Hoofdstuk 4 ~ Verliefd of niet?

Samen met Jax ga ik aan een tafel zitten en ik pak mijn eten uit de tas. Niet veel later komen Eleonora en en Sieger bij ons aan tafel zitten. Jax zijn gezicht gaat over naar teleurstelling en kijkt naar het raam, naar buiten.

'Owh hoi Jax,' zeggen mijn vrienden verbaasd tegen hem.

'Hoi,' zegt Jax kortaf. 'Tess, zullen we naar buiten gaan? Het is immers nu mooi weer.'

'Ja. Sorry El en Sieg, maar we willen even samen alleen zijn,' verontschuldig ik me en samen met Jax sta ik op en we lopen de aula uit en lopen naar buiten toe.

Eenmaal buiten lopen we naar een bankje aan de zijkant van het raam, naast het schoolgebouw. Het is een raam van de kantine. We nemen plaats op de bank en we zetten onze tas tussen onze benen neer, op de grond. Ik kijk Jax met een schuin oog en zie dat hij een beetje rood kleurt. Geluidloos gniffel ik en kijk naar mijn eten, die ik al de hele tijd in mijn hand hou.

'Tess, ik heb zin in doen, durven of de waarheid. Zullen we het spelen?', vraagt Jax plots na ongeveer drie á vier minuten aan mij.

'Jax, we hebben wel nog maar drieënvijftig á vierenvijftig minuten pauze hé!' zeg ik lachend en kijk hem met een glimlach aan, waardoor ik mijn tanden laat zien. Hij staart naar mijn tanden, maar dan scheurt hij zijn blik los.

'Ja weet ik. Dat is lang genoeg om het te spelen,' lacht hij en ik eet mijn eten rustig op. Hij volgt mijn voorbeeld en samen gniffelen we. Zodra we onze eten op hebben kijken we elkaar weer aan. Hij kleurt weer rood, er heerst een stilte tussen ons.

'Doen, durven of de waarheid Jax?' Onderbreek ik de stilte en Jax kijkt op, waarna hij glimlacht.

'Voor mij doen,' lacht hij vrolijk. Ik grinnik om hem.

'Doe 10 perfecte push-ups.' Hij staat op en gaat voor mijn neus staan. Dan kruist hij zijn armen over elkaar naar beneden, waarna hij zijn t-shirtrand vast pakt. Vervolgens trekt hij zijn t-shirt omhoog en trekt hem dan over zijn hoofd. Zijn gespierde buik komt te voorschijn. Wow, ik wist niet dat hij zo gespierd was!

'Heb je goed uitzicht?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kleur meteen rood. Ik voel me betrapt. Zachtjes hoor ik hem grinniken. Heel even kijk ik weg, maar dan kijk ik weer op en zie hoe zijn handen op de grond leunen samen met zijn tenen. Hij buigt zijn armen en zakt langzaam naar beneden, maar houdt één centimeter over tussen zijn borst en de grond. Dan gaat hij weer omhoog, zodat zijn armen weer recht zijn. '1!,' zeg ik en hij herhaald het nog zo'n 9 keer.
Na zich 10 keer te hebben opgedrukt, staat hij op en trekt zijn t-shirt weer aan.

'Doen, durven of de waarheid Teske?'

'Doe voor mij maar... De waarheid!' roep ik. Ik zie hem meteen na denken.

'Heb je liever een huisdier of een broer of zus?' Hier hoef ik niet lang over na te denken.

'Liever een huisdier.' Ik glimlach lief naar hem. Zijn hand gaat langzaam naar mijn hand en zodra hij me aanraakt voel ik een tinteling door mijn hand gaan, die door mijn arm heen trekt. Zo door mijn hele lichaam. 'Doen, durven of de waarheid Jax?'

'De waarheid.'

'Wat zou je nieuwe naam zijn als je er een mocht kiezen?', vraag ik aan hem.

