De laatste les van vandaag is Nederlands om kwart over twee. Ik heb gelukkig nog anderhalf uur school te gaan. Tot half vier heb ik nog school en dan heb ik het weer overleefd. De dag is snel voorbije gegaan. Nederlands is al een kwartier bezig.

Ik ben in mijn eentje bezig aan het boek van mij en Jax. Nu zit ik naast Lisanne, helemaal achterin in de klas. Het valt me erg op dat Lisanne niet aan één van haar vele werken schrijft. Ze lijkt in gedachten verzonken. Snel werp ik een blik op meneer van der Prinse, wie nog altijd achter zijn computer zit. Het lijkt erop dat hij iets zit te lezen, want zijn ogen staan wagenwijd open.

'Hey Lisan, waar denk jij aan?,' vraag ik op fluistertoon aan haar. Ze reageert niet op mijn vraag. 'Lies?'

Nog altijd geen reactie. Ik zucht zachtjes. Ander idee, pen en papier. Mijn rechterhand pakt mijn notebook erbij en mijn linkerhand een pen.

||Wat is er Lisanne?||

Krabbel ik gauw op papier. Ongemerkt schuif ik het naar haar toe, onder haar neus. Ze kijkt niet op of om. Ik tik har aan op haar schouder. En dan eindelijk heb ik haar uit haar trance ontwaakt. Ze kijkt meteen naar mijn papiertje. Haar hand gaat meteen haar pen, daarna krabbelt ze een antwoord op het papiertje. Ze schuift het blaadje onder mijn neus terug.

||Er is iets gebeurd! Wil je het weten?||

Mijn ogen vergroten zich. Ik kijk even op naar meneer van der Prinse, die een rondje maakt om wat leerlingen te helpen. Snel verstop ik het papiertje onder mijn arm en doe alsof ik druk bezig ben met het verhaal. Het schiet niet echt op, want iedere keer loop ik vast.

'Lukt het Teske?,' vraagt meneer van der Prinse aan me.

'Ja hoor meneer. Ik moet alleen even brainstormen,' beantwoord ik zijn vraag.

'Dat is natuurlijk ook belangrijk. Goed bezig meid!' complimenteert hij me.

Ik glimlach en zodra hij ver loopt, haal ik het papiertje onder mijn arm vandaan. Gauw pak ik mijn pen beet en krabbel een antwoord met een vraag op.

||Ja, ik wil het heel graag weten. Heeft het iets met school of thuis te maken?||

Ik schuif het papiertje weer onder Lisannes neus. Heel even zie ik haar nadenken. Dan pakt ze haar pen beet en begint te schrijven.

||Het heeft te maken met thuis en school. Ik word gestalkt door iemand van school. Momenteel zit hij nu niet in de les, maar bij de politiebureau. Spreek hier alsjeblieft met niemand over!||

Ze duwt het papiertje terug onder mijn neus. Ik lees meteen van wat ze heeft geschreven. mijn ogen vergroten zich meteen, daarna schiet mijn pen naar het papier.

||Wie is de persoon die jou stalkt?||

Ik hoor haar zuchten, blijkbaar heeft ze zitten mee lezen. Zodra ik klaar ben grist ze het papiertje voor mijn neus vandaan.

||Jax Vzij!||

Ik snak meteen naar adem en van de schrik val ik per direct van mijn stoel. Hierdoor heb ik meteen alle aandacht getrokken van mijn medeleerlingen, die meteen beginnen te lachen.

'Gaat het Teske?,' vraagt de docent geschrokken aan me.

'Ja het gaat meneer,' reageer ik en ga snel weer terug op de stoel zitten.

'Ophouden iedereen, en weer door werken,' zegt de docent streng. Iedereen houdt meteen op met lachen en kijkt hem even geschrokken aan. Uiteindelijk werken ze weer verder door.

'Hoe dan?,' vraag ik fluisterend aan Lisanne.

'Ik weet het ook niet Tess!' zucht Lisanne zachtjes. 'Maar op de een of andere manier mag hij me niet.'

Zachtjes zucht ik. Lisanne kijkt me vragend aan.

'Ik ben verliefd op Jax,' zeg ik tegen haar, als antwoord op haar vragende gezicht.

Ze schrikt en hapt geluidloos naar adem. 'hoe lang al?,' vraagt ze.

'Al een paar weken, maar ik heb daar helemaal geen zin in. En euh.... ik had bijna met hem staan zoenen,' leg ik uit en weer snakt ze naar adem.

'Dat meen je niet?,' vraagt ze iets te hard. Ik knik snel met mijn hoofd.

'Houdt eens op met dat geroezemoes dames,' zegt de docent, die opeens naast onze tafel staat.

'Sorry meneer,' zeggen we beide in koor en werken gauw weer verder.