Hoofdstuk 1 ~ Jackson van den Hoek

Samen met mijn vriendin Eleonora zit ik in de bus op weg naar school. Buiten regent het hard, terwijl wij droog in de bus zitten. We zitten al dik een half uur in de bus, maar we moeten wel al bijna uitstappen.

'Zeg Teske, hoe gaat het met de relatie tussen jou en Jackson van de Hoek?' Eleonora draait haar hoofd een kwartslag om, om me te kunnen aankijken. Ik zucht en draai mijn hoofd ook een kwartslag om, om haar aan te kijken.

'Tja lastige vraag, hij heeft niks meer van zich laten horen. Dus onze relatie heeft volgens mij een break. Me andere woorden we hebben een pauze in gelast met onze relatie.' Ze kijkt me met grote ogen aan, waarvoor ik snel weg kijk en naar buiten kijk. Ik weet dat ze flipt als je naar haar grote ogen blijft kijken! Buiten zie ik Sieger in de regen fietsen en er ontstaat een glimlach op mijn mond, waardoor mijn mondhoeken omhoog krullen. Mijn ogen beginnen meteen te lachen en Sieger kijkt op, waarna hij zijn middelvinger opsteekt naar me.

Zachtjes gniffel ik in mezelf en steek mijn tong naar hem uit. Ik snap hem ook wel een klein beetje, dus er is een grote kans dat hij dadelijk boos tegen me doet. De reden dat hij zijn middelvinger naar me op stak is, dat ik hem net had gebeld toen ik nog thuis was en zei dat hij op de fiets naar mijn huis moest komen. Blijkbaar had hij dat ook gedaan, want zijn gezicht staat op onweer.

'Tess, we moeten uitstappen. Kom!' Eleonora trekt aan mijn armen snel pak ik mijn tas beet, waarna ik voor me uitkijk. Ik wil op de stopknop drukken, maar Eleonora slaat hard tegen mijn hand en snel trek ik mijn hand terug.

'El, je moet niet zo hard tegen mijn hand slaan. Je weet dat ik mijn rechter hand vroeger heb gebroken!' Ze kijkt me hoofdschuddend aan en we staan snel op, waarna we naar de deur toe lopen. Snel hou ik me vast aan een rood rond ding, waar ik de naam nu niet in een, twee, drie van weet. Zodra de bus stopt en stil staat loop ik samen met Eleonora naar de deuren, waar we ons uitchecken door onze buskaart voor de kaartlezer te houden. Daarna stappen we allebei snel uit en we lopen naar het schoolplein, die zich aan de overkant bevind.

'Kom op Tess, rennen!' We rennen snel naar de fietsenstalling en lopen direct door naar Sieger, die bezig is zijn fiets weg te zetten. 'Hoi Sieg, alles goed met je?'

'Nee, dat kom door mevrouw naastje!' Eleonora kijkt van Sieger naar mij.

'Wat heeft Tess nou weer uitgehaald?' Ze zet haar handen in haar zijen en ik slik eventjes. O nee, nu wil El het ook weten. 'Ga je het vertellen of blijf je bekennen?'

'Ik heb tegen Sieger gezegd dat hij naar mijn huis moest komen, om samen naar school te fietsen. Maar euh, toen jij op de stoep stond was ik Sieger vergeten.' Hij kijkt mij boos aan, maar zegt er maar beter niks op.

'Gaan we naar binnen? Ik krijg het koud,' zegt Sieger en rilt even, wat ik ook wel snap. Hij is kletsnat en ik sla mijn arm over zijn schouders.

'Sorry, ik zal het de volgende keer niet meer doen!' Hij knikt en op dat moment horen we gerommel boven ons hoofd. Tof, nu gaat het nog onweren ook! 'Maar Sieg, ben je nu nog boos op me?'

'Tuurlijk niet, soepkip!' plaagt hij me en er volgt een felle licht, die de buurt in een spookachtig licht zet.

'O tuurlijk! Het gaat nog bliksemen ook, alsof dat niet erger kan,' klaagt Eleonora en het weer verandert naar hagelen.

'Heb je nog iets te klagen, El?', zuchten Sieger en ik tegelijkertijd in koor.

'Euh... ja, eigenlijk wel.'