'Dimitri Vzij.' Hij glimlacht erbij, terwijl hij het zegt. 'Doen, durven of de waarheid Teske?'

'Durven!' roep ik enthousiast uit.

'Durf je me te zoenen of te kussen?', vraagt hij dan. Ik schrik van zijn vraag.

'Ja dat durf ik,' floept er plots uit mijn mond. Direct word ik rood en kijk vlug weg. Volgens mij ben ik verliefd. Oei! Wat moet ik doen?

'Wat is er Tess?', vraagt Jax aan me.

'N- n- niks,' lieg ik en sta dan op. 'Ik ga naar binnen. Het is te koud en het gaat straks weer regenen.' Dan loop ik met mijn tas in de hand naar het schoolgebouw en loop naar de kantine.

Ik zoek naar mijn vrienden, maar zie ze nergens meer zitten. Wanhopig zucht ik en draai me om. Van schrik sla ik een kreet bij het zien van Jax, die onverwachts achter me stond.

'Tess, wat is er nou?', vraagt Jax bezorgd.

'Ik euh... weet het niet. Ik voel me vreemd,' beantwoord ik eerlijk zijn vraag.

'Anders dan voor heen?'

'Ja en laat me nu met rust!' zeg ik boos.

'Hoezo? Ik doe niks verkeerd!' roept hij gefrustreerd uit.

'Tess, hier ben je!' roepen Eleonora en Sieger die de kantine binnen stormen. Ik kijk op en ze schrikken van mijn boze gezicht. Ze stoppen met lopen en staren me aan.

Dan gaat ineens de bel en meteen loop ik boos weg van mijn vrienden. Ik loop de eerste trap op en loop dan de gang in waar het engels lokaal zit. Vervolgens loop ik het lokaal in en zoek een plaats in het lokaal. Rustig wacht ik op de andere leerlingen en de docent. Niet veel later komen er wat leerlingen aangelopen, waaronder ook Jax. Hij ziet me zitten en komt naar mij toe lopen.

'Hey! Ben je al wat afgekoeld?', vraagt hij aan me.

Ik mompel wat, zodat hij het niet hoort. Zonder te vragen of ik het goed vind -dat hij naast me mag zitten- gaat hij gewoon zitten.

'Heb ik gezegd dat je naast me mag zjtten?', vraag ik bot weg.

'Nee, maar iedereen mag zelf kiezen waar jezelf wilt zitten,' zegt hij.

'Je nederlandse zin js niet oke!' zeg ik grijnzend.

'Iedereen mag zelf kiezen waar die zelf wilt zitten,' verbeterd hij zichzelf.

'Hoi Tess, alles oké met je?', hoor ik plots Pixie vragen. Ik kijk op en zie haar naast mijn bureau staan. Oftewel voor mijn neus, zittend aan een tafel voor mij.

'Ja, het gaat wel,' beantwoord ik haar vraag. 'Lief dat je het vraagt.'

'Maar Tess, wil je me als.je.blieft uitleggen waarom je nou zo boos bent?', vraagt Jax aan me. Hij blijft maar aandringen. Ik zucht luid.

'Ik denk dat ik verliefd op je ben Jax,' zucht ik wanhopig. Hij staart me aan en weet geen woord uit te brengen. Er valt een dtilte tussen ons en de docent van engels stapt het lokaal in.

'Goedemiddag klas! Wat fijn dat ik jullie weer zie,' begint meneer van Vlaamderen. Ik wend mijn blik van hem af, terwijl hij me blijft aanstaren met grote ogen. Hij is verbaasd! 'Vandaag gaan jullie met je buurman of buurvrouw de uitspraak oefenen.'

Iedereen kreunt, behalve Jax en ik. Misschien omdat wij ook meer met elkaar bezig zijn.

'Tess?'

'Ja Jax?', zucht ik.

'Ik euhm... ik denk dat ik ook verliefd op je ben.'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top