn zij. Net als het leger hun overspoelen zou sprong Anne-Lore tevoorschijn. Ze begon te vechten tegen de Duisterlingen, waardoor Daan en Tom konden ontsnappen. Daarna rende ze achter ons aan, met een ernstig gezicht. Het beeld veranderde. Nu zag ik Anne-Lore, slapend naast het pad. Ze had een geel vest aan en een zwarte rugzak in haar handen. Ik raakte haar wang aan, maar mijn hand ging erdoorheen. "Anne-Lore.." fluister ik. Ha, mijn stem doet het weer. Anne-Lore beweegt niet. Ik voel een zuigende kracht aan me trekken. Opeens wordt Anne-Lore wazig, en gaat op in de omgeving. Toch zie ik haar een beetje. Wat is dit? Wordt ze een kameleon? Het beeld wordt helemaal wazig en ik wordt wakker, met natte wangen en tranende ogen. Anne-Lore.... Ik zie Majan gloeien, en opeens houdt het op. Half-wakker wrijf ik mijn ogen uit en kijk op de wekker. Twee uur in de nacht. Dan kan ik nog best wel even slapen.

POV Ian
Ik hoop dat Lisa en Daan bij Ilussia zijn geweest, Tom wat meer informatie heeft en Annebell en Thijs meer over de Voorspelling zijn gekomen. Het is zaterdag, en we hebben nog zes dagen om Anne-Lore te vinden. Ik huiver als ik aan het feit dat we een deadline hebben denk. Pap is van plan de vrijdag waarop we de rapporten krijgen het paleis nog een keer aan te vallen, maar dan met veel en veel meer mensen. Hoe hij die krijgen gaat weet ik nog niet, maar ik heb er niet zo'n goed gevoel bij. Daan en Lisa klimmen de boomhut in. "Lekker op tijd zeg, ik dacht dat we om elf uur hadden afgesproken." "Hadden we niet. Half twaalf zei Annebell." antwoordt Daan. "Geeft niet hoor. Iedereen maakt fouten." zegt Lisa. Die is in ieder geval al bezig zichzelf bij elkaar te rapen. Een deel van haar optimisme heeft ze al terug. "Aha, daar zijn Thijs, Tom en Annebell." Ik kijk naar beneden en zie ze daar inderdaad staan. Als iedereen in de boomhut is begint Annebell opgewonden met haar verhaal. "We hebben mijn moeder aan het praten gekregen!" Thijs glimlacht. "Laten we bij het begin beginnen. Tia dacht dat de voorspelling er niet echt meer toe deed, maar toen Annebell er een discussie van probeerde te maken begon Tia te hyperventileren en vertelde het hele verhaal erachter." Annebell grijnst. "Mam realiseerde zich dat de betovering er juist wat over zei, maar dat verkeerd begrepen werd." Iedereen luistert aandachtig merk ik. "Ze zei ons de Voorspelling en gaf ons een spoor." Annebell kijkt Lisa aan. "Jij moet Majan vragen je wat over Anne-Lore te vertellen! Majan heeft als speciale kracht dingen te verduidelijken in dromen, weet je nog? Als je het haar vraagt komen we misschien een stap dichterbij." Lisa wordt bleek. "Wat is er?" vraagt Thijs. "Ik denk dat ik er dan al een antwoord op heb..."

POV Lisa
Ik denk vlug na. De droom van vannacht! Die ging over Anne-Lore. Ik dacht dat het gewoon een droom was, maar blijkbaar was het meer dan dat. Iedereen kijkt me nieuwsgierig en opgewonden aan. Ik geef ze een korllt verslag van mijn droom. Het blijft even stil. "Wat denk je dat het betekent?" vraagt Tom. Ik haal mijn schouders op. Daan fronst zijn wenkbrauwen. "Laten we het per punt bekijken. Punt een, dat je achter Anne-Lore liep en er gegrom uit je keel kwam." Ian haalt zijn schouders op. "Dat is makkelijk. Anne-Lore is in gevaar, maar is zich daar zelf niet van bewust. Het besluipt haar en wacht op het goede moment om toe te slaan. Dat betekent dat er nog steeds Duisterlingen zijn die Anne-Lore achtervolgen, terwijl ik dacht dat ze haar kwijt waren geraakt bij de sprookjesstad." Tom noteert het op zijn Ipad, waar hij eerst de gebeurtenis in mijn droom opschrijft en dan eronder zet wat de betekenis is. "Goed volgende deel van de droom, het station." Annebell knipt met haar vingers. "De enige reden dat je dat gedroomd had is waarschijnlijk dat het een toekomstbeeld is, want het was best gedetailleerd." "Dan moet de derde ook een toekomstbeeld zijn." zegt Thijs. Iedereen valt stil en kijkt Daan bezorgd aan. Die kijkt juist vrolijk. "Dan komt Anne-Lore aan onze kant vechten. Dan weet ze alvast wie haar vrienden zijn." Dat is waar. "Maar die laatste dan?" Het blijft even stil. Niemand weet mijn vraag te beantwoorden. Dan licht Ians gezicht op. "Ze wordt verborgen gehouden."