'Zeg het nu dan maar, voordat we dalijk nergens meer veilig staan,' zeg ik en zie haar ogen glinsteren. O nee, wat heeft ze nou in haar hoofd?

'Regende het maar eens vaker, alleen dan geld in plaats van waterdruppels,' klaagt ze, maar gelukkig gebeurd dat niet. Sieger en ik rollen onze ogen, waarna we met z'n drieën naar het schoolgebouw rennen.

'Wat hebben jullie eerst?'

'Wat bedoel je, Harry?', vraag ik en grinnik om mijn eigen grap.

'Haha, wat grappig Tess! Welke les hebben jullie als eerst?', zegt Sieger geïrriteerd.

'Ik heb muziek!' gilt Eleonora en voorbijkomende docent kijkt boos onze kant op, maar loopt snel door.

'En jij Tess?'

Snel pak ik mijn rooster erbij. Mijn ogen vergroten zich en met afschuw kijk ik naar het woord: Wiskunde. 'Ik heb wiskunde tot 10 uur,' zucht ik nu al vermoeiend. Ze beginnen beide te lachen en ik werp hun een boze "waag-het-niet-verder-te-lachen" blik. Meteen stoppen ze en zijn ze stil, althans via mijn ooghoeken zie ik hun nog wel gniffelen. Ik zucht en geef hun een draai om de oren. 'Au, Tess!' roepen ze uit en nu gniffel ik. Ik zie hoe ze mij willen slaan, maar dan ren ik naar voren. 'Tot in de pauze guys!' roep ik naar hen en spurt de trap op. Ik moet wel zo'n 6 trappen op klimmen.

~•~•~•~

Ik kom boven aan de 6 trappen en hijg zwaar. Van trappen lopen op school krijg je wel een conditie. Pfff, ik ben gesloopt! Dan loop ik snel naar mijn klas, waar ik Jackson tegenkom. Hij maakt oogcontact met me, maar ik ontbreek het oogcontact en kijk Celine van den Noordeloos aan. Haar blik is op Jackson gericht, die mij strak aankijkt. Mijn voorgevoel zegt dat Jackson en Celine iets hebben met elkaar, maar mijn hart zegt van niet. Tja, wat moet ik geloven! Mijn voorgevoel of mijn hart?

'Teske van Liefde, gaat u zitten?', hoor ik mevrouw van de Hoek vriendelijk vragen.

'Mijn excuses mevrouw. Ik ga al zitten.' Snel loop ik naar mijn plaats, die precies voor de neus van Jackson en Celine staat. Voordat ik ga zitten kijk ik Jackson boos aan.

'Teske?' Zonder tegen te werken ga ik maar zitten en kijk voor me uit naar de docent. Gelukkig is ze niet mijn mentor.

'Hey Teske, je bent niet echt van de liefde he?' Ik draai me om en kijk hem ziedend aan. Hij glimlacht onschuldig, maar ik weet 100 procent zeker dat hij dat zei. 'Hou toch je bek dicht man en let beter op jezelf. Smiegd!'

'Euh, mevrouw van Liefde! Let eens niet zo op meneer van den Hoek,' hoor ik mevrouw van de hoek streng zeggen. Snel draai ik me om naar voren toe.

'U mag me er voor uit de klas zetten mevrouw. Vind ik niet erg!' De docent kijkt me woest aan.

'Wat denkt u er anders van als je na schooltijd hier een en een half uur na blijft en sommen maakt?' Meteen hou ik mijn grote mond maar dicht en hou me stil.

'Euh, sorry mevrouw.' Ik voel me betrapt en op mijn tenen getrapt. Misschien had ik mijn mond maar moeten houden!

'Net goed Teske! Welke jongen wilt jou nou als vriendin?!' pest Jackson me.

'Sieger,' beantwoord ik zijn opmerking. Ik voel zijn ogen op mijn rug branden, maar ik besluit er maar niks meer op terug te zeggen. Dat mevrouw van de Hoek het niet eens hoort, maar zin om dadelijk na schooltijd een en een half uur na te blijven heb ik niet! Ik klap mijn rekenboek open, precies op de goede bladzijdes 199 en 200. Achter me hoor ik geroezemoes, maar ik probeer me er niet aan te ergeren en focus me op mijn rekenwerk.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top