POV Jake
Ik sta naast Robin hem te troosten, 'Robin ik heb misschien een idee!' probeer ik er zo vrolijk mogelijk uit te brengen ook al ben ik zo depressief als wat. 'Nou je ideeën zijn nooit goed laat staan deze' zegt die met een schuddend hoofd. 'We vragen Kaylee en Lisa of we samen Aniek kunnen vinden.'

Robin springt van het bankje af en pakt zijn mobiel uit zijn zak met een glimlach kijk ik tevreden naar het resultaat. 'Geregeld, maar wat zeggen we als ze vragen waarom we willen helpen zoeken?'  'Dat wij geen zwart hart hebben' zeg ik lachend 'een uitstekende hand om Aniek te vinden' 'zo  is het bro!' 

POV Lisa

Ik open twitter en scroll langs allemaal tweets en opeens trilt mijn mobiel, ik slide de infobalk naar beneden en kijk van wie de melding is. Robin? Waarom appt hij mij, ik open het bericht en zie tot mijn verbazing een goede daad, dat is ook voor het eerst. 

Ik druk op de home knop en ga naar mijn contacten, dit moet Kaylee weten. Ik bel haar en ze neemt bijna direct op. 

L=Lisa, K=Kaylee; logisch

L: Kay je moet dit zien! 

K: Wat is er dan! Ik kan niet door mijn telefoon heen kijken

Ik hoor Kaylee aan de andere kant lachen

L: Kom nu snel naar mijn huis!

K: Kom eraan! Zie ik wel wat er is dan of ben ik zoals altijd te laat? 

L: Kom nou gewoon en snel!

K: Kom eraan tot zo!

10 minuten later

POV Kaylee

Ik druk op de deurbel en er word meteen opengedaan, een ruk aan mijn arm wat een pijnscheutje oplevert en de deur valt weer in het slot. Raar genoeg sta ik nog steeds voor de deur. Opnieuw druk ik op de deurbel en Lisa doet los, 'sorry' en ze slaat haar ogen neer. 'no problemo, maar wat was er zo dringend' ik volg haar richting de woonkamer en we ploffen neer op de bank. 

Lisa pakt haar mobiel erbij en ze klikt whatsapp aan 'lies je wou wat laten zien je gaat nu niet appen!' zeg ik voor de grap zo boos mogelijk wat eigenlijk aardig lukt. Snel schud ze haar hoofd en al gelijk mobiel in mijn face.

Ik wrijf over mijn neus en pak het mobiel van mijn schoot af. 'OMG, wat denkt hij wel niet! Nooit hulp geven en Aniek is weg en wel hulp geven. Dikke doei!' zeg ik zo hard als ik kan, nou ja zeg, meer schreeuw. 'Kay het is wel de beste oplossing om haar zo snel mogelijk te vinden, geef ze 1 kans.' 

Ik schud mijn hoofd op en neer met een fijne blik in mijn ogen. 'Het is misschien een goede oplossing,  maar het kan ook verkeerd uitpakken.' 'Klopt Kay, maar beter dat we het zien dan dat we niks doen.' Ik knik en  sta op en loop naar de oude houten kast. 'Lies ik weet nooit wat hier in heeft gestaan, wat is het nou?' zeg ik terwijl mijn vingers voorzichtig langs het hout gaan. 

De ribbels voel ik tussen mijn vingers, mijn vingers gaan steeds lager richting het slot. Ik wil het open trekken maar dan voel ik een ijskoude hand op mijn schouder. De kou maakt mijn lichaam slap, ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam en ik val met een klap op de grond. Een laatste kneep bij het botje van mijn schouder geeft mij een pijnscheut en val in een diep zwart gat.

POV Lisa

Ik zie dat Kaylee opstaat en richting de oude houten kast loopt. Ze streelt met haar vingers langs het hout, ik loop naar de keuken om de sleutel van het slot te pakken. Ik trek een keuken laatje los hier licht een sleutel in maar het is niet de goede. Ik trek een ander laatje open en daar licht de oude verroeste sleutel van de oude houten kast. Met  een trillende hand pak ik de sleutel uit het laatje. Ik druk de la dicht. 

Ik loop terug naar de woonkamer en als ik mijn ogen richt op de kast, 'Kay?!' Ik plof naast haar neer en schud haar wild heen er weer. Ik voel een ijskoude hand op mijn schouder, ik sla de hand van mijn schouder af en kijk achter me. 

'Stef? Waarom?' hij kijkt me diep in mijn ogen aan en ik kijk diep in zijn donker bruine hazelnoot ogen. Hij bedenkt zich en rent de tuindeur uit en klimt zo snel als hij kan over de schutting. Ik focus opnieuw mijn blik  op de bewusteloze Kaylee. 

Ik kniel langs haar zij en ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak  en bel meteen het ziekenhuis. 'De ambulance is er binnen 5 minuten' en de vrouw van de balie hangt op. Ik blik mijn ogen terug op Kaylee, die verslagen op de grond ligt. 

Mijn ogen worden langzaam rood en er vallen langzaam tranen uit mijn ogen. Ze dwalen af op de grond en mijn broek bevat nu lichte plekjes waar de tranen neer zijn gevallen. Plotseling word er op de deur gebonkt, ik ren de gang door en plof tegen de deur aan. Ik haal  de sleutel om het slot en doe de deur los. 

Ik laat de mensen binnen en vertel waar Kaylee is ze rennen er heen en meten haar hartslag en nog meer, ik weet echt totaal niet waar al die apparaten voor dienen.

POV  Robin

'Ze zeggen ja! Zie je nou bro we gaan haar samen vinden!' Ik knik versuft op en ik stap van het bankje af,  ik ga met mijn handen langs mijn broek en schud het sneeuw van mijn trui. Ik loop zonder nog wat te zeggen richting mijn eigen veilige vertrouwde huis. 

Zo snel mogelijk Aniek  vinden dat is mijn doel en ik doe er alles voor!