POV Anne-Lore
Op het station is het druk. Ik heb de hele dag flink doorgelopen en ben nu op het station. Nogmaals, het is druk. Ik kan station 1C alleen niet vinden. Er is wel een perron 1A en 1B, maar geen 1C. Om een uur eenenveertig vertrekt hij, maar ik heb geen idee hoe laat het nu is. Ik tik een meneer op zijn schouder. "Meneer?" vraag ik beleefd. De man draait zich om. Hij is helemaal zwart, met zwart haar en donkere ogen. Ik krijg meteen een slecht gevoel bij datgene wat ik nu doe. Ik kan alleen niet meer terug. Ik zie in zijn ogen dat hij schrikt. De man herpakt zich. "Wat is er meisje?" "Weet u misschien hoe laat het is?" De man kijkt op zijn, ook al, zwarte horloge. "Een uur veertig. Waarom vraag je dat?" "Omdat ik geen idee heb over hoe laat het was. Dank u wel!" De man krabt zichzelf over zijn achterhoofd terwijl ik verder ga met mijn speurtocht naar het station. Een minuut heb ik nog om het te ontdekken. Ik ren heel perron een af, maar zie geen 1C. Net als ik de moed wil opgeven zie ik in mijn ooghoek iets glinsteren. Ik kijk en zie een muur. Als ik beter kijk zie ik ook de contouren van een deur. Ik duw hem open. Als ik de deur door ben kom ik op een ander station terecht, die trouwens best druk is. Alleen staan hier geen mensen, geen normale mensen dan. Sommigen zijn klein, sommigen juist heel groot en sommigen hebben een blauwe, groene of gele huid. Ook staan hier dieren, sommigen op twee poten, anderen gewoon op vier, sommigen met vleugels en anderen met enorme tanden. Ik kan niet lang kijken naar de hele menigte, want er klinkt een stoomfluitje. Ik dring een beetje meer naar voren om te kunnen zien wat het is. Een trein komt aandenderen, maar lijkt ook gewoon niet te stoppen. "Op het juiste moment springen meisje, dan kom je er wel." fluistert iemand in mijn oor. Het is een glimlachende vrouw, met een blauwe huid. Ze glimlacht naar me. Ik kijk weer naar de trein. Op het juiste moment... Als het voorste treinstel voorbij is spring ik, net als een heleboel anderen. Opeens ben ik in de trein, op een stoel naast het raam en zie ik de wereld voor het raam voorbij flitsen. Ik knipper verbaasd met mijn ogen. Als ik van mijn verbazing af ben kijk ik naar buiten. Als deze trein niet stopt moet ik goed opletten, want op het derde station moet ik eruit. Waarschijnlijk weer springend. Ik glimlach. De wonderen zijn de wereld niet uit. En voor mij al helemaal niet.

-*-
Zouden jullie het doen? Gewoon een trein in springen, die met volle snelheid langskomen gaat?
Ik niet, tenminste, de eerste keer. De tweede keer zou ik het wel durven, als er hetzelfde gebeurd als er bij Anne-Lore gebeurde. Ik kijk liever eerst even wat er gebeurt, voordat ik iets doe.
De zes (Annebell, Thijs, Tom, Daan, Lisa en Ian) komen een stukje dichter bij het antwoord, op de vraag 'waar is Anne-Lore?'
Wie denken jullie trouwens dat de vrouw in het blauw (haha, dat rijmt😏) is?
LOL
xoxo_writer_xoxo